tag:blogger.com,1999:blog-79533831902193826842024-03-13T18:47:00.520-07:00Verhalen over reizenReisverslagen van onze reizen naar Thailand, Bali, Zuid-Afrika, Cuba, maar voornamelijk de Verenigde Staten van Amerika. Unknownnoreply@blogger.comBlogger48125tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-46120637611552086842020-01-01T09:37:00.004-08:002014-02-10T13:31:24.827-08:00Waarom dit blog met verhalen over reizen??<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizobt-U94QMUZbB1XJgeKhgtUR463leO7N1MaVX5pivlqWH-fwJK8OuStmt_dRGB0skncb8nVCTbbSAh6N1ay1An3kd9datH0hrsY125P93wE109DZ0imcwHX1Ivid8QwD4ctyazYzp_Q/s1600/kaart+2013.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizobt-U94QMUZbB1XJgeKhgtUR463leO7N1MaVX5pivlqWH-fwJK8OuStmt_dRGB0skncb8nVCTbbSAh6N1ay1An3kd9datH0hrsY125P93wE109DZ0imcwHX1Ivid8QwD4ctyazYzp_Q/s640/kaart+2013.gif" height="416" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="color: #f1c232;"><b></b></span><br />
Na altijd hele fijne vakanties in Europa, zijn we in 2001 voor de eerste keer buiten Europa gaan kijken. Wij, Monique en Willem (MoWi) waren beiden van huis uit niet gewend om verre reizen te maken maar….er ging letterlijk en figuurlijk een wereld voor ons open! In 2001 gingen we naar Thailand en kregen onze eerste cultuurshock en in 2002 in Bali onze tweede! In 2003 kozen we voor weer iets heel anders, Zuid-Afrika en dan voornamelijk de wildparken. We hebben de 'big five' gezien en zelfs wilde honden wat volgens onze gids erg bijzonder was! In 2004 gingen we Cuba bekijken en onze liefde voor de Amerikaanse Oldtimer werd hier flink gevoed! <br />
<br />
Vanaf 2005 zijn we echt verslaafd aan de USA! Elke staat (en dat zijn er 50!) is verschillend, de natuur is indrukwekkend en soms adembenemend mooi! En dan nog maar niet te spreken over de enorme hoeveelheid ruimte die je hier hebt! Veel mensen vinden de Amerikanen oppervlakkig maar wij zeker niet, we hebben met diverse mensen nog veelvuldig contact. We zullen nog vaak met veel plezier teruggaan naar dit schitterende continent! En ja…..waarom dit blog, we gingen onze belevenissen en ervaringen opschrijven en vonden het eigenlijk zonde om er niets mee te doen! En zo is “Verhalen over reizen” ontstaan. Hopelijk veel lees- en kijkplezier, want ook onze fotoshows zijn hier te bekijken!<br />
<br />
<br />
<br />
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-7500256035476561672014-08-17T04:19:00.000-07:002014-08-17T05:05:59.967-07:00Internationaal Route 66 Festival in Kingman, AZTijdens het Internationale Route 66 Festival in Kingman, AZ, waar we helaas zelf niet bij aanwezig konden zijn, heeft Dries Bessels wederom een model van Willem geschonken aan iemand die wij zeer waarderen!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: black;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYWrbfpGN9-LfgleGVvSNr8bpFNH2osrAnwKZS5avo7bRyv4wLnMzYFNjbTNQhs32kMUC-jNzJ_-z3Kpyy9nd4bNUGyltVWGknexCot_OzIDPKMOH1yW6WOGburmFobqFgKUULJVNflOs/s1600/P1060011B-b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYWrbfpGN9-LfgleGVvSNr8bpFNH2osrAnwKZS5avo7bRyv4wLnMzYFNjbTNQhs32kMUC-jNzJ_-z3Kpyy9nd4bNUGyltVWGknexCot_OzIDPKMOH1yW6WOGburmFobqFgKUULJVNflOs/s1600/P1060011B-b.jpg" height="181" width="320" /></a></span></div>
<br />
Dries heeft het model als handbagage meegenomen, een vriend van Dries, Chris, ook een Route 66 fanaat, heeft het model verpakt in een op maat gemaakte kist. Via Facebook werden we op de hoogte gehouden door Dries over zijn reis met het model, wat zoals wij zelf ook weten, niet echt meevalt!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8oD8fJ2PDyBNtpE03QzI_g4Gy3qN0Kejhn3s7c8ZgtiCK054Zqf7rbLBNt9FHPZfohSYyEqt2ZcHSbdZyrY0Ro8696p40bZhGB2YPr5TuqwOj-5QOgHcxsM6gGlB0iXPIT2hDPpg_UlM/s1600/20140725_124510.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8oD8fJ2PDyBNtpE03QzI_g4Gy3qN0Kejhn3s7c8ZgtiCK054Zqf7rbLBNt9FHPZfohSYyEqt2ZcHSbdZyrY0Ro8696p40bZhGB2YPr5TuqwOj-5QOgHcxsM6gGlB0iXPIT2hDPpg_UlM/s1600/20140725_124510.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEURhVgSYdHyFuipZT0QS7WW3wyAXbNBo1NmhXYcsDXlzYyS2cp7Pg34Yj2c3qRC7uqJugSwiJ9TADXIv7XGB4gv0R0zViNFXjRQXmeZUtaRWfuNoqn126KVb0Sw3B7WJIb4r1Y151ZoA/s1600/10499507_10201620140660275_2487864037787820911_o(1).jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEURhVgSYdHyFuipZT0QS7WW3wyAXbNBo1NmhXYcsDXlzYyS2cp7Pg34Yj2c3qRC7uqJugSwiJ9TADXIv7XGB4gv0R0zViNFXjRQXmeZUtaRWfuNoqn126KVb0Sw3B7WJIb4r1Y151ZoA/s1600/10499507_10201620140660275_2487864037787820911_o(1).jpg" height="180" width="320" /> </a></div>
<br />
<br />
<i>"So far so good. My handluggage is still with me while we are boarding the plane. I will be glad when we are in Kingman though so I can hand it over at the Route66 festival!"</i><br />
<i><br />
</i> <i>"Well, we made it to Houston without any damage!!!"</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHPoSRaz2UQsQfYe4AdEQ2k3LwUxT42cNHANR12YdJ1YqHttjSlYHtfWiaS4aLYnEkPpnOOhL1uh-yZTCYGFBD8W_zy9mNpUBN71Wk9KFmh1hbHUPYzLjpqBTXbpo1sQ9W2YeHMdazpxE/s1600/10616274_10201684939000193_4957619325588080677_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHPoSRaz2UQsQfYe4AdEQ2k3LwUxT42cNHANR12YdJ1YqHttjSlYHtfWiaS4aLYnEkPpnOOhL1uh-yZTCYGFBD8W_zy9mNpUBN71Wk9KFmh1hbHUPYzLjpqBTXbpo1sQ9W2YeHMdazpxE/s1600/10616274_10201684939000193_4957619325588080677_n.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<i><br />
</i> <i>"And now in Las Vegas after some 17 hours travelling. Tired but the box is completely unharmed! Now, on to Kingman!!!"</i><br />
<br />
Hij heeft het model tijdens zijn presentatie, die overigens geweldig was, overhandigd aan Melba Rigg. Melba is één van de eigenaressen van Cars on the Route (voorheen 4Woman on the Route) in Galena in Kansas. Zij wilde altijd al graag dat Willem een schaalmodel maakte van hun pand. Ze was er zo blij mee dat ze zelfs een beetje moest huilen. Dit model heeft weer een hele goede plek gekregen in de USA!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx0KdTTSkaTqIpxo9PWlgGPUKjvjm_P5bq_vd4dLdTCVuwdiwZXxVNArsyollR1KSo_1B49ZcgAbVYQA7eUtbCkGe5xAxL9H1iTxbYXSv2m5Od2BRFfwM0WSVoI6cTapKv9WKWdzWNvR8/s1600/1522518_735829049804798_2155172900967566549_o.jpg" height="213" width="320" /><span id="goog_2045777553"></span><a href="https://www.blogger.com/"></a><span id="goog_2045777554"></span></div>
<i> </i><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://swf.tubechop.com/tubechop.swf?vurl=x_P_U5tW29c&start=29035&end=30064.63&cid=3454186"></param>
<embed src="http://swf.tubechop.com/tubechop.swf?vurl=x_P_U5tW29c&start=29035&end=30064.63&cid=3454186" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-65950419030755716072014-07-27T05:11:00.000-07:002014-11-21T15:46:16.359-08:00Reisverslag USA 2013: Fly & Drive Californië en Nevada (en Arizona)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://dodge52.jalbum.net/USA%202013/slides/Pagina%2001.html" target="_blank"><i><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWIUQERTUrhrvl2ViDk2MPC_y6p71AphbTdDJdg7-qNTlD00V14u0eAl1ss7lBDrOt7wOftn9jIK_LmLSt8HYfROKjlhZHw5TRS5PmaWMkjxfnIKnGzpTZhCyJfuIOPf0j4E1gAH3yahw/s1600/DSC07196_tonemapped-b.jpg" height="167" width="320" /></i></a></div>
<br />
<i>Negende keer USA maar géén negen staten, het zijn er dit keer slechts twee! We gaan Californië beter bekijken en pakken een klein stukje Nevada en uiteindelijk ook Arizona mee. We starten in San Francisco en eindigen in Los Angeles. We hebben weer een mix proberen te maken van veel natuur en ook wat leuke steden zoals Reno en Las Vegas. We gaan een stuk rijden van onze geliefde weg, de Route 66, van Needles tot het eindpunt in Los Angeles en onderweg geven we in Barstow bij het Route 66 museum een maquette af van het Bagdad Café die we doneren. Er staan er al vier in het Route 66 museum in Lebanon MO en één in Pontiac IL, dit is dus nummer zes. Een leuk en prettig idee dat de maquettes straks veilig zijn als we er niet meer zijn aangezien we niemand hebben die er iets mee zou doen! Klinkt vreemd maar we hebben uit ondervinding meegemaakt dat alles makkelijk wordt weggegooid als een persoon komt te overlijden. Denken we nu verder nog niet aan hoor maar toch is het een fijn idee dat de maquettes in musea staan! Maar nu het reisverslag………</i><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn3UE2HfdSRHV7DXxYeK6OaoVsIOWWEnNOSYRgLcWTG6KKS3d0ICF2Am-rcKXW2UchKfC63NoVjza_GC2lIGEkEjQkgMpGDuJ-XGeLzO7jPYPsMZE4iZhfjuzNkjv17e1G5c9LV-xJ2cs/s1600/DSC06210-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn3UE2HfdSRHV7DXxYeK6OaoVsIOWWEnNOSYRgLcWTG6KKS3d0ICF2Am-rcKXW2UchKfC63NoVjza_GC2lIGEkEjQkgMpGDuJ-XGeLzO7jPYPsMZE4iZhfjuzNkjv17e1G5c9LV-xJ2cs/s1600/DSC06210-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De huurauto van dit jaar, Buick Enclave</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b>Dag 1: Schiphol – San Francisco CA (8.991 km per vliegtuig + 47 km per auto)</b><br />
De reis, die dit jaar begint in San Francisco, verliep voorspoedig en we waren al voor de middag ter plaatse. Helaas was het bij de douane echt super druk! Er stonden lange rijen met heel veel Aziatische mensen. We werden er gelukkig na een tijdje uitgehaald, alle mensen van vlucht KL0605 mochten naar een drietal douanebeambten. Toen ging het gelukkig wel snel. Vervolgens de auto opgehaald, we kregen een Buick Enclave uit Nevada. Een hele luxe, grote wagen waar de koffers met gemak in gingen! Na Het installeren van de TomTom, zijn we naar het hotel gereden. We hebben een grote, nette kamer op de derde verdieping. Hier is ook een terras met uitzicht op de Golden Gate Bridge. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP_4rVDBL3x4PCNCrG418M2u4SVJr824DuuCw4tDQFZY4Myv93Wqn5eUwxfeGjhqwip-_pKPXx0DuoSdTMj7dTjKVh9O2SvhfZgZmP2TYV-VImjIhPVXUHoI_ovvtXAAHxQGmktczglm8/s1600/DSC05604-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP_4rVDBL3x4PCNCrG418M2u4SVJr824DuuCw4tDQFZY4Myv93Wqn5eUwxfeGjhqwip-_pKPXx0DuoSdTMj7dTjKVh9O2SvhfZgZmP2TYV-VImjIhPVXUHoI_ovvtXAAHxQGmktczglm8/s1600/DSC05604-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">En daar is dan, de Golden Gate Bridge</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
We hebben ons even geïnstalleerd en een bakkie koffie gedronken. Daarna hebben we een taxi gepakt naar Haight-Ashbury. De wijk Haight-Ashbury in San Francisco - ook kortweg gekend als ‘<i>The Haight</i>’ - wordt nog steeds geassocieerd met de hippies uit de jaren 1960, toen de wijk het centrum was van de hippiecultuur. Tegenwoordig herinneren enkel een aantal winkels aan deze tijd. In de 19e eeuw was het gebied rond Haight-Ashbury erg landelijk en stonden er zelfs een aantal boerderijen. Maar na de aanleg van de Haight Street kabeltram groeide de wijk al snel uit tot een begeerde buurt voor de hogere middenklasse en werden er talrijke huizen gebouwd. Het was een van de weinige wijken in de stad die gespaard bleef van de brand die ontstond na de aardbeving van 1906. Tijdens en na de Grote Depressie van de jaren 1930 ging het snel bergafwaarts met de buurt en na een kleine heropleving na de Tweede Wereldoorlog was de wijk in de jaren 50 een weinig aantrekkelijke buurt geworden met talloze leegstaande huizen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuETOiT_n4S9doVIPCxJmOa5NHw3fJt0iNYl_2UFvQYaN0wqJ-P2gSAfbvRu9iYyX2BlZz_-E5KCK84J_YC0gE8fIEt4D94l1bpcGjuJpPyv20OxZqau-hl5j0R8mD2TVc8OT1NcED-_U/s1600/DSC05614-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuETOiT_n4S9doVIPCxJmOa5NHw3fJt0iNYl_2UFvQYaN0wqJ-P2gSAfbvRu9iYyX2BlZz_-E5KCK84J_YC0gE8fIEt4D94l1bpcGjuJpPyv20OxZqau-hl5j0R8mD2TVc8OT1NcED-_U/s1600/DSC05614-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Haight-Ashbury</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Hierdoor werden al snel jongeren aangetrokken door de lage prijzen van de huizen en de goedkope huurwoningen. Vele van deze jongeren waren zogenaamde beatniks, een subcultuur die zou evolueren tot de hippies. Tegen het midden van de jaren 1960 was Haight-Ashbury het centrum geworden van de hippiecultuur. Het was daarnaast ook gekend als een centrum van drugs en het werd ook de thuisbasis van vele psychedelische rockgroepen zoals Jefferson Airplane en The Grateful Dead. Tegen de tijd dat de ‘<i>Summer of Love</i>’ in 1967 werd georganiseerd, was Haight-Ashbury ‘<i>the place to be</i>’ geworden voor de hippies over het hele land. Duizenden jongeren waren indertijd vanuit alle hoeken van de Verenigde Staten verhuisd naar deze wijk in San Francisco, die echter ook veel negatieve kritiek kreeg vanuit conservatieve groepen die San Francisco met een scheef oog bekeken omdat het een dergelijke levensstijl tolereerde.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijADFIADjqaHZwW02LvrK9d6N9BIbx4LEwpLF-pzZqEVPjg3jr3N1iSHuCRk5MJx33-WVV50OMfwu80xo4lYziSogxmIlK1lucPOr7C4D9cftLalJSsIvDemQUljl9Foq-nMuDznScZUE/s1600/DSC05613-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijADFIADjqaHZwW02LvrK9d6N9BIbx4LEwpLF-pzZqEVPjg3jr3N1iSHuCRk5MJx33-WVV50OMfwu80xo4lYziSogxmIlK1lucPOr7C4D9cftLalJSsIvDemQUljl9Foq-nMuDznScZUE/s1600/DSC05613-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
Sinds die tijd is de wijk nooit meer hetzelfde geworden, sommige leden van de Flower Power generatie leven nog steeds in de Haight. De wijk is niet langer de thuishaven van hippies maar de cultuur is nog levend in de vele ouderwetse kledingwinkels, tweedehandswinkels en café’s die verspreid zijn over de wijk. The Haight wordt tegenwoordig in twee stukken ingedeeld, Upper en Lower. Upper Haight heeft duurdere winkels die zowel toeristen als de meer welgestelde inwoners aantrekken. De Lower Haight daarentegen is de thuisbasis van een aantal muziekclubs en is vooral bekend vanwege het nachtleven. We zagen er hele aparte dingen maar de ‘<i>wietlucht</i>’ vonden wij iets minder. Ook waren er best veel zwervers wat wij toch altijd wel erg triest vinden.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ7aPsMS3vdySJ_J7wSk0jBYzMYqQDne5O4YR7VOzhrIeje30zxw38Hw1CWiA6Uef0semcqMXcW0pbvsp-rjgFKtdSTJaAbTRYwmmk_NSaot9uaaCljzbjBEYElyLQZtBlDSwnrGmZ5vE/s1600/DSC00040-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ7aPsMS3vdySJ_J7wSk0jBYzMYqQDne5O4YR7VOzhrIeje30zxw38Hw1CWiA6Uef0semcqMXcW0pbvsp-rjgFKtdSTJaAbTRYwmmk_NSaot9uaaCljzbjBEYElyLQZtBlDSwnrGmZ5vE/s1600/DSC00040-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMBLP8fZ03B_RFhcbzqjzmS3DYniNiGMYPWZ3XOg7m5zm849PdbX55CKXPD_UKwiUtjO_BlgIb0B7DBngpQ7QNlgvXVzGSfh_9nX4sjSidlxFjiJoYnzYjKo3oQQKmCmkGCbxp54l76_w/s1600/DSC05618-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMBLP8fZ03B_RFhcbzqjzmS3DYniNiGMYPWZ3XOg7m5zm849PdbX55CKXPD_UKwiUtjO_BlgIb0B7DBngpQ7QNlgvXVzGSfh_9nX4sjSidlxFjiJoYnzYjKo3oQQKmCmkGCbxp54l76_w/s1600/DSC05618-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7yCqTVg4X0BnoCJ4FL0R3ofMZrKOR-LtbtNuJfLMkIWXSicED7J-q8flKxNeYqXhtrL1WqepOwbOFanZlmQM2mcReEL8PcM6tl9RnEsXVsCuTmY1Cp9kSWUDGm8zm8AFvx6w2Bo9AGNs/s1600/DSC00047-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7yCqTVg4X0BnoCJ4FL0R3ofMZrKOR-LtbtNuJfLMkIWXSicED7J-q8flKxNeYqXhtrL1WqepOwbOFanZlmQM2mcReEL8PcM6tl9RnEsXVsCuTmY1Cp9kSWUDGm8zm8AFvx6w2Bo9AGNs/s1600/DSC00047-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
We hebben vervolgens de bus gepakt naar de Fisherman’s Wharf waar we wat willen eten. Fisherman’s Wharf is een erg populair gebied aan de kade van San Francisco. Naast vissersboten en visrestaurants zijn er een hele reeks attracties zoals een openluchtmuseum met historische schepen, een duikboot en een toeristische Pier vol winkels en eetgelegenheden. De werf is altijd een levendige buurt geweest vol activiteit. Sinds het einde van de 19e eeuw heeft hier een actieve vissershaven gelegen en het is nu nog een belangrijk centrum van de visindustrie. Fisherman’s Wharf is één van de grootste attracties in San Francisco waar je nog steeds vissersboten kunt zien aanmeren en ontschepen maar wat ook een winkelparadijs is met verscheidene winkelcentra in de buurt met winkels gaande van souvenirwinkeltjes tot boetieks met handgemaakte kledij. Vanuit Fisherman’s Wharf vertrekken ook heel wat boten o.a. naar Alcatraz wat we op de planning hebben staan voor morgen!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDGQk4cDSv6vK4yWwvol6iaVK-wR_lTJnGQajaK4PeE1tEcxd07YvwY3jc0DoDciw0I-IIQp8B2muPhE_FXzR9laFteXxV0F4KGjBYMEODsTbiT4fHVn5fdZGC0FDwEBuWHKgQP_M5mCQ/s1600/P6161047-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDGQk4cDSv6vK4yWwvol6iaVK-wR_lTJnGQajaK4PeE1tEcxd07YvwY3jc0DoDciw0I-IIQp8B2muPhE_FXzR9laFteXxV0F4KGjBYMEODsTbiT4fHVn5fdZGC0FDwEBuWHKgQP_M5mCQ/s1600/P6161047-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaBKVgiAlL1sITJwrT0r-gK37BJFRYiMNT8boT5Naub6eTMLLH_u9W5vrnvtEJd5CYVEsDsyixcTYpN0t3hn8AI_ySG85G9BC9JDq-Y6CowBTR31aD4e05e0accZ_bJ_jthy9af-yuACk/s1600/P6161044-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaBKVgiAlL1sITJwrT0r-gK37BJFRYiMNT8boT5Naub6eTMLLH_u9W5vrnvtEJd5CYVEsDsyixcTYpN0t3hn8AI_ySG85G9BC9JDq-Y6CowBTR31aD4e05e0accZ_bJ_jthy9af-yuACk/s1600/P6161044-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<b>Dag 2: San Francisco CA (214 km) (19°C)</b><br />
Dag twee is altijd een dag dat we allebei voor dag en dauw wakker zijn! Met een bak koffie in de hand, zagen we dat vanaf het terras de Golden Gate Bridge niet te zien was door de ochtenddauw. Het was ook best fris maar we werden wel lekker rustig wakker zo! Vandaag gaan we vanaf Pier 33 met een ferryboot naar Alcatraz Island. Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco. Van 1934 tot 1963 was het in gebruik als zwaar beveiligde gevangenis. 1545 gevangenen hebben het eiland als standplaats gehad. De beroemdste gevangene was Alphonse "Al" Capone. Voordien was op het eiland een militair fort (1850-1907) en daarna (vanaf 1907-1933) was er een militaire gevangenis gevestigd. Tegenwoordig is het eiland een beschermd gebied en een National Historic Landmark, beheerd door de National Park Service. Naast de gevangenis bevat Alcatraz ook de oudste nog werkende vuurtoren van de westkust van de Verenigde Staten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_2I8LvTotFQCfDLL8ze79tMImFf8sFSr0nrqRX6rHeY0Y3yInaFKqgji1pe51jnVCFxUhuLcIVpcGHe8nFJqWXhlg45w-geqqcN8C9juwJADoZyw1SbxaegDvQBPJENUDNyxJ0AIEDJk/s1600/DSC05666-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_2I8LvTotFQCfDLL8ze79tMImFf8sFSr0nrqRX6rHeY0Y3yInaFKqgji1pe51jnVCFxUhuLcIVpcGHe8nFJqWXhlg45w-geqqcN8C9juwJADoZyw1SbxaegDvQBPJENUDNyxJ0AIEDJk/s1600/DSC05666-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6pMYBU65If9ewRzqzkiy5wNmbc2zLeGQdnh7wDR3YRFa-8cjoDPOXT9xjNXBS9gh1_qkV6h403t061vLJA6QhDevvRs6JlAPK7uz2JyuDbBrnTfkI6U-cqWbY83l57swt6ZxS6bAfcZ0/s1600/DSC00077-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6pMYBU65If9ewRzqzkiy5wNmbc2zLeGQdnh7wDR3YRFa-8cjoDPOXT9xjNXBS9gh1_qkV6h403t061vLJA6QhDevvRs6JlAPK7uz2JyuDbBrnTfkI6U-cqWbY83l57swt6ZxS6bAfcZ0/s1600/DSC00077-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
De beslissing om van Alcatraz een gevangenis te maken kwam vanwege de afgelegen ligging en de sterke stromingen in de baai, die het zo goed als onmogelijk zouden maken om te ontsnappen. Maar nog voordat het eiland officieel een gevangenis werd, werd het al gebruikt voor detentie. In 1867 werd reeds een bakstenen gevangenishuis gebouwd op het eiland, zodat het eiland vanaf 1868 al dienst kon doen als militaire gevangenis. Tijdens de Amerikaanse burgeroorlog en vooral tijdens de Spaans-Amerikaanse Oorlog zaten er veel militaire gevangenen op het eiland. Op 21 maart 1907 werd Alcatraz officieel door de Amerikaanse overheid ingesteld als militaire gevangenis. In 1909 begonnen de werkzaamheden om het eiland van militair fort om te bouwen tot gevangenis en in 1912 waren de werkzaamheden voltooid. De nieuw ontworpen celblokken werden tijdens de Eerste Wereldoorlog al bezet door onder andere dienstweigeraars.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwHRo5T48WZKH57jmfKOZh7zhtxyXF4qQpir7b0_cDuLo8KgHbS1Vu08oVzMmuCVFuyAOKKHAA5_mGq4Gyy2-lEsYs3R2kWl9AaUSp26g01mOXDzyH1jLmK8ud7TOnrAfNFkj7Fpbi7Lo/s1600/DSC00078-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwHRo5T48WZKH57jmfKOZh7zhtxyXF4qQpir7b0_cDuLo8KgHbS1Vu08oVzMmuCVFuyAOKKHAA5_mGq4Gyy2-lEsYs3R2kWl9AaUSp26g01mOXDzyH1jLmK8ud7TOnrAfNFkj7Fpbi7Lo/s1600/DSC00078-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAk6OGwpUmXmruWiH-LFvwtTN5cx2ntYcalTrPTstOa0hRozsYmqOox54CIupcqAHUTAexM67-cyZbhAq1PoeNCVWK6hIVlOYq-KaWjk2PDQrinOB2ZG7hBM7cDW8s2BYRWPnA0rlys4o/s1600/DSC00129-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAk6OGwpUmXmruWiH-LFvwtTN5cx2ntYcalTrPTstOa0hRozsYmqOox54CIupcqAHUTAexM67-cyZbhAq1PoeNCVWK6hIVlOYq-KaWjk2PDQrinOB2ZG7hBM7cDW8s2BYRWPnA0rlys4o/s1600/DSC00129-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
In de nasleep van de Aardbeving van San Francisco in 1906 werden ook tijdelijk niet-militaire gevangenen naar Alcatraz gebracht voor bewaring. In 1933 kwam de gevangenis in handen van de United States Department of Justice, en werd het een federale gevangenis. De gevangenis had een zeer streng regime. In de beginjaren was het zelfs niet toegestaan om onderling te praten. Nadat er door middel van het doorspoelen van het toilet een primitieve communicatie op gang kwam is het spreekverbod opgeheven. Tijdens de 29 jaar dat Alcatraz in gebruik was als federale gevangenis, zaten er enkele bekende criminelen opgesloten, onder wie Al Capone, Robert Franklin Stroud, Machine Gun Kelly, James J. Bulger en Alvin Karpis (die langer in Alcatraz zat dan elke andere gevangene).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCn37uMZURLkN8JunPh98sMAKeynda18BcNzlZj5a7-_FCtHEA52s8M9mXjjoZ1ayCf_3vgaApX3sNJK-iT5cUyKbaprsE8lLYV8H1I4wemP0foKgnk-NV4aYVmUhh7qhzz-qSa2ulGSc/s1600/DSC00157-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCn37uMZURLkN8JunPh98sMAKeynda18BcNzlZj5a7-_FCtHEA52s8M9mXjjoZ1ayCf_3vgaApX3sNJK-iT5cUyKbaprsE8lLYV8H1I4wemP0foKgnk-NV4aYVmUhh7qhzz-qSa2ulGSc/s1600/DSC00157-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEYRvF1r-M_T3Ef8Kjy3etK_ELJ9AP7UB18XKYMgk0LhlHERkOBoYO6PHZsupEaF2bslEcovCvNuHwQhJ3-FYijL87nW0-359yxxdSOkAmybE15P61UeeEl0hP0mPSPRDcEJXjo9LpV4o/s1600/DSC05762-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEYRvF1r-M_T3Ef8Kjy3etK_ELJ9AP7UB18XKYMgk0LhlHERkOBoYO6PHZsupEaF2bslEcovCvNuHwQhJ3-FYijL87nW0-359yxxdSOkAmybE15P61UeeEl0hP0mPSPRDcEJXjo9LpV4o/s1600/DSC05762-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Er zijn verschillende ontsnappingspogingen gedaan, maar officieel is het nooit iemand gelukt om te ontsnappen. In totaal waren er 36 gevangenen betrokken bij 14 ontsnappingspogingen. Daarvan werden er 23 weer gearresteerd, zes doodgeschoten en twee zijn vermoedelijk verdronken. De gewelddadigste uitbraakpoging vond plaats op 2 mei 1946 en leidde tot de Slag om Alcatraz. In 1962 zou er echter toch een succesvolle ontsnapping plaats hebben gevonden. Frank Morris en de broers John en Clarence Anglin ontsnapten volgens de verhalen in een opblaasbaar vlot gemaakt van aan elkaar gelijmde regenjassen. Frank Morris, de leider van de groep, had een bijzonder hoog IQ, en wellicht hebben ze het getij van de San Francisco Bay gebruikt om te ontsnappen. Enkele van hun spullen zijn teruggevonden op Angel Island, maar sommigen gaan er van uit dat ze bij de Golden Gate Bridge aan land zijn gegaan en hun spullen via het getij naar Angel Island hebben laten drijven om de politie op een dwaalspoor te zetten. Van de mannen heeft niemand meer iets vernomen. Men is ervan uitgegaan dat ze verdronken waren, maar dat is niet helemaal zeker. Van deze ontsnappingspoging is een film gemaakt; “<i>Escape from Alcatraz</i>” genaamd. Nog geen jaar na de ontsnapping werd op 21 maart 1963 Alcatraz officieel gesloten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIHOTYas-nfq5HQmamQ9E3h5BogbyJpWoSg2G5OGPQWJIqzjbnbSrVw1hySVJencl9JEB_fDylgL04NuHgMg1nc-7Wn0h3r4Vws6eG32vxcOCdVZodrGIeg_rayvsV4Jm2MsIa-Kmfrhw/s1600/DSC05769-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIHOTYas-nfq5HQmamQ9E3h5BogbyJpWoSg2G5OGPQWJIqzjbnbSrVw1hySVJencl9JEB_fDylgL04NuHgMg1nc-7Wn0h3r4Vws6eG32vxcOCdVZodrGIeg_rayvsV4Jm2MsIa-Kmfrhw/s1600/DSC05769-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
De overtocht naar Alcatraz ging goed en we vonden het allebei erg gaaf om dit eiland nu echt te zien! De wandeling naar het Cellhouse was een kwart mijl maar die konden we in ons eigen tempo lopen en er waren natuurlijk talloze fotostops! Er zijn hele grote meeuwenkolonies op Alcatraz en er waren veel jongen wat erg leuke plaatjes opleverde! De Audio Tour leidde je door het Cellhouse, je kreeg veel informatie over hoe het leven was in de gevangenis. Een paar wetenswaardigheden: de exacte locatie van de cel van Al Capone is onbekend; Robert Stroud, “<i>the Birdman of Alcatraz</i>”, heeft op Alcatraz nooit vogels gehad; de gevangenis heeft nooit vol gezeten, er waren 336 cellen beschikbaar maar daarvan zijn er maar 260 gebruikt en er waren geen executies op Alcatraz hoewel er wel vijf zelfmoorden en acht moorden zijn gepleegd. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq7P8E7IMrHeNwYRoBTRPiKroo8-du4fJ7e4zBXgJrAtRnYyKxfFET7_e_W7_4B_eE5fJ1msxLu4W1kbZe3UJ3aUC1Nc4N2qEuTcKPzLCgR1VcNpSq5DSPYfrDPxVnda2reEwQ-Bmmv80/s1600/DSC05774-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq7P8E7IMrHeNwYRoBTRPiKroo8-du4fJ7e4zBXgJrAtRnYyKxfFET7_e_W7_4B_eE5fJ1msxLu4W1kbZe3UJ3aUC1Nc4N2qEuTcKPzLCgR1VcNpSq5DSPYfrDPxVnda2reEwQ-Bmmv80/s1600/DSC05774-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9r1O0Pu00fS9h6JHOPGQWta8BZOM621epxRwTuQ9zkmZbMb8l8qM7AV92XcEvGZK5X2o1Bf8I4sxtLQJ3yovcj-i6Vf6Lxacu30y_R7kg_71pS_9JRKh9Ke5jwu3buwrINKdn38aM33M/s1600/DSC05785+-+kopie-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9r1O0Pu00fS9h6JHOPGQWta8BZOM621epxRwTuQ9zkmZbMb8l8qM7AV92XcEvGZK5X2o1Bf8I4sxtLQJ3yovcj-i6Vf6Lxacu30y_R7kg_71pS_9JRKh9Ke5jwu3buwrINKdn38aM33M/s1600/DSC05785+-+kopie-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
We zijn daarna nog even naar pier 39 geweest en hebben de Californische zeeleeuwen staan bewonderen die daar altijd op pontons liggen. Er waren een paar mannetjes aan het stoeien wat een erg leuk gezicht was en wat een herrie maken ze dan! We zijn terug naar het hotel gegaan en hebben onze eigen auto gepakt. We zijn eerst Lombart af gereden. De straat staat bekend als de meest bochtige straat van de wereld, hoewel dit slechts een klein stukje van de gehele straat betreft. Het stukje is slechts één huizenblok lang, maar telt acht scherpe haarspeldbochten. Dit bochtige stukje van Lombard Street loopt over Russian Hill, waar je de meeste motels van San Francisco vindt. Dit was echt heel gaaf en heel steil. Foto’s maken viel niet mee want als je zelf naar beneden rijdt, is het moeilijk om je camera stil te houden en later vanaf de weg er beneden stonden er weer heel veel Chinezen en Japanners te fotograferen. Maar het is uiteindelijk wel gelukt over de hoofden heen, ze zijn gelukkig nogal klein!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2G5_xRUQcy3t2LZdNyWa09at_Kqf4VR3EERZ2MpK6LVC4WD1RE-N40NbUDQoy7QvojstbzlYNTlcjst0vRSHm8Aog4vJkugxHJOhISCqymMjeRO5xup4FnIP3YqVk3GLEto70rfH3UCM/s1600/DSC00169-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2G5_xRUQcy3t2LZdNyWa09at_Kqf4VR3EERZ2MpK6LVC4WD1RE-N40NbUDQoy7QvojstbzlYNTlcjst0vRSHm8Aog4vJkugxHJOhISCqymMjeRO5xup4FnIP3YqVk3GLEto70rfH3UCM/s1600/DSC00169-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcj7d1fELTU_7XS6dckvQj6k4mgE0aftGikjaUOu2WcHOAfpWaWPAlXkNhPkzfQF7lxKtmnOtPdxLivkIkowVYQcmf_wdq20bWjhGFaNg2wuquYaVred-mImNkc6DNSWn3mmgxs0Pk74o/s1600/DSC00181F-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcj7d1fELTU_7XS6dckvQj6k4mgE0aftGikjaUOu2WcHOAfpWaWPAlXkNhPkzfQF7lxKtmnOtPdxLivkIkowVYQcmf_wdq20bWjhGFaNg2wuquYaVred-mImNkc6DNSWn3mmgxs0Pk74o/s1600/DSC00181F-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Nog een beetje rondgereden en soms zelfs een beetje huiverig voor de enorm steile wegen die je hier hebt. Het lijkt af en toe net of de weg niet verder gaat en dan duik je echt een afgrond in! We zijn nog naar de Golden Gate Bridge toe gereden. We wilden proberen om er wat mooie foto’s van te maken. We vonden een heel mooi punt bij Fort Point maar er hing hele lage bewolking en de brug was amper te zien! Er stond echter best veel wind en we zagen veel beweging in het wolken dus we besloten om hier even te blijven rondhangen. Gelukkig trok de bewolking op een gegeven moment op en konden we nog wel wat mooie foto’s maken! Nog wat rondgereden alvorens we teruggingen naar het hotel.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrey1p30Fmn0QBOmKbJIvEXZbHQ5QWy464sEWp4wy00wdKmgDYLKWPtBewXKSdIl29y0uKlsTDEjcW0yND1sjkglggfF8gcs0D7MWv-Z_GI4sJXwo_yKXeQod8fgWesmmYIr77WEp3Ctc/s1600/DSC05856-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrey1p30Fmn0QBOmKbJIvEXZbHQ5QWy464sEWp4wy00wdKmgDYLKWPtBewXKSdIl29y0uKlsTDEjcW0yND1sjkglggfF8gcs0D7MWv-Z_GI4sJXwo_yKXeQod8fgWesmmYIr77WEp3Ctc/s1600/DSC05856-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWTXEnLqbHwwWndreqjCTE1jupiQTK4lHqZwEPQod3qGLXRXqKjnGaLl6vWQrsZuCG-7RgEqXnD26uBJfe_XoYTn9PVW0m2eYoFsFJb3nqXY-UhlZPIZh26T-jCjTT-5LwKAO7EaabueU/s1600/DSC00209-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWTXEnLqbHwwWndreqjCTE1jupiQTK4lHqZwEPQod3qGLXRXqKjnGaLl6vWQrsZuCG-7RgEqXnD26uBJfe_XoYTn9PVW0m2eYoFsFJb3nqXY-UhlZPIZh26T-jCjTT-5LwKAO7EaabueU/s1600/DSC00209-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgReUOKx4R8yjPmVzoFixYZIxC-1UggzKyTm_dW-U6kARhmuPS_EwdCkF6-XPCuUejmhV1tfx3hXKVMjuz7vVYTWcBVfLn2Rh4y1cGL5l-U8lOAZLfcjnPSwyO7MO0IWpzfnUpyN8WjJaE/s1600/DSC05852-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgReUOKx4R8yjPmVzoFixYZIxC-1UggzKyTm_dW-U6kARhmuPS_EwdCkF6-XPCuUejmhV1tfx3hXKVMjuz7vVYTWcBVfLn2Rh4y1cGL5l-U8lOAZLfcjnPSwyO7MO0IWpzfnUpyN8WjJaE/s1600/DSC05852-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<b>Dag 3: San Francisco CA - Fort Bragg CA (325 km) (16°C)</b><br />
We rijden vandaag naar Fort Bragg via de kustweg, de US-1 maar we komen eerst over de beroemde Golden Gate Bridge. Gisteren hebben we al foto’s gemaakt maar toen was er wel aardig wat bewolking en was de brug niet helemaal te zien. Nu was er geen wolkje te zien en was de Golden Gate in haar volle glorie te bewonderen! We zijn hier nu een paar keer geweest maar dit hebben we nog nooit meegemaakt, brug ligt eigenlijk altijd in de mist! Vanaf twee verschillende plekken hebben we mooie plaatjes kunnen schieten. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-NWk-O9uUj5_8Z7E9FqMU1GYyWiCF1dbHOUMNcPDhRk2IQzo3nEXn8McaIMXne4ua0a9ni0Epzix5aWbKNnQlBzGlOyb2nmlnE7nReJmImvsZR6KabtmWgVvZzpbalvK4-wVsTlAx0FQ/s1600/DSC05934-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-NWk-O9uUj5_8Z7E9FqMU1GYyWiCF1dbHOUMNcPDhRk2IQzo3nEXn8McaIMXne4ua0a9ni0Epzix5aWbKNnQlBzGlOyb2nmlnE7nReJmImvsZR6KabtmWgVvZzpbalvK4-wVsTlAx0FQ/s1600/DSC05934-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
De US-1 is een tweebaansweg die langs de Pacific Ocean loopt. Het is een prachtige weg die zich al kronkelend een weg baant door schitterende landschappen. We komen door duinen, berglandschappen, bossen, kleine steden….wij vinden dit wel wat!! Het is ook lekker rustig qua verkeer. Je komt eerst door een hele groene strook waar je langs moerasachtige grond rijdt waar heel veel watervogels te zien zijn zoals witte reigers. Voorbij Bodega Bay kom je dichter langs de kust te rijden maar ook hier is het nog klimmen en dalen. De kust is erg rotsachtig maar er zijn hier en daar wel strandjes. Veel zijn niet te bereiken of je moet een flinke klim maken. Bij Muir Woods kon je er wel redelijk makkelijk opkomen wat we ook even gedaan hebben. Het is nog wel fris en er staat een stevige wind maar het is toch even lekker. De lucht was eigenlijk de hele dag prachtig blauw maar nabij Bodega Bay werd de lucht heel grauw en grijs. Na een tijdje veranderde dit wel weer gelukkig, alles ziet er dan toch een stuk leuker uit! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQC9QSAgp8i2np1mvGvM0poZcrvrbnyFuvni_INHfENqjBqmBXIg1tgjZA7HYUGcDDw3_xw3X5Jlk7YCedjWO8HIbXWFsrb9a_YGKg-9UB2bl4jn74JvVS2HFoC5BcRCxj0hoAku6Yqcc/s1600/DSC00234-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQC9QSAgp8i2np1mvGvM0poZcrvrbnyFuvni_INHfENqjBqmBXIg1tgjZA7HYUGcDDw3_xw3X5Jlk7YCedjWO8HIbXWFsrb9a_YGKg-9UB2bl4jn74JvVS2HFoC5BcRCxj0hoAku6Yqcc/s1600/DSC00234-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
We hebben bij Sea Ranch nog een hele bijzondere kapel bekeken. Het was echt een heel apart en kunstig gebouwd kapelletje. Bij een paar plaatsjes verder was ‘<i>Jurassic Park</i>’, iemand vond het leuk om dinosaurussen te maken van staalplaat. Ze zagen er echt heel goed uit! Nog regelmatig gestopt bij mooie uitzichtpunten die er genoeg waren. In Fort Bragg was een grote keuze aan hotels, we hebben een kamer in een Best Western genomen. Heel mooi en groot met een patio met uitzicht op de Pacific Ocean, wat wil je nou nog meer. Heerlijk gegeten bij een restaurant wat ook uitzicht had op de oceaan. Onder het eten de zon in de zee zien zakken en een stroomstoring meegemaakt. De computer was uitgevallen en alles werd daardoor geregeld. Gelukkig hadden we contant geld want met een creditcard betalen ging ook niet. Was weer een heerlijke dag vandaag alleen de temperatuur zou nog iets omhoog mogen!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1jbs7aArcf4HW6SuGXAyOlHNJ4tQbt9RimuNSwfiDyIw4Wab6PMh839TVpTmGUf4UVcW5iam6kG0TI1zuUhl9VRSATXCJBsDG_VhQIUT-VgMrFgrUI-4NFINYbV1LAtFG8A6KJG4_1UU/s1600/DSC00257-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1jbs7aArcf4HW6SuGXAyOlHNJ4tQbt9RimuNSwfiDyIw4Wab6PMh839TVpTmGUf4UVcW5iam6kG0TI1zuUhl9VRSATXCJBsDG_VhQIUT-VgMrFgrUI-4NFINYbV1LAtFG8A6KJG4_1UU/s1600/DSC00257-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjStA_UbwLfy_VKuizm8OT6OEKXRnFJKmEc8OXr-QCjOT5nq1Ew9i9RTyOeeTMJsDMOqIysu9yrzTd2Hw08hGkn78H7yDvjE4uExnqCO8bXSnaTo32sDGYRq2ao7M8jOIPEkz9J9cNHhIY/s1600/DSC00260-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjStA_UbwLfy_VKuizm8OT6OEKXRnFJKmEc8OXr-QCjOT5nq1Ew9i9RTyOeeTMJsDMOqIysu9yrzTd2Hw08hGkn78H7yDvjE4uExnqCO8bXSnaTo32sDGYRq2ao7M8jOIPEkz9J9cNHhIY/s1600/DSC00260-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-Vh27eviP7bGL8EWZvqZqV4HkA0Ax3tfoC_a3yb5bxPVyTNi1ThmlUwAG_bcvEUS8Xq3ddoyU19QFCdwRUx5YI4xnE2ffYM4fkNr5EV8XLmnBI0SDUPYkows-uh6XlFGk6ED4y5RPlSg/s1600/DSC05980-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-Vh27eviP7bGL8EWZvqZqV4HkA0Ax3tfoC_a3yb5bxPVyTNi1ThmlUwAG_bcvEUS8Xq3ddoyU19QFCdwRUx5YI4xnE2ffYM4fkNr5EV8XLmnBI0SDUPYkows-uh6XlFGk6ED4y5RPlSg/s1600/DSC05980-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-wIr13Q-gL7sGixZOU2KyHI87nD0uaSY0fyeqhdP-PNF4338KB6EmWBibTK9gv6NDPdhFEp5ERKymJoFk02mpFUZC05m0nAmm40F10pWF2UQMPdw0HPUKAZtN2VkD688CveEUVT6bvpM/s1600/DSC05993-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-wIr13Q-gL7sGixZOU2KyHI87nD0uaSY0fyeqhdP-PNF4338KB6EmWBibTK9gv6NDPdhFEp5ERKymJoFk02mpFUZC05m0nAmm40F10pWF2UQMPdw0HPUKAZtN2VkD688CveEUVT6bvpM/s1600/DSC05993-m.jpg" height="163" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdv5e_FBaorf01w6A4QcBJCxDyF75CWccii-va7e0WheU90nt3MkRKi6WzFAUmo_XfxBNf-0xq42DpHpCg0l2lR5wcuW_rl25bvwoMH0wsIGJOqcBz6Rgs-YDsD8GcGHrXtgLflmx1W9w/s1600/DSC05989-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdv5e_FBaorf01w6A4QcBJCxDyF75CWccii-va7e0WheU90nt3MkRKi6WzFAUmo_XfxBNf-0xq42DpHpCg0l2lR5wcuW_rl25bvwoMH0wsIGJOqcBz6Rgs-YDsD8GcGHrXtgLflmx1W9w/s1600/DSC05989-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<b>Dag 4: Fort Bragg CA - Eureka CA (259 km) (14-21°C)</b><br />
Na een ontbijtje gaan we eerst kijken of we Glass Beach kunnen bereiken. Glass Beach is een strand in het MacKerricher State Park. Glass Beach is ontstaan door het jarenlange storten van afval op een deel van de kuststrook ten noorden van het dorp. Door de jaren heen heeft men meermalen getracht het terrein op te ruimen. In de decennia na 1967 reinigden de beukende golven het strand. Het weggegooide glas verweerde tot kleine, gladde, gekleurde snuisterijen. We zitten er vlak bij hoorden we van de receptioniste. Zij vertelde ons ook dat er helaas niet veel meer van over is. Voordat het een State Park werd hebben locals en toeristen jarenlang het strand geplunderd. Locals gingen met tassen vol weg, leuk voor in achtertuin! Ook werd het glas gebruikt om sieraden van te maken die dan weer verkocht werden aan toeristen. Ze had zelf ook een potje staan met stukjes en ik kreeg er één van haar! We konden het goed bereiken en inderdaad was er nog maar weinig te zien, alleen allemaal kleine stukjes. En hoewel het niet mag, zijn er wel een paar stukjes in mijn tas terecht gekomen!! Maar we zagen ook mensen met zeven zitten om glas te vinden dus we schaamden ons niet.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitW4LOu81x75ZH16iKsiYXeDkAWnebH_GxBnkmy_C1XtTIMggYGP1xMMqavbviSzO0aspkvoGNxKhyBW-Bs5IYAdhSnkOrjqimCheFtQDNa68QNt6kMtepXeErufjGzNy12QnepKuzITM/s1600/DSC00288-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitW4LOu81x75ZH16iKsiYXeDkAWnebH_GxBnkmy_C1XtTIMggYGP1xMMqavbviSzO0aspkvoGNxKhyBW-Bs5IYAdhSnkOrjqimCheFtQDNa68QNt6kMtepXeErufjGzNy12QnepKuzITM/s1600/DSC00288-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKpIxwN91Wt8phxY02bniLmurp_GisaLflFZt9bzMBoDHsrlUGUfwi0tpOjtomYjN5yN6ZzyaEwlb1qq8wvU3aBullr-WrPpzalX1Cm42otxtiRzeZYqejeblw6wuCKEefNU_tXmRxGV0/s1600/DSC00290-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKpIxwN91Wt8phxY02bniLmurp_GisaLflFZt9bzMBoDHsrlUGUfwi0tpOjtomYjN5yN6ZzyaEwlb1qq8wvU3aBullr-WrPpzalX1Cm42otxtiRzeZYqejeblw6wuCKEefNU_tXmRxGV0/s1600/DSC00290-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Verder langs de kust door allerlei kleine plaatsjes, nog een keer een strandje op….heerlijk! Even voorbij Inglewood kwamen we op “<i>the long and winding road</i>”, een weg van 22 mijl die zich al kronkelend een weg baande naar Garberville. Een schitterende weg door de bergen en we kregen nog een bonus ook! We zagen ineens een klein hertje langs de kant van de weg staan, helemaal geweldig. Stond lekker te grazen maar we konden niet dichtbij komen, vluchtte gelijk weg! Bij Legett nog naar de “<i>World famous drive thru tree</i>” geweest. Een enorme Coast Redwood Chandelier Tree van 315 ft (= 96 m) hoog en met een doorsnede van 21 ft (6,5 m). Willem reed er doorheen en ik heb foto’s gemaakt. Hij vond het wel eng en dat kan ik me voorstellen want het was krapjes en je moest daardoor je spiegels inklappen! Verderop was zo’n Coast Redwood waar zelfs een huis in was, maar dat was helaas niet van binnen te bekijken.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Q5fDT79ktN55_iimjONNkPw-1Dtym_TioFGD6uSI8cjocjdsB3_ZcWen33vMsgVh_FonucKJeT-MeixvuBEBlxtkxQ7SDz9V4V8iBBAPabVV5M4_x7bCgKA05qNdTQozpaMV9HEDqyQ/s1600/DSC06046-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Q5fDT79ktN55_iimjONNkPw-1Dtym_TioFGD6uSI8cjocjdsB3_ZcWen33vMsgVh_FonucKJeT-MeixvuBEBlxtkxQ7SDz9V4V8iBBAPabVV5M4_x7bCgKA05qNdTQozpaMV9HEDqyQ/s1600/DSC06046-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-7S6_eTngQB8UT-TcznIlWaGSawK5mmMbbE_mQ41SBagCUCaASAmNs1ThcQu9M0czcP8K5NaqJ0b7lsySktrkXAEvCrXxSvGdBWtXCrAbgMcQ90AD8mOXL2yzwKe9r7M0mdk4Et9_3zU/s1600/DSC00331-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-7S6_eTngQB8UT-TcznIlWaGSawK5mmMbbE_mQ41SBagCUCaASAmNs1ThcQu9M0czcP8K5NaqJ0b7lsySktrkXAEvCrXxSvGdBWtXCrAbgMcQ90AD8mOXL2yzwKe9r7M0mdk4Et9_3zU/s1600/DSC00331-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgylTq5Ut0qbta0eERyWFcDbSwSezhtFdm4JKdwOT9kq7pHlU6tjc1RYfR_GbLU4cAQk8Z1qDzyINIPAFuo_BDvVQ0X5wlM8ux3Ruc5UQhRGGbijbMtWDRPHD6MgChl8Lkuw_TPOnr5kL4/s1600/DSC06069-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgylTq5Ut0qbta0eERyWFcDbSwSezhtFdm4JKdwOT9kq7pHlU6tjc1RYfR_GbLU4cAQk8Z1qDzyINIPAFuo_BDvVQ0X5wlM8ux3Ruc5UQhRGGbijbMtWDRPHD6MgChl8Lkuw_TPOnr5kL4/s1600/DSC06069-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Bij Garberville pakken we de ‘<i>Avenue of the Giants</i>’. Deze weg doorkruist het Humboldt Redwoods State Park van noord naar zuid over een afstand van 32 mijl. Je ziet hier diverse prachtige bossen met immens grote Coast Redwoods. Op sommige plaatsen staan de bomen zo dicht bij elkaar, dat het zonlicht er haast niet doorheen komt! We hebben onze ogen uitgekeken hier, wat een enorme bomen zijn dat zeg! Er waren er bij waar je in kon gaan staan, waren helemaal uitgesleten. Ook als je stammen zag liggen, was het geweldig om te zien hoe groot die waren, je voelde je erg klein bij deze reuzen! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT2BgeRjcELsOtsQAXBE7mP9YKtigd9spZJoPbBJ0QplkYh6zLPInJd0EGqq0Yej1LL8d4bqAV3cm2UzPIudVemk2fWm-kPPafFgGmw6DdxmjiIoln86iwWljrlyP7LXEy6_y5EgLJ7hA/s1600/DSC00338-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT2BgeRjcELsOtsQAXBE7mP9YKtigd9spZJoPbBJ0QplkYh6zLPInJd0EGqq0Yej1LL8d4bqAV3cm2UzPIudVemk2fWm-kPPafFgGmw6DdxmjiIoln86iwWljrlyP7LXEy6_y5EgLJ7hA/s1600/DSC00338-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq843IzBlZaocws3u39bN9e9JxREUHwXI9BgfB793KUySU419MTm2VIWy0qAhgM5y_uPNXsSUTtpdmQ_YfLJSTXQYnGyw2hv5S0cLjHcQLhOW4syL2UqD2kQXa047ePNb5qCsA-i108jA/s1600/DSC06093-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq843IzBlZaocws3u39bN9e9JxREUHwXI9BgfB793KUySU419MTm2VIWy0qAhgM5y_uPNXsSUTtpdmQ_YfLJSTXQYnGyw2hv5S0cLjHcQLhOW4syL2UqD2kQXa047ePNb5qCsA-i108jA/s1600/DSC06093-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwWrmRn5aiLGpCjpg_qwVlvu5obJ3BqYTE7FcqwcLxa27gBmZsoriAxYQbgaypbm3WSZ4xsF8zP2l2HbdscGpv1pgQI_LzcjUfX1ky5NLHXjwitO3FjnMfIoofaMEwrDiw5rIAV3LyhRc/s1600/P6191104-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwWrmRn5aiLGpCjpg_qwVlvu5obJ3BqYTE7FcqwcLxa27gBmZsoriAxYQbgaypbm3WSZ4xsF8zP2l2HbdscGpv1pgQI_LzcjUfX1ky5NLHXjwitO3FjnMfIoofaMEwrDiw5rIAV3LyhRc/s1600/P6191104-m.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
We willen overnachten in Eureka maar het viel nog niet mee om daar een hotel/motel te vinden, vol of hartstikke duur! Uiteindelijk een kamer gevonden in een Americas Best Value Inn, grote, nette kamer en weer lekker beneden. We zijn gaan eten bij Applebee’s. Dat was heel goed maar er ging wel iets fout. We zaten ons voorgerecht nog te eten en toen wou ze ons hoofdgerecht al neerzetten! Beetje vreemd en we herinnerden ons ineens dat dat een aantal jaar geleden ook gebeurt was! Voortaan maar geen voorgerecht meer nemen bij Applebee’s!<br />
<br />
<b>Dag 5: Eureka CA - Redding CA (267 km) (16-32°C)</b><br />
Vanmorgen eerst een beetje rondgekeken in Eureka, een plaats met een leuke ‘<i>Old Town</i>’. Er staan veel Victoriaanse huizen waarvan “<i>Carson Mansion</i>” de meest bekende is maar de “<i>Pink Lady</i>” vonden wij allebei ook heel spectaculair! De Carson Mansion is een Victoriaanse villa in Eureka en is ontworpen in Queen Anne-stijl en wordt beschouwd als een van de meest extravagante monumenten in de North Coast-regio van Californië. Het gebouw is ontworpen door de architecten Samuel en Joseph Cather Newsom uit San Francisco en werd tussen 1884 en 1885 neergezet in opdracht van de houtbaron William Carson (1825-1912). De Carson Mansion is opgetrokken in sequoiahout dat als steen is beschilderd en is tot 1950 in bezit geweest van de Carson-familie, waarna het verkocht is aan de privéclub The Ingomar. De Carson Mansion komt in aanmerking voor een plek in het National Register of Historic Places, maar de Ingomar club wil geen invloed van buitenaf. De Mansion is zodoende niet toegankelijk voor publiek. De oppervlakte van het huis bedraagt 1510 m² en de villa bestaat uit 18 kamers, verspreid over drie verdiepingen en een toren. Het is wellicht het meest spectaculaire Victoriaanse huis in de VS! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiUQgEzittrxIu1EmXophlEKTHpoht4DRe7QtFBignmiy2OQhy3Hzk40GPxSGBmqyzwIbskG1iavaWwFCayVIkdkuEDV1LwfA8HOAL8vdp6g4XqmEVuicPpwDcw-3bM_0PGAHPPBmz-SQ/s1600/DSC00379-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiUQgEzittrxIu1EmXophlEKTHpoht4DRe7QtFBignmiy2OQhy3Hzk40GPxSGBmqyzwIbskG1iavaWwFCayVIkdkuEDV1LwfA8HOAL8vdp6g4XqmEVuicPpwDcw-3bM_0PGAHPPBmz-SQ/s1600/DSC00379-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Carson Mansion</i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_xsEYo9DR1xm3xGG0rtXxZJYM0Mw5MyWijrRb0XCoJJ9rfVaxxpmJMuv27Ryi3U3LznkF-HA2m4fWKOLIIbKgrImrMKLzgtsM0NoiudKA35AnmOmPkq4NWXvJJTXmJ_IbgY2zAuuFOmQ/s1600/DSC00386-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_xsEYo9DR1xm3xGG0rtXxZJYM0Mw5MyWijrRb0XCoJJ9rfVaxxpmJMuv27Ryi3U3LznkF-HA2m4fWKOLIIbKgrImrMKLzgtsM0NoiudKA35AnmOmPkq4NWXvJJTXmJ_IbgY2zAuuFOmQ/s1600/DSC00386-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Pink Lady</i> </td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Weg van de kust vandaag, we rijden vandaag naar Redding waar we willen overnachten. Maar eerst nog een klein stukje langs de Pacific Ocean en dan bij Arcata de bergen in. Het is weer een schitterende weg, heel veel groen en lekker rustig. In Willow Creek is het ‘<i>Bigfoot Museum</i>’, wat we ‘<i>just for fun</i>’ toch even gaan bekijken! Het is een heel klein museum waar naast allerlei attributen uit het mijnbouw verleden van de plaats, een ruimte is waar artikelen uit bladen en voetafdrukken van sasquatch te zien zijn. Bigfoot (de Indiaanse naam luidt Sasquatch, dat 'wildeman' betekent) is een veronderstelde primaatsoort uit de Verenigde Staten en Canada, en zou - indien hij leeft - er een zijn, die net als de mens rechtop kan lopen, met een volwassen lengte van 1,80 tot zo'n 2,50 m en een geschat gewicht van 100 tot 450 kg. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHyIUa9-3oC-JGayJFJzYOXoXjo9BuVRCsV9O3vA7aR0imfqP61P0sOl4BfqjMRumIDyMbARtTks4Iv48uQNtGFcTCHcu7Zrr12mwBgCbmfT7289H8yfFISl6yXrKQPHyjHwyYxbMJIp0/s1600/DSC00391-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHyIUa9-3oC-JGayJFJzYOXoXjo9BuVRCsV9O3vA7aR0imfqP61P0sOl4BfqjMRumIDyMbARtTks4Iv48uQNtGFcTCHcu7Zrr12mwBgCbmfT7289H8yfFISl6yXrKQPHyjHwyYxbMJIp0/s1600/DSC00391-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfkFc8b1Tl6yfq8Gw6RQi9xvXG3tFi980IkP_lN4_3VEjRPvJBuL1Rlapb5g8OnX6d7GvyL0d9jZZwxWkPFsG3OxmYivG4s8g0J-u3-FIepyrgFojurEfmdu2i56dPf-TO2cCHqVNqcQc/s1600/DSC00396-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfkFc8b1Tl6yfq8Gw6RQi9xvXG3tFi980IkP_lN4_3VEjRPvJBuL1Rlapb5g8OnX6d7GvyL0d9jZZwxWkPFsG3OxmYivG4s8g0J-u3-FIepyrgFojurEfmdu2i56dPf-TO2cCHqVNqcQc/s1600/DSC00396-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Foto's van de Sasquatch zijn gemaakt maar deze zijn aantoonbaar door de mens gemanipuleerd net als met het Monster van Loch Ness vaak het geval is geweest. Het enige grote "<i>bewijs</i>" zou een filmopname uit 1967 zijn, gemaakt door Roger Patterson en Bob Gimlin die een vrouwelijke Sasquatch tegenkwamen in een open gebied in een bos in Bluff Creek, Californië. De film Planet of the Apes was toen net in de bioscoop uitgebracht. Mogelijk hebben Patterson en Gimlin een grappenmaker weten te filmen. Aanhangers van de theorie dat Bigfoot zou bestaan, schermen met de methode waarbij een van de frames uit de film gekopieerd werd en vergeleken met een man in een apenpak. Zij stellen dat de proporties van de armen en benen nooit door een mens gekopieerd zouden kunnen worden, omdat de armen langer zijn en de benen korter dan die van een mens. Wij blijven het ongelooflijk vinden maar wie weet, niet alle op deze aarde levende wezens zijn bekend!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirRCiaokS1aCJhPbfHFRNu0qDe5QxBYXXHehpNr1q73ZEjxBtJEly5gjJDWPP3HWGJfUd78xquXFtBB3oesPH1hJwlE5OfwDKLtGsk7V6N_9wPAQRk-Akx4SIPrpUBzxaXhx9XCPvQze4/s1600/DSC06128-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirRCiaokS1aCJhPbfHFRNu0qDe5QxBYXXHehpNr1q73ZEjxBtJEly5gjJDWPP3HWGJfUd78xquXFtBB3oesPH1hJwlE5OfwDKLtGsk7V6N_9wPAQRk-Akx4SIPrpUBzxaXhx9XCPvQze4/s1600/DSC06128-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sasquatch?</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Verder komen we, wat wij altijd leuk vinden, nog een Ghost Town tegen, Helena. Er staan maar een handjevol huizen dus waarschijnlijk geen grote stad geweest. In Weaversville hebben we een beetje rondgelopen om de benen te strekken en bij een antiekzaakje gekeken en ja….een beadstore! Dat is wel een groot woord want ze verkochten van alles maar ook wat kralen en attributen om sieraden te maken. Zag niet echt bijzondere kralen of zo maar heb wel een leuk boekje gekocht over een bepaalde sieradentechniek. <br />
<br />
We komen laat in de middag aan in Redding en gaan als eerste op zoek naar een motel. Een kamer gevonden in de Ponderosa Inn, weer van Americas Best Value Inn. Wat ouder maar prima kamer. Vervolgens gaan we naar het Turtle Bay Exploration Park waar een hele aparte brug is te zien. De Sundial Bridge is een tuibrug voor fietsers en voetgangers over de Sacramento River. De brug is ontworpen door de Spaanse architect Santiago Calatrava en werd op 4 juli 2004 (op Independence Day) geopend. De brug verbindt de twee delen van het Turtle Bay Exploration Park, een museumcomplex met onder meer een botanische tuin. Echt een hele mooie en aparte brug om te zien! Na wat aankopen in een supermarkt, zijn we teruggegaan naar het motel en hebben lekker op onze kamer zitten eten, af en toe naar buiten waar het nu heerlijk was! Vandaag was het even schrikken, was ineens over de 30 graden! Best warm na die dagen langs de kust met 15 à 16 graden!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6KHmxTRrGvzrAPhUbIfR_p0APIdBlDxcG3ZezRHoA7qfcBlALNK2RfJeMUFNyBTt9TMX8sMwjQTN3Yglu4OeFCvAMGiwckg5reMU6QlLohNuEEA2PBs2E9OElLZykYv8B-J0Ymcry7HU/s1600/DSC06131+-+kopie-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6KHmxTRrGvzrAPhUbIfR_p0APIdBlDxcG3ZezRHoA7qfcBlALNK2RfJeMUFNyBTt9TMX8sMwjQTN3Yglu4OeFCvAMGiwckg5reMU6QlLohNuEEA2PBs2E9OElLZykYv8B-J0Ymcry7HU/s1600/DSC06131+-+kopie-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuXB4cU85AZqf1rm6kXi7gs1Qm65M8s9XdrR6RQbnsuLgAsMDGwJH-G8rvTLj8QhWKOKq2hYRVX7OTKVzZT0TN0BdV-jU_zsFqMtKIzNuPAmk9nm9NOXwxCRRp-Lr5ckj44VBRXAEmACo/s1600/DSC06155+-+kopie-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuXB4cU85AZqf1rm6kXi7gs1Qm65M8s9XdrR6RQbnsuLgAsMDGwJH-G8rvTLj8QhWKOKq2hYRVX7OTKVzZT0TN0BdV-jU_zsFqMtKIzNuPAmk9nm9NOXwxCRRp-Lr5ckj44VBRXAEmACo/s1600/DSC06155+-+kopie-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6bVUeEtZQfcmjAfeVHbjSwhSfRFmxSUOxiKhhHUtb53cDS3wow8nF7OQXiktQATIRqp-D3xBzAc21p-wSkmiR4fMKAUWJ9f1TgP8ueZk88qCJOR2q2VzbbdbURa_ICsV10rmaaKlcPs4/s1600/DSC06158-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6bVUeEtZQfcmjAfeVHbjSwhSfRFmxSUOxiKhhHUtb53cDS3wow8nF7OQXiktQATIRqp-D3xBzAc21p-wSkmiR4fMKAUWJ9f1TgP8ueZk88qCJOR2q2VzbbdbURa_ICsV10rmaaKlcPs4/s1600/DSC06158-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 6: Redding CA - Susanville CA (240 km) (12-27°C)</b><br />
Het is vanmorgen al aardig warm in Redding, 27 graden! Eerst boodschappen gedaan bij Safeway en toen op pad. We rijden vandaag een weg die dwars door Lassen Volcanic National Park loopt en de geplande eindbestemming is Chester. Maar eerst komen we door Shingletown, Hier is de grootste Totem Pole van Noord Amerika te vinden. Deze is gemaakt door John Welch, volledig uitgesneden uit een 340 jaar oude Sugar Pine. De Totem Pole is ruim 18 meter hoog. Het is een waar kunstwerk! We zagen ook een marktje en hebben hier even gekeken maar het waren voornamelijk boeken. Wij dachten eerst dat het een Yard Sale was en daar kan je soms best leuke dingen weghalen. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibC3yLD4tG_SeI_jrWmzAQW4LC-Mrnp6XsksJ7poGgC9Ba7D12GMp1msbQnLk1bbLL8Ful7WIrafPYbVck1ul8OBOLMIhLA9usEedhIOgBF_jTQPP9HkJgAeBxYZZiKm62uYU2S0rvMco/s1600/DSC00440-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibC3yLD4tG_SeI_jrWmzAQW4LC-Mrnp6XsksJ7poGgC9Ba7D12GMp1msbQnLk1bbLL8Ful7WIrafPYbVck1ul8OBOLMIhLA9usEedhIOgBF_jTQPP9HkJgAeBxYZZiKm62uYU2S0rvMco/s1600/DSC00440-m.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
We zijn al lekker vroeg in Lassen Volcanic, een National Park sinds 1916. Het is hier een stukje kouder, 16 graden, we zitten ook al aardig hoog. We gaan eerst naar het Visitor Center en kijken een film over het park en halen een plattegrond van het park. Wat informatie over het park: de Cascade Range is een bergketen van 1130 kilometer, die zich uitstrekt van het noorden van Californië tot in de Canadese staat British Columbia. Aan het zuidelijke einde van de bergketen ligt Lassen Peak, een van de grootste kegelvormige vulkanen ter wereld. De vulkaan bereikt een hoogte van 3.187 meter boven zeeniveau, en rijst 600 meter uit boven het omliggende landschap. Lassen Peak is een actieve vulkaan. Op 30 mei 1914 begon een periode van meer dan zeven jaar, waarin regelmatig uitbarstingen optraden. De heftigste eruptie heeft plaatsgehad in 1915, toen het een gigantische wolk van rook, stoom en as meer dan 10 kilometer de atmosfeer in blies. In de ruim negentig jaren na de laatste uitbarsting heeft het gebied rondom de vulkaan zich ver hersteld, maar toch zijn er nog veel bewijzen van de destructieve krachten van destijds zichtbaar.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWPW3lQpLwFf9XTWHmpDIZeDNZvnk8Gl24kz3fKwcZnaSThYrbx0m-dYokj5UCAuF-evv6TtYytzn8bUVMITrZU2-aWxvOvmcWKLLbh8s7buTBq1GNoRSYAkloo6tpMsfdevwBs9lbFWA/s1600/DSC06191-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWPW3lQpLwFf9XTWHmpDIZeDNZvnk8Gl24kz3fKwcZnaSThYrbx0m-dYokj5UCAuF-evv6TtYytzn8bUVMITrZU2-aWxvOvmcWKLLbh8s7buTBq1GNoRSYAkloo6tpMsfdevwBs9lbFWA/s1600/DSC06191-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
In het park liggen nog meer vulkanen en je treft hier ook warme bronnen aan en vulkanische putten waaruit zwaveldamp opstijgt. Verder telt het park veel kristalheldere meren, beken, watervallen en bergweiden. Er zijn meer dan 700 plantensoorten, 58 soorten zoogdieren en bijna 200 verschillende vogelsoorten. We rijden het park in, de weg slingert door het park en is 30 mijl lang. Het is een prachtige weg en we blijven flink stijgen. We zitten net na de middag op 8511 ft (2594 m) hoog en het is nog maar 12 graden! We zitten nu ook midden in de sneeuw. Hier hebben we heel goed zicht op Lassen Peak. We komen nog langs een aantal meren, het water heeft een schitterende blauwe kleur. We dalen nu weer flink. Als laatste komen we langs een gebied waar je gelijk de lavalucht rook. Ze zijn hier aardig aan het werk om het beter toegankelijk te maken voor publiek maar daardoor zien we nu niet veel. Een enkele borrelde en stinkende modderpoel en hier en daar wat damp van putten waar je niet bij kon komen. Maar al met al was het een leuk park. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMyPWGN_Fh9zGolg8p0IMbEgkVhtLSOvBvp5SYVSVsTgo5LZsBFXnlQSyoe0Ui4WpoVclQTAHi6C8KdiI17aDMq5dI2akbV9X28FN2MpwUImvZixFfsc2MIpubx0cf50a9v8PqtWUiw3o/s1600/DSC06205-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMyPWGN_Fh9zGolg8p0IMbEgkVhtLSOvBvp5SYVSVsTgo5LZsBFXnlQSyoe0Ui4WpoVclQTAHi6C8KdiI17aDMq5dI2akbV9X28FN2MpwUImvZixFfsc2MIpubx0cf50a9v8PqtWUiw3o/s1600/DSC06205-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVtNBl4n9HirzqIIum0M5Udv4cq0nbX1Oxsff2osh00ReWDDvElGWk5cEm2X7DHdeddI3PUCSzs-_Oy8rhERaLDrdl1LaBA3mfOLXGCM3VbvIoDHfVtkA2bCw6ZXUe7drikfE7PhNOVjY/s1600/DSC00490-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVtNBl4n9HirzqIIum0M5Udv4cq0nbX1Oxsff2osh00ReWDDvElGWk5cEm2X7DHdeddI3PUCSzs-_Oy8rhERaLDrdl1LaBA3mfOLXGCM3VbvIoDHfVtkA2bCw6ZXUe7drikfE7PhNOVjY/s1600/DSC00490-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
We komen in Chester aan en zien al gelijk dat dit niet echt een grote plaats is, zien wel een aantal hotels maar geen echte restaurants. Het is nog vroeg dus we besluiten om door te rijden naar Susanville wat een grotere plaats is en via de TomTom zagen we dat daar veel meer hotels zaten. We nemen een kamer in het Best Western Trailside Inn. Bij de Walmart die aan de overkant lag, lekker lopen snuffelen en daarna bij een Mexicaan gegeten. <br />
<br />
<b>Dag 7: Susanville CA - Reno NV (283 km) (14-29°C)</b><br />
Na alle natuur nu iets heel anders, Reno!! We vullen eerst de tank van de auto en aangezien de vloerbedekking van de auto al een beetje nat was doordat de koelbox een beetje lek is, kopen we even een nieuwe voor we op pad gaan. We zitten snel op de goede weg en rijden door diverse kleine plaatsjes naar Reno toe. Het is een vrij saaie weg, er is weinig anders te zien dan uitgestrekte vlaktes. De plaatsjes stellen weinig voor, wel een tankstation bij één van die plaatsjes waar ze heerlijke ijskoffie hadden. We schoten lekker op en om 12.00 uur checken we al in bij het Sands Regency Hotel in Reno. We krijgen een kamer op de 9e etage, heel groot en een leuk uitzicht. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Reno is een stad in de staat Nevada en telt ca. 210.225 inwoners. De stad ligt op 1400 meter hoogte in een vallei tussen de bergen, waarvan Mount Rose met 3285 m de hoogste is. De rivier Truckee stroomt dwars door het centrum heen. Lake Tahoe, met een oppervlakte van 497 km², ligt op een half uur rijafstand van Reno. Het is, na Las Vegas, de tweede gokstad in Nevada. De bijnaam voor Reno is "<i>The Biggest Little City in the World</i>". Het in Reno gevestigde International Game Technology (IGT) is 's werelds grootste producent van slotmachines en casinosoftware. Behalve de gok- en entertainmentindustrie heeft Reno zich gericht op de ontwikkeling van de softwaresector en het aantrekken van logistieke bedrijvigheid. Momenteel zijn zo'n 120 softwarebedrijven in Reno gevestigd, waaronder Microsoft Licensing. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeIDtz70s5GJShfckdlYjOvxsM7YlNQAq_fZUo9FPmk5CehHKJouAqqDxy_HsVzIkB88bHuOkWrArDpLpFPJxiEmna7B4RQOioLdYEGQ5BBNU7FLqT-bfYnKb5XVuCQpO1hKqYiwBXUdE/s1600/P6231212-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeIDtz70s5GJShfckdlYjOvxsM7YlNQAq_fZUo9FPmk5CehHKJouAqqDxy_HsVzIkB88bHuOkWrArDpLpFPJxiEmna7B4RQOioLdYEGQ5BBNU7FLqT-bfYnKb5XVuCQpO1hKqYiwBXUdE/s1600/P6231212-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKEgmJm7pLcmXeTjmb41S9G-t1qzaRgDQWnv8foA6HWzWsj_pyBGdBAoqKpyAYjfLR-UkcWenXF2kKnezJ7MgWKPr7RajSkKGV5LOH-KiPjLMi0vTR9RZCZ4SfQyj9Kh9PQ-12DCsu6sI/s1600/DSC00564-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKEgmJm7pLcmXeTjmb41S9G-t1qzaRgDQWnv8foA6HWzWsj_pyBGdBAoqKpyAYjfLR-UkcWenXF2kKnezJ7MgWKPr7RajSkKGV5LOH-KiPjLMi0vTR9RZCZ4SfQyj9Kh9PQ-12DCsu6sI/s1600/DSC00564-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Even in het casino gekeken en toen wat gaan eten bij Mel’s Diner. Er zitten diverse eetgelegenheden in het hotel. Heerlijk gegeten en toen besloten we om naar Julia en Jim te rijden. Die hebben we in 2010 ontmoet bij een motel in Atlanta in Illinois. Ze vielen ons toen op omdat ze een hele mooie Chevrolet hadden en daardoor kwamen we aan de praat. Zij is geboren in Nederland maar woont al heel lang in de USA. Af en toe mailen we nog. We hadden niets afgesproken omdat we niet wisten hoe alles zou lopen dus we gingen nu op de bonnefooi kijken of ze thuis waren. Helaas was dat niet zo maar we hebben wel hun huis kunnen bewonderen! Ze wonen buiten Reno in een wijk met allemaal schitterende villa’s die in de bossen staan. Vreselijk mooi huis in een geweldige omgeving, om jaloers op te worden! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVMxgWO7ECq8XOb3-6CXDli8V4pMNufzYG-KYEjR9zcrPtcXMQfzuI0vXSyhLRK_IvEyjFnjnJRVH08vR0bBlQfiJv-zR_v4DyQO8nZKIyr9UqQuAFS7WxsZdBj8WloB4hUx-1hn5mxto/s1600/DSC06227-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVMxgWO7ECq8XOb3-6CXDli8V4pMNufzYG-KYEjR9zcrPtcXMQfzuI0vXSyhLRK_IvEyjFnjnJRVH08vR0bBlQfiJv-zR_v4DyQO8nZKIyr9UqQuAFS7WxsZdBj8WloB4hUx-1hn5mxto/s1600/DSC06227-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Het huis van Julia en Jim</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0JtZvVzN0yo0sNggksl7KtM2Xwsi7rEQsYdG2yP3SohtLb5bBotZK-mAJ55DNI8lt8tJs7t0olM2ZC33R-6AVIgV83z5-Fl6we4Cf0mSU2BWTyJkPevArH3MsKceUJPAvEiQFRWs2kIA/s1600/DSC00521-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0JtZvVzN0yo0sNggksl7KtM2Xwsi7rEQsYdG2yP3SohtLb5bBotZK-mAJ55DNI8lt8tJs7t0olM2ZC33R-6AVIgV83z5-Fl6we4Cf0mSU2BWTyJkPevArH3MsKceUJPAvEiQFRWs2kIA/s1600/DSC00521-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Op de terugweg hebben we nog bij Kohl’s en een Walmart gekeken, dit was een hele grote. Toen we gingen afrekenen vroeg de caissière of we op vakantie waren en wat we allemaal gingen doen. Ze zei dat we zeker naar Virginia City moesten gaan, dat was een echte Western Town en helemaal te gek volgens haar. We zijn er heen gereden, het was verder dan we dachten maar de weg was heel mooi. Virginia City is een plaats in de staat Nevada, in de Verenigde Staten. De plaats ligt in de regio Reno-Tahoe op een hoogte van 1896 m boven de zeespiegel. Virginia City behoort tot de oudste nederzettingen in Nevada en westelijk van de Mississippi. Het plaatsje dankt zijn ontstaan en betekenis aan de Comstock Lode (ontdekking van zilvererts) en aan latere zilvermijnen uit 1859, hier en in de buurt van Carson City. De voorraden aan kostbare metalen veroorzaakten enkele keren een goudkoorts in deze streek. Binnen enkele maanden steeg het inwoneraantal naar een kleine 30.000 om rond 1898, toen de voorraden uitgeput waren, weer sterk te zakken.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXu-b1kKS0mlKW5NCQM7pCKySFYCQyJxoDY99a3c-6HxOdnkfaQJX7y2za7d7m-sFt4L_Tc5jjTSJEwEGfd5JpE4QSoycMJi0EGED56obJsXLtxyVe5vatOARw_eqMac7M-jP4QecQQok/s1600/P6221158-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXu-b1kKS0mlKW5NCQM7pCKySFYCQyJxoDY99a3c-6HxOdnkfaQJX7y2za7d7m-sFt4L_Tc5jjTSJEwEGfd5JpE4QSoycMJi0EGED56obJsXLtxyVe5vatOARw_eqMac7M-jP4QecQQok/s1600/P6221158-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Virginia City</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGkDOEsBJP4636nyTZvk3fXnwoVpUOc_sjaf8V5jfmis5cMhPf_wqFHDEz2_yScSViTgdVbagaxSdXakkXnivFjWONYRPtRH0j0jGHmENZkzzvMESrTX52dqMs7Zvi4Zps-BER5xhZehs/s1600/DSC00535-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGkDOEsBJP4636nyTZvk3fXnwoVpUOc_sjaf8V5jfmis5cMhPf_wqFHDEz2_yScSViTgdVbagaxSdXakkXnivFjWONYRPtRH0j0jGHmENZkzzvMESrTX52dqMs7Zvi4Zps-BER5xhZehs/s1600/DSC00535-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs3rVYAQBQoDGMYakULU1uUiBygFwPivOO5MIcsvyrJwwlczC_VJrEEJsQudUYpl_8x8N5xXXZa8mGTfdEVchaJdY59bCDoqGXAGEq5oQZqHSF7tnankBhGYDIqEj52w-H-mRfSbIdq0o/s1600/P6221160-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs3rVYAQBQoDGMYakULU1uUiBygFwPivOO5MIcsvyrJwwlczC_VJrEEJsQudUYpl_8x8N5xXXZa8mGTfdEVchaJdY59bCDoqGXAGEq5oQZqHSF7tnankBhGYDIqEj52w-H-mRfSbIdq0o/s1600/P6221160-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Abraham Lincoln nam Nevada vooral als staat binnen de Verenigde Staten op om zo gebruik te kunnen maken van de rijkdom van de stad Virginia City en daarmee de kosten van de burgeroorlog te kunnen dekken. In 1863 werkte Samuel Clemens korte tijd als verslaggever in deze stad en gebruikte toen voor het eerst het pseudoniem Mark Twain, waarmee hij grote bekendheid zou verwerven. Tijdens de goudkoorts van 1858 ontstond er een bloeiende Chinese migrantenwijk in het dorp. Van deze Chinatown is er heden weinig meer over. In Virginia City probeert men het imago van spookstad te bewaren. De hele stad heeft de status van historisch monument. Vele huizen zijn in Victoriaanse stijl gerestaureerd. Hier en daar zijn nog houten trottoirs te zien die van saloon naar saloon liepen. In deze gebouwen bevinden zich tegenwoordig souvenirwinkels. De plaats heeft in het hoogseizoen ongeveer 1500 inwoners en wordt jaarlijks door ongeveer twee miljoen toeristen bezocht.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinsYYNgU1xYV-otIuKaAWwbC2jAGNWuaxPSDiI5N0TGEacsAqUDR3EVZTLcoNwcE2t-ZJOYwjqXr67ZcLYaaMQb2n5H1ziGpPPtgmVqjIOetbVAkXdcn85Pr8pwQKVaJTMiwqSYlfFpBc/s1600/P6221150-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinsYYNgU1xYV-otIuKaAWwbC2jAGNWuaxPSDiI5N0TGEacsAqUDR3EVZTLcoNwcE2t-ZJOYwjqXr67ZcLYaaMQb2n5H1ziGpPPtgmVqjIOetbVAkXdcn85Pr8pwQKVaJTMiwqSYlfFpBc/s1600/P6221150-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Houten trottoirs</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeDzrNeVvqLs196jRixQuSnzFwAL3Ew2Yb4q97cWFyR2J5s9EKglgRI5AI5lS8Y4F7AxSWjvhUkjIt9eiP7HH2hT6Uo2fYfvMYEVQ_jqlY_HYoCWlt1TWuesJdRAe2_GX-ZVMTmlR0UOA/s1600/DSC00532-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeDzrNeVvqLs196jRixQuSnzFwAL3Ew2Yb4q97cWFyR2J5s9EKglgRI5AI5lS8Y4F7AxSWjvhUkjIt9eiP7HH2hT6Uo2fYfvMYEVQ_jqlY_HYoCWlt1TWuesJdRAe2_GX-ZVMTmlR0UOA/s1600/DSC00532-m.jpg" height="116" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixMFHQrp8vwgxbS4sgUy5a22NVeLQZoPioIzPb8VPpJ-8fCh08ZvaCvnlyWEhR8WqfndbE14vY5Rvu4YriZ8WRJHo_CrgNpAQjnQdk8e1mNIiLA0fy8Tm4W4Ur_SiFZPGJNg6KxzaD4Lo/s1600/P6221162-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixMFHQrp8vwgxbS4sgUy5a22NVeLQZoPioIzPb8VPpJ-8fCh08ZvaCvnlyWEhR8WqfndbE14vY5Rvu4YriZ8WRJHo_CrgNpAQjnQdk8e1mNIiLA0fy8Tm4W4Ur_SiFZPGJNg6KxzaD4Lo/s1600/P6221162-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
De caissière had wel gelijk, het was echt een heel gaaf stadje. Je waande je in de “<i>Wild West</i>”. Het was niet zo kitscherig zoals we wel eens eerder hebben gezien. Er waren leuke shops en we hebben nog een leuke metal plate gevonden. Het was er nu ook niet druk, het was natuurlijk ook wel al laat in de middag, maar dat was wel lekker. Terug in het hotel eerst even relaxen op de kamer, wachten tot het donker is, en toen nog even een beetje in Reno rond gekeken. Wat mooie neon’s op de foto gezet en in het hotel nog wat gegeten bij Mel’s, we kwamen er weer achter dat ze in Amerika geen kleine porties kennen! Daarna nog een beetje gegokt in het casino en we hadden winst!! Niet veel maar ja, inleg toch ruim verdubbeld en we zijn ook geen grote gokkers!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0F2_tShauB_p_metyi6qrQXnKSV2jJf3sacP7MS2jmqDSXsNSxCN5x5EWPrZULBuMIihHb7-mZdumyR8OfwayYS69KXA9Vw2nr4AjXS7MUqTrWXe-zZKGum3wBz_Ia2PBbEnl8dqjFIQ/s1600/P6221167-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0F2_tShauB_p_metyi6qrQXnKSV2jJf3sacP7MS2jmqDSXsNSxCN5x5EWPrZULBuMIihHb7-mZdumyR8OfwayYS69KXA9Vw2nr4AjXS7MUqTrWXe-zZKGum3wBz_Ia2PBbEnl8dqjFIQ/s1600/P6221167-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Mooie neon’s</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBoTXmZ9xUrSDJb-ctxWo4tGikGdfTci-lg-9PuBt2odxD0LzatBZ2xo8BMOnLVUl7OW-bennzge_5DJHMI4K8GVgD4qlweuTAInmsN76NNiPUim8LUVMecV5lLieRL-Ujoa2gKS-ib5E/s1600/DSC00556-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBoTXmZ9xUrSDJb-ctxWo4tGikGdfTci-lg-9PuBt2odxD0LzatBZ2xo8BMOnLVUl7OW-bennzge_5DJHMI4K8GVgD4qlweuTAInmsN76NNiPUim8LUVMecV5lLieRL-Ujoa2gKS-ib5E/s1600/DSC00556-m.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9P3WD1zw0Y8tNwHHFJ_7r4ec7USwerFIhJqRVlY8WrEM2pPKOnpyNpdIm7ryojqwGShtQvyTrtjoxomKgan3ivgZNdRAllhXk1tYvOLeK1Yftd2QBpETpMwE-ntLwOgfagkbj3JRqB5U/s1600/DSC00559-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9P3WD1zw0Y8tNwHHFJ_7r4ec7USwerFIhJqRVlY8WrEM2pPKOnpyNpdIm7ryojqwGShtQvyTrtjoxomKgan3ivgZNdRAllhXk1tYvOLeK1Yftd2QBpETpMwE-ntLwOgfagkbj3JRqB5U/s1600/DSC00559-m.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf5YfSAxBaZut1KljqwPiPgbM3JFcpoyf6pw0dA6DzLGv0cZgTdeuyiG64PyCKscqCfWLYxF1ScCLAM0bX8JqCE2YeQLPQD4pH9hjIooZxGePvGK_OTxPYromt_M-m5ebfWqJDKve46I0/s1600/P6221200-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf5YfSAxBaZut1KljqwPiPgbM3JFcpoyf6pw0dA6DzLGv0cZgTdeuyiG64PyCKscqCfWLYxF1ScCLAM0bX8JqCE2YeQLPQD4pH9hjIooZxGePvGK_OTxPYromt_M-m5ebfWqJDKve46I0/s1600/P6221200-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<b>Dag 8: Reno NV - Lee Vining CA (272 km) (15-22°C)</b><br />
We checken vanmorgen al vroeg uit. In het casino zitten nu al of nog steeds mensen te gokken. Wat dat betreft lijkt het Las Vegas wel waar ook alles 24 uur per dag door gaat. We tanken, halen koffie, verse donutsen en ijs en gaan op weg naar Lee Vining. We komen door Carson City waar zo te zien ook de nodige casino’s zitten. En dan rijden we Californië weer in, door de Agricultural Control,dat is altijd zo als je deze staat in gaat. We mogen zo doorrijden, ze kijken geen eens. Bridgeport, de volgende plaats, ziet er leuk uit. Al die plaatsjes hebben een beetje een western sfeertje! Ongeveer 6 mijl buiten Bridgeport zien we de zijweg die ons naar Bodie gaat brengen. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRWyZ9-ULpcYJT7fR7gA5d_l1Bstbnce_7uRNQLM5zQqOgtVDpncFUJha8edn51YQWQX-03T5Yw7d_DG6m0lyIOYmZAS_F3qkkU-_zTQ-79GpQOErxCWH3jw0lYvBNO8QGrGq7n5rdZAg/s1600/DSC06254-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRWyZ9-ULpcYJT7fR7gA5d_l1Bstbnce_7uRNQLM5zQqOgtVDpncFUJha8edn51YQWQX-03T5Yw7d_DG6m0lyIOYmZAS_F3qkkU-_zTQ-79GpQOErxCWH3jw0lYvBNO8QGrGq7n5rdZAg/s1600/DSC06254-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Bodie is een verlaten goudzoekersstad in Californië, een zogenaamde ghost town. Van de oorspronkelijke bebouwing is nog ongeveer 5% in tact. Het stadje is in 1962 uitgeroepen tot State Historic Park, en het wordt nu beschermd tegen verder verval. Er staan nog ongeveer 200 gebouwen, en Bodie is daarmee een van de best bewaarde spookstadjes van de Verenigde Staten. Bodie is vernoemd naar Waterman S. Bodey (ook wel William S. Bodey genoemd), die hier in augustus 1859 goud ontdekte. Lang heeft hij niet in het naar hem genoemde plaatsje gewoond; hij overleed op 20 november van hetzelfde jaar. Op dat moment woonden er ongeveer 20 goudzoekers in het plaatsje. Na de bouw van de Standard Mill groeide de bevolking explosief, in 1879 telde Bodie ongeveer 10.000 inwoners. Het leven was er rauw en hard, Bodie had met z’n grote aantallen schietpartijen en overvallen een erg slechte reputatie. Ook de moeilijke weersomstandigheden maakten het leven in het stadje ontzettend zwaar. Tijdens de hoogtijjaren verwerkte de Standard Mill voor een waarde van $ 14.000.000,- aan goud en zilver, maar na het jaar 1892 werden de opbrengsten steeds minder. Op 25 juli 1892 ging een groot deel van de huizen en andere gebouwen verloren tijdens een grote brand. Op 23 juni 1932 vernietigde een tweede grote brand opnieuw een belangrijk deel van de stad. De laatste bewoners verlieten Bodie in de jaren ’40 van de vorige eeuw.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKX4W50niOerUJFNhk10g7scOAVtGVwUEjR7cJSLZd2qLymS39iBMpRidVcXlq6FEqH4cQK7CMFNrHwz3VNPMaVCXhmMDGYaYUAeqYpyRby-OGn3CsuIH9OyWY5fF-gZFjYVqrq_4NNyk/s1600/DSC06333-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKX4W50niOerUJFNhk10g7scOAVtGVwUEjR7cJSLZd2qLymS39iBMpRidVcXlq6FEqH4cQK7CMFNrHwz3VNPMaVCXhmMDGYaYUAeqYpyRby-OGn3CsuIH9OyWY5fF-gZFjYVqrq_4NNyk/s1600/DSC06333-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ghosttown Bodie</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE46c7qGYqeVU-pTQ0DuEcwh9pLLwbFyz71nzI0F9wBh_svpVYkdeOlqde0UCgIJL0tkRwBqTc-aEuuzeNTaA6KHlWOzCGby72vRFiWcPUpf_jyqtIIdN60LnimDGUYidbU4tiiuFTKbU/s1600/DSC06358-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE46c7qGYqeVU-pTQ0DuEcwh9pLLwbFyz71nzI0F9wBh_svpVYkdeOlqde0UCgIJL0tkRwBqTc-aEuuzeNTaA6KHlWOzCGby72vRFiWcPUpf_jyqtIIdN60LnimDGUYidbU4tiiuFTKbU/s1600/DSC06358-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaaRKrJ5caMZ7Aq3CHGrmRYzb1AwGi6UDPr3fjRo4HB8DJiy0VMyEOfnV0UaoOZil11CY3fwZV_VWul4bp44PLq17bi73Ujwy3hwFQkK8IOTP4UcHaK8b7QQd5Ig5CUpP1Y43PQ9KBZbA/s1600/DSC06368-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaaRKrJ5caMZ7Aq3CHGrmRYzb1AwGi6UDPr3fjRo4HB8DJiy0VMyEOfnV0UaoOZil11CY3fwZV_VWul4bp44PLq17bi73Ujwy3hwFQkK8IOTP4UcHaK8b7QQd5Ig5CUpP1Y43PQ9KBZbA/s1600/DSC06368-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Het enige wat erg jammer is, is dat de lucht vandaag helemaal dicht zit en de temperatuur is ook een stuk lager (ca. 15 graden). We hadden alle dagen zo’n mooie blauwe lucht wat ontzettend mooi is op foto’s. Helaas moeten we het er mee doen. Onze fototoestellen hebben desalniettemin overuren gemaakt! Het was echt zo gaaf, nog veel groter dan dat we hadden verwacht. Bij heel veel gebouwen kon je naar binnen kijken, er stond soms nog meubilair in met een dikke laag stof er op! Verder enkele autowrakken en veel oude apparaten die met de mijnbouw te maken hadden. Het leek allemaal heel authentiek hoewel de meubels in de huizen wel zo zullen zijn neergezet! Ook het laatste stuk van de weg trouwens, 3 mijl onverharde weg, je werd flink door elkaar geschud! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXn4Nt1KuerQGvDierkWmobb9AkD8kxN0Vcse5Or4ji4_ikArhJGTMKLqAG6J4FVG6cPjyn69nGRxnJLNSChbPCQKvHRfBUeiiU1av_i95UFdddONGfvCv9nBUCgOiXbVCg2zVH6mkKP8/s1600/DSC06268-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXn4Nt1KuerQGvDierkWmobb9AkD8kxN0Vcse5Or4ji4_ikArhJGTMKLqAG6J4FVG6cPjyn69nGRxnJLNSChbPCQKvHRfBUeiiU1av_i95UFdddONGfvCv9nBUCgOiXbVCg2zVH6mkKP8/s1600/DSC06268-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWpjNDL4poPFzidqtRNY9aRVWxAVOB8NJaHnb-_ijq3Uu_hnqA1BU_In-bPVBUpfWABnRW9j-NlB0URQjY5t41xU4FFnulzzlMUhJBHOHGKMm4-KJCEf7BgUK5jfv_ZQ0s3adU4Rk2v60/s1600/DSC06286-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWpjNDL4poPFzidqtRNY9aRVWxAVOB8NJaHnb-_ijq3Uu_hnqA1BU_In-bPVBUpfWABnRW9j-NlB0URQjY5t41xU4FFnulzzlMUhJBHOHGKMm4-KJCEf7BgUK5jfv_ZQ0s3adU4Rk2v60/s1600/DSC06286-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhihTZgOmV8ShwFOB4SoJDnFCWfvO_sogMpD6DWFIzWexTXgcxqYtoh7euu_mWvZ_ACGzlYV3G0VHIau_YHOH3DNq62oJZw0tKk_tkJUufqyf7yevy97g2eqtrjPXckViQUxbYGQirfQ0Q/s1600/DSC06288-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhihTZgOmV8ShwFOB4SoJDnFCWfvO_sogMpD6DWFIzWexTXgcxqYtoh7euu_mWvZ_ACGzlYV3G0VHIau_YHOH3DNq62oJZw0tKk_tkJUufqyf7yevy97g2eqtrjPXckViQUxbYGQirfQ0Q/s1600/DSC06288-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Daarna rijden we door richting Lee Vining waar we ook overnachten. We komen eerst langs Mono Lake. Dit meer is meer dan 1 miljoen jaar geleden ontstaan en is een van de oudste meren van de VS. Het heeft een oppervlakte van ruim 150 km2. Een van de meest opvallende kenmerken is de aanwezigheid van vreemd gevormde kalksteentorens in het water en op de oever. Deze torens worden tufa’s genoemd. We stoppen op een plaats waar je heel makkelijk naar het meer toe kon lopen. Er is hier, net als op Alcatraz Island, een kolonie van de California Seagull en deze maken ook al zo’n herrie! We lopen een stukje langs het meer, de grond is heel vreemd. Vrij zacht onder je voeten. Er zijn hier wel wat tufa’s maar niet van die hoge, hopelijk gaan we die morgen vinden. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfrtFJon4N2sNgFgOsi5mWZ_reFNjDwhPYRE8rEynnhYOQk15c4O5DQRxWqeZuy-paFSKa4llalJmODaKzxovXJzTEdRKYS8DvLOEXbKCKjHKG6hpckEjnGpUIeInGi3QRELaNg21IzCs/s1600/DSC06428-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfrtFJon4N2sNgFgOsi5mWZ_reFNjDwhPYRE8rEynnhYOQk15c4O5DQRxWqeZuy-paFSKa4llalJmODaKzxovXJzTEdRKYS8DvLOEXbKCKjHKG6hpckEjnGpUIeInGi3QRELaNg21IzCs/s1600/DSC06428-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Mono Lake</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghzTyffBpl7kRlgz0O7uBqfv2m49sWKNMJTqt6tVsqE0lsIS8A8zjCYsqMagjhyphenhyphen3Fg-UrMjyPGi5rPy0HXlyuipX74NdKKxfFBwttla_rtiyuAmqW8C-lv-hroj_ailByk92TKpm96yV4/s1600/DSC06445-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghzTyffBpl7kRlgz0O7uBqfv2m49sWKNMJTqt6tVsqE0lsIS8A8zjCYsqMagjhyphenhyphen3Fg-UrMjyPGi5rPy0HXlyuipX74NdKKxfFBwttla_rtiyuAmqW8C-lv-hroj_ailByk92TKpm96yV4/s1600/DSC06445-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
We hebben een motel geboekt wat niet ver van het meer af ligt en eenmaal in Lee Vining, hebben we het snel gevonden. Het motel ziet er erg goed uit, veel groen en bloemen er om heen. Na even installeren en relaxen, gaan we eten in een restaurant wat vlakbij is. Het is een aanrader van de receptionist en weer een goede! Het is Broke Mikes Bar-B-Q, we eten hier een heerlijke top sirloin steak. Eenmaal terug in het motel hebben we nog kunnen zien op tv hoe een man over de Grand Canyon liep. Op een hoogte van ongeveer 500 meter, boven de Colorado-rivier, stak Nik Wallenda, een 34 jarige Amerikaan, in 22 minuten en 54 seconden de Grand Canyon over. In die tijd legde hij zo'n 427 meter af, met niets meer en minder dan twee mocassins en een negen meter lange balanceerstok van 19 kilo.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikqbfllKAof6PJQ1Z8sH_nMqoeqZoAlwWTQ-YaH4AeemmPukpvnyCIqvTEkpOCC7hgTTDBNEHWwRUFR4C1AqJrV_0pob-eUwbjibT29G_ixdpxtjVFV1jiS_S4Y_mWqTN96azk1sQeCLc/s1600/Grand+Canyon-m.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikqbfllKAof6PJQ1Z8sH_nMqoeqZoAlwWTQ-YaH4AeemmPukpvnyCIqvTEkpOCC7hgTTDBNEHWwRUFR4C1AqJrV_0pob-eUwbjibT29G_ixdpxtjVFV1jiS_S4Y_mWqTN96azk1sQeCLc/s1600/Grand+Canyon-m.jpg" height="181" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2sXKBp3E5EitDCPpSEhM-pSmDNTURbTuohjEx-bRXOqNfCds9FQmSzVHAVMyJ8IL8a4h8ZWPRudNSeuml-bDW9lfm3W6xyJjC7WwsioxU3pp1QInCRtTJMNP_vDtigJHY46BUct7BdnI/s1600/P6231296-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
De 34-jarige nazaat van circusartiesten riep de hemel te hulp om '<i>het ritme uit het koord te halen</i>'. Bijna onafgebroken prevelde hij schietgebedjes. De grillige wind bracht hem niet alleen uit zijn evenwicht, maar blies ook hinderlijke stofdeeltjes in zijn ogen. Het was een uitdagende avond voor de Amerikaan, die al sinds zijn tweede over draden loopt. Tijdens de barre tocht werd hij tot twee keer toe gedwongen te hurken om zijn balans te bewaren op de vijf centimeter dikke kabel. Wallenda liep in het oostelijke deel van gebied van de Navajo-indianen, omdat hij van de plaatselijke autoriteiten geen toestemming kreeg om de stunt in het nationale park zelf te doen. De sterke rukwinden maakten zijn opgave zeer lastig. Voor de start werden er al waarden van 77 kilometer per uur gemeten. Heel spannend om te zien!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2sXKBp3E5EitDCPpSEhM-pSmDNTURbTuohjEx-bRXOqNfCds9FQmSzVHAVMyJ8IL8a4h8ZWPRudNSeuml-bDW9lfm3W6xyJjC7WwsioxU3pp1QInCRtTJMNP_vDtigJHY46BUct7BdnI/s1600/P6231296-m.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2sXKBp3E5EitDCPpSEhM-pSmDNTURbTuohjEx-bRXOqNfCds9FQmSzVHAVMyJ8IL8a4h8ZWPRudNSeuml-bDW9lfm3W6xyJjC7WwsioxU3pp1QInCRtTJMNP_vDtigJHY46BUct7BdnI/s1600/P6231296-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Toen we even buiten stonden, kwam er een man naar ons toe en die zei dat er een hele bijzondere maan was. Dat was inderdaad waar, er zat een hele mooie band om heen, we hebben nog nooit zo iets gezien. Je krijgt het nooit zo op de foto helaas. Later op de avond was er een tweede verassing, Willem zag ineens een wasbeer vlak bij onze kamer zitten. Dat was zo gaaf, die hadden we nog nooit “<i>live</i>” gezien en hij of zij was ook niet echt bang. Het beestje zat ons gewoon een beetje te bekijken net zoals wij hem/haar! Het was al met al weer een topdag vandaag!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD2giatJYiRVJhl3Tz0rVWVQ36zKMj2bHYhtoRfYSvwli7Jo_tnDWyJhNVKxWbO45dPcPKFURLy71k5uzcf4AzXqRLQpCtub7aQ-ahN3A1VL1j4I4ZIgKSLaR7Q8trr81s3IHESnIg5Ro/s1600/DSC06459-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD2giatJYiRVJhl3Tz0rVWVQ36zKMj2bHYhtoRfYSvwli7Jo_tnDWyJhNVKxWbO45dPcPKFURLy71k5uzcf4AzXqRLQpCtub7aQ-ahN3A1VL1j4I4ZIgKSLaR7Q8trr81s3IHESnIg5Ro/s1600/DSC06459-m.jpg" height="248" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<b>
</b> <b>Dag 9: Lee Vining CA - El Portal CA (177 km) (2-18°C)</b><br />
We hebben vanmorgen eerst lekker ontbeten bij het Garden House Café wat bij het hotel lag. We werden daar nog aangesproken door een man, zijn ouders kwamen uit Nederland maar hij was hier geboren en getrouwd met een vrouw uit San Francisco. Hij sprak nog erg goed Nederlands met af en toe een beetje Engels er tussendoor. Na het volgooien van de tank zijn we op pad gegaan. We waren al bijna de Tioga Pass Road op gereden toen we besloten om nog even naar Mono Lake te rijden, en dat was maar goed ook! Willem zag een zijweggetje en toen ineens zagen we staan dat hier de South Tufa Area was.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQBybZperiIPF8OyPcp5rNZzD06gpc12mdJN06o9uIO7eaCvQtULolNV4rXJuMBJMZM0w2PgJcKaXbUI4ytiJG-emNc2g07memNmPDbmHHc0NS86Fj7d30zCKpLj2IzSV8m1zyCVlKwoQ/s1600/IMG_1768-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQBybZperiIPF8OyPcp5rNZzD06gpc12mdJN06o9uIO7eaCvQtULolNV4rXJuMBJMZM0w2PgJcKaXbUI4ytiJG-emNc2g07memNmPDbmHHc0NS86Fj7d30zCKpLj2IzSV8m1zyCVlKwoQ/s1600/IMG_1768-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq2TWyuE2IJ-0qS-Vv-kWIcoXA5S9aX8cRG2yxUj6nKtuaDP50PiAQBk9kO9oNlyYj8H977e70RcpfKVyx2mrypNgsk6PZWNL9Ov8xjBVchV16kkGqheMY5yOqetKEUJm1CZx_hfRdff4/s1600/DSC00766-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq2TWyuE2IJ-0qS-Vv-kWIcoXA5S9aX8cRG2yxUj6nKtuaDP50PiAQBk9kO9oNlyYj8H977e70RcpfKVyx2mrypNgsk6PZWNL9Ov8xjBVchV16kkGqheMY5yOqetKEUJm1CZx_hfRdff4/s1600/DSC00766-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5xZJdbYp6SM90tH9gxNHPzJzHRSAoDRAowDBdTECnn3QK5gtj3lmP2vF3VyBKRaZ2H8nXB0XPd0mbUCojNQe-mvAKCyS0fBcemRxxwJY5e__vPYMkwVdX5i6U1WWbBozI1XB9sJIA4s0/s1600/DSC06493-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5xZJdbYp6SM90tH9gxNHPzJzHRSAoDRAowDBdTECnn3QK5gtj3lmP2vF3VyBKRaZ2H8nXB0XPd0mbUCojNQe-mvAKCyS0fBcemRxxwJY5e__vPYMkwVdX5i6U1WWbBozI1XB9sJIA4s0/s1600/DSC06493-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
In de South Tufa Area zie je een van de grootste verzamelingen tufa’s, en een groot deel daarvan ligt op de oever. Je kan hier dan ook tussen de prachtige kalksteenformaties lopen. Hoe ontstaan tufa’s? Gedurende het lange bestaan van het meer, zijn er grote hoeveelheden mineralen en zout vanuit de omringende bergen het water ingestroomd. De enige natuurlijke manier waarop het water weer verdwijnt, is verdamping. De mineralen en het zout blijven daarbij achter, en daardoor is het water nu 2,5 maal zo alkalisch en maar liefst 8 keer zo zout als zeewater. Onder de bodem van het meer bevinden zich zoetwaterbronnen. Het zoete water bevat veel calcium, en dit vermengt zich met het zoute water in het meer. Het calcium verbindt zich met het zout, en deze combinatie slaat op de bodem neer in de vorm van kalksteen. Het duurt vele jaren voordat op deze manier een tufa is gegroeid. De torens in het zuidelijke deel van het meer zijn naar schatting 200 tot 900 jaar oud!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik5_z07zrkrwi4QNCCLUtMK_O5qfN-k_5Gueb2zfeWvJUmgd4H-YPyKWYUXj1RBbxlQmI1MNi0bQtkIzlSFPrCUcZGodlVbpVYL85Cuj9ThB03YHdiZOyiCNsJFvqS_v-bD0aBj_r_7oQ/s1600/DSC00775-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik5_z07zrkrwi4QNCCLUtMK_O5qfN-k_5Gueb2zfeWvJUmgd4H-YPyKWYUXj1RBbxlQmI1MNi0bQtkIzlSFPrCUcZGodlVbpVYL85Cuj9ThB03YHdiZOyiCNsJFvqS_v-bD0aBj_r_7oQ/s1600/DSC00775-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHq9I8fzcBYfc8bd5c983xFKrUTSqBsuoipq4WPMmNs5lOuVuKYhsVdAOcMgT9JNob_l7U9LETzoFcC4V3OOSjDHpu5twYNVqmYUNmyi_lXlpYhM6ef3_Ddp8jdGWN4fDYiW8JDSwpi6o/s1600/DSC00787-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHq9I8fzcBYfc8bd5c983xFKrUTSqBsuoipq4WPMmNs5lOuVuKYhsVdAOcMgT9JNob_l7U9LETzoFcC4V3OOSjDHpu5twYNVqmYUNmyi_lXlpYhM6ef3_Ddp8jdGWN4fDYiW8JDSwpi6o/s1600/DSC00787-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Opvallend is de aanwezigheid van ongelooflijk veel kleine, zwarte vliegen. Deze alkali flies horen tot de zeer weinige diersoorten die zich kunnen aanpassen aan het uitzonderlijk alkalische, zoute water van Mono Lake. In het water komen miljoenen 1 centimeter lange garnaaltjes (brine shrimp) voor. De alkali flies en brine shrimp dienen als voedsel voor de meer dan 80 vogelsoorten, die tijdens de migratietijd in de lente en de zomer het meer bezoeken. We zagen nu ook veel verschillende vogelsoorten. Heel gaaf dat we dit weggetje nog zagen want dit was geweldig mooi om te zien, de natuur kan toch maar wonderlijke dingen creëren. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE_YzcW5NDRCnwbJNAczE-4-1d6qyhyphenhyphenPr8dj53msY2CcKeqRS9nEjT82nTcVRgG_hnurFSfVl4UuyhJufu1TuKaRFJfD4br4EWl8Dr-nUalDT9WnyKf4Iq1n9VKFnEaAQddt3Tn_3hrTQ/s1600/DSC06480-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE_YzcW5NDRCnwbJNAczE-4-1d6qyhyphenhyphenPr8dj53msY2CcKeqRS9nEjT82nTcVRgG_hnurFSfVl4UuyhJufu1TuKaRFJfD4br4EWl8Dr-nUalDT9WnyKf4Iq1n9VKFnEaAQddt3Tn_3hrTQ/s1600/DSC06480-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
We rijden dan nu echt naar Yosemite National Park via de Tioga Pass Entrance. De Tioga Road loopt van oost naar west door het park en is de hoogst gelegen weg in de VS. We hebben alleen de pech dat toen we Yosemite inreden, het begon te regenen en dat is het helaas ook zo goed als de hele dag blijven doen! Maar goed, het is een ontzettend mooie weg om te rijden. Je komt langs mooie weiden, grote meren, watervallen waaronder twee van de hoogste ter wereld en enorm hoge bergen. Soms is het bijna droog en kunnen we de auto uit om van het uitzicht te genieten. De Yosemite Valley waar we komen voor we naar ons motel gaan, is een door een gletsjer gevormde vallei met aan de ene kant Half Dome (een 670 m hoge rots, de steilste in de VS) en aan de andere kant El Capitan, een 900 m hoog blok graniet. Het was weer droog dus we konden hier even goed kijken. Er was wel wat laag hangende bewolking maar we konden ze toch redelijk goed zien. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMhHDGOj5RFCZv0mbGIoTH3nelmG_AB1rziGIo5ZLM8V7uwnzCDOeQRDgwc3QLr_6gLuKzfbcIoNSVMGK_IK1Tl44vfOkc9bTwesml9FYV_zyx6MGdgJWA4ICvt10P41NTxRzkqci9TiQ/s1600/DSC06514-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMhHDGOj5RFCZv0mbGIoTH3nelmG_AB1rziGIo5ZLM8V7uwnzCDOeQRDgwc3QLr_6gLuKzfbcIoNSVMGK_IK1Tl44vfOkc9bTwesml9FYV_zyx6MGdgJWA4ICvt10P41NTxRzkqci9TiQ/s1600/DSC06514-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfcjQ8XK13xj-STVnNM3XVl-WiDPjWIIMJnFw68lhGAz3-qavKJPpdZ-fdLDFFku0jGlb3a5iNgVPSNgWWcPVX8MReuif69hjQAnoRJ03kDsLdaqiSVoU3rTra4DervsrcwDQDsJxi9Hc/s1600/DSC06519-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfcjQ8XK13xj-STVnNM3XVl-WiDPjWIIMJnFw68lhGAz3-qavKJPpdZ-fdLDFFku0jGlb3a5iNgVPSNgWWcPVX8MReuif69hjQAnoRJ03kDsLdaqiSVoU3rTra4DervsrcwDQDsJxi9Hc/s1600/DSC06519-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxDltA_x7D726pji5lipAWp922u3cQOKgBbZiMntvXb3SfV9G04W_rAedemyAsGW-mwmLqGvfGxCX2Iq6ivCUj11tNu0-DaWRXGmtQFbU7CixAW_fIou3NVi_cE4ibahMSbyowqHpWwCY/s1600/DSC06520-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxDltA_x7D726pji5lipAWp922u3cQOKgBbZiMntvXb3SfV9G04W_rAedemyAsGW-mwmLqGvfGxCX2Iq6ivCUj11tNu0-DaWRXGmtQFbU7CixAW_fIou3NVi_cE4ibahMSbyowqHpWwCY/s1600/DSC06520-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
Het reeds geboekte motel in El Portal is heel leuk, het is een vrij groot complex met allemaal units van twee verdiepingen. Midden tussen de bergen en op een restaurant, een bar en gift shop na is er niets. We vinden dat helemaal niet erg, het is hier prachtig en gelukkig ook niet koud meer. Het is ongeveer 18 graden dus best uit te houden. We konden tot ’s avonds laat buiten zitten zonder te bibberen! We hebben de maquette, het Bagdad Café, die we gaan afleveren in Barstow CA, uit de auto gehaald om te kijken of die heel was overgekomen. Dat was er nog niet van gekomen, gelukkig helemaal intact! We hebben hem gedeeltelijk in elkaar gezet maar wel weer terug in de koffer gedaan. Later zetten we hem verder in elkaar en dan gaat die gewoon op de achterbank! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9ZXzIWLr6i3fia-EXvj9xOHN-gA2L210qQtDMz4w5b95BGkvNvKCpZRZ-gj2V1u8Iu2Og_ENK3-8EuKV9tbXe7OkyMVkTihHkfUEox_htL5l0oTfq9BiYG78_jz4BBVKSzLgoeKic8Qk/s1600/DSC00848-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9ZXzIWLr6i3fia-EXvj9xOHN-gA2L210qQtDMz4w5b95BGkvNvKCpZRZ-gj2V1u8Iu2Og_ENK3-8EuKV9tbXe7OkyMVkTihHkfUEox_htL5l0oTfq9BiYG78_jz4BBVKSzLgoeKic8Qk/s1600/DSC00848-m.jpg" height="225" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 10: El Portal CA - Lone Pine CA (346 km) (9-35,5°C)</b><br />
We staan vandaag vroeg op want vandaag hebben we een wat langere rit voor de boeg. We rijden eerst naar een winkel die 6 mijl verderop ligt. Hier halen we lekkere dingen voor onderweg, ze hebben heel veel verse dingen, ongelooflijk, want het is in ‘<i>the middle of nowhere</i>’! We zijn al heel vroeg weer in Yosemite en als we net de Tioga Pass Road oprijden, begint het weer te regenen, het is toch niet te geloven! Het is zo’n miezerregentje, heel irritant! We rijden dezelfde weg terug als gisteren want dat kwam gewoonweg voor de route beter uit. Af en toe komt de zon er een beetje door en op een gegeven moment is het droog en wonder boven wonder, bleef dat het ook! De Tioga Road is ontzettend mooi en je hebt soms geweldige uitzichtpunten. We kunnen nu gelukkig wat meer foto’s maken als gisteren! Bij de Tuolumne Meadows zagen we ineens drie Mule Deers lekker staan grazen. Natuurlijk gelijk de auto geparkeerd en foto’s gaan maken. Ze lieten ons aardig dichtbij komen en ze renden ook niet weg maar liepen op hun gemak een stukje verder bij ons vandaan. Helemaal geweldig! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjseCXFSh80jTjZP-SZvItdS_Mnr1CTnEqCQswPXyzRPx8r4dGUaALLs7XmM_F1Xj7IdPov3VCtvu2KplI6Y3KDx3fN4F_9wHD_1bVEbdEHiiuXZaK-TR5ZVlZ4q6zC_KAMA_qGQeKw_tg/s1600/DSC00879-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjseCXFSh80jTjZP-SZvItdS_Mnr1CTnEqCQswPXyzRPx8r4dGUaALLs7XmM_F1Xj7IdPov3VCtvu2KplI6Y3KDx3fN4F_9wHD_1bVEbdEHiiuXZaK-TR5ZVlZ4q6zC_KAMA_qGQeKw_tg/s1600/DSC00879-m.jpg" height="223" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcTuNzbFe_LySSXeR2ewY0odZg18-KFEHxa2OylMnpDv3ZSVmRquB7Mnu5lblVlxbXrkz8b6yJnLZ-ZDDukF2VYqbaS_IznljWnbX_A7ZhBD5QidTAAmw1U9SNkp-U5glgikXq8ZVm0pc/s1600/DSC00884-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcTuNzbFe_LySSXeR2ewY0odZg18-KFEHxa2OylMnpDv3ZSVmRquB7Mnu5lblVlxbXrkz8b6yJnLZ-ZDDukF2VYqbaS_IznljWnbX_A7ZhBD5QidTAAmw1U9SNkp-U5glgikXq8ZVm0pc/s1600/DSC00884-m.jpg" height="231" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPnVTiy4oF97ibpjKsjm6DAvlF2A0CrfjAejJ5AJc6Qa-k8Pi3WsvA66SePTfrHdjIGk26rNdNfvV-5V_Zee5U2ZJipBdsyB6PC7q-QETxmpHihiMYJl78hCsAq6WgikIg51VCzuUldE0/s1600/DSC06529-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPnVTiy4oF97ibpjKsjm6DAvlF2A0CrfjAejJ5AJc6Qa-k8Pi3WsvA66SePTfrHdjIGk26rNdNfvV-5V_Zee5U2ZJipBdsyB6PC7q-QETxmpHihiMYJl78hCsAq6WgikIg51VCzuUldE0/s1600/DSC06529-m.jpg" height="182" width="320" /></a></div>
<br />
Nog ruim voor de middag rijden we Yosemite uit. Nu op weg naar Lone Pine, een rit van ca. drie uur over de US-395. Wij doen er natuurlijk langer over want we stoppen heel vaak! Maar dat geeft niets, we hebben vakantie. In Mammoth Lake is de eerste stop, we kijken hier even bij Schat’s Bakery. Deze zaak is van een Nederlander die in de ’50 jaren vanuit Utrecht naar de USA is geëmigreerd. De Schat familie startte de lange lijst van bakkers in 1893 in Utrecht. In 1950 redde Jacob (Jack) Reyer Schat Jr. het tot Ellis Island en belande uiteindelijk in Californië. Hij was pas 17 jaar oud! Hij ging een jaar later in het Amerikaanse leger en in 1958 was hij in staat om zijn vader, Jack Schat Sr., zijn moeder Kine en drie van zijn vijf broers en zussen naar de USA te halen, op zoek naar de Amerikaanse droom! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB6aW6L33cQCQ7bcl-lF8KlB_q_x5l1NMp6c3jCnRYq2ws96EZl0k8fgiAFazL1yll-1NaVHV4tNLxWFyB7e1fPoBXu88xTeFoHCnWogYN-kWtsK0W5AsoBz728tccTCgAYy8l8UQ9QRM/s1600/DSC00901-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB6aW6L33cQCQ7bcl-lF8KlB_q_x5l1NMp6c3jCnRYq2ws96EZl0k8fgiAFazL1yll-1NaVHV4tNLxWFyB7e1fPoBXu88xTeFoHCnWogYN-kWtsK0W5AsoBz728tccTCgAYy8l8UQ9QRM/s1600/DSC00901-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
De eerste zaak werd geopend in Bishop CA en was een groot succes. Tot vandaag de dag bakken leden van de Schat's familie in Mammoth Lake, Bishop en Carson City NV. Gewapend met de talenten van een meester-bakker en een “<i>do or die</i>” houding, maakte Jack Sr de naam 'Schat's synoniem met heerlijke gebakken producten. Aangezien de populariteit van de bakkerij in heel Zuid-Californië snel groeide, werd besloten om een 35.000 m2 grote bakkerij te bouwen Al snel werden de schappen van Safeway, Vons, Jongens, Certified en Albertsons Markten met meer dan 35.000 broden per dag gevuld door de Schat’s. De Amerikaanse droom is uitgekomen voor deze familie! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivDQDGIrJ37f0e8eoGFT6h982CAhFXsN1HVkXhINEyyXg4f4oDtai6Xn432-Ogu1UbQceMnxX6MxU0mHGcRHzSeQ5fQZmp87Jjx9_plgu9aUC7OeDNiQYntAc6o_32vpWwyH2LvA3bumY/s1600/DSC00902-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivDQDGIrJ37f0e8eoGFT6h982CAhFXsN1HVkXhINEyyXg4f4oDtai6Xn432-Ogu1UbQceMnxX6MxU0mHGcRHzSeQ5fQZmp87Jjx9_plgu9aUC7OeDNiQYntAc6o_32vpWwyH2LvA3bumY/s1600/DSC00902-m.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
In Bishop besloten we even te gaan winkelen om de benen te strekken. We zagen inderdaad weer een Schat’s Bakery, ook een hele leuke zaak. We hebben bij de Kmart even lopen rondkijken en een paar T-shirts voor Willem gekocht en een spijkerbroek voor mij. Is een stuk goedkoper dan bij ons en het is echt geen slechte kwaliteit, bekende merken zijn hier ook veel voordeliger. En toen door naar Lone Pine waar we laat in de middag aankomen. Lone Pine ziet er leuk uit, niet heel groot maar we zien al gelijk diverse eetgelegenheden. Dat is heel belangrijk, je moet een beetje keus hebben! Het motel, een Best Western, is prima. Alle kamers zijn hier beneden en onze kamer ziet er echt heel goed uit. Heerlijk ruim en ja, toch wat extra comfort, prijs-kwaliteit verhouding is erg goed! En....een internetverbinding, die hadden we gisteren niet! We hebben dus eerst even het verslag van gisteren geplaatst. Daarna lekker gegeten bij Seasons. De temperatuur is nu trouwens een stuk hoger dan de afgelopen dagen. We zijn vandaag van 8 graden naar 35,5 graden gegaan, een heel verschil!!<br />
<br />
<b>Dag 11: Lone Pine CA (84 km) (29-39°C)</b><br />
Vandaag een rustige dag, we gaan Lone Pine en omgeving een beetje bekijken en in ieder geval naar de Alabama Hills. Deze heuvels zijn op een gegeven moment ontdekt door Hollywood en er zijn heel wat films opgenomen en ook in series als Rawhide zijn ze te zien. Maar eerst een heerlijk hot breakfast! En dat was ook echt lekker, er waren o.a. omeletjes, pancakes en toast. Een goede start van de dag en we gingen dan ook voldaan op pad. We hadden gisteren al gezien waar de Whitney Portal Road was. De 12 mijl lange Whitney Portal Road loopt voorbij de Alabama Hills steil de Sierra Nevada bergketen in. Onderweg kan je stoppen bij een aantal turnouts, je hebt dan een weids uitzicht over de vallei en de Alabama Hills beneden je. Voor je heb je een geweldig zicht op Mount Whitney, de hoogste berg van de 48 aaneengesloten staten van Amerika. Deze berg, die 4.418 meter hoog is, behoort tot Sequoia National Park. De weg eindigt bij een parkeerplaats, waar je een mooie waterval kan bezichtigen. Er vliegen allemaal prachtige, grote vlinders rond maar helaas gaan ze niet even ergens zitten dus geen foto’s van kunnen maken! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidvLUlLP3f3jQz8HFvXtJ5YhmCn6-CydMO3rkyDcOtLIlE5VJ3UkX7NtFsWsnovep5_u2uluEBVdSAm361r0XvbZ4_x0XNG6eoKitcN9fl862HSCAU7B0yUgWZNx6Pq4fqCFcAzSLShsY/s1600/DSC06561-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidvLUlLP3f3jQz8HFvXtJ5YhmCn6-CydMO3rkyDcOtLIlE5VJ3UkX7NtFsWsnovep5_u2uluEBVdSAm361r0XvbZ4_x0XNG6eoKitcN9fl862HSCAU7B0yUgWZNx6Pq4fqCFcAzSLShsY/s1600/DSC06561-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sequoia National Park</td></tr>
</tbody></table>
Niet veel toeristen zijn op de hoogte van het bestaan van het wonderlijke rotslandschap Alabama Hills. Je vindt hier een opeenstapeling van gladde, ronde rotsen die miljoenen jaren oud zijn. Water- en winderosie hebben in combinatie met de schurende werking van zand gezorgd voor de vreemde vormen van de rotsen; soms wordt dit omschreven als ‘<i>potatoe-shaped</i>’. De Tuttle Creek Road is een smalle, verharde weg die door het zuidelijke gedeelte van de Alabama Hills loopt. Veel van de rotsformaties die je onderweg ziet, hebben namen gekregen, zoals Hannibal the Cannibal, Eagle, Viking en Polar Bear. In de jaren ’20 van de vorige eeuw werd het unieke landschap van de Alabama Hills ontdekt door Hollywood. Sindsdien zijn hier talloze filmscenes opgenomen, met sterren als John Wayne, Humphrey Bogart en – meer recent – Mel Gibson. Ook dienden de Alabama Hills als decor voor televisieseries als Lone Ranger en Rawhide, en voor veel commercials.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3I20jNoPXsxJihRbjD7TYJmNDLoRNRRP5eztBlMfbenkqUStyOpgdtWwIU0H8SVeu2E5hlWChi4oKAyRpnGRfkZpoJneXif4mElz3CMvbBYoHp_ToyCjM_wfP-lyekgiIZmjtWuMoEdM/s1600/DSC00873-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3I20jNoPXsxJihRbjD7TYJmNDLoRNRRP5eztBlMfbenkqUStyOpgdtWwIU0H8SVeu2E5hlWChi4oKAyRpnGRfkZpoJneXif4mElz3CMvbBYoHp_ToyCjM_wfP-lyekgiIZmjtWuMoEdM/s1600/DSC00873-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWWTL6dodZ170KJZEfqQNVxx6FzXImN22E-lBNzbGRvWX0hnxAVjhIVpiXmap3881z556l0-H_9L5ow0-Tz3bbRXhM6RWMjgaWEbDKe2Wf9lwkv4XPyJ42wkyL4Kju-AOgzvLiJl-IytI/s1600/DSC06618-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWWTL6dodZ170KJZEfqQNVxx6FzXImN22E-lBNzbGRvWX0hnxAVjhIVpiXmap3881z556l0-H_9L5ow0-Tz3bbRXhM6RWMjgaWEbDKe2Wf9lwkv4XPyJ42wkyL4Kju-AOgzvLiJl-IytI/s1600/DSC06618-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
De Movie Road is een onverharde weg die bij goede weersomstandigheden eenvoudig met een gewone personenauto berijdbaar is. De weg, die enkele mijlen lang is, loopt door het gebied dat Movie Flat wordt genoemd. Via veel smalle, onverharde zijpaden kan je diep doordringen in het rotslandschap, je wordt dan helemaal omringd door de gladde rotsen in allerlei vormen en groottes. In de Alabama Hills komen veel kleine natuurlijke rotsopeningen voor. De twee meest bekende arches zijn de vlak bij elkaar gelegen Mobius Arch en Lathe Arch. Mobius Arch is het makkelijkst te vinden, Lathe Arch heeft twee natuurlijke rotsopeningen, een daarvan zit heel laag in de rots en is moeilijk te fotograferen, de andere opening zit hoog in de rots en is wel erg fotogeniek. We hebben hier echt enorm lopen genieten! De kartelige, hoge pieken van de Sierra Nevada op de achtergrond en de strak blauwe lucht die er vandaag was, vormden een mooi en scherp contrast met de Alabama Hills. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEYvbx3uGJdsnxb36e37tAibW2OriCFOqXHPUI99e5MFiq7Xe6miAYwd9u1GDmA8mp9KfVneijmHB6uGZGZHBNJjJ-0jKIqvElZtQUGmNYvW1BhlWpch8nzyVydafPmYGVpkkCuyssZm4/s1600/DSC06589-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEYvbx3uGJdsnxb36e37tAibW2OriCFOqXHPUI99e5MFiq7Xe6miAYwd9u1GDmA8mp9KfVneijmHB6uGZGZHBNJjJ-0jKIqvElZtQUGmNYvW1BhlWpch8nzyVydafPmYGVpkkCuyssZm4/s1600/DSC06589-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Alabama Hills</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic8h6mcWVTQINqH5o8MfihHfRPFwlQ1DSCXuOOJwU8AHLY4lByilX4IIehOW2J54eAfojDPFR7mu_bcBxvbNJEtZqd8uuZ9l6UTFBJ4btKDlNiZG7YBPGfvfJepIbwfZ85P71Az1q9Jqw/s1600/DSC06621-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic8h6mcWVTQINqH5o8MfihHfRPFwlQ1DSCXuOOJwU8AHLY4lByilX4IIehOW2J54eAfojDPFR7mu_bcBxvbNJEtZqd8uuZ9l6UTFBJ4btKDlNiZG7YBPGfvfJepIbwfZ85P71Az1q9Jqw/s1600/DSC06621-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPy7RR94oWX-NIrHOQmMyIKA4DqcRnlOrt0yD9Q4UmmNw_MHtIDYgHmqtYlHG9vQj0xW3n_E0qfUTMfJ7a9Q18lgYoy_yjqQXTpJGWEQ-DrN1-OTcds0AsbJa2cC7kNdE79YZSyPvATG8/s1600/DSC01016-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPy7RR94oWX-NIrHOQmMyIKA4DqcRnlOrt0yD9Q4UmmNw_MHtIDYgHmqtYlHG9vQj0xW3n_E0qfUTMfJ7a9Q18lgYoy_yjqQXTpJGWEQ-DrN1-OTcds0AsbJa2cC7kNdE79YZSyPvATG8/s1600/DSC01016-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Terug in Lone Pine hebben we eerst bij een aantal kleine winkeltjes gekeken, één met Western kleding en aanverwante artikelen en een souvenir winkel. Toen wat te drinken gehaald bij een saloon en lekker buiten op een bankje opgedronken. Door al dat stof van de Alabama Hills hadden we vreselijke dorst gekregen! We hebben wat gegeten bij de McDonalds en zijn daarna naar een meer gereden wat we van bovenaf hadden gezien. Heerlijk rustig daar en even zitten genieten van een paar rond cirkelende roofvogels en een vogel die lekker aan het badderen was in het meer! We hadden vlakbij ons motel een film museum gezien en besloten om dat te gaan bekijken. Het was echt een leuk museum, heel sfeervol! Er hingen heel veel filmposters, er waren vitrines met attributen uit films, er stonden een paar huifkarren en oude auto’s en er was kleding te zien die gedragen was door sterren als Audrey Hepburn en John Wayne. Dit museum was ook zeker de moeite waard. En we sloten deze dag af met een heerlijke Filet Mignon bij Seasons! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1wvaZC7C20phKwfIm6nD3nVQ47jMdNfOjRzoA_3Jk8E-unxNGP4_8u5eFckG_qvvVWx9YxNfoFvGk82ceYMwMu49Rouqy1pzqyFk-JDhKAzaq7gyl0Mo7b1RH6kJwy3CIA494_G_NikQ/s1600/DSC01029-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1wvaZC7C20phKwfIm6nD3nVQ47jMdNfOjRzoA_3Jk8E-unxNGP4_8u5eFckG_qvvVWx9YxNfoFvGk82ceYMwMu49Rouqy1pzqyFk-JDhKAzaq7gyl0Mo7b1RH6kJwy3CIA494_G_NikQ/s1600/DSC01029-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Film museum</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTVSY1qYhZv1cxD92Gym1muHFSrr7jJSniV7bWvjnbyBTScs5E239GDTrI5fKZrg62cwjUiR8EIMMLBGVq6V97-4tlSEgmojp_A7V8066UqMVBhjUvDShcLGy2zHW9qjRPMI8AVyKFdro/s1600/DSC01032-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTVSY1qYhZv1cxD92Gym1muHFSrr7jJSniV7bWvjnbyBTScs5E239GDTrI5fKZrg62cwjUiR8EIMMLBGVq6V97-4tlSEgmojp_A7V8066UqMVBhjUvDShcLGy2zHW9qjRPMI8AVyKFdro/s1600/DSC01032-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA_7cFYuCd3rL8TMaaKpPgyr_6yn8W4YhWDGLajFBRKEWuqWb77MhZiAoV8QRs3LS-wNuH8Lp42eDDo9k9NtlpaHuyQrOVrGTV5JJ3Bksp0n2wBLyu-pCWLqcLHQvWWLQHUs3sb45wd-E/s1600/IMG_1791-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA_7cFYuCd3rL8TMaaKpPgyr_6yn8W4YhWDGLajFBRKEWuqWb77MhZiAoV8QRs3LS-wNuH8Lp42eDDo9k9NtlpaHuyQrOVrGTV5JJ3Bksp0n2wBLyu-pCWLqcLHQvWWLQHUs3sb45wd-E/s1600/IMG_1791-m.jpg" height="239" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy9Q1-bQsHDt2cRjwLFBKWKFHZEZy14YqquSdCKwlZo_oiKyBWWqKzBibEJt0QikfQ1OnH2klMeq6vtIeSuM7twMyHlT2i5vn8k3dZe6gr_hmLjcVxuIC3LzzZrermBSso2A8BLT05RQ8/s1600/IMG_1798-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy9Q1-bQsHDt2cRjwLFBKWKFHZEZy14YqquSdCKwlZo_oiKyBWWqKzBibEJt0QikfQ1OnH2klMeq6vtIeSuM7twMyHlT2i5vn8k3dZe6gr_hmLjcVxuIC3LzzZrermBSso2A8BLT05RQ8/s1600/IMG_1798-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 12: Lone Pine CA – Beatty NV (198 km) (28-48°C)</b><br />
Na weer een lekker ontbijtje, checken we uit en gaan even ijs halen bij een klein supermarktje. We gaan naar Death Valley dus we moeten zorgen voor voldoende gekoeld water. We kregen via facebook door dat er komend weekend een hittegolf wordt verwacht in Death Valley en in Las Vegas. Er schijnen dan hitterecords te worden gebroken! Konden we natuurlijk ook niet weten en kunnen ook de route niet omgooien want motel/hotel zijn al geboekt in Beatty en in Las Vegas. Als het inderdaad het weekend is, dan zitten we in Las Vegas en dan zijn er voldoende casino’s en winkels met airco gelukkig! We komen eerst door Keeler en dat is een Ghost Town. We rijden het stadje in en zien dat er nog wel mensen wonen maar dat er veel panden leeg staan. Ja, een Ghost Town betekend niet altijd dat er niemand meer woont. We zien in een zijstraatje een gave oude auto staan en rijden er naar toe en dan zien we een heel gaaf rariteiten kabinet! Er woont hier iemand die heel graag oud ijzer verzameld en er de meest vreemde dingen van maakt. Wij vinden dit geweldig en hebben er dan ook veel foto’s van gemaakt! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIiR_tDyU5lSfzNBgc3fsut-e0e4HDP9D-SJVxS5fngHVtlGVuhiIZAFfkqLjyoS6L01clO2NiMC6OniMc4GzxSmuKvdBLvJq97khFiK9LJgWcQTXFetwl5I3MwpFcSFJfCDzzgqHpL58/s1600/DSC01082-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIiR_tDyU5lSfzNBgc3fsut-e0e4HDP9D-SJVxS5fngHVtlGVuhiIZAFfkqLjyoS6L01clO2NiMC6OniMc4GzxSmuKvdBLvJq97khFiK9LJgWcQTXFetwl5I3MwpFcSFJfCDzzgqHpL58/s1600/DSC01082-m.jpg" height="190" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Keeler</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkNT6Q27uGj7SjRIQ9BPqh1Dq3dj0E0NxAedbl2U9s9ffK73qF3y8pyRaZ8xDVBIsTKqL_KcX2WgMft-ai8c9G6vuhqycki8Nykt0KRd-Jm6bG83by9r7J_d5E-54_k7MLeU2gaPy2Nng/s1600/DSC01087-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkNT6Q27uGj7SjRIQ9BPqh1Dq3dj0E0NxAedbl2U9s9ffK73qF3y8pyRaZ8xDVBIsTKqL_KcX2WgMft-ai8c9G6vuhqycki8Nykt0KRd-Jm6bG83by9r7J_d5E-54_k7MLeU2gaPy2Nng/s1600/DSC01087-m.jpg" height="174" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4SzxBiiPf9lQUwhTMew7XoyuMBAmPEnKLdwZILkGPAeyfW_ehdCpif6ce18nlQ2jZMJZV80ZdvVhnYCNrW9CHVVElA6cMocz_T077Vo9vP9TgVsoCwzQss7rtb_ZyD9aMZtLVFdMHgjw/s1600/DSC01088-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4SzxBiiPf9lQUwhTMew7XoyuMBAmPEnKLdwZILkGPAeyfW_ehdCpif6ce18nlQ2jZMJZV80ZdvVhnYCNrW9CHVVElA6cMocz_T077Vo9vP9TgVsoCwzQss7rtb_ZyD9aMZtLVFdMHgjw/s1600/DSC01088-m.jpg" height="216" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip83qaRkXV8nmEdP5myKxR2C_d3tZoQPfbnvdbFqVeigAv_tijqxfSVfg5zRtgja36fmjjHecjynMI6IGOJRWsctiTWvxe0Rw8b8OyYZEXxnrvlLdtwvi4sl1vatE0guLQIjJSdUYfeaM/s1600/DSC01097-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip83qaRkXV8nmEdP5myKxR2C_d3tZoQPfbnvdbFqVeigAv_tijqxfSVfg5zRtgja36fmjjHecjynMI6IGOJRWsctiTWvxe0Rw8b8OyYZEXxnrvlLdtwvi4sl1vatE0guLQIjJSdUYfeaM/s1600/DSC01097-m.jpg" height="205" width="320" /></a></div>
<br />
Kort hierna rijden we Death Valley National Park in. Death Valley is de heetste plek op aarde en de droogste plek van Noord-Amerika. De hoogste temperatuur die hier ooit gemeten is 56,7 °C, in Furnace Creek, een woestijndorp, op 10 juli 1913. Het gebied is zo droog omdat er een aantal bergruggen ligt tussen de vallei en de Stille Oceaan. Wolken regenen leeg op deze bergruggen waardoor er in Death Valley vrijwel nooit regen valt, minder dan 50 mm per jaar. Bovendien ligt het gebied zeer laag, in Death Valley bevindt zich het laagste punt van de Verenigde Staten. Dit laagste punt bestaat uit een zoutmeer, Badwater genoemd, en ligt 86 m onder de zeespiegel. We schrikken ons op een gegeven moment echt rot, rijden op een weg waar amper wat rijdt, vliegt er ineens een straaljager heel laag over, wat een herrie! Bij Stovepipe Wells zijn we even de General Store ingegaan en hebben hier lekkere koude ijskoffie gehaald. Het was vanmorgen bij het motel al ruim 27 graden maar hier was het nog wat warmer, slechts 48 graden! Zelfs mussen en grote zwarte kraaien hadden enorme dorst, zaten hier allemaal met hun snavel open! Even verderop zien we de Mesquite Flat Sand Dunes. Prachtige zandduinen die volgens de Amerikanen de meest gefotografeerde duinen ter wereld zijn! Als we er een stukje inlopen, voelen we goed hoe hoog de temperatuur hier is want het zand is gloeiend heet! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYnLrryjkojuivjxo7Cs2UkI8A0hEgok7Bfh5wInW7S9IXZmx2910DBO3mycOojxkaGo2onsoKKy4vquAsP_9hZN6fHGfGimpMDd1vCEDegNNsPuiH6XEw6XvJ4fGf3FBiSbsrK_avL9U/s1600/DSC06666-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYnLrryjkojuivjxo7Cs2UkI8A0hEgok7Bfh5wInW7S9IXZmx2910DBO3mycOojxkaGo2onsoKKy4vquAsP_9hZN6fHGfGimpMDd1vCEDegNNsPuiH6XEw6XvJ4fGf3FBiSbsrK_avL9U/s1600/DSC06666-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGE8d6_6MjXscO2XRqlb9yGUVb68ZyUGAwjy11UWm8RjJ9GDdnP3poutjUsaiKYgHFobPLb6-QN-YC4dxLyrTZnySYeenV28wolyP2yeQ-EKvKJP7FE6IFX_grTF2hPIjUiET2r8we-P0/s1600/DSC01120-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGE8d6_6MjXscO2XRqlb9yGUVb68ZyUGAwjy11UWm8RjJ9GDdnP3poutjUsaiKYgHFobPLb6-QN-YC4dxLyrTZnySYeenV28wolyP2yeQ-EKvKJP7FE6IFX_grTF2hPIjUiET2r8we-P0/s1600/DSC01120-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Stovepipe Wells</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0KVQX4OYQs-UHudlRjpdYEAOpM5kGHGHmNfV5M-jW4_EBT9R8Vwu3XWw2zKSltmdaeEDAtfVnr65ma6EiFh9qZ8QKtrEZAfZF8bIdP9NzSkrB3VhlsYJRFMF6NDxht3P0EjqPb5kMYAM/s1600/DSC01123-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0KVQX4OYQs-UHudlRjpdYEAOpM5kGHGHmNfV5M-jW4_EBT9R8Vwu3XWw2zKSltmdaeEDAtfVnr65ma6EiFh9qZ8QKtrEZAfZF8bIdP9NzSkrB3VhlsYJRFMF6NDxht3P0EjqPb5kMYAM/s1600/DSC01123-m.jpg" height="258" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjodkVM4vq9WFej4NFw7vB_WWA3-Z5rRNf6fjDmdfUpg3JCEybNxAemNnISIWIPofIv-kFe7quFPUHaqdIbWNovzZOopAMyxNN-yYmbSEWxC3jE6oTKQNM2F1DPJaiKjDBnBV8vBk6voj4/s1600/DSC06684-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjodkVM4vq9WFej4NFw7vB_WWA3-Z5rRNf6fjDmdfUpg3JCEybNxAemNnISIWIPofIv-kFe7quFPUHaqdIbWNovzZOopAMyxNN-yYmbSEWxC3jE6oTKQNM2F1DPJaiKjDBnBV8vBk6voj4/s1600/DSC06684-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Mesquite Flat Sand Dunes</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVgSXR3f5wgi9waXVM_SmK_I1WnYSQxbZ9WWJO1UWsQ4azaBKPHxrhIgzA2G8pVhk8sUCydR1rhG3O68F0yWSjshYPpcW_mBzuhW-4q0Q1ickR8_zhs5ukkruATkhe9DUiFcvFjf6ZTHc/s1600/DSC06693-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVgSXR3f5wgi9waXVM_SmK_I1WnYSQxbZ9WWJO1UWsQ4azaBKPHxrhIgzA2G8pVhk8sUCydR1rhG3O68F0yWSjshYPpcW_mBzuhW-4q0Q1ickR8_zhs5ukkruATkhe9DUiFcvFjf6ZTHc/s1600/DSC06693-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
Vervolgens rijden we richting Beatty NV waar we overnachten. We komen o.a. nog langs Devils Cornfield, de Death Valley Butes en Hells Gate. De bergen zijn prachtig hier, je ziet er zoveel verschillende kleuren in! Vlak voor Beatty gaan we een zijweg in naar Rhyolite Ghost Town. Het schilderachtige Rhyolite werd hevig gepromoot als ‘<i>booming town</i>’ toen er goud & zilver werd gevonden. Binnen 5 jaar na de oprichting in 1905 waren er meer dan 6.000 inwoners, drie spoorlijnen, een stadsbeurs, diverse banken en hele blokken van stenen gebouwen. Tegen het midden van de jaren ‘30, toen de mijnen leeg waren, stortte Rhyolite net zo hard weer in.<br />
<br />
Er is o.a. een gebouw wat is gebouwd van 10.000 bier flessen waar hier geen gebrek aan was! Er stond één heel mooi gebouw, volgens het sign een casino. Verder waren het voornamelijk ruïnes. En er stond een hele rij spoken, erg leuk gedaan. In Beatty vinden we het motel snel, het motel is onlangs volledig gerestaureerd, ook de kamers. De kamer is heerlijk koel en we blijven dan ook op de kamer om even bij te komen. Beatty is een heel klein plaatsje maar wel een paar grotere hotels waaronder het Stagecoach Hotel en Casino. Hier gaan we even kijken en we eten bij Denny’s, een diner die in dit hotel zit. Uitmuntende bediening hier waar ze erg zuinig op moeten zijn! We werden bedient door een jonge man die helemaal onder de tatoeages zat, weliswaar volledig bedekt, maar we zagen het wel. Je kunt dan wel eens vooroordelen hebben maar jeetje, wat was hij beleefd, behulpzaam en vriendelijk!.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgudJRjAo5EzSlxWna-qtQYJ7QE1yzFwSaah7eI155IdDg_0HJzN8EWv4mXBwYvI4au7DPdm2VS7Ij7x3sSepVdRhkuQRtCovGxoIDG3mB1bOIfX4NqA5KwJ61DbPGo9XoFbgFV81Stpmg/s1600/DSC01158-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgudJRjAo5EzSlxWna-qtQYJ7QE1yzFwSaah7eI155IdDg_0HJzN8EWv4mXBwYvI4au7DPdm2VS7Ij7x3sSepVdRhkuQRtCovGxoIDG3mB1bOIfX4NqA5KwJ61DbPGo9XoFbgFV81Stpmg/s1600/DSC01158-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Rhyolite</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUWydMR6p0PJIdRBtWHnfK_Cfq0UW5L9Dv4ix1lTPyfAUOMxCJTQI5jXJLrf9eyzs68vnksF8IXvbOPT7gEEZn_KK2_rH69-JQhWPxRp7IxZ7jP_rjQAbOBWQ2KKHXgJScDdeWvlPhTzc/s1600/DSC06720-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUWydMR6p0PJIdRBtWHnfK_Cfq0UW5L9Dv4ix1lTPyfAUOMxCJTQI5jXJLrf9eyzs68vnksF8IXvbOPT7gEEZn_KK2_rH69-JQhWPxRp7IxZ7jP_rjQAbOBWQ2KKHXgJScDdeWvlPhTzc/s1600/DSC06720-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVF57oRxtOJTbOzvTHNPwLjCtrntL1R0zdcZqtmdSrMzMS_kf7B9dz8_0Ulagu6XjpXPmp0MkJLesI5kpbwpBy7es3TXUlSpK_88_3HCjMtAnWpeVn84-MNqLAqEi68TzFFKM6wiWYqMg/s1600/DSC06750-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVF57oRxtOJTbOzvTHNPwLjCtrntL1R0zdcZqtmdSrMzMS_kf7B9dz8_0Ulagu6XjpXPmp0MkJLesI5kpbwpBy7es3TXUlSpK_88_3HCjMtAnWpeVn84-MNqLAqEi68TzFFKM6wiWYqMg/s1600/DSC06750-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9RaC3z58g99bjsafXqZXA2F1mzXAykls1K-7Uh3q_tVyyCpv4eS5KStv8rYuu0C6oB0ElYktbXYJCiP73iBEWtmEKvh7MwacCyjunZ1DLmhvnlLf0HWqDhcXxJFvT5udoak8P31HAtYk/s1600/DSC06752-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9RaC3z58g99bjsafXqZXA2F1mzXAykls1K-7Uh3q_tVyyCpv4eS5KStv8rYuu0C6oB0ElYktbXYJCiP73iBEWtmEKvh7MwacCyjunZ1DLmhvnlLf0HWqDhcXxJFvT5udoak8P31HAtYk/s1600/DSC06752-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp4Yb9412evQDle61lR6Jc47dC5SoCkGDMbZ1yWOuxiAjEkYnEOlfPoaIwQAV6_Xlyvk2_g0vgg7s-X1Pp_eM63WOfghDDkmeDG2lfpGSkSXSmM8t7o7_SFJWS2Addrssv_GmQZRRgNQ8/s1600/DSC06763-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp4Yb9412evQDle61lR6Jc47dC5SoCkGDMbZ1yWOuxiAjEkYnEOlfPoaIwQAV6_Xlyvk2_g0vgg7s-X1Pp_eM63WOfghDDkmeDG2lfpGSkSXSmM8t7o7_SFJWS2Addrssv_GmQZRRgNQ8/s1600/DSC06763-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8J5nLRNdRb81MVGzL0xMY1_8tVqys4gCJKIKJur-XqVPNF7dMZ6YI2IG0Lb8eyuSqoLrjECVuw214gFmi0KGnQcVcJUjzCsCwCKLlC_dP9hHuPMQno7bV-n50MxljiXvGKz1SGNUAkZE/s1600/DSC06769-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8J5nLRNdRb81MVGzL0xMY1_8tVqys4gCJKIKJur-XqVPNF7dMZ6YI2IG0Lb8eyuSqoLrjECVuw214gFmi0KGnQcVcJUjzCsCwCKLlC_dP9hHuPMQno7bV-n50MxljiXvGKz1SGNUAkZE/s1600/DSC06769-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD3k7pqd_XyZeWr8IxXTBRTFNIK6tqhXIJezzrwvb67CZEM-GEkG6P0ZUe9tSpg1dR2PpotFnOu1RO17T-ugaVTnqRvcUubY2rbrJAC7eUfvtZsSthyKLEGS_2_i0uwMj1h1WqKPFnMe4/s1600/DSC01190-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD3k7pqd_XyZeWr8IxXTBRTFNIK6tqhXIJezzrwvb67CZEM-GEkG6P0ZUe9tSpg1dR2PpotFnOu1RO17T-ugaVTnqRvcUubY2rbrJAC7eUfvtZsSthyKLEGS_2_i0uwMj1h1WqKPFnMe4/s1600/DSC01190-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 13: Beatty NV (221 km) (32-51°C)</b><br />
Vandaag gaan we Death Valley verder bekijken. Het is vanochtend om acht uur al 32 graden dus dat beloofd wat vandaag! We reden al vroeg het park in en onze eerste stop was bij Furnace Creek. We zitten hier op -190 feet (= -58 meter) en het is hier al 46 graden. In de General Store hebben we koude ijskoffie gehaald en die lekker in de schaduw opgedronken. We zagen voor Furnace Creek een man staan met een enorme camera en later kwamen we erachter dat hij van Weather Channel was. We kwamen hem op allerlei plaatsen tegen. En er waren meer cameramensen in het park. Is allemaal voor het te verwachten hitterecord van dit weekend. Het record staat op 56,7 graden maar er is twijfel of dit verbroken zal worden. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6x_z9vSQ02KuHn0GkSzJXoYDaBCE844rRxtaC6018MPt8c80biEbN7BicE3ypi3DZZHlbpbMxuVP_ARHOh4nHf9PvO3-A9oDVmfdeKecrTcMrBdWGUmKoOUS1qGIZerrNA5uCj9YZGbU/s1600/DSC06793-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6x_z9vSQ02KuHn0GkSzJXoYDaBCE844rRxtaC6018MPt8c80biEbN7BicE3ypi3DZZHlbpbMxuVP_ARHOh4nHf9PvO3-A9oDVmfdeKecrTcMrBdWGUmKoOUS1qGIZerrNA5uCj9YZGbU/s1600/DSC06793-m.jpg" height="214" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Weather Channel</td></tr>
</tbody></table>
Vervolgens rijden we door naar het Badwater Basin. Als je er naar toe rijdt, dan rij je al langs een enorme zoutvlakte. De beste plek om deze zoutvlakte te bekijken is bij het Badwater Basin. Er zijn hier een aantal vlonders aangelegd waardoor je er makkelijk een stukje in kan lopen. Op een bordje staat aangegeven dat het Badwater Basin zich op 85,5 meter beneden zeeniveau bevindt; het exacte laagste punt (86 meter) ligt echter niet op deze plek, maar enkele kilometers verder op de vlakte. Het is het laagste punt op het westelijk halfrond. Ergens op de rotswand naast de weg is een bordje aangebracht, waarop het SEA LEVEL wordt aangegeven. In het Badwater Basin vormt zich na een regenbui een groot en heel ondiep meer. Het gebied droogt nooit helemaal op, er leeft hier zelfs een unieke vissoort, de Death Valley pupfish.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheNu2SrPY8pAFiLVD49ngLIXuy7DLpePCy9rPe3-My8EUofhXkbXsw0CiyTxTWKjzYqhtlZsbv5Yfmxl4uHOxO-ieeyMEt6SbwT1GJ_B704i3ENPp5xUQ5VomE2ron4aVx5XfKBsaAH50/s1600/DSC01208-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheNu2SrPY8pAFiLVD49ngLIXuy7DLpePCy9rPe3-My8EUofhXkbXsw0CiyTxTWKjzYqhtlZsbv5Yfmxl4uHOxO-ieeyMEt6SbwT1GJ_B704i3ENPp5xUQ5VomE2ron4aVx5XfKBsaAH50/s1600/DSC01208-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Het is niet warm...</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNA54-9wiHFgU7772ViB8OUz8NzPJQ0F-M_waS8E7jyJvNKHeGAzIWdqAwg_e1RD4EbEaBA1vfMWMItRAPMnkMCED0IM9Uy51xvhNaqgg3vVhDEONiyTOOEvoOsFKYJ2vkcowi551dSfk/s1600/DSC06805-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNA54-9wiHFgU7772ViB8OUz8NzPJQ0F-M_waS8E7jyJvNKHeGAzIWdqAwg_e1RD4EbEaBA1vfMWMItRAPMnkMCED0IM9Uy51xvhNaqgg3vVhDEONiyTOOEvoOsFKYJ2vkcowi551dSfk/s1600/DSC06805-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
Bij Badwater zagen we weer de cameraman van Weather Channel en die was een man aan het interviewen. Heel leuk was dat die man een hond bij zich had met schoentjes aan. Heel slim want de grond is hier zo heet dat je er volgens ons gewoon een eitje op kan bakken! We rijden weer terug en komen dan bij een onverharde weg van ruim 1 mijl lang. Aan het eind ervan is Devil's Golf Course, een uitgestrekte vlakte zonder plantengroei. De oppervlakte is scherp en erg ongelijk, vol met holtes en zoutpilaren die soms wel 30 centimeter hoog zijn. Een heel vreemd gebied om te zien want je kan er alleen naar kijken, er over lopen is onmogelijk. Weer verderop begint een 9 mijl lange eenrichtingsweg genaamd de Artist’s Drive. De weg is smal, zit vol soms erg scherpe bochten en heeft veel hoogteverschillen. Je ziet hier rotsen in allerlei kleuren (roze, groen, paars, bruin, zwart), bewijsstukken van de meest heftige vulkanische activiteiten die in Death Valley hebben plaatsgevonden. De meest fotogenieke plek is Artist's Palette, je ziet hier zoals de naam al doet vermoeden, een palet aan kleuren in de bergen. Het is echt geweldig mooi! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDSz00UezMM2-KsfDiSBftMR9fZ3vjm1zt9rFd7OV3Yww_g-LOA7qBqDBW8U-nxFmsBV6VqENlYT5SnxgWyq5agpqMt7F5V7vU5eIVaK8H-KdrNVKYxUjBIOdZz_2Y8RZOfSaKkgMFt4Y/s1600/DSC01215-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDSz00UezMM2-KsfDiSBftMR9fZ3vjm1zt9rFd7OV3Yww_g-LOA7qBqDBW8U-nxFmsBV6VqENlYT5SnxgWyq5agpqMt7F5V7vU5eIVaK8H-KdrNVKYxUjBIOdZz_2Y8RZOfSaKkgMFt4Y/s1600/DSC01215-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW2YOrhwrAfhWxDH3Ccq2hLF0JbuKL79Q1u6WHElPSCNgApBM3mPnszJvxRA-0JzA-7wEQp8Sx8gzVQcBANahFRaI2xzKn1hRJqC3wPjbtMHJXOVd1iAVPTUeHmIy10Q6QgOm8XJ30ix8/s1600/DSC06801-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW2YOrhwrAfhWxDH3Ccq2hLF0JbuKL79Q1u6WHElPSCNgApBM3mPnszJvxRA-0JzA-7wEQp8Sx8gzVQcBANahFRaI2xzKn1hRJqC3wPjbtMHJXOVd1iAVPTUeHmIy10Q6QgOm8XJ30ix8/s1600/DSC06801-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdh-mUwE62wavvbmBGSQX6wh-WrENvVGRag5-BDgPIRiaRLc1MW-LtJKoS9hE7uJUu2N7Y92ToC2bGeHRc8Lglj37JWM80R3padRhiM8Fzod4OzH_h045eTxhwFF6RxzEBsXp0YXr7nRY/s1600/DSC06823-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdh-mUwE62wavvbmBGSQX6wh-WrENvVGRag5-BDgPIRiaRLc1MW-LtJKoS9hE7uJUu2N7Y92ToC2bGeHRc8Lglj37JWM80R3padRhiM8Fzod4OzH_h045eTxhwFF6RxzEBsXp0YXr7nRY/s1600/DSC06823-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Devil's Golf Course</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp7uNiLqOp6hl2k_VrYra4YxCS5wDOf8slyzoNQL1zr1p5elIOAG52nk1ie8t2NbYSHq0Dk3pEecON2vk4tOqERO3xwv4uYaYmlQ-5HAQ-cEgH2VbP-sCYp6BA6mYwTN4kjkL0zPdkpvU/s1600/DSC01250-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp7uNiLqOp6hl2k_VrYra4YxCS5wDOf8slyzoNQL1zr1p5elIOAG52nk1ie8t2NbYSHq0Dk3pEecON2vk4tOqERO3xwv4uYaYmlQ-5HAQ-cEgH2VbP-sCYp6BA6mYwTN4kjkL0zPdkpvU/s1600/DSC01250-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Artist's Palette</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg58zafYwTyXOozLGtfDpuRzkt0nDQJz9Vt2ZBQMO7Vz5Vp1RVIdM6jZA64pfL5U4btiEcehZKy7Q4K8mdVIXJqsnpTk2lkrLlsQw2ZkRkeB2v8H32v5Di3ZMguvSVlXY1iXphVTDMDjtI/s1600/DSC01256-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg58zafYwTyXOozLGtfDpuRzkt0nDQJz9Vt2ZBQMO7Vz5Vp1RVIdM6jZA64pfL5U4btiEcehZKy7Q4K8mdVIXJqsnpTk2lkrLlsQw2ZkRkeB2v8H32v5Di3ZMguvSVlXY1iXphVTDMDjtI/s1600/DSC01256-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Tijdens het laatste gedeelte van de rit gaat de weg vooral omhoog, worden de bergen steeds zwarter en heb je een prachtig uitzicht over de zoutvlakte in het westen. We zijn trouwens vandaag en gisteren ook al, veel hybride testauto’s tegengekomen. We hadden dat eerst niet door maar op een gegeven moment waren we er vrij dichtbij en zagen we het er op staan. Het waren allemaal auto’s die met een heel druk patroon beschildert waren, daarom herkenden we ze ook makkelijk. Ondanks de hitte hebben we toch nog wel veel gezien van Death Valley, het is een wonderlijke en erg mooie omgeving.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhae6p7TQzrP4mx0hmLanWoeKLUnKOubxSGH9B86N0VXxRFy5bJjDmnYqv02X-kR06lPkmmUgbUWqtbsC5Qh1SyUR83Nz7ib6vwHhkEwX7zV7m856F_tvTrs0wjGYb2kCUXgaoTht4irkI/s1600/DSC01291-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhae6p7TQzrP4mx0hmLanWoeKLUnKOubxSGH9B86N0VXxRFy5bJjDmnYqv02X-kR06lPkmmUgbUWqtbsC5Qh1SyUR83Nz7ib6vwHhkEwX7zV7m856F_tvTrs0wjGYb2kCUXgaoTht4irkI/s1600/DSC01291-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hybride testauto’s</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvIY0xzPjgsUXmAl5dZPCy4MqAitXUEUETVuCAeDO5ISaXirvNKKveIKVCej8MeAwk2hYhoD9aEu3YIwNkVsN_FHdBdHSa_iXNiF43Eq509BkEHfeA0Buxq9qeAjAN5ONgKaI5vHnw2hM/s1600/P6281433-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvIY0xzPjgsUXmAl5dZPCy4MqAitXUEUETVuCAeDO5ISaXirvNKKveIKVCej8MeAwk2hYhoD9aEu3YIwNkVsN_FHdBdHSa_iXNiF43Eq509BkEHfeA0Buxq9qeAjAN5ONgKaI5vHnw2hM/s1600/P6281433-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnhyhUjXFSa8AoRulGt2sa7rh_hxn58ZkBwbd68k4tLt4T7BBcjSnI_EwD8I5cLIA2EwXalxQWWDNPA0jhGxClwspFoyY6clq_1_WiN5KLqaaMerda8WfzAi-JPSFrvZvA3PYmk9hbIJA/s1600/P6281407-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnhyhUjXFSa8AoRulGt2sa7rh_hxn58ZkBwbd68k4tLt4T7BBcjSnI_EwD8I5cLIA2EwXalxQWWDNPA0jhGxClwspFoyY6clq_1_WiN5KLqaaMerda8WfzAi-JPSFrvZvA3PYmk9hbIJA/s1600/P6281407-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
We zijn hierna terug gegaan naar Beatty en hebben hier nog een beetje rond gekeken. Het is een heel klein en vreemd stadje. Er stonden maar twee normale huizen en voor de rest was het net een kamp. Allemaal een soort woonwagens en ook veel dichtgetimmerde woningen en winkels. Het lijkt bijna wel een Ghost Town! De hoofdweg zag er redelijk uit maar als je zijstraten inging dan lag er ook veel rommel. Er zijn hier dan wel een paar motels maar een normale supermarkt is niet te vinden. Er was een tankstation waar ze wat hadden en een soort supermarktkeet op een RV-camping maar die was meer dicht dan open! Maar ons motel was prima en eten bij Denny’s was ook heerlijk. In Death Valley betaal je de hoofdprijs voor een overnachting maar hier was het heel goed te doen. We zagen Willem ‘s avonds op tv, Weather Channel zond het interview uit wat opgenomen was bij Badwater en Willem liep op de achtergrond! Het hitterecord van 56,7 graden is niet verbroken trouwens!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9osx74RD30GZ-g55eJ6J0geP7aehpTK8z7h-ENUfbvMfBuN2VJ8r5E3gam7NgXahxULJPpQ9jwFGqpcRmDWDCo3PZ3jioOCFx1SZIK2fYpfu57b5CiD6ks7No1rcTVPH344g1Zc_agu0/s1600/DSC01272-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9osx74RD30GZ-g55eJ6J0geP7aehpTK8z7h-ENUfbvMfBuN2VJ8r5E3gam7NgXahxULJPpQ9jwFGqpcRmDWDCo3PZ3jioOCFx1SZIK2fYpfu57b5CiD6ks7No1rcTVPH344g1Zc_agu0/s1600/DSC01272-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 14: Beatty NV - Las Vegas NV (264 km) (32-48°C)</b><br />
Vanmorgen was het al weer lekker warm, bijna 32 graden! Ontbijt moet even wachten want ja, hier is niets te vinden dus we vertrekken al vroeg. We kwamen langs de Great Sand Dunes en via een onverharde weg, die veel langer was als dat we dachten, hebben we geprobeerd om er zo dicht mogelijk bij te komen. De duinen waren prachtig, een hele mooie lichtval en er zat een schitterende wave in. In de Amargosa Valley bij het Area 51 Alien Center, een tankstation, stopten we om te kijken want het zag er erg grappig uit. Een hele vreemde zaak met T-shirts met aliens er op en ook veel artikelen met de tekst erop van de sexclub die er naast zat. Al met al, een erg rare bedoening daar. We hadden besloten om naar Las Vegas te rijden via Pahrump. Hier zat volgens ons een leuke sloperij waar we een paar jaar geleden ook hebben rond gesnuffeld. We konden de sloperij die we bedoelden niet vinden maar wel een andere. Helaas gesloten maar door en over het hek heen, hebben we nog wel wat leuke auto’s kunnen fotograferen. We hebben hier ook even bij Home Depot, Kohl’s en Albersons lopen rondneuzen. En als laatste een Mocha Frappé gehaald bij de McDonald’s, ons geliefde drankje in de USA! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwsqINI8-4p8mMHS5_X_dXYJ8I5IlATrddZmr5zZjehYujBrmKhM2se-n2SQkz3JUT01HGGmrocjqGe5yy3p_bXGjA-Orl70HlafAsfvBqPwgfagEx7gcdo46_uL_N_JUddrC9HyU7eAg/s1600/DSC06857-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwsqINI8-4p8mMHS5_X_dXYJ8I5IlATrddZmr5zZjehYujBrmKhM2se-n2SQkz3JUT01HGGmrocjqGe5yy3p_bXGjA-Orl70HlafAsfvBqPwgfagEx7gcdo46_uL_N_JUddrC9HyU7eAg/s1600/DSC06857-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Great Sand Dunes</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUtGvrmM0yKY70pFVmKWRXFcxublmNrQhqAPps9BwcKYKoCxO2Zcq6yXV_x_8B8uLMf14xYqOiuyqnT4Y9ukCdsdY7etsgz-T-imTYq0QSw7PkSY0Ko8PARL40Qjncxq09u8i8soj2gf4/s1600/DSC01330-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUtGvrmM0yKY70pFVmKWRXFcxublmNrQhqAPps9BwcKYKoCxO2Zcq6yXV_x_8B8uLMf14xYqOiuyqnT4Y9ukCdsdY7etsgz-T-imTYq0QSw7PkSY0Ko8PARL40Qjncxq09u8i8soj2gf4/s1600/DSC01330-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjflunThpZJQvf4NoZ0hArLoR4HmptX9l98QF6lEWup4Jldg8vWGRhUYMQUb4uMaPiNRDoeWw_kt4ZpYchP1oeG8JOuTPFyY5LxvwYzoEDjQTGoG__y_tnQCYPsxj_ti6ILxeHECMfSC1c/s1600/DSC01327-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjflunThpZJQvf4NoZ0hArLoR4HmptX9l98QF6lEWup4Jldg8vWGRhUYMQUb4uMaPiNRDoeWw_kt4ZpYchP1oeG8JOuTPFyY5LxvwYzoEDjQTGoG__y_tnQCYPsxj_ti6ILxeHECMfSC1c/s1600/DSC01327-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvvblhwsb_rf9NPhq2CMwN7ZnbU1qLa3IBVbRd9iKFcYOL2qouTs9KT6iw6769A0F2OnWsdoKUIxNb1QwOW-M0aeQPmnouRBFhbY6uJF2KEyNwclWI02IX-RLD3opJ0d8UWl-684NbzUA/s1600/DSC01337-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvvblhwsb_rf9NPhq2CMwN7ZnbU1qLa3IBVbRd9iKFcYOL2qouTs9KT6iw6769A0F2OnWsdoKUIxNb1QwOW-M0aeQPmnouRBFhbY6uJF2KEyNwclWI02IX-RLD3opJ0d8UWl-684NbzUA/s1600/DSC01337-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pahrump</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvvTCt9GEjFK1th_YKQspNo2beayuFUq8R3zi5WfxANZsv78aIsQUkhmLxx8JnNKgCJSdObglvPf_hT0xI1T15ghWG3fIYvBHpf4X_HgEHZL_ms4G6tABnv9pFrPoSujxO8wNQoB-6G0o/s1600/DSC01344-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvvTCt9GEjFK1th_YKQspNo2beayuFUq8R3zi5WfxANZsv78aIsQUkhmLxx8JnNKgCJSdObglvPf_hT0xI1T15ghWG3fIYvBHpf4X_HgEHZL_ms4G6tABnv9pFrPoSujxO8wNQoB-6G0o/s1600/DSC01344-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
Nog één sanitaire stop bij een tankstation voor we in Las Vegas arriveren! We komen via een andere kant binnen als de vorige keren maar vinden het hotel snel. Het is dat we dit hotel al jaren op ons verlanglijstje hebben staan want ja, het is weer zo’n groot gebeuren met Valet Parking waar we eigenlijk niet van houden. Hier werd wel de bagage uit de auto gehaald en we kregen een nummer wat we moesten bellen als we op onze kamer waren. Ze kwamen dan netjes alles brengen, kost je een paar dollar maar is wel makkelijk! Eerder wel meegemaakt dat je zelf als een idioot alles uit je auto moest sleuren omdat ze hem al wilden wegrijden, dit was dan wel beter.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7zLKgx_-FKkOqatvgVriACNgWFhtAfZtp8KC_T1blN80ln-P_8wOFyZixtHxJqEyFisWh6_9L5Pahfqyj7-wUmkve3J3605-LJrTGIlmD-TOo3kY9ptHULUc-pQsWNtH8x4v8aeWjhAM/s1600/DSC01353+-+kopie-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7zLKgx_-FKkOqatvgVriACNgWFhtAfZtp8KC_T1blN80ln-P_8wOFyZixtHxJqEyFisWh6_9L5Pahfqyj7-wUmkve3J3605-LJrTGIlmD-TOo3kY9ptHULUc-pQsWNtH8x4v8aeWjhAM/s1600/DSC01353+-+kopie-m.jpg" height="228" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">We naderen Las Vegas</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-DLcYGXVq-aSW7gsJJyh7HBWHMl2F0uoxU8pJqBH2PutVGk-2GIgPVTQvT1yEl48myaCzNMjmzQeOig6ilhryiZZnHUophOR7wh7BcrwzaQL9Go54TBE6AFnhH4PBmEyw3e4W2PgEXB8/s1600/DSC01360+-+kopie-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-DLcYGXVq-aSW7gsJJyh7HBWHMl2F0uoxU8pJqBH2PutVGk-2GIgPVTQvT1yEl48myaCzNMjmzQeOig6ilhryiZZnHUophOR7wh7BcrwzaQL9Go54TBE6AFnhH4PBmEyw3e4W2PgEXB8/s1600/DSC01360+-+kopie-m.jpg" height="224" width="320" /></a></div>
<br />
New York-New York is een hotel- en casino complex, gelokaliseerd op de Las Vegas Boulevard, beter bekend als The Strip. Het is één van de grootste casino's van de MGM Mirage Group en is geopend sinds 3 januari 1997. De architectuur van het complex refereert aan de skyline van New York. Enkele van de hoteltorens hebben sterke gelijkenissen met bestaande wolkenkrabbers zoals de Empire State Building of de Chrysler Building. Voor het hotel ligt een zwembad dat aan de New Yorkse haven doet denken, met een replica van het Vrijheidsbeeld. Er staat ook een replica van de Brooklyn Bridge. We hebben een kamer in de Chrysler Tower op de 33e verdieping. De kamer is groot en ziet er heel goed uit. We hebben een geweldig uitzicht over een stukje van de strip. We zien Excalibar, MGM, wat winkels en het vliegveld. De lift is gelukkig heel snel dus het kost niet veel tijd om zo hoog te komen. We installeren ons even en gaan daarna een beetje rondkijken. Natuurlijk een ontzettend groot casino maar ook heel veel eetgelegenheden en winkels. Genoeg te ontdekken hier! Morgen eerst naar het Neon Museum in de verwachtte enorme hitte, niet lekker maar willen we wel graag zien!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsar2asjfmiPgqutbrmRyMMr_GbDQ9WpLSWGBLI0DY4oLBiZrp5lOjdxV0pJp-S7a6bxH3crX3j7o08IXKDyuUi7KFb98yXh7LTf7JCMJq_BCXZisXzUzwx0t223_XlJfk_jKOaQWAu70/s1600/DSC01364-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsar2asjfmiPgqutbrmRyMMr_GbDQ9WpLSWGBLI0DY4oLBiZrp5lOjdxV0pJp-S7a6bxH3crX3j7o08IXKDyuUi7KFb98yXh7LTf7JCMJq_BCXZisXzUzwx0t223_XlJfk_jKOaQWAu70/s1600/DSC01364-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hotel New York-New York</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8seN6Wkitub2E8zzVI_R-aSC21IjtDUwo-TVcO-_UjQ3XJSN4UrnewuerbLL0dF5gbanM8HRDNwRaJ0VLLFrq4PK-0ofSabPbte8jGL6SdCEFa7vdjMJGH-W8lZwl3R2xO4GtXlxLudY/s1600/DSC01371-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8seN6Wkitub2E8zzVI_R-aSC21IjtDUwo-TVcO-_UjQ3XJSN4UrnewuerbLL0dF5gbanM8HRDNwRaJ0VLLFrq4PK-0ofSabPbte8jGL6SdCEFa7vdjMJGH-W8lZwl3R2xO4GtXlxLudY/s1600/DSC01371-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6ZdEjLXeWVnTE4AhE3ZaL9rmOj7SXhjReyIJGIwhrkkN9lDOFsytA53RQPs0xhTcxmZaCrpUbxSk_pj36Z4-_5gLncxF7XkEJjEIaGMmAk6pC4jhYKp0sxcjrxu4WrpdAA_XxtMwURaA/s1600/DSC01370-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6ZdEjLXeWVnTE4AhE3ZaL9rmOj7SXhjReyIJGIwhrkkN9lDOFsytA53RQPs0xhTcxmZaCrpUbxSk_pj36Z4-_5gLncxF7XkEJjEIaGMmAk6pC4jhYKp0sxcjrxu4WrpdAA_XxtMwURaA/s1600/DSC01370-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwLgUMun1B_iKtTj1l4FiMPf7oh7jUK2HvBu0yFBXXKQ0VV6SZoXJt5bvAkafDg6J300CDTTKrTZpIro08C1JAvba5Kmlhc7FXxVg5ZhcYkfN9WbgxHL_vclCtD7HNZu3sUvdOSWfZXxQ/s1600/DSC01393-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwLgUMun1B_iKtTj1l4FiMPf7oh7jUK2HvBu0yFBXXKQ0VV6SZoXJt5bvAkafDg6J300CDTTKrTZpIro08C1JAvba5Kmlhc7FXxVg5ZhcYkfN9WbgxHL_vclCtD7HNZu3sUvdOSWfZXxQ/s1600/DSC01393-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 15: Las Vegas NV (164 km) (36-50°C)</b><br />
We gaan vandaag in Las Vegas naar het Neon Museum en Neon Boneyard. De opmerkelijke en historisch belangrijke Neon Boneyard bij het Neon Museum is gelegen aan de wereld beroemde Las Vegas Boulevard nabij het centrum van Las Vegas. De Boneyard (2 hectare) is een uitgebreide en indrukwekkende outdoor collectie van niet-gerestaureerde Las Vegas borden uit de jaren 1930 tot heden. De signs zijn van motels, lokale bedrijven, en gevierde casino resorts uit de hele Vallei van Las Vegas. De fotogenieke collectie biedt een blik in het legendarische verleden van Las Vegas en zijn meest memorabele kunstvorm, de neonreclame! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-OQGQs8lfHeKFaihTFbFiFQUbYYvN784jOrobaxgSmUxauNz7a0eQqPGgDyn7WicMTuymy-wafTkvW4eCAf3ELsJKxFQ7NJIOxkeBQwn17c6Ssv4tRBovRxcz3i-1U9j3wpDUomGSbks/s1600/DSC06872-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-OQGQs8lfHeKFaihTFbFiFQUbYYvN784jOrobaxgSmUxauNz7a0eQqPGgDyn7WicMTuymy-wafTkvW4eCAf3ELsJKxFQ7NJIOxkeBQwn17c6Ssv4tRBovRxcz3i-1U9j3wpDUomGSbks/s1600/DSC06872-m.jpg" height="218" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Neon Museum</td></tr>
</tbody></table>
We hebben een tour geboekt om 09.30 uur maar zelfs dan is het al hartstikke heet, ruim 38 graden! De rondleiding was erg leuk en informatief, we hoorden heel wat over de geschiedenis van de diverse signs. Van welk hotel of restaurant ze waren geweest, wie de ontwerper was en nog veel meer. Maar het was wel ontzettend afzien zo buiten in die felle zon. De tour duurde een uur en hoe interessant het ook was, we waren blij toen het voorbij was en moesten eerst flink bijtanken om al het verloren vocht weer aan te vullen! Het bezoekerscentrum is trouwens ook een verhaal apart, dat is een oude lobby van een hotel, La Concha, wat ooit op de strip heeft gestaan. De eigenaren wilden een groter hotel maar vonden het zonde om het oude verloren te laten gaan en waren op zoek naar een nieuwe bestemming. Het Neon Museum had helemaal geen bezoekerscentrum dus heeft de eigenaar de oude hotel lobby aan het museum geschonken. Het was: “<i>a match made in heaven!</i>”. De lobby is in een aantal delen van de strip naar de huidige bestemming vervoerd en daar weer in elkaar gezet. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbHEK1hoMbwl8oEHbHgVfTYPbzrJN3d8lRDEmi2glfQ88OYFvtQXARbyilEHKeWZ3vODU0iukmShPJY9Ihn8A3g6grU2mFa2kB7mcKaRk2BTjOWFFO938FJAdcbf258NRl9n-joOxmV2M/s1600/DSC01401-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbHEK1hoMbwl8oEHbHgVfTYPbzrJN3d8lRDEmi2glfQ88OYFvtQXARbyilEHKeWZ3vODU0iukmShPJY9Ihn8A3g6grU2mFa2kB7mcKaRk2BTjOWFFO938FJAdcbf258NRl9n-joOxmV2M/s1600/DSC01401-m.jpg" height="176" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxfKO0t7JDPPSDOsR8KhwcWwngu1rAALcnsxp6SZqEPbHYgfUI-ERptZAj8Da1zNekBmK-bYY4X17QsurtAyMSN_UaAb2_f0TDIiqFbyGmsW-4imEp_nVYgZmEJVlIcWWOqik-4XV5ZWM/s1600/DSC06917-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxfKO0t7JDPPSDOsR8KhwcWwngu1rAALcnsxp6SZqEPbHYgfUI-ERptZAj8Da1zNekBmK-bYY4X17QsurtAyMSN_UaAb2_f0TDIiqFbyGmsW-4imEp_nVYgZmEJVlIcWWOqik-4XV5ZWM/s1600/DSC06917-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixZk_BoGRe_XPBVvP0QRsoNxDzFQ33GRH-cjPJIYIik6P11GrVooOKQQZvjg6zw5cDk7d_fHvi7cHE2uiWS0KJflHJ5H4BF2ZBLznqq1IkEUahHvdm-itf9iFTZmKEit5DY0ya2Kt-UYc/s1600/DSC06937-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixZk_BoGRe_XPBVvP0QRsoNxDzFQ33GRH-cjPJIYIik6P11GrVooOKQQZvjg6zw5cDk7d_fHvi7cHE2uiWS0KJflHJ5H4BF2ZBLznqq1IkEUahHvdm-itf9iFTZmKEit5DY0ya2Kt-UYc/s1600/DSC06937-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilXVPAxaT5c9IToRABtbIwBj0TtcVWXHQTyxYFq7NYZyKaOmxjdDj_rVcUpQ8Duma23v29aezCZMLNysiv-n6uDRo9v38J2Ia9QUy6eXqTNaocgAresYy9SW1piVqxZjihduTkbK1jAxk/s1600/DSC06910-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilXVPAxaT5c9IToRABtbIwBj0TtcVWXHQTyxYFq7NYZyKaOmxjdDj_rVcUpQ8Duma23v29aezCZMLNysiv-n6uDRo9v38J2Ia9QUy6eXqTNaocgAresYy9SW1piVqxZjihduTkbK1jAxk/s1600/DSC06910-m.jpg" height="223" width="320" /></a></div>
<br />
Eerst richting Freemont gereden want op dat stuk stonden nog diverse signs die door het Neon Museum waren gerestaureerd en toen door naar de Pawn Stars. Drie generaties van de Harrison-familie runnen de Gold & Silver Pawn Shop aan de rand van Las Vegas. De mannen gebruiken hun expertise om de waarde te schatten van hedendaagse spullen tot historische goederen als een samurai-zwaard. Hierbij komt veel vijandigheid, maar ook kameraadschap kijken. Pawn Stars is bekend van Discovery Channel. Er stond een hele rij voor de deur, er werden als er mensen naar buiten kwamen, telkens weer een aantal mensen binnen gelaten. Eenmaal binnen zagen we dat ze eigenlijk maar weinig artikelen verkochten, het waren meer souvenirs! Een beetje, nou ja….een beetje, een poppenkast maar wel grappig. Verderop in de straat zagen we een paar Antique Shops en zijn hier ook even gaan rondkijken. Een was er erg leuk, veel leuke signs, zelfs van de Route 66, en heel veel vitrines met leuke dingen. Heb hier een heel leuk Betty Boop trommeltje gekocht. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTMvPQlXYdBKZKJ7PxMYLcNRUcxMotn6X6J88kXp42DJe6Jhvk4Une0tO6-KX6PnGKLVQXctwPVE1tzE6Cs2uHVJte6qqTIt3iCB9PpOat9GSSLLAJF0Lh7GP6oJfqAQXwW5jEVrl6Z38/s1600/DSC01494-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTMvPQlXYdBKZKJ7PxMYLcNRUcxMotn6X6J88kXp42DJe6Jhvk4Une0tO6-KX6PnGKLVQXctwPVE1tzE6Cs2uHVJte6qqTIt3iCB9PpOat9GSSLLAJF0Lh7GP6oJfqAQXwW5jEVrl6Z38/s1600/DSC01494-m.jpg" height="320" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-vHjXwfRwYABLGz125O7-TqO5d3zRJ_QZzoohKcVk7zypZboC5SWkYBehHMnY2u7_yNE7YURuesST6khdWT5Xky0Rl7mWzYR_-I3iNvZMNkCM5XiLijpuycLNHGrIsRrdEDZaQW4KeY4/s1600/DSC01503-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-vHjXwfRwYABLGz125O7-TqO5d3zRJ_QZzoohKcVk7zypZboC5SWkYBehHMnY2u7_yNE7YURuesST6khdWT5Xky0Rl7mWzYR_-I3iNvZMNkCM5XiLijpuycLNHGrIsRrdEDZaQW4KeY4/s1600/DSC01503-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeQZYg9QNa5C58wf1ReY-BgM1LKVm_Ui30MzSVlAfTu_n2YQ0kek3NYMroJorYbKiULUMxhuStUe60ZJxWWdHkx-lUrLpx_ocpCmJTXMS8ndeb2z5mdZZfVwL2QhEZRDm6ybd7S4ST53g/s1600/DSC01512-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeQZYg9QNa5C58wf1ReY-BgM1LKVm_Ui30MzSVlAfTu_n2YQ0kek3NYMroJorYbKiULUMxhuStUe60ZJxWWdHkx-lUrLpx_ocpCmJTXMS8ndeb2z5mdZZfVwL2QhEZRDm6ybd7S4ST53g/s1600/DSC01512-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Gold & Silver Pawn Shop</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMoZSDnVSyS3pwp6rLFjjyVa6SYprTxKVOfSaK2y5jM6WxmvWqYLuLAfjNfJtIoWsj1kL6hjackFDL6fxaruCQzUPVkUo1OnwiXWxNDm6vlBWKADhDj3yOjKWK59DDNwSL5nOGH7SCAqo/s1600/DSC01510-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMoZSDnVSyS3pwp6rLFjjyVa6SYprTxKVOfSaK2y5jM6WxmvWqYLuLAfjNfJtIoWsj1kL6hjackFDL6fxaruCQzUPVkUo1OnwiXWxNDm6vlBWKADhDj3yOjKWK59DDNwSL5nOGH7SCAqo/s1600/DSC01510-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLPoXmKFgQhSpQnKgRDCWKwjoUduWCU9pwheFufBMzz5hcHGexX1BYHHzQ8qJ52tTkX3wqlQmreDeNdZLRlMf4oAsDHEz-BI6wGSZqEDWCxHf83XGy1krHsVhwrfzdMGsxYWDe49seHrs/s1600/DSC01517-m.jpg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLPoXmKFgQhSpQnKgRDCWKwjoUduWCU9pwheFufBMzz5hcHGexX1BYHHzQ8qJ52tTkX3wqlQmreDeNdZLRlMf4oAsDHEz-BI6wGSZqEDWCxHf83XGy1krHsVhwrfzdMGsxYWDe49seHrs/s1600/DSC01517-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8LqyWwSS_YSAPx9O5fVk0aeYzJdolFFxHjmd9kfCv7S-zDFdtAO2DbwHwRrdgqYXrOL-q43sgRjMDxVscHfDGpWc1zzbuWx70dB7_4AInIYUMPxShGda5UGDx1YTPiP63w0aDztHvfiY/s1600/DSC01523-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8LqyWwSS_YSAPx9O5fVk0aeYzJdolFFxHjmd9kfCv7S-zDFdtAO2DbwHwRrdgqYXrOL-q43sgRjMDxVscHfDGpWc1zzbuWx70dB7_4AInIYUMPxShGda5UGDx1YTPiP63w0aDztHvfiY/s1600/DSC01523-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Leuke Antique Shops</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaZB51wQ-5mcXnY6ApClWUm4slmV8xQ6umNP1hrjOodkRoXAK-m8viG31com5Ij9I0sRshnLIYjMMIWSmaoNfVY_1JVsj6kMeJRIxzmCP3Lvi-7qJTsfA-ahN9ugF1CXmL2iuIYIEJE1Y/s1600/DSC01547-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaZB51wQ-5mcXnY6ApClWUm4slmV8xQ6umNP1hrjOodkRoXAK-m8viG31com5Ij9I0sRshnLIYjMMIWSmaoNfVY_1JVsj6kMeJRIxzmCP3Lvi-7qJTsfA-ahN9ugF1CXmL2iuIYIEJE1Y/s1600/DSC01547-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
We wilden ook het nieuwe hotel op de strip bekijken, Aria Resorts & Casino. Dit resort aan de Las Vegas Strip beschikt over een 150.000 m² groot casino, 16 restaurants en 4 zwembaden. De kamers, 4004 en dan nog 568 luxe suites, hebben ramen die van de vloer tot het plafond reiken en een prachtig uitzicht bieden over de stad. De kamers hebben een gevulde minibar en beddengoed met 300 draden per vierkante inch, klinkt heel luxe!. Een controlesysteem met afstandsbediening zorgt ervoor dat in de kamer onder meer verlichting en de temperatuur snel kunnen worden aangepast. Verder is er o.a. een Spa met 62 behandelkamers! Het is pas vorig jaar geopend. In het bijbehorende Chrystal Shopping Center zitten zaken van allerlei bekende ontwerpers. Het ziet er zeer indrukwekkend en luxueus uit! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXqtMO4R6VkfZ3MbWIZng7yav_eVv6CZ-jmFtaxtzyKovyRXsNhtlsLJKYRRYn0QPkL0cVnJaJOtejtoM9jzFswpViyBWJ7tgMmCB7zsatDM32YKKcqIOxxYlZZxQqYzaRmwVfhOdMahc/s1600/DSC01559-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXqtMO4R6VkfZ3MbWIZng7yav_eVv6CZ-jmFtaxtzyKovyRXsNhtlsLJKYRRYn0QPkL0cVnJaJOtejtoM9jzFswpViyBWJ7tgMmCB7zsatDM32YKKcqIOxxYlZZxQqYzaRmwVfhOdMahc/s1600/DSC01559-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De "Strip"</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzaZsf8SR0G452rb_Dt20voQpzj9JD76UMOHWSdwvMp8fOb-las1Mc3xkHWVbgdOyfQPRfbdHohIZpk4ur63_PsVJ0-MmZK0dK3aj8jwzrc-uZnIRfoD6PANZDEkzmmIGuzQXVqxpx2jI/s1600/DSC01563-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzaZsf8SR0G452rb_Dt20voQpzj9JD76UMOHWSdwvMp8fOb-las1Mc3xkHWVbgdOyfQPRfbdHohIZpk4ur63_PsVJ0-MmZK0dK3aj8jwzrc-uZnIRfoD6PANZDEkzmmIGuzQXVqxpx2jI/s1600/DSC01563-m.jpg" height="214" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Gekke Amerikanen! Maar ze doen wel leuk mee....</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha1-ny5LYz3xbM64gUVxn7t7jKiP4qTDwaJ4o8zPt7X8ce8F_rwx8T4zY6ZLboSsPmbdlC0oYarSwaUTsjTbTO5O8t9uKcUzPw70QnypNTlvmDGLgq47XMjwWXGJtnUsuZY126_1sHcKM/s1600/DSC01600-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha1-ny5LYz3xbM64gUVxn7t7jKiP4qTDwaJ4o8zPt7X8ce8F_rwx8T4zY6ZLboSsPmbdlC0oYarSwaUTsjTbTO5O8t9uKcUzPw70QnypNTlvmDGLgq47XMjwWXGJtnUsuZY126_1sHcKM/s1600/DSC01600-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Chrystal Shopping Center</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUbcb_xAJDvzBImqlaRvgOc2tO8bzHWBX_-kyPXEBq8UL0M4QtjHsvTB5gpnAr9Tio3si6lShhBdc7yQex_cjBdOgYU1oXcFo1BtGU6xoHlVzyt5qVjExg4Fg0B97LieQFwGDyCTljKIY/s1600/DSC01582-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUbcb_xAJDvzBImqlaRvgOc2tO8bzHWBX_-kyPXEBq8UL0M4QtjHsvTB5gpnAr9Tio3si6lShhBdc7yQex_cjBdOgYU1oXcFo1BtGU6xoHlVzyt5qVjExg4Fg0B97LieQFwGDyCTljKIY/s1600/DSC01582-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_FcSP0mh3JClDu2Z8RZCRxkAUkb8zWhId_yku6TOIn3dz9FldX9zpGDz7dstTY56Pm9jOav0QwHOSyz3aJnV0h8gteg3-k9l99iyhi5ysTmkwl_FCbwoV-CHX_-lb5f4LhbUR9EJqr48/s1600/P6301524-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_FcSP0mh3JClDu2Z8RZCRxkAUkb8zWhId_yku6TOIn3dz9FldX9zpGDz7dstTY56Pm9jOav0QwHOSyz3aJnV0h8gteg3-k9l99iyhi5ysTmkwl_FCbwoV-CHX_-lb5f4LhbUR9EJqr48/s1600/P6301524-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
We besloten hierna om nog even bij Lake Mead en de Hoover Dam te gaan kijken. Het was nog vroeg en ik had al weer teveel gelopen vandaag. De brug die de Hoover Dam ontlast van het vele doorgaande verkeer, is nu helemaal af en gaaf om te zien. Het was wel grappig dat we toen we over de brug heenreden, even in Arizona waren! Maar nadat we hier even hebben rondgekeken en foto’s hadden gemaakt, zijn we terug naar het hotel gegaan. Het was heet, ruim 49 graden, dus we gingen voor we iets anders gingen doen, eerst even afkoelen op de kamer en ons een beetje opfrissen. We hebben heerlijk gegeten bij het Outback Steakhouse, ze hebben daar zo’n lekker brood en overheerlijke steaks! Nog even rondgesnuffeld in de Coca Cola Store en een beetje gegokt in het casino van New York New York en daarna sluiten. Morgen naar ons startpunt van Route 66, Needles!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh34en_S3MU-jfp-_kOHd9O3a-PzAsapdenpHz6RxEG8lRoj9nyGrM6xwpBafn616_GQFyQHYCpwOzMAHnWhQ3wr4oNREM5vGez5AesUrWTgQlPHK4UZWOnheMBb4SMNXynYBCubOCcJAw/s1600/DSC01620-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh34en_S3MU-jfp-_kOHd9O3a-PzAsapdenpHz6RxEG8lRoj9nyGrM6xwpBafn616_GQFyQHYCpwOzMAHnWhQ3wr4oNREM5vGez5AesUrWTgQlPHK4UZWOnheMBb4SMNXynYBCubOCcJAw/s1600/DSC01620-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hoover Dam</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPEWBiVOMqN06LcvzHamFhoY3StiGAgkQO-rbinbtxmS14JXYx17idmDFiFHSqLVTgwLtC27kfC_5jnVVHNnbZauAr_0EG6YeNgI17ifyP9xYVwwKgTtbjaWkw4nSTyWkjqsHfgB5jk0/s1600/DSC01628-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPEWBiVOMqN06LcvzHamFhoY3StiGAgkQO-rbinbtxmS14JXYx17idmDFiFHSqLVTgwLtC27kfC_5jnVVHNnbZauAr_0EG6YeNgI17ifyP9xYVwwKgTtbjaWkw4nSTyWkjqsHfgB5jk0/s1600/DSC01628-m.jpg" height="201" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmdEPCT0Kx_OYgNcoY-2WKrJV-cgkB0qniTukAmzm0PJ8SmyK1jNhdlrHSwFNiS84C2W6ENr-3fN-Wk0V6PZJrTOT2CmTEITJ4GoEy0JUTQNsX7z6govJ40swzi2zCLj3Tlz2fxSQ8KHs/s1600/P6301554-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmdEPCT0Kx_OYgNcoY-2WKrJV-cgkB0qniTukAmzm0PJ8SmyK1jNhdlrHSwFNiS84C2W6ENr-3fN-Wk0V6PZJrTOT2CmTEITJ4GoEy0JUTQNsX7z6govJ40swzi2zCLj3Tlz2fxSQ8KHs/s1600/P6301554-m.jpg" height="320" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hotel "Paris"</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiCqbei1aRTRQ4wGl1Ng3dsE0rj1utEGUFfrw5EEH-NnkPBGRWeKR7ZI2znNdmQjJS9gPxIflYofCO_q96KDEIzKzZnAhYD2FcDW6rZAT7Fr9EvAj_NFs5JTPh25wI5AuAUTmZc80TekI/s1600/P6301555-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiCqbei1aRTRQ4wGl1Ng3dsE0rj1utEGUFfrw5EEH-NnkPBGRWeKR7ZI2znNdmQjJS9gPxIflYofCO_q96KDEIzKzZnAhYD2FcDW6rZAT7Fr9EvAj_NFs5JTPh25wI5AuAUTmZc80TekI/s1600/P6301555-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 16: Las Vegas NV - Needles CA (344 km) (38-48°C)</b><br />
Het was leuk Las Vegas maar wij vinden toch allebei die grote hotels eigenlijk niets! Géén koffie op de kamer dus naar beneden om koffie en wat te eten te halen. Weer naar de kamer, ontbijten en dan bellen voor het ophalen van je bagage, uitchecken, auto laten halen……gaat allemaal wel snel hoor maar laag motelletje met auto voor de deur, heerlijk! Je kan dan zelf bepalen wat je uit de auto haalt en wanneer en ook makkelijker als je weg wil met de auto! Maar nogmaals, Las Vegas was weer heel gaaf! Vanaf Las Vegas rijden we naar Needles waar we gaan beginnen aan de Route 66. We tanken en halen ijs in één van de voorstadje van Las Vegas en besloten hier spontaan om eerst naar Kingman in Arizona te rijden en van daar af naar Needles. Niets veranderlijker dan Willem en Monique!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQLOXqbJLWx5iidpnOgYdhkhNMXa4JF9S_zpecsmoX17hmoGeBUtaZ4PU0OEPMI9j_SWFR_HonM0SoIq60rSfhzd9rNi0S2Yj9IpYjIIJZMa42hT2z_LevAEnPfkDerHoFU7hyphenhyphen1p4jCIg/s1600/DSC01660-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQLOXqbJLWx5iidpnOgYdhkhNMXa4JF9S_zpecsmoX17hmoGeBUtaZ4PU0OEPMI9j_SWFR_HonM0SoIq60rSfhzd9rNi0S2Yj9IpYjIIJZMa42hT2z_LevAEnPfkDerHoFU7hyphenhyphen1p4jCIg/s1600/DSC01660-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
We rijden dus wederom over de Hoover Dam, wisten we gisteren ook niet, en vlak daarna zitten we in Arizona. Het is dus tijdelijk een uurtje vroeger! Bij Dolan Springs zagen we een auto sloperij en moesten toch weer even stoppen en foto’s maken, weliswaar weer door een hek maar toch leuke plaatjes. Van een afstand zagen we de rook al van de branden die door blikseminslag waren ontstaan in de Kingman area. Je zag een rare donkere lucht door alle rook. We hadden al op het journaal gehoord dat er veel “<i>wild fires</i>” waren, ook bij Phoenix. Daar zijn 19 brandweermannen om het leven gekomen, vreselijk en ze waren ook allemaal nog zo jong, gemiddelde leeftijd was 22 jaar! In Kingman zijn we even in het Powerhouse Route 66 Information Center geweest en hebben daarna bij Mr. D’z, een leuke diner, een heerlijke milkshake gedronken en wat gegeten. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCB2O9pluiGOgIoIJ77iygJjbBuy1oapG_yno2Tm0Llg7w749FYwhy1p5ud8WG64IZfOI5QYuFM5CVbHq9gGlK8kQ3xcLPFvV2yyLz46WdjadYZw8YHwv6xcX_13BaeRnOHPik_-i_zYY/s1600/DSC01671-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCB2O9pluiGOgIoIJ77iygJjbBuy1oapG_yno2Tm0Llg7w749FYwhy1p5ud8WG64IZfOI5QYuFM5CVbHq9gGlK8kQ3xcLPFvV2yyLz46WdjadYZw8YHwv6xcX_13BaeRnOHPik_-i_zYY/s1600/DSC01671-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dolan Springs</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh653qBiV8dbrw_PyR5acHJ8uWi7S-GBo1jQY1BLwnGvuFXSIl9-zw-LwbrkruyLCQe66noEZ7kfa50XmZbYOiTFDX0bU5MUvtiXJLp14ya5plBR9rZzHl-V4QCPQ6lmVp1kdpT9vlKbYA/s1600/DSC01685-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh653qBiV8dbrw_PyR5acHJ8uWi7S-GBo1jQY1BLwnGvuFXSIl9-zw-LwbrkruyLCQe66noEZ7kfa50XmZbYOiTFDX0bU5MUvtiXJLp14ya5plBR9rZzHl-V4QCPQ6lmVp1kdpT9vlKbYA/s1600/DSC01685-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Wild fires in de Phoenix area!</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZAUswUB0RyN7MCsGvp-EfdJiJLnBJCTd3LKaMkowls0mRRf1AWgv6C-dQtIGGjPutd2uLbjwHo5mDZQRb7ElaGy4rdfhUsKDv7zFSw-jB-P6E5e4VP-G-5l_2ASeeub-Ce5Ea2ZzOrW8/s1600/DSC01693-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZAUswUB0RyN7MCsGvp-EfdJiJLnBJCTd3LKaMkowls0mRRf1AWgv6C-dQtIGGjPutd2uLbjwHo5mDZQRb7ElaGy4rdfhUsKDv7zFSw-jB-P6E5e4VP-G-5l_2ASeeub-Ce5Ea2ZzOrW8/s1600/DSC01693-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Powerhouse Route 66 Information Center</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyyZpFtHJlmbsPWkgPgkQAYxNDTtCLzpDwPOytc5bQ7qZvzJ_Cx7XGCd1SkhtxCShH5lWGit1N3ccqqD2YbdcEcn4Syx_5gOuGi0ASNQwhUDp0VCJDj5jJhwo2gXzRo0LjWcDsZxhMB0s/s1600/DSC01689-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyyZpFtHJlmbsPWkgPgkQAYxNDTtCLzpDwPOytc5bQ7qZvzJ_Cx7XGCd1SkhtxCShH5lWGit1N3ccqqD2YbdcEcn4Syx_5gOuGi0ASNQwhUDp0VCJDj5jJhwo2gXzRo0LjWcDsZxhMB0s/s1600/DSC01689-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNonO-AOz5Y69MF6Mg5MfeMWCIMGh1FUcwh13QLTSGleyvP2TJCSVL44eRaLcSwEOpAz8hPwHdMQ6pAfm-x6eYbSvCWDInvZyDhwskOcyvvpPn_Xuc9ik-gH1IcnlYX0eB_DHpwaYjLQY/s1600/DSC01697-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNonO-AOz5Y69MF6Mg5MfeMWCIMGh1FUcwh13QLTSGleyvP2TJCSVL44eRaLcSwEOpAz8hPwHdMQ6pAfm-x6eYbSvCWDInvZyDhwskOcyvvpPn_Xuc9ik-gH1IcnlYX0eB_DHpwaYjLQY/s1600/DSC01697-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ha.....de beroemde klompen van Dries van Route66.nl!!</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOpy-c7ktQdKJUrXr3BixoSUQ5yULN94wSWNEyHdEvwCdQ6AXIjTxEIm0pdCAs5nmFuh2oZTpT0RvJ7-3hTX_c_esVytI-TIA5xw_NtmXNtv6jYn8bg9M5cWnBcEmrkKlW-Hn9MIKgrYs/s1600/DSC07027-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOpy-c7ktQdKJUrXr3BixoSUQ5yULN94wSWNEyHdEvwCdQ6AXIjTxEIm0pdCAs5nmFuh2oZTpT0RvJ7-3hTX_c_esVytI-TIA5xw_NtmXNtv6jYn8bg9M5cWnBcEmrkKlW-Hn9MIKgrYs/s1600/DSC07027-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Mr. D'z, een hele gave diner in Kingman, AZ</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5YCHgUw9qO4zr1WB2Wz-YiMrijUyQIlK7V7mwZ00X4dLOhvFyqIL_eE6uxaFMVnaG2tBYrHoiwnZ5mQBcvAdHdgv8LcvrB8f1TymW-Ag1iPt9MfmwU_q1jbHAc-TVpqIfOVE2eIy7vO0/s1600/DSC01710-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5YCHgUw9qO4zr1WB2Wz-YiMrijUyQIlK7V7mwZ00X4dLOhvFyqIL_eE6uxaFMVnaG2tBYrHoiwnZ5mQBcvAdHdgv8LcvrB8f1TymW-Ag1iPt9MfmwU_q1jbHAc-TVpqIfOVE2eIy7vO0/s1600/DSC01710-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjtscSx76h3JIPGICtf9-m2kdw3e99EYC_017tWrfPyyA2UqBC3uOU7KTuzBNDUfJ6fhnsUSMLLIGNZ52jp1XX-Ewx_Rj-ZHZqOQy9LrOFHZJ6_EZyt27g_zuZpauwsRs8rE2YQYVAmx0/s1600/DSC07039-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjtscSx76h3JIPGICtf9-m2kdw3e99EYC_017tWrfPyyA2UqBC3uOU7KTuzBNDUfJ6fhnsUSMLLIGNZ52jp1XX-Ewx_Rj-ZHZqOQy9LrOFHZJ6_EZyt27g_zuZpauwsRs8rE2YQYVAmx0/s1600/DSC07039-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
Wij hadden waarschijnlijk ook last van de branden want we wilden via Cool Springs en Oatman, dus over de Route 66 door de Black Mountains, naar Needles rijden. We konden Cool Springs nog bereiken en het was heel gaaf om dit weer te zien al was de eigenaar helaas niet aanwezig. Dat was erg jammer want hij wil zo graag dat Willem ook een maquette maakt van zijn pand. Veel foto’s gemaakt nu dus wie weet komt het er nog eens van! We konden ook Ed’s Camp nog bekijken en daarna zijn we teruggegaan want de weg was voor Oatman geblokkeerd hoorden we van iemand die daar vandaan kwam rijden. We weten niet of dat ook door die branden kwam maar het was wel vervelend, we moesten een heel eind terug en dan via de I-40, de snelweg. We komen weer in Californië en kort daarna zien een afslag naar de Route 66, die pakken we natuurlijk! Helaas, na een klein stukje is het ineens op het ho-ijzer trappen want de weg houdt op! Er is een enorme berg oud asfalt en een grote leegte naar de overkant. We zijn bij Topock en daar zou een oude brug zijn, misschien heeft die hier wel gelegen. We zijn hier een aantal jaar geleden ook geweest maar dit kunnen we ons niet meer herinneren. Dus weer terug naar de I-40 tot 4,5 mijl voor Needles. Daar zien we weer een afslag en ja, nu gaat het wel goed en we komen via de Route 66 in Needles aan. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH3c4tRrLaPGpQzmjIzh8_uPcFC_kmrslxvgrIeY5SsA42KC89VNLNR2iH-v2Meh7nFXz87Cx1x_AXfgOfpvvaawW_Mz5CG-lKbJTF7Q9WuOKNz1hWNqYyjxE76W4B70-d_KHCFZUpIvU/s1600/DSC07097-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH3c4tRrLaPGpQzmjIzh8_uPcFC_kmrslxvgrIeY5SsA42KC89VNLNR2iH-v2Meh7nFXz87Cx1x_AXfgOfpvvaawW_Mz5CG-lKbJTF7Q9WuOKNz1hWNqYyjxE76W4B70-d_KHCFZUpIvU/s1600/DSC07097-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Einde weg</td></tr>
</tbody></table>
In Needles doen ze heel veel om de Route 66 te promoten. Er zijn veel muurschilderingen, hotels en motels, winkels en garage die leuke signs hebben en er zijn ook regelmatig Route 66 signs op het wegdek te vinden. Needles was vroeger een pleisterplaats van mijnwerkers, spoorwegbouwers, jagers en ranchers en is één van de oudste nederzettingen in de Mojave-woestijn. Het is trouwens ook één van de heetste stadjes in de VS. Het is ruim 43 graden en het is al laat in de middag! We schieten niet echt op want we stoppen weer om de 100 meter om foto’s te maken. Maar uiteindelijk komen we bij het hotel, een Best Western. Gelukkig weer een kamer beneden en die ziet er heel goed uit. We hebben lekker gegeten in het Juice’s Famous River Café en sluiten de dag af met het verder in elkaar zetten van het Bagdad Café want daar komen we morgen langs! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmYJHbjJidhrrnwM_PRz5r1pTnFrieKXfPpEqdY3VRb9JKaKew0dV2is1bTHdCOaoK9un0oHYlJedZBuZLU9JjMimmSRbmHvsOKuLjqS11oXl_f8hfk7CK9Tl5WA5WthEgCxQutLkcI9k/s1600/DSC07123-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmYJHbjJidhrrnwM_PRz5r1pTnFrieKXfPpEqdY3VRb9JKaKew0dV2is1bTHdCOaoK9un0oHYlJedZBuZLU9JjMimmSRbmHvsOKuLjqS11oXl_f8hfk7CK9Tl5WA5WthEgCxQutLkcI9k/s1600/DSC07123-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2XBz7miisrw6usUQrXHr2jtfUPOgOCQYTcdJtNMOObFR33ogU0LHXiSWlj4rYl4Afe7kTTJJ65XblKek_L2Y0wcz2Zfo7TJlN-1Df4CRpy1y1zVdDtf41QrkCteWpoLzAzOBgQ8Tucew/s1600/DSC07111-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2XBz7miisrw6usUQrXHr2jtfUPOgOCQYTcdJtNMOObFR33ogU0LHXiSWlj4rYl4Afe7kTTJJ65XblKek_L2Y0wcz2Zfo7TJlN-1Df4CRpy1y1zVdDtf41QrkCteWpoLzAzOBgQ8Tucew/s1600/DSC07111-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbRITMC_BSn3cRTxMNkq-b3G2KpSCeo9QPAesirYoRIr4aEqe6BvJx81BHQnDpcUpToh7CrduKClgKX2-WRnNz1usAwxBUBvvFXYA6pfRYnRbkYWUxrEdxQOk9h05wfwEy_XyEcJ9TZC8/s1600/DSC07125-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbRITMC_BSn3cRTxMNkq-b3G2KpSCeo9QPAesirYoRIr4aEqe6BvJx81BHQnDpcUpToh7CrduKClgKX2-WRnNz1usAwxBUBvvFXYA6pfRYnRbkYWUxrEdxQOk9h05wfwEy_XyEcJ9TZC8/s1600/DSC07125-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 17: Needles CA - Barstow CA (266 km) (39-48°C)</b><br />
Na een ontbijt, wat heel goed was, in het Juicy’s Famous River Café, checken we uit en gaan we eerst tanken, ijs en water halen. Buiten Needles loopt de weg de gevreesde Mojave-woestijn in dus moeten we voor voldoende vocht zorgen! Het is zonder twijfel het eenzaamste en meest afgelegen stuk van de hele route. Goffs, Fenner, Essex, deze plaatsjes brengen daar geen verandering in! Mijlen in de omtrek is niets anders te zien dan woestijn. Een paar zoutmeren glinsteren in de zon terwijl de dikke bergklompen aan groot uitgevallen porties chocolade-ijs doen denken. De zoutmeren worden opgevolgd door zwarte kraters die net als de lavavelden wijzen op de vulkanische oorsprong van de Mojave-woestijn.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigzTKn8u85effsFnFK5Y77gmQ0YbTppXQRbgW1x4k-8tzBCpLskyO7eyllKI3iMtuc8-ivrOMVUI4uOC2plXg6ahJcN38nfAMGE1iecpinT2MC30JDJ9t3Civ4UUpXgkFeTw-MuSgRrRc/s1600/DSC01785-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigzTKn8u85effsFnFK5Y77gmQ0YbTppXQRbgW1x4k-8tzBCpLskyO7eyllKI3iMtuc8-ivrOMVUI4uOC2plXg6ahJcN38nfAMGE1iecpinT2MC30JDJ9t3Civ4UUpXgkFeTw-MuSgRrRc/s1600/DSC01785-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHYG9TD_ygpdLmQeYqS3U7bEyOz_TykGdB5E1w0A9HOU0pysXWC_IGvapCW25w8SzkmKDnEeThbSGMcZkIDXtIL3T-3W1abeXhkUsj-E4nu2jbzH0kt4qdlqTMUbckhxeb1kzdIvTB208/s1600/DSC01794-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHYG9TD_ygpdLmQeYqS3U7bEyOz_TykGdB5E1w0A9HOU0pysXWC_IGvapCW25w8SzkmKDnEeThbSGMcZkIDXtIL3T-3W1abeXhkUsj-E4nu2jbzH0kt4qdlqTMUbckhxeb1kzdIvTB208/s1600/DSC01794-m.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-Q_JBLflCey13sQTTgXRHT7A1_IfFYQRdEQhyphenhyphenzzmsso2obcraue9Sel8bNAzWlIz7BPqQCnSUDbQTILafYB-JImohPcTCbhgayRtgV-0ZkZ8SYzMmJ0kgWovKxzVoIYUgBUFjWETMO1U/s1600/DSC07131-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-Q_JBLflCey13sQTTgXRHT7A1_IfFYQRdEQhyphenhyphenzzmsso2obcraue9Sel8bNAzWlIz7BPqQCnSUDbQTILafYB-JImohPcTCbhgayRtgV-0ZkZ8SYzMmJ0kgWovKxzVoIYUgBUFjWETMO1U/s1600/DSC07131-m.jpg" height="208" width="320" /></a></div>
<br />
We schrokken er van hoe Goffs General Store er uit zag. Toen we hier in 2005 waren, stond er nog een mooi gebouw. Nu was het echt zwaar toegetakeld en half leeg geplunderd. We hebben hier wel lekker lopen rondstruinen, je kon nu overal binnenkomen wat dan ook wel weer leuk was. Maar het is echt eeuwig zonde dat ze dit mooie gebouw zo laten vervallen! In Essex is de laatste mogelijkheid om te tanken tot aan Roy’s in Amboy. We hoeven niet te tanken maar gaan wel even wat koude cola halen en ik vind hier een echt geweldig Route 66 T-shirt. Voor heren zijn er genoeg te vinden overal maar niet voor dames dus ik was hier erg blij mee. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCvfETpSYtONeXIPWK1tpIGHsXpxmkjsdI1yFrOIir7Oz_CZ2zLX1N8v4i_bYVBD25J80E74a8BNs4-1RS4bilMA1TQGLmalwYG6NnX8775ZPRdGt0e4e7VZaLP3T280MeHCdRpNPPatM/s1600/DSC07146-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCvfETpSYtONeXIPWK1tpIGHsXpxmkjsdI1yFrOIir7Oz_CZ2zLX1N8v4i_bYVBD25J80E74a8BNs4-1RS4bilMA1TQGLmalwYG6NnX8775ZPRdGt0e4e7VZaLP3T280MeHCdRpNPPatM/s1600/DSC07146-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Goff's General Store</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiNnw71ae4EAEVY79o8mI2c6obGMDYbpNzEFq0vj7NN33J4kQKH2d86_bXB0hm5C3XYpiIKlk0ykeOQaOYGTrrwiF36tZFAwXwbeP0bZOLA5p6kgnm4p0Kr9IB4k0Dim9ZuFex34NzNBg/s1600/DSC01807-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiNnw71ae4EAEVY79o8mI2c6obGMDYbpNzEFq0vj7NN33J4kQKH2d86_bXB0hm5C3XYpiIKlk0ykeOQaOYGTrrwiF36tZFAwXwbeP0bZOLA5p6kgnm4p0Kr9IB4k0Dim9ZuFex34NzNBg/s1600/DSC01807-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJNXZvc0Z8xFNvq8Arjc1XXcHLBdg6qJmDvEraDdalXj6HwB_t54Gd_1rsdtOTdXPJV0cex6eqdZ-he7RZWTR-aLzHCQ_0tyw1eA6iwsqLRWcLHRmlYqg0QD0jL7Mlb1ZAITBJRMiC81o/s1600/DSC01813-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJNXZvc0Z8xFNvq8Arjc1XXcHLBdg6qJmDvEraDdalXj6HwB_t54Gd_1rsdtOTdXPJV0cex6eqdZ-he7RZWTR-aLzHCQ_0tyw1eA6iwsqLRWcLHRmlYqg0QD0jL7Mlb1ZAITBJRMiC81o/s1600/DSC01813-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy1XCpxJKLwcRiH2MSeSFwXyUb3C6pT1ORWN7TgOlMXz2ymBg_P_U0TTm_D17Cz1nk7FwepubUU_mopE2ilbESKeB_w9KVmrUqWA2khozPEYXgWH2ovcYizVJqdPcV5WnBmler1RYDTms/s1600/DSC01829-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy1XCpxJKLwcRiH2MSeSFwXyUb3C6pT1ORWN7TgOlMXz2ymBg_P_U0TTm_D17Cz1nk7FwepubUU_mopE2ilbESKeB_w9KVmrUqWA2khozPEYXgWH2ovcYizVJqdPcV5WnBmler1RYDTms/s1600/DSC01829-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQk-9r5r4EqZkS1Vex6cGDU9n7aKF6YAh5FlEBfN3Swj40_aGDs-WKJ1toT6qfAel22n88SjkoCMStdViPO5gmtcJHfVgcIccwxItoUJt8r8x7Vndakq4gCGwWFyZnT4lMXENwHTQeyKM/s1600/DSC07151-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQk-9r5r4EqZkS1Vex6cGDU9n7aKF6YAh5FlEBfN3Swj40_aGDs-WKJ1toT6qfAel22n88SjkoCMStdViPO5gmtcJHfVgcIccwxItoUJt8r8x7Vndakq4gCGwWFyZnT4lMXENwHTQeyKM/s1600/DSC07151-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPTSc6lOF7_qwxjZU2Us8KJKUgI-3bsIykrYmiP2zNWmHRzoSGDccNGWLGYJGpDyhPs15YgvMZ85Bl0cq9pmIgdmbB2yiP5_W6s22XUN8hmdi6Z8HFLIi5VHey-P_IuTJssKDHXwhQ1kQ/s1600/DSC07167-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPTSc6lOF7_qwxjZU2Us8KJKUgI-3bsIykrYmiP2zNWmHRzoSGDccNGWLGYJGpDyhPs15YgvMZ85Bl0cq9pmIgdmbB2yiP5_W6s22XUN8hmdi6Z8HFLIi5VHey-P_IuTJssKDHXwhQ1kQ/s1600/DSC07167-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Jane Wellington's Wayside Café, Station & Market, Essex</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqBW4k3Gt2VoPxknLjRzFyyYMcZl5Zpaldk8C92GWa1tvRmgNrm6RJdYSfPCk5LYS8n575A5V5UlSThi3tyehP-G0hU6SnLCIFRQYlC07-zpL6tV5TEmPZ836ks49KFnFYDIlDfCQT1fg/s1600/DSC01865-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqBW4k3Gt2VoPxknLjRzFyyYMcZl5Zpaldk8C92GWa1tvRmgNrm6RJdYSfPCk5LYS8n575A5V5UlSThi3tyehP-G0hU6SnLCIFRQYlC07-zpL6tV5TEmPZ836ks49KFnFYDIlDfCQT1fg/s1600/DSC01865-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiivWU8dlIEEJvx1uzewN7_e7FmSftWBVeFp1gXXH9FuX4j1T0S1AFQ6mLRolt0zDBtw5vAtot3KAxGYZC7KKH0DmxEhPMFnDpd5sDbXoxP03kaNk2K-41Pwwr1Kc10KyaVijzHG_7HI1s/s1600/DSC01901-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiivWU8dlIEEJvx1uzewN7_e7FmSftWBVeFp1gXXH9FuX4j1T0S1AFQ6mLRolt0zDBtw5vAtot3KAxGYZC7KKH0DmxEhPMFnDpd5sDbXoxP03kaNk2K-41Pwwr1Kc10KyaVijzHG_7HI1s/s1600/DSC01901-m.jpg" height="188" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Roadrunner's Retreat Restaurant & Standard Oil Station, Amboy</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Bij Roy’s in Amboy is het sign het meest in het oog springend, het is heel groot en geweldig. Het complex bestaat uit een motel, café en benzinestation en helaas is alleen het café nog open. We naar hier naar binnen gegaan en raakten al snel aan de praat met Kevin, niet de eigenaar maar hij werkte hier heel veel. Er hingen overal foto’s en hij vertelde dat die van hem waren. Er waren er een paar van Pete Morris en dat is al jaren een vriend van ons op facebook. Hij plaats iedere dag een schilderij wat hij (ooit) gemaakt heeft. Toen we dat vertelden, liep hij naar achteren om nog een paar van Pete’s werken te halen. Heel gaaf en ontzettend lief, we kregen er één van hem! Toen we weggingen liep hij mee naar buiten en lieten we hem het model van het Bagdad Café zien, hij vond hem geweldig! Wij waren nog wat aan het rondkijken en toen vertelde hij dat een deel van de clip van Armin van Buuren hier is opgenomen en dat de Mustang in die clip stond te tanken bij een diesel pomp. Een Mustang die diesel tankt…..hilarisch! We hoorden ook van hem dat de spits van het kerkje tegenover Roy’s eraf was, was gebeurt door een “<i>slechte</i>” wind zoals hij het noemde. Ook vertelde hij ons waar de plaatselijke begraafplaats was maar hij zei dat hij dat bijna tegen niemand vertelde omdat hij geen vandalisme wilde. We zijn er uiteraard even gaan kijken, zag er heel goed verzorgd uit, een klein, lieflijk begraafplaatsje.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Q8K3v6FAyDwqKqqhQVrFuFQrIO3X2sPW4D_brNS-o5DNMlDwk5-w4m5_FpLhwsdDeuPKZHiYs96JX2sVUmlTfp0r5ylw_tsBacCbh9Vrsn8Xla75j53fFzit8f6rYjJbmQxTtG93sb8/s1600/DSC07226-m.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXo2Ij29f-pWkiKhDgdCLvXeQXHvlp_vi7JZ0njK5BuKHZLJJDnnHkc8MhowKa-V26S4rwwbyTCLfiMQzZEQviSqMwb5v9RdqHJOIGPlnsnxqZvE-rM98Nc0xs5Ab_fS1mYd9qjGa1tIw/s1600/Roy's-b-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXo2Ij29f-pWkiKhDgdCLvXeQXHvlp_vi7JZ0njK5BuKHZLJJDnnHkc8MhowKa-V26S4rwwbyTCLfiMQzZEQviSqMwb5v9RdqHJOIGPlnsnxqZvE-rM98Nc0xs5Ab_fS1mYd9qjGa1tIw/s1600/Roy's-b-m.jpg" height="210" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-M_YO7zK7-tclyfHsuCNR31X3gzhSK4y5znaR3kVqXyuVp26GEZKONxMg8uvrkNyFBZmcz0m1Sgn-xryr64Tcd2bF63hihJwen2t92BHCHYHw0v4vJQ2fwp7kiecj-xBwX7ZRKh-JZV8/s1600/DSC07247-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-M_YO7zK7-tclyfHsuCNR31X3gzhSK4y5znaR3kVqXyuVp26GEZKONxMg8uvrkNyFBZmcz0m1Sgn-xryr64Tcd2bF63hihJwen2t92BHCHYHw0v4vJQ2fwp7kiecj-xBwX7ZRKh-JZV8/s1600/DSC07247-m.jpg" height="191" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO5F1zb6qjA0t7QPfN-lmpoJsq0qF4mbkCp-q90VeSbqqgrqSCgWKMUZCT0ZjvYncSxvHt2dFvJ5w-Xc12fc0xbRyvpgvftb7_1d693YC1i8u5lk9vWnuHeLFijyR5eu4l54RF0GEWmO8/s1600/DSC07251-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO5F1zb6qjA0t7QPfN-lmpoJsq0qF4mbkCp-q90VeSbqqgrqSCgWKMUZCT0ZjvYncSxvHt2dFvJ5w-Xc12fc0xbRyvpgvftb7_1d693YC1i8u5lk9vWnuHeLFijyR5eu4l54RF0GEWmO8/s1600/DSC07251-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7FISNl1P1fgBE6gvKjGwn8ejKSR7Cs5Cp9_MDshtqn6-XdgiV275j86ktFm706sipLE5Hq76NK4EDlLBRMm0ioQz60PlEWKCiJCcWkfFSuljY2QW8-tPRfXNMmuazX2XvF_Hs7RWUAxI/s1600/DSC07256-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7FISNl1P1fgBE6gvKjGwn8ejKSR7Cs5Cp9_MDshtqn6-XdgiV275j86ktFm706sipLE5Hq76NK4EDlLBRMm0ioQz60PlEWKCiJCcWkfFSuljY2QW8-tPRfXNMmuazX2XvF_Hs7RWUAxI/s1600/DSC07256-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXKTKLjXSUk0p3nAiyshbABAKBb7__jzXV0LrmDkIXGTVA6ffchbHTUYpT_AuCdG8CHx3CGo-obafho6fNLklJWN6lhB3BjtEyEIl1saZL-KUa1_8Xvfbs5VmwXBIolymrOPBMEuzO3JI/s1600/DSC07300-m.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXKTKLjXSUk0p3nAiyshbABAKBb7__jzXV0LrmDkIXGTVA6ffchbHTUYpT_AuCdG8CHx3CGo-obafho6fNLklJWN6lhB3BjtEyEIl1saZL-KUa1_8Xvfbs5VmwXBIolymrOPBMEuzO3JI/s1600/DSC07300-m.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dry Creek Station, Newberry Springs</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Q8K3v6FAyDwqKqqhQVrFuFQrIO3X2sPW4D_brNS-o5DNMlDwk5-w4m5_FpLhwsdDeuPKZHiYs96JX2sVUmlTfp0r5ylw_tsBacCbh9Vrsn8Xla75j53fFzit8f6rYjJbmQxTtG93sb8/s1600/DSC07226-m.jpg" height="212" width="320" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Shoe Tree, helaas door vandalisten omgegooid!</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
In Ludlow zagen we dat dit ook al een halve Ghost Town was, veel leegstaande, vervallen en dichtgetimmerde gebouwen. Het enige wat er wel goed uit zag was een coffee shop en een tankstation. Het motel wat er was zag er nou ook niet zo aanlokkelijk uit. We hebben dus alleen wat te drinken en eten gehaald en besloten om door te rijden naar Barstow waar de keus veel groter was. Maar…..we komen dan eerst langs Newberry Springs waar het Bagdad Café is. En dat gaat wel even tijd kosten maar ja, het maakt ook niets uit hoe laat we in Barstow zijn! We hebben morgen dan ruimschoots de tijd om daar rond te kijken voor we naar Victorville gaan wat dan erg dichtbij is.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK-C5Zu5pmeXUipxYKUCrqUmIxLEqG6sqbcTJI00xc_mzrkc6wRpTnWCA7SDkTozuh_vJ-FiAQyLO431MqAkbIWn6ME6S2uZAc2r_OM2bUjvwU7nVngsScu1qm9Tiphv1KnENLHkrDRpA/s1600/DSC01844-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK-C5Zu5pmeXUipxYKUCrqUmIxLEqG6sqbcTJI00xc_mzrkc6wRpTnWCA7SDkTozuh_vJ-FiAQyLO431MqAkbIWn6ME6S2uZAc2r_OM2bUjvwU7nVngsScu1qm9Tiphv1KnENLHkrDRpA/s1600/DSC01844-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_eMOF8p5bzpopr2eP_mqGNfERily4yNrn3wXuMybifFTWj8b000b_KWRK-kJZuTBYrcvnmageL4pnI1U4fd7foGu2A55UGuH0fpzUw5k8ce5wA6XD2ffo40p0xoj148eRjNPSNM1L5I8/s1600/DSC01845-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_eMOF8p5bzpopr2eP_mqGNfERily4yNrn3wXuMybifFTWj8b000b_KWRK-kJZuTBYrcvnmageL4pnI1U4fd7foGu2A55UGuH0fpzUw5k8ce5wA6XD2ffo40p0xoj148eRjNPSNM1L5I8/s1600/DSC01845-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR9-ZVoriWmMQJxA7khlwrKvV-KoKTt9MGmRzRnEear7AMpKTzI-CdnpPmCwyLNJxuF5y-aFvsweS29qcdvpoqjL7IrHf-G8Sc8ZbASHiNU0gBHxiq95vkgcLMKk39l0tx6sffVpBHZ3k/s1600/DSC01970-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR9-ZVoriWmMQJxA7khlwrKvV-KoKTt9MGmRzRnEear7AMpKTzI-CdnpPmCwyLNJxuF5y-aFvsweS29qcdvpoqjL7IrHf-G8Sc8ZbASHiNU0gBHxiq95vkgcLMKk39l0tx6sffVpBHZ3k/s1600/DSC01970-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Was heel gaaf om het Bagdad Café live te zien en we zagen nu dat Willem van de foto’s af het schaalmodel zo goed gemaakt had! Alle details klopten, we hadden het schaalmodel onderweg in de woestijn op de foto gezet en toen we later de foto’s van het model en het echte Bagdad Café naast elkaar legden, zag je bijna geen verschil. We gingen naar binnen en helaas was de eigenaresse niet aanwezig, die was aan het winkelen in Barstow. De man die er wel was, liep met Willem naar buiten om naar het model te kijken en die vond hem zeer gedetailleerd. Willem heeft het model later naar binnen gehaald en er zat nog iemand en die vond hem “<i>awesome and very detailed</i>”! Er werden gelijk foto’s gemaakt met gsm’s!.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUom7-hrXHM0-1PHTSQJlvHNufrUGqBiGMf_9jTukRkG9APDB7TMo5vNvcIWkqAksN9OWk67dkLLvcPqUyCPW_amzOvdE_67t0onYfl7KjUftYRB6SsWoiuKqV5Se3OV7_9cPAk3kcBIk/s1600/DSC07196A-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUom7-hrXHM0-1PHTSQJlvHNufrUGqBiGMf_9jTukRkG9APDB7TMo5vNvcIWkqAksN9OWk67dkLLvcPqUyCPW_amzOvdE_67t0onYfl7KjUftYRB6SsWoiuKqV5Se3OV7_9cPAk3kcBIk/s1600/DSC07196A-m.jpg" height="162" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Schaalmodel 1/25</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlhwKCSl690P0VhZUAplKo308ikv62IQYBE1uGjGliV6_WvUcoKfu2I9AUHQ0M6Nfo6ajS0oipaPlxOMpygbhgmvZ4lMi9Yvh2Ppo1SRcUMhclbTSK6vue9xa8BAYNRG8YAM6eJ8V1-A0/s1600/DSC01988-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlhwKCSl690P0VhZUAplKo308ikv62IQYBE1uGjGliV6_WvUcoKfu2I9AUHQ0M6Nfo6ajS0oipaPlxOMpygbhgmvZ4lMi9Yvh2Ppo1SRcUMhclbTSK6vue9xa8BAYNRG8YAM6eJ8V1-A0/s1600/DSC01988-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Er kwamen iets later nog een man en een vrouw binnen en die man zei: “<i>when Andrea (Andrea Pruett, de eigenaresse) sees that, she definitely wants to have it</i>”. Hij zei ook dat hij nog nooit zo’n goede maquette van het café had gezien, heel leuk om te horen. We hadden al verteld dat dit model naar het Route 66 Museum in Victorville ging maar hij ging haar toch bellen en Willem heeft haar ook nog gesproken. Ze wou het model kopen en zei dat er zoveel mensen van over de hele wereld naar het Bagdad Café kwamen, dat dit eigenlijk ook een museum was. Kan helaas niet want we hebben dit model al gedoneerd aan het museum in Victorville en ze verwachten ons morgen. Achteraf hebben we hier heel erg spijt van en hadden we de maquette liever hier gelaten maar ja..dat is achteraf!!.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9vqjm_QAYc4eS59W-YyqVag4Nn0Kxy-f81pdmfwwhR4yZ5Hd3lpwHXWtszfmj-QLZ4KDjjkOpqM9B_jXu3n-kKW13r2R27he18lr3uVl92iD1S48dGbwnSfhkvJERBXTy8Ql08S-otyo/s1600/DSC07330-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9vqjm_QAYc4eS59W-YyqVag4Nn0Kxy-f81pdmfwwhR4yZ5Hd3lpwHXWtszfmj-QLZ4KDjjkOpqM9B_jXu3n-kKW13r2R27he18lr3uVl92iD1S48dGbwnSfhkvJERBXTy8Ql08S-otyo/s1600/DSC07330-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif7oMp6-LPFo_taU05yP_QeOO3TAU4Hi9zqn21AVx3FVbNhW0pOez6AwK60v2yS50lEYWB2JW2OdYVQ3ezmL3gKwWKsVurAFq072ASCZaDj8vHy_aa-1Iypl0Uf0H990f4Q21B04u2qwk/s1600/DSC07332-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif7oMp6-LPFo_taU05yP_QeOO3TAU4Hi9zqn21AVx3FVbNhW0pOez6AwK60v2yS50lEYWB2JW2OdYVQ3ezmL3gKwWKsVurAFq072ASCZaDj8vHy_aa-1Iypl0Uf0H990f4Q21B04u2qwk/s1600/DSC07332-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
We kwamen pas laat aan in Barstow maar vonden snel een hotel, het Best Western Plus Desert Villa Inn. We zijn toch tot de ontdekking gekomen dat de Best Western hotels/motels net even wat beter zijn dan de andere ketens. De kamers zijn ruim en schoon en zoals ik al eerder zei, prijs-kwaliteit verhouding is zeer goed. We hebben geen honger en halen alleen een klein hapje en een Mocha Frappé bij de McDonald’s. Weer een mooie dag vandaag, nog wel heet, 47 graden en een harde wind. We zijn aardig gezandstraald!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYvC-eB9D3phDPP2kTDwY4fiHiND6hXgC8Ge74ePA84-YgUn4Lxe9ayVRm-j9pTxISBYb82kF1AY8CwVI9cshVaJrqHzvK2sVpQShCVYkzQ7CZDCyp4f0h_BI6ac-r51I9p5t72MPlfik/s1600/DSC02022-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYvC-eB9D3phDPP2kTDwY4fiHiND6hXgC8Ge74ePA84-YgUn4Lxe9ayVRm-j9pTxISBYb82kF1AY8CwVI9cshVaJrqHzvK2sVpQShCVYkzQ7CZDCyp4f0h_BI6ac-r51I9p5t72MPlfik/s1600/DSC02022-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Best Western</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<b>Dag 18: Barstow CA - Victorville CA (98 km) (38-41°C)</b><br />
Vanmorgen kijken we eerst een beetje in Barstow rond. Er is een McDonald’s hier, waar we gisteravond even wat hebben gegeten, die is gevestigd in een oud treinstation. We hebben hier even wat foto’s gemaakt, ziet er echt heel leuk uit. Er staan ook allerlei treinen en zelfs een McDonald’s watertoren. Er zit een Panda Express naast en we zien dat dit allemaal winkeltjes zijn. Wij konden hier nog lekker rustig rond kijken omdat we vroeg waren. Maar toen we weg gingen kwamen er busladingen aan met toeristen, veel Japanners, die allemaal hier naar binnen wilden. Dus wij waren op tijd weg! Verder is de Main Street een typische voorstadstrip. Pas als je de stad weer uitrijdt, ontdek je een paar oudere reclameborden en etablissementen. Maar die gaan dan ook allemaal op de foto dus regelmatig stoppen we al is dat soms moeilijk want het is best druk hier. Er is hier ook een Route 66 Museum wat is gevestigd in een oud Harvey House. Dat wilden we bekijken maar helaas, gesloten! Het museum is alleen van vrijdag tot en met zondag geopend, een beetje vreemd vinden wij dit wel! Maar gelukkig is het wel een heel mooi gebouw waar ook een spoorwegmuseum in is gevestigd. Er staan op het terrein een paar leuke oude locomotieven. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigXXkOr8oABXCswapHnbub72mjFX7q_KO7YWAdM4FiUrxEJ4ZRrUoX6RLlEkXcKga8fg4WzyvXGBGLuIAu74wq1Qgcif5BphcI9Es0koMwBOYTznwItOHosVQ8ML8Mz0P5dKdLFVm7Rq4/s1600/DSC02030-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigXXkOr8oABXCswapHnbub72mjFX7q_KO7YWAdM4FiUrxEJ4ZRrUoX6RLlEkXcKga8fg4WzyvXGBGLuIAu74wq1Qgcif5BphcI9Es0koMwBOYTznwItOHosVQ8ML8Mz0P5dKdLFVm7Rq4/s1600/DSC02030-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYxjdZow8myJo9gt-s_25o9mWkYGZlU7p3uRozBK7vtHcRTAsbE5tYzgdAtwPZoEOTcbOd2XmDXzs-ghuYgi9C1xXzsfDv_D18G8jw7_lm0S6QGAgyOoOu9jx7LLB2GMjWAAkyvpyFUgk/s1600/DSC02032-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYxjdZow8myJo9gt-s_25o9mWkYGZlU7p3uRozBK7vtHcRTAsbE5tYzgdAtwPZoEOTcbOd2XmDXzs-ghuYgi9C1xXzsfDv_D18G8jw7_lm0S6QGAgyOoOu9jx7LLB2GMjWAAkyvpyFUgk/s1600/DSC02032-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitkfCBV95ujq5wgsrCiEpa4cv5RNW7qjgckS6jESlG9ltPf_NWFzW3iMtBWjWH0ffsdZQKqFMsbQGmzZAl4qt0LtmgYoxD0Pj-55N3yCQCenNsTiWq4c27QPRmijkUKKEjtvEtztJnQfI/s1600/DSC07375-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitkfCBV95ujq5wgsrCiEpa4cv5RNW7qjgckS6jESlG9ltPf_NWFzW3iMtBWjWH0ffsdZQKqFMsbQGmzZAl4qt0LtmgYoxD0Pj-55N3yCQCenNsTiWq4c27QPRmijkUKKEjtvEtztJnQfI/s1600/DSC07375-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbfc0NOnHnrCwkv0pwycApjht8RUr50AHLmIj3hzdz0k7iRAayVZ-9chxWByJoh83eutskXr1dCC7I0mg608zE7ueb5h8nSyVKIn3saLafZDW0uPp81qmJsFMN7Fh39DfzFQzlU43J3eg/s1600/DSC02065-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbfc0NOnHnrCwkv0pwycApjht8RUr50AHLmIj3hzdz0k7iRAayVZ-9chxWByJoh83eutskXr1dCC7I0mg608zE7ueb5h8nSyVKIn3saLafZDW0uPp81qmJsFMN7Fh39DfzFQzlU43J3eg/s1600/DSC02065-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIsdg0sI36re_0uX-0MQ6UR-lP0XXVbvwVNXfnPFx7qWDPfy913RZbDTyu1ZpEiZhEs-0G4tMmmIVGt2VQVZMhFTCAkqtrC51qa6tKkZixcQa5kHXqa7UJAlLKVrBlBWmVdnMqqcx1SEk/s1600/DSC02049-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIsdg0sI36re_0uX-0MQ6UR-lP0XXVbvwVNXfnPFx7qWDPfy913RZbDTyu1ZpEiZhEs-0G4tMmmIVGt2VQVZMhFTCAkqtrC51qa6tKkZixcQa5kHXqa7UJAlLKVrBlBWmVdnMqqcx1SEk/s1600/DSC02049-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC6sGv843FYJb8646ahXSqaYzxzgjYjr2LqWYrzrWQGU4HDQk2mx72qsxEfIiuFlb0juNqBCxi8ra-7w2NKtgjoTcUhhqsvmJ3st4Eczul-_Or623ts5iBzuxoWLBWjZHuXivE_gOYoRw/s1600/DSC02054-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC6sGv843FYJb8646ahXSqaYzxzgjYjr2LqWYrzrWQGU4HDQk2mx72qsxEfIiuFlb0juNqBCxi8ra-7w2NKtgjoTcUhhqsvmJ3st4Eczul-_Or623ts5iBzuxoWLBWjZHuXivE_gOYoRw/s1600/DSC02054-m.jpg" height="314" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxVHmD4OhVLkxBEgmlbVe3m4TuePEmtbWrqq0jhdYQk9OIXwbdw_MgRU42-ZgECrAh1ITtx7k8lkwg4fJsejjj0OqXcFauoxy40BfE49yIkmd6fOx5POtNSkkJ-N6POgT83NF_i69XuZg/s1600/DSC02061-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxVHmD4OhVLkxBEgmlbVe3m4TuePEmtbWrqq0jhdYQk9OIXwbdw_MgRU42-ZgECrAh1ITtx7k8lkwg4fJsejjj0OqXcFauoxy40BfE49yIkmd6fOx5POtNSkkJ-N6POgT83NF_i69XuZg/s1600/DSC02061-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB4_hcCJcxe4W9jX3QvPIVZOYhwwYvsm5_phmDmmxCWeQPJeFyjrbWNmHvSHuqvn6yF5VMbwq-zhRe2y6SWFIii48OajgtVShGPOsgIV9Fc_rYboR-DUiwGOzWyEKWDjsRRopxylC7v5g/s1600/DSC07407-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB4_hcCJcxe4W9jX3QvPIVZOYhwwYvsm5_phmDmmxCWeQPJeFyjrbWNmHvSHuqvn6yF5VMbwq-zhRe2y6SWFIii48OajgtVShGPOsgIV9Fc_rYboR-DUiwGOzWyEKWDjsRRopxylC7v5g/s1600/DSC07407-m.jpg" height="116" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZbvipThaD7fySzfIj3ulI60VwyMb5-o4_QnDGMEva2qK9JvufD32-bU5TTmBptVmol6MNE5oZm9WgW7TNpvI3rMJjsA6NtgUMR6JPLwJveMjGqm-qnd4Q1JsyKQsULlrbdzoc11Clnko/s1600/DSC07403-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZbvipThaD7fySzfIj3ulI60VwyMb5-o4_QnDGMEva2qK9JvufD32-bU5TTmBptVmol6MNE5oZm9WgW7TNpvI3rMJjsA6NtgUMR6JPLwJveMjGqm-qnd4Q1JsyKQsULlrbdzoc11Clnko/s1600/DSC07403-m.jpg" height="229" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Route 66 Museum, Barstow</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4GhvysJo9Xk7uHVw6BkLkN5MQ0EkTid71pzdeSincAYVmUEF4rD7UFAybnFiKl74U82wd0MxRItiXVEXL7usUAho0OMhSwYJaDHmKRR48ETr5vVfinDlozHWuMyAJzWsOB3MU2hew_Uk/s1600/DSC02074-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4GhvysJo9Xk7uHVw6BkLkN5MQ0EkTid71pzdeSincAYVmUEF4rD7UFAybnFiKl74U82wd0MxRItiXVEXL7usUAho0OMhSwYJaDHmKRR48ETr5vVfinDlozHWuMyAJzWsOB3MU2hew_Uk/s1600/DSC02074-m.jpg" height="192" width="320" /></a></div>
<br />
En dan nog een stukje ongerepte woestenij ter hoogte van de Mojave River met af en toe een kleiner plaatsje waar ook veel leegstand was. We zagen veel huizen en bedrijfjes die op instorten stonden. Tussen Helendale en Oro Grande hebben we lopen genieten op de Bottle Tree Ranch. Elmer Long is in 2000 begonnen met het bouwen van zijn flessenbomen. Hij werkte toen nog in een grote cementfabriek maar zocht iets om de tijd te verdrijven als hij met pensioen ging in 2002. Het idee is niet van hem maar van een andere inwoner die een paar flessenbomen op zijn terrein had staan. Hij en zijn vader hadden al jaren flessen verzameld en tijdens tochten in de woestijn hadden ze ook veel oude attributen verzameld die ze vonden in verlaten panden. De eerste flessenbomen die hij maakte waren van hout maar later is hij ze gaan maken van metaal. Allerlei kleuren flessen van uiteenlopende maten zijn gebruikt en bovenop zie je elke keer andere dingen. Oude schrijfmachines, kassa’s, antieke wielen, legerhelmen, cowboy attributen en ga zo maar door. Het is echt een unieke attractie die je zeker moet bekijken als je hier in de buurt bent. Helaas was Elmer niet aanwezig, hadden we graag willen spreken. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUP2aOLCnIMS85atinDj80ct8vCDaEO76mxE_qPSWYlTr_i_AG-lk4CQZms3REDFpLOlsFwH83aAPxOFLloGlTf6lnlELMbp0OAGhOkwMpyimmIJTfJSUnwDky1ud_Wd6-DkytT8RMrAY/s1600/DSC02101-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUP2aOLCnIMS85atinDj80ct8vCDaEO76mxE_qPSWYlTr_i_AG-lk4CQZms3REDFpLOlsFwH83aAPxOFLloGlTf6lnlELMbp0OAGhOkwMpyimmIJTfJSUnwDky1ud_Wd6-DkytT8RMrAY/s1600/DSC02101-m.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiViqCrF1AdSdqYRyZCpMdtX7I0Ipj44sL3MAQLhsfU9dEV6D55xgsbLyiiZ2xSY6GeKZqjuO8rdlpTiekxa8Y2tcNe17MqSIBZhQOkPdKrB0dd1hIo7l2Gr7tWzqdbDyqb-wi3_rjavX0/s1600/DSC02120-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiViqCrF1AdSdqYRyZCpMdtX7I0Ipj44sL3MAQLhsfU9dEV6D55xgsbLyiiZ2xSY6GeKZqjuO8rdlpTiekxa8Y2tcNe17MqSIBZhQOkPdKrB0dd1hIo7l2Gr7tWzqdbDyqb-wi3_rjavX0/s1600/DSC02120-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX-NcMrozcrFWWIVWUH2TwT4xK4B63aq8UmdhoUMhSX5isBy7DrL2ZmHKPVbeREenn_EfBeauiDbmV0vFK6PGpEUkFjTsFKOMhk093LaLzlpTEltNJf3buTvGTf9EWSHDJeoYra4GWKRw/s1600/DSC07419-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX-NcMrozcrFWWIVWUH2TwT4xK4B63aq8UmdhoUMhSX5isBy7DrL2ZmHKPVbeREenn_EfBeauiDbmV0vFK6PGpEUkFjTsFKOMhk093LaLzlpTEltNJf3buTvGTf9EWSHDJeoYra4GWKRw/s1600/DSC07419-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9UOlZ9NPOosp495JRDO6IYDu6x3Infp3c2VNWnvI5Ay5hEMOg_I-8_FOHKvzQN_B5La6Fn-1YkO2JS_w3deI8lQmUBStrOwO8KlYHyD71lBW73Rywojuti3LliOzKk1u31G93Ig5-KiU/s1600/DSC07450-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9UOlZ9NPOosp495JRDO6IYDu6x3Infp3c2VNWnvI5Ay5hEMOg_I-8_FOHKvzQN_B5La6Fn-1YkO2JS_w3deI8lQmUBStrOwO8KlYHyD71lBW73Rywojuti3LliOzKk1u31G93Ig5-KiU/s1600/DSC07450-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
Hier en daar nog een fotootje onderweg maar dan zijn we vroeg in de middag in Victorville. Het Route 66 Museum is snel gevonden maar wat schetst onze verbazing…..het is gesloten. We hadden toch echt afgesproken op 3 juli dus we waren best pissig (nog zacht uitgedrukt!). Nog geprobeerd om te bellen maar we kregen een antwoordapparaat. De vrouw met wie we contact hadden gehad heeft ons niet haar nummer gegeven dus konden haar niet bereiken. We zijn maar een hotel gaan zoeken. We vonden er snel een en op de kamer gelijk computer aangezet en geprobeerd om via hun site contact te krijgen. Ook op facebook gezet maar geen reactie van het museum. We hebben er nu echt spijt van dat we het model niet aan het Bagdad Café hebben verkocht. Die wilden hem dolgraag hebben. We gaan morgenochtend nog even langs het museum maar als ze dan niet open zijn (4th of July) dan geven we hem vrijdag af bij iemand die we kennen via facebook maar de lol is er wel een beetje af voor ons! We waren zo “<i>pissed off</i>” dat we in staat waren om de maquette in elkaar te trappen, dat zegt wel genoeg hé!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidnk1g84rrEEyUUtHR5Pz23eP4xZqJg3qgYWvEL1VQZ8MxGpzapWKgJthAYPbKLtxFPxPvjQKq7QvTSYYvaDbC43QpDJ6wMgux7U7pPDrAJpoGcB_JubnvUU23zb86cQkJlT7DWh2J_dU/s1600/DSC02096-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidnk1g84rrEEyUUtHR5Pz23eP4xZqJg3qgYWvEL1VQZ8MxGpzapWKgJthAYPbKLtxFPxPvjQKq7QvTSYYvaDbC43QpDJ6wMgux7U7pPDrAJpoGcB_JubnvUU23zb86cQkJlT7DWh2J_dU/s1600/DSC02096-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHB-JnO6eDdnE5ZODwuehbZvdcBy28FDO3JoF91JDIMQXKQpQ3-aX9BaxjaEchCQQx8WaFxcoSa1ZHWy8ALUDNRDDyKWIsMGY94WQzrjqy2QEQ9fEwxILvvn3bMqYIxL-yjPjudGdCWx4/s1600/DSC02152-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHB-JnO6eDdnE5ZODwuehbZvdcBy28FDO3JoF91JDIMQXKQpQ3-aX9BaxjaEchCQQx8WaFxcoSa1ZHWy8ALUDNRDDyKWIsMGY94WQzrjqy2QEQ9fEwxILvvn3bMqYIxL-yjPjudGdCWx4/s1600/DSC02152-m.jpg" height="258" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk9nmd4bolg3OR1cuVkEyVLcltjpaEqBwmyOGs948i8hx3TTqdbpy5qArh3vkXrjuYjLOcp9hrmiyJ6O9b75ROBEcbekwx44wsYVlgiQzufKmSBpxnBbqeexQcYZyLxuZukLggat_iMv8/s1600/DSC02149-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk9nmd4bolg3OR1cuVkEyVLcltjpaEqBwmyOGs948i8hx3TTqdbpy5qArh3vkXrjuYjLOcp9hrmiyJ6O9b75ROBEcbekwx44wsYVlgiQzufKmSBpxnBbqeexQcYZyLxuZukLggat_iMv8/s1600/DSC02149-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhan4NrOfMlYSAPJ2MQ-4OYBMwiDUsJqhjADsGOot2p3vAWsbs0YJ1Tx73cVoe6EzbJui0pvqLzmn6Ihvio1uTPNFZ0tHmDXOKxemq5Ov13e2xamTmQfxoRikgBSJq7mmsqYRulsprO9D8/s1600/DSC07412-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhan4NrOfMlYSAPJ2MQ-4OYBMwiDUsJqhjADsGOot2p3vAWsbs0YJ1Tx73cVoe6EzbJui0pvqLzmn6Ihvio1uTPNFZ0tHmDXOKxemq5Ov13e2xamTmQfxoRikgBSJq7mmsqYRulsprO9D8/s1600/DSC07412-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0TeuGZCTt460_k_-0nLBn2UrOaXB_Ur12h7ND7f17Qb9ymNI0Yw-hWOjxMPj0x_xJlZupznhRRjJLVENdNeU-N2h0g-lENQICGjXUYvKeJMQbMO_G9_B6gTJ5Pci9CG8OHyoP3lE5CPo/s1600/DSC07469-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0TeuGZCTt460_k_-0nLBn2UrOaXB_Ur12h7ND7f17Qb9ymNI0Yw-hWOjxMPj0x_xJlZupznhRRjJLVENdNeU-N2h0g-lENQICGjXUYvKeJMQbMO_G9_B6gTJ5Pci9CG8OHyoP3lE5CPo/s1600/DSC07469-m.jpg" height="114" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">$%&*(*&$#@!</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<b>Dag 19: Victorville CA - Rialto CA (140 km) (39-34°C)</b><br />
Na ontelbare berichten via facebook van allerlei mensen die met ons meedachten om een oplossing te zoeken voor het afleveren van het schaalmodel in het museum, is de oplossing gevonden. We hadden echt zoiets van, hoe moet dit want het is vandaag de “<i>4th of July</i>” dus ook nu is het museum gesloten. Via Jim Hinckley, een hele bekende schrijver van diverse Route 66 boeken, kregen we de naam door van Bill Cadenhead en zijn telefoonnummer. We hadden ook van iemand het telefoonnummer van Sharon doorgekregen maar daar kregen we een antwoordapparaat. Bill gebeld en daar hebben we mee afgesproken om elf uur in het museum. Kregen later weer een bericht dat Sharon er ook om elf uur zou zijn. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqj8NLxQ5s8YsNNARPa3QNyQ698Z8j2e21O2EA6m63_WfvgrKWuD2CO07OHMwyolyzAQqJ-BttQjvczczuifVbko3JNZ4OuLLwZOMQnhAt_c7c-kCEKGUuFjX0XNFrvosaHa6XMw8RPrk/s1600/Jim.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqj8NLxQ5s8YsNNARPa3QNyQ698Z8j2e21O2EA6m63_WfvgrKWuD2CO07OHMwyolyzAQqJ-BttQjvczczuifVbko3JNZ4OuLLwZOMQnhAt_c7c-kCEKGUuFjX0XNFrvosaHa6XMw8RPrk/s1600/Jim.jpg" height="320" width="246" /></a></div>
<br />
We zijn eerst gaan ontbijten, nou……dat was ontzettend lekker dit keer. Willem had een heerlijke gevulde omelet en ik had French toast en een pancake. Je kon daarnaast ook nog vers fruit pakken en allerlei andere dingen. Nou….we zaten aardig vol dus die andere dingen hoefden we geen eens! We zijn daarna naar het museum gereden en werden daar begroet door een klein dametje, Sharon. Ze bood haar excuses aan voor het misverstand over de datum. Ze was heel enthousiast over het model en we kregen een uitgebreide rondleiding in het museum van haar. Ook kregen we allebei een T-shirt. Gisteren waren we allebei heel erg boos maar vandaag is het wel weer een beetje goed gemaakt! Ze beloofde dat als het model in de vitrine was geplaatst, dat ze ons foto’s zal sturen. (NB: Dat is nooit gebeurt, Amerikanen en beloftes……je moet het altijd met een korreltje zout nemen weten wij nu uit ervaring!).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ91ZT9oXwd1Af-0_Lp-2Af-CDJ2RHnlcUtiuU3EpG1kAy0_k8EXEVAB7ap-gPQ4QWmW1Vb6j470xGHYq4cFGdPzO4MUKH0pbGxxS6wGWVfpLI-tOWaxy5ffw7sn91fG0LTgrq-2q2-KE/s1600/DSC02158-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ91ZT9oXwd1Af-0_Lp-2Af-CDJ2RHnlcUtiuU3EpG1kAy0_k8EXEVAB7ap-gPQ4QWmW1Vb6j470xGHYq4cFGdPzO4MUKH0pbGxxS6wGWVfpLI-tOWaxy5ffw7sn91fG0LTgrq-2q2-KE/s1600/DSC02158-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCW_FbZHvG8I-xsK3If9441t91afU6w5NQ1pJPAN8jYpx2fi_MY-AL9X4xwFyFi6CvtTwTZ6KUu7eUxzmsDZ4PFzhX6hC0ZmrGtuaSvRR9rt9RQym3Bg3x4OXUzJpilp03zTXYKcA6hUQ/s1600/DSC02186-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCW_FbZHvG8I-xsK3If9441t91afU6w5NQ1pJPAN8jYpx2fi_MY-AL9X4xwFyFi6CvtTwTZ6KUu7eUxzmsDZ4PFzhX6hC0ZmrGtuaSvRR9rt9RQym3Bg3x4OXUzJpilp03zTXYKcA6hUQ/s1600/DSC02186-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuOs-UQP5EP4svH-4wkbdbqEQZhP_DPJqRscg5pA7-7TbI_kToZx8vmYetyf0vRw3lf21VsiKDKnZt80vXMT8PFV64XAh-_b-4eCeaZiCCF-i5P1UEnWtVXzCz5W5w7gc8Q0aKNvhsLD0/s1600/DSC02159-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuOs-UQP5EP4svH-4wkbdbqEQZhP_DPJqRscg5pA7-7TbI_kToZx8vmYetyf0vRw3lf21VsiKDKnZt80vXMT8PFV64XAh-_b-4eCeaZiCCF-i5P1UEnWtVXzCz5W5w7gc8Q0aKNvhsLD0/s1600/DSC02159-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx09gdQ23MhPOaI94zKxmN0Qw9yt0AbW9nQLaNs6L09Mgg-14El1gB-en73CErqN8Se4GJEhlSd17Xh-Ie7jM-8W1gOmzLTw1AC2Nwm-zLwa7Bhl_48kZ_T6-bCgqKm9VZomSHI5H1jg4/s1600/DSC02162-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx09gdQ23MhPOaI94zKxmN0Qw9yt0AbW9nQLaNs6L09Mgg-14El1gB-en73CErqN8Se4GJEhlSd17Xh-Ie7jM-8W1gOmzLTw1AC2Nwm-zLwa7Bhl_48kZ_T6-bCgqKm9VZomSHI5H1jg4/s1600/DSC02162-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaNoHtAL2Kgt0tCtRTBYpj8BgNSzrOGlcgqTJCLSuDKfsxteUOzb14sAdpi2n0rui4AphlOtsnz7vhHtmPgNkJQNRvn0vX679uXMHvbb1Ch9CTL0Od_EK8lCQDp6UKsaurUTx0yC_IXrY/s1600/DSC07475-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaNoHtAL2Kgt0tCtRTBYpj8BgNSzrOGlcgqTJCLSuDKfsxteUOzb14sAdpi2n0rui4AphlOtsnz7vhHtmPgNkJQNRvn0vX679uXMHvbb1Ch9CTL0Od_EK8lCQDp6UKsaurUTx0yC_IXrY/s1600/DSC07475-m.jpg" height="320" width="212" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX5aPrJ70mZYebmHn_AXn5jo1uMT57kfuBwKB7q_xRX5MjvDSWxUBQhVKhyphenhyphenohAmhXOHXTkRM1N4rSOG3wLZGxdDlV1qLjiK7WUAjs_oJepR9r_JwAylVinKrwPYt9-l0cWv44vQLKJ3j8/s1600/DSC07479-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX5aPrJ70mZYebmHn_AXn5jo1uMT57kfuBwKB7q_xRX5MjvDSWxUBQhVKhyphenhyphenohAmhXOHXTkRM1N4rSOG3wLZGxdDlV1qLjiK7WUAjs_oJepR9r_JwAylVinKrwPYt9-l0cWv44vQLKJ3j8/s1600/DSC07479-m.jpg" height="320" width="212" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN9LU0iVvqqICeCq_O_9mn2KHozEHxMYRR9JgyGvWDfN6xyH9IOd_7Rsc8Yd-Qtq-oUcoE_KOCRFOt1-Vu7trpoJwGkOH_vKHBXQSvNOflekTEjMYpYRrk1MlUE3fXwnZ-sFwDTvWvUi8/s1600/DSC07498-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN9LU0iVvqqICeCq_O_9mn2KHozEHxMYRR9JgyGvWDfN6xyH9IOd_7Rsc8Yd-Qtq-oUcoE_KOCRFOt1-Vu7trpoJwGkOH_vKHBXQSvNOflekTEjMYpYRrk1MlUE3fXwnZ-sFwDTvWvUi8/s1600/DSC07498-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
We hoefden vandaag niet ver te rijden dus we konden het rustig aan doen. En dat was maar goed ook want we waren eigenlijk net goed en wel onderweg, toen we ineens allerlei hele mooie auto’s zagen staan. Ja en je weet het, als we dat zien dan is het gelijk ho en kijken. We konden pas 2 mijl verderop een afslag nemen maar dat hadden we er voor over. Er stonden zo’n 40 auto’s, het was een meeting van de Old Memories Car Club. Er stonden echt schitterende auto’s bij, allemaal heel strak in de lak en het chroom leek wel nieuw! Weer heel wat foto’s gemaakt! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXAmtqzyDcyWe0oz3Y37lM7kMHiJkm1gNb2IrEODVUb-pvEi2yO2RduWEB2Qy-AlZssrGaiqQJ3mnktQk_EVDs51lJqoxNM4m97z809X2rK1TNlCOStuVnH7Q_WoIxIjDSs8nhDGO72Ro/s1600/DSC02199-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXAmtqzyDcyWe0oz3Y37lM7kMHiJkm1gNb2IrEODVUb-pvEi2yO2RduWEB2Qy-AlZssrGaiqQJ3mnktQk_EVDs51lJqoxNM4m97z809X2rK1TNlCOStuVnH7Q_WoIxIjDSs8nhDGO72Ro/s1600/DSC02199-m.jpg" height="170" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfYksdq5eyXpRhQWI2KFigu2Bhs6pz_95ixQM-LjoxWmhQPw4TJ7iPWpRbJfNuvmWeawRuqEKbSReqJCzYBzxjNmYEincqZNxVmt61WgQ_wTB51SkT7qhHLG2InidpLU6qWiTiOelhgeE/s1600/DSC02240-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfYksdq5eyXpRhQWI2KFigu2Bhs6pz_95ixQM-LjoxWmhQPw4TJ7iPWpRbJfNuvmWeawRuqEKbSReqJCzYBzxjNmYEincqZNxVmt61WgQ_wTB51SkT7qhHLG2InidpLU6qWiTiOelhgeE/s1600/DSC02240-m.jpg" height="171" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMJ_sW3s4kLn_RegoYlGva2QWNNXxrYGWPCivXCWk9hqMLFxGJmrXfLrcHtMOaJ_ROx33JzAowIaBeYO3pKq4MmcHo1Icu7fmLqUINuDUqZ8gZbMd2dmGMqMir04MnX8F5r536JaN_eR0/s1600/DSC02238-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMJ_sW3s4kLn_RegoYlGva2QWNNXxrYGWPCivXCWk9hqMLFxGJmrXfLrcHtMOaJ_ROx33JzAowIaBeYO3pKq4MmcHo1Icu7fmLqUINuDUqZ8gZbMd2dmGMqMir04MnX8F5r536JaN_eR0/s1600/DSC02238-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFo2Iua3IIR1qlp2xRVmx602dL2ZS7TA2KExOCdTSL2D5WA5WTqJnreoNkuO7iwN1uV-mCgJ6jhh4mNXkjrRvDGrDmOIbPpkpOyG1s2K_2fP7dccQMawJnR0ddBMLmEKblX4nlnsrcwPg/s1600/DSC02241-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFo2Iua3IIR1qlp2xRVmx602dL2ZS7TA2KExOCdTSL2D5WA5WTqJnreoNkuO7iwN1uV-mCgJ6jhh4mNXkjrRvDGrDmOIbPpkpOyG1s2K_2fP7dccQMawJnR0ddBMLmEKblX4nlnsrcwPg/s1600/DSC02241-m.jpg" height="152" width="320" /></a></div>
<br />
En dan overwint de Cajon Pass de laatste mensonvriendelijke bergen en begint het heerlijke land vol sinaasappelplantages, wijngaarden en tuinbouwbedrijven. De geweldige rotsmassa’s van de San Gabriel en San Bernardino Mountains zijn gehuld in zachte grijstinten en veranderen in het tegenlicht in geheimzinnige silhouetten. En opeens zijn er de uitlaatgassen van San Bernardino! Je ziet eerst allemaal telefoonmasten, industrie en woningen in een bonte mengeling van stijlen voor je mooie oude motelreclames ziet. De Foothill Boulevard aan de voet van het voorgebergte van de San Gabriel Mountains, zet koers naar het westen, af en toe duiken wel een paar ‘<i>oldies</i>’ op maar je moet uitkijken dat je ze niet mist. Het Wigwam Motel kort voor Rialto is zo’n oldie en hier gaan wij overnachten! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk5D9g6ZGh1jCPKKuMgr8PqjvPsYNynjlDhNJUGoNfn0EInrtLDIj3Cg0YbbwZbqnWi50Y71wfm-MvHCnkb-LurWuDDv6yayfXkJcs-ZJ_KINM_V_aSwHxsLPstMoM1tpkj5slF1k6mEc/s1600/DSC02191-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk5D9g6ZGh1jCPKKuMgr8PqjvPsYNynjlDhNJUGoNfn0EInrtLDIj3Cg0YbbwZbqnWi50Y71wfm-MvHCnkb-LurWuDDv6yayfXkJcs-ZJ_KINM_V_aSwHxsLPstMoM1tpkj5slF1k6mEc/s1600/DSC02191-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEy6E4oxN11AIgl5dmdrJMfGjFEORqZ3bFmA4HBxljcknADerxFVO8Eee2YjfKh_dOcpS07jKosjRhxA6PlKLkT0sd8ZtfwUU_-9F3QsWjDkG9pYefBjiHjNLXTiSrI6aGmxgutQ1U_64/s1600/DSC02255-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEy6E4oxN11AIgl5dmdrJMfGjFEORqZ3bFmA4HBxljcknADerxFVO8Eee2YjfKh_dOcpS07jKosjRhxA6PlKLkT0sd8ZtfwUU_-9F3QsWjDkG9pYefBjiHjNLXTiSrI6aGmxgutQ1U_64/s1600/DSC02255-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbzA4iaLeR7OgRd7F6nl_ZfuJ1GHi8nPVs8AMA647c8fLwUN8WNlS1azq6Q1g1SF0mBAsP3RTXIi2ej7mjpfM9soyFMSL_tFoiyOm3C5wI1kJK-y9sCiG_GG474s2bLTey76h2Y7By9CM/s1600/DSC02259-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbzA4iaLeR7OgRd7F6nl_ZfuJ1GHi8nPVs8AMA647c8fLwUN8WNlS1azq6Q1g1SF0mBAsP3RTXIi2ej7mjpfM9soyFMSL_tFoiyOm3C5wI1kJK-y9sCiG_GG474s2bLTey76h2Y7By9CM/s1600/DSC02259-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
We checken in en horen van de vrouw die ons hielp (bleek de moeder van Kumar te zijn) dat Kumar er niet was. Jammer, hadden we graag willen ontmoeten. Dat is de eigenaar en een vriend van ons op facebook. Willem is even een tukkie gaan doen en ik ben de koffers even gaan reorganiseren. Het wordt echt wel een zootje als je zo drie weken uit je koffer leeft! Er werd op een gegeven moment geklopt en heel gaaf, Kumar stond voor de deur! Hij was twee weken weggeweest omdat de vader van zijn vriendin was overleden en hij allerlei dingen moest regelen. Hij had zijn moeder nog niet gezien maar kwam ons begroeten, een ontzettend aardige man en heel gaaf dat we hem gezien hebben! ’s Avonds zijn we gaan eten bij het Black Angus Steakhouse, heerlijk gegeten. Toen we terugreden zagen we overal vuurwerk. Nog een hele tijd voor onze teepee gezeten om van het vuurwerk te genieten. Het was de eerste keer dat we zoveel hebben meegekregen van de festiviteiten op de “<i>4th of July</i>”.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL34xxNiJ4UvCFE9wmB12A_PCfXTeDDZgR7Znxy6_NuPCnna8osVmqoDoTL2Xig7Ef7IPIE79wMd57i5w7IeMia9T4DqiQL1xsF5031ztoyj18rlogLktAJbY0i7DJOphdjbQk3y7WMis/s1600/DSC02260-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL34xxNiJ4UvCFE9wmB12A_PCfXTeDDZgR7Znxy6_NuPCnna8osVmqoDoTL2Xig7Ef7IPIE79wMd57i5w7IeMia9T4DqiQL1xsF5031ztoyj18rlogLktAJbY0i7DJOphdjbQk3y7WMis/s1600/DSC02260-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglZce4_ngoZPqHp94MyisO4Nxiw7RcGyx4zFqJZlCa3FTTHphFe3-ikAVgoE7glv8hasLlVsqEk1eyZ7QdJL1AecoBi6A0C87ABGa9at7bRBPM0eu8LyknV6_wIZ9ukniehyphenhyphenOyYiaK13w/s1600/DSC07617-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglZce4_ngoZPqHp94MyisO4Nxiw7RcGyx4zFqJZlCa3FTTHphFe3-ikAVgoE7glv8hasLlVsqEk1eyZ7QdJL1AecoBi6A0C87ABGa9at7bRBPM0eu8LyknV6_wIZ9ukniehyphenhyphenOyYiaK13w/s1600/DSC07617-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Bl5uNwSOuxtknMTMmco0c06oDhIrD_-nJFYc9oY8ypyKrXJGwJrt0PGJ3QdXU6m0m90T4CXMQVuHj7G_4YWsUKtKnrlKLKsalQeffqbmdHy8NMAClrFtypFb-rFTP5Yx4cp33U0PcCk/s1600/DSC02273-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Bl5uNwSOuxtknMTMmco0c06oDhIrD_-nJFYc9oY8ypyKrXJGwJrt0PGJ3QdXU6m0m90T4CXMQVuHj7G_4YWsUKtKnrlKLKsalQeffqbmdHy8NMAClrFtypFb-rFTP5Yx4cp33U0PcCk/s1600/DSC02273-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4exp8c_damup1w4IZtJujTHul4f-zrcsuzYqywhQ5VieTVbHAhtKJRVofd43KRWs1eOXNQnsiQPUiSJwMLgHYfmmit_fbiilCp_Vxxui7wJ7-6uV55Wh6Ygq-UD8m1sqvCevu8YSlsbE/s1600/DSC02268-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4exp8c_damup1w4IZtJujTHul4f-zrcsuzYqywhQ5VieTVbHAhtKJRVofd43KRWs1eOXNQnsiQPUiSJwMLgHYfmmit_fbiilCp_Vxxui7wJ7-6uV55Wh6Ygq-UD8m1sqvCevu8YSlsbE/s1600/DSC02268-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 20: Rialto CA - Hawthorne CA (148 km) (23-29°C)</b><br />
Vandaag het laatste stuk van de Route 66 tot het eindpunt in L.A.! Eerst komen we door het desolaat aandoende Fontana, maar hier is wel Bono’s. Het is een restaurant en hier naast staat de laatst overgebleven Orange Stand in de hele USA! Ik was hier foto’s aan het maken toen er een oude man aan kwam lopen. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en daarna vroeg hij of ik binnen wilde kijken. Natuurlijk wil ik dat! Willem geroepen en toen met hem naar binnen gelopen. De zaak is al enkele jaren gesloten door diverse oorzaken. We kregen het hele verhaal van hem te horen! Zijn familie was naar Californië gekomen om druiven te gaan verbouwen. Helaas ging dat niet zo goed en voor de vele reizigers naar het westen zijn ze toen koud sinaasappelsap gaan verkopen. Er was in die tijd geen airco in de auto’s dus er waren veel dorstige reizigers. Dat is uitgegroeid tot een Orange Stand en later ook een restaurant. Sinds 1936 heeft Bono’s veel hongerige en dorstige mensen bedient!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuxfrSyrzxGts0F5IbpaWxUT1y1q-JvOpkgucnsOCqe0y4eHHbyCFZbelqWBEvpqki334Xrw4Xp5keuW4aU4GFsFPfLAxrkhGDMSvRNBWG_Rcl2YoYESDM1qFYXAqdC0EY2LuXsOh2Bwk/s1600/DSC02287-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuxfrSyrzxGts0F5IbpaWxUT1y1q-JvOpkgucnsOCqe0y4eHHbyCFZbelqWBEvpqki334Xrw4Xp5keuW4aU4GFsFPfLAxrkhGDMSvRNBWG_Rcl2YoYESDM1qFYXAqdC0EY2LuXsOh2Bwk/s1600/DSC02287-m.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bono’s</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyj2Nzi9Lh6YHrpU2t3pxLJv8DlvVPINHGGMZEVdIh51EHjmHkGj9h9jv0HFjrlopGeA7_ywIIsVf78DPg4x1d2_zso6BdwgrNm7ivYKVpH4XDEv2wuuB4YcNKldTe__Tw66GJ-RruAQM/s1600/DSC02298-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyj2Nzi9Lh6YHrpU2t3pxLJv8DlvVPINHGGMZEVdIh51EHjmHkGj9h9jv0HFjrlopGeA7_ywIIsVf78DPg4x1d2_zso6BdwgrNm7ivYKVpH4XDEv2wuuB4YcNKldTe__Tw66GJ-RruAQM/s1600/DSC02298-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
Zijn moeder heeft de zaak altijd gerund maar die is in de 90er jaren overleden. Toen heeft Joe Bono wel geprobeerd om de zaken draaiende te houden maar hij is eigenlijk advocaat, nu al 74 jaar en sinds enige tijd heeft hij ook gezondheidsproblemen. Hij zegt dat hij de zaak wel weer wil openen (al ruim 10 jaar dicht) maar gezien zijn leeftijd en gezondheid zien wij dat niet gebeuren. Hij vertelde ook dat i.v.m. verbreding van de Foothill Blvd. de zaak verplaatst zou moeten worden. Hij liet de markeringen zien, nou dat was zeker 10 meter naar achteren en 10 meter opzij. Zou een miljoen dollar gaan kosten! We begrepen niet van hem wie dat nou moet betalen. We weten niet hoe dat hier geregeld is allemaal. Maar we hopen dat iemand belangstelling heeft voor dit Route 66 relikwie en er weer wat van wil maken. Als Joe komt te overlijden voor er een andere eigenaar is, dan gooien ze de boel gewoon plat en dat zou eeuwig zonde zijn! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnxgiTj-30j8hv5iBCxyMwHL0h3xzYn3ZGdpz5-YMT-fDnk2R6aZ7H4hV71EfYqBHYBAb80IFfeU-evcHTF0egU8-RXDDIjNdx_xP5sftcvxnfeaQG-fEkBP475zhrzuyeLxmJGTCg4YI/s1600/DSC07628-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnxgiTj-30j8hv5iBCxyMwHL0h3xzYn3ZGdpz5-YMT-fDnk2R6aZ7H4hV71EfYqBHYBAb80IFfeU-evcHTF0egU8-RXDDIjNdx_xP5sftcvxnfeaQG-fEkBP475zhrzuyeLxmJGTCg4YI/s1600/DSC07628-m.jpg" height="136" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbxq__fzBf3QJXH6kit022zZnE3BzSyfwav1lRLVYZA7r8CyauHPEfCnS-j81WZLdMLZNw6IErQX8jP4iqOtUvbAOq12HlYOEcLrmbZb9-UnE3b9PDKYelLspQGwY7CmCHxNi3AtpGXIU/s1600/DSC02354-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbxq__fzBf3QJXH6kit022zZnE3BzSyfwav1lRLVYZA7r8CyauHPEfCnS-j81WZLdMLZNw6IErQX8jP4iqOtUvbAOq12HlYOEcLrmbZb9-UnE3b9PDKYelLspQGwY7CmCHxNi3AtpGXIU/s1600/DSC02354-m.jpg" height="186" width="320" /></a></div>
<br />
Dan door het elegantere Rancho Cucamonga met eucalyptusbomen, winkelcentra met mooie tuinen, het burchtachtige gebouw van een voormalig wijngoed uit 1839 en het Route 66 Visitor Center. Hier is een oud tankstation en geweldig, dit wordt volledig gerestaureerd en voor zover wij begrepen, geheel door vrijwilligers. Helaas voor ons dat het nu niet goed op de foto is te zetten omdat er allemaal hekken omheen staan. Maar het is een geweldig leuk tankstation en we hopen ooit nog eens te zien hoe het geworden is. Het nog groenere Upland heeft als bezienswaardigheid een oud filiaal van McDonald’s waarvan de gele bogen nog in het gebouw zelf zijn geïntegreerd. We maken hier even foto’s en halen gelijk……Mocha Frappé! Er volgt nog een reeks aardige plaatsjes, La Verne, San Dimas, Glendora, Azusa en het elegante Duarte. Voorbij Monrovia en Arcadia strekt zich tenslotte de Colorado Boulevard uit die naar het mooie Pasadena leidt. Het is een brede straat omzoomd door hoge palmbomen. Pasadena was eind 19e eeuw een winterkuuroord voor rijkelui maar nu is het een echte etnische smeltkroes geworden. De Colorado Blvd. gaat over in de Pasadena Hwy, dan in de Sunset Blvd, Manzanita, Santa Monica Blvd en die eindigt aan Ocean Ave en….. daarmee eindigt ook de Route 66. Officieel is hier het einde aan het Palisades Park waar in het gazon een plaquette ligt. Maar wij gaan nu eerst het onofficiële einde bekijken, de Santa Monica Pier! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIoeDTJUIKjbNXaiBn4iI9WwhkuhC2f79sKGmLNloHR7aaMLmmbZLEKdmXmHK95KlvFklMLC1k31jBx-rFWU2ZdX0lrFXye-Qk4qS-nQaTjb1w4SX0tPUZlariGkxMfU9sT8rkGcdDlLw/s1600/DSC02315A-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIoeDTJUIKjbNXaiBn4iI9WwhkuhC2f79sKGmLNloHR7aaMLmmbZLEKdmXmHK95KlvFklMLC1k31jBx-rFWU2ZdX0lrFXye-Qk4qS-nQaTjb1w4SX0tPUZlariGkxMfU9sT8rkGcdDlLw/s1600/DSC02315A-m.jpg" height="206" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Rancho Cucamonga</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYzqCGfPq6xNEeb9iWc2gE-m0a_OQ-G4fS6t4-EPHSgxJIzWKFdnf0CXD5YksCxTKnem018TqGkLCStl3MIsUd5j3t07Smu8yM1sX-jVRtUFeaBgZO1FBXUnWP_6Z-xV02SSVfqijJsPQ/s1600/DSC02322-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYzqCGfPq6xNEeb9iWc2gE-m0a_OQ-G4fS6t4-EPHSgxJIzWKFdnf0CXD5YksCxTKnem018TqGkLCStl3MIsUd5j3t07Smu8yM1sX-jVRtUFeaBgZO1FBXUnWP_6Z-xV02SSVfqijJsPQ/s1600/DSC02322-m.jpg" height="202" width="320" /></a></div>
<br />
We gaan hier kijken of we Dan en Ian kunnen vinden, dat zijn vrienden van ons op facebook. Dan heeft een kleine shop op de pier met Route 66 artikelen. Die zagen we al heel snel staan met op beide kanten het “<i>Route 66 - End of the trail</i>” sign. Er stonden twee mannen in, één bij de deur. Daar liepen we naartoe en dat bleek Ian Arthur Charles Bowen te zijn. Hij was veel jonger dan wij gedacht hadden, pas 22 jaar. Hij is namelijk vice-president van de Route 66 Association van California en hij weet ontzettend veel over de Route 66. Wij hadden dus een iets ouder iemand verwacht. Dan Rice was aan het bellen maar toen hij hoorde dat wij het waren, hing hij snel op. Hij vond het zo geweldig dat hij Willem nu eindelijk ontmoette want hij was een groot bewonderaar van de modellen die Willem maakt. Hij volgt ook alles op facebook en op de site. Hij bleef maar zeggen dat hij het zo geweldig vond wat wij allemaal deden voor de Route 66 en om deze zo te promoten. We hebben een hele tijd met hem zitten praten, daarna nog even foto’s gemaakt van ons vieren en van ons bij het einde van de Route 66 bord. We kregen allemaal cadeaus van hem wat wij nooit nodig vinden, krijgen we een opgelaten gevoel van. T-shirts, glazen, sleutelhangers en pins, veel te gek! Was een hele leuke ontmoeting, vooral omdat we ze beiden al aardig lang via facebook kennen. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1TH5t-yJhvwYmSy53ZK4IbklUXozEOQWdzXcfQ1dRigVZFhzxzED0heVmfw9CQvU5NBj_ukl0kh3WULAtoWe78R_xUy736R7A-p_RPOrTaqCgc4ogB1xH0r9IvVSW1c2F1ILMHGG0_90/s1600/DSC07702-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1TH5t-yJhvwYmSy53ZK4IbklUXozEOQWdzXcfQ1dRigVZFhzxzED0heVmfw9CQvU5NBj_ukl0kh3WULAtoWe78R_xUy736R7A-p_RPOrTaqCgc4ogB1xH0r9IvVSW1c2F1ILMHGG0_90/s1600/DSC07702-m.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzSlgv5nesShgUwym2yPe7-A5rx5A_oOQzWzPOUhufJ8ZXqx_KId-JuCPmOQyjR0fEgSg5LQ8TfK1omKVmqIP0Iw8ngHirFRgBlqj74fLjrNoFRaqABjkYCV7s-kQIaHKm1aDHYlLRQCI/s1600/DSC07701-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzSlgv5nesShgUwym2yPe7-A5rx5A_oOQzWzPOUhufJ8ZXqx_KId-JuCPmOQyjR0fEgSg5LQ8TfK1omKVmqIP0Iw8ngHirFRgBlqj74fLjrNoFRaqABjkYCV7s-kQIaHKm1aDHYlLRQCI/s1600/DSC07701-m.jpg" height="320" width="212" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ian en Dan</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0DXo0RpWO1XIgWEc3fW2iH62FuU2Leffu98djhl5pnInQcW8sCdjIZ2u7RnuR60cZaKHNIV3I4NMtGjI1X-RHP9K7V95axJbalQDwV5BB3NDrtAg3E5aBsurEEpE5k4yfAQCp4v0aNSo/s1600/DSC02378-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0DXo0RpWO1XIgWEc3fW2iH62FuU2Leffu98djhl5pnInQcW8sCdjIZ2u7RnuR60cZaKHNIV3I4NMtGjI1X-RHP9K7V95axJbalQDwV5BB3NDrtAg3E5aBsurEEpE5k4yfAQCp4v0aNSo/s1600/DSC02378-m.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
En dan rijden we eindelijk naar ons hotel in Hawthorne waar we drie overnachtingen hebben geboekt. Via de tomtom vinden we het makkelijk, het is inderdaad vlakbij het vliegveld. Het hotel valt wel een beetje tegen, de kamer is wel goed hoor maar er is verder niets te doen hier. Er is zelfs geen lobby, je checkt in bij een klein loket. Voor de prijs die we er voor betaald hebben, hadden we wel iets meer verwacht. Ook de plaats, Hawthorne, stelt niets voor. De straat waar dit hotel in ligt, is een brede weg en er zijn veel leegstaande en dichtgetimmerde panden. Dan had ons al verteld dat dit niet zo’n goede buurt was, nou….onveilig hebben wij ons niet gevoeld maar aanbevelenswaardig is dit deel van Los Angeles niet!<br />
<br />
<br />
<b>Dag 21: Los Angeles CA (61 km) (23°C)</b><br />
Vanochtend zijn we niet zo vroeg opgestaan, eerst koffie gedronken, ons gereed gemaakt en toen op pad om ergens iets van een ontbijt te scoren. Is gelukt en daarna zijn we naar Hollywood Blvd. gereden. Auto in een parkeergarage gezet want vandaag laten we ons door een grote auto (een convertible) met chauffeur door Los Angeles rondrijden. We moeten een stukje lopen naar het Chinese Theater waar we hebben afgesproken. We lopen dan al over de “<i>Walk of Fame</i>”, toch wel gaaf om dit gezien te hebben, al die sterren met de namen van beroemdheden. We stappen in en de tour begint! We komen langs allerlei gebouwen, studio’s, restaurants, bekende straten, en telkens wordt er verteld welke sterren hier iets mee te maken hebben of hun carrières hier zijn begonnen. Zo kwamen we op een gegeven moment langs een restaurant waar kipgerechten werden geserveerd en we hoorden dat Bratt Pitt hier ooit in een kippenpak reclame voor heeft lopen maken voor hij bekend werd. Grappig om te horen! Bij de winkels op o.a. Sunset Blvd en Rodeo Drive, werd ook verteld welke sterren hier graag hun aankopen doen, Gucci, Prada, Ralph Lauren, op de Rodeo Drive zag je alleen maar van dit soort zaken. Geen straat waar wij normaal onze kleding gaan kopen! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGeDkFNTqVbHb_Uh7hHTcJdl2PyCaxzI1aXDz_8G23Kjf8HZZQzjhYUi1P6d2EJEqa6rfIrBI-azBKOuAgvMm2zHfaW_UuLcBo5rBoZbYq-PNL8_CQ8Q0SEqd5ZMT1mFZ42kT4zVuX06Y/s1600/DSC02405-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGeDkFNTqVbHb_Uh7hHTcJdl2PyCaxzI1aXDz_8G23Kjf8HZZQzjhYUi1P6d2EJEqa6rfIrBI-azBKOuAgvMm2zHfaW_UuLcBo5rBoZbYq-PNL8_CQ8Q0SEqd5ZMT1mFZ42kT4zVuX06Y/s1600/DSC02405-m.jpg" height="214" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hollywood Blvd</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2M-KwPgEosopLngRWzBMrNPZPfasfQrbhfjI9AVC-gd2dCm3nvIbxxtzOis4uv5Ta_UxqDC6VuOgIHjSK5EYmp_dys6aBAZ9zmqlsZ_onbsvrWDbxV7OqdAIgPs9BEjTHbeR75JTgK_k/s1600/DSC02408-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2M-KwPgEosopLngRWzBMrNPZPfasfQrbhfjI9AVC-gd2dCm3nvIbxxtzOis4uv5Ta_UxqDC6VuOgIHjSK5EYmp_dys6aBAZ9zmqlsZ_onbsvrWDbxV7OqdAIgPs9BEjTHbeR75JTgK_k/s1600/DSC02408-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjagHNJlmKDrqo1InJfRKt0Z1oRmWc1-x7mQx0-8tN0_miHI6YsMWtlHIX_4fC623wLVvfp65WGXOcrzeXpSHjc0oguTH2HhKqYKTyTTw0ONUMEKd9A42vhyphenhyphenZV2hIpC_yUXZMTXxVxFA7o/s1600/DSC02411-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjagHNJlmKDrqo1InJfRKt0Z1oRmWc1-x7mQx0-8tN0_miHI6YsMWtlHIX_4fC623wLVvfp65WGXOcrzeXpSHjc0oguTH2HhKqYKTyTTw0ONUMEKd9A42vhyphenhyphenZV2hIpC_yUXZMTXxVxFA7o/s1600/DSC02411-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVX_kQHRc8Xpm4lXssidefUIqYBf97Rrqhax3F06IXphMsmOjaWjdG3gHwLU2Ty7gqknjVOLYkv_3TXDE0sxHVDj2-dfryNBxNNgWuIp7ZXopMwwwp1qit5EFCx4ETNbAomlI29qv9C_s/s1600/DSC02490-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVX_kQHRc8Xpm4lXssidefUIqYBf97Rrqhax3F06IXphMsmOjaWjdG3gHwLU2Ty7gqknjVOLYkv_3TXDE0sxHVDj2-dfryNBxNNgWuIp7ZXopMwwwp1qit5EFCx4ETNbAomlI29qv9C_s/s1600/DSC02490-m.jpg" height="241" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Rodeo Drive</td></tr>
</tbody></table>
Bij Ocean Blvd. hebben we in het Palissades Park nog even foto’s gemaakt van de plaquette van Will Rogers die het officiële einde aangeeft van de Route 66. De Route 66 wordt ook wel de Will Rogers Highway genoemd. Op de plaquette is de volgende tekst te lezen: "<i>Will Rogers Highway, dedicated 1952 to Will Rogers, Humorist, World Traveler, Good Neighbor. This Main Street of America, Highway 66 was the first road he traveled in a career that led him straight to the hearts of his countrymen</i>”. Bij de Farmers Market hebben we een langere stop ingelast. Na een beetje rond gekeken te hebben, zijn we gaan eten bij de Cheesecake Factory. Weet nog dat toen we voor het eerst deze zaak zagen jaren geleden, dat we dachten dat je hier alleen taart kon eten en niet meer. Je kunt hier echter van alles eten, van hamburgers tot steaks. Echter, cheesecake, de beroemde Amerikaanse taart, kun je hier ook in allerlei varianten eten! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf5m_iCV5BRZ4zvqsuR9JJlOG81jaRwzOzcEImMljSK8FNQLvSwC3QRu-n-Q58v1m3s-PIrGGW3_mFV1fkqILndBXsuNnlhj_9m4Zof5AwIaxRMfASKhiSsYjwDFpik0aQdY30pRKtRrE/s1600/DSC02426-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf5m_iCV5BRZ4zvqsuR9JJlOG81jaRwzOzcEImMljSK8FNQLvSwC3QRu-n-Q58v1m3s-PIrGGW3_mFV1fkqILndBXsuNnlhj_9m4Zof5AwIaxRMfASKhiSsYjwDFpik0aQdY30pRKtRrE/s1600/DSC02426-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK0Dwq68zVqBM7z78t2kl5dnojwPAyS5bsGLJmxZ3SYaK3arikCpsW8EoBoHdRdMuznXC9FfY1NpAjX0mWPBHXSak7LwddnaIkxv6XRWNwrAFhMMeAxXcDIZZkkRLqJoO71ZN2V_JXM1s/s1600/DSC02469-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK0Dwq68zVqBM7z78t2kl5dnojwPAyS5bsGLJmxZ3SYaK3arikCpsW8EoBoHdRdMuznXC9FfY1NpAjX0mWPBHXSak7LwddnaIkxv6XRWNwrAFhMMeAxXcDIZZkkRLqJoO71ZN2V_JXM1s/s1600/DSC02469-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKPwMPOEz09LQGVouWWZdGCcuCLgAEI3NPnGmo6wEKQOnp4EQ_1V8p8q4zLxiU8w7M6jggha4jKclcSfXFN_EONXa_TZfTBzYkg2Dd1AxJ3ei57gpCmKsgC00cciM9FcKH5nTlS_7Vxho/s1600/DSC02459-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKPwMPOEz09LQGVouWWZdGCcuCLgAEI3NPnGmo6wEKQOnp4EQ_1V8p8q4zLxiU8w7M6jggha4jKclcSfXFN_EONXa_TZfTBzYkg2Dd1AxJ3ei57gpCmKsgC00cciM9FcKH5nTlS_7Vxho/s1600/DSC02459-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Plaquette van Will Rogers</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK4HiONBlPhhAZqwTnSztnrO0KQ87Vaid6d4n23-8b1gAWiBT9ets_DDENMHXrAkj3-9J3KHbGCHQCi8T_xau32NiUZc5VYxPdWFBDSYVjE0Y1gPM6BPsG0A8mcTBXhXAqPs95v8pOQIc/s1600/DSC02513-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK4HiONBlPhhAZqwTnSztnrO0KQ87Vaid6d4n23-8b1gAWiBT9ets_DDENMHXrAkj3-9J3KHbGCHQCi8T_xau32NiUZc5VYxPdWFBDSYVjE0Y1gPM6BPsG0A8mcTBXhXAqPs95v8pOQIc/s1600/DSC02513-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_Bp1j76RwWwD-wv4AQYgcGYVjPRIfjdGq9vebpGQCn5_zJqtTMWKE1DTI6iq85HC9kte1ghSVo88GIBvXPsveN1owIVOaq-1AVrUiyp7ZRULfSUyoJF2bq5JYOeJiqddKq_i65nOWMko/s1600/P7061669-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_Bp1j76RwWwD-wv4AQYgcGYVjPRIfjdGq9vebpGQCn5_zJqtTMWKE1DTI6iq85HC9kte1ghSVo88GIBvXPsveN1owIVOaq-1AVrUiyp7ZRULfSUyoJF2bq5JYOeJiqddKq_i65nOWMko/s1600/P7061669-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Farmers Market</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyjenlMewjo-F8WWmB_nE8LBLg14TYCF3Rt4B2THWrOxb9TehTfwVuSxx8C806_TYTEJoDpKXweqjryJKM5PcccNd-TF0IlUU5I3ppJxdpuFu9Z18ZusqjLxgcpyoJZ2Rrd6V1h7_WDTI/s1600/DSC02508-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyjenlMewjo-F8WWmB_nE8LBLg14TYCF3Rt4B2THWrOxb9TehTfwVuSxx8C806_TYTEJoDpKXweqjryJKM5PcccNd-TF0IlUU5I3ppJxdpuFu9Z18ZusqjLxgcpyoJZ2Rrd6V1h7_WDTI/s1600/DSC02508-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Cheesecake Factory</td></tr>
</tbody></table>
We zijn daarna naar Hollywood Blvd teruggegaan en hebben hier nog een beetje rond gekeken. Ook hier was het ontzettend druk! Er liepen veel verklede figuren rond waarmee je op de foto kan. We zagen o.a. Michael Jackson, figuren uit Pirates of the Caribbean, figuren uit Star Wars, Mickey Mouse, Spiderman en ga zo maar door. Natuurlijk kon je niet voor niets met hun op de foto! Wij houden het nu even voor gezien en gaan terug naar ons hotel. We hebben vandaag een goede indruk gekregen van de op één na grootste stad van Amerika (alleen New York is groter). <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUGnrZj1YNlA6WWeZ62539ttXnIMkwBAGkXgV2sDHEZBIMTUPk10G1mMdTyE0tnJ05cTGhiEhwcxa-5lh1g6L6FFBh1NrhobTkGhaZeGu7y55RCekgnQFHPVexGQJVKpk0HZp0I9gR_fw/s1600/P7061600-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUGnrZj1YNlA6WWeZ62539ttXnIMkwBAGkXgV2sDHEZBIMTUPk10G1mMdTyE0tnJ05cTGhiEhwcxa-5lh1g6L6FFBh1NrhobTkGhaZeGu7y55RCekgnQFHPVexGQJVKpk0HZp0I9gR_fw/s1600/P7061600-m.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hollywood Blvd</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnZssiB8pfdNR41C3mLxNHYt-hxhoJcVvvMRkaUb72vBcq4ZqO62BdHEzIqP3O4yOthAiQjqkcPFiqF3nHwrWWbX6BGMF-bpIaGhbX4xNV_7rJVeIsb5K0UFn2jWwxjTkiQeh1S1SMvsk/s1600/DSC02568-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnZssiB8pfdNR41C3mLxNHYt-hxhoJcVvvMRkaUb72vBcq4ZqO62BdHEzIqP3O4yOthAiQjqkcPFiqF3nHwrWWbX6BGMF-bpIaGhbX4xNV_7rJVeIsb5K0UFn2jWwxjTkiQeh1S1SMvsk/s1600/DSC02568-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBeuJf3uykR9D9RXEvjZdVEoiNQno_sP0jbZS4G3Dt-kbC5B34ce90Cpd2vO7rOiRds2YhEwOE-3h3vJuWUr1Ad8fA4ixNssB1H1lmWopUHLlw1bChLmaHBVdtI2uDK2T26x60apdmbBc/s1600/DSC02413-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBeuJf3uykR9D9RXEvjZdVEoiNQno_sP0jbZS4G3Dt-kbC5B34ce90Cpd2vO7rOiRds2YhEwOE-3h3vJuWUr1Ad8fA4ixNssB1H1lmWopUHLlw1bChLmaHBVdtI2uDK2T26x60apdmbBc/s1600/DSC02413-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>Dag 22: Los Angeles CA (116 km) (23°C)</b><br />
Vanmorgen op pad naar het Disneyland Adventure Park! Het gebied waarop in februari 2001 California Adventure de poorten opende, was voor die tijd in gebruik als parkeerterrein voor Disneyland. De Walt Disney Company broedde al jaren op uitbreidingsplannen voor het originele park, maar de ruimte daarvoor ontbrak. Besloten werd om nieuwe parkeergarages te bouwen op lege plekken rondom Disneyland en op de vrijgekomen parking een tweede park aan te leggen. Thema voor het nieuwe attractiepark werd Californië: de cultuur, historie en bezienswaardigheden van de staat waar het voor Disney ooit allemaal begon. California Adventure zou een levensgrote ansichtkaart van de Golden State worden. De bezoekers moesten door de kaart heen kunnen lopen en in één dag alle hoogtepunten van de staat kunnen beleven. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwZn6P1ja-uhSpwfGUcH0JOxTdvlFC0nWzIWbGHpJUH8wOTOGhvDOhzauq3JDIMccCghUZWHHzJm2uUtXUzzDWILcSuqhG-FRbC8Ux_itf5jjyqzTBZYeVHwH-BM2wkeGCoegsNjfLTxM/s1600/DSC02572-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwZn6P1ja-uhSpwfGUcH0JOxTdvlFC0nWzIWbGHpJUH8wOTOGhvDOhzauq3JDIMccCghUZWHHzJm2uUtXUzzDWILcSuqhG-FRbC8Ux_itf5jjyqzTBZYeVHwH-BM2wkeGCoegsNjfLTxM/s1600/DSC02572-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNEvI-kIhB49TUhUbbP42RC39cOy-GGJSQJXM7stKMBCArznKQlCZuYock9FVUwWJibMfg9sYPx5gFiot2EeKMlKWffq6uYXaQOYSBakVY8rW8MwtdsBlTkTDq364agpX8Q_GuBOYoNEo/s1600/DSC02581-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNEvI-kIhB49TUhUbbP42RC39cOy-GGJSQJXM7stKMBCArznKQlCZuYock9FVUwWJibMfg9sYPx5gFiot2EeKMlKWffq6uYXaQOYSBakVY8rW8MwtdsBlTkTDq364agpX8Q_GuBOYoNEo/s1600/DSC02581-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
Aangekomen bij Disney ga je naar één van de enorme parkeerterreinen. Daarna ga je met een pendelbus naar de ingang van het attractiepark. Dat ging heel vlot en we hadden de tickets al dus we waren snel binnen. Het terrein is ingedeeld in acht themazones: Buena Vista Street, A Bug’s Land, Cars Land, Paradise Pier, Pacific Wharf, Grizzly Peak en Condor Flats. Het laatste land heeft weer vijf sub-zones. Je komt binnen op Buena Vista Street, met een replica van het Carthay Circle Theatre. Van daar uit kun je vier kanten op. Links ligt Hollywood Land, met als thema Hollywood, televisie en film. In Disney Animation kan je zien hoe tekenfilms worden gemaakt. Het imposante Hyperion Theatre, met niet minder dan tweeduizend zitplaatsen, programmeert steeds een minimusical die Broadway-waardig is. Op dit moment staat een voorstelling met Aladdin op de planken. Achteraan in dit themagebied staat de machtige Tower of Terror, waar in een verlaten hotel een val van dertien verdiepingen hoog kan worden beleefd. We zijn in de Tower of Terror geweest. Het klinkt al heel spannend en……dat was het ook! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWsqKzdObKerYOemqZ4gay5mNlH3WFTp20cmttdbeZOy0ERg3ED6WAo5LZNa96KVwB-yJplp0LtoGs4Ueyp1xQpLr3VNahrkNcYIcw6jk688jR9j2CVHr64BkCfVl6cB_y1DsV7RBHXK0/s1600/DSC02573-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWsqKzdObKerYOemqZ4gay5mNlH3WFTp20cmttdbeZOy0ERg3ED6WAo5LZNa96KVwB-yJplp0LtoGs4Ueyp1xQpLr3VNahrkNcYIcw6jk688jR9j2CVHr64BkCfVl6cB_y1DsV7RBHXK0/s1600/DSC02573-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGIUjv_ZMqPHplV8-CMdh3Uo0RX6BsK9XxDeX2cfooSOO_4V7veL4e5VCNSe-pauOpK8U-K7d00Jfn6DK3CironokIYaPnoAtP8Yp68NKYsI0aMpbSDaagMYyAELecKTlgWgBRR2yMhwQ/s1600/DSC02576-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGIUjv_ZMqPHplV8-CMdh3Uo0RX6BsK9XxDeX2cfooSOO_4V7veL4e5VCNSe-pauOpK8U-K7d00Jfn6DK3CironokIYaPnoAtP8Yp68NKYsI0aMpbSDaagMYyAELecKTlgWgBRR2yMhwQ/s1600/DSC02576-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheq7kDDY8g-MwixsTNCckkf4iRjordOO6J3Lu5mOfbiNQnRFnioanhl2Gxugj6o2ck7fY0LRqIxcnMxI7A6TdkyujtdbSusitN7vMCsKLvNRRag2fquhOhdZwpAO7m1m-FJElEQ5zvcOk/s1600/DSC02590-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheq7kDDY8g-MwixsTNCckkf4iRjordOO6J3Lu5mOfbiNQnRFnioanhl2Gxugj6o2ck7fY0LRqIxcnMxI7A6TdkyujtdbSusitN7vMCsKLvNRRag2fquhOhdZwpAO7m1m-FJElEQ5zvcOk/s1600/DSC02590-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
The Twilight Zone Tower of Terror, of kortweg Tower of Terror, is een gesimuleerde vrije val-attractie gebaseerd op de televisieserie The Twilight Zone. De versie in Disney's California Adventure bestaat sinds 2004. De attractie zit vol met voorwerpen die verwijzen naar afleveringen van de televisieserie The Twilight Zone. De attractie heeft van buiten de vorm van het fictieve Hollywood Tower Hotel. Het verhaal achter dit hotel is dat op de avond van 31 oktober 1939 het hotel zou zijn getroffen door de bliksem, waarna een lift vol passagiers naar de Twilight Zone werd getransporteerd. De bliksem vernielde ook een deel van het gebouw, hetgeen aan de buitenkant te zien is. De mensen in de attractie maken zogenaamd die bewuste avond uit 1939 mee. Je betreedt het hotel via de hoofdingang en gaat via de lobby naar de bibliotheek. Alle personeelsleden in de attractie zijn gekleed in klassieke uniformen van hotelpersoneel uit die tijd. Via de ramen kan je zien dat er buiten onweer op komst is. Op de achtergrond klinkt de intromuziek van het vierde seizoen van de originele Twilight Zone serie. Op een Tv-scherm vertelt Rod Serling wat er gaande is en daagt je uit om in de lift te stappen. Zodra iedereen in de lift is, slaat de bliksem in en valt de lift enkele meters naar beneden. En dat gebeurt meerdere keren! We hebben lekker zitten gillen, tenminste…ik wel! Maar gaaf dat het was, we liepen uren daarna nog te lachen om onze reactie! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7gnMdNWNtzNJIfQhO0iyjjXivBemS9Sp_GZ0szW_tBy_EP4j1a5IHapBOY3bWPIekRoaNlFWm4DDKpQql81ztXh8ruVnMm3TIaYEwjUKSq6ZeDy6J3bBRSCs5f7hmP-IvNPfSZ4Db1Iw/s1600/DSC02583-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7gnMdNWNtzNJIfQhO0iyjjXivBemS9Sp_GZ0szW_tBy_EP4j1a5IHapBOY3bWPIekRoaNlFWm4DDKpQql81ztXh8ruVnMm3TIaYEwjUKSq6ZeDy6J3bBRSCs5f7hmP-IvNPfSZ4Db1Iw/s1600/DSC02583-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjW6o_51LfXPWZJFNuH3GIQeoU7KGxYeJ2FgGbTTtXeLY4KI5i4Zh_QS6BG_VQqI34o_BjuenaEP8wViwSVR5W69TUqNSQr4VuZKuXGBpeGSH699qUkUNW-LU7VVd4xhDwxjGoau0d0Gc/s1600/DSC02584-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjW6o_51LfXPWZJFNuH3GIQeoU7KGxYeJ2FgGbTTtXeLY4KI5i4Zh_QS6BG_VQqI34o_BjuenaEP8wViwSVR5W69TUqNSQr4VuZKuXGBpeGSH699qUkUNW-LU7VVd4xhDwxjGoau0d0Gc/s1600/DSC02584-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV2bVce6B0hwcU0QqVf8XM4-gaxS99zghBPViCdtnt4MMg2goyLU1eLLwNcbDJqdUtUQxAlP7O5D26oNXQUCptOplkEAl4-Jf7HbOkyQ2pSUqo3F0dKpZ9aLovMMDIQIxXLsrLHGhVFho/s1600/DSC02586-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV2bVce6B0hwcU0QqVf8XM4-gaxS99zghBPViCdtnt4MMg2goyLU1eLLwNcbDJqdUtUQxAlP7O5D26oNXQUCptOplkEAl4-Jf7HbOkyQ2pSUqo3F0dKpZ9aLovMMDIQIxXLsrLHGhVFho/s1600/DSC02586-m.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicXNMAtz5VKPavdCy-kER5_d543rmc7kPMKCqK44SBld5jNNT21J_WZ6e6jyFIL3kRODp5NGVSuA9H4We8kkFpvN5KpqQfwc_TdXMDG_CDR1wTgkKXVok3QIfDjFsvnN41UrObgwIy19I/s1600/DSC02594-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicXNMAtz5VKPavdCy-kER5_d543rmc7kPMKCqK44SBld5jNNT21J_WZ6e6jyFIL3kRODp5NGVSuA9H4We8kkFpvN5KpqQfwc_TdXMDG_CDR1wTgkKXVok3QIfDjFsvnN41UrObgwIy19I/s1600/DSC02594-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
Daarna kwamen we door “a bug’s land”, heel mooi opgezet maar dit was meer iets voor kinderen. En dan Cars Land, je waant je hier echt op de Route 66 want je herkent zo veel dingen al heeft het hier ander namen! En natuurlijk hebben we ook de Disney Pixar film “<i>Cars</i>” gezien en daardoor komt ook alles bekend voor. In Cars Land leidt een prachtig nagebouwd stukje Route 66 door het dorpje Radiator Springs naar Ornament Valley. Daar beleef je een uniek avontuur: een ritje in Radiator Springs Racers. Razendsnelle raceauto’s nemen het op tegen elkaar en suizen door het Cadillac Mountain Range-gebergte, met pieken tot wel veertig meter hoog. Helaas stonden hier (en trouwens bijna overal) zulke enorme rijen dat wij bedankt hebben. Maar het was echt ontzettend gaaf om dit te zien! Paradise Pier heeft publiekstrekkers als de loopingachtbaan California Screamin’ en de interactieve 3D-darkride Toy Story Mania. Eyecatcher is het Mickey's Fun Wheel, een reuzenrad met een kolossaal Mickey-hoofd waarin de gondels naar boven en beneden glijden. Grizzly Peak Recreational Area is een eerbetoon aan de natuur van Californië. Belangrijkste attractie is de avontuurlijke wildwaterbaan Grizzly River Run, met in het midden het herkenningspunt van het park: Grizzly Peak. Condor Flats is gewijd aan de luchtvaartindustrie. Er waren ook een aantal parades wat erg leuk was om te zien. Kortom……we hebben ons echt wel vermaakt in dit park, het was zeker wel de moeite waard! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaUfAZfBNsT7bVl8YUKFX0aeq9qIzhtQiXlU71i5Lj5GncEnJKGXJ36o5kTIPTvMzfOFxFWAAQvzcF4e_4B2FUAUF2Z7EbMJwBHoHYvgFA6nHMRTgBRfdFJz8LrPchVWRIoDyHQTf_O3o/s1600/DSC02598-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaUfAZfBNsT7bVl8YUKFX0aeq9qIzhtQiXlU71i5Lj5GncEnJKGXJ36o5kTIPTvMzfOFxFWAAQvzcF4e_4B2FUAUF2Z7EbMJwBHoHYvgFA6nHMRTgBRfdFJz8LrPchVWRIoDyHQTf_O3o/s1600/DSC02598-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVFkv3_y3kDJJMSOK5Faf7VR739xfpMpEvSu7XD3Dyslz4nUdr60-oedRlz0ydK5BtfJxOrQMccFXzQTn5ZPIkxWQoy9Qzspi2wLcGY5F5EyFMHVLwogyD-Vk6dXmqlIlMfywSeGtoREo/s1600/DSC02599-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVFkv3_y3kDJJMSOK5Faf7VR739xfpMpEvSu7XD3Dyslz4nUdr60-oedRlz0ydK5BtfJxOrQMccFXzQTn5ZPIkxWQoy9Qzspi2wLcGY5F5EyFMHVLwogyD-Vk6dXmqlIlMfywSeGtoREo/s1600/DSC02599-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQYhvKqGMYIxHOTyPsXOuzLD3FG5NOTIbxQ9lqzcOpznMpZMd4wQZPr8_cU0e6zB-SuNzSyYwTLuuIFA491me7UniiH7SmMTNhmvqI7wrScDh8x7TMuY7j12qzef8LOFWMmOgR_p7xXso/s1600/DSC02616-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQYhvKqGMYIxHOTyPsXOuzLD3FG5NOTIbxQ9lqzcOpznMpZMd4wQZPr8_cU0e6zB-SuNzSyYwTLuuIFA491me7UniiH7SmMTNhmvqI7wrScDh8x7TMuY7j12qzef8LOFWMmOgR_p7xXso/s1600/DSC02616-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmKTANfqI_3Q7QOypxD2buiTnQ3bqypOoq3bafSMdriwdXlEWqeBNlDC4s0ZzZMTP6IqXIHPNTqPZ29GgwGudhH577hjP3DNlRvfi_UChsxnl__Zvf4DEps6VVA2oghXsRhefnZEYMbOs/s1600/DSC02628-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmKTANfqI_3Q7QOypxD2buiTnQ3bqypOoq3bafSMdriwdXlEWqeBNlDC4s0ZzZMTP6IqXIHPNTqPZ29GgwGudhH577hjP3DNlRvfi_UChsxnl__Zvf4DEps6VVA2oghXsRhefnZEYMbOs/s1600/DSC02628-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1s4VlDmkJhF9sb4VPhS1IcRSPivvYcNxhNo6CCaTJDWEHwgNeh8bXvl93iiaeS0TJ7jFY6IoqbN7hM5UuQTEo4FIjRVEbIx45exilRraAMqm5NGicfk3ivzewMmNTZev8RNZMVdTfRwg/s1600/DSC02638-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1s4VlDmkJhF9sb4VPhS1IcRSPivvYcNxhNo6CCaTJDWEHwgNeh8bXvl93iiaeS0TJ7jFY6IoqbN7hM5UuQTEo4FIjRVEbIx45exilRraAMqm5NGicfk3ivzewMmNTZev8RNZMVdTfRwg/s1600/DSC02638-m.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwIknxeNzXJkqnCFv6SczbcvR0mlnXAcm3U_hvcQF1fzBcHEEUtjpj82XUx7U0zeW2EKSHf60VrBjn3PZzntjacU-CDmDcjv3tgU2pMROrmVpEghY-Ike2MIZCqfpU6T8ET8vk3O7uqDw/s1600/DSC02695-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwIknxeNzXJkqnCFv6SczbcvR0mlnXAcm3U_hvcQF1fzBcHEEUtjpj82XUx7U0zeW2EKSHf60VrBjn3PZzntjacU-CDmDcjv3tgU2pMROrmVpEghY-Ike2MIZCqfpU6T8ET8vk3O7uqDw/s1600/DSC02695-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyfLjJ2ShUepADxz5QRM54QP5uTxFgF9dzUE5acXH6YBvvWoful6jzUb_6zGX_MjV8X2nHamiuuBCcxdn6BBE8gC8R4zMcm5HJRLho879jj-dwW7wLEvXWwz_bXfTf6JeKFkLaKRRm9VI/s1600/DSC02721-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyfLjJ2ShUepADxz5QRM54QP5uTxFgF9dzUE5acXH6YBvvWoful6jzUb_6zGX_MjV8X2nHamiuuBCcxdn6BBE8gC8R4zMcm5HJRLho879jj-dwW7wLEvXWwz_bXfTf6JeKFkLaKRRm9VI/s1600/DSC02721-m.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPgHj4w78gpEQMz12Yu3NGfGmLL3ABMjVuZjHmrYxtxabr6bF623J5KO4zIJtVCbrVST-78omN4BH-fleqEdiQuLVqMeXggGrZTCHPNJgY5nYPnI8pxHyMKsJQz6tUUCxy1weYRgwTtqQ/s1600/DSC02750-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPgHj4w78gpEQMz12Yu3NGfGmLL3ABMjVuZjHmrYxtxabr6bF623J5KO4zIJtVCbrVST-78omN4BH-fleqEdiQuLVqMeXggGrZTCHPNJgY5nYPnI8pxHyMKsJQz6tUUCxy1weYRgwTtqQ/s1600/DSC02750-m.jpg" height="224" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWq1TOFMxhr2Snf9M42o0YDvD19iskVz3VGV6B6pzBEwJLqLWbGHAd65NFJF6Gj9OVPiZFF-rA2lJHJB9RkNgq_HiwiQnY9NNzxAXxcAj2JFvQ13htGQRVLuYSdJRTa26MVkSwGhAh8IE/s1600/DSC07764-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWq1TOFMxhr2Snf9M42o0YDvD19iskVz3VGV6B6pzBEwJLqLWbGHAd65NFJF6Gj9OVPiZFF-rA2lJHJB9RkNgq_HiwiQnY9NNzxAXxcAj2JFvQ13htGQRVLuYSdJRTa26MVkSwGhAh8IE/s1600/DSC07764-m.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<br />
We hebben daarna nog wat boodschappen gedaan bij Target en daarna gegeten bij het Outback Steakhouse vlakbij Disney. Een heerlijke steak om afscheid te nemen van de USA! Het zit er weer bijna op, morgen weer naar huis. Alhoewel we weer een geweldige vakantie hebben gehad, vinden we het allebei niet erg om weer naar huis te gaan! Heerlijk weer naar onze kattenkinderen toe, die missen we toch altijd! En leuk, als je eenmaal weer thuis bent dan denk je…..was ik nog maar in de USA, katten moeten voortaan maar gewoon mee!!<br />
<b><br />
</b> <b>Dag 23/24: Los Angeles CA - Amsterdam NL (8 km per auto + 9.191 km per vliegtuig) (23°C)</b><br />
Vandaag, de dag dat we weer naar huis gaan, staan we niet zo vroeg op. We vertrekken niet lang daarna en gaan op advies van een kennis van ons, kijken bij iets waar Hawthorne bekend om is en wat niet ver bij ons hotel vandaan is. Het is het Beach Boys Historic Landmark gelegen aan 119th Street. Het monument staat op de voormalige locatie van het huis van de Wilsons (Brain, Carl en Dennis, drie van de zes leden van de Beach Boys) dat werd afgebroken in het midden van de ’80 jaren vanwege de aanleg van de Century Freeway. Enkele notabelen uit de muziekindustrie, zoals Dick Clark en de Rock Hall of Fame, waren onder de briefschrijvers die de aanvraagprocedure voor het “BBHL” landmark ondersteunden. Deze status werd op 6 augustus 2004 door de California State Historic Resources Commissie toegewezen en op 20 mei 2005 werd het monument onthuld.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNKhfNqhtNR8lU1NdyeVBqksriVIUCdmpklivFdRFuen4ih_EGNdUzJ1sKVcX71txTMs-Zcm8NuIGlIO7qSWOSFNp4ZrGmoAg24Z0aYG0_ttrkTpWlpgeTPG_It0xiuc-5i5xYKi_WptA/s1600/Beach+Boys+Monument-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNKhfNqhtNR8lU1NdyeVBqksriVIUCdmpklivFdRFuen4ih_EGNdUzJ1sKVcX71txTMs-Zcm8NuIGlIO7qSWOSFNp4ZrGmoAg24Z0aYG0_ttrkTpWlpgeTPG_It0xiuc-5i5xYKi_WptA/s1600/Beach+Boys+Monument-m.jpg" height="145" width="320" /></a></div>
<br />
Het beeld op het monument is geïnspireerd door de albumhoes van Surfer Girl. De formatie in die tijd bestond uit Brian, Carl en Dennis, hun neef Mike Love en David Marks (die opgroeide in een huis aan de overkant van het Wilson huis). Al Jardine, de originele bassist van de groep, zou later weer bij de band komen kort na David's vertrek. Zes gouden 45 toeren platen werden ingebed in de basis van de bezienswaardigheid, elk met de naam van een van de Beach Boys; de drie Wilson broers links, en Love, Marks en Jardine rechts. De namen van de donateurs, vrienden en familieleden en het Beach Boys Landmark Comité werden gegraveerd in de bakstenen waarmee het monument is opgebouwd. De tekst op het plaquette luidt:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMCis1BCkUpJUN_lAPskfM2EF2pUObZh50hicbxuJ-mi51mtTTHTGy9TwrkoqWrGwAfEmzSNT2WlHVvwNNHpZrTTRPEyyA4N0bEek4AwzVArqm5n1-2lDdEWN22aSxsoHmhm6FKa2L3SM/s1600/Beachboys-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMCis1BCkUpJUN_lAPskfM2EF2pUObZh50hicbxuJ-mi51mtTTHTGy9TwrkoqWrGwAfEmzSNT2WlHVvwNNHpZrTTRPEyyA4N0bEek4AwzVArqm5n1-2lDdEWN22aSxsoHmhm6FKa2L3SM/s1600/Beachboys-m.jpg" height="290" width="320" /></a></div>
<br />
“<i>It was here that the childhood home of Brian, Dennis, and Carl Wilson developed their unique musical skills. During Labor Day weekend 1961, they, their cousin Mike Love, and a friend Al Jardine, gathered here to record a tape of their breakthrough song “Surfin’.” This marked the birth of the rock group known worldwide as the Beach Boys, and the beginning of a historic musical legacy. The music of the Beach Boys broadcast to the world an image of California as a place of sun, surf, and romance</i>”.<br />
<br />
Een leuk feitje is dat de bouw werd uitgevoerd door Scott Wilson, Dennis zijn geadopteerde zoon. Minder dan een maand na de onthulling van het monument werd het doelwit van graffiti vandalen. Dat was overigens wel weer verwijdert want er was niets meer van te zien. Dit was een groep die erg bekend was in onze jonge jaren. We zijn er nooit echt fan van geweest maar dit was leuk om gezien te hebben.<br />
<br />
We rijden richting het vliegveld maar stoppen eerst nog even bij een park waar we oude vliegtuigen zien. Het zijn vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog die er nog erg fraai bijstaan. Daarna gaan we de auto inleveren wat weer erg snel gaat. We zijn vervolgens zo dom om naar de verkeerde terminal te gaan dus moeten ons uiteindelijk nog haasten om bij de juiste te komen! Maar…..gelukt en we vertrekken op tijd voor een vlucht van 9 uur en 35 minuten, weer een hele zit! Het lukt ons om af en toe even weg te zakken en al met al ging het toch wel snel. Aangekomen op Schiphol, gaan we met onze vaste taxi naar huis waar we de volgende ochtend om 10.45 uur arriveren. De katten keken voorzichtig om de hoek maar kwamen al snel naar ons toe en waren die dag ook niet meer bij ons weg te slaan, heerlijk om weer bij ze te zijn! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuB4f5aJNKO-ArRgPRO_Aj8Dxvj18qF22aINSLCLn0wC8RgRUE0bV2SuYHMfR9eJ0MKg4etJ_dJNIryfvjgG2K8pkkvMW_vhk56Y3x0D98L2CtxtLhr5wnTy_9HQgP6a5Iu81b0iQ5B6g/s1600/IMG_1930-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuB4f5aJNKO-ArRgPRO_Aj8Dxvj18qF22aINSLCLn0wC8RgRUE0bV2SuYHMfR9eJ0MKg4etJ_dJNIryfvjgG2K8pkkvMW_vhk56Y3x0D98L2CtxtLhr5wnTy_9HQgP6a5Iu81b0iQ5B6g/s1600/IMG_1930-m.jpg" height="239" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRjbe7tpx675PGetADM4Vmr6eWoyR0XVsO5ooduV5YnE_tXhbHAv-N46LQtLREl3FMYTCPhQmJX1H3ILhEpL_bXFKcYvuWYVecdpHKGJIN8CZaU0TlOltPj6s_U_rgZcRJcKnPi0E9EGU/s1600/la-lax-airport-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRjbe7tpx675PGetADM4Vmr6eWoyR0XVsO5ooduV5YnE_tXhbHAv-N46LQtLREl3FMYTCPhQmJX1H3ILhEpL_bXFKcYvuWYVecdpHKGJIN8CZaU0TlOltPj6s_U_rgZcRJcKnPi0E9EGU/s1600/la-lax-airport-m.jpg" height="204" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Het was weer een vakantie om niet te vergeten, een vakantie met tegenstellingen, drukte in grote steden en rust in de desert. We hebben het koud gehad de eerste dagen, een (bijna) warmte record meegemaakt maar ook nog in de sneeuw gelopen, nieuwe mensen leren kennen en helaas gebouwen langs de Route 66 verder zien vervallen. Al met al kunnen we weer terugkijken op een hele fijne vakantie!<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-74962579190027298242013-03-25T17:30:00.000-07:002013-03-25T14:11:04.863-07:00ESTA-reistoestemming<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRUjcgk6oE2qencSv2hF4S8DLsUnZsKsKVsdtkXbfrlX58SDsD97OxkNggVKL2LcPjvybErzNb19AQ9IvaUdI5UXvnX_eFT21TJG-8FMyb-LmBXVTomDJkFe0EAo_EgiaBbV3Cx9kpWDo/s1600/estalogo_5ficon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="61" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRUjcgk6oE2qencSv2hF4S8DLsUnZsKsKVsdtkXbfrlX58SDsD97OxkNggVKL2LcPjvybErzNb19AQ9IvaUdI5UXvnX_eFT21TJG-8FMyb-LmBXVTomDJkFe0EAo_EgiaBbV3Cx9kpWDo/s200/estalogo_5ficon.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
Als je naar de Verenigde Staten reist met een elektronisch paspoort dat is uitgegeven door een land dat onder het Visa Waiver Programma valt, dan moet je een ESTA-reistoestemming aanvragen. Je dient dit bij voorkeur uiterlijk 72 uur voor vertrek te doen. Hierna kun je nog wel ESTA-reistoestemming aanvragen, maar als je geen toestemming krijgt, heb je wellicht niet genoeg tijd om de benodigde visa alsnog aan te vragen.<br />
<br />
De ESTA-reistoestemming vervangt het groene I-94-formulier dat je voorheen aan boord van je vlucht naar de Verenigde Staten moest invullen. Het aanvragen van een ESTA-reistoestemming kost USD 14,00, ongeveer EUR 10,50. De ESTA-reistoestemming is twee jaar geldig. Gedurende deze twee jaar kun je zo vaak als je wilt naar de VS reizen, totdat een of meerdere antwoorden op de JA/NEE-vragen in de ESTA-aanvraag veranderen, of totdat je paspoort verloopt. Een ESTA-reistoestemming wordt meestal onmiddellijk gegeven, maar dit kan ook tot 72 uur duren. Na goedkeuring van je aanvraag voor een ESTA-reistoestemming ontvang je een referentienummer. Bewaar dit referentienummer goed: je hebt het nodig om je ESTA-informatie te wijzigen als je paspoort verloopt.<br />
<br />
<br />
<br />
>>> <a href="https://esta.cbp.dhs.gov/esta/esta.html?_flowExecutionKey=_c03824BA7-244D-B64E-9A8A-74B9E09462CC_k01B6C98A-DC44-1797-8566-6529EE2DF971">ESTA-reistoestemming aanvragen.</a><br />
<br />
<br />
<br />
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-25692196865715476602013-03-24T14:30:00.000-07:002014-07-20T05:08:05.718-07:00Door ons bezochte staten van de USA<img src="http://www.world66.com/myworld66/visitedStates/statemap?visited=AZARCACOFLILINKSLAMSMOMTNENVNJNMNYOHOKPASDTNTXUTWY" /><br />
<br />
<a href="http://www.world66.com/myworld66">create your own personalized map of the USA</a> <br />
<br />
<br />
<br />
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-89998591424881785722012-07-08T11:25:00.000-07:002013-12-22T12:13:10.164-08:00Reisverslag USA 2012: Fly & Drive Oklahoma, Kansas,Missouri, Arkansas, Tennessee, Mississippi, Louisiana & Texas<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #ffe599;"><i><b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;">Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken</span></span></b></i></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://dodge52.jalbum.net/Foto%20album%20USA%202012/slides/Vastleggen%20in%20volledig%20scherm%2012-7-2012%2002542.bmp.html?show_param=3" target="_blank"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJIOObYu09S_7Zu7s-4EL3vuEXOTc1e0o-Vr11ydZi_An13xUFSpI1lfxPMN4CjwJz6tkKNvslA9PLPGV0Z-YM3N93pdhyphenhypheny71qCs8rXLVOMqEEm_riB0IpZhseOnRa1jISlXJ_YVkqA08/s320/DSC00758-m.jpg" width="320" /></a></div>
<b><span style="color: #ffe599;"><br />Yep….voor de achtste keer naar de USA!! We starten dit jaar in Oklahoma City waar we één van de grootste Powwows mee gaan maken. Daarna rijden we de Route 66 door Oklahoma, Kansas en Missouri tot aan Lebanon. We gaan hier een paar scale models afleveren bij het Route 66 Museum. Vervolgens zakken we door Arkansas af naar Memphis in Tennessee, over de Blues Highway 61 en de Natchez Trace Parkway door Mississippi naar New Orleans in Louisiana. Tenslotte langs de kust van Louisiana naar Houston in Texas want daar vandaan vliegen we weer naar huis. Dit jaar doen we dus tijdens onze ‘achtste’ keer USA wel ‘acht’ staten aan!! </span></b><br />
<br />
<br />
<b>REISVERHAAL</b><br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 1: Schiphol – Oklahoma City OK (8925 km per vliegtuig en 30 km per auto) (24°C)</span></b><br />
Deze vakantie keken we erg naar uit en hadden we ook heel hard nodig. Sinds enkele maanden ging het helemaal niet zo goed met mijn moeder en begin mei is ze opgenomen in het ziekenhuis met allerlei klachten. Na ruim twee weken elke dag naar het ziekenhuis te zijn geweest, is mijn moeder overleden. We hebben er op zich wel vrede mee want ze wilde zelf niet meer maar het verdriet blijft! En om zo vlak voor de vakantie je moeder te moeten cremeren is ook niet echt wat je iemand toewenst. Maar goed…..we zijn wel gegaan en hebben ook echt wel genoten op enkele moeilijke momenten na.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGQB17CARSw78Hped-kuYj-_kpF72EaMpI1LkhzC12K1DN9SryUqNH4dvSiq81agX9AF5YQsLjBQNaKmPUicMbhmZ9aRXzhm3S4evWQqkQM88xANvRtPonHCT__ErlsK3_ftk7yS8e2X0/s1600/04-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGQB17CARSw78Hped-kuYj-_kpF72EaMpI1LkhzC12K1DN9SryUqNH4dvSiq81agX9AF5YQsLjBQNaKmPUicMbhmZ9aRXzhm3S4evWQqkQM88xANvRtPonHCT__ErlsK3_ftk7yS8e2X0/s1600/04-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599; font-size: x-small;"><b>13-07-1934 / 19-05-2012</b></span></td></tr>
</tbody></table>
De dag van vertrek is eindelijk aangebroken en met onze vaste taxi (Van Dorp) vertrekken we richting Schiphol. Ging allemaal heel vlot en daar aangekomen ook, inchecken, betalen voor de extra koffer met de maquettes, allemaal zo gebeurt! Inchecken hadden we niet van te voren kunnen doen want we zouden met Continental Airlines vliegen maar deze maatschappij is overgenomen door United Airlines. We hadden daardoor ook andere plaatsen in het vliegtuig maar daar was gelukkig niets mis mee. Daarna dollars gehaald, koffie gedronken en taxfree rookwaren gekocht. We zijn helemaal klaar voor de grote overtocht!!<br />
<br />
We vliegen eerst naar Houston TX, de verzorging onderweg is heel goed. We krijgen genoeg te drinken en zelfs het eten is oké. In Houston duurt het redelijk lang voor we door de douane kunnen, het is er erg druk. Maar we hebben op zich tijd genoeg voor we door vliegen naar Oklahoma City. Deze vlucht is met een heel klein vliegtuigje en we vertrekken veel te laat omdat er nog veel mensen niet waren. Bleek dus ook te komen door drukte bij de douane, veel te weinig personeel aanwezig waardoor er erg lange rijen waren! <br />
<br />
Aangekomen in Oklahoma City hebben we de huurauto opgehaald, we hadden dit keer géén keus maar kregen gelukkig wel een leuke auto mee. Het was een Chevrolet Captiva Sport uit 2012, een heerlijke auto en heel compleet! Lederen bekleding, een open dak, een achteruit rij camera en ook de bagageruimte was groot genoeg, de drie koffers pasten er makkelijk in! Dit jaar hadden we drie koffers omdat we één koffer met maquettes bij ons hebben die we gaan afleveren bij het Route 66 Museum in Lebanon MO. We hopen dat alles heel is overgekomen maar we kunnen dit pas in Lebanon gaan bekijken.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmQBNWt9KyVZJBFLjUUWBweLs8fkwZTUIXTvM7-KYXUvwL0Pxbxv0CqBfH4kaMnC1_fuqr1bMXgx5Qpqqxh7rMksydGB-3FDy1lC_gE8wpHcvurpoMrG6XmqdmGmnoo6UHuHYM6e8onk0/s1600/DSC04871-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmQBNWt9KyVZJBFLjUUWBweLs8fkwZTUIXTvM7-KYXUvwL0Pxbxv0CqBfH4kaMnC1_fuqr1bMXgx5Qpqqxh7rMksydGB-3FDy1lC_gE8wpHcvurpoMrG6XmqdmGmnoo6UHuHYM6e8onk0/s1600/DSC04871-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599; font-size: x-small;"><b>Chevrolet Captiva Sport uit 2012</b></span></td></tr>
</tbody></table>
Het hotel was dankzij de tomtom snel gevonden en de kamer was prima. We kregen bij de receptie gelijk een bericht van Ken in onze handen gedrukt. We moesten hem even bellen als we ons hadden geïnstalleerd op onze kamer. Willem belde hem en we hebben afgesproken voor morgenmiddag bij het zwembad, hij zorgt voor een koud biertje, helemaal goed! Even wat gedronken en toen zijn we toch gaan proberen om wat slaap in te halen zodat we er morgen fris tegenaan kunnen.<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 2: Oklahoma City OK (34 km) (21-27°C)</span></b><br />
Vandaag begint het Red Earth Native American Cultural Festival in Oklahoma City, dit festijn duurt drie dagen. Oklahoma is de thuisbasis van 39 indianenstammen en dat betekent een ongeëvenaarde culturele rijkdom die iedere zomer tot uitdrukking komt tijdens de talrijke Powwows. We hadden gelezen dat als dit de eerste kennismaking met dit verschijnsel is, dan zullen andere manifestaties weinig indruk meer maken. Een grote arts-and-craftsmarkt met superieure schilderijen, aardewerk en sieraden is nog maar het begin! <br />
<br />
Veel mensen hebben er géén idee van wat een Powwow is, daarom hier nu eerst een uitleg. Een Powwow is een culturele bijeenkomst waar de Amerikaans Indiaanse identiteit wordt gevierd. Tijdens een Powwow komen leden van verschillende stammen bij elkaar om samen te dansen, muziek te maken, en om oude vrienden te ontmoeten. Het belangrijkste onderdeel wordt gevormd door de Intertribals, dat zijn danswedstrijden die plaatsvinden in verschillende categorieën. De deelnemers dragen daarbij traditionele kleding. De laatste twintig jaren is de populariteit van de Powwow flink toegenomen, er vinden er duizenden per jaar plaats. Publiek is daarbij welkom, maar toch mag een Powwow niet worden beschouwd als een commerciële gebeurtenis, en ook niet als puur entertainment. Het karakter van een Powwow wordt vooral bepaald door de spirituele en sociale betekenis die dit evenement heeft voor de Native Americans.<br />
<br />
Elke Powwow heeft een Master of Ceremonies, die het publiek van achtergrondinformatie voorziet en die de gebeurtenissen aan elkaar praat. Meestal wordt hij kortweg Emcee genoemd. Een Powwow start altijd met de zogenaamde Grand Entry. Terwijl de Host Drum de Grand Entry Song zingt, lopen een aantal Indiaanse veteranen de dansarena op met de Amerikaanse vlag, de staatsvlag en de Eagle Staff. Dit is het symbool voor de American Indian Nations en de indiaanse gemeenschap. <br />
<br />
De veteranen worden gevolgd door hoogwaardigheidsbekleders, ouderlingen en prinsessen. Daarna komen de dansers in de arena, eerst de mannen, daarna de vrouwen en de kinderen. Zij blijven op het ritme van de muziek in de arena rondlopen. Als alle dansers in de arena zijn, worden de vlaggen naar het midden gebracht. Na een gebed wordt een aantal ceremoniële liederen gezongen (flag song en honoring song). Nadat het publiek door de Emcee welkom is geheten, kan het dansen gaan beginnen<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHS496dC4AN7Lik3-ufY2O-I9IZeyNlM0jereuMX028NONyr1Lm5eJYVH0cUsiQcKBRRyyVOShLqEQhM5upaVnCVQb7mYpcdzNlItg0KxcqceXzRA-fXTupy0JozoP_JESHQ8rKVdXUss/s1600/DSC03041a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHS496dC4AN7Lik3-ufY2O-I9IZeyNlM0jereuMX028NONyr1Lm5eJYVH0cUsiQcKBRRyyVOShLqEQhM5upaVnCVQb7mYpcdzNlItg0KxcqceXzRA-fXTupy0JozoP_JESHQ8rKVdXUss/s1600/DSC03041a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;"><b>Grand parade</b></span></td></tr>
</tbody></table>
Maar nu op de eerste dag begint alles met “A grand parade”. De straten rondom het Cox Convention Center zijn dan vol met indianen. We hadden het startpunt ontdekt en konden zo alles heel goed voorbij zien komen, het was echt geweldig. De parade was eigenlijk in dezelfde volgorde als tijdens de Grant Entry die we later deze dag in het Cox Convention Center mee hebben gemaakt. Toen alles voorbij was, zijn we door de Myriad Botanical Gardens richting het Cox Convention Center gelopen. We gaan de arts-and-craftsmarkt bekijken. Het is een hele grote hal vol met kraampjes en er is van alles te koop. Schilderijen, beelden, aardewerk, boeken en veel kralen maar ook kant en klare sieraden. Er lagen echt prachtige sieraden maar jeetje…..wat een prijzen. Zag een schitterende armband maar die was maar $ 2.500,00, was die wel waard hoor, echt handwerk en prachtig! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFWxtt4u-7etK_XHi7BFnfHjnPUnyJxeaFhMqx6xMpj7DG4Rjg1HFM05AiPzo1H30wStUdysysCFiwwGO6F1mJCjqQWx0sK_mCsoihfGPCDEB_ufOjq4cp1Ytb-rj3Ui6MDYyLgukRsRc/s1600/DSC03122-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFWxtt4u-7etK_XHi7BFnfHjnPUnyJxeaFhMqx6xMpj7DG4Rjg1HFM05AiPzo1H30wStUdysysCFiwwGO6F1mJCjqQWx0sK_mCsoihfGPCDEB_ufOjq4cp1Ytb-rj3Ui6MDYyLgukRsRc/s1600/DSC03122-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Kleurige kralen</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We hebben wat gegeten en zijn daarna in de arena gaan kijken, er zijn vandaag nog geen danswedstrijden maar er was wel een soort Grant Entry gevolgd door diverse ceremonies. Het was echt geweldig om al die prachtig uitgedoste indianen te zien. Morgen gaan we in ieder geval weer om wel naar het dansen te kijken, zijn heel erg benieuwd hoe dat is! <br />
<br />
We zijn hierna nog bij het Oklahoma City Memorial wezen kijken. Hadden we al eens gezien maar het is een heel indrukwekkend monument. Op 19 april 1995 is er een aanslag gepleegd op het Alfred P. Murrah Federal Building. Er zijn toen door één idioot, 168 mensen omgekomen doordat hij een auto met explosieven naar binnen heeft gereden. Een hele serene en mooie omgeving waar nabestaanden naar toe kunnen! Vervolgens zijn we Bricktown ingegaan, een plek waar veel barretjes en restaurants en andere uitgaansgelegenheden zitten. Een heerlijke frappucino gedronken bij Starbucks en een eind langs het kanaal gelopen. Het was warm, 27 graden, en we zijn al lekker verbrand. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbUnpzzmAveZ7Z3i4ASs4A1j_-xWaqT9RlM9OWMryraMCzW62zdy6hkO92t88pNRYFICSNEONNAYfEcj49ylGyvEWbLXNWgWenAmEv_V_fOP8sasMwWWvZm3SvwW5WNpzFXouzBzYwQcU/s1600/DSC03200-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbUnpzzmAveZ7Z3i4ASs4A1j_-xWaqT9RlM9OWMryraMCzW62zdy6hkO92t88pNRYFICSNEONNAYfEcj49ylGyvEWbLXNWgWenAmEv_V_fOP8sasMwWWvZm3SvwW5WNpzFXouzBzYwQcU/s1600/DSC03200-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Oklahoma City Memorial</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Daarna terug naar het hotel gegaan om Ken en Melissa te ontmoeten. We kennen Ken alleen via facebook maar het leek net of we ze al jaren kenden! Heerlijk zitten kletsen en wat gedronken. We kregen nog een artwork van Ken, nu die van Texas, omdat Willem zoveel voor hem gedaan had en nog deed. We hadden een T-shirt laten maken voor Ken met zijn eigen kreet erop “Viva Route 66” met als achtergrond zijn artwork. Hij vond het shirt helemaal geweldig en trok het ook gelijk aan! ’s Avonds zijn we gaan eten met ze en ook nog een vriendin van Melissa, die wilde ons ook graag ontmoeten. Het was heel gezellig en na een afspraak voor morgenmiddag (want ze blijven nog een dag langer!), zijn we naar onze kamer gegaan en moe als we toch nog wel waren, vrij snel daarna er in gedoken.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt2459WbkD6jtYaw08m1amMMbL-PtKbHV8nKr70JtNKkcciir99qHRYjLKxOHlSLE7qWb5VOQw5_RKYTeuV8KbT7vlAVwEqgLDBDbqoItUloUs5FQBj8ygViIvZA2E85Y7y_Ue3GsUTeQ/s1600/DSC03249a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt2459WbkD6jtYaw08m1amMMbL-PtKbHV8nKr70JtNKkcciir99qHRYjLKxOHlSLE7qWb5VOQw5_RKYTeuV8KbT7vlAVwEqgLDBDbqoItUloUs5FQBj8ygViIvZA2E85Y7y_Ue3GsUTeQ/s1600/DSC03249a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Ken The Landrunner</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 3: Oklahoma City OK (58 km) (25-28°C)</span></b><br />
Gisteravond hebben we de koffer met de maquettes open gemaakt en het leek allemaal nog wel heel (nog niet uitgepakt, we weten het dus niet zeker!) behalve het Munger Moss sign voor Ramona. Er was een stuk van de pijl afgebroken en dat moesten we wel maken! We zijn na het ontbijt gelijk naar Hobby Lobby gegaan, zoals de naam al zegt, een enorme hobbyzaak. We moesten iets van kneedbaar hout hebben en verf. We zijn hier deels geslaagd en de rest hebben we bij Home Depot, een grote doe-het-zelf zaak, gekocht. Vanavond even knutselen!<br />
<br />
We gaan weer richting het Cox Convention Center want vandaag vanaf 12.00 uur zijn de Intertribals, dat zijn de danswedstrijden. We waren ruim op tijd bij de arena en er was pas één kant aardig aan het volstromen maar wij besloten te blijven staan. We hoeven dan geen foto’s te maken over allerlei mensen heen! Één deel van de tribunes was bezet door de indianen en dat was een prachtig gezicht, al die kleurige kostuums en tooien! De Emcee heet iedereen welkom en dan begint ‘The Grand Entry’. Toen alle indianen in de arena waren, was er een gebed en vervolgens werden er een aantal ceremoniële liederen gezongen (flag song en honoring song).<br />
<br />
En toen begon het dansen! De danswedstrijden staan alleen open voor geregistreerde deelnemers. Zij worden ingedeeld in verschillende categorieën op grond van geslacht, leeftijd en dansstijl. De deelnemers worden door een deskundige jury beoordeeld en zij kunnen geldprijzen winnen. Zoals gezegd worden de dansers in diverse groepen ingedeeld. Jammer is dat ze allemaal een groot nummer op hebben, dat is nodig voor de jurering maar op de foto is het minder! Een uitleg over de verschillende soorten dansen heb ik na enig zoeken gevonden. Ik moet zeggen dat de mannelijke dansers ons het meest fascineerde en dan vooral die ontzettend uitgedoste indianen met die enorme verentooien. Het ritme van de muziek was erg opzwepend en dat zag je ook terug in de dans. De vrouwelijke dansen waren meer verfijnd, ze bewogen zeer gracieus!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8tcSY3epVDkRkW1FA5r7mc2qL14YKNeyfCWjVn8t5wx1m-9i-obrRS8JmFbsS29mweHziJsMZEhH6BZ6-y4FqnlBlfwRLukU974Ae7wDfRlfHm0ygjHn_lecByOqUEkFrJDD_OL5NSSo/s1600/DSC03148b-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8tcSY3epVDkRkW1FA5r7mc2qL14YKNeyfCWjVn8t5wx1m-9i-obrRS8JmFbsS29mweHziJsMZEhH6BZ6-y4FqnlBlfwRLukU974Ae7wDfRlfHm0ygjHn_lecByOqUEkFrJDD_OL5NSSo/s1600/DSC03148b-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #ffe599; font-size: x-small;"><b>Uitgedost voor de "Men's Fancy Dance"</b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<u>Men’s Traditional Dance</u>: tijdens deze dans worden verhalen uitgebeeld, meestal over de jacht, over spoorzoeken of over gevechten. De voeten van de dansers blijven dicht bij de grond terwijl hun lichamen actief bezig zijn met het uitbeelden van de verhaallijnen. Deze dans is ontstaan in de 19e eeuw, toen krijgers na afloop van een strijd hun verhalen op deze manier aan hun stamgenoten vertelden. De tooien met adelaarsveren worden laag op de rug gedragen, en vaak hebben deze dansers een van stekelvarken gemaakte hoofdbedekking met twee veren. Ze dragen kniebanden van leer en enkelbanden van bont.<br />
<br />
<u>Men’s Fancy Dance</u>: deze dans is voortgekomen uit de Men’s Traditional Dance. Maar er zijn allerlei elementen aan toegevoegd, zowel op het gebied van de kleding als van de bewegingen. De kleding is voorzien van veel kralen en linten, en de beste Fancy Dancers zijn in staat om er voor te zorgen dat deze regalia steeds gelijktijdig met het ritme van de drums meebewegen.<br />
<br />
<u>Men’s Grass Dance</u>: de Grass Dance kenmerkt zich door de snelle en vloeiende bewegingen die de dansers maken. Zij dragen vrijwel geen veren, maar wel shirts en broeken die zijn voorzien van vele kleurrijke linten. Ook dragen ze een schort, zowel aan de voor- als aan de achterzijde van hun benen. Het schort is gedecoreerd met kralen en met linten. De Grass Dancers zijn ook herkenbaar aan de enkelbanden waaraan bellen zijn bevestigd. Tijdens de dansen beweegt de kleding op een manier die doet denken aan prairiegrassen die golven in de wind.<br />
<br />
<u>Women’s Traditional Dance</u>: deze dans is ontstaan in de tijd dat vrouwen nog niet in de arena mochten dansen. Zij stonden toen buiten de cirkel, en bewogen hun voeten op het ritme van de muziek zonder van hun plaats te komen. Tijdens de Women’s Traditional Dance bewegen de vrouwen zich met veel gratie en subtiliteit, hun voeten blijven dicht bij de grond en zij bewegen zich heel langzaam voorwaarts of blijven op hun plaats terwijl ze met het ritme van de drums meedeinen. De vrouwen dragen lange gewaden en traditionele sjaals, dit wordt beschouwd als een teken van bescheidenheid en respect. <br />
<br />
<u>Women’s Fancy Shawl Dance</u>: de energieke Fancy Shawl Dance wordt gedanst door meisjes en jonge vrouwen. Zij spreiden hun sjaals uit alsof het vleugels zijn, en draaien snel door de arena rond. Het is belangrijk dat de bewegingen zeer elegant worden uitgevoerd, en dat de prachtig gedecoreerde sjaals de bewegingen accentueren.<br />
<br />
<u>Women’s Jingle Dress Dance</u>: de jurken van de vrouwen zijn voorzien van lange horizontale rijen van driehoekige metalen belletjes (jingles). Deze dans heeft geen vaste choreografie, de jingles klinken mee met het ritme van de drums door middel van de wiegende, stappende en springende bewegingen die de vrouwen maken. De dans is ontstaan is het noorden van Minnesota, bij de Anishinabe People. Het is nu een zeer populaire dans bij vrouwen van alle leeftijden op de Northern Plains.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpVYDUrzNb8HK1sPIa5AUZMe1laCcx4RmWeaO2FPajYq_WwyHPDc_OWn1d38FEQ739WueDKLBsi7wqFmadqQxa8s56o5Y7FwQXRMiIxAR8zeZgBQMI_Zw0g8cr_f_yEMdE0X0Ky7yeGSs/s1600/DSC03263-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpVYDUrzNb8HK1sPIa5AUZMe1laCcx4RmWeaO2FPajYq_WwyHPDc_OWn1d38FEQ739WueDKLBsi7wqFmadqQxa8s56o5Y7FwQXRMiIxAR8zeZgBQMI_Zw0g8cr_f_yEMdE0X0Ky7yeGSs/s1600/DSC03263-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Schitterende kleine indianen!</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<u>De Kinderen</u>: de kinderen zijn onderverdeeld in drie leeftijdscategorieën. De allerkleinsten van 6 jaar en jonger worden de Tiny Tots genoemd; zij betreden de arena samen met hun ouders en doen nog niet mee aan de wedstrijden. De kinderen van 7 t/m 12 jaar en de tieners van 13 t/m 18 jaar doen wel aan de danscompetitie mee. Net als bij de volwassenen zijn zij ingedeeld op grond van de verschillende dansstijlen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv8scuZ5cR7M9cKp6MNhYWwIuNZX1lg5VGy2b5llTRGXewuqtupShr9GXU-OQGEhyphenhyphenXxJmw-8HPB4m3vm4AdUqgA5zPc0iVG-CdN7OXYXAXq4MsDJB8yrIMyGxlrK2fpEN1O_PPj7rKDHM/s1600/DSC03259-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv8scuZ5cR7M9cKp6MNhYWwIuNZX1lg5VGy2b5llTRGXewuqtupShr9GXU-OQGEhyphenhyphenXxJmw-8HPB4m3vm4AdUqgA5zPc0iVG-CdN7OXYXAXq4MsDJB8yrIMyGxlrK2fpEN1O_PPj7rKDHM/s1600/DSC03259-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Even poseren voor een mooie foto!</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We hebben gefascineerd een aantal uur staan kijken maar toen we alle dansstijlen hadden gezien, zijn we weg gegaan. We hebben aardig wat foto’s gemaakt hoewel dat met alle beweging niet altijd even makkelijk was. We zijn blij dat we dit nu eindelijk eens meegemaakt hebben en de fascinatie voor indianen en hun cultuur is alleen maar groter geworden bij mij (Monique). We besloten om een stuk van de Route 66 en wat andere bezienswaardigheden in Oklahoma City te gaan bekijken. De temperatuur was buiten aardig opgelopen, het was 28 graden maar het leek veel warmer. De auto met airco was erg aantrekkelijk!<br />
<br />
We rijden eerst naar Classen Boulevard, dit is een officieel stuk van de originele Route 66 in Oklahoma City. Hier is een gigantische melkfles te zien op een gebouw, je kunt deze echt niet over het hoofd zien of je moet je ogen dicht hebben! De Milk Bottle Grocery is gebouwd in 1930, het is een heel klein gebouw van rode stenen. In 1948 is de opvallende Milk Bottle als een reclamestunt voor de zuivelindustrie op het dak geplaatst. Door de jaren heen heeft hier van alles in gezeten, een schoonmaakbedrijf, de Classen Fruit Market, een barbecue ‘shak’, en de Triangle Grocery. Nu zit er een Vietnamese sandwich shop in. De Milk Bottle Crocery staat sinds 1998 in het National Register of Historic Places.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_yoF0mGvsUPzCdQoZOKhhCvqlSsIQwJqipPCxBJ4Cv8egzcGvGGHKsFLIcPV2hecsM7nl7pNn0eFES_PMofHfPKXH4lYHSZyt_NTYK2PjtDW7uUpJKb4picjVxD8H5HEs5IaI8wrqdX0/s1600/DSC03342-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_yoF0mGvsUPzCdQoZOKhhCvqlSsIQwJqipPCxBJ4Cv8egzcGvGGHKsFLIcPV2hecsM7nl7pNn0eFES_PMofHfPKXH4lYHSZyt_NTYK2PjtDW7uUpJKb4picjVxD8H5HEs5IaI8wrqdX0/s1600/DSC03342-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Milk Bottle Grocery</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Vervolgens rijden we naar het Tower Theater op 23rd Street. Het theater is in 1937 geopend op een gedeelte van de Route 66 ten westen van het Oklahoma State Capitol. Het theater had 1.500 stoelen en een heel compleet podium. Het was één van de grootste en beste theaters in Oklahoma City. Er zijn heel wat live optredens gegeven en films getoond, met als record brekende film “The Sound of Music” die hier bijna twee jaar gedraaid heeft. Het theater is in 1953 en in 1968 gerenoveerd maar helaas door een enorme terugloop van het aantal bezoekers, in 1989 gesloten. <br />
<br />
Langzaam maar zeker begon de hele buurt rondom het theater te verpauperen. Echter, in 2005 hebben de huidige eigenaars, Marty en Mike Dillon, het theater en de winkels ten westen ervan gekocht. Er zijn plannen om het theater volledig te restaureren en hier weer films te gaan tonen en live optredens te organiseren. Er zijn zelfs plannen om een tweede scherm toe te voegen en een restaurant naast het theater. Een project is gestart om de hele buurt rondom het theater te renoveren onder de naam “Uptown 23” of “Uptown Oklahoma City”. Om mensen geïnteresseerd te krijgen voor dit project, hebben ze het prachtige neon sign van het Tower Theater volledig gerestaureerd en op 2 april 2010 lichte dit sign weer op in zijn volle glorie! Wij vonden dat er verder nog niet veel te zien was van restauratiewerkzaamheden maar ja, zoiets kost ook veel tijd en geld.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqv7xaCuk4ljv778Oyv_80PTETHXDV0I4Updr1wXd6aJQfl2YOEEGlPBRIuOGbXQBXQWlHmtkTg5E81Ah1VeUyBWu1CaqXF_vj3fxnuoAuzBuJSG0YtG6hXBPGv_4sUmwF7X0R5A0JWd8/s1600/DSC03348-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqv7xaCuk4ljv778Oyv_80PTETHXDV0I4Updr1wXd6aJQfl2YOEEGlPBRIuOGbXQBXQWlHmtkTg5E81Ah1VeUyBWu1CaqXF_vj3fxnuoAuzBuJSG0YtG6hXBPGv_4sUmwF7X0R5A0JWd8/s1600/DSC03348-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Tower Theater</span></b></td></tr>
</tbody></table>
En alhoewel we geen rondleiding meer kunnen krijgen bij het State Capitol building, gaan we er toch even kijken. De bouw is, na jaren van plannen ontwikkelen, in 1914 gestart en in 1917 gereed gekomen. Alhoewel, het gebouw was niet af, de koepel is door allerlei technische problemen pas in 2002 geplaatst. Dus in 2002 is het gebouw pas echt compleet! Het zes verdiepingen tellende “Beaux Arts” stijl gebouw is gebouwd met grijs en roze graniet uit Johnston County OK, de muren zijn van limestone en er is in en om het gebouw veel kunst te vinden. Veel van deze kunst is gemaakt door beroemde figuren uit de Native American geschiedenis. Het gebouw is zo belangrijk dat het in het National Register of Historic Places is gezet. Heel apart vind ik dat het State Capitol is gebouwd op een olieveld, er staan nog steeds een aantal olie producerende pompen op het terrein!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKECA7xu9c8-yCXYL9lq2U4vfbMkNlaoEbB6ddgEMpzgAfELdxlm1PyJjQYkkVP1gLxBX6ahXgzDU6chTIROioPnTXfoqBjxl-o_hbyJBcY9LthRv8lQKzVwJAqtCyu8GfdMktuS_Wr98/s1600/DSC03369-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKECA7xu9c8-yCXYL9lq2U4vfbMkNlaoEbB6ddgEMpzgAfELdxlm1PyJjQYkkVP1gLxBX6ahXgzDU6chTIROioPnTXfoqBjxl-o_hbyJBcY9LthRv8lQKzVwJAqtCyu8GfdMktuS_Wr98/s1600/DSC03369-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">State Capitol Oklahoma</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Tot slot zijn we naar Stockyards City gegaan. Stockyards City is in 1910 gebouwd en het primaire doel was vleesverwerking en verpakking. In 1915 hadden Morris, Wilson en Armour er grote slachthuizen neergezet om koeien, varkens en schapen te slachten en verwerken. Het vee werd eerst door veedrijvers en later per trein en truck aangeleverd. Het gebied kreeg in die tijd de bijnaam “Packingtown”. In 1961 werden de bedrijven geconfronteerd met allerlei herzieningen waardoor actualisering van de apparatuur noodzakelijk was en werd besloten om de bedrijven te sluiten. Echter, in de Stockyards vindt tot op heden nog steeds de winstgevende veehandel plaats. Verder is Stockyards City een plek waar veehouders, boeren, ranch eigenaren en echte cowboys naar toe komen voor hun kleding, uitrusting, benodigdheden, een goede maaltijd, en de gelegenheid te praten met collega veehouders over alles wat er gaande is onder het genot van een koude sarsaparilla (Root Beer zoals sarsaparilla nu wordt genoemd)!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9AmGtPN6Xrt1VDMOIoIaWoIQoMpQ-QZ47gqwHmLPgulDgoEnU8LQDABIMGV7c5-4L0pznl3nMQ5oi_j2u_-WLecoaMRDex1d_9HQdGR-3e-CG1gqKYEvVoINyDQY9538D22_qVbz8sys/s1600/DSC00216-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9AmGtPN6Xrt1VDMOIoIaWoIQoMpQ-QZ47gqwHmLPgulDgoEnU8LQDABIMGV7c5-4L0pznl3nMQ5oi_j2u_-WLecoaMRDex1d_9HQdGR-3e-CG1gqKYEvVoINyDQY9538D22_qVbz8sys/s1600/DSC00216-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Één van de prachtige beelden bij het State Capitol</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We waren pas laat terug in het hotel en zijn gelijk weer naar Ken en Melissa toe gegaan. We hebben wat gedronken en heel lief, Melissa had allemaal foto’s van haar katten (“her babies” zoals ze zegt) meegenomen om aan ons te laten zien omdat wij onze katten ook missen! Ze heeft echt prachtige katten, vijf in totaal en ook allemaal vriendjes met elkaar aan de foto’s te zien. We hebben laat in de avond wat te eten besteld en gezamenlijk opgegeten. Na een afspraak om samen te ontbijten voor we vertrekken, gaan we naar onze kamer. Willem gaat nog even wat reparatiewerkzaamheden doen aan het Munger Moss sign voor Ramona. Dat is overigens heel goed gelukt, je ziet niets meer van de breuk!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 4: Oklahoma City OK – Tulsa OK (240 km) (27°C)<br /> </span></b><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdxR88aW5BS83cFASJJN55vHUWhkHE2JFQyGFpX0Bys_QfDI0MoFFk5MRusmRVD51Urc3tB6p_gHUgb-SmOFw8g1GNi2x7Yk9kTPMAQ7Ss3GQFb2AwKNL-amCL71RvYyMuDf2wW7eUW64/s1600/DSC03386a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdxR88aW5BS83cFASJJN55vHUWhkHE2JFQyGFpX0Bys_QfDI0MoFFk5MRusmRVD51Urc3tB6p_gHUgb-SmOFw8g1GNi2x7Yk9kTPMAQ7Ss3GQFb2AwKNL-amCL71RvYyMuDf2wW7eUW64/s1600/DSC03386a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Ken met zijn nieuwe motor</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Na een ontbijt met Ken en Melissa en een fotosessie (nog even foto’s van ons vieren en de nieuwe motor van Ken), vertrekken we richting Tulsa. We slaan eerst de nodige zaken in bij de Walmart zoals een koelbox en hapjes en drankjes voor onderweg. We hebben via Ken een boek gekocht over de Route 66 in Oklahoma en daar staat een geweldige beschrijving in van de route. We komen weer langs de Milk Bottle en het Tower Theater maar die hebben we gisteren al gezien dus we rijden hier door. De eerste plaats die we aandoen is Edmond. We zien hier de Happy Hippo, een groot blauw nijlpaard, een fraaie Route 66 muurschildering en de Red Carpet Inn, een motel langs de Route 66 waarvan we niet weten hoe oud het is.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFXJVsjFybFWHdd0oUuR5iQuI2iI8KauQbeRS45JfuezAwLvj1snEyfZKmzAP5aasq3g8qB2B5JHL__WIPF_yvQ3GzuRcMtQ93ujROnEEfKQRC3yNQGNZxG1sKdV3omdi8Y9Ok0yDb_Lg/s1600/DSC03431-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFXJVsjFybFWHdd0oUuR5iQuI2iI8KauQbeRS45JfuezAwLvj1snEyfZKmzAP5aasq3g8qB2B5JHL__WIPF_yvQ3GzuRcMtQ93ujROnEEfKQRC3yNQGNZxG1sKdV3omdi8Y9Ok0yDb_Lg/s1600/DSC03431-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Route 66 muurschildering in Edmond</span></b></td></tr>
</tbody></table>
De volgende plaats is Arcadia. Vlak voor Arcadia is in de zomer van 2007 een nieuwe Route 66 attractie geopend, POPS. Met een 66-foot (ruim 20 meter) grote frisdrank fles langs de Route 66 die ’s avonds in allerlei kleuren is verlicht, is dit een grote aanwinst voor de Route 66. Er is een tankstation, een restaurant waar je o.a. hamburgers en shakes kunt nuttigen en een winkel. Er zijn honderden soorten frisdrank te koop, van fruitige limonades tot cola’s tot Root Beer en er is regelmatig wat nieuws om te proberen! Ook hebben ze een grote collectie T-shirts en anders Route 66 souvenirs.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFDoTdvrFA45VkFeJPmGazqXviNtx8crs3z6-gund343-04EphPxN8XIP8cXIacELYhjlbpTNToXgJNmz49XHftO6Y4WR9oYvZ4HJx7dEbE5fzLFpnuOkhMXUIHX8XFVbRoo17JsaC03s/s1600/DSC03458-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFDoTdvrFA45VkFeJPmGazqXviNtx8crs3z6-gund343-04EphPxN8XIP8cXIacELYhjlbpTNToXgJNmz49XHftO6Y4WR9oYvZ4HJx7dEbE5fzLFpnuOkhMXUIHX8XFVbRoo17JsaC03s/s1600/DSC03458-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Pops Arcadia</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Arcadia zelf is de Round Barn, in 1898 gebouwd door William Harrison “Big Bill” Odor. De schuur is 18 meter in doorsnede en 13 meter hoog en was bestemd voor hooi, granen en vee maar vanaf het begin deed de schuur ook al dienst als gemeenschapscentrum. Van tijd tot tijd werden er in de eerste 25 jaar dansfeesten georganiseerd en muziekoptredens gehouden. Met de komst van de U.S. Highway 66 door Arcadia in 1928, kwamen reizigers vlak langs de Round Barn en dit werd al snel een Route 66 landmark. In 1977 toen de schuur er nog maar deels stond, is deze toch in het National Register of Historic Places geplaatst. In 1988 toen de Arcadia Historical Society de schuur in zijn bezit kreeg, is deze gerestaureerd en in 1992 weer geopend voor publiek. In 2005 is de schuur wederom door vrijwilligers opgeknapt en is nog steeds open als een belangrijk gemeenschapscentrum en een populaire stop voor Route 66 reizigers!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvrhn5bS6NiO5kqOTvRzkwR4TlEMcHl6RBA9NYhiUHrVqzBwAJZIo2MkITL3G1M00CQfX08Fy1IlRB-4EaQiXamuHIYQo6NYb86n5Vz1cM9oadiYTfy7lfZbrjzKErjUvFfviEgaD5Yp0/s1600/DSC03459-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvrhn5bS6NiO5kqOTvRzkwR4TlEMcHl6RBA9NYhiUHrVqzBwAJZIo2MkITL3G1M00CQfX08Fy1IlRB-4EaQiXamuHIYQo6NYb86n5Vz1cM9oadiYTfy7lfZbrjzKErjUvFfviEgaD5Yp0/s1600/DSC03459-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">The Round Barn</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Even verderop is een ander bekend gebouw in Arcadia, de Hillbillies Café / Bed & Breakfast. Het pand staat al jaren leeg en raakt steeds meer in verval. Het was ooit een tankstation, café en Motor Inn. Men zegt dat je hier vroeger als man zijnde een kamer voor één nacht kon huren compleet met gezelschap. Of dat waar is, weet ik niet maar het klinkt intrigerend! Het zou geweldig zijn als Hillbillies, een echte klassieke “western style roadside attraction”, weer tot leven gebracht zou worden. De eigenaren van POPS die tevens eigenaar zijn van Hillbillies, kunnen dit beter doen dan nog een filiaal van POPS openen in Oklahoma City waar de plannen voor zijn maar waar, gezien de reacties die ik heb gelezen, niet veel behoefte aan is. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHGSmJ8Q7p9v_BISl5nVMLPXGq4ihDtHzIYU4K5mm7yqvAfIiIHLNSPcyAdJNvrpSJTKyiykGqj8I-csvkEHCxA6ubiwvYFOLkDBmHIYHePuHue5Hu8rfzz2in2IWA1g5byRzJzj-YIAA/s1600/DSC03472-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHGSmJ8Q7p9v_BISl5nVMLPXGq4ihDtHzIYU4K5mm7yqvAfIiIHLNSPcyAdJNvrpSJTKyiykGqj8I-csvkEHCxA6ubiwvYFOLkDBmHIYHePuHue5Hu8rfzz2in2IWA1g5byRzJzj-YIAA/s1600/DSC03472-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Hillbillies Café / Bed & Breakfast</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In 1917 is op de noordwest hoek van First en Main Street een pand neergezet door de First State Bank. De bank heeft hier twee jaar in gezeten en toen is het gebouw verkocht aan Tuton en Blake voor $ 3.400,00. Het werd toen een Drug Store. In 1921 kocht Tuton Blake uit en samen met zijn zoon Thomas heeft hij de Drug Store toen geëxploiteerd tot aan zijn dood in 1934. In 1924 kwam daar bijna nog verandering in, er was een allesverwoestende brand die de hele zakenwijk in de binnenstad heeft verwoest behalve………de Tuton Drug Store! Het was het enige gebouw wat nog overeind stond! Zijn vrouw Ethel heeft de zaak nog open gehouden tot 1941, daarna heeft het tot 1945 leeg gestaan. Het pand is toen weer verhuurd en wel aan een kruidenier, John’s Grocery Store. Op de eerste verdieping had de dochter van Thomas en Ethel Tuton een antiekzaak. Het gebouw is in 1980 in het National Register of Historic Places geplaatst. Momenteel is het gebouw de locatie van Chesrow Brown Real Estate, een makelaarskantoor. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8gcVY97XRuyOafm6R9kYyM5I0kl_VS98-nGMlM3YkIHam_Errys1VGf_rSylBkFvgurQNJfCDHdiwVlZNk_Cy4l8zmqTGJ_f27bICReVSp6dubDnKzXUDeDKjnmZKiyxpJyWCuoU1Lr4/s1600/DSC03471-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8gcVY97XRuyOafm6R9kYyM5I0kl_VS98-nGMlM3YkIHam_Errys1VGf_rSylBkFvgurQNJfCDHdiwVlZNk_Cy4l8zmqTGJ_f27bICReVSp6dubDnKzXUDeDKjnmZKiyxpJyWCuoU1Lr4/s1600/DSC03471-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Tuton Drug Store</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Net buiten Arcadia vind je een attractie waarvan je eigenlijk kan zeggen dat het een “must see attraction” is, het is John's OK County 66. John Hargrove is geboren en getogen in Oklahoma City net buiten NW 23rd Street (Route 66). Hij was altijd al gefascineerd door “The Mother Road” en in 1998 heeft hij al zijn bezittingen verkocht, heeft een stuk Route 66 land gekocht en is begonnen met de bouw van zijn attractie. Hij heeft allerlei Route 66 iconen nagebouwd zoals Twin Arrows, Jack Rabbit, the Blue Whale, een Wigwam Motel kamer, een Volkswagen Beetle met de neus in de grond, John’s eerbetoon aan de Cadillac Ranch, en ga zo maar door!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRyjHe7wffJwaTdqLeAtyAMKV9WdDvxt6OhWL1DB8XbhyphenhyphenlqFciffu2Z1nS4gLJJKxxVm1fiGHuEhCaDvuLjReOJQGKzFnkwbDQrDBBf4HX-xM5F9PlUkmZ4Bs4YEx7kwk_LC49zvmqkdc/s1600/DSC03491-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRyjHe7wffJwaTdqLeAtyAMKV9WdDvxt6OhWL1DB8XbhyphenhyphenlqFciffu2Z1nS4gLJJKxxVm1fiGHuEhCaDvuLjReOJQGKzFnkwbDQrDBBf4HX-xM5F9PlUkmZ4Bs4YEx7kwk_LC49zvmqkdc/s1600/DSC03491-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">John's OK County 66</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Binnen heeft hij ook nog een replica van een diner waar 50 tot 100 mensen kunnen zitten met aan één muur een drive-in movie screen. Daar is ook een andere Volkswagen Beetle die op de tweede verdieping half door de muur naar buiten uitsteekt. Bezoekers kunnen daar in gaan zitten voor een aparte foto! John is een ontzettend leuke en aardige man die je met een grote grijns en handen vol met smeer begroet. Hij repareert namelijk auto’s (klassiekers) om zijn “hobby” te kunnen bekostigen. Een leuk feit is dat hij de meeste bezienswaardigheden nooit zelf gezien heeft want hij heeft alleen de Route 66 in Oklahoma gereden!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEdbv804JOFTspJnvaK6RTXniAE36qXVFsIAF6LBJKblzn-gtkjSjv3LoZp-wkDwvWQZxZov6c5Un0gPPv0hFOx6bwNgpqSYvah71vGeMmN9yp7MMzFHQXHODj3jN1KO-D7AEnCb4nQZw/s1600/DSC03528-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEdbv804JOFTspJnvaK6RTXniAE36qXVFsIAF6LBJKblzn-gtkjSjv3LoZp-wkDwvWQZxZov6c5Un0gPPv0hFOx6bwNgpqSYvah71vGeMmN9yp7MMzFHQXHODj3jN1KO-D7AEnCb4nQZw/s1600/DSC03528-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;"><b>John's OK County 66</b></span></td></tr>
</tbody></table>
Ongeveer drie mijl ten oosten van Arcadia, richting Luther, vind je de overblijfselen van een oud stenen tankstation uit de 20er jaren. Rotsen zijn talrijk in dit gedeelte van Oklahoma en werden dus veelvuldig gebruikt voor de bouw van huizen en bedrijven. Volgens een bord op één van de muren is dit gebouw gebruikt door valsemunters aan het begin van de 20e eeuw. In een geheime kamer achter in het gebouw zouden namaak $ 10,00 biljetten zijn gemaakt maar bewijs is hier nooit van gevonden!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi0yFgLJLYS0Vlyb-KhcTEc0TqQ6hJBedXbAlo6RhOna5GiQCZr6V4mzprDDMgHcKNrKLwyogWl81-vADPig9xP7b6BeapQmAVgvpnZ0jpss6SqkH2R5J9Eb9a1AsgfNvP5ztc8jnyX-Y/s1600/DSC03558-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><b><span style="color: #ffe599;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi0yFgLJLYS0Vlyb-KhcTEc0TqQ6hJBedXbAlo6RhOna5GiQCZr6V4mzprDDMgHcKNrKLwyogWl81-vADPig9xP7b6BeapQmAVgvpnZ0jpss6SqkH2R5J9Eb9a1AsgfNvP5ztc8jnyX-Y/s1600/DSC03558-m.jpg" /></span></b></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Oud stenen tankstation uit de 20er jaren</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Wellston, een plaatsje wat al in 1933 van de Route 66 is afgesneden, zien we een overblijfsel van de Pioneer Camp BBQ. Er is nog één unit te vinden van het oude ‘motor court’. Ten westen van Wellston ligt de Iron Bridge over de Captain Creek uit 1933. In Warwick bezoeken we het Seaba Station, we hadden gehoord van Ken dat we hier zeker moesten gaan kijken. Seaba Station is in 1921 gebouwd, vijf jaar voordat Route 66 officieel werd. Het is gebouwd door John en Alice Seaba. Het is begonnen als een DX station wat Nevmox benzine leverde. John maakte er later een machine en motor reparatie en revisie werkplaats van.<br />
<br />
In 1951 verkocht hij de zaak aan Victor en June Briggs. In 1995 kochten Sonny en Sue Preston de zaak en na jaren van renovatie opende Seaba Station Antiques & Gifts haar deuren. In 2007 werd de zaak wederom verkocht, Gerald Tims en Jerry Ries werden de nieuwe eigenaren. Zij besloten de voorkant in de oorspronkelijke staat te herstellen en er een Motorcycle Museum van te maken. Er zijn motoren van allerlei merken en jaren te vinden. Voor de motor liefhebber is dit een echte aanrader!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3uJrhX5WIWnXe8sf2TMdouHGmNwcb59ELN4w6WZEgM7E8XNgh0_akbYwiH4GLIp4pbpupUYBwG1iLlOPUsXuizyesb6Joziicp2mrAmGF5tBmRjuW6lPdHRipxnlOPiJgFFa_tEF5q4c/s1600/DSC00290-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3uJrhX5WIWnXe8sf2TMdouHGmNwcb59ELN4w6WZEgM7E8XNgh0_akbYwiH4GLIp4pbpupUYBwG1iLlOPUsXuizyesb6Joziicp2mrAmGF5tBmRjuW6lPdHRipxnlOPiJgFFa_tEF5q4c/s1600/DSC00290-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"> <b><span style="color: #ffe599;">Seaba Station Antiques & Gifts</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Chandler zien we een Old Philips 66 cottage style station uit 1930. De huidige eigenaar, Bill Fernau, is het station aan het renoveren. Hij wil het zoveel mogelijk terugbrengen in de oude staat en gebruikt antieke apparaten, belettering en verlichting. Zijn doel is om reiziger te laten beleven hoe het was om te tanken bij een “vintage filling station” met zo’n oude benzinepomp! Achter dit station hadden ze een Valentine Diner uit 1958 neergezet wat ook zijn beste tijd had gehad maar wie weet, wordt deze meegenomen in het renovatieproject! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVvTKmLAjPQovHIG2TOFLhbEjlU9c7bQ6RLotgcaGFoNeTqYnfY6bQCOgAr1ERUklwfyqG64ZIU-_0znk3KtRk6Tb2ZFwj6j2PWCOmTSJPm-6HHX3LdYO-sPYJRIdxlUrYdXeOv4Ep5lo/s1600/DSC03616-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVvTKmLAjPQovHIG2TOFLhbEjlU9c7bQ6RLotgcaGFoNeTqYnfY6bQCOgAr1ERUklwfyqG64ZIU-_0znk3KtRk6Tb2ZFwj6j2PWCOmTSJPm-6HHX3LdYO-sPYJRIdxlUrYdXeOv4Ep5lo/s1600/DSC03616-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Old Philips 66 cottage style station</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Het Lincoln Motel in Chandler is een klassieke ‘motor court’ uit 1939. Het is niet over het hoofd te zien want het ligt direct aan Main Street. De nieuwe eigenaar is het motel aan het renoveren, het zijn kleine houten units met elk twee te verhuren kamers. Het neon sign is recentelijk opnieuw geschilderd door vrijwilligers van de Oklahoma Route 66 Associatie. <br />
<br />
Davenport is een bruisend stadje, gelegen op de beroemde Route 66 "Curve" halverwege tussen Oklahoma City en Tulsa, waar reizigers nog steeds een paar stukken met het originele Portland Cement kunnen rijden wat gebuikt is voor the Mother Road Highway. En ten zuiden van de splitsing tussen 7th en Broadway kun je zelfs nog een stuk rijden waar de Davenport bricks zijn gelegd in 1925-1926! Dit stuk weg is opgenomen in het ‘National Register of Historic Places’. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkQHmfPXCnpJ9mMDkOnV6UJxA86n23QsLjq-wcAicHy44jS956hxyLlnaKdadyOcHoFFSrskAQPqqn04xGaQivLHbSNYIgDxk1Z_rdNQScFQOHrhT-CsfxQ2VwmMKxZF07eow21T7xbK0/s1600/DSC00318-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkQHmfPXCnpJ9mMDkOnV6UJxA86n23QsLjq-wcAicHy44jS956hxyLlnaKdadyOcHoFFSrskAQPqqn04xGaQivLHbSNYIgDxk1Z_rdNQScFQOHrhT-CsfxQ2VwmMKxZF07eow21T7xbK0/s1600/DSC00318-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Muurschildering op de Farmers Bank</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Davenport zien we een geweldige muurschildering op een Farmers Bank gebouw uit 1905. Het is de hoogste ‘mural’ op de Route 66! Verder een Route 66 Service Station waarvan de originele pompen nog op het service-eiland staan. Op de Tokheim pompen is te zien voor wat voor een bedrag de laatste benzine is verkocht (53 cents per gallon!) maar wat het merk was is niet duidelijk. De pompen zijn rood-wit en een muurschildering op de hoek laat het station zien uit vroegere tijden en daar zijn Texaco pompen op te zien. Dat zou een indicatie kunnen zijn dat het een Texaco station is geweest. Nu is het Early Bird Café erin gevestigd. Verderop ligt Gar Woolys Food ‘n Fun en Dan’s Bar-b-que Pit. Bij Gar Woolys schijn je lekker te kunnen eten maar wij zijn hier niet geweest.<br />
<br />
In Stroud is één van de bekendste Route 66 iconen, het Rock Café. Roy Rieves heeft het café bijna eigenhandig gebouwd en is daarmee begonnen in 1936. Het is gebouwd met stenen die zijn verzameld tijdens de aanleg van de Route 66 en is in 1939 geopend. Het werd gerund door Thelma Holloway en was meteen een groot succes. Het café was tevens een Greyhound bus stop wat nog meer reizigers naar het succesvolle café bracht. Roy was de eigenaar van het café maar heeft het nooit zelf gerund, tot 1959 waren er verschillende managers. In 1959 begon Mamie Mayfield het restaurant te runnen en hield het 24 uur per dag open. Zij runde het bedrijf bijna 25 jaar lang maar op haar 70e verjaardag, toen de zaken minder gingen door de komst van de Turner Turnpike, besloot zij om het Rock Café te sluiten.<br />
<br />
In 1993 heeft Dawn Welch, de huidige eigenaresse, het café gekocht met de bedoeling om er in een jaar tijd een goed lopend bedrijf van te maken en het dan weer te verkopen. Dat jaar is nu echter al bijna 20 jaar geworden, ze runt het café nog steeds! Ze heeft het ook voor elkaar gekregen dat het café in het National Register of Historic Places is geplaatst in 2002. In 2008 is er veel schade geweest door een brand maar in 2009 was het café weer open. Ze heeft het overigens nu wel (2012) te koop gezet! Dawn Welch is nog op een andere manier bekend, het karakter Sally in Disney’s “Cars” is gebaseerd op haar! En dan heb je hier ook nog het Skyliner Motel met een geweldig sign. Het motel is nog steeds in bedrijf.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjscj9zIhvprBeYXz5XTpwb8sCPiiI0YM6dEShSgcW4ny2-UgCmuYgFDY_KWP7I-FW3BMf4z_fhw0bve_YakFlVs9Eu13Cgf1VOxLm3NVIz0O5MK_ZSIj3An89EkZCFKk7QieH1tdhNv0A/s1600/DSC03648-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjscj9zIhvprBeYXz5XTpwb8sCPiiI0YM6dEShSgcW4ny2-UgCmuYgFDY_KWP7I-FW3BMf4z_fhw0bve_YakFlVs9Eu13Cgf1VOxLm3NVIz0O5MK_ZSIj3An89EkZCFKk7QieH1tdhNv0A/s1600/DSC03648-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Skyliner Motel</span></b></td></tr>
</tbody></table>
De Route 66 is nog zo goed als helemaal te volgen in Oklahoma. We stoppen nog regelmatig om mooie gebouwen of leuke signs op de foto te zetten maar moeten er wel een beetje de vaart in houden. We komen pas laat aan in Tulsa en nemen een kamer in een echt Route 66 Motel, het Desert Inn Motel. Dit klassieke Route 66 motor court verwelkomd vermoeide reizigers al sinds 1953. De kamers van dit motel zijn diagonaal gebouwd, een ongebruikelijke maar efficiënte manier van bouwen, die er voor heeft gezorgd dat er veel grote kamers op een relatief klein stuk grond konden worden gebouwd. Het neon sign met een gloeiende groene cactus is in 2004 gerenoveerd voor het Internationale Route 66 festival in Tulsa. Het motel is onlangs gerenoveerd maar het is oud. We hebben inderdaad een grote kamer beneden. We zijn gelijk op zoek gegaan naar een restaurant dichtbij want het was al laat, en vonden het Golden Saddle BBQ restaurant. Goed gegeten hier! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvRsZVIKteYbzPvn8Y0n9znESmCxUc41hiHio86sQG4LogCD4dhwuqwZURozJ9pe9sd6GWqyr_aXbc7FpUs-e1tKckBd3w8rbnaBPCt0ggPnlFZJuZyUXb2ORL5vONv3q8qtNh1qlr1LQ/s1600/DSC00349-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvRsZVIKteYbzPvn8Y0n9znESmCxUc41hiHio86sQG4LogCD4dhwuqwZURozJ9pe9sd6GWqyr_aXbc7FpUs-e1tKckBd3w8rbnaBPCt0ggPnlFZJuZyUXb2ORL5vONv3q8qtNh1qlr1LQ/s1600/DSC00349-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Desert Inn Motel</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 5: Tulsa OK – Miami OK (197 km) (25-30°C)</span></b><br />
Vroeg op en vrij snel daarna weggegaan, géén koffie of thee op de kamer! Bij een tankstation koffie gehaald en de auto ook gevuld (nee…..niet met koffie!) en daarna op pad. In Tulsa zien we nog het Oasis Motel wat ook nog steeds open is. Verder hebben we helaas niet echt veel gezien in Tulsa wegens tijdgebrek maar dat is dan gelijk ook een reden om nog eens terug te gaan! <br />
<br />
We komen eerst in Catoose en hier is de beroemde Blue Whale te zien. Dit is één van de bekendste bezienswaardigheden langs de Route 66. Hugh Davis heeft de Blue Whale in het begin van de 70er jaren gebouwd als huwelijksgeschenk voor zijn vrouw Zelta. Zij verzamelde walvis figuren en kreeg dus nu een levensgrote walvis! Oorspronkelijk was de vijver rond de enorme blauwe vinvis een natuurlijk gevoed meer en alleen bedoeld voor familie gebruik. Echter toen veel lokale bewoners ook kwamen genieten van dit water, heeft Davis tonnen zand gestort, picknicktafels geplaatst, life guards ingehuurd en het zwemparadijs voor publiek geopend.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijxeGkK9FUffNjcl1dyI9ck5uJi7lXnm57dXx9-IDDW-5Kx9HvE-8lzb4jxWlMikhRiME-YQHTvxWO31FZxv-eMO47uJ6Iyxh5nU_hzegdosBubIFY9WdJ3yE_hQt_1V8F9tPpjhcukfU/s1600/DSC03669-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijxeGkK9FUffNjcl1dyI9ck5uJi7lXnm57dXx9-IDDW-5Kx9HvE-8lzb4jxWlMikhRiME-YQHTvxWO31FZxv-eMO47uJ6Iyxh5nU_hzegdosBubIFY9WdJ3yE_hQt_1V8F9tPpjhcukfU/s1600/DSC03669-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Blue Whale</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Oorspronkelijk genaamd Nature's Acres, bleef de heer Davis items toevoegen aan de attractie langs de weg, totdat het uiteindelijk “The Fun and Swim Blue Whale” en de A.R.K. (Animal Reptile Kingdom) bevatte. Tot de attractie behoorde ook de aan de overkant van de weg gelegen Arrowood Trading Post. Deze trading post werd ooit gerund door zijn zwager, Indian Chief Wolf Robe Hunt, een volbloed Acoma indiaan. Wolf Robe Hunt was ook bekend en beroemd om zijn schilderijen en was tevens een hooggeschoolde zilversmid. De Arrowood Trading Post is er nog wel maar is nu een car repair shop. Zonde is dat veel van de indiaanse afbeeldingen op het gebouw in verval raken.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGc6bAyQzXTUlocEXQEVnhF2rwvXwbZncNyxbG4_trCMJh_U_Q6HNk2jsNGAguzpPe25ZAc08YjXtOJrNUqZWTqSCyFcRbhysRhwDP_p7MS77wMgEqxpyqEwLlN-DasECmF-4NvJxG1cg/s1600/DSC03692-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGc6bAyQzXTUlocEXQEVnhF2rwvXwbZncNyxbG4_trCMJh_U_Q6HNk2jsNGAguzpPe25ZAc08YjXtOJrNUqZWTqSCyFcRbhysRhwDP_p7MS77wMgEqxpyqEwLlN-DasECmF-4NvJxG1cg/s1600/DSC03692-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Arrowood Trading Post</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In 1988 waren de heer en mevrouw Davis niet meer in staat om de attracties te beheren en werden ze gesloten voor het publiek. Meneer Davis stierf in 1990. Het park viel al snel in verval door verwaarlozing en weersinvloeden. Echter, na een decennium hielden het volk van Catoosa en medewerkers van het Hampton Inn een grote inzameling en richtte een fonds op om het Route 66 landmark te restaureren. De blauwe vinvis werd hersteld en geverfd door vrijwilligers in haar oorspronkelijke briljante blauwe kleur. Ook de aangrenzende picknickruimte werd gerestaureerd. Er mag nu niet meer gezwommen worden maar je mag wel vissen vanaf de Bleu Whale. Echter alles wat je vangt, moet je terug zetten! <br />
<br />
En dan komen we bij de plek waar de bekende ‘Twin Bridges over the Verdigres River’ zouden moeten zijn, maar er was er nog slechts één! De bruggen waren niet veilig meer en er komen dagelijks zo’n 20.000 auto’s over heen, dus in 2010 is door de ODOT (Oklahoma Department of Transportation) besloten dat de bruggen moeten worden vervangen. De bruggen zijn in de dertiger jaren gebouwd en maken deel uit van de lange historie van de Route 66. Men is heel bang dat er nu een gewone betonnen brug komt in plaats van ‘the old truss style’ die zo typerend was voor de oude Route 66 bruggen. De ODOT wordt dan ook bestookt met brieven en mail van Route 66 liefhebbers van over de hele wereld die graag zouden zien dat het originele karakter behouden blijft. De bruggen zouden dit jaar gebouwd worden maar wij hebben het dus nog niet gezien!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKGfgCVvrGa4Ek94bppLVNk23nMa4D1cW2Wm1uSPHsyPl8sfdAR1p8EgxYP6sYEiFL5G_TvB78lmrxsPpzRKA-esnTL8tqsjVkjzes-1IFIN6vnXxqv_YrgpsfBjJPCzPWPEMR06xSxD8/s1600/DSC03729-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKGfgCVvrGa4Ek94bppLVNk23nMa4D1cW2Wm1uSPHsyPl8sfdAR1p8EgxYP6sYEiFL5G_TvB78lmrxsPpzRKA-esnTL8tqsjVkjzes-1IFIN6vnXxqv_YrgpsfBjJPCzPWPEMR06xSxD8/s1600/DSC03729-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Twin Bridges over the Verdigres River</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Claremore is vooral bekend als de “home town” van één van de meest favoriete inwoners van Oklahoma, Will Rogers. Rogers werd geboren op 3 november 1879 vlakbij Claremore. Hij was komiek, commentator en acteur en in de jaren ’20 en ’30 was het een van ’s werelds meest bekende beroemdheden. Het Will Rogers Hotel is gebouwd in 1929 in een periode toen door de ontdekking van “Radium Water” een gezondheidsrage werd ontketend en er verschillende nieuwe hotels en kuuroorden nodig waren. Het hotel is tot 1991 in gebruik geweest en toen omgebouwd tot appartementen voor ouderen met een woon- en eetkamer, keuken, badkamer, slaapkamer en een opslagruimte. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMgBfPDgAaN74ZFJGV3l_ZZFflj244TTNb_rAbikeR_Nc1CleErl_li5K7vsIqIY9S8A48ELlryGlJqiSFse1Eh6pk3_A8Dah3Kc5TFzp8zcUeCrTudddLQRjVZvFvvO__7vvyhf9KxGI/s1600/DSC03738-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMgBfPDgAaN74ZFJGV3l_ZZFflj244TTNb_rAbikeR_Nc1CleErl_li5K7vsIqIY9S8A48ELlryGlJqiSFse1Eh6pk3_A8Dah3Kc5TFzp8zcUeCrTudddLQRjVZvFvvO__7vvyhf9KxGI/s1600/DSC03738-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Will Rogers Hotel</span></b></td></tr>
</tbody></table>
En waarom wordt de Route 66 ook wel de “Will Rogers Highway” genoemd? De Route 66 is ‘geboren’ in Oklahoma. Een zakenman uit Tulsa, Cyrus Avery, heeft in 1926 de eerste Amerikaanse snelweg voorgesteld. Het speerpunt van de nationale Highway commissie waar hij commissaris van was, was een Chicago - Los Angeles route creëren die de nu zo beroemde dubbele zessen als officieel wegnummer kreeg. Avery heeft later ook bijgedragen aan het ontstaan van de Amerikaanse 66 Highway Association die de bekendheid en bestrating van de Route 66 moest bevorderen. Deze groep veranderde in december 1935 haar naam in Will Rogers Highway Association toen de beroemde komiek Will Rogers overleed. <br />
<br />
We hebben in Claremore in een paar antique malls lopen rond snuffelen. License plates van Tennessee en Mississippi gevonden, nog twee te gaan! Het begon hier een klein beetje te regenen maar na een paar tellen was het weer over. Nog regelmatig voor foto’s gestopt maar de eerste echte stop was bij Foyil. Een paar mijl ten oosten van deze plaats is een unieke attractie te vinden,'s werelds grootste betonnen totempaal. De totempaal is 18 meter hoog, 9 meter in omvang en er staan 200 gebeeldhouwde en geschilderde afbeeldingen op, o.a. van hagedissen, uilen en indianen. De totempaal staat op de rug van een schildpad.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk1KKl0OWygebL9crGgnsBw1V51Z9ybjYp6OmfBGEjppDIRkmc9n8VzPwmlxYYCcCxoBwo54UI70eXhlD5-Q41YAq-t8zHdqQGGUjsBns6rX0-U7GE-qnWAw9tJHNMAeNMZIRsg7gc0yY/s1600/DSC00420-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk1KKl0OWygebL9crGgnsBw1V51Z9ybjYp6OmfBGEjppDIRkmc9n8VzPwmlxYYCcCxoBwo54UI70eXhlD5-Q41YAq-t8zHdqQGGUjsBns6rX0-U7GE-qnWAw9tJHNMAeNMZIRsg7gc0yY/s1600/DSC00420-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Totem Pole Park</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Gebouwd tussen 1937-1948 door Ed Galloway (1880-1962), een schilder en ambachtsman, was Totem Pole Park een grote attractie langs de oude Route 66. Totem Pole Park, of beter bekend als Galloway Park, ligt 4 km ten oosten van Foyil en is al vele jaren een beroemde ‘detour’ voor Route 66 reizigers. In het park vind je betonnen totempalen en het veelzijdige “Fiddle-House”. Hier vind je de uitgebreide door hem zelf gemaakte violencollectie, elke viool is vervaardigd uit exotische houtsoorten. <br />
<br />
Toen hij in 1962 aan kanker overleed, heeft zijn nalatenschap aan de wereld er ruim 20 jaar onbeheerd bijgelegen. Gelukkig is de collectie gered door de Kansas Grassroots Art Association, die deden de herstelwerkzaamheden, de Rogers County Historical Society en de Foyil Heritage Association. Vandaag de dag trekt de prachtige kunst van Ed Galloway nog steeds Route 66 reizigers van over de hele wereld aan. Het park is in 1999 in het National Register of Historic Places opgenomen. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7QExXmI4oz62S1GoeV0_ovTUqE4BE3rZd23mOSooIeV6gmM_ttRu3rToKz77r8rLrmMYOCfiR3taDYVVcWmZKVtyR4ec_EDbLYQFoeqr3rTnxJipllNYcM3wypSDwIju8Y5BpFvPQUsY/s1600/DSC00421-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7QExXmI4oz62S1GoeV0_ovTUqE4BE3rZd23mOSooIeV6gmM_ttRu3rToKz77r8rLrmMYOCfiR3taDYVVcWmZKVtyR4ec_EDbLYQFoeqr3rTnxJipllNYcM3wypSDwIju8Y5BpFvPQUsY/s1600/DSC00421-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Totem Pole Park</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Chelsea zagen we ineens een heel oud en vervallen restaurant. Toen we foto’s aan het maken waren, kwamen er twee mannen naar Willem toe en vroegen waarom hij hier in godsnaam foto’s van maakte! Willem vertelde hen dat we de Route 66 aan het rijden waren en dat de vervallen panden hier een onderdeel van zijn, ze vertellen een stuk van de geschiedenis van de Mother Road. Hij ging iets halen en dat waren metalen platen van de Route 66, we hebben er twee van hem gekocht.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhUhN8gU9iDTRf-DQJsFk7O-EIfoba7DYIcD8Nyfuzm8KHloYbz_8ALz4bL1FVJbhGp0MrcZ9Xv8yyI18ZT59Y6mw1W68BQle_rbHdo7q3vU5NLpa5vviC8geFKR2K-EuSGgqXF2ccbow/s1600/DSC03798-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhUhN8gU9iDTRf-DQJsFk7O-EIfoba7DYIcD8Nyfuzm8KHloYbz_8ALz4bL1FVJbhGp0MrcZ9Xv8yyI18ZT59Y6mw1W68BQle_rbHdo7q3vU5NLpa5vviC8geFKR2K-EuSGgqXF2ccbow/s1600/DSC03798-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Calvin Berry en zijn buurman</span></b></td></tr>
</tbody></table>
De andere man, die in een hele simpele rolstoel zat, had ook allerlei verhalen en op een gegeven moment vroeg hij of we mee gingen naar zijn shop, hij wilde laten zien wat hij altijd gedaan had. Het bleek een hele bekende Wood Carver (houtsnijder) geweest te zijn. Zijn naam is Calvin Berry en op zijn 8e is hij al begonnen met houtsnijden. Hij is nu 82 jaar en kan al enkele jaren niets meer doen omdat hij er door zijn reuma de kracht niet meer voor heeft. Hij heeft in zijn leven veel shows in heel de USA gegeven en ook gaf hij les. We kregen een foto van hem toen hij nog jong was, heel bijzonder en weer een ontmoeting die we niet snel vergeten!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_tVwSoZvrn4n2JetwwvCgnk1XuEkXnj611zvmuI5jDt9JUu75yJDY0U64CmIZu5OE__kg42FWmtDUQxFnEdRQJritSJ8bWo4RHTAa6tCzjs0QPMwVHWLuoB2a5eUrLtZqdoQhf6kNFdU/s1600/DSC03799-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_tVwSoZvrn4n2JetwwvCgnk1XuEkXnj611zvmuI5jDt9JUu75yJDY0U64CmIZu5OE__kg42FWmtDUQxFnEdRQJritSJ8bWo4RHTAa6tCzjs0QPMwVHWLuoB2a5eUrLtZqdoQhf6kNFdU/s1600/DSC03799-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Calvin Berry</span></b></td></tr>
</tbody></table>
De volgende plaats. Vinita, is de op één na oudste plaats in Oklahoma. Vinita is ontstaan in 1871 toen de spoorweg hier doorheen kwam te lopen. Oorspronkelijk heette het Downingville maar de naam werd ter ere van Vinnie Ream, de beeldhouwster van het levensgrote Lincoln beeld in het capitool, verandert in Vinita. In het centrum zijn nog veel oude Route 66 gebouwen te vinden, zoals benzinestations, cafés, motels en meer. Een aantal voorbeelden zijn: de Route 66 Inn en het Clantons Café uit 1927 met het EAT sign. Bij een Antique Mall, waar we weer even gingen snuffelen, vonden we de nummerplaten van Arkansas en Louisiana, we hebben dus onze vier nieuwe staten!<br />
<br />
In Vinita is ook de Will Rogers Memorial Rodeo. Van 1892 tot 1895 heeft Will Rogers op het Willie Halsell College gezeten in Vinita. Hij heeft hier een hele goede tijd gehad en veel vrienden gemaakt. Jaren later, tijdens een schoolreünie in 1934, zei Will Rogers tegen zijn vrienden in Vinita: “Als jullie een rodeo houden volgend jaar, dan kom ik terug”. Echter op 15 augustus 1935, enkele dagen voordat de rodeo zou worden gehouden, is Will Rogers op tragische wijze om het leven gekomen samen met de beroemde piloot Wiley Post toen hun vliegtuig neer is gestort. Er is toen besloten om de Vinita Rodeo als een eerbetoon aan de door Vinita’s geliefde zoon Will Rogers te houden en dat gebeurt tot op heden ieder jaar! <br />
<br />
Afton, ontstaan in 1886, is van een boerengemeenschap uitgegroeid tot een welvarend stadje door de komst van de Route 66. Er werden service stations en motels gebouwd om de vele Route 66 reizigers te kunnen bedienen. Een van de populairste stops was de Buffalo Ranch, waar niet alleen buffels, maar ook lama’s en jak’s te zien waren. In 1997 is de Buffalo Ranch gesloopt en het enige overblijfsel hiervan is een winkeltje. Toen de I-44 de Route 66 verving, eiste dat veel van Afton en het voelt nu of je een stap terug in de tijd doet. Als je net Afton in komt, dan zie je overblijfselen van het oude Rest Haven Motel (alleen een sign) waar vele vermoeide Route 66 reizigers ooit hun hoofd ter ruste legden.<br />
<br />
Verder is er in Afton ook weer zo’n attractie die je echt gezien moet hebben, het Afton Station. David en Laurel Kane runnen in dit Service Station uit de 30er jaren een memorabilia en oldtimer museum. Je vind hier items uit de hoogtijdagen van Route 66 en de nabij gelegen Buffalo Ranch maar ook Davids gerestaureerde Packard’s. Afton Station, “the best kept secret along Route 66”, werd bekroond met de 2009 Route 66 Business of the Year award op het National Route 66 Festival in Flagstaff, AZ in november 2009.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUdnhyj5pNYWbZPpPVROsITfh-OrnZlxBPbaZOE5wxd2JWvK4YAR6X-Ly5xBM8eEs-o6f531HcfWNeVazXKjC5iEpk38AT2pfoefnoHg1yrl7AYBho696OY1lKBRbf5XYE4s3tVmpdMYY/s1600/DSC03928-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUdnhyj5pNYWbZPpPVROsITfh-OrnZlxBPbaZOE5wxd2JWvK4YAR6X-Ly5xBM8eEs-o6f531HcfWNeVazXKjC5iEpk38AT2pfoefnoHg1yrl7AYBho696OY1lKBRbf5XYE4s3tVmpdMYY/s1600/DSC03928-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Afton Station</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Terwijl Miami was voorbestemd om zich langzaam te ontwikkelen net als zo veel andere kleine steden in het Indianen- territorium, veranderde dat snel met de ontdekking van lood en zink in 1905. Mijnwerkers overstroomden de stad en er was in korte tijd een toename van de bevolking van 141%! Met de voltooiing van Route 66 door Miami opende de gemeenschap al snel allerlei diensten voor weggebruikers.<br />
<br />
Het was al laat in de middag dus we gingen eerst maar eens een hotel zoeken. Maar……eerst zagen we ineens allemaal leuke oude auto’s staan die natuurlijk op de foto moesten. Carl Archdale, de eigenaar, zei dat we rustig binnen op het terrein foto’s mochten maken toen hij ons door het hek zag staan hannesen! Dat hebben we dan ook maar gedaan, het waren echt hele oude auto’s waar van alles aan ontbrak maar wel schitterend op de foto.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKa6aiok6LztvE_CVVDMCehbsgOdi_eUQXbpsWTPnQDxS77qs28BxECz5fyRjhRa32fI36UiIVNPxcC2wW3Cl7IY6pcJb1_b7YuRJCR10c0qRLqC-TeU2NL3LKyB5P1-97uQadF3yMbr8/s1600/DSC03959-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKa6aiok6LztvE_CVVDMCehbsgOdi_eUQXbpsWTPnQDxS77qs28BxECz5fyRjhRa32fI36UiIVNPxcC2wW3Cl7IY6pcJb1_b7YuRJCR10c0qRLqC-TeU2NL3LKyB5P1-97uQadF3yMbr8/s1600/DSC03959-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Carl Archdale's oldtimers</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Daarna een kamer genomen in een Americas Best Value Inn, hele ruime en mooie kamer met enorm hoge bedden. Onze voeten raakten de grond geen eens meer en zo klein zijn we nu ook weer niet! Het restaurant naast het motel bleek al gesloten te zijn dus via de tomtom een ander restaurant gevonden en dat bleek achteraf maar goed te zijn ook. Het was Montana Mike’s Steakhouse, zag er veel leuker uit en we hebben er werkelijk heerlijk gegeten! Daarna nog een beetje rond gelopen en even foto’s gemaakt van een prachtig neonsign, Waylan’s Ku Ku Burger, een zaak die hier vanaf 1965 zit.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgel1MDvj3P8q87wF0ai5EggR8PGXo43FcgZUq0WyanwJnba3AQRAHlodKePM4iWAY6eumn8KGnJjBX1VVjHuPCb13kuv4vNcnrZd4BjxYIT81g2ig8InWvc9Wu5sVVga0KAe9kaAKRypQ/s1600/P6119793-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgel1MDvj3P8q87wF0ai5EggR8PGXo43FcgZUq0WyanwJnba3AQRAHlodKePM4iWAY6eumn8KGnJjBX1VVjHuPCb13kuv4vNcnrZd4BjxYIT81g2ig8InWvc9Wu5sVVga0KAe9kaAKRypQ/s1600/P6119793-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Waylan’s Ku Ku Burger</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 6: Miami OK – Springfield MO (230 km) (24-30°C)</span></b><br />
Nog een klein stukje Route 66 in Oklahoma vandaag! We starten deze dag met het maken van foto’s van het Coleman Theater in Miami OK, een theater uit 1928. Dit oorspronkelijk vaudevilletheater en film paleis heeft op 18 april 1929 haar deuren geopend voor een volle zaal (1600 personen), à $1,00 per stoel! Vanaf deze dag is het nooit donker geweest in het Coleman Theater! Gebouwd door George L. Coleman Sr., een lokale mijnbouw magnaat, heeft het weelderige gebouw met het Louis XV interieur de bezoekers altijd verblind. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD6WhgbghnthegNn6uiDYM0aGRpLOlfeDPa-6Qb9PjlvCpLGUGOWmMFmd_55NTAIX3W7VVXJTcvU6SJ4kJp09DLkyDb3xZU184qx5qdI0l4Qn-3s4JJRbO_RBivBuBRsk2dgX6Ykv0I3A/s1600/DSC00531-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD6WhgbghnthegNn6uiDYM0aGRpLOlfeDPa-6Qb9PjlvCpLGUGOWmMFmd_55NTAIX3W7VVXJTcvU6SJ4kJp09DLkyDb3xZU184qx5qdI0l4Qn-3s4JJRbO_RBivBuBRsk2dgX6Ykv0I3A/s1600/DSC00531-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Coleman Theater</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Het historische gebouw is aan de stad Miami gedoneerd in 1989 door de Coleman familie. Honderden vrijwilligers hebben ontelbare uren werk gestoken in de renovatie en restauratie van het theater. Er werd op diverse manieren geld ingezameld, o.a. door allerlei evenementen te organiseren voor jong en oud. Er is een non-profit organisatie opgericht voor het project en ze noemden zichzelf de “Friends of the Coleman”. Het ooit verdwenen gigantische Wurlitzer pijporgel is teruggeplaatst op zijn oorspronkelijke plaats (teruggevonden in Texas) en men heeft de prachtige kroonluchter gerestaureerd. <br />
<br />
Commerce heette oorspronkelijk Noord-Miami tot 1914. Commerce is de plaats waar de baseball legende Mickey Mantle is opgegroeid. De Route 66 door de stad is ter ere van hem hernoemt en heet nu de Mickey Mantle Boulevard. Het stadje is bekend door Bonnie en Clyde die hier in 1934 kwamen vast te staan in de modder met hun wagen tijdens een vluchtpoging. Agent Cal Campbell en politie chef Percy Boyd werden naar het incident toegestuurd en de agent is toen doodgeschoten en de chef werd gewond en is ontvoerd. Boyd is later vrijgelaten in Fort Scott in Kansas maar niet voordat Bonnie hem liet beloven dat hij het grote publiek zou vertellen dat ze géén sigarenrookster was! <br />
<br />
Aan de westkant van Main Street op de historische Route 66, is een Conoco service station uit 1930 te vinden, Allen’s Fillin’ Station. Het Franse cottage stijl gebouw is uniek in de manier waarop het ingebouwd is in de muur van het laatste gebouw aan de hoofdstraat. In 2008 is het station gerenoveerd door Carl en Linda Allen en is nu een museum en souvenirwinkel.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiez1FrDwS_-nalLtO3NJkzlZyzYjgF6p7vPTEm9tkqlazLSgILwIhM0RkdLlKfkhXXE3cJplQjeAcMd3-P4WbVzD5RmiRfRT0NNnprzuBn7clbgA7UObWRYsloIx8l_ceAkNbltXT2pHU/s1600/DSC04073-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiez1FrDwS_-nalLtO3NJkzlZyzYjgF6p7vPTEm9tkqlazLSgILwIhM0RkdLlKfkhXXE3cJplQjeAcMd3-P4WbVzD5RmiRfRT0NNnprzuBn7clbgA7UObWRYsloIx8l_ceAkNbltXT2pHU/s1600/DSC04073-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Allen’s Fillin’ Station</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Schuin er tegenover ligt de Dairy King, gebouwd in 1931 en oorspronkelijk een Marathon Gas Station. Charles Duboise en zijn moeder runnen de Dairy King wat nu een goed lopende snackshop is. Toen we foto’s aan het maken waren kwam zij er net aan en opende de zaak. We moesten echt even binnen komen en het gastenboek tekenen. Even later kwam haar zoon ook binnen en jeetje……toen kwamen we er niet meer weg! Hij had hele verhalen over hoe het hier vroeger was en over Bonnie en Clyde die hier altijd in de omgeving waren. Wat heel leuk was, hij bakte Route 66 Cookies! Hij heeft patent op de koekjes en ook op de vorm om de koekjes mee te maken. Hij verstuurt ze over de hele wereld! We kregen er twee mee van hem en ze waren heerlijk!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaKDZ5B_XuzwhSkHMtRQEFZTsnfZ0AywiDcMNfBqZ8m3-sarOQfhe-MoumXb768V0DPt9LjCr9vScIZaCQgkcIQkEldjqfm9z8Lc5Qx8yMvbroVeUbdwj4fhipV5EnQN768c9wZ5a5DME/s1600/DSC04055a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaKDZ5B_XuzwhSkHMtRQEFZTsnfZ0AywiDcMNfBqZ8m3-sarOQfhe-MoumXb768V0DPt9LjCr9vScIZaCQgkcIQkEldjqfm9z8Lc5Qx8yMvbroVeUbdwj4fhipV5EnQN768c9wZ5a5DME/s1600/DSC04055a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Dairy King</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Omgeven door hoog prairiegras, was onze laatste stadje in Oklahoma, Quapaw, ooit een belangrijke hooi leverende stad. Na de eeuwwisseling werden grote ranches en grazende runderen de belangrijkste bron voor een welvarende economie. Echter ook in Quapaw kwam de echte welvaart pas door de vraag naar lood en zink in 1897. De Dark Horse Mine, die in 1904 werd geopend, was de levensader van de stad. Na de Eerste Wereldoorlog werd de vraag naar lood en zink minder en Quapaw’s ‘boom days’ waren over. Vandaag de dag is Quapaw één van de vervagende mijnstadjes maar er zijn nog verschillende mooie muurschilderingen te vinden die zeker een foto stop waard zijn!<br />
<br />
Even later gingen we de staatsgrens over en kwamen in Kansas. De Route 66 loopt door de lagere oostelijke hoek van de staat en is maar 12.8 mijl (20.6 km) lang. Hier is een klassiek voorbeeld van het oude gezegde: goede dingen komen in kleine verpakkingen!” Kansas verpakt meer van de Route 66 Experience in die paar mijl dan één van de andere staten. Kansas was de eerste staat waar de Route 66 volledig was geplaveid (1929). Oké….het was vrij simpel voor Kansas om dit te doen, 20.6 km is makkelijker te effenen dan honderden mijlen! Kansas is de enige staat die volledig wordt omzeild door de Interstate die Route 66 heeft vervangen.<br />
<br />
Ondanks de korte lengte, loopt de route door drie steden die rijk aan Route 66 geschiedenis zijn, Galena, Riverton en Baxter Springs. Aangezien wij richting Missouri gingen, kwamen we eerst langs Baxter Springs. We kijken even bij Sacs 66, een antiek zaak. We raakten aan de praat met de eigenaar en zijn vrouw. Ze waren erg geïnteresseerd in Willem zijn modellen, onze blog op de computer opgezocht en ze waren heel enthousiast. Het is hartstikke leuk maar je bent wel elke keer veel tijd kwijt! Daarna koffie drinken bij <a href="http://angelsontheroute.homestead.com/" target="_blank">Angels on the Route</a>, de eigenaresse herkende mij nog van twee jaar geleden. We kregen een heerlijk stuk taart en hebben even heerlijk zitten kletsen. De zaken gaan gelukkig nog steeds heel goed.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBKc5xSrSLCnntL1c2g213wL_9zDxG3N7LtD3y6OYpf1TKjiSrOVksA_ceaOB-p-KG2d9GL5SFl7bi90e7J8PKxGnomgAAEaZM9BMP3gP5uPswYizgoW9gm24IPm_Iaj3B96Dqj0bkRrI/s1600/DSC04099-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBKc5xSrSLCnntL1c2g213wL_9zDxG3N7LtD3y6OYpf1TKjiSrOVksA_ceaOB-p-KG2d9GL5SFl7bi90e7J8PKxGnomgAAEaZM9BMP3gP5uPswYizgoW9gm24IPm_Iaj3B96Dqj0bkRrI/s1600/DSC04099-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Heerlijke taart bij Angels on the Route!</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Tot slot zijn we bij het Route 66 Visitor Center wat gevestigd is in een gerestaureerd Philips 66 station uit de 30er jaren wezen kijken. Dit tankstation heeft Philips Petroleum producten verkocht tot 1958. In 2005, na diverse wisselingen van eigenaar, is het pand in handen gekomen van de Baxter Springs Historical Society. Zij hebben het pand gerestaureerd naar zoals het er in de 4oer jaren uitzag. Deze restauratie is mogelijk geweest door donateurs en een grote bijdrage van The National Park Service. We moesten natuurlijk even binnen kijken, het was ook een souvenir winkel met veel Route 66 memorabilia. Toen we binnen kwamen kregen we na de gebruikelijke vraag: “where do you come from?”, een stift in onze handen gedrukt met de woorden: “when you can find an empty piece of wall, you can sign it”! Natuurlijk vonden we dat en bovenop een stoel staande, heb ik onze namen op de muur geschreven! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3cMxNNfGfl5vcWeC7h-QIFR3CEyQQOC6H3s3njJV6ubzPMhTGoy_PVcJPJVlJnIg4geuxMzS-YAg4eM6UWjrcLpfA-8bG20oVwYjLXGn80kU8gBIXsihXfR3keb95ZGwyg-OtxcyxNyI/s1600/DSC04121-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3cMxNNfGfl5vcWeC7h-QIFR3CEyQQOC6H3s3njJV6ubzPMhTGoy_PVcJPJVlJnIg4geuxMzS-YAg4eM6UWjrcLpfA-8bG20oVwYjLXGn80kU8gBIXsihXfR3keb95ZGwyg-OtxcyxNyI/s1600/DSC04121-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Route 66 Visitor Center</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Voor je bij Riverton komt, tenminste als je de Route 66 in oostelijke richting rijdt zoals wij nu doen, kom je nog langs de Rainbow Bridge (1923) zoals de brug officieel heet. De brug wordt ook wel Marsh Arch Bridge genoemd, dit refereert naar de ontwerper, ingenieur James Barney Marsh. Het heeft heel wat moeite gekost om deze laatste van de drie mooie betonnen Arch Bridges te behoeden voor de sloop. De Kansas Route 66 Association heeft hier een behoorlijke strijd voor geleverd maar met succes! Twee soortgelijke bruggen langs de Route 66 in Kansas hadden niet zoveel geluk en de Rainbow Bridge is daarmee de enige resterende brug van dit type langs de gehele route.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2mTbTrd01NLqO3RYOhignBGl67K7jaJC09KYNOG4uJGR1VXLpBz8Us9DTtUTAni-Kax_jA-4KhhZ8JQjTxZr9cStMR1sYCeuG2dJaSiDVpMBui4bxRqgRSl4Ca34k7VWb5HeN2TuceK0/s1600/DSC04136-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2mTbTrd01NLqO3RYOhignBGl67K7jaJC09KYNOG4uJGR1VXLpBz8Us9DTtUTAni-Kax_jA-4KhhZ8JQjTxZr9cStMR1sYCeuG2dJaSiDVpMBui4bxRqgRSl4Ca34k7VWb5HeN2TuceK0/s1600/DSC04136-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Rainbow Bridge</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Riverton is de grootste bezienswaardigheid de Eisler Brothers Old Riverton Store. De zaak is gebouwd in 1925 en heette oorspronkelijk de William’s Store. Ze verkochten kruidenierswaren en wat algemene goederen, er was een klein restaurant en een tankstation. In 1932 is er een “Y not eat Barbecue” toegevoegd. Hoewel het bedrijf regelmatig veranderde, is het nooit gesloten geweest. In 1973 kocht de familie Eisler het pand. De winkel werd gerund voor de Eisler’s door hun neef, Scott Nelson. Op 31 maart 2011 heeft hij de zaak gekocht van de Eisler’s. De zaak heet nu Nelson’s Old Riverton Store maar verkoopt tot op de dag van vandaag nog steeds kruidenierswaren, bloemen, cadeauartikelen, Route 66 memorabilia en producten van lokale ambachtslieden. Het is een populaire stop bij Route 66 reizigers! Een leuk weetje is dat Scott de president is van de Route 66 Association van Kansas!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVjkXzPQuGLzTHxmQMcZdceLzIoug7hKiRJm253ggg2IrC__xWIJ8S7ae3Ie_zi-YQ1gQHSfwIReJQRQGrD2OmZgDYKWhW1f4AtIElt4QZUdOvPg1oj-dH0Ut9HJGxhY5NRL6d2w6G9iQ/s1600/DSC04140-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVjkXzPQuGLzTHxmQMcZdceLzIoug7hKiRJm253ggg2IrC__xWIJ8S7ae3Ie_zi-YQ1gQHSfwIReJQRQGrD2OmZgDYKWhW1f4AtIElt4QZUdOvPg1oj-dH0Ut9HJGxhY5NRL6d2w6G9iQ/s1600/DSC04140-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Nelson’s Old Riverton Store</span></b></td></tr>
</tbody></table>
En dan komen we in Galena…..hier waren we twee jaar geleden ook om 4Women on the Route te bezoeken. In verband met het Route 66 festival wat toen in Joplin werd gehouden, was het echter gesloten. Het is een oud KanOtex Service Station aan het einde van North Main Street wat is gekocht door vier vrouwen uit Galena, Betty Courtney, Melba Rigg, Renee Charles en Judy Courtney. Het benzinestation werd gebouwd in de hoogtijdagen van de Route 66 en er werd later nog een reparatieruimte aan toegevoegd. Toen de mijnbouw in Galena stopte en ook de Route 66 werd opgeheven, sloot het tankstation en heeft lang leeg gestaan. Deze vier vrouwen hebben het pand geheel gerenoveerd naar het oorspronkelijke ontwerp en hebben er een snackbar en Route 66 Gift Shop van gemaakt. Ze verkopen snacks, antiek, Route 66 en Cars memorabilia en handgemaakte artikelen door lokale artiesten en ambachtslieden waaronder ook Melba Rigg.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZEswHIiHM1igZjbL56pyD73VTRy9mhbirlIZMCROf02nXl2clLIIHf22Z4tKg-_rdoT2dU_I9VglR_vGeTz325zptXJGBiD1pX5dgTIN9nRHkw_Gl2qXf-_4HOzVppsdXDj13GHupKak/s1600/DSC04176-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZEswHIiHM1igZjbL56pyD73VTRy9mhbirlIZMCROf02nXl2clLIIHf22Z4tKg-_rdoT2dU_I9VglR_vGeTz325zptXJGBiD1pX5dgTIN9nRHkw_Gl2qXf-_4HOzVppsdXDj13GHupKak/s1600/DSC04176-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">4Women on the Route</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Één van de belangrijkste trekpleisters bij 4Women on the Route is “Tow Tater”, een international boom truck uit 1951 die de inspiratiebron was voor “Tow Mater” in de Disney film Cars. De truck was lange tijd het slachtoffer van verwaarlozing, is erg roestig, de bekleding is gescheurd en gerafeld en de kilometerteller staat op meer dan 99.000 km! Maar wie weet hoe vaak die al klokje rond is gegaan! Echter…..Tow Tater rijd nog steeds mee in parades en kan ook worden gehuurd voor speciale evenementen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguf-odTaTfnaUE9FvdU65p__j0UONIrH9nf1GLhqsDUEx3gobJvwxpH9R7tFwLuyMmyifDecrvcgI8iXDoMsZJgkIPyoBDZLwkpWBYZ-nMEby2ptHFG0HhsGKGa9lFs-XBi2-6ZcJLiX8/s1600/DSC04163-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguf-odTaTfnaUE9FvdU65p__j0UONIrH9nf1GLhqsDUEx3gobJvwxpH9R7tFwLuyMmyifDecrvcgI8iXDoMsZJgkIPyoBDZLwkpWBYZ-nMEby2ptHFG0HhsGKGa9lFs-XBi2-6ZcJLiX8/s1600/DSC04163-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">“Tow Tater”</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Melba was nu gelukkig wel aanwezig en we werden zeer hartelijk begroet door haar. Ze liet ons de hele zaak zien. De snackbar was gesloten omdat ze een brand hadden gehad maar gelukkig was alles wel weer hersteld en gingen ze eerdaags weer open. Op een gegeven moment ging de telefoon en dat bleek Gary te zijn van Gay Parita. Daar moesten we vandaag ook nog naar toe en toen Melba zei dat we bij haar waren zei Gary dat ze ons snel moest doorsturen. En ja, we moesten ook echt door want we wilden ook nog naar Red Oak! Melba is een hele hartelijke en gezellige vrouw maar de bijnaam “the Mouth” begrijpen we ook wel, wat kan die praten zeg!!<br />
<br />
Om Red Oak II te vinden was nog een hele klus, we reden dan ook een keer helemaal verkeerd en zaten ineens op de snelweg richting Kansas City. De tomtom kon het adres niet vinden en daarom hebben we het maar ergens gevraagd. We vonden het toen wel snel. En gelukkig maar……dit is echt geweldig! Red Oak II is geheel gebouwd door Lowell Davis. “De ’30 jaren waren veel simpeler tijden, buren hielpen buren, iedereen had een tuin, blikten hun eigen voedsel in, hadden een melkkoe en maakten zelfs hun eigen kleding! Volgens de hedendaagse standaard was men arm…….ze wisten het alleen niet!” Deze woorden van Lowell Davis refereren naar de verdwijnende manier van leven in duizenden kleine steden in heel Amerika, en dat was juist het soort leven wat Lowell ervaarde gedurende zijn jonge jaren in het stadje Red Oak in Missouri.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxaM1rQw-d6ShHUNlQwcZwJXt3JVx0nCBmAtKDozbNcSkvJ8mbqU0946YhLqaEei4r0_gmK7sMwDlx6COaFWlx2_XBFKzKx98sGLwXN7ppa2hPPIOTJMH8rPwPHmZb9Nspo_GA1LKT-Nk/s1600/DSC04196-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxaM1rQw-d6ShHUNlQwcZwJXt3JVx0nCBmAtKDozbNcSkvJ8mbqU0946YhLqaEei4r0_gmK7sMwDlx6COaFWlx2_XBFKzKx98sGLwXN7ppa2hPPIOTJMH8rPwPHmZb9Nspo_GA1LKT-Nk/s1600/DSC04196-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Red Oak II</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Maar het begon allemaal toen men kort na de Tweede Wereldoorlog begon te verhuizen naar de grote steden op zoek naar een beter leven zo ook Lowell. De kleine steden liepen leeg en nu, ongeveer zestig jaar later, zijn de meeste van deze plattelandsgemeenschappen verandert in spooksteden. Toen Lowell na zijn ‘good life’ carrière in de Forth Worth/Dallas area terugkeerde naar de plaats waar hij opgroeide, is dat precies wat hij vond, een spookstad! Hij begon huizen en bedrijven uit zijn geliefde Red Oak te kopen en verplaatste ze naar zijn 23 mijl verderop gelegen Fox Fire Farm nabij Carthage in Missouri. Hij restaureerde ze tot hun oorspronkelijke grandeur en toen was Red Oak II geboren! <br />
<br />
In 1987 was Red Oak II nog gewoon een maïsveld, maar voor Lowell was het een stuk canvas! “Ik geloof niet dat een kunstenaar beperkt kan worden tot het gebruik van alleen verf of klei. Het kan van alles zijn, inclusief rommel, hout en zelfs een oud gebouw! Voor mij is Red Oak II een combinatie van een schilderij en een sculptuur en het is gewoon gemaakt van dingen die een ander weggooit”. Een bezoek aan Red Oak II is een bezoek aan het verleden. Je ziet er o.a. Grandpa Weber’s smidse, waar Lowell’s overgrootvader zijn vak uitoefende, een oud Philips 66 Station wat oorspronkelijk langs de oude Route 66 stond in de buurt van Red Oak en de oorspronkelijke General Store uit Red Oak. De General Store werd gerund door de vader van Lowell en dit is ook de plek waar hij leerde beeldhouwen en schilderen! <br />
<br />
Het is echt heel jammer dat we niet zoveel tijd hadden want hier zouden we wel een aantal uur zoet kunnen zijn met het maken van foto’s, Het is echt geweldig wat deze man hier heeft gerealiseerd. We hadden ook graag even met hem gepraat maar het was al erg laat en ja……Gary is waiting!! En toen kwamen we nog langs Spencers Garage en hier moesten we ook echt nog even kijken. We waren hier al eerder in de buurt geweest maar hadden het toen niet gevonden. Spencer is nooit meer geweest dan een stip op de kaart, ontstaan in 1870 toen er een postkantoor werd geopend. Later is er een school en een kerk bijgebouwd en ontstond een kleine boerengemeenschap. Rond 1912 was het al een spookstadje toen de weg naar Spencer onberijdbaar werd en de meeste mensen verhuisden.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgETij8fx3Pay0Tv-_PAnki-qxTZW8vB5WblIJE3spyIQmLANt1yZvTYdxKGD6yEsMdO1-tiRKzJfr9cT25yj0Os_3OFDn5pQ93-wMGqvwEF39KCZ8VYqLE8N4SdAEHC3rn_IxzBSp67mE/s1600/DSC00694-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgETij8fx3Pay0Tv-_PAnki-qxTZW8vB5WblIJE3spyIQmLANt1yZvTYdxKGD6yEsMdO1-tiRKzJfr9cT25yj0Os_3OFDn5pQ93-wMGqvwEF39KCZ8VYqLE8N4SdAEHC3rn_IxzBSp67mE/s1600/DSC00694-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;"><b>Spencers Garage</b></span> </td></tr>
</tbody></table>
Toen de Route 66 door het stadje kwam te lopen, leefde het weer even op. Er werd een kruidenier, een tankstation en garage en een kapperszaak geopend. Deze bedrijven sloten allemaal toen de Route 66 werd vervangen door de I-44. Tot voor kort bestond het hele stadje uit één rij leegstaande gebouwen. Ze waren wel in een goede conditie maar stonden eenzaam en verlaten langs dit oude stuk van de Route 66. Echter, deze historische panden zijn gekocht door Francis en Marie Lynn Ryan uit Salina Kansas. Zij kochten het van Kent Casey wiens grootvader, Sydney Casey, eerste eigenaar was in 1925. Sydney Casey bouwde deze gebouwen en runde de bedrijven gedurende de tijd dat de Route 66 door dit gebied liep. In de eerste jaren was het benzinestation een Tydol Station maar later werd het een Philips 66 Station. <br />
<br />
Nu zijn het benzinestation en de garage volledig gerestaureerd in hun oude glorie om een nieuwe generatie Route 66 reizigers te verwelkomen. De benzinepompen, uithangborden en andere memorabilia komen uit Spencer’s persoonlijke collectie. Hij is van plan om alle gebouwen te restaureren om nog meer karakter te geven aan het vergeten stadje Spencer! Was heel leuk om dit te zien maar nu echt naar Gary………..<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhubgM_eANaBizx19KRL4V9qX6uJOHR6ARunKeRIvLK6lvz0BJ-yGmllTsVdyYPR6MoB1PVBwCaASnVcTTi_0yD_IeWQdt_vrLp9egbvYPuy7ejFVSi5MX945cMk-eEycguoBzXebFwuOk/s1600/DSC00721-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhubgM_eANaBizx19KRL4V9qX6uJOHR6ARunKeRIvLK6lvz0BJ-yGmllTsVdyYPR6MoB1PVBwCaASnVcTTi_0yD_IeWQdt_vrLp9egbvYPuy7ejFVSi5MX945cMk-eEycguoBzXebFwuOk/s1600/DSC00721-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Gary Turner</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Gelukkig vond hij het niet erg dat we zo laat waren want hij woont vlak achter het tankstation en is daar toch altijd. Het tankstation ligt in Paris Springs Junction en is niet het originele station. In 1926 was een garage één van de eerste gebouwen die gebouwd werd in dit stadje. Vier jaar later werd er een Sinclair Station naast gebouwd. De eigenaars, Gay en Fred Mason, die er ook een café en drie cabins aan toevoegden, noemden het naar mevrouw Mason, Gay Parita. Gebruik makend van de drukste weg in Amerika, de Route 66, deden de Mason’s goede zaken met het plakken van banden, de verkoop van benzine en snacks gedurende 25 jaar. Toen Gay Mason in 1953 overleed, runde Fred de zaken tot de volgende tragedie toesloeg. Het Sinclair Station brandde geheel uit in 1955! Fred overleed in 1960. <br />
<br />
Kort na de dood van Fred werd de Route 66 opgeheven en vervangen door de I-44. Een groot aantal jaren lag het land braak en werd alleen het woonhuis nog gebruikt. Tot Gary en Lena Turner het land kochten! Samen met zijn zoon Steve, herbouwde Gary het oude Sinclair Station. Het station is geen exacte kopie van zijn voorganger maar de gevel is wel karakteristiek voor het jaren 30 tijdperk. Het station verkoopt geen benzine alleen herinneringen en enthousiaste verhalen van een hele grote Route 66 fan, Gary Turner! Wat een geweldige man is dit zeg! Willem heeft een schaalmodel gemaakt van zijn benzinestation, konden we helaas niet laten zien, en hij bleef maar bedanken daarvoor. Hij vond het zo’n eer dat Willem dit gedaan had, we gingen er dan ook weg met diverse T-shirts, een boek en een tas die we echt moesten meenemen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5NS_qUFpoWTZQCq3M-36kYiK8rQM3W4UwXKMeZqu74nc3Fs8iNmgtGFxXnr24yUt-Z1x7P5Cd3jjT2roVq7UjSGPh389268sTieen98aTqQUJ0S63Vv_gKfRnhSo70EHFHi1ZpwJ5tkA/s1600/DSC04338-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5NS_qUFpoWTZQCq3M-36kYiK8rQM3W4UwXKMeZqu74nc3Fs8iNmgtGFxXnr24yUt-Z1x7P5Cd3jjT2roVq7UjSGPh389268sTieen98aTqQUJ0S63Vv_gKfRnhSo70EHFHi1ZpwJ5tkA/s1600/DSC04338-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Gay Parita</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We hebben hier zo’n drie uur gezeten, drankjes gedronken, ijs gegeten en heerlijk zitten kletsen met Gary en zijn vrouw. We moesten ons hier echt losrukken want we moesten nog naar Springfield en hadden nog geen motel. Gary heeft toen voor ons gebeld en een kamer gereserveerd. Gary zou zeer waarschijnlijk morgenavond naar Lebanon komen met zijn zoon om naar de modellen te kijken, we hopen dat dit lukt! We kwamen pas om 22.00 uur aan in het motel, het Best Western Rail Haven Motel, ook een Route 66 icoon! <br />
<br />
Het Rail Haven Motel is L-vormig complex gebouwd in 1938 en uitgebreid in 1957. Het is gelegen op het kruispunt van verschillende belangrijke wegen waaronder de Route 66. De Route 66 liep door Springfield via Glenstone Avenue en draaide daarna naar het westen via St. Louis Street. Deze beide straten zijn sinds het verdwijnen van de Route 66 altijd belangrijke transportroutes gebleven in Springfield. Het Rail Haven Motel is nog altijd in bedrijf en is één van de best bewaarde motels langs de Route 66 in Springfield. We hadden hier een geweldige kamer en hebben heerlijk geslapen na deze zeer enerverende dag met al die geweldige ontmoetingen!! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 7: Springfield MO – Lebanon MO (93 km) (21-25°C)</span></b><br />
Na wat te hebben gegeten, tanken we en vertrekken we richting Lebanon MO. We rijden op ons gemak over de Route 66 en stoppen af en toe voor een foto. Bij Phillipsburg maken we een langere stop want hier gaan we even heerlijk rondsnuffelen bij Redmons, World’s Largest Gift Shop en Candy Factory. Twee jaar geleden hebben we hier ook wat leuke T-shirts gekocht dus we gaan kijken of er nog nieuwe zijn! We vinden heel wat nieuwe Route 66 shirts dus Willem kan weer even vooruit. Bij de Candy Factory kopen we heerlijke toffees en zuurtjes in allerlei smaken en dan gaan we op weg naar Lebanon.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirqYJ_HbYsDAGyQ8qrEXh5ebxC8cV3mBeUpTqn8pmoAyUGdlrbnccINEKS2uPEOHfRinuRqh6qRBryQ464FJLzAtmwRPeBUt6-eLspEs3eWJ2ORZFBxAuC2OhoROj9vrWM8ABIqzytIKo/s1600/DSC04349-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirqYJ_HbYsDAGyQ8qrEXh5ebxC8cV3mBeUpTqn8pmoAyUGdlrbnccINEKS2uPEOHfRinuRqh6qRBryQ464FJLzAtmwRPeBUt6-eLspEs3eWJ2ORZFBxAuC2OhoROj9vrWM8ABIqzytIKo/s1600/DSC04349-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Candy Factory</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We zijn net na de middag in Lebanon bij het Munger Moss Motel. Jerry Alger en zijn vrouw Lynda, die we hier zouden ontmoeten, kwamen gelijk naar ons toelopen en ook Ramona, de eigenaresse. We kregen een dikke knuffel van haar! Ramona was erg blij met de miniatuur van haar motel sign en de ketting die ik voor haar had gemaakt. We kregen kamer 65, de Texas Room. Spullen naar binnen en nu eerst de schaalmodellen uitpakken. Gelukkig waren ze allemaal nog heel, alleen een kleine beschadiging op het dak van Gay Parita maar dat was vrij simpel te repareren. Jerry en Lynda kwamen later naar onze kamer en hadden een vaasje bij zich met twee witte bloemen, was voor mijn moeder (overleden 19 mei 2012)! Dit is toch zo ontzettend lief en attent terwijl het eigenlijk wildvreemden zijn voor ons die we alleen van facebook kennen, we kregen het best even moeilijk!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhef63NdYp9WbeetOLNE8HVo3Vkk02Xct364m01_Q-ahAvFL-dcdMetH5z72MkoCuGg-YOSyQSIbY-5xa1uG1khXTyPbJhE_U4Xut0jYJ_emyuu58ZTkymftYN9r_lhtBccPsuRpzzG5nI/s1600/DSC00753-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhef63NdYp9WbeetOLNE8HVo3Vkk02Xct364m01_Q-ahAvFL-dcdMetH5z72MkoCuGg-YOSyQSIbY-5xa1uG1khXTyPbJhE_U4Xut0jYJ_emyuu58ZTkymftYN9r_lhtBccPsuRpzzG5nI/s1600/DSC00753-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Two White Flowers for my Mother!!</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><i>NB: Het vaasje met bloemen is de hele reis verder met ons meegegaan, we konden er geen afstand van doen!!</i></b><br />
<br />
We hebben de rest van de middag rustig aangedaan, dak van Gay Parita gerepareerd en verder geluierd. Vanavond komen er allerlei mensen kijken naar de modellen en wordt Willem geïnterviewd door Rich Dinkela voor het Route 66 Show Me magazine. Even na vijfen was Rich Dinkela er met een fotograaf, Virginia Harold. Ze heeft honderden foto’s gemaakt van de schaal modellen en soms moesten we wel lachen want ze lag af en toe plat op de vloer om vanuit de juiste hoek te fotograferen. Ondertussen leek onze hotelkamer wel de zoete inval! Jerry en Lynda, Gary (van Gay Parita) en zijn zoon Steve waren er, ook Judy kwam binnen en weer een dikke knuffel! Een stel wat we in 2010 in het museum hadden ontmoet en toen ook nog Scott van Root Beer 66! Gary was diep onder de indruk van het schaalmodel van zijn benzinestation, hij bleef Willem maar bedanken voor wat hij gedaan had.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-X7CoMLmDuGFqmhFCjaJa0LP2jnO413IKI2TxqC2d0EynSfAG_z-m60tAsfp4IV377UwCY5VI3X4sgKlySvJmt-Fe6ju8sWfC-ZovheF676vSwtF_bE311P8iKZkqSjsQzdRIN5wemEA/s1600/DSC04355-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-X7CoMLmDuGFqmhFCjaJa0LP2jnO413IKI2TxqC2d0EynSfAG_z-m60tAsfp4IV377UwCY5VI3X4sgKlySvJmt-Fe6ju8sWfC-ZovheF676vSwtF_bE311P8iKZkqSjsQzdRIN5wemEA/s1600/DSC04355-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Virginia Harold, Lynda, Judy en Rich</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Ook heel leuk was dat Willem de motorkap van de auto van Rich mocht tekenen. Hij liet iedereen die ook maar iets voor de Route 66 betekende, de kap tekenen. Als hij vol is, dan wil Rich hem in Route 66 musea in iedere staat tentoonstellen. Het is dus een hele eer dat Willem daar ook bij mag staan! Jerry en Willem hebben later pizza’s gehaald en die hebben we met zijn allen opgegeten bij het zwembad. Gary was er zo van aan het genieten, hij had al jaren geen pizza gegeten. Dit was heerlijk om te zien! Judy ging weg nadat we hadden afgesproken morgen om 09.00 uur bij het museum. Alle anderen gingen kort daarna ook weg behalve Jerry en Lynda, zij logeren net als wij in het Munger Moss. We hebben nog een tijd zitten praten bij het zwembad maar het werd fris en toen zijn we naar onze kamers gegaan.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOSOF2vEpBAlPRmWkOo0mhiHk6FBA_YKlov1Lj-TAlPyxx-0-wGjaR9Q91v3vTc_8m9EBlEysgivTCZ0FUhpikAVjhV8i5DTw_LhXixs4lopHI34GzwAMBxRTQLPirXMfRrXLWKihbx98/s1600/P6139809-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOSOF2vEpBAlPRmWkOo0mhiHk6FBA_YKlov1Lj-TAlPyxx-0-wGjaR9Q91v3vTc_8m9EBlEysgivTCZ0FUhpikAVjhV8i5DTw_LhXixs4lopHI34GzwAMBxRTQLPirXMfRrXLWKihbx98/s1600/P6139809-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Met z'n allen pizza eten bij het zwembad</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 8: Lebanon MO (21 km) (21-25°C)</span></b><br />
We vertrekken al vroeg naar het Lebanon Laclede Library and Route 66 Museum waar we met Judy hebben afgesproken. Het is bijna niet meer te herkennen, er is een aardige verbouwing gaande! Zo te zien wordt het uiteindelijk geweldig. Cathy, de directeur en Mark, die het museum runt, kwamen gelijk aanlopen en we kregen een uitgebreide rondleiding. Mark vertelde dat hij eigenlijk alles alleen deed. Hij vind het erg leuk maar het is mede uit kosten oogpunt dat dit zo is. Ze hebben niet veel te besteden en Mark weet altijd wel aan goedkope materialen of spullen te komen. Hij doet echt ontzettend veel voor het museum en hij mag supertrots zijn op wat hij al gedaan heeft! Er komt nu een giftshop bij het museum en dat is denken we een goede toevoeging, alhoewel de koffieshop die er zat ook wel fijn was. Even wat eten en drinken na je bezoek aan het museum moet je nu elders in Lebanon doen. <br />
<br />
De schaalmodellen uit de auto gehaald en ze waren weer vol lof over de gedetailleerdheid van de modellen. Tom Masteller en een vriendin, Brett Siplinger, kwamen ook kijken en die maakten gelijk allemaal foto’s en we zijn vanaf nu “Members of the Ozark-sixty-six-society” die Tom heeft opgestart. De modellen komen voorlopig in het kantoor te staan tot de verbouwing af is. Ze willen ze dan bij de ingang van het museum een mooie plek geven, we zijn benieuwd hoe ze uiteindelijk komen te staan! Als dank trakteerde Cathy ons op een lunch bij een catfish restaurant in Lebanon. We zijn er met een hele groep heengegaan, Cathy, Mark, Ramona, Judy, Tom en Brett, Jerry en Lynda en Sherry en nog een vrouw (weet haar naam niet meer). Het was heerlijk alleen weer van die enorme porties, gelijk voor de hele dag genoeg gegeten!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQfDhK2umOSXM05nrxqLkBvlsO_RkYvTFzzLE2a5MFfXPrvwQrqw5a9IoU8iAr6M8WE7b01PpVPccfcsISzGNjrhejxZzKZCboZ1UCM1ZXZZss3bw70PtZthTb3ZjZYmjPQFpzsP_zywE/s1600/DSC00780-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQfDhK2umOSXM05nrxqLkBvlsO_RkYvTFzzLE2a5MFfXPrvwQrqw5a9IoU8iAr6M8WE7b01PpVPccfcsISzGNjrhejxZzKZCboZ1UCM1ZXZZss3bw70PtZthTb3ZjZYmjPQFpzsP_zywE/s1600/DSC00780-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Lunchen met allemaal Route 66 mensen</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We zijn daarna teruggegaan naar het Munger Moss, Judy pikt ons en Jerry en Lynda daar op om naar het Ha Ha Tonka State Park vlakbij Camdenton te gaan. Ze was daar voor het laatst vijf jaar geleden geweest en vond het leuk om het ons te laten zien. We zaten zo geanimeerd te kletsen dat we opeens de weg kwijt waren maar na even op de iPad gekeken te hebben, vonden we de juiste weg en waren er snel. In dit park is een ruïne van een kasteel. Het was de droom van een rijke zakenman uit Kansas City, Robert McClure Snyder, om dit te bouwen. Helaas heeft hij het nooit gezien want hij is een aantal maanden na de start van de bouw, omgekomen door een auto ongeluk. Het kasteel is in 1942 afgebrand maar de muren staan er nog vrijwel intact! Er was een eind verderop een watertoren die gebouwd was om bij brand, het kasteel te kunnen redden. Helaas is dat niet gelukt en de watertoren is door vandalen in 1976 ook flink beschadigd door brand. Verder hebben we in dit park een prachtige “Natural Bridge” gezien. Het blijft wonderlijk dat water zoiets kan doen!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiWEgTcMaSlWTkgyBNtxq1tCw_bAVGuHkhIMAwMBR0EbUeuccive0LBm5AfOrCSMLeDHbeq7OFWbDgjIuBfxbZYFpZj5nk6g7cQIGUOIudFZWkVj0Vd7qKBT43DcNjiqjWPkSZ2kDABp4/s1600/DSC04389-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiWEgTcMaSlWTkgyBNtxq1tCw_bAVGuHkhIMAwMBR0EbUeuccive0LBm5AfOrCSMLeDHbeq7OFWbDgjIuBfxbZYFpZj5nk6g7cQIGUOIudFZWkVj0Vd7qKBT43DcNjiqjWPkSZ2kDABp4/s1600/DSC04389-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Ha Ha Tonka State Park</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Terug in het motel, ging Judy na een ontzettende knuffel eigenlijk gelijk naar huis. We zullen haar weer missen want dit is echt een vrouw om nooit te vergeten!! We zijn nog even naar “Mister C” (Root Beer 66) gereden maar die was helaas gesloten. Toen bij Wrink’s gekeken, dit was een supermarktje maar het is nu een cowboy museum. We hebben hier koffie gedronken en hebben er een stuk cherry pie bij genomen. De vrouw vertelde ons dat deze pie al 102 jaar werd gemaakt. Het recept ging al die jaren al van moeder naar dochter, naar kleindochter en zo door. ’s Avonds nog lekker met Jerry en Lynda bij het zwembad gezeten, Ramona kwam ook nog bij ons zitten. We hebben in deze paar dagen ontzettend veel hele fijne en lieve mensen ontmoet, “friends forever”!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUt0y2kGG-o6v0hQQwwOGfxzP5n19ERMbIMoMy_1MbExUoVox138aN0Cu2cvSuns0TsiuiFVjl09cBprtTZD4hmqfuQ3s2XHneQjr6vG5m_IkDUGeFcnGbFcVhYMy7Rt94mCJk5_Lr-Mk/s1600/DSC00823-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUt0y2kGG-o6v0hQQwwOGfxzP5n19ERMbIMoMy_1MbExUoVox138aN0Cu2cvSuns0TsiuiFVjl09cBprtTZD4hmqfuQ3s2XHneQjr6vG5m_IkDUGeFcnGbFcVhYMy7Rt94mCJk5_Lr-Mk/s1600/DSC00823-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Wrink’s Market</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 9: Lebanon MO – Mammoth Spring AR (278 km) (22-32°C)</span></b><br />
Eerst Jerry en Lynda gedag gezegd en we moesten beloven dat als we ooit in de buurt van Michigan zijn, dan moeten we zeker bij ze langs komen. Dat zullen we zeker in gedachten houden, dat is een staat waar we nog niet geweest zijn dus wie weet! We houden in ieder geval via facebook contact! Daarna naar Ramona en Bob om gedag te zeggen. We kregen allebei een cadeau van haar en we mochten absoluut niet betalen voor de overnachtingen! Ook hier werd gezegd dat we snel terug moesten komen en dat zal zeker wel een keer gebeuren!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaL-mvBj1-eu-coOwI7QCBBClBOzzXbc3KU2ttPICCAomoa7cJlZmAFVBFF_0wCWPXeOue03F9a6Cn5MmAdaIEUtH4HwtQ58Pj_150da3JbslMpSNBM6OwlMNdeDuz53pmtb5Yih4gC0g/s1600/DSC00748-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaL-mvBj1-eu-coOwI7QCBBClBOzzXbc3KU2ttPICCAomoa7cJlZmAFVBFF_0wCWPXeOue03F9a6Cn5MmAdaIEUtH4HwtQ58Pj_150da3JbslMpSNBM6OwlMNdeDuz53pmtb5Yih4gC0g/s1600/DSC00748-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Miniatuur Munger Moss Sign</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<i><b>NB: Zal waarschijnlijk niet meer bij Ramona en Bob zijn mochten we hier ooit nog komen want zij willen gaan reizen en hebben het Munger Moss Motel te koop gezet (juni 2012). Hopelijk wordt het motel gekocht door net zo’n lief stel als dat zij zijn!</b></i><br />
<br />
We rijden vervolgens een klein stukje verder over de Route 66 om toch even naar Scott te gaan van Root Beer 66, of te wel “Mister C’s Routepost”. We hadden gehoord dat hij een geweldige shop heeft met veel Route 66 souvenirs. Nou dat klopte, wat een geweldige zaak zeg en heel veel Route 66 souvenirs die we nog nergens anders hadden gezien. Ook van Scott kregen we nog cadeautjes, een kerstbal met Route 66 er op en een paar pins van zijn zaak, heel leuk. Een T-shirt en een Route 66 horloge gekocht en toen weer op pad.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOc_3_QuoCqN9ASliZLiwBa_uMagm_j5MeMoHhFANuX4JIVo95LVA5KsR7tiqc603-1C9qUpEntAvdnM1Lw6MCO0LizSLf3q23CfqpvmLrdW_qiaY1FbcmoQTVNhq_thBBX76Lghugk3Q/s1600/DSC04412-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOc_3_QuoCqN9ASliZLiwBa_uMagm_j5MeMoHhFANuX4JIVo95LVA5KsR7tiqc603-1C9qUpEntAvdnM1Lw6MCO0LizSLf3q23CfqpvmLrdW_qiaY1FbcmoQTVNhq_thBBX76Lghugk3Q/s1600/DSC04412-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">“Mister C’s Routepost”</span></b> </td></tr>
</tbody></table>
Bij Smitty’s, een supermarkt in Lebanon, lekkere broodjes en allerlei andere dingen gehaald voor onderweg en bij de Mac nog een Mocha Frappé (zijn we echt verslaaft aan!) en toen op weg naar Arkansas. Het eerste stuk was een 2-Lane road en heerlijk rustig, later werd het een 4-Lane en was het iets drukker. Bij Willow Springs hebben we bij Junk-Shun Barn Flea Market lopen snuffelen maar geen leuke dingen gevonden. In W. Plain zagen we ineens een paar hele leuke oude auto’s staan en zijn toch weer even gestopt. Het waren er in totaal maar vijf maar ze waren ontzettend mooi dus weer even een zootje foto’s gemaakt.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi54BsURwsK-tkCT65V95ISk3Gn5NM26Zw2uyvft-GWwr7zWdxg6VkPta2tAuZ96IDJ8nncNkgwXayFX-kGfH13_GhvMNdk9L1DsvFPef_th1TN_i9_sGcJXPzDb6IN19TloRpbQazSnos/s1600/DSC04437-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi54BsURwsK-tkCT65V95ISk3Gn5NM26Zw2uyvft-GWwr7zWdxg6VkPta2tAuZ96IDJ8nncNkgwXayFX-kGfH13_GhvMNdk9L1DsvFPef_th1TN_i9_sGcJXPzDb6IN19TloRpbQazSnos/s1600/DSC04437-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Een kleine "Car Meeting"</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Thayer zijn we naar het Grand Gulf State Park gereden. Dit park wordt vaak de Little Grand Canyon genoemd. De “golf” is ontstaan toen meer dan 10.000 jaar geleden het plafond van een gigantische grot instortte. Een overblijfsel van de grot wat niet is ingestort vormen een 250-voet (76 m) hoge natuurlijke brug. De “golf” baant zich een weg langs rotswanden van 130-voet (40 m) hoog en is ongeveer 2 km lang. Er zijn hier hele mooie wandelpaden aangelegd. Het is niet groot maar wel de moeite van een bezoek waard!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpfC7HNrUWSlRjmKaKRDVQP3NWvOvaTKsIQvwTzULB6jKbWJaxPt_ok2rL1EUsfe_GSuoDMK0CuS2oA91cHg-cfLfIleq6-BBimfKRPXI5ON51c0cgUI47Kf1RwXwYWPtibn3r00obbC4/s1600/DSC04443-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpfC7HNrUWSlRjmKaKRDVQP3NWvOvaTKsIQvwTzULB6jKbWJaxPt_ok2rL1EUsfe_GSuoDMK0CuS2oA91cHg-cfLfIleq6-BBimfKRPXI5ON51c0cgUI47Kf1RwXwYWPtibn3r00obbC4/s1600/DSC04443-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Grand Gulf State Park</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Een klein stukje rijden nog hierna en we zijn in Arkansas! Net over de staatsgrens ligt Mammoth Spring en we vinden hier al snel een kamer in het Riverview Motel. Het is een ouder motel maar de kamer is prima en we hebben een prachtig uitzicht op de Spring River. Na even relaxen zijn we gaan kijken waar we kunnen eten en vinden een leuk restaurant aan de rivier, het Riverbend Restaurant. We hebben heerlijk buiten op het terras gegeten wat een de rivier lag. We zagen op een gegeven moment een groot beest lopen en dat bleek een bever te zijn. We besloten om na het eten een stuk langs de rivier te gaan lopen om te kijken of we er nog meer zien. <br />
<br />
Toen we wegreden zagen we aan de overkant een waterval en dat bleek het Mammoth Spring State Park te zijn! Daar zouden we eigenlijk morgenochtend gaan kijken maar nu kan ook want het is nog licht. Het is een leuk park met een aantal watervallen. De Arkansas/Missouri dam waarvan de constructie in 1887 is begonnen en die in 1888 gereed was, zorgde voor de aandrijving van molens en later ook van de opwekking van elektriciteit. De dam is 15 feet (4,6 m) hoog en 225 feet (69 m) lang. De dam is in 1925 gekocht door de Arkansas-Missouri Power Company. Ze hebben er een hydro-elektrische centrale bijgebouwd die elektriciteit aan het gebied leverde tot 1972. Verder is er een 1886 Frisco depot (treinstation) vlakbij het meer met een locomotief ervoor die je kunt bekijken. Wij hebben heerlijk rond het meer gelopen en we hebben aardig wat bevers gezien wat erg gaaf was!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPbl2dJ47E033S4T4XubCMagmD-_2CIzBb1X6riYIi3UCVkvN2lc-oKEuN2cn3okTtKZxNhYj4SWxP__R7YER4ilgKXCgflNYndgxPmYJoUooEGE83pdDZwdMFJ5cHIK7G8qLwg-Sl1ds/s1600/P6159844-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPbl2dJ47E033S4T4XubCMagmD-_2CIzBb1X6riYIi3UCVkvN2lc-oKEuN2cn3okTtKZxNhYj4SWxP__R7YER4ilgKXCgflNYndgxPmYJoUooEGE83pdDZwdMFJ5cHIK7G8qLwg-Sl1ds/s1600/P6159844-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Mammoth Spring State Park</span></b> </td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 10: Mammoth Spring AR – Memphis TN (310 km) (29-34°C)</span></b><br />
Na donutsen, water en ijs en overheerlijke Mocha Frappé’s gehaald te hebben gaan we op weg naar Memphis Tennessee. Maar……onze eerste stop was al weer heel snel! We zagen toen we net Mammoth Spring uit waren gereden, een hele leuke zaak. Het was Dear Crossing Antiques en Collectibles. Een hele grote zaak met allemaal aparte ruimtes en jeetje……wat had die man een hoop spullen. Dit is weer zo’n zaak waar je uren zoet kunt zijn en je helemaal gek kunt kopen! Alleen een leuke metal plate gekocht dus we hebben ons netjes gedragen! Net na de middag zijn we in Jonesboro in Arkansas, we hebben hier een break ingelast en zijn even een beetje gaan shoppen en hebben wat gegeten.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgr2l8kNWBBJD8Ng9G23t3RRf9vyI7d-fqeiNwkROsi41mCyen7ZoSkQe0XeBoKy6PU9KIJpSYvDrjUPaP7n8L_3Ye_Sr4kpxWoj_EgeKQ9F5KoqhXKyws53bqTagxnFkwQbEDQ6sQ54w/s1600/DSC00918-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgr2l8kNWBBJD8Ng9G23t3RRf9vyI7d-fqeiNwkROsi41mCyen7ZoSkQe0XeBoKy6PU9KIJpSYvDrjUPaP7n8L_3Ye_Sr4kpxWoj_EgeKQ9F5KoqhXKyws53bqTagxnFkwQbEDQ6sQ54w/s1600/DSC00918-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Dear Crossing Antiques en Collectibles</span></b></td></tr>
</tbody></table>
En toen door naar Memphis! Het hedendaagse Memphis vindt haar oorsprong in 1819. Voor het ontstaan van de moderne stad waren er echter al nederzettingen op deze plek van Chikasaw- en Mississippi-indianen. Vanaf de zestiende eeuw ondernamen Spaanse en Franse ontdekkingsreizigers expedities in het gebied, maar pas begin negentiende eeuw verkocht de Chikasawstam haar rechten op het gebied en maakte zo het ontstaan van Memphis mogelijk. Memphis werd op 22 mei 1819 gesticht door het driemanschap John Overton, James Winchester en Andrew Jackson, de latere president van de Verenigde Staten. Het drietal had grootse plannen met de nederzetting, die vernoemd werd naar de hoofdstad van het oude Egypte. Na de oprichting volgde een periode van snelle groei, waarbij Memphis door haar gunstige ligging aan de Mississippi een economisch belangrijke plaats werd voor de katoenindustrie en slavenhandel. <br />
<br />
In deze periode bestond een groot deel van de bevolking uit slaven en de explosieve groei van de stad werd slechts gestuit door het uitbreken van de burgeroorlog in 1861. Tennessee behoorde tot de zuidelijke staten die pro-slavernij waren en grensde aan anti-slavernij staten. Memphis werd al na iets meer dan een jaar veroverd door de noordelijke troepen van de Union en bleef buiten een korte opstand geleid door Nathan Bedford Forrest, de latere oprichter van de Ku-Klux-clan, zonder veel moeite in handen van de Union.<br />
<br />
De stad kreeg amper de kans te herstellen van de oorlog door verschillende uitbraken van gele koorts. Omdat de oorzaak van de uitbraken niet bekend was, bleek het erg moeilijk om de ziekte onder controle te krijgen. Het ging zelfs zo ver dat de stad in 1879 failliet ging en (tijdelijk) haar stadsrechten verloor. In de jaren negentig krabbelde de stad weer op en ontstond het moderne Memphis. Een nieuwe bloeiperiode die volgde in de eerste helft van de twintigste eeuw maakte van Memphis de belangrijkste handelsplaats ter wereld op het gebied van katoen en hardhout. Ook groeide de stad in andere opzichten. <br />
<br />
In de zwarte clubs werden jazz en rhythm & blues (r&b) verder ontwikkeld tot uiteindelijk rock & roll ontstond. De upperclass van het zuiden kwam bij elkaar in de chique hotels in het centrum van de stad, zoals het Peabody Hotel. Ook was Memphis in 1916 de eerste stad ter wereld met een zelfbedieningsupermarkt en de hotelketen Holiday Inn vindt er zijn oorsprong. In de jaren zestig kwam Memphis (zoals het hele zuiden) wereldwijd in het nieuws door de strijd van de zwarte bevolking voor burgerrechten. In 1968 werd Martin Luther King vermoord, op het balkon van zijn kamer in het Lorraine Motel. In dit motel is nu het burgerrechtenmuseum gevestigd.<br />
<br />
Wij hebben een kamer gereserveerd in het Days Inn, het hotel ligt echt naast Graceland op de Elvis Presley Blvd. De kamer is geweldig, ruikt heerlijk fris, is schoon en van alle gemakken voorzien. We kijken op het zwembad in een gitaarvorm, erg leuk gedaan! Even wat gedronken en toen zijn we richting Beale Street gegaan. Beale Street is een straat in downtown Memphis die loopt van de Mississippi River tot aan East Street, een afstand van zo’n 2,9 km. Het is een belangrijke locatie in de geschiedenis van de stad, maar ook in de geschiedenis van de blues. Vandaag de dag zijn de bluesclubs en restaurants in Beale Street grote toeristische attracties in Memphis. Festivals en openlucht concerten brengen periodiek grote menigten naar de straat en de omliggende gebieden.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqCurAauQ2X2pMwEGH_RuH102F-mld7hh3HBzxzje0k4BaoEHKL3CS85e8pZZCGzgNzserEQHdEgyXi9p7-JYeyQ1lrw_Rvtk36J-l-qIK6aQU0CoxJdxW65Uc67Mt2DAVyrEObw6w-AY/s1600/P6160012-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqCurAauQ2X2pMwEGH_RuH102F-mld7hh3HBzxzje0k4BaoEHKL3CS85e8pZZCGzgNzserEQHdEgyXi9p7-JYeyQ1lrw_Rvtk36J-l-qIK6aQU0CoxJdxW65Uc67Mt2DAVyrEObw6w-AY/s1600/P6160012-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Days Inn at Graceland</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Het was er gezellig druk en we hebben eerst lekker overal rond lopen kijken en genoten van de muziek die overal vandaan kwam. We hebben gegeten bij de BB King’s Blues Club waar live muziek was. B.B. King geeft hier tweemaal per jaar ook nog een concert. We hebben daarna nog maar een beetje in souvenirshops lopen rondkijken want het moest wat donkerder worden om de neon’s goed te kunnen fotograferen. Dat was echt een heel leuk gezicht en we aardig wat foto’s gemaakt. Toen we weggingen, zagen we dat Beale Street nu met hekken was afgesloten en er stond een enorme rij mensen te wachten om naar binnen te kunnen. Er stonden een aantal beveiligingsmensen die iedereen met een scanner langs gingen om te kijken of ze wapens bij zich hadden. Er was helemaal veel politie in Beale Street en zelfs agenten in een verhoogde bak die uitkeken over de straat. Wij voelden ons er in ieder geval niet onveilig! Er zal wel eens het één en ander aan de hand zijn of geweest zijn, maar nu voldoende toezicht. Morgen naar Graceland, kunnen we lekker naar toe lopen!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLlof29uGtaFUlg2UYFVM4nMeldGNZ0cLGVdtPlikJwHWgClDP6GbdWUu0CSwswel11O-9zKVhc3NWEfnOMI3qVFl9ccMSRh9-yxhKdzrvgM1-uZJYb7GLZH9jxF_y4-UbnSdsbGefhrM/s1600/DSC00981-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLlof29uGtaFUlg2UYFVM4nMeldGNZ0cLGVdtPlikJwHWgClDP6GbdWUu0CSwswel11O-9zKVhc3NWEfnOMI3qVFl9ccMSRh9-yxhKdzrvgM1-uZJYb7GLZH9jxF_y4-UbnSdsbGefhrM/s1600/DSC00981-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Beale Street</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 11: Memphis TN (35 km) (34°C)</span></b><br />
Vanmorgen lekker op ons gemak richting Graceland gelopen. Graceland is de naam van het landgoed in Memphis, in de wijk Whitehaven, waar Elvis Presley van 1957 tot zijn dood in 1977 woonde. Hij kocht het voor ongeveer 100.000 dollar om er samen met zijn ouders te wonen. Later namen ook veel vrienden hun intrek in het huis. Vernon, de vader van Elvis, verhuisde in de jaren zeventig naar een aangrenzend huis met zijn nieuwe vrouw Dee. Graceland is het meest bezochte woonhuis-museum in de VS, na het Witte Huis. Graceland werd op 7 november 1991 geregistreerd in the National Register of Historic Places. Ook werd het op 27 maart 2006 een National Historic Landmark.<br />
<br />
Op de plaats waar Graceland staat, stond oorspronkelijk een boerderij, eigendom van ene meneer Toof, de oprichter van SC Toof & Co, een commerciële drukkerij in Memphis. De gronden werden genoemd naar Toofs dochter, Grace, die later de boerderij erfde. Spoedig daarna werd het gedeelte van het land aangewezen als Graceland. Het was Grace Toofs nichtje, Ruth Moore, die in 1939 samen met haar echtgenoot dr. Thomas Moore een Amerikaanse herenhuis bouwde in een "koloniale" stijl. Graceland is gebouwd van kalksteen en tan en bestaat uit drieëntwintig kamers, waaronder acht slaapkamers en badkamers. De badkamer waar het ontzielde lichaam van Elvis werd gevonden is pal boven de entree. De ingang wordt ondersteund door vier grote pilaren. Bij de portiek staan aan beide zijden twee grote leeuwen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4BoKHvD_27Cl7x98zfyf_LE0JB__Z_DfvyoxVtSVG-2D26mvv3o8GRFJMoBQr19FDjf54CzlvHaSWfkK32XOQgGAJKrHJIp99toGPVPDF444bg2dysKjuAxG1foxTorhX-Tp51IzMV-w/s1600/DSC04542-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4BoKHvD_27Cl7x98zfyf_LE0JB__Z_DfvyoxVtSVG-2D26mvv3o8GRFJMoBQr19FDjf54CzlvHaSWfkK32XOQgGAJKrHJIp99toGPVPDF444bg2dysKjuAxG1foxTorhX-Tp51IzMV-w/s1600/DSC04542-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Graceland</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Toen Elvis Graceland kocht werden er allemaal aanpassingen verricht. Zo kwam er een stenen muur rondom het terrein, een smeedijzeren muziekthemapoort, een zwembad, een tennisbaan en de beroemde "Jungle Room", die beschikt over een overdekte waterval. In februari en oktober 1976 werd de Jungle Room omgebouwd tot een opnamestudio, waar Elvis bijna alle nummers opnam van zijn laatste twee albums: van Elvis Presley Boulevard Memphis Tennessee en Moody Blue, deze waren zijn laatst bekende opnamen in een studio-omgeving.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuEXEnrFTZmo4ihZ8AwGEvs8g9QXZCIR_xUSIjP0R7xrX3KBdjayP8tVuqocJdBiqezOcGwTJanBQBaL0hZ_BtVGzoxGSjwXqCzqoUU9Ng9acq9fdZYCAb-51rPBWOm_iKJYOQfu6h5_A/s1600/DSC01020-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuEXEnrFTZmo4ihZ8AwGEvs8g9QXZCIR_xUSIjP0R7xrX3KBdjayP8tVuqocJdBiqezOcGwTJanBQBaL0hZ_BtVGzoxGSjwXqCzqoUU9Ng9acq9fdZYCAb-51rPBWOm_iKJYOQfu6h5_A/s1600/DSC01020-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Jungle Room</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Elvis wilde ook een plek hebben in de tuin om tot rust te kunnen komen. Hij kwam op het idee van een Meditation Garden. Deze plek kwam er. Nadat hij overleed werd Elvis in de Meditation Garden begraven net als zijn ouders Gladys en Vernon, en zijn grootmoeder. Ook ligt er een kleine steen die de tweelingbroer van Elvis, Jesse Garon, (die bij de geboorte overleed) gedenkt. De Meditation Garden was voor het publiek geopend vanaf 1978. Graceland werd officieel geopend voor het publiek op 7 juni 1982. Het is bij het graf van Elvis verboden te spreken.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmvdzaMv0Nq3tas9A88EFTmS7QwLR4Fh3Up5k5iXdWt7pO3CdZJOrny_e95PMzZ7mmbFpUKag6R_kJBFs02ztiY7g8XMqaAJBqDBBppygGPFrqtLDKDM1GkGkUtPDInUYkycQFkczl2Yg/s1600/DSC01059-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmvdzaMv0Nq3tas9A88EFTmS7QwLR4Fh3Up5k5iXdWt7pO3CdZJOrny_e95PMzZ7mmbFpUKag6R_kJBFs02ztiY7g8XMqaAJBqDBBppygGPFrqtLDKDM1GkGkUtPDInUYkycQFkczl2Yg/s1600/DSC01059-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Meditation Garden</span></b> </td></tr>
</tbody></table>
Graceland had een oppervlakte van 953,7 m2 toen Elvis het kocht. Het is inmiddels gegroeid naar een grootte van 1630,6 m2. Dit komt doordat er na Elvis dood een groot complex is gebouwd. Dit complex bestaat uit een hotel (Heartbreak Hotel), het Graceland winkelcentrum, Graceland Plaza met winkels, een bioscoop, diverse tentoonstellingen en Elvis' Automuseum. Bovendien is Elvis' privévliegtuig, de Lisa Marie, er te bewonderen. In Graceland kun je o.a. ook de "Trophy" Building bezoeken. In de Trophy Building staan alle prijzen die Elvis won en hangen de gangen vol met gouden en platina platen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6RektiLc9JtZx5udeP-CqvhkHg3qipbfMxzXxCDgZVatOJmMFUySDRTwErYtsB0WTWFEVXk1MxjUBdubEhmLn_0NxV4gkisW_j3maeEmYmHc6iv5_bB1byf-7DkbMXvF8cv-mN7rwy-s/s1600/DSC04590-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6RektiLc9JtZx5udeP-CqvhkHg3qipbfMxzXxCDgZVatOJmMFUySDRTwErYtsB0WTWFEVXk1MxjUBdubEhmLn_0NxV4gkisW_j3maeEmYmHc6iv5_bB1byf-7DkbMXvF8cv-mN7rwy-s/s1600/DSC04590-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">De Lisa Marie</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Na Elvis dood heeft Priscilla Presley het interieur van Graceland van overwegend rood naar overwegend blauw gemaakt, in die zin is het dus niet meer authentiek. De dagelijkse leiding van Graceland is vanaf 1982 in handen van Jack Soden. Op Graceland kun je alleen de begane grond bezichtigen. Dit komt doordat de bovenverdieping niet is opengesteld voor publiek door Lisa Marie en Priscilla. De gehele bovenverdieping wordt continu door twee bewakers bewaakt, één onderaan en één bovenaan de trap. Sinds Elvis' dood hebben nog maar een handvol mensen de bovenverdieping betreden, alleen de curator van Graceland, Priscilla Presley en Lisa Marie Presley mogen er komen. Eén fan is er tot nu toe in geslaagd dat ook te doen, acteur Nicolas Cage, destijds de man van Lisa Marie, mocht in het geheim het 'Heiligdom' betreden in 2002.<br />
<br />
De slaapkamer en de badkamer van Elvis zouden al die tijd onaangeroerd gebleven zijn zoals hij ze het laatst gezien heeft. Ondergoed, kousen, pyjama's, truien en andere dingen liggen nog steeds in de lades van de kasten. In de badkamer zouden nog steeds handdoeken, eau-de-cologne, tandpasta, deodorant en andere persoonlijke zaken staan die Elvis gebruikt heeft. <br />
<br />
Het was nog vroeg dus erg rustig! Na onze tickets te hebben gehaald, gingen we met een busje naar de overkant waar de mansion is. We hebben audioapparatuur en worden daarmee rondgeleid wat erg prettig is, je hoeft niet achter een kudde mensen aan te lopen. Hoewel we de muziek van Elvis best kunnen waarderen maar we nu niet echt megafans zijn van Elvis, is het toch heel gaaf om zijn huis en persoonlijke spullen te zien. Je krijgt dan toch een heel goed beeld van hoe iemand was en hoe die geleefd heeft. De souvenirshops verdienen niet veel aan ons maar jeetje…..wat hier niet allemaal verkocht wordt. We zien zelfs bij verschillende zaken replica’s van de kostuums die Elvis droeg voor gigantische bedragen! We hadden het bezoek aan Graceland zeker niet willen missen.<br />
<br />
We zijn hierna bij het Heartbreak Hotel wezen kijken. Dat viel ons een beetje tegen, we hadden verwacht dat we hier één en al Elvis zouden zien maar het Days Inn waar wij zitten, is meer Elvis aanwezig. We rijden nu verder over de Elvis Presley Boulevard om naar de Stax Recording Studio’s te gaan. Hier zijn platen opgenomen van hele grote en bekende artiesten zoals: Otis Redding, Isaac Hayes, The Staple Singers, Sam and Dave, Al Green, Ike and Tina Turner en ga zo maar door. We krijgen eerst een film te zien en gaan daarna het Stax Museum of American Soul Music bekijken, een erg leuk museum! Er is hier trouwens een Stax Music Academy bij en The Soulsville Charter School. Samen met het museum vormen ze de Soulsville Foundation, en non-profit organisatie die er voor zorgt door scholing aan jongeren e.d. dat de soul muziek blijft voortbestaan! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-wMLCKhriOZz9pSHPPIfmqHB2PzKEFtnQI71YAjVZDgI3ZvtDl2PY2qbOeGUxpBv9p4LQaXopzNCdC1P12iUEtOmNrXRpKiBGrMExcu1woinhiu8J1vdHi84Qs0v7UHPP7mXpc08QVSA/s1600/DSC04613-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-wMLCKhriOZz9pSHPPIfmqHB2PzKEFtnQI71YAjVZDgI3ZvtDl2PY2qbOeGUxpBv9p4LQaXopzNCdC1P12iUEtOmNrXRpKiBGrMExcu1woinhiu8J1vdHi84Qs0v7UHPP7mXpc08QVSA/s1600/DSC04613-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Stax Recording Studio’s</span></b> </td></tr>
</tbody></table>
We rijden door naar de Sun Studio, de studio waar de carrière van Elvis is begonnen. Elvis leerde gitaarspelen toen hij 12 was maar hij heeft nooit noten leren lezen. Hij hield van veel soorten muziek en wist gewoon hoe hij iets moest spelen als hij iets hoorde op de radio! Hij had niet echt de ambitie om professioneel zanger te worden. Na zijn high school tijd, kreeg hij een baan als vrachtwagenchauffeur voor de Crown Electric Company en begon hij aan een studie voor elektricien. Zijn carrière als platenartiest begon uit liefde voor zijn moeder! <br />
<br />
In die tijd had de Sun Record Company een speciale opname studio waar iedereen kon komen en na betaling van een klein bedrag zijn of haar eigen plaat kon laten opnemen. In de zomer van 1953 schraapte Elvis $ 4,00 bij elkaar om twee liedjes te laten opnemen: “My happiness” en “That’s when your heartaches begin” als een cadeau voor zijn moeder. Toen de receptioniste aan hem vroeg wat voor soort zanger hij was, zei hij: “I sing all kinds”. Ze vroeg hem als wie hij klonk en hij zei: “I don’t sound like nobody!”.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga9x7g653Ihs8PKyZtqLtA0bIY79LZsib_hxsE4Xrerx-9AhAEkflvYk3C8PtiRnsY1u94idfREXnyyo-Y0qTUWeTBrB5xqv5NPDMeiayOVJhI_GjGNBRdOT34cX6P1iN6u-y0cs6JFuE/s1600/DSC04637-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga9x7g653Ihs8PKyZtqLtA0bIY79LZsib_hxsE4Xrerx-9AhAEkflvYk3C8PtiRnsY1u94idfREXnyyo-Y0qTUWeTBrB5xqv5NPDMeiayOVJhI_GjGNBRdOT34cX6P1iN6u-y0cs6JFuE/s1600/DSC04637-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Sun Studio</span></b></td></tr>
</tbody></table>
De opnameleider van die dag vond de stem van Elvis prettig en op de één of andere manier belande de opnames van zijn platen in de handen van de producer Sam Philiips die was gespecialiseerd in het opnemen van “hilibily music”. Phillips riep Elvis terug naar de studio om te kijken of hij soms echt talent had! Elvis zong een paar ballads, wat zijn favoriete liedjes waren om te zingen, maar Sam Phillips was niet erg onder de indruk. Echter toen Elvis tussen de liedjes door begon te dollen met de andere muzikanten en een blues liedje genaamd “That’s all right, Mama”, begon te zingen, vroeg Sam Phillips hem om opnieuw te beginnen met het liedje en nam het op. Daarna spoedde hij zich met de opname naar de grootste DJ in Memphis. <br />
<br />
Toen Elvis hoorde dat het liedje, wat hij als een grap beschouwde, op de radio zou komen, schaamde hij zich zo dat hij zichzelf opsloot in een plaatselijke bioscoop. Zijn ouders moesten hem er uit halen en mee naar huis nemen. Die avond draaide de DJ in Memphis Elvis zijn nieuwe plaat voor de eerste keer op de radio. Hij ontving 47 telefoontjes en 17 telegrammen, iedereen wilde de plaat nog een keer horen! In de daarop volgende week verkochten de winkels in Memphis 6000 exemplaren van de plaat. Een paar weken later zong hij het nummer op een lokale muziekshow in een park. Hij was ontzettend nerveus toen hij aan het zingen was en begon zijn benen te bewegen op de maat van de muziek, de vrouwen in het publiek werden gek! <br />
<br />
Elvis bleef platen opnemen, 149 songs halen de top 100 in de Billboard’s pop charts, zoals: “Heartbreak Hotel”, “Hound Dog”, “Jailhouse Rock” en “Are you lonesome tonight”. De Sun Studio heeft na drie jaar zijn contract verkocht voor $ 35.000,00 aan RCA Records, dat was toen heel veel geld en de eigenaar van de Sun Studio had het hard nodig want het ging niet zo goed. Sun Records was het eerste platenlabel van Elvis, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash en Carl Perkins. In de studio hangt een groot portret van dit “One million dollar quartet” en de kruisjes op de grond duiden de plaats aan waar Elvis stond tijdens de opnames. Zelfs de originele microfoon die Elvis gebruikte staat er nog. De studio wordt nog steeds gebruikt voor opnames. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJoe_srJcrqv5HJm5NiagHvlS8sKU6ZU5OMM5FDaNwm0WAbfs8jVB2qXW2tG7DTORAygjFmYG1V2qm1liP_ZziHAPq3LftEng2ovCwSiO6vK_6BBSeOCOsiuAifsMJ6vfJl2RIxewVJpQ/s1600/DSC04682-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJoe_srJcrqv5HJm5NiagHvlS8sKU6ZU5OMM5FDaNwm0WAbfs8jVB2qXW2tG7DTORAygjFmYG1V2qm1liP_ZziHAPq3LftEng2ovCwSiO6vK_6BBSeOCOsiuAifsMJ6vfJl2RIxewVJpQ/s1600/DSC04682-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">“One million dollar quartet”</span></b></td></tr>
</tbody></table>
En nu naar het Peabody Hotel om naar de Peabody ducks te gaan kijken. De eenden gaan ’s morgens om 11.00 uur van het dak met de lift naar de vijver in de lobby en om 17.00 uur gaan ze over de rode loper weer terug de lift in naar hun verblijf op het dak. Er wordt een hele show van gemaakt met een heuse “Duckmaster” die de eenden begeleid. Te gek voor woorden eigenlijk dat dit zo’n druk bezochte attractie is! Het was wel een leuk gezicht om die eenden over de rode loper te zien lopen en met zijn allen bij elkaar in de lift naar boven te zien staan. We zijn ook nog even naar het dakterras gegaan, je had er een mooi uitzicht over Memphis en de Mississippi River.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz1cc23a-skxCVRwAafhOM55-q9cpAVAlXhIaCgxoteLJLAihWLGpmOAWMDvfSEUaibGH4ahjXSc5IepJCUe8wBReb-guIwt1c2voTxRsyiKxCcVOcNlzqM2-w_OseOANjBqW1fx80fzI/s1600/DSC04703a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz1cc23a-skxCVRwAafhOM55-q9cpAVAlXhIaCgxoteLJLAihWLGpmOAWMDvfSEUaibGH4ahjXSc5IepJCUe8wBReb-guIwt1c2voTxRsyiKxCcVOcNlzqM2-w_OseOANjBqW1fx80fzI/s1600/DSC04703a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">De Peabody ducks</span></b> </td></tr>
</tbody></table>
We gaan naar Beale Street om wat te eten en komen toch weer bij BB King terecht. Er speelde een andere band als gister en het klonk erg lekker! Na het eten hebben we staan genieten van de Beale Street Flippers. Het is een groep jongens die geweldige acrobaten zijn. Daarna zijn we naar de Mississippi River gereden en hebben er een stuk langs gereden voor we weer naar ons hotel gingen. Weer veel gezien vandaag!!<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioY90Xl6-iB9aNJBDGibL9kBm3Oas1KzQPEji8xxtUAq2FV-vao4Tkx9gph63H1ylfB_fXSYKW2kRFyyzU9PPOfR_VgA4msLCzloEVNhCS87LB3tuNQMuYiGSnnRsgT2CEG_0DphOiXSA/s1600/DSC04738-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioY90Xl6-iB9aNJBDGibL9kBm3Oas1KzQPEji8xxtUAq2FV-vao4Tkx9gph63H1ylfB_fXSYKW2kRFyyzU9PPOfR_VgA4msLCzloEVNhCS87LB3tuNQMuYiGSnnRsgT2CEG_0DphOiXSA/s1600/DSC04738-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">BB King’s Blues Club</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">ag 12: Memphis TN – Greenville MS (286 km) (28-34°C)</span></b><br />
Vanmorgen bijtijds weer op pad, eerst de gebruikelijke dingen, ontbijten, tanken en ijs en water halen! Na een klein uurtje zijn we in Mississippi. We rijden richting Tunica over Highway 61, de Blues Highway. Een legendarische route langs de Mississippi waarop je wordt begeleid door de gepassioneerde klanken van de Delta blues. Als je de oude Blues Highway volgt, komt je, waar je ook bent, muziek tegemoet. Soul, gospel en R&B klinken uit auto’s, kerken en kroegen die verscholen liggen onder de dennenbomen. Muddy Waters heeft de Blues Highway afgelegd, net als John Lee Hooker, Bessie Smith en B.B. King. Ook Elvis kende de weg – zijn rock-’n-roll is sterk verankerd in de Mississippi-delta!<br />
<br />
We verbazen ons onderweg over de enorme reclameborden met daarop reclame over casino’s. Net voor Tunica zien we een heel leuk oud gebouw, bleek een oud treindepot geweest te zijn, maar het deed nu dienst als Visitor Center. We zijn hier even binnen gaan kijken en toen kregen we gelijk allerlei folders over de casino’s hier in Tunica. Wel nieuwsgierig geworden en er maar naar toe gereden. Het zijn echt wel enorme hotels met grote casino’s We zijn er één even ingegaan, was groot maar niet zo groot als in Las Vegas!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTMYV1-rM8AjD0O4XQzC6Io-hIyqmPZuxI3QhW3OZAqgu5s7WZ8hBmIsplrKiXgWzeWeAzLuPvKGL-1V-5kZO3im6VRumhphfpj5ylPvWb740ooZsL5LMe2ZOLBTs759T54ElFZ25BZJc/s1600/DSC04789-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTMYV1-rM8AjD0O4XQzC6Io-hIyqmPZuxI3QhW3OZAqgu5s7WZ8hBmIsplrKiXgWzeWeAzLuPvKGL-1V-5kZO3im6VRumhphfpj5ylPvWb740ooZsL5LMe2ZOLBTs759T54ElFZ25BZJc/s1600/DSC04789-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Visitor Center</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Cleveland zijn we even naar de Walmart geweest. Toen we ergens onderweg bij een rivier aan het kijken waren, kreeg ik van een houten leuning een splinter in mijn duim. Geen pincet bij ons dus maar even kopen! Vroeg in de middag waren we in Leland en hier hebben we eerst een klein “Highway 61 Blues Museum" bekeken. Dit museum is gevestigd in het oude Montgomery Hotel. De man vroeg ons waar we vandaan kwamen en toen hij het hoorde, keek hij heel verbaast en vond het geweldig dat we hier naar binnen waren gekomen. We moesten het gastenboek echt tekenen want anders geloofde de ‘city council’ niet dat we hier echt geweest waren, grappig!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSeS_AAprh7V5WHqOUBOvo_9aClgxuaimrrmW0dXFiZhPiO0sEobM_PvWbDIe1G12OEFhxpX7bzFPaMGqtBQC0SVnNdJWCBPvZOq50OycE3LOrsdkPPe7bjDAKir-LpsulGHybqV_tvbQ/s1600/DSC04803-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSeS_AAprh7V5WHqOUBOvo_9aClgxuaimrrmW0dXFiZhPiO0sEobM_PvWbDIe1G12OEFhxpX7bzFPaMGqtBQC0SVnNdJWCBPvZOq50OycE3LOrsdkPPe7bjDAKir-LpsulGHybqV_tvbQ/s1600/DSC04803-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Highway 61 Blues Museum</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Leland is de geboorteplaats van Kermit de kikker, de schepper was Jim Henson. We zijn dus ook naar Jim Henson’s Delta Boyhood, home of Kermit de Frog, een klein museum, geweest. We kregen van de vrouw die hier de beheerder was, hele verhalen over hoe alles ontstaan is en over de familie van Jim. Aantal foto’s gemaakt van de allereerste Kermit die handgemaakt was door Jim en met een hele grote Kermit op de foto! Vervolgens op zoek gegaan naar een motel! We hebben een hotel gevonden in Greenville, ca. 7 mijl verderop. Even spullen op de kamer gegooid en toen gaan kijken waar we kunnen eten.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglGQwgo9A9aczSFMW5MUdzzdSyMohGFcna4AiBwOmzDvVyxNK2LD9d3BhkS6sNmFHXr6Xy06LV1dLTzGNXqRoV84aBnCM-X5xVsjOW2tr2ymni_62gHCHYGAtDEu0tzavDFNg2jm30OTw/s1600/DSC04815-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><b><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglGQwgo9A9aczSFMW5MUdzzdSyMohGFcna4AiBwOmzDvVyxNK2LD9d3BhkS6sNmFHXr6Xy06LV1dLTzGNXqRoV84aBnCM-X5xVsjOW2tr2ymni_62gHCHYGAtDEu0tzavDFNg2jm30OTw/s1600/DSC04815-m.jpg" /></b></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Jim Henson’s Delta Boyhood, home of Kermit de Frog</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Nou, en dat is een verhaal apart! We zagen in een folder van Greenville een restaurant staan, Doe’s Eat Place. Dit was een ‘must visit place’ waar je de lekkerste steak uit de hele USA kon eten. Voor twee enorme steakliefhebbers is dit natuurlijk wel een hele grote verleiding waar we dan ook aan toe hebben gegeven! Toen we er naar toe reden, kwamen we door buurten waar we ons nu niet direct lekker voelden! Veel bouwvallen en veel groepen jongeren, hoeft niets te betekenen maar voelde niet lekker zoals je bekeken werd! Aangekomen bij het restaurant, hebben we ook getwijfeld want het zag er niet uit!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGcxCY1xOfdaCBvaw9zRcg0y6sKBGwP3EFeTj_Deq_YYOQKCx84X5uwc84SMisKqmciv4ThIZX2qjKEUE-0w1AX0cTCT4m9AfaDwn2reHns9RlGKIvuWYAWTSC74oAydZPCgvKU7Wrgzg/s1600/DSC01253-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGcxCY1xOfdaCBvaw9zRcg0y6sKBGwP3EFeTj_Deq_YYOQKCx84X5uwc84SMisKqmciv4ThIZX2qjKEUE-0w1AX0cTCT4m9AfaDwn2reHns9RlGKIvuWYAWTSC74oAydZPCgvKU7Wrgzg/s1600/DSC01253-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Doe’s Eat Place</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Een heel oud gebouw met verfbladders en veel beschadigingen. Maar onze nieuwsgierigheid heeft het gewonnen gelukkig! Als je binnen komt, kom je gelijk in een ruimte waar ze vlees grillen. Dan moet je door de keuken waar alles heel krap is en waar de dames die de salade staan te maken voor je opzij moeten gaan! Vervolgens kom je bij een paar tafeltjes, het zag er echt niet uit, allemaal verschillende kleedjes en stoelen. Op de muren hing een hoop troep waarop een dikke laag stof lag! <br />
<br />
Toen wij kwamen waren er nog niet veel mensen, de zaak stroomde echter steeds voller. We zagen later buiten dat een politieagent het verkeer aan het regelen was, zo druk was het. En we zagen de meest dure auto’s staan, die agent was er ook voor de veiligheid! Maar…….een geweldige steak dat we te eten kregen, de lekkerste die we ooit gegeten hebben, echt supermals! Toen we gingen afrekenen vielen we bijna stijl achterover van de prijs, hadden we niet verwacht in een zaak als dit was! Later op internet zagen we dat dit restaurant in de top 10 staat van ’s werelds beste steak houses!! Volgens ons zou echter de smaakpolitie en iedere recensent dit restaurant afkeuren qua interieur en exterieur, maar niet qua eten! De tomtom gaf gelukkig een andere route terug aan want we lazen dus later dat die buurt waar we op de heenweg doorheen gekomen waren, erg crimineel was. Willem vertrouwde de band van de auto al niet, stel je voor dat je nou net daar een lekke band krijgt!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNFjzFUV3ZccAHROCqMX1G2SXsREx7qtZmzjVnIEXMyTfxD-d170wqEhrTZP-7YKE2HjetvbIi848J2lgLJLSUiv0lXlIEZ1n7MdFSiVLQWWQcjcjPX9gebO34P5eImEItL8Qcg5bWIdU/s1600/DSC01256-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNFjzFUV3ZccAHROCqMX1G2SXsREx7qtZmzjVnIEXMyTfxD-d170wqEhrTZP-7YKE2HjetvbIi848J2lgLJLSUiv0lXlIEZ1n7MdFSiVLQWWQcjcjPX9gebO34P5eImEItL8Qcg5bWIdU/s1600/DSC01256-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Doe’s Eat Place</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Dit was weer een enerverende dag en een conclusie is dat Highway 61 is niet echt spannend is om te rijden als je er nergens afgaat. Voor de plaatsen moet je bijna overal zijwegen in maar dan zie je soms wel leuke dingen. En je moet denk ik ook wel wat meer afweten van de plaatsen en welke zangers daar vandaan komen. Daar weten wij niet zoveel van geven we eerlijk toe! Morgen gaan we eerst verder langs de Mississippi River naar Vicksburg voor zover we het redden qua tijd en anders pakken we de 61 weer.<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 13: Greenville MS – Vicksburg MS (206 km) (30-33°C)</span></b><br />
Vanmorgen was er gebeurd waar we gisteren al bang voor waren, we hadden een lekke band! Gistermiddag hadden we er al ergens lucht in laten doen omdat we telkens een melding kregen dat de rechter achterband te zacht was. Willem heeft dus eerst de band gewisseld en vervolgens hebben we bij de receptie gevraagd waar we de band konden laten maken. Dat was gelukkig heel dichtbij en ze hadden ook gelijk tijd. Hele aardige mensen daar allemaal, ze vroegen alleen wat wij in godsnaam in Greenville MS deden!! Ons antwoord was dat we een plek nodig hadden om te slapen! Toen we vertelden wat we nog gingen doen, kregen we allerlei adviezen en tips. Voor het repareren van de band, er zat een spijker in, hoefden we niets te betalen! Aardige lui toch die Amerikanen!!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeYRXpbpjvNmXGVTQFjA_A4_KjUy8IKLkdbAyQFRh2f032BhuU_Bgk1NtrH0db0P3vOs8ZcSNed6SKIrbtZvnoZCLj5KSUo9b45N4QgoQxDvBRkWmK1zWhu60WNSmIHCojr9oNs-pAngs/s1600/DSC01269-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeYRXpbpjvNmXGVTQFjA_A4_KjUy8IKLkdbAyQFRh2f032BhuU_Bgk1NtrH0db0P3vOs8ZcSNed6SKIrbtZvnoZCLj5KSUo9b45N4QgoQxDvBRkWmK1zWhu60WNSmIHCojr9oNs-pAngs/s1600/DSC01269-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Een lekke band!</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We gingen nu alleen veel later weg en besloten om toch gewoon Highway 61 te pakken want daar schoten we best wel op, het was nu ook weer een 2-Lane. In Nitta Yuma zagen we leuke oude auto’s en een leuk oud tankstation wat even op de foto moest. De omgeving is hier ook prachtig, heel groen en heerlijk rustig. We zijn vroeg in de middag al in Vicksburg en besluiten om de route iets te wijzigen en niet naar Jackson te gaan maar hier de overnachten en de Natchez Trace later op te pakken. We willen heel graag naar het Vicksburg National Military Park en National Cemetery. Dit is een plek waar een belangrijk stuk Amerikaanse geschiedenis is “geschreven”. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidBC4kKjI7HgXGAwL36VlFQNNx00BzHe4Cb956DSRGNgtK_FZHt6Zjr4huzpBlWeqZLAezdsepGtmI0TS_daZCTb-8i2gt4jWiPRzg6v5ZdE8WdFPInoJWGG_xq136EZyP6rKm1dEWRDM/s1600/DSC04835-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidBC4kKjI7HgXGAwL36VlFQNNx00BzHe4Cb956DSRGNgtK_FZHt6Zjr4huzpBlWeqZLAezdsepGtmI0TS_daZCTb-8i2gt4jWiPRzg6v5ZdE8WdFPInoJWGG_xq136EZyP6rKm1dEWRDM/s1600/DSC04835-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Nitta Yuma</span></b> </td></tr>
</tbody></table>
Maar we komen eerst langs Margaret's Grocery aan Highway 61 ten noorden van Vicksburg. Een heel bijzonder folk-art bouwwerk van de diepreligieuze 90+ dominee H.D. Dennis en zijn vrouw Margaret, die hier vroeger een kruidenierszaak had. Binnen en buiten is het een overdaad aan religieuze teksten. Margaret was een schat van een vrouw die iedereen in haar "heiligdom" verwelkomde en vertelde over haar geloof in de goedheid van de mens, ondanks alle slechtheid die er in de wereld is. In oktober 2009 is Margaret overleden, ze is 94 jaar oud geworden. Haar man zit in een verzorgingshuis (mits nog niet overleden!) en het bouwwerk is flink aan verval onderhevig. Tja, al het aardse is maar tijdelijk!.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEighS28hhu9C32cxYvXX1Phwq4iyG5mCroN0vyiLPqcMEuNBoW02xulEhDmEUEJrWQ5wT8xjEt27ty-tOE3QQeH4oJwHyGhBNxnq4azVpCd6NbFxRalUmI8LI3Pcb4uG-15MOU4qIHHiJg/s1600/DSC04846-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEighS28hhu9C32cxYvXX1Phwq4iyG5mCroN0vyiLPqcMEuNBoW02xulEhDmEUEJrWQ5wT8xjEt27ty-tOE3QQeH4oJwHyGhBNxnq4azVpCd6NbFxRalUmI8LI3Pcb4uG-15MOU4qIHHiJg/s1600/DSC04846-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Margaret's Grocery</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Maar nu naar het Vicksburg National Military Park. Hier is in 1863 het laatste belangrijke gevecht in de Vicksburg veldtocht van de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865) uitgevochten. In een serie briljante manoeuvres wist de Noordelijke generaal Ulysses S. Grant zijn Army of the Tennessee de Mississippi-river te laten oversteken en het zuidelijke leger van generaal John C. Pemberton op te sluiten in de verdedigingslinies van de versterkte stad Vicksburg MS. Na twee aanvallen op de stad op 19 en 22 mei 1863 sloeg Grant het beleg om de stad. Zonder versterkingen en met weinig voorraden hield het Zuidelijke garnizoen het nog veertig dagen uit. Op 4 juli 1863 werd de witte vlag gehesen. De volledige Mississippi-river was nu in Noordelijke handen. De overgave van Vicksburg en de nederlaag van Robert E. Lee in de Slag bij Gettysburg worden gezien als het keerpunt in de oorlog. Het Zuiden werd na het verlies van Vicksburg in twee delen gesplitst. De stad Vicksburg zou de volgende 80 jaar geen 4de juli vieren (de Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag)!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDx4cQYjkymaNfWu7Cf4yR9KfjXMDViQgn0qLc7Kaxsm9y_EiamDmQdexdAdP-i2RqNmKNfD8cg1IUam0iewXZ8hK3lh_P_8lYGFQG7hdhFMMBZHSNQ1ut9TFAh9JPRTTG2FE1YzPEWa4/s1600/DSC04949-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDx4cQYjkymaNfWu7Cf4yR9KfjXMDViQgn0qLc7Kaxsm9y_EiamDmQdexdAdP-i2RqNmKNfD8cg1IUam0iewXZ8hK3lh_P_8lYGFQG7hdhFMMBZHSNQ1ut9TFAh9JPRTTG2FE1YzPEWa4/s1600/DSC04949-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">National Cemetery</span></b></td></tr>
</tbody></table>
De National Cemetery herbergt de resten van zo’n 17.000 soldaten waarvan er 12.000 onbekend zijn. Het zag er allemaal zeer goed onderhouden uit. Wij denken dat dit mede komt door het feit dat het park nu in handen is van de National Park Service. Het is ondertussen al laat in de middag dus we gaan maar eens een motel zoeken. We vinden het Best Western Vicksburg Inn en nemen hier een kamer, beneden, groot en heel schoon! Even een beetje opgefrist en toen zijn we naar de Mississippi-river toe gereden. We hadden gezien dat hier een aantal grote radarboten lagen die nu dienst doen als casino. We zijn bij het Ameristar Casino naar binnen gegaan en hebben na een beetje gokken, lekker een cheeseburger with fries gegeten. Willem had zowaar nog winst ook!! Ondanks het tijdverlies door de lekke band, hebben we toch nog veel gedaan en gezien vandaag.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOPk1TUbmoblx16I0z7dtJhAOEaQAml0SmAD2MYM7NZFPO9FYPYDlfqlLB0ieLfxvnB0qNfZ5z-WBLcpx2UExGxOSAb4FHHncBaFqS4xmRLO_3To8C6_aOw4-mQQueIkbaKSLSCejebUk/s1600/P6190113-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOPk1TUbmoblx16I0z7dtJhAOEaQAml0SmAD2MYM7NZFPO9FYPYDlfqlLB0ieLfxvnB0qNfZ5z-WBLcpx2UExGxOSAb4FHHncBaFqS4xmRLO_3To8C6_aOw4-mQQueIkbaKSLSCejebUk/s1600/P6190113-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Ameristar Casino</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 14: Vicksburg MS – Natchez MS (182 km) (28-34°C)</span></b><br />
Eerst een heerlijk ontbijt in het hotel, een hot breakfast dus met scrambled egg, sausages, wafels etc. We kunnen er voorlopig weer even tegen! We rijden eerst via Highway 61 tot aan Port Gibson. Hier pakken we de Natchez Trace Parkway op. Het pad wat oorspronkelijk is gebaand door bizons, indianen en pioniers, is sinds de jaren dertig hersteld door de National Park Service tot een prachtige toeristische route. In de vroege negentiende eeuw was het een drukke verkeersader voor pioniers, missionarissen en handelaren. Ook bootslui die hun schepen met de stroom mee de Mississippi-river af lieten drijven en spullen –inclusief de boot- in New Orleans verkochten, namen dit pad terug naar huis. Het is een schitterende weg, weinig verkeer en ontzettend veel groen! Als je ergens stopte, dan hoorde je alleen maar insecten en vogels, meer niet! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIrtlZw64R8jn5i43jmCXKL_xzQ7e-QCDdZJ3E-uoDrWAHlWVG9EiOB-O9aCV69nZQWTmyYSIVymDnu5QwEkkh8okpAnrJkaSZB2zhW2pMWnjVCL3MVIN8O_Y9W-Qu2nCzM3WHAlVShnc/s1600/P6210221-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIrtlZw64R8jn5i43jmCXKL_xzQ7e-QCDdZJ3E-uoDrWAHlWVG9EiOB-O9aCV69nZQWTmyYSIVymDnu5QwEkkh8okpAnrJkaSZB2zhW2pMWnjVCL3MVIN8O_Y9W-Qu2nCzM3WHAlVShnc/s1600/P6210221-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Natchez Trace Parkway</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Net na de middag zijn we al in Natchez. We hebben eerst een kamer genomen in de Best Western River Inn, ligt echt heel leuk aan de Mississippi-river vlak bij de Natchez-Vidalia Bridge. Daarna zijn we Natchez gaan verkennen. Eerst naar een oude nederzetting van de Natchezindianen toe gereden. Zij leefden langs de oevers van de Mississippi-river tussen 600 en 1730 en brachten een rijke cultuur voort. Er was niet veel te zien hier alleen een huis, want in tegenstelling tot veel andere indianenstammen leefden de Natchez niet in tipi’s of longhouses. Ze bouwden huizen van palen, met rieten daken. De wanden werden aangesmeerd met leem.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7qANq2v1qIrtYTMFu_EDJcTHmVQ7w4m16A27MzWKDpDPLbsBLLFw68rCwParY1XkIaoyt6B2dfw-rNJxfjKE1BZavn1zKcAzsl3JtcY3FiRBpvyEqV0-qmksETCVHQ-Ih4nKiwtYdBqI/s1600/DSC04954-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7qANq2v1qIrtYTMFu_EDJcTHmVQ7w4m16A27MzWKDpDPLbsBLLFw68rCwParY1XkIaoyt6B2dfw-rNJxfjKE1BZavn1zKcAzsl3JtcY3FiRBpvyEqV0-qmksETCVHQ-Ih4nKiwtYdBqI/s1600/DSC04954-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Natchez-Vidalia Bridge</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Natchez is de oudste nederzetting aan de Mississippi-river en toont nog steeds de welvaart waarin de slaven- en plantagebezitters in de tijd van voor de Burgeroorlog leefden. Er staan hier veel schitterende huizen, Antebellum Homes. Dit zijn geen plantagehuizen maar town houses waar de gezinnen van de plantage-eigenaren woonden, veilig voor de frequente overstromingen. We hebben via een kaart heel veel van die huizen gevonden. Echt groot en de één was nog mooier dan de ander! Bij the Dunleith plantation mochten we ook binnen kijken in een paar ruimtes, net als de buitenkant ook enorm groot en hoog. Specifiek aan deze huizen vind ik wel de enorme zuilen en veranda’s.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkvESb6QUIrf4zeNWZeF7AdmmIPGvgLozLMZk7NE2dLXkJawG25jrymQY0QZ8is6t0qO8gPAV6gr3wBLd0pt0LhuuSWBAIf490_nZ1JwopdpfMIqf7svJ2ELUzWL3mFCWDlET3oNkaJhc/s1600/DSC04957-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkvESb6QUIrf4zeNWZeF7AdmmIPGvgLozLMZk7NE2dLXkJawG25jrymQY0QZ8is6t0qO8gPAV6gr3wBLd0pt0LhuuSWBAIf490_nZ1JwopdpfMIqf7svJ2ELUzWL3mFCWDlET3oNkaJhc/s1600/DSC04957-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Dunleith plantation</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In de Mississippi-river zagen we een boot liggen, leek ook een radarboot, en dit bleek het Isle of Capri Casino te zijn. Even naar toe gegaan en binnen gekeken. Het was niet zo’n hele grote boot maar wel leuk. Natuurlijk even een paar dollar in de automaten gegooid, beetje winst gelukkig! We hadden ondertussen trek gekregen en zijn op zoek gegaan naar Ruby Tuesday, hadden we vanmiddag ergens zien liggen. Na even zoeken weer gevonden en goed gegeten. Nog vergeten om naar Mammy’s Cupboard te gaan maar dat doen we morgenochtend wel!!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 15: Natchez MS – New Orleans LA (314 km) (29-32°C)</span></b><br />
Lekker ontbeten in het hotel en toen eerst gaan kijken waar Mammy’s Cupboard Natchez MS. Na even zoeken zagen we het overduidelijk liggen. Het stelt een 28-foot (= 8,5 m) grote zwarte vrouw voor waarbij het restaurant ‘onder’ haar rok zit. We hadden het al op internet gezien maar anders zou je misschien denken, wat is dat nu weer voor iets! Het was oorspronkelijk gebouwd als benzinestation maar in 1940 is het een restaurant geworden. Het gebouwtje is al verschillende malen gerestaureerd, het is zelfs zo erg geweest dat de beide armen eraf lagen maar nu ziet het er goed uit! Het restaurant is dagelijks geopend voor de lunch van 11.00-14.00 uur. Was dus nu niet open maar wel even een aantal foto’s gemaakt.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJjNlAlh7lKMrl1H8M7W80LQYP9N3_Q6pExRnHw7svwQJgjxdvEJo-IgHqE87Al1mP3ldauLIdUNmLT7-IC0JvTx5teLrTfry21eRQI1otsfE-TReKZij8pfUzCOuh7t-LpY7bd6Obfuw/s1600/DSC04995a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJjNlAlh7lKMrl1H8M7W80LQYP9N3_Q6pExRnHw7svwQJgjxdvEJo-IgHqE87Al1mP3ldauLIdUNmLT7-IC0JvTx5teLrTfry21eRQI1otsfE-TReKZij8pfUzCOuh7t-LpY7bd6Obfuw/s1600/DSC04995a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Mammy’s Cupboard</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We rijden verder over Highway 61 naar St. Francisville LA voor we de oversteek maken naar de I-55 die ons naar New Orleans brengt. De LA-10, die ons dus naar de I-55 brengt, is een 2-Lane en een hele mooie weg. De weg voert ons door wat kleine plaatsjes en door heel veel groen. Bij de I-55 aangekomen, pakken we de afslag bij Amite LA om even een stop in te lassen. Even bij de Walmart geweest en bij de Mac een heerlijke Mocha Frappé gehaald, die hadden we vandaag nog niet op! Het stuk van de I-55 naar New Orleans is helemaal geweldig!, een deel van de weg bestaat uit de Manchac Swamp Bridge. De Manchac Swamp Bridge is een dubbele betonnen schraagbrug. Met een totale lengte van 22,80 mijl (36.69 km) is het één van de langste bruggen ter wereld over water. De brug draagt de I-55 over het Manchac Swamp in Louisiana en is ca. een derde deel van de I-55 die in Louisiana ongeveer 66 mijl lang is. De brug is geopend in 1979 en de kosten van de overspanning waren 7 miljoen dollar.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhENpkZ6wXomHyIrb5ofdcTUTrp9WNnFplSHyzFBR9KqipAR1URSIABXwt1Si32HG5xfIAhNnzsjv3zvLFH74T1recBpChNR6dJR1XjjgauK0C8YLWO1PKP28q4C47Nn8e-cVUMGAlDIgg/s1600/DSC01550-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhENpkZ6wXomHyIrb5ofdcTUTrp9WNnFplSHyzFBR9KqipAR1URSIABXwt1Si32HG5xfIAhNnzsjv3zvLFH74T1recBpChNR6dJR1XjjgauK0C8YLWO1PKP28q4C47Nn8e-cVUMGAlDIgg/s1600/DSC01550-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Manchac Swamp Bridge</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Na nog één stop in Saint Rose om de tank even vol te gooien, zijn we ongeveer een half uur later in New Orleans. New Orleans is een stad met vele gezichten. Zo is het bijvoorbeeld de bakermat van de jazz, heeft het een multicultureel en tolerant karakter, zijn er veel plantagehuizen uit vroegere tijden, bezit het een imago van feeststad waar alcohol het antwoord is op alledaagse problemen en draagt het nog steeds de littekens van een verwoestende natuurramp.<br />
<br />
New Orleans werd op 7 mei 1718 door de French Mississippi Company gesticht onder de naam La Nouvelle-Orléans. New Orleans bereikt zijn hoogtepunt op het gebied van economie en aantal inwoners in de jaren voor 1860. Na de Amerikaanse Burgeroorlog groeide de stad wel maar verloor het terrein ten opzichte van de andere steden in het midwesten en aan de westkust. New Orleans probeerde de economische macht wel te herstellen maar deze pogingen waren niet altijd succesvol. Rond 1840 was New Orleans de rijkste en op twee na grootste stad van het land. De welvarende economie kwam vooral dankzij de slavenhandel, want de stad bezat de grootste slavenmarkt van het Amerikaanse zuiden. Dit alleen leverde New Orleans in totaal al miljarden dollars op. Ondanks de grote betrokkenheid in de slavenhandel kende New Orleans echter ook de grootste en meest welvarende gemeenschap van vrije gekleurde mensen in de Verenigde Staten. <br />
<br />
De haven van New Orleans is een van de grootste havens van de Verenigde Staten en transport is dan ook een belangrijke pijler voor de economie van de stad. In de haven bevinden zich onder andere scheepsbouwers, vervoersmaatschappijen en logistieke bedrijven. New Orleans grenst aan de Golf van Mexico waardoor er vele oliebooreilanden vlakbij de stad te vinden zijn. Er staan ook twee strategische oliereserveopslagplaatsen in de stad en veel oliemaatschappijen hebben er hun regionale hoofdkantoren. Toerisme speelt ook een grote rol. Zeker ten tijde van Mardi Gras (carnaval) bezoeken vele toeristen vanuit de hele wereld de stad en daar vaart de economie natuurlijk wel bij. De hotelsector is zelfs de grootste werkgever in de regio.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT2G6P3sAdaoeLfBbTNeDeqVY803ZIfuHRPF5tL-wiVZg7zQBpnRBfFOPsN_5RuqpW2f_V1Y45oNPBxWqrWtDeYreIuIxVjypxDvymwKM1k6xSPDBjwfSdKGFOz-iJeARf3xI3JIl1HJw/s1600/DSC01578-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT2G6P3sAdaoeLfBbTNeDeqVY803ZIfuHRPF5tL-wiVZg7zQBpnRBfFOPsN_5RuqpW2f_V1Y45oNPBxWqrWtDeYreIuIxVjypxDvymwKM1k6xSPDBjwfSdKGFOz-iJeARf3xI3JIl1HJw/s1600/DSC01578-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Mardi Gras maskers</span></b></td></tr>
</tbody></table>
French Quarter is de oudste en bekendste wijk in New Orleans en stond vroeger vooral bekend als Vieux Carré. Deze wijk was het centrum van de stad toen ze werd gesticht. Veel gebouwen zijn tijdens de Spaanse overheersing gebouwd. Daarom vind je er typisch Spaanse pleintjes en balkons. Binnen het French Quarter zijn verschillende parken te vinden en het is een wirwar van gezellige, authentieke straatjes vol leuke winkels en restaurants. De meest bekende straat is Bourbon Street, waar je op elk moment van de dag, de hele week door terecht kan in de vele bars, restaurants en souvenirshops. Na Bourbon Street is Royal Street een van de bekendste straten: hier zijn veel antiekwinkels en galeries gevestigd. Jackson Square is het centrum van het Franse kwartier en wordt omringd door historische gebouwen als de St. Louis Cathedral, de Cabildo (waar de Louisiana Purchase getekend werd) en de Presbytére, een museum over Mardi Gras. In het midden van het plein staat een groot standbeeld van General Andrew Jackson. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwcABoXytgky-u7mIK4XrHwhOrHzonrdonpalSManQ8fLjzgf4ygDtyoCduXkuwZ31a7UYXHiObUIy4CdgUaoaf8TWgMcGaSPMvpPbBbeVYpkPn-hlq7LMsMWHa4tN_3iAsUj2j9QwKMg/s1600/DSC01657-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwcABoXytgky-u7mIK4XrHwhOrHzonrdonpalSManQ8fLjzgf4ygDtyoCduXkuwZ31a7UYXHiObUIy4CdgUaoaf8TWgMcGaSPMvpPbBbeVYpkPn-hlq7LMsMWHa4tN_3iAsUj2j9QwKMg/s1600/DSC01657-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">French Quarter</span></b></td></tr>
</tbody></table>
New Orleans is altijd al kwetsbaar geweest met betrekking tot overstromingsgevaar. De stad ligt onder de zeespiegel en is tevens gelegen in een gebied waar vaak orkanen overheen trekken. Daarom is het gebied al vaak getroffen door een natuurramp, waarvan de meest bekende Katrina is, die in 2005 een spoor van vernieling achterliet. Door deze orkaan kwam tachtig procent van de stad onder water te staan en lieten meer dan 1.500 mensen het leven.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvQTY_f7aP9eE71AiDdDeD30OaZVnPMoqpobb0GQT2fWj9PiHNHIhZHshqNpTdGfmxARS4Yw0YQ7yUd3IidspwZEfwAGrjQXR53k65WR5v8B11zxtXt2XbvRQ-aCh9UpSMlCT6_8Y3bAY/s1600/DSC05029-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvQTY_f7aP9eE71AiDdDeD30OaZVnPMoqpobb0GQT2fWj9PiHNHIhZHshqNpTdGfmxARS4Yw0YQ7yUd3IidspwZEfwAGrjQXR53k65WR5v8B11zxtXt2XbvRQ-aCh9UpSMlCT6_8Y3bAY/s1600/DSC05029-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Schade door de orkaan Katrina</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Het reeds geboekte hotel vinden we snel, het is een leuk hotel in koloniaalse stijl, overal gangetjes en paden en ook de kamer is heel leuk. We hebben twee bedden maar…..er is er één beneden en voor de tweede moet je naar boven! Heel apart, dat hebben we nog nooit eerder gehad of gezien! Het hotel heeft iets weg van de hotels die we wel eens in Cuba hebben gehad. Even opfrissen en dan gaan we naar de receptie om te vragen waar we hier lekker kunnen eten. Dat bleek een straat verderop te zijn, St. Charles, daar zitten verschillende restaurants. We hadden de straat al een stuk doorgelopen toen we zagen dat hier ook de streetcar reed. Deze lijn bleek richting French Quarter te gaan en we besloten om toch naar Bourbon Street te gaan.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzJfPgO8F0R4OstzPS2nV-SHVSUYRG0VtItzRQzfrxz2lTwMhfNLJQy3eSOJGq_Dd31PATw7Ac_H_wvHUzbSPzL2UlRs2Ff1kSLhnvWAh94lu5JIlJ5HORP5VoiNJY4t_tDVdbzwjR-34/s1600/DSC01564-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><b><span style="color: #ffe599;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzJfPgO8F0R4OstzPS2nV-SHVSUYRG0VtItzRQzfrxz2lTwMhfNLJQy3eSOJGq_Dd31PATw7Ac_H_wvHUzbSPzL2UlRs2Ff1kSLhnvWAh94lu5JIlJ5HORP5VoiNJY4t_tDVdbzwjR-34/s1600/DSC01564-m.jpg" /></span></b></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Aparte kamer in het Prytania Park Hotel</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Bij het eindpunt moesten we eruit en dat was bij Bourbon Street. We zagen gelijk al dat het hier heel anders is dan in Beale Street in Memphis. We kwamen hier al vrij snel langs seksclubs waar zeer schaars geklede vrouwen voor stonden. Veel barretjes en restaurantjes en overal klonk zeer luide muziek uit. We zijn bij een restaurant boven op het balkon wat gaan eten en konden vanaf hier lekker om ons heen kijken, we zaten er best! Je ziet van alles voorbij komen en toen het donkerder werd, zag je ook de neon overal om je heen heel goed. Bourbon Street is heel anders zoals ik al zei, maar is toch wel heel leuk en druk en we hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Morgen bij daglicht nog wel even terug want er staan hier prachtige gebouwen!!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3teMhkzubCqpPtSacBFnqh_UVNEP_Qg_j1O4FAaM_2OdUDfdRVliR5bPQOp-1fJ1YbLwsFDDrxp8oXSpAJzyXdjBofqGP7bFGPZtSKTCqRyPxmOuy3BQ6yorNK0swTDsjhqbSAHNn9Rw/s1600/DSC01590-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3teMhkzubCqpPtSacBFnqh_UVNEP_Qg_j1O4FAaM_2OdUDfdRVliR5bPQOp-1fJ1YbLwsFDDrxp8oXSpAJzyXdjBofqGP7bFGPZtSKTCqRyPxmOuy3BQ6yorNK0swTDsjhqbSAHNn9Rw/s1600/DSC01590-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Bourbon Street</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 16: New Orleans LA (0 km) (33°C)</span></b><br />
Vandaag gaan we New Orleans een beetje verkennen. We pakken de Streetcar naar French Quarter en daar gaan we verder met de volgende Streetcar naar Canal Street. Ze hebben de trajecten gewijzigd want deze reed ineens door naar de Riverfront waar de French Market is. We hebben hier een beetje lopen rondkijken, je ziet hier heel veel maskers en kettingen voor Mardi Gras. Het Franse Mardi Gras, letterlijk vertaald als ‘vette dinsdag’, is de dag voor Aswoensdag. In het Nederlands spreken we echter over Vastenavond. De betekenis gaat terug tot in de tijd dat er geen bewaarmogelijkheden waren voor de voedingswaren enerzijds en de aanvang van de vastentijd op Aswoensdag anderzijds. Al het eten dat de winter had overleefd, moest worden opgegeten tot iedereen vet genoeg was om de periode te kunnen overbruggen tot de nieuwe lente met nieuwe gewassen. Vandaag de dag is het ook een verkleedfeest en een paradefeest dat in o.a. New Orleans LA wordt gehouden, meestal als climax van een drie dagen durend carnavalsfeest.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSZAFZ7AWh5jE9h-4pZmes3V-WYNOW4ex-vIdGKQHSQRqtFKjj99q38heXqup8A7dsjd2KojI5LDKSShxcbnegZgad-drukbixaYEJiculOh4AE2qbJ1S8Yoot9HSwUxWzdtZfSqfdjF0/s1600/P6220314-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSZAFZ7AWh5jE9h-4pZmes3V-WYNOW4ex-vIdGKQHSQRqtFKjj99q38heXqup8A7dsjd2KojI5LDKSShxcbnegZgad-drukbixaYEJiculOh4AE2qbJ1S8Yoot9HSwUxWzdtZfSqfdjF0/s1600/P6220314-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Streetcar</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Veel gebruikte kleuren zijn paars en groen en goud. Het is de gewoonte om kralen naar elkaar toe te gooien. Men vraagt er zelfs om: “Throw me something” is een veelgehoorde kreet. De gekte om zoveel mogelijk spulletjes te verzamelen, heeft ertoe geleid dat vrouwen hun borsten ontbloten om iets te krijgen. De kreet “Show me your tits” is dan ook vaak te horen in Bourbon Street!. Op vele andere plaatsen in de stad is het zogenaamde ‘flashen’ verboden. Het feest is heel populair in Amerika! Verder zie je in de French Market veel T-shirts en caps e.d. We zien ook een cd van BB King, die nemen we mee want dat is toch één van de beste Blues artiesten.<br />
<br />
We nemen de Streetcar weer en stappen nu uit bij de Steamboat Natchez. Dit is één van de zes authentieke radarboten die rondvaren op de Mississippi-river. We boeken een twee uur durende cruise. Een half uur voor vertrek begon iemand muziek te maken met de stoomfluit van de boot, klonk best lekker! De boot telt drie verdiepingen dus je kon lekker rondlopen. Op het benedendek mocht je ook in de machinekamer kijken en bij het rad wat een heel mooi gezicht is. Er wordt doorlopend verteld waar je langs vaart en we zie hier en daar nog hele duidelijke sporen van de schade die is aangericht door de orkaan Katrina in 2005.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw0VatjnZPQYKxW5EkJ9eMHym5UQL1J9SZgvHTy-9JC5NICwEGUiiRpPrK8xhofzrwKA5xGU7j0o4wQlsoFXGoa7OLzTfOzPA8vpth4P5Dmz2mdKEcNsLzR_GXvv7oMdxDXQTjMNVrQ2Q/s1600/DSC01624-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw0VatjnZPQYKxW5EkJ9eMHym5UQL1J9SZgvHTy-9JC5NICwEGUiiRpPrK8xhofzrwKA5xGU7j0o4wQlsoFXGoa7OLzTfOzPA8vpth4P5Dmz2mdKEcNsLzR_GXvv7oMdxDXQTjMNVrQ2Q/s1600/DSC01624-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Steamboat Natchez</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Terug aan wal pakten we de verkeerde Streetcar en moesten daardoor een stuk lopen door het Warehouse District om de goede Streetcar weer te kunnen pakken. Die bracht ons naar Bourbon Street. We hebben hier een beetje lopen rondkijken en wat gedronken. Wij vinden toch Beale Street in Memphis een stuk leuker, je voelt je hier niet onveilig maar er liep nu zelfs een vrouw rond met een ontbloot bovenlijf (vond Willem niet erg hoor!). In Beale Street gaat het meer om de Blues die je overal kunt beluisteren. We zijn ook het French Quarter een heel stuk doorgelopen, er staan hier ontzettend veel schitterende panden. <br />
<br />
We waren pas laat terug in het hotel en hebben eerst onze zere voeten een beetje rust gegund. Toen even wat bier gehaald bij de Walmart en daarna wat gegeten vlakbij het hotel in St. Charles. Was lekker en een hele aardige ober die ons zelfs een hand gaf toen we weggingen! Veel gezien vandaag maar eigenlijk zou je nog meer dagen in New Orleans moeten zitten om alles te kunnen zien.<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 17: New Orleans LA – New Iberia LA (283 km) (31-35°C)</span></b><br />
Vandaag gaan we eerst richting de Oak Alley Plantation die ca. 50 mijl van New Orleans af ligt. Het is makkelijk te vinden met de beschrijving die op internet te vinden was. De Oak Alley Plantation is een plantagehuis in Vacherie in Louisiana. De plantage dankt zijn naam aan een 240 meter lang pad dat van het huis naar de Mississippi-river leidt en aan beide zijden omgeven is door grote eikenbomen. Deze bomen zijn in het begin van de 18e eeuw geplant en ouder dan het huidige landhuis. Het landhuis staat op de lijst van het National Register of Historic Places. Op een deel van het 455 hectare grote terrein wordt nog steeds suiker verbouwd.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIWOqj_akdGAGTimLwWL1g1NoZaqKiPvkpNUcABgnmwLqIYJOhfCA5OGM8kij-Ro0ZScYrAhoSPr0UcEkWRBmhR134MV5tqQ6G5os89zSCSTuOZ-4QIXouNT5ndz1mqVMiaTjJAdjxc0U/s1600/DSC05104-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIWOqj_akdGAGTimLwWL1g1NoZaqKiPvkpNUcABgnmwLqIYJOhfCA5OGM8kij-Ro0ZScYrAhoSPr0UcEkWRBmhR134MV5tqQ6G5os89zSCSTuOZ-4QIXouNT5ndz1mqVMiaTjJAdjxc0U/s1600/DSC05104-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Oak Alley Plantation</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Het huis werd gebouwd in de periode 1837-1839 in opdracht van Jacques Telesphore Roman, de eigenaar van de betreffende suikerplantage. Het landhuis werd zwaar beschadigd tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog en daarna in 1866 op een veiling verkocht en gerestaureerd. In 1925 kwam het landgoed in het bezit van een echtpaar genaamd Stewart. Zij lieten het landhuis grondig renoveren. Na hun dood kwam het onder beheer van een stichting die er een museum van maakte. Het landhuis is een typisch voorbeeld van een Frans-Caraïbisch plantagehuis, Het is een vierkant gebouw met rondom een zuilengalerij met Dorische zuilen. Het heeft een centrale hal met twee verdiepingen die het gehele pand van voor naar achter doorkruist. De Oak Alley Plantation kan gezien worden als een voorbeeld van de Antebellum-architectuur van het Amerikaanse zuiden.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPoUPZXE40Aw-24fMt2aWEdvtHfK8xFxeJ2FjlYo3gSHhscUW-j-w3BZZVcrj0ZvBmMwCghFcywO4ZSkHwBci8ndml8EIxCW2SQ6dbAElg307S8vY9OeM6ZMqGVrTCNYFQjXrODDWaJ9U/s1600/DSC05089-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPoUPZXE40Aw-24fMt2aWEdvtHfK8xFxeJ2FjlYo3gSHhscUW-j-w3BZZVcrj0ZvBmMwCghFcywO4ZSkHwBci8ndml8EIxCW2SQ6dbAElg307S8vY9OeM6ZMqGVrTCNYFQjXrODDWaJ9U/s1600/DSC05089-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Oak Alley Plantation</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We rijden verder richting Avery Island. We gaan hier McIlhenny Company Tabasco bekijken en Jungle Garden. We zijn net op tijd voor de laatste tour door de Tabasco Factory. Dit is de enige Tabasco Factory ter wereld. De originele Tabasco Pepper Sauce is voor het eerst gemaakt in 1868 door Edmund McIlhenny, hij maakte het voor familie en vrienden. Die vonden het zo lekker dat hij er patent op heeft gevraagd en het is gaan produceren. Er worden nu 70.000 flessen per dag geproduceerd die over de hele wereld worden verscheept. Er is een winkel bij waar je allerlei soorten kunt proeven en kopen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB3EXUVz0uQrhSSFB34_lj4wvcXJvW3TJF5pG5sudTZgiWIC4vGC9fWwq-OJCPPJ4WUbBghVmGQup66OskLQioDMoFH44Bm3pYcSKJ3G81cSdIS06Sj0LzlEtJiq9Ca3dG-7Va5QgIp7M/s1600/DSC05128-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB3EXUVz0uQrhSSFB34_lj4wvcXJvW3TJF5pG5sudTZgiWIC4vGC9fWwq-OJCPPJ4WUbBghVmGQup66OskLQioDMoFH44Bm3pYcSKJ3G81cSdIS06Sj0LzlEtJiq9Ca3dG-7Va5QgIp7M/s1600/DSC05128-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">McIlhenny Company Tabasco</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Daarna zijn we de Jungle Gardens, een 170 hectare groot gebied, gaan bekijken. Je kunt er gewoon met de auto doorheen rijden en stoppen en uitstappen waar je wilt. Dat is met deze temperaturen wel zo lekker, het is vandaag zo’n 35 graden en de luchtvochtigheid is ook erg hoog. Maar de Jungle Gardens, ze zijn door E.A. McIlhenny of “de heer Ned” zoals hij liefkozend werd genoemd, in 1890 allereerst opgezet als vogelkolonie, later genoemd Bird City. Witte reigers (White egrets) werden afgeslacht door jagers voor de veren die gebruikt werden om modieuze dameshoeden van de maken. De heer Ned heeft acht jonge reigers laten opgroeien op Avery Island en toen over de Golf van Mexico gebracht om ze te leren migreren. De volgende lente keerden de vogels, met nog meer soortgenoten, terug naar het eiland. Een migratie die tot op de dag van vandaag plaats vindt, duizenden witte reigers en andere watervogels keren jaarlijks terug naar Bird City. Verder zien we veel alligators in verschillende vijvers. Ook de planten zijn zeldzaam op Avery Island, je ziet veel soorten azalea’s, Japanse camelia’s, Egyptische papyrus en andere botanische schatten.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYO1OY1QWGw1LusAnN8vMNcLQ3Qj_baVJRYSe3s7mcZmQ_Cl68-EwQklHP0uWIwhKxeYz2PSVqNPe2Iq4YZoSOApD8d8Z8OUmVdevy-7zPYa8dXywDFFBh5rnAtbTvetlVbpVdmAhl9Fo/s1600/P6230366-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYO1OY1QWGw1LusAnN8vMNcLQ3Qj_baVJRYSe3s7mcZmQ_Cl68-EwQklHP0uWIwhKxeYz2PSVqNPe2Iq4YZoSOApD8d8Z8OUmVdevy-7zPYa8dXywDFFBh5rnAtbTvetlVbpVdmAhl9Fo/s1600/P6230366-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Jungle Gardens</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We zoeken nu een hotel hier niet te ver vandaan want het is al weer laat. We vinden een Super 8 in New Iberia, ziet er nog vrij nieuw uit, kamer is beneden en groot. Weer helemaal goed! Even relaxen en dan gaan we eten bij Ruby Tuesday omdat dit bijna tegenover het hotel ligt en we geen zin hebben om nog ver te rijden. Was weer lekker! Morgen gaan we verder langs de kust over de 82, tenminste…..als de tropische storm Debby, die zich vandaag in de Golf van Mexico aan het vormen is, geen roet in het eten gooit!!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 18: New Iberia LA – Baytown TX (397 km) (30-38°C)</span></b><br />
Vanmorgen weer vroeg op pad, eerst de auto even aftanken en dan richting Kaplan LA. We pakken hier de LA-82 die ons langs de kust van Louisiana naar Texas brengt. Het is een hele mooie weg om te rijden, lekker rustig en ontzettend veel water om ons heen. We rijden soms dicht langs de Golf van Mexico en soms iets verder ervan af maar dan zijn er wel weer meren of rivieren aan de andere kant van de weg. Wat leuk om te zien is, is dat de meeste huizen hier op palen staan. Het worden “Cajun High Risers” genoemd. Sommige staan echt heel hoog, andere iets minder en anderen helemaal niet! Waarom de één besluit om zijn huis zo hoog te zetten terwijl zijn buurman zijn huis gewoon op de grond zet, begrijpen we niet helemaal. Alhoewel we ook niet weten of zo’n high riser wel bestand is tegen een flinke orkaan!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6j_NfY9Osq5JXZF2Z6h6Eb7MR6OJ-YZXp0W45as5kLV8XnRHKk4sh1fJy3q2dVgUbup0eCJUQHZ9E4IcAY7TYHD0MgfVEEWFFMzBxKJHZNDmJi7Iyy-guMTp-kuJYuyHarlXkJ3Q9nxk/s1600/DSC01818-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6j_NfY9Osq5JXZF2Z6h6Eb7MR6OJ-YZXp0W45as5kLV8XnRHKk4sh1fJy3q2dVgUbup0eCJUQHZ9E4IcAY7TYHD0MgfVEEWFFMzBxKJHZNDmJi7Iyy-guMTp-kuJYuyHarlXkJ3Q9nxk/s1600/DSC01818-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Cajun High Riser</span></b></td></tr>
</tbody></table>
In Cameron LA zien we enorm veel schade, heel veel funderingen van huizen die er niet meer zijn. Ze zijn wel weer aan het bouwen maar niet op de plekken waar ooit huizen gestaan hebben. Zou dit Katrina geweest zijn? Iets verderop moeten we met een ferry over het Cascesieu Lake en Willem vroeg aan de man die de ferry bediende, wat de oorzaak was van alle schade in Cameron. Hij vertelde dat het de orkaan Rita is geweest in 2005. De orkaan Katrina had meer huisgehouden in de Mississippi-area. Als je toch ziet wat zo’n orkaan aanricht, dan begrijp je niet dat iemand hier nog durft te wonen. Zoals nu met de vorming van Debby, ik zou “zeven kleuren schijten” om het maar even te zeggen zoals het is! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2IK_mlt6GJ_JAXTrIhFoL2s9Y9nMGiW6QExCXoG_Rik-lABknwiQZ44xXivaBmNW3EZl3At6ky-2i0FbdwOWK-5L_rwKSh6jsBVP2i_PepxoCZ0hN5KZZ_7YsTau3q9_qtaA_5t4sp18/s1600/P6240397-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2IK_mlt6GJ_JAXTrIhFoL2s9Y9nMGiW6QExCXoG_Rik-lABknwiQZ44xXivaBmNW3EZl3At6ky-2i0FbdwOWK-5L_rwKSh6jsBVP2i_PepxoCZ0hN5KZZ_7YsTau3q9_qtaA_5t4sp18/s1600/P6240397-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Ferry over het Cascesieu Lake</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Aangekomen aan de overkant rijden we richting Holly Beach en hier rijden we echt pal langs de Golf van Mexico. We hebben hier even heerlijk over een strandje lopen banjeren en met onze voeten in zee gelopen! We besluiten om nog een eind door te rijden want ondanks dat we hier niet echt hard rijden, schieten we toch lekker op. We hadden eerst Port Arthur TX als eindbestemming maar dat is Baytown geworden, vlak bij Houston. Het is ontzettend heet in Texas en toen we ergens stopten voor een koud drankje, zagen we gelijk weer op de voorpagina van de krant, waarschuwingen voor de orkaan Debby. We hebben er gelukkig geen last van gehad en hebben een ontzettend gave weg kunnen rijden! In Baytown hebben we een kamer genomen in de Econo Lodge, hele leuke kamer en weer lekker beneden.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBUz2au7wK-Sl_6CRl4K0dkJMq-bzyK8baX6yrcmZilI_fUfXrPg8dUM45up5S_NsxaUuvTSw7Hshg6RpviSzfi4iI4tky_ZWWYrTA7sDaM59HvXicsUJJ5Nz6iPjMMe_vml0WisMcj94/s1600/P6240405-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBUz2au7wK-Sl_6CRl4K0dkJMq-bzyK8baX6yrcmZilI_fUfXrPg8dUM45up5S_NsxaUuvTSw7Hshg6RpviSzfi4iI4tky_ZWWYrTA7sDaM59HvXicsUJJ5Nz6iPjMMe_vml0WisMcj94/s1600/P6240405-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Heerlijk over een strandje lopen banjeren!</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We zijn bij het Outback Steakhouse gaan eten wat hier dichtbij lag. Andere jaren ook wel gegeten en onze ervaring is, dat het hier altijd heel lekker is, en dat klopte! Terug in het hotel hebben we de auto leeg getrokken en zijn we alles gaan herinpakken. We zitten nu beneden en morgen weten we dat nog niet. Kan maar vast gebeurt zijn! Een aparte tas gemaakt met kleding voor de reis naar huis, hoeven we ook niet met koffers te sjouwen morgenavond. We gaan morgen in ieder geval naar het NASA/Johnson Space Center in Houston want dat schijnt de moeite waard te zijn, en verder zien we het wel!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 19: Baytown TX – Humble TX (128 km) (29-42°C)</span></b><br />
Onze laatste volle dag in de USA dus we starten met het halen van overheerlijke donutsen bij Danay’s Donuts. Ze waren net vers gebakken dus echt om je vingers bij op te eten! Daarna nog even bij wat winkels gekeken in Baytown voor we op pad gingen naar het NASA/Johnson Space Center. Dat lag ca. 24 mijl hier vandaan. Het Lyndon B. Johnson Space Center ("JSC") is het centrum van de NASA voor bemande ruimtevaartactiviteiten, gevestigd in Houston, Texas. Het bestaat uit een complex met honderd gebouwen en 650 hectare grond, en is vooral bekend door de uitspraak "Houston we have a problem".<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjkAzmwOlDj7OPr4St_TQZZ6TSUcQIO3wANGu5d-8PpOD60-fv1aTVpDR0ItNwqNwzF5VyTDexdb6IXsNszv8RpvVr9RWXMEytscDmuRQ7HbgioVq1tfXQ0lCZxlun2aARm24XjO6q85s/s1600/DSC01903-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjkAzmwOlDj7OPr4St_TQZZ6TSUcQIO3wANGu5d-8PpOD60-fv1aTVpDR0ItNwqNwzF5VyTDexdb6IXsNszv8RpvVr9RWXMEytscDmuRQ7HbgioVq1tfXQ0lCZxlun2aARm24XjO6q85s/s1600/DSC01903-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">NASA/Johnson Space Center</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Het centrum werd in 1963 opgezet als Manned Spacecraft Center, op land dat door Rice University was geschonken en is in 1965 in gebruik genomen. In 1973 werd het centrum hernoemd als eerbetoon aan de in dat jaar overleden ex-president van de VS, Lyndon B. Johnson. Het Johnson Space Center is de thuisbasis voor het astronautencorps van de Verenigde Staten en verantwoordelijk voor de training van astronauten uit zowel de VS als uit landen van partners. Het Johnson Space Center is de thuisbasis voor het Mission Control Center (MCC-H), dat voor de NASA de bemande ruimtevaart coördineert en monitort. MCC-H stuurde alle Space Shuttlemissies aan en de activiteiten buiten het Internationaal ruimtestation ISS. Het centrum is ook verantwoordelijk voor de operaties op het White Sands Test Facility in New Mexico, dat als back-up dient voor het landingsterrein van de Spaceshuttle. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6wPY78YdkDxVDyRL86xz4IBU6xYZFNrOimr1GmrAyDrQE_l_sTC8TQghNrf50BALK73i687vq-UreKf0AtjuaUTqSf3NX_cvgguucLuQy4y-AIG4wyrZR6R2qhX2lN4-FIr534Yhjxns/s1600/DSC01864-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6wPY78YdkDxVDyRL86xz4IBU6xYZFNrOimr1GmrAyDrQE_l_sTC8TQghNrf50BALK73i687vq-UreKf0AtjuaUTqSf3NX_cvgguucLuQy4y-AIG4wyrZR6R2qhX2lN4-FIr534Yhjxns/s1600/DSC01864-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">Mission Control Center</span></b></td></tr>
</tbody></table>
Verder heeft het MCC-H als taak het Project Constellation programma te coördineren, dat alle Spaceshuttle-programma's na 2010 heeft vervangen. Project Constellation is een programma van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA met de volgende doelen:<br />
• Het Internationaal ruimtestation ISS in afgeslankte vorm afbouwen;<br />
• de Space Shuttle veilig laten vliegen tot 2010;<br />
• de Crew Exploration Vehicle (CEV) ofwel de Orion ontwikkelen en in de vaart nemen vóór 2014;<br />
• terugkeren naar de Maan vóór 2020;<br />
• de aanwezigheid van de mens uitbreiden naar de rest van het zonnestelsel;<br />
• een ondersteunend en betaalbaar bemand en onbemand programma;<br />
• het ontwikkelen van ondersteunende vernieuwende technologie, kennis en infrastructuur;<br />
• het promoten van deelname van commerciële en internationale partners.<br />
<br />
We hebben lekker rondgekeken en hebben ook één van de tram tours gedaan. We zijn o.a. naar het Mission Control Center geweest. We kregen hier uitleg over wie hier zaten tijdens de missies. Er is bijvoorbeeld een Flight Director en die heeft het echt voor het zeggen! Alles wat hij of zij zegt moet worden uitgevoerd en zelfs de president van de VS kan hier niets aan veranderen of tegen inbrengen! Een behoorlijk zware functie dus! Verder was Rocket Park erg leuk om te zien. Je weet dat zo’n raket enorm groot is maar je kan je er toch niet echt een voorstelling van maken tot je er zo langs loopt. <br />
<br />
We rijden verder naar Humble TX waar we ons laatste hotel hebben geboekt, lekker dicht bij het vliegveld zodat we ons morgen niet hoeven te haasten. We moesten deels door Houston en deels via rondwegen om delen van Houston heen en het was enorm druk onderweg. We hebben een paar keer in de file gestaan. Houston is ook een enorme stad, met 634 square miles kan de stad de steden New York, Washington, Boston, San Francisco, Seattle, Minneapolis en Miami op haar grondgebied kwijt! <br />
<br />
Maar we zijn er gekomen, hotel ziet er goed uit en alle kamers zijn onlangs gerenoveerd. We hebben trouwens wel een kamer beneden. We zijn even in een Mall geweest die schuin tegenover het hotel lag, allemaal bekende zaken hier zoals: Macey’s, JC Penny, American Eagle Outfitters, Victoria’s Secret en ga zo maar door! ’s Avonds heerlijk gegeten bij TGI Friday’s die iets verderop lag, zelfs voor het eerst een heerlijk nagerecht! Het was trouwens vandaag echt bloedheet hier, vanmorgen om 08.00 uur was het al 28.8 graden en vanavond om 19.30 uur was het nog 40 graden wat het zo’n beetje de hele dag is geweest!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi9buCeuvC-04LjQmkr_5SjBZM-hpdnaL86apLzINeXjc8Co0Spi8mn_yuGDYvAI7uQez42BJ9Rl4oQoh5plLv__VUgTNMSk3pDMg7uYVg3nAZn5e3eb-COJScjZtQROvYRqZjUmpimNQ/s1600/DSC01912-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi9buCeuvC-04LjQmkr_5SjBZM-hpdnaL86apLzINeXjc8Co0Spi8mn_yuGDYvAI7uQez42BJ9Rl4oQoh5plLv__VUgTNMSk3pDMg7uYVg3nAZn5e3eb-COJScjZtQROvYRqZjUmpimNQ/s1600/DSC01912-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">TGI Friday’s</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 20: Humble TX – George Bush Int. Airport – Amsterdam (19 km per auto & 8257 km per vliegtuig) (34-39°C)</span></b><br />
Dit motel, Motel 6 in Humble TX, was prima alleen.....géén koffiezetapparaat op de kamer. Willem heeft dus even koffie gehaald bij de receptie en dat opdrinkende, hebben we de laatste spullen in de koffers gepropt! Daarna uitgecheckt en gaan kijken waar we wat kunnen eten. En natuurlijk bij de Mac onze laatste Mocha Frappé gehaald, toch jammer dat ze die in Nederland niet hebben, zou volgens ons lopen als een trein. We hebben nog een beetje lopen rondkijken bij Kohl's, een groot warenhuis, en bij Super Target.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigT7IwoA66Gh1EPDPH5Dqd72hnP8rPw8jfXJeEwcs7i2YTGvXyOvLYqiYz7o5nJq7wD7Z-AsFYA_rv1o4dIQ2jXBhlVeTWhCvpqLgsPpWNeM6uoBwn-FFUo8jcTCmVWEBcZpps9FxC3A8/s1600/DSC01918-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigT7IwoA66Gh1EPDPH5Dqd72hnP8rPw8jfXJeEwcs7i2YTGvXyOvLYqiYz7o5nJq7wD7Z-AsFYA_rv1o4dIQ2jXBhlVeTWhCvpqLgsPpWNeM6uoBwn-FFUo8jcTCmVWEBcZpps9FxC3A8/s1600/DSC01918-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: #ffe599;">En helaas weer naar huis!</span></b></td></tr>
</tbody></table>
We zijn daarna op ons gemak naar het vliegveld gereden. De autoverhuurbedrijven waren heel makkelijk te vinden. Auto zonder problemen ingeleverd en toen met de bus naar het vliegveld. We konden hier gelijk inchecken maar bij de douane was het erg druk. Boarden begon laat en op de tijd dat we zouden vertrekken, zaten we net in het vliegtuig. We vertrokken uiteindelijk 40 minuten te laat. De verzorging onderweg vonden wij minder als op de heenreis, het eten was helemaal niet lekker! We landen ongeveer 25 minuten te laat op Schiphol, dat viel dus nog mee. Koffers halen en op naar de taxi! We waren snel thuis en onze kattenkinderen waren weer zo blij, we werden tig keer gekopt en ze bleven om ons heen draaien! Ze zijn ontzettend goed verzorgd door Lia en Eric maar je merkt toch altijd wel dat ze je missen en wij hun ook! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">We kunnen weer terugkijken op een geweldige reis, veel verschillende dingen gezien en veel mensen ontmoet die we nooit meer zullen vergeten!!</span></b>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-37173691347572002542011-11-04T02:51:00.011-07:002013-03-25T09:36:40.931-07:00Reisverslag USA 2011: Fly & Drive Colorado, Wyoming, Montana, South Dakota en Nebraska<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;">Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken</span></span></b></i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202011/?albumview=slideshow" target="_blank"><img border="0" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH_x33z4EHoLnOD3gwY4viGzyj7xbEFGQx34GHFztaplUUKn9hhPppCEgdFubB_-RkgPEnQYLTvrkJlxuKGfoyJ1irgmNm-biJAMv5vb8VFmXJkfp9mezD4z_voyCUHC_1_r6f5lYVcXw/s400/DSC00327-m.jpg" width="400" /></a></div>
</div>
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><strong>Al weer voor de zevende keer naar de USA en weer naar andere staten, te weten: Colorado, Wyoming, Montana, South Dakota en Nebraska. We pakken ook nog een puntje Utah mee. Natuur staat deze vakantie centraal, we zitten veel in de Rocky Mountains maar we bezoeken ook leuke plaatsen. Een bezoek aan Yellowstone National Park stond al jaren op de verlanglijst en zal er nu eindelijk van komen…..! </strong></span></i><br />
<br />
<br />
<strong>REISVERHAAL</strong><br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 1: Schiphol – Denver CO (8549 km per vliegtuig + 50 km per auto) (25°C) </span></b><br />
Om half acht vertrekken we met de taxi richting Schiphol. We konden al zo snel inchecken hier en door de douane dat we geen eens tijd hadden om een kop koffie te drinken. Dat was ons nog nooit gebeurt! We vertrekken op tijd richting Philadelphia, we vliegen met US Airways en hebben helaas niet de gereserveerde plaatsen achterin want die waren door de bemanning ingepikt. Ze hadden een kleedje opgehangen zodat ze hierachter even konden slapen! We zaten nu bij de nooduitgang en hadden daardoor wel veel beenruimte maar konden geen tv zien en hadden geen bergruimte. De verzorging onderweg was redelijk maar we hebben wel eens beter gehad. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinyyQqwlS7YG7RrYbfbPNoHE5jlrRemfxt45QLBEa60kxGgG6dUKbgByq3XryLIOdzQ3_VWhviYpf9JUY8H-_fFdcPtbjP2h8-0y_6YEJ0koUCdKFCHdgQLpnKEdMm10IACpnyV7ZJ3Rc/s1600/P6158951-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinyyQqwlS7YG7RrYbfbPNoHE5jlrRemfxt45QLBEa60kxGgG6dUKbgByq3XryLIOdzQ3_VWhviYpf9JUY8H-_fFdcPtbjP2h8-0y_6YEJ0koUCdKFCHdgQLpnKEdMm10IACpnyV7ZJ3Rc/s1600/P6158951-m.jpg" /></a></div>
<br />
Na ongeveer acht uur waren we in Philadelphia. Douane ging erg vlot en we hadden hier dus ruim de tijd om wat te eten en drinken voor we weer verder gaan. We vliegen naar Denver met United en komen hier om kwart voor acht aan. Na de koffers van de band gerukt te hebben, gaan we op weg naar Alamo om de huurauto te halen. We krijgen een schitterende Ford Escape, gitzwart, veel opties en lederen bekleding. Aan de auto zal het in ieder geval niet liggen! Morgen de auto maar eens wat beter bekijken want nu dringt alles niet echt tot ons door. Het hotel hebben we snel gevonden en na wat gedronken te hebben, zijn we snel gaan slapen want we waren toch weer gebroken van die reis! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 2: Denver CO – Estes Park CO (182 km) (16-24°C) </span></b><br />
Om half zes waren we allebei al klaarwakker, heel vreemd want gisteren is het toch een knap lange en vermoeiende dag geweest. Misschien dat de luidruchtige, ruzie makende bovenburen er wat mee te maken hadden! Bij het uitchecken kregen we korting toen we dit vertelden, niet nodig maar wel meegenomen. Helaas kwamen we er ook nog achter dat Willem zijn laptop de geest had gegeven. Leek op te starten maar klapte dan weer uit, echt balen!! Eerst maar op pad en vanmiddag in het hotel in Estes Park nog maar eens proberen. <br />
<br />
Na de nodige inkopen voor onderweg gaan we op pad, Estes Park is de eindbestemming voor vandaag. We hebben een weg uitgekozen die na een kwartier rijden al langs het Rocky Mountain National Park loopt, een erg mooie weg! We komen al snel in Golden. Golden ligt vanuit Denver gezien achter de eerste rij heuvels, de tafelbergen van North en South Table Mountain die de bergen van het Rotsgebergte aankondigen. Zoals de naam al doet vermoeden was het een plaats waar goudzoekers zich vestigden en in de tijd van het Wilde Westen was de plaats dan ook belangrijker dan Denver. We hebben hier even lekker lopen rondkijken en koffie gedronken. Het is een leuke plaats en het “Wilde Westen-gevoel” wordt al aardig sterk hier!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTVEMmIkyjs25t8GZi6wgvPk2rY3l8bnL-Hse7-0oW1vsau5dw0adFYK1TOIgdRcd7ifKGxR0fVnrcj5QDqwXBuWFQI_f1VnMtpAtrFmcKXkgf9_sEhF0TwoDm4IawUDcddG0cDmxMXA8/s1600/DSC00820-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTVEMmIkyjs25t8GZi6wgvPk2rY3l8bnL-Hse7-0oW1vsau5dw0adFYK1TOIgdRcd7ifKGxR0fVnrcj5QDqwXBuWFQI_f1VnMtpAtrFmcKXkgf9_sEhF0TwoDm4IawUDcddG0cDmxMXA8/s1600/DSC00820-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Nederland CO</span></td></tr>
</tbody></table>
De volgende plaats die we tegenkomen klinkt heel bekend: Nederland! Dit plaatsje heeft al vele namen gehad, te weten: Dayton, Brownsville en Middle Boulder. Met de komst van de Mining Company Nederland heeft de bevolking in 1874 gekozen voor de naam Nederland. Er staan hier veel oude gebouwen en ook het plaatsnaam-bord moest natuurlijk op de gevoelige plaat. <br />
<br />
De weg is prachtig en we zien al veel bergen met flink besneeuwde toppen. Bij een meer lassen we een stop in en besluiten een stuk er om heen te gaan lopen om even lekker de benen te strekken. We hadden al een eind gelopen en even gekeken bij een visser die in het water aan het “fly fishing (vliegvissen)”was toen het begon te onweren. Er hingen behoorlijk donkere wolken en het had eerder al geregend dus toch maar snel terug naar de auto! Net na de middag waren we al in Estes Park en het reeds gereserveerde motel hebben we snel gevonden. <br />
<br />
Eerst de laptop proberen maar die weigert helaas nog steeds om ook maar iets te doen. Bij Radio Shack konden ze ons een adres geven van een zaak waar ze computers repareren maar die hadden helaas geen tijd. Zij wisten nog wel een ander bedrijf en daar werden we wel geholpen en hoe! Ze hebben werkelijk van alles geprobeerd om ons te helpen maar na er enkele uren (zowel ’s middags als ook nog ’s avonds) doorgebracht te hebben, deed de laptop het helaas nog steeds niet. Nu niets aan te doen en we moeten het dus de rest van de vakantie met de kleine notebook doen! Tussendoor nog wel een beetje in Estes Park kunnen rondkijken en gegeten. Eenmaal terug in het hotel gelijk onder zeil gegaan, we waren helemaal stuk!! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 3: Estes Park CO – Hot Sulphur Springs CO (134 km) (2-13°C) </span></b><br />
Vandaag gaan we na een aantal telefoontjes/sms’jes naar huis op weg naar Hot Sulphur Springs. We rijden via de Trail Ridge Road door het Rocky Mountain National Park. Het was tot een paar weken terug nog onzeker of we deze weg konden rijden omdat deze door de hevigste sneeuwval sinds 30 jaar nog steeds niet open was. Tot onze opluchting is de weg op 8 juni eindelijk opengegaan. Bij het Beaver Meadows Visitor Center rijden we het Rocky Mountain National Park in. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg5Ce5ELk9AMHyLC-6T5uKysD2sXX4oo1XmXOU6dSsY-BA1bINELKIcu05YfBzUzhHQI1j0_WGRdghAoFaSgdjKjmH0YAp9qxMF3vTnsCRgpnGQzF2ymbvBOr2T_eohFGyAdc6Bp-nwI0/s1600/DSC00878-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg5Ce5ELk9AMHyLC-6T5uKysD2sXX4oo1XmXOU6dSsY-BA1bINELKIcu05YfBzUzhHQI1j0_WGRdghAoFaSgdjKjmH0YAp9qxMF3vTnsCRgpnGQzF2ymbvBOr2T_eohFGyAdc6Bp-nwI0/s1600/DSC00878-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Trail Ridge Road, Rocky Mountain National Park CO</span></td></tr>
</tbody></table>
<i><b><u><span style="color: #ffe599;">Rocky Mountain National Park, Colorado</span></u></b></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><i>De majestueuze Rockies zijn ruim 135 miljoen jaar geleden ontstaan toen de bodem van een binnenzee in beweging kwam. Ontketende natuurkrachten plooiden de aardkorst en duwden deze omhoog. De ‘oer’ rockies zijn al twee keer opgeheven, tot de grond toe afgebroken en weggevoerd. De huidige bergketen is feitelijk al de derde! Circa 70 miljoen jaar geleden begon de vorming van het huidige gebergte dat verder werd vormgegeven door gletsjers. Ongeveer honderd pieken van de bergen in het 1072 km2 grote nationale park wat in 1915 is opgericht, reiken tot boven de 3.000 m. De hoogste hiervan is de 4.345 m hoge Longs Peak. De bergketen strekt zich uit van de staat New Mexico tot aan het noordwesten van Alaska. Dat is een afstand van 4.800 kilometer. De Rocky Mountains worden ook wel “The Continental Divide” genoemd omdat Amerika als het ware in tweeën wordt gedeeld. </i><i></i></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><br /></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Één van de mooiste wegen door het park is de ‘Trail Ridge Road’. Dit spectaculaire stuk autoweg van 43 mijl biedt magnifieke panoramische uitzichten op het park. Van de Fall River Entrance klimt de weg omhoog naar zijn hoogste punt, 3.713 m hoog en in het midden van het park gelegen, en daalt dan weer af naar een schilderachtige vallei ten noorden van Grand Lake. Onderweg passeer je de Continental Divide, het is dan ook één van de hoogstgelegen parkwegen in heel Amerika. Toch is de weg nergens steiler dan 7%! </span></i></div>
<br />
Bij dit Visitor Center ga je gelijk de Trail Ridge Road op. Bij één van de eerste stops zien we onze eerste chipmunk en een prachtige blauwe vogel die beiden niet bepaald schuw waren. Hoe hoger we kwamen des te meer sneeuw we zagen. Op een gegeven moment reden we echt tussen hoge wanden van sneeuw door. Als je languit er tegen aan ging staan kwam het nog een paar meter boven je uit! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkrlkMtSrlcPl3MPl3FXxThA3roR7VsqJ88O-zgnyoD5BZPaBH4LIphym8L6N_kRVf4VvkKn-vQgKyIGEUD3p4TzE1OMyZ8dnwz_ZuMXhd-Ny9D3O_Vp7dkHCKsZtfoeFPily8M9Zy6cM/s1600/DSC00859-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkrlkMtSrlcPl3MPl3FXxThA3roR7VsqJ88O-zgnyoD5BZPaBH4LIphym8L6N_kRVf4VvkKn-vQgKyIGEUD3p4TzE1OMyZ8dnwz_ZuMXhd-Ny9D3O_Vp7dkHCKsZtfoeFPily8M9Zy6cM/s1600/DSC00859-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Chipmunk</span></td></tr>
</tbody></table>
Het Alpine Visitor Center was geheel bedolven geweest onder ladingen sneeuw maar was nu weer toegankelijk gemaakt. We hebben hier, om onszelf te verwarmen, koffie en warme chocolade melk gedronken. Temperaturen vandaag schommelden tussen de 2 en 13 graden Celsius, behoorlijk koud dus! Op het hoogste punt konden we zelfs de auto niet uit want daar stond ook nog eens een keiharde wind, je zag de wolken voorbij jagen wat overigens een erg gaaf gezicht was!<br />
<br />
Het is door de enorme sneeuwval en het vele smeltwater wat daardoor ontstaat, op sommige plekken net een moeras! Ondanks de vele sneeuw en de kou hebben we toch aardig wat dieren gezien vandaag. Een vrouwtjes Moose (eland), een kudde herten en even verderop een mannetjes Elk (Wapiti hert), wat een gewei!! En of het nog niet genoeg was toen ook nog een Moose met een jong! De Trail Ridge Road is verbluffend mooi en een aanrader voor iedereen die ooit hier in de buurt komt! En alhoewel de weg ongetwijfeld zonder sneeuw ook geweldig mooi zal zijn, had die enorme lading sneeuw ook wel iets!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzFOf2AncxJp0OK4p9vxuDRFtFdTxQ3YluNAgyw5Zb8W0KDfWM_HQrZQJ0jg2p9jEVUCCU8G1EymZHOvdsqm0GI7Ll4YPrtpgVdXOp-D3_c6jgV5e0yyxbcnH7BM3Cs0R0Wr0vNCPdjk4/s1600/P6178967-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzFOf2AncxJp0OK4p9vxuDRFtFdTxQ3YluNAgyw5Zb8W0KDfWM_HQrZQJ0jg2p9jEVUCCU8G1EymZHOvdsqm0GI7Ll4YPrtpgVdXOp-D3_c6jgV5e0yyxbcnH7BM3Cs0R0Wr0vNCPdjk4/s1600/P6178967-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Trail Ridge Road, Rocky Mountain National Park CO</span></td></tr>
</tbody></table>
Hot Sulphur Springs bleek een kleine plaats maar het hotel was prima. Er was welgeteld één Bed & Breakfast waar we konden eten maar ook dat was prima. Op het internet krijg je een iets andere indruk van deze plaats want er worden allerlei arrangementen aangeboden voor de heet water bronnen die hier zijn en die de naam van de plaats al doen vermoeden. Dat bleek maar één complex te zijn waar het ook helemaal niet druk was! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 4: Hot Sulphur Springs CO – Craig CO (208 km) (11-20°C) </span></b><br />
We verlieten Hot Sulphur Springs via een hele mooie weg met als eindbestemming Craig CO. Het begin van deze weg ging door een soort canyon en we kregen hier gewoon een zomers gevoel! Het is heerlijk zonnig en we hebben een strakblauwe lucht. Alles ziet er toch heel anders uit dan! We hadden een aantal onverwachte leuke dingen onderweg.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZg_ZZo5THJtO89O6lS9FK7TBjZT2xzjJt4s5wyOmto4G5pO1N3os-vgJj_Jg26sH-6Vn87V-BfI3rCz0K78aJZMcCnx4dnUVtIGtbG6S1kIbhwjAd2c4-BGuK2Cqs2JybWGu7YxLC6Fo/s1600/DSC01023-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZg_ZZo5THJtO89O6lS9FK7TBjZT2xzjJt4s5wyOmto4G5pO1N3os-vgJj_Jg26sH-6Vn87V-BfI3rCz0K78aJZMcCnx4dnUVtIGtbG6S1kIbhwjAd2c4-BGuK2Cqs2JybWGu7YxLC6Fo/s1600/DSC01023-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">"Fun ride", Kremmling CO</span></td></tr>
</tbody></table>
In Kremmling waren ze zich aan het opmaken voor een ‘fun ride’ door het stadje. Waarom het was hadden we geen idee van maar het was leuk om te zien. Mensen waren verkleed en de voertuigen, van gewone auto’s tot brandweerwagens en landbouwvoertuigen, waren versierd. Op een gegeven moment vlogen er zelfs vier kleine vliegtuigjes over wat aardig spectaculair was!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr0tqBgMQoL2h1dXYPJ6RtqS2BgpV4rb77Ot_xkYD9vVh1UvMI6oWddSdUlRS0JIlVxdER3xry3waHnodPaMaWzW6aTdBK0TT7iTQBtSQo3lAfyr25ayWXs1YIZm67N8wyW42d9PdGZuo/s1600/DSC01048-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr0tqBgMQoL2h1dXYPJ6RtqS2BgpV4rb77Ot_xkYD9vVh1UvMI6oWddSdUlRS0JIlVxdER3xry3waHnodPaMaWzW6aTdBK0TT7iTQBtSQo3lAfyr25ayWXs1YIZm67N8wyW42d9PdGZuo/s1600/DSC01048-m.jpg" /></a></div>
<br />
In Steamboat Springs zagen we een weg die was afgezet en er stonden allemaal auto’s. Toen we gingen kijken bleken het allemaal Ford Mustangs te zijn, AWESOME! Zoveel Mustangs hadden we nog nooit bij elkaar gezien, honderden van de eerste tot de laatste bouwjaren. Willem bleef foto’s maken, het is onze lievelingsauto! Het weer sloeg echter ineens om, er kwam een zeer dreigende lucht aan, en de Car Show hield spontaan op. De één na de ander vertrok en we verlieten Steamboat Springs “geëscorteerd” door Mustangs!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZWAkrKX7JEYaKfozBKknzfXAJJt5D64YIi53pUUlgcTMxdBqJv2ofAT9Zl_wjfQ5ofxHz1GsiVe05XEs19LG5aaFEOnYAq4hbP9LJiDMcWfvTyDC9AjsugDKxTJKx-bHaQs5WwVD7G_8/s1600/DSC01197-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZWAkrKX7JEYaKfozBKknzfXAJJt5D64YIi53pUUlgcTMxdBqJv2ofAT9Zl_wjfQ5ofxHz1GsiVe05XEs19LG5aaFEOnYAq4hbP9LJiDMcWfvTyDC9AjsugDKxTJKx-bHaQs5WwVD7G_8/s1600/DSC01197-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Ford Mustang Meeting, Steamboot Springs CO</span></td></tr>
</tbody></table>
Aangekomen in Craig zagen we dat ook hier festiviteiten waren geweest. We zagen heel veel paardentrailers staan en vermoeden dat er een rodeo geweest is. We strijken neer in een Holiday Inn met een steakhouse in het hotel…..lekker makkelijk, we hoeven niet meer te zoeken waar we kunnen eten!!! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 5: Craig CO – Vernal UT (272 km) (10-21°C) </span></b><br />
Vandaag gaan we op weg naar Utah. Als we net onderweg zijn, komen we langs een ranch waar ze bizons houden. Er was een flinke kudde en toen we aankwamen lagen ze allemaal lekker te herkauwen. Toen we echter richting het hek liepen, stonden ze allemaal op en kwamen naar ons toe. Toch maar even een stukje weg! Bizons kunnen heel gevaarlijk zijn, vooral als er jongen zijn, en daar liepen er aardig wat van tussen! <br />
<br />
Het was niet koud vandaag maar wel grijs en af en toe regende het ook een beetje. We rijden de US 40 richting Vernal. Het is een eindeloos lange weg tussen grasvlaktes door en soms passeer je een klein gehucht. We zien af en toe een paar grazende herten en in de lucht cirkelen veel roofvogels en kraaien rond maar verder kom je hier niet veel tegen. We rijden vlak voor Vernal een zijweg in en komen op een (doodlopende)weg uit maar we kunnen hier de canyon van een afstand fotograferen en dat is maar goed ook bleek later! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdgUvL4JtuHzumyy82KaCc_9wxB7QP5InbYqGlSWI3rwkOYq3bIuSxkb374rbdauPXJkfEPXIgBxjnv2hMJDwtevIOwHa2Mmgp_Pa6XEloG-yB6re6JKyi1fHCubgXrKcpGe8N34NN3Mg/s1600/DSC09920-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdgUvL4JtuHzumyy82KaCc_9wxB7QP5InbYqGlSWI3rwkOYq3bIuSxkb374rbdauPXJkfEPXIgBxjnv2hMJDwtevIOwHa2Mmgp_Pa6XEloG-yB6re6JKyi1fHCubgXrKcpGe8N34NN3Mg/s1600/DSC09920-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Dinosaur National Monument, CO</span></td></tr>
</tbody></table>
<i><b><u><span style="color: #ffe599;">Dinosaur National Monument, Colorado/Utah </span></u></b></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Precies op de grens met Utah en Colorado ligt bij de plaats Vernal het Dinosaur National Monument. Het park bestaat uit twee gedeelten, een vindplaats van dinosaurusbotten en een canyon gevormd door de Green en Yampa rivier. De vindplaats (Quarry) van de ruim 1600 dinosaurusbotten wordt overdekt door een glazen gebouw. Het bestaat uit een tentoonstelling van dinosaurussen, een souvenir winkel en de eigenlijke vindplaats. Je kunt naar een uitkijkplatform waar voor je een bijna 15 meter hoge wand vol met versteende botten ligt. De wand is een versteende zandbank die 70 miljoen jaar geleden in de bocht van een rivier heeft gelegen. Dinosaurussen die de rivier overstaken zijn door het woeste water meegesleurd, verdronken en op de zandbank gestrand. Er werken nog steeds paleontologen aan de vindplaats op zoek naar onbekende dinosaurus soorten.</span></i></div>
<br />
Toen we bij de officiële ingang van het Dinosaur National Monument kwamen, regende het echt behoorlijk. We kregen al te horen dat Quarry niet te bezoeken was door de heftige regenval, de weg was niet begaanbaar. We zijn de weg ingereden richting de canyon maar op een gegeven moment zijn we omgedraaid, met dit weer kan je toch geen mooie foto's maken. Bij de Plug Hat Butte was het even droog en hebben we nog een korte trail naar een mooi uitzichtpunt gelopen. Daarna zijn we het park uitgegaan. In Vernal, waar we vandaag overnachten, werden we begroet door een grote roze dinosaurus die je ook overal op het internet tegenkomt! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 6: Vernal UT – Rock Springs WY (239 km) (9-19°C) </span></b><br />
Vanmorgen toen we naar buiten gingen, zagen we weer blauwe lucht en de temperatuur was ook een stuk aangenamer! We rijden richting Flaming Gorge National Recreation Area. Ongeveer 5 mijl vanaf Vernal komen we langs een heel groot meer, Steinaker Dam and Reservoir. Deze dam is gebouwd tussen 1959 en 1962. De damwand is 49 meter hoog en 609 meter lang. In het Steinaker Lake wordt water opgeslagen uit de Asley Creek en dit wordt weer gebruikt voor irrigatie van de Asley Valley.<br />
<br />
Het is een prachtige weg met heel veel haarspeldbochten en we klimmen aardig. De temperatuur zakt dan ook gelijk een aantal graden maar het is hier erg mooi. Rotswanden in allerlei kleuren, van rood tot geel tot grijzig! Je kan ook de auto's bijna op één hand tellen die je tegenkomt, het is hier heerlijk rustig. Er hangen wel wat dreigende wolken maar het is gelukkig droog en dat is het ook de hele dag gebleven!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkJELH2VjFt94nb6SXZGIgXMVEwHmxGzrbCOCgg_w7F4X8SkkEKo2MC9BLc2fR9k5RYBEoEnjGB5RqSF-FI7jz-cYYhoE-AjHEw5mbob0VGlNlfBNnktsa44jbpLXhiknjHxmvlNYa5_Y/s1600/DSC01278-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkJELH2VjFt94nb6SXZGIgXMVEwHmxGzrbCOCgg_w7F4X8SkkEKo2MC9BLc2fR9k5RYBEoEnjGB5RqSF-FI7jz-cYYhoE-AjHEw5mbob0VGlNlfBNnktsa44jbpLXhiknjHxmvlNYa5_Y/s1600/DSC01278-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Flaming Gorge National Recreation Area, UT/WY</span></td></tr>
</tbody></table>
<i><b><u><span style="color: #ffe599;">Flaming Gorge National Recreation Area, Utah/Wyoming</span></u></b></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Het Flaming Gorge National Recreation Area ligt op de grens van Utah en Wyoming. US 191 is de meest logische aanrijroute. Een paar kilometer voor Flaming Gorge Dam kun je de keuze maken uit een route langs de oost- dan wel langs de westzijde van het stuwmeer. De route langs de westzijde (State 44 tot Manila en voorbij de grens State 530 tot Green River) schijnt de mooiste route te zijn. Voor het mooiste uitzicht moet je bezoek brengen aan Red Canyon. De rivier heeft zich hier een weg gebaand door het felgekleurde gesteente en een kloof uitgesleten met rotswanden die op sommige plaatsen ruim 500 meter hoog zijn. Naarmate je verder Wyoming inrijdt, wordt het landschap vlakker, droger en ruiger.</span></i></div>
<br />
Aangekomen bij Flaming Gorge National Recreation Area rijden we eerst naar de Flaming Gorge Dam. Deze dam in de Green River is gebouwd tussen 1957 en 1964. De damwand is 153 meter hoog en 360 meter lang. Hier wordt water uit de Colorado River opgeslagen en gebruikt voor het opwekken van elektriciteit, drie generatoren zorgen voor 151,5 MW. Het blijft toch indrukwekkend om te zien zo'n dam. <br />
<br />
We rijden verder langs de westzijde van het stuwmeer richting Green River. De weg loopt best een eind van het water af, er is soms wel een zijweg maar dan kom je eigenlijk alleen maar bij plaatsen waar je een boot te water kunt laten. Het was hier ontzettend rustig, in het hele NRA. Je had dus weer echte stilte op het gekabbel van water na. Maar ja water, er kwam een enorme zwerm muggen aan, wat een herrie enne…..wegwezen!! Je zag hier ook overal herten rondlopen, twee op een bergkam en even later ook twee bij het water die kwamen drinken. Het blijft een ontzettend gaaf gezicht, dieren in het wild!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL00byTroV87Gy95vwLgmd2vajih2NnT-dgkiqc14Iu2enjPCvAFnpOmCQnM008Fg_NPBrzc-bzw2CnF4n10AAqY57kX9-3yKmLQQIktgD0kLGR0IN9MD2jjeZQRoe05oF8AunmClq-bk/s1600/DSC01321-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL00byTroV87Gy95vwLgmd2vajih2NnT-dgkiqc14Iu2enjPCvAFnpOmCQnM008Fg_NPBrzc-bzw2CnF4n10AAqY57kX9-3yKmLQQIktgD0kLGR0IN9MD2jjeZQRoe05oF8AunmClq-bk/s1600/DSC01321-m.jpg" /></a></div>
<br />
We rijden door Green River richting Rock Springs waar we na enig zoeken een kamer nemen in een Americas Best Value Inn. We hebben uitzicht op de bergen en Applebee's op loopafstand, helemaal goed want hier hebben we andere jaren ook altijd lekker gegeten. Gisteren dachten we ook lekker te gaan eten maar kwamen in een vreemde zaak terecht, de Golden Corral. Bij binnenkomst betaal je frisdrank en eten (wat overigens spotgoedkoop was dus ja, wat kun je verwachten!). Je frisdrank zet je op een tafeltje en dan ga je naar een buffet waar je zoveel van kunt eten als je wilt. Wat ons hier stoorde was dat de borden niet schoon waren en eigenlijk hebben wij allebei al gegeten en gedronken dan! Maar ja….we moeten eerlijk zijn, het smaakte best wel! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 7: Rock Springs WY – Jackson WY (298 km) (12-24°C) </span></b><br />
Vandaag zomaar ontbijt in het hotel, er was een hot breakfast, worstjes, scrambled eggs, toast etc. Meestal alleen muffins of donutsen die niet al te vers zijn dus dit hebben we ons wel even laten smaken! Bij het uitchecken vroegen we of een motel/hotel vinden in Jackson een probleem zou zijn. We kregen te horen dat het er erg druk was dus dat we beter nu alvast konden kijken via internet. We hebben online een hotel geboekt die overigens een stuk duurder zijn dan dat wij normaal kwijt zijn!! <br />
<br />
We rijden via de US 191 richting Jackson, het is een eindeloos lange weg tussen grasland door vol met sagebrush. We zien ontzettend veel herten onderweg. Bij een stop zagen we een bord staan en daar stond op dat in deze 'high cold desert' één van de grootste kuddes pronghorn antelopes leeft. Het zijn 40.000 tot 60.000 antelopes, bekend als de Sablette Herd. De pronghorn antelope kan een snelheid bereiken van 60 mijl per uur!! Kleine groepjes van de kudde zijn langs de US-191 te zien gedurende het late voorjaar en de zomer. Als de herfst over gaat in de winter en er sneeuw gaat vallen, trekken de antelopes naar het zuiden. Het is de grootste migratie in Noord Amerika. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9iA0nt3a4k8hyphenhyphenXwyE1iOUMAT49Yzk8XU0FosWg6zCdLqF5cLPavoGMOjIYc6Rw1dcZhH4Taev9Pg2r30Ffzf8hOWITrs9OKPSKF53iqOx_ZENqOrwab93gbq0JvN7Wj_2vgvQBxun9DI/s1600/DSC01334-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9iA0nt3a4k8hyphenhyphenXwyE1iOUMAT49Yzk8XU0FosWg6zCdLqF5cLPavoGMOjIYc6Rw1dcZhH4Taev9Pg2r30Ffzf8hOWITrs9OKPSKF53iqOx_ZENqOrwab93gbq0JvN7Wj_2vgvQBxun9DI/s1600/DSC01334-m.jpg" /></a></div>
<br />
Het laatste stuk van deze weg was weer heel mooi, tussen de bergen door en aardig klimmen en dalen! Aangekomen in Jackson, hebben we het hotel snel gevonden. Het ligt gunstig en de kamer is schoon maar voor de prijs hadden we toch op zijn minst wel een koffiezetapparaat willen hebben! We zijn eerst naar een supermarkt gegaan om wat bier enzovoort te halen. Daarna zijn we Jackson gaan bekijken, een leuke plaats maar wel erg toeristisch. Er zijn veel winkels maar het merendeel hiervan is souvenir shop. Het ziet er allemaal wel heel leuk uit. Er rijdt een postkoets rond en je ziet saloons en ja hoor, om 06.00 p.m. is er een echte shoot-out! <br />
<br />
We eten bij Million Dollar Cowboy Steakhouse, een hele leuke zaak met boven een enorme bar waar je op zadels aan de bar zit en waar live muziek is. Het restaurant is beneden en we eten een voortreffelijke Filet Mignon, botermals!! We zijn daarna naar het hotel terug gegaan want we zijn allebei snipverkouden en het koelt al weer af. We hebben drankjes en pillen gekocht tegen de griep en het hoesten dus maar weer even het nodige naar binnen gooien en op tijd naar bed!! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 8: Jackson WY (248 km) (13-27°C)</span></b><br />
Bij Albertson's aan de overkant drinken we een kop koffie en halen we wat te eten voor vandaag en daarna rijden we richting Grand Teton National Park. <br />
<br />
<i><b><u><span style="color: #ffe599;">Grand Teton National Park, Wyoming</span></u></b></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><i>Grand Teton National Park is 1.255 km2 groot en sinds 1950 een nationaal park. De Grand Teton Mountains vormen één van de jongste bergketens van Noord-Amerika. Er zijn twaalf pieken die hoger zijn dan 3.650 meter, de hoogste is Grand Teton met een top van 4.198 meter.</i><i></i></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><br /></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><i>Het gebergte is ontstaan naast een breuklijn in de aarde. Aan de westzijde van de breuklijn werd de aarde omhoog gedrukt, aan de oostzijde zakte de aarde juist naar beneden. De 130 kilometer lange Teton Range heeft dan ook geen voorgebergte, de bergen rijzen direct naast de vloer van de vallei omhoog.</i> <i></i></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><br /></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Nog maar 15.000 jaar geleden hebben gletsjers de canyons tussen de bergpieken geslepen. De tongen van de gletsjers hebben ook de vallei bereikt waardoor zich veel mooie meren hebben gevormd. De Jackson Hole vallei is 72 kilometer lang en 10 tot 20 kilometer breed. Er leven hier erg veel vogels en wilde dieren, waaronder zwarte beren, grizzly beren, elanden, prairiewolven enzovoort.</span></i></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH6RmUvy9h-LY4jGaZoySZYAzH8upz6u8vscSAtHdXF9Hx0vX1Z_JHd0_UXMFi74NMYUZUpU00XxmMHxQzqwUZl1z8bEL0H4aVDV9ZCojexTcgjeI3hzBSwd2jU5gqjWOMLNWrMJUHi6o/s1600/P6228998-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH6RmUvy9h-LY4jGaZoySZYAzH8upz6u8vscSAtHdXF9Hx0vX1Z_JHd0_UXMFi74NMYUZUpU00XxmMHxQzqwUZl1z8bEL0H4aVDV9ZCojexTcgjeI3hzBSwd2jU5gqjWOMLNWrMJUHi6o/s1600/P6228998-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Grand Teton National Park, WY</span></td></tr>
</tbody></table>
Toen we het park inreden zagen we al gelijk drie herten, ze bleven eerst staan maar gingen er toen toch met een knappe vaart vandoor. Het is hier echt ontzettend mooi en af en toe lopen we een stukje, wat niet meevalt want we hebben het allebei nog steeds erg benauwd dus hele hikes gaan het niet worden vandaag! We zien in het park erg weinig dieren op een enkele kraai of eekhoorntje na. Tot we een zijweg inreden……..we zagen ineens een viertal bizons! Er lag er één bij, waarschijnlijk een bull, wat een kop had die zeg, erg indrukwekkend! De Amerikaanse bizon heeft een schouderhoogte van 1,90 meter en de lengte van de stier is bijna 3 meter. Hun vacht bestaat uit twee lagen: een warme binnenlaag en een dikke, beschermende buitenlaag. De bizon kan een snelheid tot 50 km/per uur halen. Amerikaanse bizons worden ongeveer 25 jaar oud. Heden ten dage is de bizon een beschermd dier; er zijn er nog zo'n 30.000 over.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg41uTIJLghU7PR3tbWUCMa1_bSyCobJio05uBrhPOstRA5kNlr9VMYovjVaO3Nw955ocNStntA8_F_6idwPNX6Hd_oOwvPOgMcDywz2IXA4MIw3Vqr_YFdnvQQsqcpehrhrpwTwpr_8Pc/s1600/DSC01472a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg41uTIJLghU7PR3tbWUCMa1_bSyCobJio05uBrhPOstRA5kNlr9VMYovjVaO3Nw955ocNStntA8_F_6idwPNX6Hd_oOwvPOgMcDywz2IXA4MIw3Vqr_YFdnvQQsqcpehrhrpwTwpr_8Pc/s1600/DSC01472a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Amerikaanse Bizon</span></td></tr>
</tbody></table>
Even verderop zagen we een aantal auto's langs de weg staan en dit betekent meestal dat er iets te zien is. En ja hoor, een gigantische kudde bizons. Het waren er meer dan honderd en de meesten lagen heerlijk, een paar liepen er te grazen. We zaten in het gras en er kwam er één aardig dichtbij, keek af toe maar schonk verder niet veel aandacht aan ons. We konden hier echt geweldige foto’s maken van deze hele bijzondere dieren! <br />
<br />
Terug in Jackson zijn we wat gaan winkelen en eten. We hebben bij een zaak op het Town Square gewoon een lekkere cowboy burger gegeten, smaakte prima! Daarna zijn we nog een aantal winkelstraatjes doorgelopen en hebben een tweetal nummerplaten gevonden, Wyoming en Montana. Nu nog drie, Colorado, South Dakota en Nebraska en dan hebben we alle staten weer voor dit jaar. Terug in het hotel hebben we eerst de site bijgewerkt. We zagen elke keer bliksem in de verte maar hebben niet echt onweer gehoord. Het heeft wel keihard geregend dus we hopen maar dat het morgen weer goed weer is! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 9: Jackson WY – West Yellowstone MT (121 km) (12-22°C) </span></b><br />
Het is vanochtend nog erg grauw buiten en er liggen enorme plassen overal, het heeft flink geregend vannacht. We rijden wederom door het Grand Teton National Park om naar Yellowstone te gaan, is geen straf hoor want het is hier erg mooi! Als we Grand Teton inrijden via de Moose Entrance, wordt het steeds zonniger en de lucht wordt steeds blauwer. Bij de Jackson Lake Dam en Reservoir stoppen we weer even en zien dat er nu vier pelikanen aan het rond dobberen zijn, gisteren was het er maar één. <br />
<br />
Even verderop zien we heel in de verte twee coyotes lopen, we hebben geprobeerd ze te fotograferen maar ze waren erg ver weg. Toen we een zijweggetje inreden, zagen we ineens een beest over de weg schieten. We reden eerst door maar onze nieuwsgierigheid won het toch dus……terug. Even moeten zoeken maar toen zagen we het dier op een boomtak liggen. Een groot dier, leek een beetje een uit de kluiten gegroeide marmot, maar niet echt een idee wat het nu was. Later in het hotel kwamen we er achter dat het een Yellow Bellied Marmot was. Een nogal schuw dier wat tussen de 45 en 57 cm lang kan worden, met een staart tussen de 13 en 22 cm. Het gewicht kan variëren tussen twee en vijf kilo, mannetjes zijn zwaarder dan vrouwtjes. Ze kunnen 13 tot 15 jaar oud worden.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghAFAWVjQzTqP_q5Qj4sCHwBl3PXZ6WbQUXrXgW3hl-jUqQB2MVHPd3wKYlUroeTZBMv_1ntdrWp5zUu9INppYkMZySpis-5ksWuaEQbSsLfRWkOoRCEBpECD57XVA40QNIJgVOiQHtsY/s1600/DSC01538a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghAFAWVjQzTqP_q5Qj4sCHwBl3PXZ6WbQUXrXgW3hl-jUqQB2MVHPd3wKYlUroeTZBMv_1ntdrWp5zUu9INppYkMZySpis-5ksWuaEQbSsLfRWkOoRCEBpECD57XVA40QNIJgVOiQHtsY/s1600/DSC01538a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Yellow Bellied Marmot</span> </td></tr>
</tbody></table>
Net na de middag rijden we Yellowstone National Park in. We zitten hier bijna drie dagen maar op het stuk wat we nu rijden richting West Yellowstone in Montana, bekijken we toch al de geiser basins waar we langs komen. We hebben alle tijd want het hotel is toch al gereserveerd. <br />
<br />
<i><b><u><span style="color: #ffe599;">Yellowstone National Park, Wyoming</span></u></b></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Yellowstone is 8.923 km2 groot en sinds 1872 een Nationaal Park en hiermee ook het eerste Nationale Park ter wereld! Het is één van de mooiste parken van de Verenigde Staten. Hier heb je niet alleen geisers, heetwaterbronnen en modderpotten, maar ook vind je er prachtige bossen, mooie alpenweiden, een schitterend groot meer en een grote canyon met watervallen. Daarnaast leven er veel dieren in het park waaronder bizons, elanden, herten, zwanen, pelikanen, grizzly- en bruine beren.</span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><br /></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Zelfs bij een meerdaags bezoek (minimaal drie dagen is aan te raden) is het onmogelijk om alles in Yellowstone te zien. De navolgende plaatsen zijn zeker een bezoek waard: Old Faithful, Upper Geyser Basin, Sheepeater Cliff, Mammoth Hot Springs, Tower Fall, Inspiration en/of Artist Point en Mud Volcano. De meeste plaatsen zijn vanaf uitkijkplatforms te zien maar het loont zonder uitzondering altijd de moeite om een korte of wat langere wandeling te maken.</span></i></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5k5V1rtNRWqrHgw73n5857ENo7oCK9L56VWjC__rsAixwJRrNFolTCNwK6BZasT4AbCvaRwzqKVU0bNwsdlT7w_dyrHc-KBYp4WyOJIgJsxjdIigtkUeBrR2OmgEgtSrfDuG0LFNRyVE/s1600/DSC01596a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5k5V1rtNRWqrHgw73n5857ENo7oCK9L56VWjC__rsAixwJRrNFolTCNwK6BZasT4AbCvaRwzqKVU0bNwsdlT7w_dyrHc-KBYp4WyOJIgJsxjdIigtkUeBrR2OmgEgtSrfDuG0LFNRyVE/s1600/DSC01596a-m.jpg" /></a></div>
<i><br /><span style="color: #ffe599;">De aanwezigheid van geisers dankt het park aan bijzondere geologische voorvallen die hier zo’n twee miljoen jaar geleden begon met een reeks van geweldig grote vulkaanuitbarstingen. Er zijn er drie geweest, de laatste was 640.000 jaar geleden. De complete inhoud van twee magmakamers werden door vulkanen uitgespuwd en bij de laatste serie uitbarstingen werd meer dan 1000 km3 puin de lucht ingeslingerd. Er ontstond een grote holle ruimte en de aardkorst stortte in. Dit leverde een ‘caldera’, een ingestorte vulkaan, van gigantische grootte op. De caldera heeft de afmetingen van 75 kilometer bij 45 kilometer, of te wel 3000 km2. Yellowstone is geologisch gezien nog steeds een erg onrustig gebied, het plateau waarop dit park ligt, verschuift jaarlijks ca. 4 cm naar het westen en stijgt op sommige plaatsen één à twee centimeter.</span></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><br /><span style="color: #ffe599;">Jaarlijks valt er meer dan een halve meter regen en sneeuw in Yellowstone. Het water zakt in de poreuze grond en de hoge temperatuur van het magma verhit het water. Het water zoekt in de vorm van een geiser, heetwaterbron, modderpot of fumarole (stoomgat) zich weer een weg naar buiten. Onder de grond zit een groot “kanalen- en buizenstelsel”. Afhankelijk van hoe dit stelsel er plaatselijk uitziet, wordt de vorm bepaald waarmee het verhitte water aan de oppervlakte komt.</span></i></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEineNDEbNZpL_O4sNJzaGM3xa4VQ1tnoPLe9crOodq8jUsvVQPygmy7IwS8JA6tLwrpEo_KSfT_4Aa6RKmZxMBkp5SptebhMKyWu5OqjDxEvPLDSt2rhIcQ0USE6Bt6-VmZG-qFRr_uDes/s1600/DSC01613-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEineNDEbNZpL_O4sNJzaGM3xa4VQ1tnoPLe9crOodq8jUsvVQPygmy7IwS8JA6tLwrpEo_KSfT_4Aa6RKmZxMBkp5SptebhMKyWu5OqjDxEvPLDSt2rhIcQ0USE6Bt6-VmZG-qFRr_uDes/s1600/DSC01613-m.jpg" /></a></div>
<br />
Bij West Thumb bekijken we onze eerste geisers. Het is één van de kleinste geiser basins in het park maar de ligging ervan, direct naast Yellowstone Lake, is ontzettend mooi. Heel wonderlijk als je dat ziet en ruikt, je krijgt soms een aardige zwavellucht in je neus! Ook komen we al langs Old Faithful en dat is de meest beroemde! Old Faithful heeft in 1870 zijn naam gekregen omdat de erupties steeds precies op tijd gebeurden. Als gevolg van aardbevingen en vandalisme is de tijd tussen de erupties wel wat langer geworden maar de geiser is toch nog steeds erg betrouwbaar. De erupties vinden gemiddeld één maal per 91 minuten plaats en duren 1,5 tot 5 minuten. Er wordt dan 14.000 tot 32.000 liter kokend water omhoog gespoten tot een hoogte die varieert van 30 tot 55 meter! <br />
<br />
Het was net half vier en om half vijf zou de eerstvolgende eruptie zijn. We hebben bij het Visitor Center een magneet gekocht en bij de General Store wat te drinken. Toen op ons gemak weer teruggelopen naar Old Faithful. Er verzamelde zich al een aardige massa mensen maar die gingen allemaal zitten, dat was mooi want dan konden wij er mooi overheen foto's maken. Om net even over half vijf begon de geiser steeds meer te stomen en af en toe zag je ook al wat water er uit spuiten en toen ineens een enorme krachtige straal omhoog! Het bleef een tijdje doorgaan en was ook ineens weer over, een wonderlijk gezicht. <br />
<br />
We zouden nu naar het hotel rijden maar stopten toch weer bij het Midway Geiser Basin. Dit is een geïsoleerde thermische groep die officieel deel uitmaakt van het verder naar het noorden gelegen Lower Geiser Basin. Via een houten wandelpad loop je langs een aantal heetwaterbronnen. De meest indrukwekkende is Grand Prismatic Spring, deze heeft een diameter van 110 meter. Helaas konden we de kleuren die variëren van diep blauw in het midden naar licht blauw, groen, geel en oranje, niet goed zien doordat er veel stoom was en je kunt deze geiser helaas ook niet van bovenaf zien wat eigenlijk het mooiste zou zijn.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpbtjMrVnbe9sSn2Ggg3KDdk_hW7ZKxYdPuLt9uteAMZ9G3Bgujy05YkSlQd6M_PezrKMx5ZX7AAie0EOtKtcjDVdpxTrtJ5deQrGBNKqtHti4qc5mDZMWLrQIJ0E-mUiAU9-brcSc4Y8/s1600/DSC01693a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpbtjMrVnbe9sSn2Ggg3KDdk_hW7ZKxYdPuLt9uteAMZ9G3Bgujy05YkSlQd6M_PezrKMx5ZX7AAie0EOtKtcjDVdpxTrtJ5deQrGBNKqtHti4qc5mDZMWLrQIJ0E-mUiAU9-brcSc4Y8/s1600/DSC01693a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Grand Prismatic Spring, Yellowstone National Park WY</span></td></tr>
</tbody></table>
Nu echt naar het hotel! Maar ja, even verderop een enorme kudde bizons met heel veel jongen. Weer stoppen en foto's maken natuurlijk. We waren aan het tellen en schatten dat het er meer dan honderd waren en we zagen op ongeveer een kwart van de kudde al zestien jongen! Weer verder en om acht uur zijn we eindelijk bij ons hotel voor de komende dagen! Ziet er geweldig goed uit, hele mooie kamer ook! Even een beetje opfrissen en toen maar gauw kijken waar we wat kunnen eten. Bij het Outpost Restaurant iets verderop gegeten, was erg lekker. Het was weer een heerlijke dag vandaag...op naar morgen!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVtf9vofUIq8Kx9aZ3R3uEYX2-kJh7u4XiWBLHAsNz8FUJNiZYizebFVqEDa3Oj-U7eUqIe3E0KXiNdJ1aclfmvzo8Hno_uMy4XJOMMTTiaFtWbKMy9GQzw3jf7sZI2_e_73jxRzF7zik/s1600/DSC01713-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVtf9vofUIq8Kx9aZ3R3uEYX2-kJh7u4XiWBLHAsNz8FUJNiZYizebFVqEDa3Oj-U7eUqIe3E0KXiNdJ1aclfmvzo8Hno_uMy4XJOMMTTiaFtWbKMy9GQzw3jf7sZI2_e_73jxRzF7zik/s1600/DSC01713-m.jpg" /></a></div>
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 10: West Yellowstone MT (213 km) (15-22°C) </span></b><br />
Na de buikjes gevuld te hebben van zowel onszelf als de auto, rijden we Yellowstone weer in. We rijden vandaag de Upper Loop en gaan eerst richting Mammoth Hot Springs. Het is een erg mooie weg maar we zien helemaal geen dieren anders dan een aantal bizons. Maar bij Mammoth Hot Springs verandert dat, we reden er doorheen en zagen ineens op een perk tussen twee wegen in, een Elk (Wapiti hert) liggen. Foto natuurlijk en gelijk stopt dan iedereen, erg grappig! Toen we een zijweg inreden richting onze volgende plaats, zagen we ineens dat hier overal Elks rondliepen. De rangers hadden het erg druk met de mensen op afstand te houden want er waren ook een aantal jongen bij. Ze liepen werkelijk overal tussen de gebouwen op hun gemak te grazen! Bij een grote boom stonden aan aantal mensen omhoog te kijken en ineens zagen we wat daar inzat...twee baby Great Grey Owls! Groot waren ze wel maar nog helemaal donzig. Bij de volwassen vogels is het mannetje kleiner dan het vrouwtje. Het vrouwtje is ca. 72 cm met een spanwijdte van de vleugels van 142 cm en ze weegt ca. 1.290 g. Het mannetje is ca. 67 cm met een spanwijdte van de vleugels van 140 cm en een gewicht van ca. 1.000 g.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4XsdaQwcv9zfiga8x6XwpDqr2423OpC-Fjjmnz_SXwfYrnLTOoAMQ0wP4ZLS3oFfC4E1wxUZlWTr4J7RnLiNacq18yUd2T56affEZnbcoS2mEFnCGM6m_uDjfjzlabMTOjmm8Z14dRVk/s1600/DSC01750-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4XsdaQwcv9zfiga8x6XwpDqr2423OpC-Fjjmnz_SXwfYrnLTOoAMQ0wP4ZLS3oFfC4E1wxUZlWTr4J7RnLiNacq18yUd2T56affEZnbcoS2mEFnCGM6m_uDjfjzlabMTOjmm8Z14dRVk/s1600/DSC01750-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Elks, Mammoth Hot Springs WY</span></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiACMSuSRJ8U1dTBkGcPGXodJDEGB9bBzcfHh5l34jRDVO8WyVOilDu3isn_kucMTnkbumWhJvJvAXf_pEb4iiHuGq-h0dabTM4UXfN0iV4RHyK5r7oOdUqnKL_VmuOmWR_z5OI9pLZUK4/s1600/DSC01754+%282%29-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiACMSuSRJ8U1dTBkGcPGXodJDEGB9bBzcfHh5l34jRDVO8WyVOilDu3isn_kucMTnkbumWhJvJvAXf_pEb4iiHuGq-h0dabTM4UXfN0iV4RHyK5r7oOdUqnKL_VmuOmWR_z5OI9pLZUK4/s1600/DSC01754+%282%29-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Baby Great Grey Owls, Mammoth Hot Springs WY</span></td></tr>
</tbody></table>
Toen we al weer een eind verder waren, werd onze wens vervuld!! Er stonden een aantal auto's langs de weg en zoals al eerder gezegd, dan is er wat te zien. En jawel, er liep een beer!! Snel gekeerd, auto langs de kant en het bleek een Black Bear te zijn met twee jongen! Echt zo magnifiek mooi om dit te zien, onze dag kan op geen enkele manier meer stuk vandaag. Ze liepen over de weg naar de andere kant. We stonden gelijk lekker in een file en ik ben kon dus makkelijk even uitstappen en er heen lopen. Bleek dat de jongen in een boom waren geklommen, wat een geweldig gezicht was, en dat mama lekker beneden ging lopen grazen. Ik heb echt nog een geweldige foto van mama beer kunnen maken!!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKGawNXEyf_WZP4FI2yrbWZctDs7jfXiqQFcf6E6Y3eL8YDC56HThqAOuiNE7XthzdfDXO6-hoMjBLd5gLnVwe4PBoZ2YfEp1Vs8M63A5llnzYEBw7FpIJKtzWN1C3wysWgc6bOV8aGJw/s1600/DSC00258a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKGawNXEyf_WZP4FI2yrbWZctDs7jfXiqQFcf6E6Y3eL8YDC56HThqAOuiNE7XthzdfDXO6-hoMjBLd5gLnVwe4PBoZ2YfEp1Vs8M63A5llnzYEBw7FpIJKtzWN1C3wysWgc6bOV8aGJw/s1600/DSC00258a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Black Bear, Yellowstone National Park WY</span></td></tr>
</tbody></table>
Verderop zijn we weer omgedraaid en zagen dat er nu een paar rangers de boel een beetje aan het regelen waren. Je mocht wel even stoppen en snel een foto maken maar moest dan doorrijden. Hadden wij geluk gehad dat we er hiervoor al langs waren gereden! We vervolgden onze weg en klommen nu weer aardig, we zaten ineens weer flink in de sneeuw. Pas bij Canyon Village waren we weer uit de sneeuw. We zagen heel in de verte een aantal grote vogels lopen. Met de verrekijker zagen we dat het Sandhill Cranes waren met een jong. We hebben geprobeerd ze te fotograferen maar het was erg ver weg, zelfs met een flinke telelens! <br />
<br />
Toen we richting de West Entrance reden zagen we een Elk aan de overkant van de rivier en een bizon. Toen we naar de rivier toeliepen zagen we dat er aan deze kant ook een bizon stond. En...onwijs gaaf, die stapte op een gegeven moment in het water en zwom naar de overkant! Zo kicken, moest naar zijn vrouwtje toe. Even later liepen ze gezellig samen te grazen! Terug in het hotel even opfrissen en daarna zijn we gaan eten aan de overkant bij The Gusher. Het was niet zo'n gezellige zaak maar we hadden een soort kipschnitzels en die waren echt heerlijk! Het was weer een topdag vandaag!!.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLOaTI1sbvnil25VlcU21RuL6ofwgVUb69EKW1euQbjYsnJavpkTXokY8PD5-Vrl7h-JaBCdcYORXBzrNCbHsAxs8XxUBV1yDxKLpS17jMPF911qZuHVSnsn6f2aqtVfd6aZSrpajsZXU/s1600/DSC01817-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLOaTI1sbvnil25VlcU21RuL6ofwgVUb69EKW1euQbjYsnJavpkTXokY8PD5-Vrl7h-JaBCdcYORXBzrNCbHsAxs8XxUBV1yDxKLpS17jMPF911qZuHVSnsn6f2aqtVfd6aZSrpajsZXU/s1600/DSC01817-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Een zwemmende bizon....awesome!!</span></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 11: West Yellowstone MT (131 km) (11-18°C) </span></b><br />
Vandaag al weer vroeg in Yellowstone. We gaan een aantal geiser basins bekijken die we nog niet gezien hebben op onze weg naar West Yellowstone eergisteren. We starten weer met een mooie kudde bizons, het zijn echt geweldige dieren om te zien! Daarna rijden we de Firehole Canyon Drive, deze weg loopt parallel aan de Grand Loop Road en alleen in zuidelijke richting. De weg volgt de Firehole River en je ziet hier ook een mooie waterval, de 12 meter hoge Firehole Falls. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjle87c6L6yP-fXUPi6v8INj8TXIHHNKmCHaGfCYEotokNlyEtkcIvo1WB9KYU_wVeHrLXqQ88fznWGHjpYtm7oFDLqkRSLxO7xjsG3tKJvIDVRTFxDzrHBaZ7o28peLmc8TPhVjww1KxM/s1600/P6259030a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjle87c6L6yP-fXUPi6v8INj8TXIHHNKmCHaGfCYEotokNlyEtkcIvo1WB9KYU_wVeHrLXqQ88fznWGHjpYtm7oFDLqkRSLxO7xjsG3tKJvIDVRTFxDzrHBaZ7o28peLmc8TPhVjww1KxM/s1600/P6259030a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Spasma Geiser, Yellowstone National Park WY</span></td></tr>
</tbody></table>
Vervolgens gaan we kijken bij de Fountain Paint Pots. Hier is één van de vier verschillende soorten thermische activiteiten van Yellowstone te zien. Je hebt in Yellowstone geisers, heetwaterbronnen, modderpoelen en fumaroles (openingen waar gas of stoom uitkomt). Dit gebied dankt haar naam aan een modderpoel met roze en grijze kleuren, het gevolg van ijzeroxidatie. Uit de bubbelende modder ontsnapt stoom en gas. Een erg vreemd gezicht die kolkende en pruttelende modder! We zien hier ook de Spasma Geiser en de Clepsydra Geiser die beiden aan het spuiten waren. <br />
<br />
Daarna gaan we naar het Biscuit Basin. Via een houten wandelpad kun je hier een aantal kleine geisers en poelen bekijken. De mooiste zijn de kleine maar wel erg actieve Rusty Geyser, de kristalheldere Sapphire Pool, Jewel Geyser, die regelmatig in een serie van één tot vijf erupties uitbarst, Shell Spring, Avoca Spring, waar tijdens een eruptie het water diverse kanten tegelijk op spuit en twee vlak bij elkaar gelegen bronnen die samen Mustard Springs worden genoemd. <br />
<br />
Vlakbij het Biscuit Basin loopt een pad naar de Daisy Geyser en je kan dan ook doorlopen naar de Morning Glory Pool. Je kan deze geyser ook bereiken vanaf Old Faithfull maar dan is het 4,4 kilometer en vanaf hier 2,2 kilometer. We komen o.a. langs de Grotto Geyser. Dit is een 2,5 meter hoge kegel die een opvallend grillige vorm heeft. Tussen twee erupties kunnen enkele uren zitten, maar ook wel eens enkele dagen. Ze duren vaak wel erg lang, tot meer dan 10 uur! Uit de opening hoor je constant gorgelende geluiden komen. We komen langs meer geisers maar daar staan geen namen bij. Na ruim twee kilometer komen we dan eindelijk bij de Morning Glory Pool. Dit is lang één van de favoriete bezienswaardigheden geweest. Helaas heeft de bron veel te lijden gehad van vandalisme. <br />
<br />
Wij vonden de Morning Glory Pool nog steeds één van de mooiste poelen die we in Yellowstone hebben gezien. Bruin, oranje, geel en groen zijn de kleuren die je ziet en dan een enorme diepte! De kleuren zijn ooit nog veel helderder geweest. Maar doordat mensen er munten, blikjes, stenen en andere troep in hebben gegooid, is de watercirculatie ernstig verstoord waardoor de thermische activiteit verloren is gegaan en de temperatuur is gedaald. Onbegrijpelijk dat mensen zulke dingen doen, géén enkel oog voor de schoonheid van de natuur! We komen op de terugweg nog langs een aantal mooie bronnen en geisers zoals de Artemisia Geyser, de Gem Pool en de Mirror Pool. Het was een flinke tippel met onze nog steeds verkouden hoofden maar het was zeer zeker de moeite waard!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilAjZxYDlxlSRvcFTFAiowsByTMGVOJqYuVm4IFRL-nMMH2tRWnDhBoaH5_IzisItFTry7niqcgKG_uel1xQEwClvsgtf_ge2u3bzXlPDT1_TuM3eqjifho67I0e4o25TbSkhRKeQhz1s/s1600/DSC01886a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilAjZxYDlxlSRvcFTFAiowsByTMGVOJqYuVm4IFRL-nMMH2tRWnDhBoaH5_IzisItFTry7niqcgKG_uel1xQEwClvsgtf_ge2u3bzXlPDT1_TuM3eqjifho67I0e4o25TbSkhRKeQhz1s/s1600/DSC01886a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Morning Glory Pool, Yellowstone National Park WY</span></td></tr>
</tbody></table>
We rijden daarna nog de Firehole Lake Drive. Deze in noordelijke richting lopende weg is eenrichtingverkeer en eindigt weer aan de Grand Loop Road. Langs de Firehole Lake Drive liggen veel geisers en heetwaterbronnen. Dit is o.a. de spectaculaire Great Fountain Geyser. Deze grote geiser barst ongeveer één maal per 10 uur uit. Het water kan dan 30 tot 60 meter hoog komen. De geiser is omgeven door cirkelvormige plateaus die lijken op kleine vijvers. Bij de uitbarstingen overstromen deze plateaus. De Firehole Lake Drive wordt veel minder druk bezocht dan de Old Faithfull Area. Je kunt hier dus vrij ongestoord de natuur op je in laten werken! <br />
<br />
En nu rijden we maar weer eens richting ons hotel in West Yellowstone. Op een gegeven moment staan we in een knappe rij auto's. We dachten...zullen wel weer overstekende bizons zijn! Maar we hoorden verderop dat het een black bear was geweest, zonde maar hebben wij niet meer gezien. In West Yellowstone hebben we nog een beetje bij de winkeltjes gekeken. We zijn geslaagd voor nummerplaten van de staten Colorado, South Dakota en Nebraska en eindelijk zagen we ook de staten-magneten en hebben die ook gelijk alle vijf gekocht. Het was weer een bijzondere dag vandaag met al die vreemde natuurverschijnselen, heel indrukwekkend allemaal!! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 12: West Yellowstone MT – Cody WY (253 km) (9-24°C) </span></b><br />
Vandaag rijden we voor de laatste keer Yellowstone in, we gaan naar de East Entrance en dan door naar Cody. Bij Canyon Village hebben we koffie en wat te eten gehaald en bij Fishing Bridge hebben we nog even bij het Visitor Center gekeken en de General Store. Bij Sylvan Lake zaten we weer flink in de sneeuw en het meer was ook nog bijna helemaal bevroren. We zaten hier op 2600 meter. We rijden vervolgens over de Sylvan Pass en je wordt hier zelfs nog gewaarschuwd voor lawine gevaar. Was ook best mogelijk want er lagen nog hele dikke pakken sneeuw tegen de hellingen en het was wel aan het dooien. Als dat dan gaat schuiven...!! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfXnBVXjyDbYfc45ZZleIa582DniMBOwCnbrVezm-zBE_TbJoqZcbxkXkAujFyOGab7jlCUSJzyK011dj1Sn1QHgAwARJA7OtGvrEmLpHbktSUhA8gBbUPNDQiiNhNdfki8MGW5aQ25No/s1600/DSC01938-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfXnBVXjyDbYfc45ZZleIa582DniMBOwCnbrVezm-zBE_TbJoqZcbxkXkAujFyOGab7jlCUSJzyK011dj1Sn1QHgAwARJA7OtGvrEmLpHbktSUhA8gBbUPNDQiiNhNdfki8MGW5aQ25No/s1600/DSC01938-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Sylvan Lake, Yellowstone National Park WY</span></td></tr>
</tbody></table>
<b><i><u><span style="color: #ffe599;">Shoshone National Forest, Wyoming</span></u></i></b><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Shoshone National Forest is het eerste federaal beschermde National Forest in de Verenigde Staten en beslaat bijna 2,5 miljoen acres (10.000 km 2) in de staat Wyoming . Het bos, oorspronkelijk een deel van het Yellowstone Timberland Reserve, is ontstaan door een besluit van het Congres en vastgelegd bij wet door de Amerikaanse president Benjamin Harrison in 1891.</span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><br /><span style="color: #ffe599;">Er zijn vier wildernis gebieden in het bos, die beschermen meer dan de helft van het beheerde land. Van Sagebrush vlaktes door dichte sparren en dennen bossen naar steile berg toppen, Shoshone National Forest heeft een rijke biodiversiteit, zelden geëvenaard in een beschermde omgeving. Drie grote bergketens bevinden zich deels in het bos: de Absaroka , de Beartooth en de Wind River Range . Yellowstone National Park vormt deels de grens naar het westen, ten zuiden van Yellowstone scheidt de Continental Divide het bos van zijn buurman, de Bridger- Teton National Forest. De oostelijke grens bestaat uit particulier eigendom, land wat beheerd wordt door het Amerikaanse Bureau of Land Management en het Wind River Indian Reservation. Custer National Forest langs de Montana grens, is de grens naar het noorden.</span></i></div>
<br />
Als we even later Yellowstone uitrijden komen we in het Shoshone National Forest. We zagen hier gelijk weer een Moose lopen. Bij Pahaska Tepee hebben we ook nog even rond lopen snuffelen, dit is een grote souvenir shop. We komen even later langs het Buffalo Bill State Park en niet lang daarna langs de Buffalo Bill Dam. De dam is gebouwd tussen 1905 en 1910. Het is een “concrete arch-gravity dam” die in de Shoshonerivier is gebouwd voor de opwekking van elektriciteit en voor irrigatie. De damwand is 21 meter breed aan de voet en 61 meter breed aan de top en de hoogte is 99 meter. Toen deze dam in 1910 gereed was, was het de grootste dam in de wereld! Vergeleken bij bijvoorbeeld de Hoover Dam is dit een hele kleine dam! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXO9peZ3Tz6Fcgdu1FHvcJoeKpqsm0A6H5S3AofRcvEda4GvFMxTlGnJABx7lU98TkFv823OjegqU1aT5VtanHbqLrI0K0959p1pB2IkLOAa096nBobDJXBNgRShCnBqUsu7HyxTUqCpY/s1600/DSC01960-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXO9peZ3Tz6Fcgdu1FHvcJoeKpqsm0A6H5S3AofRcvEda4GvFMxTlGnJABx7lU98TkFv823OjegqU1aT5VtanHbqLrI0K0959p1pB2IkLOAa096nBobDJXBNgRShCnBqUsu7HyxTUqCpY/s1600/DSC01960-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Old Trail Town, Cody WY</span></td></tr>
</tbody></table>
Vroeg in de middag zijn we in Cody. Het hotel was al gereserveerd maar het was even zoeken, de tomtom stuurde ons iedere keer een weg in waar we niet verder konden. Maar even gevraagd en toen reden we er zo naar toe. Leuke maar vrij kleine kamer. Spullen op de kamer gegooid en toen zijn we Cody wat beter gaan bekijken. De Old Trail Town is een klein westernstadje zoals het er vroeger uitgezien heeft. Het zijn replica's van gebouwen hier uit de omstreken, zag er erg leuk uit. Daarna een beetje winkels lopen kijken. We hebben gegeten in het Irma Buffalo Bill Hotel. Het hotel is in 1902 gebouwd door William F. "Buffalo Bill" Cody en is in 1973 in het National Register of Historic Places geplaatst. We hebben hier ook gelijk kaarten gekocht voor de rodeo, we hadden gehoord dat die hier elke avond is gedurende de zomermaanden. En ja.....THE WILD WEST, dus een rodeo hoort er wel bij dan!! <br />
<br />
Om 08.00 p.m. begon het met een gebed, het volkslied en een dankwoord aan de veteranen. Blijft toch altijd een indrukwekkend gebeuren ook al zijn we niet gelovig en geen Amerikanen! Daarna begon de rodeo, de onderdelen waren: Bareback Riding, Tie Down Roping, Team Roping, Steer Wrestling, Saddle Bronc Riding en Barrel Racing. Kijk maar op de site van de <a href="http://www.codystampederodeo.com/" target="_blank">Buffalo Bill Cody Stampede Rodeo</a> als je meer wilt lezen over de diverse onderdelen. De jongste deelnemers waren een jongetje van elf jaar die Steer Wrestling deed en een meisje van zeven die Barrel Racing deed. Ze krijgen het hier waarschijnlijk ook met de paplepel ingegoten!! Toen we terugkwamen in het hotel, ben ik er gelijk ingedoken want ik had het ontzettend koud en een keelpijn! Het schiet nog steeds niet op, hopelijk morgen beter!!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt0VkKHc9NQIIHv59bFPNsdu8dZoqU_OhkaXzJc55nV1OCXF3d18HY_AKYdpS21gsBezJhmr54QbnP4MXv1xbOYXBVA8seSp7ZZ62sT4AzjP6gQg6IKtixTWTs2wSWVityZoh_NhbsiSM/s1600/DSC00441-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt0VkKHc9NQIIHv59bFPNsdu8dZoqU_OhkaXzJc55nV1OCXF3d18HY_AKYdpS21gsBezJhmr54QbnP4MXv1xbOYXBVA8seSp7ZZ62sT4AzjP6gQg6IKtixTWTs2wSWVityZoh_NhbsiSM/s1600/DSC00441-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Cody Stampede Rodeo, Cody WY</span></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 13: Cody WY – Sheridan WY (353 km) (9-26°C) </span></b><br />
Na een goede nacht slapen en een paar paracetamols, voel ik (Monique) me gelukkig weer wat beter vanmorgen. Bij het uitchecken hoorden we van de eigenaresse dat de Alt-14 die wij willen rijden deels is afgesloten door een lawine. We moeten eerst naar Greybull en daar omhoog naar Lovell, een stukje om maar ja, we willen naar Bighorn National Recreation Area en van daaruit kunnen we dan wel verder over de Alt-14. Het was een hele rit naar Lovell maar wel mooi, veel herten onderweg. Bij Lovell zagen we gelijk het Visitor Center van Bighorn National Recreation Area. We halen hier een map van het park en horen hier van een ranger dat Medicine Wheel niet te bezoeken is door de sneeuw. Het zit ons niet mee! <br />
<br />
<b><i><u><span style="color: #ffe599;">Bighorn Canyon National Recreation Area, Wyoming </span></u></i></b><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">De 742 kilometer lange Bighorn River, een zijrivier van Yellowstone River, stroomt door de staten Wyoming en Montana. Duizenden jaren geleden heeft de rivier de diepe Bighorn Canyon in het landschap uitgesleten. In 1966 kreeg het ongeveer 500 km2 de status van National Recreation Area.</span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><br /><span style="color: #ffe599;">Het hoogtepunt in dit park is ongetwijfeld Devil’s Canyon Overlook, vanwaar je een schitterend zicht hebt op Bighorn River. Deze Canyon ligt in het zuidelijke deel van het park wat in deels in Wyoming en deels in Montana ligt. Het noordelijke deel wat in Montana ligt is vooral populair bij sportvissers. Door het zuidelijke deel loopt een ruim 20 mijl lange weg waaraan twee korte zijwegen liggen. De eerste loopt door een mooi rotsachtig gebied en eindigt bij Horseshoe Bend. Via de tweede zijweg, in Montana, kom je bij Devil’s Canyon Overlook. </span></i></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhah3FYCEfiLaBj8svkojar5pc39uR0TkQhjniIceHe87lLDl5wWnMQ0rryHS_TeBcoKP4e7za_r_p5f5SsDSjst1GX8hZVvktCSWmNqXQp-3nFc5unJQQN0b0uEsxmSOGFIADGLXRE_aQ/s1600/DSC00473-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhah3FYCEfiLaBj8svkojar5pc39uR0TkQhjniIceHe87lLDl5wWnMQ0rryHS_TeBcoKP4e7za_r_p5f5SsDSjst1GX8hZVvktCSWmNqXQp-3nFc5unJQQN0b0uEsxmSOGFIADGLXRE_aQ/s1600/DSC00473-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Wilde Mustangs in de Bighorn Canyon, WY</span></td></tr>
</tbody></table>
We rijden Bighorn in en na de Horseshoe Bend zien we een paar wilde Mustangs op een berg staan. Veel te ver weg om foto’s te maken helaas. Maar toen we bij de zijweg naar de Devil Canyon Overlook waren, zagen we er ineens twee langs de kant van de weg. Die konden we wel heel goed op de foto zetten. Verderop zagen we een aantal auto’s langs de kant van de weg staan en ja hoor, er stonden er nog vijf tegen een berghelling aan. Ontzettend mooie paarden om te zien en ze bleven mooi staan dus goede foto’s kunnen maken! Toen richting de Devil Canyon Overlook, een aardig diepe canyon die is uitgesleten door de Bighorn River. Het was echt weer zo ontzettend stil hier en heel mooi! Je hoorde alleen af en toe het geluid van een paar zwaluwen die daar rondvlogen. De bergen zijn hier weer zo prachtig rood en de lucht is in tegenstelling tot gisteren zo mooi blauw, we konden geweldige plaatjes schieten vandaag! <br />
<br />
We gaan vanaf hier richting de uitgang die 19 mijl terug is en vandaar nog 99 mijl naar Sheridan waar we willen overnachten. Het eerste stuk van de Alt-14 vanaf Bighorn is nog niet echt interessant. We gaan wel steeds meer op de bergen af en dan wordt het een ontzettend gave en mooie weg. Veel klimmen en veel haarspeldbochten, het is hier gigantisch mooi! En ja hoor…….we zitten weer midden in de sneeuw!! En geen klein beetje hoor, weer van die hele dikke pakken! De weg naar Medicine Wheel is inderdaad dicht, we kunnen er geen eens heen! We zitten hier op 10042 ft (3061 meter) en het nog maar 9°C, brbrbrbrbr!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzxxcmeSzQNGrvhQkayQDmFk4AVeeN7X_1lRdHAzjZBGPsgNuEEkLQV60Lo4gFXdp2Nw5A6Y6DnDD0YIyb-T8p6dV_xQHvHWLxkMI70WrIR8LJ73CucovfWp8zWW67_6v9MJMmdnTrsks/s1600/DSC00496-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzxxcmeSzQNGrvhQkayQDmFk4AVeeN7X_1lRdHAzjZBGPsgNuEEkLQV60Lo4gFXdp2Nw5A6Y6DnDD0YIyb-T8p6dV_xQHvHWLxkMI70WrIR8LJ73CucovfWp8zWW67_6v9MJMmdnTrsks/s1600/DSC00496-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Alt-14, WY</span></td></tr>
</tbody></table>
Toen we gingen afdalen, werd de sneeuw steeds minder. We zagen weer auto’s staan en ja hoor, een Moose! Jammer genoeg weer een vrouwelijk exemplaar maar wel mooi! Toen we beneden waren was het gelukkig ook een stuk aangenamer qua temperatuur, 25°C. Aangekomen in Sheridan, nemen we een kamer in een America’s Best Value Inn. Leuke kamer, ruim en schoon en dat is het belangrijkste! <br />
<br />
We hebben vanavond bij een hele bijzondere zaak gegeten, de Historic Sheridan Inn, home of the Famous Buffalo Bill Saloon. De officiële opening van deze zaak was op 18 juni 1893. Er waren toen 64 slaapkamers op de tweede en derde verdieping en een lobby, eetzaal, keuken en saloon op de begane grond. Er zijn hier beroemde mensen geweest zoals natuurlijk Buffalo Bill maar ook Will Rogers (schrijver bekend van Route 66), Ernest Hemingway, Calamity Jane en Herbert Hoover (voormalig president van de USA). In 1964 is dit gebouw een National Historic Landmark geworden maar in 1967 toch van sloop gered door Neltje King. Het gebouw is nu weer in de oude glorie hersteld en een ontmoetingsplaats voor de inwoners van Sheridan en een hotel voor alle reizigers die Sheridan aandoen. <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 14: Sheridan WY – Deadwood SD (425 km) (19-32°C) </span></b><br />
Vandaag rijden we van Sheridan naar Deadwood. Na een ontbijt en de gebruikelijke tankbeurt gaan we op pad. Bij Gilette maken we nog even een omweg want we zien hier een bord staan naar “Herman’s Antiques”. We waren er aan toe om even onze benen te strekken. Het was een aardige man en hij liet ons alle ruimtes zien maar we gingen weg met niets. We vervolgen onze weg richting Devils Tower. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWpmKuNVJ5R4segb7g8VrPWkmLjBADC_bcbO3BYldDhJ7xPWwE58idPzjJ4XJ5wdkJBE3ftQU-TPsg5KglHQx4XQU6aXsoF6rrKWx9nCYCZKs8lMF5JzbV9jMutkBvDLYe9aX3N81jEqg/s1600/DSC02056-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWpmKuNVJ5R4segb7g8VrPWkmLjBADC_bcbO3BYldDhJ7xPWwE58idPzjJ4XJ5wdkJBE3ftQU-TPsg5KglHQx4XQU6aXsoF6rrKWx9nCYCZKs8lMF5JzbV9jMutkBvDLYe9aX3N81jEqg/s1600/DSC02056-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Devils Tower National Monument, WY</span></td></tr>
</tbody></table>
<b><i><u><span style="color: #ffe599;">Devils Tower National Monument, Wyoming </span></u></i></b><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">In 1906 benoemde President Theodore Roosevelt de gigantische monoliet ‘Devils Tower’ tot het eerste Nationale Monument van de Verenigde Staten. Het woord monoliet is afkomstig van de Griekse woorden ‘monos’ (alleen) en ‘lithos’ (gesteente). De steile wanden zijn 264 meter hoog, de top heeft een oppervlakte van 0,6 hectare en de omtrek -gemeten van de voet- bedraagt ongeveer 1.600 meter. De top bevindt zich op 1.558 meter boven de zeespiegel. </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><br /><span style="color: #ffe599;">Over het ontstaan van de rots zijn verschillende theorieën in omloop. De meest waarschijnlijk theorie is dat zich 60 miljoen jaar geleden gesmolten magma onder het aardoppervlak bevond, dat uiteindelijk is gestold en ineengedrukt door het gewicht van de bovenliggende lagen. Daarbij zou de rotslaag in kolommen zijn gespleten. In de loop van miljoenen jaren is de rots, als gevolg van erosie, aan de oppervlakte gekomen en nadat ook de omliggende lagen zijn weggeërodeerd is de vrijstaande rots overgebleven. Puin en gebroken kolommen aan de voet van de monoliet laten zien dat Devils Tower ooit groter moet zijn geweest. </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><br /><span style="color: #ffe599;">Er bestaat ook een legende die wordt verteld door de Native Americans, met name de Kiowa People. Volgens deze legende zouden ooit zeven zusjes en een broer in deze omgeving hebben gespeeld. De broer zou tijdens het spelen zijn veranderd in een beer, waarop zijn hevig geschrokken zusjes voor hem wegvluchtten. Ze kwamen bij een grote boom die tegen hen sprak en die hen zei dat ze omhoog moesten klimmen. Terwijl de meisjes dat deden, begon de boom tot hoog in de lucht te groeien. Ze waren net buiten het bereik van de beer die met zijn klauwen diepe groeven in de boomstam trok. De zusjes werden in de hemel opgenomen en werden de zeven sterren van het sterrenbeeld ‘Grote Beer’. Van de boom bleef alleen het onderste deel over, de stam versteende en de groeven zijn nog steeds duidelijk zichtbaar.</span></i></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilG7gOa6P2FHwOQrA3ZynibhIsjnJyDI6KkUYhsX9Dw7vL-xIur47q5qjg0ymTpeml85vsaZWLhEK7-jyo_3w2YSDrtlif7r1Syiad1jBLQXMjQLP_lanyOgekf2QzHNSsopeNOAhW9Ls/s1600/DSC02106-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilG7gOa6P2FHwOQrA3ZynibhIsjnJyDI6KkUYhsX9Dw7vL-xIur47q5qjg0ymTpeml85vsaZWLhEK7-jyo_3w2YSDrtlif7r1Syiad1jBLQXMjQLP_lanyOgekf2QzHNSsopeNOAhW9Ls/s1600/DSC02106-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Prairie Dog</span></td></tr>
</tbody></table>
Vroeg in de middag waren we bij Devil’s Tower National Monument. Het was bloedheet ondertussen en dat terwijl we gisteren nog in de sneeuw liepen! Maar……we zijn helemaal om de Devil’s Tower heengelopen, het was een mooie wandeling en de berg was aan alle kanten toch weer anders om te zien. Beneden hadden we op de heenweg al heel veel prairie dogs gezien en op de terugweg hebben we wel een uur gewoon in het gras gezeten en zitten kijken naar deze geweldige diertjes. Als je gewoon stil zat, waren ze helemaal niet bang meer. Helaas zijn er veel prairie dogs getroffen door een ziekte die is overgedragen door vlooien en zijn het er een stuk minder geworden. Maar overal waar wij keken, zagen we ze rondlopen en kopjes uit holletjes komen, helemaal geweldig!! <br />
<br />
Laat in de middag rijden we South Dakota in en na een klein half uur zijn we in Deadwood. Een beetje rondgekeken en toen een kamer genomen in een Super 8. We kregen een kamer beneden en aan de Creek Side, een heerlijk geluid dat snel stromende water. De kamer was keurig, ruim en schoon. We hebben gegeten in een restaurant twee blokken verder op het terras aan de Creek, beetje last van vliegen maar wel lekker. Als afsluiting van deze dag nog even in ons hotel in het casino gekeken want ja……daar stikt het hier van. Het is Las Vegas in het klein!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCAGS144S4kPKpfqitPBkeCJ1plqRpjZQPnHKdZZyQfC0CbuRu_hJxYQ-gdYfy_QEbtqYBEWL01PrBfTqPnCHP6MbT6tG-oGy6_3KI82xvkVndzJa0Mfs7zJFs95VNg0cV_1YhsGdV5g0/s1600/DSC00560-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCAGS144S4kPKpfqitPBkeCJ1plqRpjZQPnHKdZZyQfC0CbuRu_hJxYQ-gdYfy_QEbtqYBEWL01PrBfTqPnCHP6MbT6tG-oGy6_3KI82xvkVndzJa0Mfs7zJFs95VNg0cV_1YhsGdV5g0/s1600/DSC00560-m.jpg" /></a></div>
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 15: Deadwood SD – Keystone SD (95 km) (32-36°C) </span></b><br />
Vanmorgen zijn we eerst even Deadwood ingegaan en hebben hier een beetje rondgekeken. Ziet er erg leuk uit alhoewel wij het allemaal wel erg toeristisch vinden, al die souvenirshops en casino’s! Toen we eigenlijk net de plaats uitreden, zagen we wel een leuke zaak, allemaal beelden ervoor en oude signs en benzinepompen. Hier wel even lekker rond lopen neuzen, ze hadden leuke dingen maar vaak veel te groot om mee te nemen of je denkt…..waar moet ik dat laten! Maar goed, alleen rondkijken is al leuk.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOhRiRjwUfV8NVRACtaZGcqX11OZCBeaXAKulKcArv7UWNjwA7i4aRJ50tR8HZB2w3NJGA-yPlGXspamD1v-qIZ5K14IHLt94SRTs_QRLCBwU0l0EP_1ZrT5ryi43_qB6dZdY877W4xQc/s1600/DSC02126-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOhRiRjwUfV8NVRACtaZGcqX11OZCBeaXAKulKcArv7UWNjwA7i4aRJ50tR8HZB2w3NJGA-yPlGXspamD1v-qIZ5K14IHLt94SRTs_QRLCBwU0l0EP_1ZrT5ryi43_qB6dZdY877W4xQc/s1600/DSC02126-m.jpg" /></a></div>
<br />
Daarna rijden we verder naar Boondock’s waarvan we gehoord en gelezen hebben dat dit een hele leuke zaak is op ca. 10 mijl van Deadwood af. Je ziet het gelijk liggen, het zijn diverse gebouwen en er staan leuke oude auto’s voor. Alles is een beetje 50’s en 60’s stijl. Betty Boop, Elvis Presley, John Wayne en anderen, zijn hier op allerlei manieren terug te vinden. Op mokken, T-shirts, blikken, caps, onderzetters en ga zo maar door. We hebben hier ook weer heerlijk lopen snuffelen. Bij een diner die hier ook te vinden was, wat gegeten en gedronken en toen verder naar Keystone. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOcY4Ujk2DpL1zHQjHsaGmogJ1E36rswl7SSPlA7lLoB7LV0BSdA1uR7RIhzK6oDceLeYHxy-PfaN6-54M9zCVtPp27YYpyRSGY0LZX2IUjfJzstoMENIWxfumoagBoADQy6r0CBYl-wU/s1600/DSC02192-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOcY4Ujk2DpL1zHQjHsaGmogJ1E36rswl7SSPlA7lLoB7LV0BSdA1uR7RIhzK6oDceLeYHxy-PfaN6-54M9zCVtPp27YYpyRSGY0LZX2IUjfJzstoMENIWxfumoagBoADQy6r0CBYl-wU/s1600/DSC02192-m.jpg" /></a></div>
<br />
We gaan hier een treinrit maken met de 1880 Train, een stoomtrein. We hebben een round trip geboekt van Keystone naar Hill City en weer terug. Aangekomen in Keystone wilden we net $ 5,00 gaan betalen op een parkeerterrein toen we zagen dat we naast het reeds geboekte hotel zaten. We hebben toen maar eerst ingecheckt en kregen een parking pass voor het hotel. Helemaal goed want we konden naar de trein lopen zo dichtbij zaten we. Eerst de gereserveerde kaarten afgehaald en toen nog een beetje bij de winkels lopen kijken. Ook hier weer erg veel souvenir shops. <br />
<br />
<b><i><u><span style="color: #ffe599;">1880 Train, Hill City South Dakota </span></u></i></b><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Door de Black Hills in South Dakota rijdt de 1880 train. Met deze volledig herstelde authentieke stoomtrein ervaar je de manier van het reizen in de 19de eeuw. Hier geniet je van een ware "Western experience". Vanuit de trein zie je de mooie natuur tussen Hill City en Keystone. Je kunt de reis vanaf Hill City of vanaf Keystone beginnen. Een enkele reis duurt ongeveer één uur.</span></i></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg38guvh32gmpxk5xmiDGHsXJSeV2vJwkbO6xGH8bhZpfLhhw3eYrNAaGkFg_3D_qdv6Ifr-NXe870IzTAprs7u1nvMJzGjfjvDJwGGX1mtXDohqjRf7CQWooSC7nYdt2HEcaynYW-TB00/s1600/DSC02247a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg38guvh32gmpxk5xmiDGHsXJSeV2vJwkbO6xGH8bhZpfLhhw3eYrNAaGkFg_3D_qdv6Ifr-NXe870IzTAprs7u1nvMJzGjfjvDJwGGX1mtXDohqjRf7CQWooSC7nYdt2HEcaynYW-TB00/s1600/DSC02247a-m.jpg" /></a></div>
<br />
En toen de treinrit, was leuk zo’n oude stoomtrein. Af en toe reed je vlak langs bergwanden en dan weer bomen of open weides. In Hill City had je een kwartier voor de trein weer terugging. De locomotief moet water bijvullen en olie voor die weer terug kan. De terugrit was iets korter dan de heenrit want heen moest de trein meer klimmen en deed er ongeveer een uur over, terug was dat 45 minuten. Het was al met al een leuke rit. Terug in Keystone zijn we gaan eten bij Ruby House Restaurant. Daarna even naar hotel voor we naar de avondceremonie gaan bij Mount Rushmore. <br />
<br />
<i><u><span style="color: #ffe599;"><b>Mount Rushmore National Memorial, South Dakota</b> </span></u></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><i>Het beeldhouwwerk bestaat van links naar rechts uit de gezichten van George Washington (1732-1799), Thomas Jefferson (1743-1826), Theodore Roosevelt (1809-1865) en Abraham Lincoln (1858-1919). De vier presidenten stonden in de visie van Borglum, symbool voor de eerste 150 jaar van de Amerikaanse geschiedenis. </i><i>De werkzaamheden zijn gestart op 4 oktober 1927. De beeldhouwer Gutzon Borglum, heeft ruim dertien jaar aan het project gewerkt, tot aan zijn dood in maart 1941. De hoofden van de presidenten waren toen bijna gereed. Zijn zoon, Lincoln, heeft het project voortgezet. Alleen wegens geldgebrek niet zoals zijn vader ooit voor ogen had, de geplande torso’s zijn er nooit gekomen! Op 31 oktober 1941 werd de laatste hand gelegd aan het detailwerk aan de gezichten.</i></span><br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgs_AFw1aJa_YjjqqQAK9qdihHQXX3uVFcMFdoA7h0ALiHTLlaNgUYO03jsTV0oT0AT_2S6aYSowG09e005z5MZ2xdQyJqqA0UuMpKZURCZkHDEzHJqE5ldEaOVg8RqHNILr1v-FhEQBTE/s1600/DSC02308-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgs_AFw1aJa_YjjqqQAK9qdihHQXX3uVFcMFdoA7h0ALiHTLlaNgUYO03jsTV0oT0AT_2S6aYSowG09e005z5MZ2xdQyJqqA0UuMpKZURCZkHDEzHJqE5ldEaOVg8RqHNILr1v-FhEQBTE/s1600/DSC02308-m.jpg" /></a></div>
<i><br /><span style="color: #ffe599;"><u>Enkele cijfers</u><u>:</u> </span></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">De hoogte van de gezichten is ongeveer 18 meter van de bovenzijde van het hoofd tot aan de kin; </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">• de ogen zijn ongeveer 3,3 meter breed; </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">• de neuzen zijn ongeveer 6 meter (de neus van Washington is het grootste: 6,4 meter)</span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">• de monden zijn ongeveer 5,5 meter breed. </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><br /><span style="color: #ffe599;"><u>De presidenten</u>: </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">• George Washington vertegenwoordigt, omdat hij de eerste president van het land was, de geboorte van de Verenigde Staten; </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">• Thomas Jefferson was de derde president. Één van de belangrijkste gebeurtenissen tijdens zijn presidentschap, was de aankoop van ruim twee miljoen km2 land dat op dat moment aan Frankrijk toebehoorde, het grondgebied van de Verenigde Staten verdubbelde hierdoor. Borglum noemde Jefferson het symbool voor de groei van het land; </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">• Abraham Lincoln was de 16e president. Hij kreeg te maken met de grootste interne crisis die het land ooit heeft meegemaakt, de Amerikaanse Burgeroorlog. Lincoln vertegenwoordigt in het beeldhouwwerk het behoud van de natie; </span></i></div>
<i><span style="color: #ffe599;">• Theodore Roosevelt, de 26e president van het land, leverde een belangrijke politieke bijdrage aan de bouw van het Panama-kanaal. Hij staat daarom symbool voor de ontwikkeling van de Verenigde Staten. </span></i><br />
<br />
De ceremonie begon om 09.00 p.m. met een gebed. Daarna vertelde een ranger het verhaal over de presidenten en waarom juist deze vier hier uitgehakt zijn. Daarna werd er een film vertoond over de bouw van dit monument. Toen werden de vier hoofden verlicht en werd het volkslied gezongen en in tegenstelling tot in ons land, zong bijna iedereen hier het volkslied mee. Blijf dat een indrukwekkend iets vinden en vreemd genoeg krijgen wij ook altijd allebei kippenvel hiervan! Ter afsluiting van de ceremonie werden de veteranen en soldaten op het podium gevraagd voor het strijken van de vlag. Er bleven mannen en vrouwen het podium oplopen onder luid applaus! De vlag werd gestreken door scouts uit Minnesota en toen werd nog een luid applaus gevraagd voor alle mannen en vrouwen op het podium en daarna was het afgelopen en zijn we snel weggegaan om de massa voor te zijn. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiSXWa5bcA8-iWJUkddUJJsSl5ncs3eEoEtUpwP_QDdtxA5TiGIGX8Fjb4-3cN-uQsQi3VNbGYxtlNdvXcoPDhU52FLH5us7leyGaPrLNhT_cxfJqQTRdfYn19uSAe70HXHKDta_6PzNM/s1600/DSC02286-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiSXWa5bcA8-iWJUkddUJJsSl5ncs3eEoEtUpwP_QDdtxA5TiGIGX8Fjb4-3cN-uQsQi3VNbGYxtlNdvXcoPDhU52FLH5us7leyGaPrLNhT_cxfJqQTRdfYn19uSAe70HXHKDta_6PzNM/s1600/DSC02286-m.jpg" /></a></div>
<br />
Hoewel het nu donker was, hebben we het hotel toch weer snel gevonden. Toen we net even buiten zaten met een drankje, begon het ineens keihard te waaien. Je zag hele zandvlagen voorbij komen en het begon ook een beetje te regenen, maar het was ook ineens weer over! We hadden al gehoord dat het weer ineens om kon slaan in de Black Hills, nou dat hebben we nu meegemaakt………..! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 16: Keystone SD – Custer SD (123 km) (26-28°C) </span></b><br />
Vanmorgen hadden we ineens een internet verbinding (hadden we gisteren helemaal niet) dus heeft Willem eerst even de verslagen geplaatst. Daarna zijn we naar Mount Rushmore gereden om nog wat foto’s te maken met daglicht. We waren er gisteravond wel maar toen stond de zon erg ongunstig. Helaas was het vandaag nogal bewolkt, wel warm. We hebben vanaf diverse platforms foto’s gemaakt van het kunstwerk, want dat is het! We rijden vervolgens naar Crazy Horse, dat is hier ongeveer 19 mijl vandaan. <br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b><u>Crazy Horse Memorial, South Dakota</u></b> </span></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Het Crazy Horse Memorial zal ooit het grootste sculptuur zijn wat door mensen is gemaakt. Omdat in tegenstelling tot Mount Rushmore, er niets gefinancierd wordt door de overheid maar alle gelden die nodig zijn moeten komen van giften en het heffen van entreegelden, is de bouw van het Memorial een bijzonder tijdrovend project. De eerste werkzaamheden zijn gestart in 1948 en het zal naar verwachting nog vele tientallen jaren duren voordat het beeld af is.</span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><br /><span style="color: #ffe599;">Het beeld stelt de belangrijke indianenleider Crazy Horse voor zittend op een paard. Op dit moment is alleen het gezicht van Crazy Horse helemaal klaar, aan zijn torso, zijn armen en het paard, wordt nog volop gewerkt. Het project is een antwoord van de Native Americans op de nabijgelegen sculptuur Mount Rushmore, waar de hoofden van vier Amerikaanse presidenten zijn te zien.</span></i></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1lsvTSP1pVMHNsZv6ZIrTikHCbEPYLpasbRP2Yh8FyvxnU3eSmFSC1KPdGMUp48E8AphRhYhzyZBqheIWEwkLc09H69CyEnUuHBBFcoV_pix7y69a-OA3HabMoMcwb170FkjK-s3LSog/s1600/DSC02344-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1lsvTSP1pVMHNsZv6ZIrTikHCbEPYLpasbRP2Yh8FyvxnU3eSmFSC1KPdGMUp48E8AphRhYhzyZBqheIWEwkLc09H69CyEnUuHBBFcoV_pix7y69a-OA3HabMoMcwb170FkjK-s3LSog/s1600/DSC02344-m.jpg" /></a></div>
<br />
Je betaald hier meer aan toegang dan bij Mount Rushmore. Als je lopende naar binnengaat betaal je $ 5,00 per persoon en als je met de auto naar binnengaat, wat iedereen doet, betaal je $ 10,00 per persoon. Dat je meer betaald is omdat Crazy Horse gerealiseerd wordt door private fundings en men geen bijdrage van de regering wil hebben. Er zijn allerlei gebouwen, een heel groot museum, diverse restaurant, gift shops en ruimtes waar artiesten aan het werk zijn (sculpture studio’s). We zagen ineens het model staan zoals het ooit moet worden en je kon dan foto’s maken van dat model met op de achtergrond de berg waar Crazy Horse wordt gemaakt. <br />
<br />
Er reed een bus naar de voet van de berg waar je ook weer $ 4,00 per persoon voor moest betalen. Hebben we toch maar gedaan en geen spijt van, we konden hier hele goede foto’s maken. De buschauffeur vertelde veel en op een vraag van iemand wanneer ze dachten klaar te zijn met Crazy Horse gaf hij als antwoord, over 50 tot 75 jaar!! Je zag ook eigenlijk alleen maar dat het hoofd redelijk gereed was maar van het paard zag je nog niets. Hij kan best wel eens gelijk hebben! <br />
<br />
We zijn vervolgens doorgereden naar Custer en hebben hier een kamer genomen in een Americas Best Value Inn, de Dakota Cowboy Inn. Daarna naar het Custer State Park gereden waar we via de Gordon Stockade naar binnen gaan.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b><u>Custer State Park, South Dakota</u></b> </span></i><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Custer State Park ligt in het heuvelachtige landschap van de Black Hills in South Dakota. Met een oppervlakte van 287 km2 is het één van de grootste staatsparken van Amerika. Er leven meer dan 1500 bizons in het park, er zijn prairiedogtowns waar je vlak langs de weg heel veel prairiehonden kan zien en er lopen burros (ezels) in het park rond. Verder komen er berggeiten, dikhoornschapen, diverse soorten herten, elanden, coyotes en diverse katachtigen, zoals de bergleeuw en de bobcat, in het park voor. </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">De drie belangrijkste wegen door het park zijn de Iron Mountain Road, de Needles Highway en de Wildlife Loop Road. De Iron Mountain Road (State Route 16A) is 39 mijl (63 km) lang. Ongeveer de helft daarvan ligt binnen de grenzen van het park. De weg doorsnijdt het park van west naar oost. Het mooiste deel van de weg ligt buiten het park, je rijdt hier door drie hele smalle granieten tunnels waar maar net één auto doorheen kan. Als je door de tunnels kijkt zie je in de verte de sculptuur van Mount Rushmore liggen. </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><br /></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Needles Highway is een prachtige 14 mijl (23 km) lange route die van het midden van het park tot aan de noordwestelijke ingang loopt. Het is een onderdeel van de 39 mijl lange State Route 87. Het is een erg smalle weg door een prachtig bosgebied met veel ruige granieten rotsen die als naalden de lucht in lijken te steken. Één van de meest opvallende rotsformaties is Needles Eye, die zo genoemd is vanwege de opvallende smalle opening die door de kracht van de wind, de vorst en de dooi is gevormd. Ook op deze weg passeer je diverse smalle tunnels, de smalste is slechts 2.54 meter breed. Je moet dus goed kijken of er geen tegenliggers aankomen voordat je er in rijdt!!! </span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><br /></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">De 18 mijl (29 km) lange Wildlife Loop Road ligt in het zuidoosten van het park. Het is niet echt een ‘loop road’ want het begin en einde sluiten niet op elkaar aan. De weg gaat voornamelijk door een heuvelachtig, open grasland. In dit gebied leven bijzonder veel dieren. Vooral kort na zonsopgang en rondom zonsondergang heb je hier dan ook veel kans om bizons, herten, elanden, coyotes, ezels of prairiedogs te zien. Ook komen hier verschillende vogelsoorten voor zoals haviken en arenden.</span></i></div>
<br />
Vandaag gaan we de Wildlife Loop rijden. Echter weinig Wildlife gezien op een aantal prairie dogs na, wat wilde ezels met jongen (heel lief!) en een hoop herten. Toen we uit het gebied reden waar normaal bizons rondlopen, zagen we er ineens twee langs de kant van de weg! Was overigens wel een hele mooie weg! Morgen gaan we nog wel verder kijken hier. We willen graag de Needles Highway rijden en wat tunneltjes meepakken maar daarover morgen dus meer! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4wuGOHtACgg2shakLeaDTcokJUqcYHCw3VP6ge6NzLklwdWiiRL0XddjjMU6Rnp2hEWNXWQW2qyNSBMsHkEMatbEq_YTHWcEgMeNUuQDUFj2VVarCOjXTVoCEYj5uoVPPFp2-aVVIHyc/s1600/DSC02368-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4wuGOHtACgg2shakLeaDTcokJUqcYHCw3VP6ge6NzLklwdWiiRL0XddjjMU6Rnp2hEWNXWQW2qyNSBMsHkEMatbEq_YTHWcEgMeNUuQDUFj2VVarCOjXTVoCEYj5uoVPPFp2-aVVIHyc/s1600/DSC02368-m.jpg" /></a></div>
<br />
Terug in Custer zagen we bij het Flinstones RV Park ineens weer een Yellow bellied marmot rondlopen, echt gave beesten. Konden er helaas niet dichterbij komen want hij/zij schoot gelijk de struiken in. Even terug naar het hotel, beetje relaxen en het verslag maken voor we gaan eten. Toen we op een gegeven moment naar buiten keken, hing er een hele donkere lucht boven ons! Er viel een beetje regen maar meer niet gelukkig. We hebben bij Cattleman’s Steakhouse gegeten en wel gelachen hier. We hadden een erg bijzondere ober, zijn manier van praten was op zijn zachts gezegd, erg vreemd! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 17: Custer SD – Hot Springs SD (174 km) (13-25°C) </span></b><br />
De plannen zijn iets gewijzigd qua eindbestemming vandaag omdat we de Needles Highway in Custer State Park niet willen missen. We hebben besloten om vandaag door Custer State Park te rijden naar Hot Springs en daar een hotel te zoeken. Helaas was het nogal grijs deze ochtend. Toen we de koffers in de auto gooiden, regende het al een klein beetje. Dat ging echter jammer genoeg over in aardig harde regen! Maar…..we laten ons niet tegenhouden, we gaan gewoon naar Custer State Park. Na wat boodschappen gedaan te hebben gingen we op pad en gelukkig werd het ook al beter weer, we zagen weer blauwe lucht en de regen werd ook al minder! <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw37pmJe3Hbo7Un8lpmnLweao50z4YaX0bMoZLK1P9yEnYorvpiAdYdnQqyxYy6-N0XKE-GqKEGtIdNKsA8yyYN2xys_Ad8D1BnxkFI8cgt-LuBcvmCR-_Pw_i9E7C11v6gK1agvvuSVc/s1600/DSC09854a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: #ffe599;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw37pmJe3Hbo7Un8lpmnLweao50z4YaX0bMoZLK1P9yEnYorvpiAdYdnQqyxYy6-N0XKE-GqKEGtIdNKsA8yyYN2xys_Ad8D1BnxkFI8cgt-LuBcvmCR-_Pw_i9E7C11v6gK1agvvuSVc/s1600/DSC09854a-m.jpg" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Needles Higway, Custer State Park SD</span></td></tr>
</tbody></table>
We rijden het park in via de Sylvan Lake Entrance. Voor we trouwens bij deze ingang waren, zagen we al de eerste kudde bizons en even verderop stonden een aantal longhorns! Bij deze ingang ligt het Sylvan Lake en dat zag er zo bekend uit, al veel foto’s van gezien op het internet. De Needles Highway is echt ontzettend mooi, adembenemend zelfs! We kwamen ook door twee tunnels waar echt maar met moeite één auto door heen kon. Je moest eerst goed kijken of er geen tegenligger aankwam. Op een picknickplaats iets verderop stonden drie bizons rustig te grazen, die konden we mooi op de foto zetten. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia1MP2AzbZOKucdJfFKv0BK7bZxU_YU3lwRWSdoMMjO-d2VkvnslpLhhT4W_7rhOIu5a03mpIVUZ-toGTdfL1QCOeSN3Idn9_K3265hYljA7vRR2VvYRulmYQa5NsYP6_2ufNqtJgPi0Q/s1600/DSC09881-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia1MP2AzbZOKucdJfFKv0BK7bZxU_YU3lwRWSdoMMjO-d2VkvnslpLhhT4W_7rhOIu5a03mpIVUZ-toGTdfL1QCOeSN3Idn9_K3265hYljA7vRR2VvYRulmYQa5NsYP6_2ufNqtJgPi0Q/s1600/DSC09881-m.jpg" /></a></div>
<br />
Weer verderop bij de Bleu Bell Area zagen we een hele grote kudde bizons met veel jongen maar het mooiste moest nog komen! Weer verderop zagen we ineens bizons vlak langs de weg, toen we doorreden begonnen ze de weg over te steken. We zijn gedraaid en het bleek een ontzettend grote kudde te zijn en weer met heel veel jongen en ze staken allemaal de weg over! Hele mooie foto’s kunnen maken want ze trokken zich niet veel aan van de auto’s die er stonden. Je moet natuurlijk voorzichtig blijven want zeker met jongen kunnen ze heel gevaarlijk zijn. We hebben hier echt een hele tijd gestaan, was zwaar kicken!! <br />
<br />
We hoorden ook de bekende geluidjes van de prairie dogs en die zagen we ook overal rondlopen en rechtop boven hun holletjes staan. Ze schoten hier echter eerder weg als bij de Devil’s Tower. Ze waren elkaar constant aan het waarschuwen voor die vreemde tweebenige wezens langs de kant van de weg! Hele leuke beestjes om te zien. We reden Custer State Park uit en kwamen gelijk in het Wind Cave National Park. Heel groen hier maar alleen wat herten gezien. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0gahE5gByMWDQVviBLP1DJB2F2LhQbXjZqpBHVSS5oaiSfs2u0dMZbCNQlzD8xygb8tSexrVPNJucte9fItSoNeHZ_uiKmIQadk5v1Q9tjLhRorX_sEOhLimGHYFQ1czRucvYiJEpmGQ/s1600/DSC09919a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0gahE5gByMWDQVviBLP1DJB2F2LhQbXjZqpBHVSS5oaiSfs2u0dMZbCNQlzD8xygb8tSexrVPNJucte9fItSoNeHZ_uiKmIQadk5v1Q9tjLhRorX_sEOhLimGHYFQ1czRucvYiJEpmGQ/s1600/DSC09919a-m.jpg" /></a></div>
<br />
Aangekomen in Hot Springs zagen we een zaak genaamd Wanda’s Finds Antiques & Collectibles. Een hele leuke zaak en jammer genoeg mag je tegenwoordig maar één koffer meenemen want anders hadden we nog veel meer gekocht. We gingen weg met een hele mooie cowboyhoed, een lasso, een leuke fotolijst en een onwijs gave armband!! De lasso was volgens Wanda echt door cowboys gebruikt tijdens wedstrijden (rodeo’s) maar na een paar keer willen de cowboys en nieuwe en dan verkopen ze de gebruikte lasso’s aan haar. Hele aardige vrouw trouwens en ze kende Nederland, ze had er hele goede vrienden waar ze de kampeerspullen van in de opslag had liggen. Die komen hier jaarlijks en hoeven dan niet elke keer alles mee te nemen, handig! <br />
<br />
We kijken een beetje rond in Hot Springs en nemen een kamer in een Americas Best Value Inn, Inn by the River. We gooien de spullen op de kamer en kijken even wat we nog gaan doen. We besluiten naar de Black Hills Wild Horse Sanctuary te rijden. Helaas konden we daar niet veel zien want je kon er alleen doorheen met een bustoer en dat koste dan $ 50,00 per persoon, dat kon dan alleen om 09.00 a.m. of om 01.00 p.m. En dat was het al lang geweest! We zagen wel twee wilde paarden staan die allebei een veulentje hadden, echt heel mooi om te zien! Op ons gemak terug gereden naar Hot Springs en gelijk gaan eten bij All Star Grill & Pub. Was weer een heerlijke dag vandaag en vanmiddag zelfs weer heel zonnig!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIS9eQm2LbRjT4n9WfctAmvzNVymzFafKpaRBs6REpwUIU_kvX2SXXjMJK2CY69li4iY4UYJp6HcHPyBqhyr1oCxxSh360I8u38P1V8SEQMXjipMP6Tc9vfpj0Jh__VuQi-8wNg8YniHA/s1600/DSC09929-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIS9eQm2LbRjT4n9WfctAmvzNVymzFafKpaRBs6REpwUIU_kvX2SXXjMJK2CY69li4iY4UYJp6HcHPyBqhyr1oCxxSh360I8u38P1V8SEQMXjipMP6Tc9vfpj0Jh__VuQi-8wNg8YniHA/s1600/DSC09929-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Black Hills Wild Horse Sanctuary, SD</span> </td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 18: Hot Springs SD – Scottsbluff NE (285 km) (23-31°C) </span></b><br />
Vandaag rijden we richting Scottsbluff in Nebraska. Het is mooi weer, om half negen is het al 23 graden. Als we net Nebraska inrijden, zien we weer een kudde Longhorns staan met een flink aantal jongen. Toch weer even stoppen en foto’s maken! Verder is het een eindeloos lijkende weg waar we nagenoeg niets tegenkomen. We zijn al heel vroeg in Scottsbluff en gaan even heerlijk shoppen. Daarna hebben we een hotel gezocht, na enig zoeken een kamer genomen in de Lamplighter American Inn. Spullen op de kamer gegooid en toen zijn we richting Scottsbluff National Monument gereden. Dat ligt hier maar ca. 5 mijl vandaan.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9sj3HRp20snNxiZtOwbPDyiuVE9BlqTPdgsB1WSrDr8MIM_4UU-PhaFP-gH2CQOQxpSTx3lxRL49-L51LhAtQ0lvmk_gbiQz-15isBxaSkdFgX012H5LMO_sLqhOOtD3uNCVdDdn9QqM/s1600/DSC02467a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9sj3HRp20snNxiZtOwbPDyiuVE9BlqTPdgsB1WSrDr8MIM_4UU-PhaFP-gH2CQOQxpSTx3lxRL49-L51LhAtQ0lvmk_gbiQz-15isBxaSkdFgX012H5LMO_sLqhOOtD3uNCVdDdn9QqM/s1600/DSC02467a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Longhorns</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b><i><u><span style="color: #ffe599;">Scotts Bluff National Monument, Nebraska</span></u></i></b><br />
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Scotts Bluff National Monument is een van de weinige hoge rotsformaties in het gebied van de grote prairies in het gebied ten oosten van de Rocky Mountains. Het was daarom een belangrijk herkenningspunt voor de pioniers die via de Oregon-trail naar het westen trokken. Het is een hele mooie plek met mooie uitzichten op de gebieden eromheen.</span></i></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<span style="color: #ffe599;"><br /></span></div>
<div style="color: #f6b26b;">
<i><span style="color: #ffe599;">Er is een bezoekerscentrum met verschillende programma’s, waaronder een uitstekend overzicht van de geschiedenis van de Oregon Trail en tentoonstellingen over de Mormon Trail. Meer dan 689 km van de originele Oregon Trail ging door het vlakke grasland van Nebraska voordat de route naar het noordwesten afboog, </span></i></div>
<br />
Hier aangekomen rijden we eerst via de “oldest existing concrete road in the State of Nebraska” naar de top van de Bluff door drie tunneltjes om van een schitterend uitzicht te gaan genieten. Je had hier inderdaad een mooi uitzicht over de stad en je zag ook o.a. Chimney Rock en Castle Rock. Daarna zijn we in het Visitor Center gaan kijken, hier zit een museum in waar werk te bekijken is van William Henry Jackson. Dit is een bekende fotograaf van het Amerikaanse Westen. Hij heeft de Oregon Trail in 1866 en 1867 bereisd en later in zijn leven heeft hij zijn persoonlijke indrukken vastgelegd in prachtige schilderijen! Was interessant en mooi om te zien. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig4CZOtz9db3tBdaEvT-9oI_ljfuE0SWxqo39YpyUHssB7zmrvqMMBGEtx-6TlXGUx2XFvC6A2SYoITbIWkqQmfSCZguI8G7X4AHqRxYNFcuMyhEmivk8MsRGhOOas572B5innl_wsJxk/s1600/DSC09969a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig4CZOtz9db3tBdaEvT-9oI_ljfuE0SWxqo39YpyUHssB7zmrvqMMBGEtx-6TlXGUx2XFvC6A2SYoITbIWkqQmfSCZguI8G7X4AHqRxYNFcuMyhEmivk8MsRGhOOas572B5innl_wsJxk/s1600/DSC09969a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Scotts Bluff National Monument, NE</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Terug bij het hotel zijn we gelijk naar het ernaast gelegen restaurant gelopen. Dit was Applebee’s en we hebben er weer heerlijk gegeten. Toen we eruit kwamen, zagen we het in de verte al bliksemen! Toen we op de kamer waren werd het steeds erger. De tv op het weather channel gezet en ja hoor, severe thunderstorms, flash flood warnings en zelfs tornado warnings!! En allemaal in deze regio, Scottsbluff werd specifiek genoemd, best eng! We kregen elke keer via de tv meldingen/alarmeringen, we moesten zelfs overschakelen naar een speciaal noodkanaal. We kregen ook te horen wat we allemaal moesten doen in geval van een tornado, naar beneden, uit de buurt van ramen, een betonnen gebouw opzoeken en weet ik veel wat nog meer! Maar gelukkig, om 09.05 p.m. werd in ieder geval de tornado warning opgeheven, de storm was van koers veranderd! Nog wel flash flood warnings en het regent inderdaad ook behoorlijk en veel bliksem, weinig gerommel. Om 09.15 p.m. kregen we weer een severe thunderstorm warning via de tv maar volgens ons hebben wij hier wel het ergste gehad.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfLzmFjTsSf-9VsbJjeqHJvrHCoG2dqWJNv3JaKnpJMqTrZTYStUkAKOUVkjH8-FCDg3mmcKl4jkb5NsnsVuyo7KFdv3PqHTeZo6oSt-_mw6ZQZkB6ndYEap7MYPNovQ4ToMEeZY74q0o/s1600/P7029281-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: #ffe599;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfLzmFjTsSf-9VsbJjeqHJvrHCoG2dqWJNv3JaKnpJMqTrZTYStUkAKOUVkjH8-FCDg3mmcKl4jkb5NsnsVuyo7KFdv3PqHTeZo6oSt-_mw6ZQZkB6ndYEap7MYPNovQ4ToMEeZY74q0o/s1600/P7029281-m.jpg" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Flash Flood en Tornado warnings!!</span></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 19: Scottsbluff NE – Fort Collins CO (311 km) (22-34°C) </span></b><br />
Toen we vanmorgen naar buiten keken zag het er zeer aangenaam uit, een strakblauwe lucht en een lekker zonnetje! We gaan vandaag op weg richting Colorado, nog twee dagen en dan vertrekken we al weer naar huis! Via Kimball rijden we naar Cheyenne in Wyoming. Hier lassen we een stop in bij de Sierra Trading Post. Dat was wel iets heel anders als dat wij verwacht hadden maar toch wel leuk. Het bleek een enorme zaak te zijn met sport en outdoor artikelen. <br />
<br />
Bij Wellington, al weer in Colorado, begon het helaas toch weer te regenen, die donkere lucht hadden we al een tijdje boven ons hangen. Maar het duurde gelukkig niet lang, met een klein uurtje was het weer droog. Vroeg in de middag komen we aan in fort Collins waar we zullen overnachten. Toen we richting de motels reden moesten we een spoorwegovergang over. Daar hebben we een aardig tijdje moeten wachten, er was al een stuk trein voorbij maar we telden nu nog 111 wagons en twee locs erachter……was weer een flinke trein!! Kamer genomen in Motel 6 en daarna richting Old Town Fort Collins gereden. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwqOS0OSyBmFK7wKGH0qTZzG2teh0Rh6JoAf20ZTRayGKtDMx1QAirfCmZCPUDinwJTzAuqu3FsEynzDrN3yav_t8G-RYBcTYTUKJ7-V6cts6Th7MAm4beGiqWJJ02ZbWohWmI6MEqSsY/s1600/P7039303-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: #ffe599;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwqOS0OSyBmFK7wKGH0qTZzG2teh0Rh6JoAf20ZTRayGKtDMx1QAirfCmZCPUDinwJTzAuqu3FsEynzDrN3yav_t8G-RYBcTYTUKJ7-V6cts6Th7MAm4beGiqWJJ02ZbWohWmI6MEqSsY/s1600/P7039303-m.jpg" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Old Town, Fort Collins CO</span></td></tr>
</tbody></table>
Het was ondertussen weer schitterend weer en we zijn heerlijk door de Old Town gaan lopen. Het is hier weer erg on-Amerikaans, heel veel terrassen buiten en dat zie je bijna nergens. Qua winkels is het hier ook erg anders, veel Oriëntaalse zaken en winkels die gezondheidsproducten verkopen. Ook stonden er overal piano’s in de stad waar iedereen gewoon op kon gaan spelen, we hebben niet gezien dat iemand dit ging doen helaas. We zijn gaan eten bij een erg leuk uitziende zaak, Sundance Steakhouse Saloon. We hebben heerlijk gegeten, het was onbegrijpelijk dat het hier zo rustig was! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 20: Fort Collins CO – Denver CO (288 km) (22-36°C) </span></b><br />
Vandaag gaan we op weg naar onze eindbestemming: Denver Colorado. We zijn er al heel vroeg want ja…..was niet zo ver meer vanaf Fort Collins. We zijn even naar de Cherry Creek Shopping Mall geweest, hier zaten eigenlijk alleen kledingzaken e.d. van allerlei dure merken, niet helemaal ons ding! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR0NY_36RNS3xRGAUN1ngmgwgTx1bhZZ_1K7YUJZT6B0_nWXr62l2-SnJUJNw8miWYYqtv7pevFglcOeOIEhb3ntn8aI60TicuA-Cxeozmtn7Xaei4Z2ijQ6xJb-zTbDsjdqiI-pcfWVk/s1600/DSC00019-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR0NY_36RNS3xRGAUN1ngmgwgTx1bhZZ_1K7YUJZT6B0_nWXr62l2-SnJUJNw8miWYYqtv7pevFglcOeOIEhb3ntn8aI60TicuA-Cxeozmtn7Xaei4Z2ijQ6xJb-zTbDsjdqiI-pcfWVk/s1600/DSC00019-m.jpg" /></a></div>
<br />
We besloten om richting Georgetown te rijden, nog even genieten van de Rocky Mountains! We kwamen langs Idaho Springs en hebben hier lekker even bij een snelstromende rivier naar het raften staan kijken. Waar wij stonden was net zo’n punt dat ze lekker kletsnat werden, hoop gegil en gelach dus! We reden verder over een mooie weg tussen de bergen door en aangekomen in Georgetown, zagen we dat dit een klein maar wel leuk plaatsje was. Leuk winkelstraatje, natuurlijk alleen souvenirs, wel grappig. We zagen hier ook een enorme bbq, dit was voor de viering van de 4th of July. We hebben verder niet veel meegekregen van de viering van de 4th of July. Zagen wel op het journaal dat in grote steden veel vuurwerk was, in Denver hebben we daar echter niets van gezien. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7sqCoP0sxQgW2uurbMnQP5qIKEOuq4GlLKTWxtQiv4VLH8LcGWgAjfBog36Kc4C-sKZ1bm7RzEyTaQPvmFg6UkWHl6yHV7lOmJaywDetpPaa7mdXJUoNF2_1Ghn4Nhoem5mvpjdHgVR4/s1600/DSC02522a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7sqCoP0sxQgW2uurbMnQP5qIKEOuq4GlLKTWxtQiv4VLH8LcGWgAjfBog36Kc4C-sKZ1bm7RzEyTaQPvmFg6UkWHl6yHV7lOmJaywDetpPaa7mdXJUoNF2_1Ghn4Nhoem5mvpjdHgVR4/s1600/DSC02522a-m.jpg" /></a></div>
<br />
Maar…we waren in Georgetown! We wisten dat hier ook een stoomtrein reed en zijn even richting het station gegaan. We hoorden dat de trein er aan kwam en zagen hem net over een hele hoge brug rijden. Was ook een hele leuke route zo te zien, lekker tussen en langs de bergen door. En toen weer terug naar Denver, we hadden op de heenweg al gezien dat het heel druk was die kant op maar hoopten dat dit al op opgelost was. Echter……we stonden al vrij snel in de file! De US-70 was afgesloten door een ongeluk en alles moest over de US 6 of US-40. Even later stond er dat er één rijbaan open was dus blijven rijden, nou ja rijden!! Er bleek een vrachtwagen gekanteld te zijn en die had er nogal een puinhoop van gemaakt, allemaal afval over de weg en dat moest eerst verwijderd worden. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5xej9Yr8bJG7fhEnxuCz4PgTWo3W9EbNPNTiLEM5iWW0vpub6qAfY7gS7XXCXYMLwOuTsB51UGpglHCJiYXCAVziEUj2UnXWHzw0P4Lq1kqVyQcbp19GAbb36UdSytIPYw88qAhou0GI/s1600/P7049309-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5xej9Yr8bJG7fhEnxuCz4PgTWo3W9EbNPNTiLEM5iWW0vpub6qAfY7gS7XXCXYMLwOuTsB51UGpglHCJiYXCAVziEUj2UnXWHzw0P4Lq1kqVyQcbp19GAbb36UdSytIPYw88qAhou0GI/s1600/P7049309-m.jpg" /></a></div>
<br />
Eindelijk aangekomen in Denver hebben we het hotel al snel gevonden. We hadden een kamer geboekt in Ramada Denver Downtown voor de laatste twee nachten. Hotel lag erg leuk en gunstig voor de dingen die we hier nog wilden bekijken. De kamer was erg ruim en heel netjes, hotel zag er verder ook prima uit. Nadat we alle bagage op de kamer hadden gegooid, zijn we aan de overkant bij een Irish Pub wat gaan eten en hebben heerlijk op het terras buiten gezeten met een Guinness voor we de dag weer afsloten! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 21: Denver CO (63 km) ( ERG ZONNIG!!!) </span></b><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhljxlQwp-YOsR-aAjo8z5XPe6WeU8HW2VPc1OBgzEEPL2FnDbnWvgybpqkkCLYc7Yc96qTZQBx5og3vf53_TsPkl0jlm1GzY_x8K7s0AzxHqD-VUVVbgijXTt80UXkVIk1ii9uDLLPvNw/s1600/DSC02537a-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhljxlQwp-YOsR-aAjo8z5XPe6WeU8HW2VPc1OBgzEEPL2FnDbnWvgybpqkkCLYc7Yc96qTZQBx5og3vf53_TsPkl0jlm1GzY_x8K7s0AzxHqD-VUVVbgijXTt80UXkVIk1ii9uDLLPvNw/s1600/DSC02537a-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">State Capitol, Denver CO</span></td></tr>
</tbody></table>
We hebben vandaag wat gelopen zeg!! We zijn vanuit ons hotel naar het Capitol gelopen en hebben hier ook een rondleiding gehad. Het zijn hele mooie en imposante gebouwen en we vinden het toch altijd weer leuk om er even te gaan kijken. Het was een beetje jammer dat er net een tentoonstelling van Quilts was die overal hingen waardoor je een nogal rommelig beeld kreeg. Er werd zelfs wat meer verteld over hoe alles hier ging. De leden van het senaat stemmen hier voor allerlei dingen maar dat gebeurt eigenlijk alleen maar van de tweede week van januari tot de tweede week van mei. Er zitten leden in het senaat uit allerlei lagen van de bevolking zoals o.a. zes cowboys wat best veel lijkt maar dat is hier nogal een grote groep! De gouverneur moest echt uitgenodigd worden anders mag hij hier niet komen! Er waren diverse in- en uitgangen en er werd verteld dat die allemaal specifiek voor bepaalde groepen waren. Je mocht nier zomaar alles gebruiken! Heel veel regels en gebruiken, was heel interessant om te horen allemaal. <br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo6qpa6134c26MLfGL8W8ErOUl7hoCvdnAIrjlLmGl98c2uICnXtNnugrlKP6zJwqxkHyd6udHt5Y_w54H3fZ_ngrrSzDVWSqqlieNLWrqFkvrZx-tesuqujBxDZ988gquutB9Djs-pBo/s1600/DSC02584-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo6qpa6134c26MLfGL8W8ErOUl7hoCvdnAIrjlLmGl98c2uICnXtNnugrlKP6zJwqxkHyd6udHt5Y_w54H3fZ_ngrrSzDVWSqqlieNLWrqFkvrZx-tesuqujBxDZ988gquutB9Djs-pBo/s1600/DSC02584-m.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Denver Art Museum, Denver CO</span></td></tr>
</tbody></table>
Vervolgens zijn we door gelopen naar het Denver Art Museum, een erg apart gebouw! We zijn er omheen gelopen maar er niet in geweest. Daarna zijn we naar de 16th Street Mall gelopen. Dit is de nummer 1 attractie in Denver. Het is een winkelstraat van 1.6 mijl lang en er mag geen verkeer rijden. Wel rijd er een pendelbus constant heen en weer waar je gratis gebruik van kunt maken. Wij zijn ook hier helemaal heen en terug gaan lopen en nog steeds geen zere voeten!! Ergens halverwege een lekkere ijskoffie gehaald en op een bankje op zitten drinken , lekker even mensen kijken. We hebben al veel zwervers gezien in Denver en ook hier zagen we er aardig wat! <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2T1kdf2DLK7kqOk3lxmh4v4A_ImO1sL3j7SwliEqXawmOkEiUYNcIWNzUerey3HRpgIK8gh-aRfZ6-2-f-Ap9K2cNv9pas1Y_xYEyL2y-hAhTglTgF9i8LCBt5buRWFvkOoIvYSW1_dI/s1600/DSC00098-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2T1kdf2DLK7kqOk3lxmh4v4A_ImO1sL3j7SwliEqXawmOkEiUYNcIWNzUerey3HRpgIK8gh-aRfZ6-2-f-Ap9K2cNv9pas1Y_xYEyL2y-hAhTglTgF9i8LCBt5buRWFvkOoIvYSW1_dI/s1600/DSC00098-m.jpg" /></a></div>
<br />
Daarna weer terug naar het hotel gelopen. We hadden onderweg nog een leuke ontmoeting. Er kwam een vrouw naar ons toe met een vraag of we een auto hadden. We zeiden dat we niet van hier waren en toen liep ze eerst door. Wij zaten even op een muurtje een sigaretje te roken en toen kwam ze weer naar ons toe. Ze vroeg of ik een sigaret voor haar had, gegeven en toen begon ze te ratelen en hoe! Ze liep hier handtekeningen te verzamelen voor een aantal petities. We kregen hele verhalen over het onderwijs hier, er waren heel veel slechte leraren maar die konden niet worden ontslagen omdat ze lid waren van de Union. Er werd dus regelmatig heen en weer geschoven met die slechte leraren tussen scholen maar ja, dan ruil je dus de ene slechte voor de andere slechte. Dat was een groot probleem hier! Ook nog over politiek, Philadelphia en New York gehad met haar. Leuke vrouw was dat en wat kon ze heerlijk kletsen! <br />
<br />
Bij het hotel de auto gepakt en naar de Great Divide Brewery gereden. Er zou hier om vier uur een rondleiding worden gegeven. Daar aangekomen zagen we dat het een hele kleine en beetje oude brouwerij was en zijn we doorgereden. Bij Colorado Mills, een shopping mall nog even wat dingen gehaald voor de thuisblijvers en toen doorgereden naar Mickey’s Top Sirloin, een steakhouse wat als nummer 1 werd beschreven. Was inderdaad een lekkere steak! Daarna nog even op het terras bij de Irish Pub gezeten en toen de spullen in orde gaan maken voor ons vertrek morgen….was zoals gebruikelijk toch weer een hele klus was!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvNXp_tbPnzDQFcKAirrXHPnhRh4M8RAMfXUb7tQAdW_hlJtdEb8Wus3wq4ZuBlCkpb8hZKXIcRpisrE4MvJjf3NyOzFwnETvzdnRbZASZcuk0MkiTxNdLrRLkiwHcrTGuZ8TehvI7cwc/s1600/DSC02597-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvNXp_tbPnzDQFcKAirrXHPnhRh4M8RAMfXUb7tQAdW_hlJtdEb8Wus3wq4ZuBlCkpb8hZKXIcRpisrE4MvJjf3NyOzFwnETvzdnRbZASZcuk0MkiTxNdLrRLkiwHcrTGuZ8TehvI7cwc/s1600/DSC02597-m.jpg" /></a></div>
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dag 22: Denver CO – Schiphol (35 km per auto + 8549 km per vliegtuig) (21-23°C) </span></b><br />
Rond kwart voor negen leveren we de auto in bij Alamo zonder verdere problemen en gaan met de pendelbus naar de vertrekterminal. Inchecken en douane ging allemaal heel vlot. We vertrekken hier ook perfect op tijd. We komen eerder aan in Philadelphia dan gepland, het is hier wel twee uur later. Ook hier gaan we op tijd het vliegtuig in en het lijkt ook dat we op tijd weg gaan. Echter…..we stonden al op de startbaan toen er werd gemeld dat we niet konden vertrekken. Op de vliegroute was slecht weer waar we niet doorheen konden. We moesten wachten op of een alternatieve route of totdat het slechte weer verdween! Na ca. een uur werd er gezegd dat we terug naar de gate gingen omdat ze er achter waren gekomen dat een toilet niet goed werkte en we konden toch nog niet weg. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAb_Y4a8v44tJbuQkfZ49BK7GDe68MUm7ii3AOaRaR0jSSNao_a5qiVukIwYFO1vC2UZ4MNp28Sk1P44RmGt8OB87TgJJeyrn6V9vLXFotkVlyrpZinpJn2F6zUyhLelSz_wO2mtjq7Rs/s1600/P7069315-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAb_Y4a8v44tJbuQkfZ49BK7GDe68MUm7ii3AOaRaR0jSSNao_a5qiVukIwYFO1vC2UZ4MNp28Sk1P44RmGt8OB87TgJJeyrn6V9vLXFotkVlyrpZinpJn2F6zUyhLelSz_wO2mtjq7Rs/s1600/P7069315-m.jpg" /></a></div>
<br />
Twee uur later kregen we eindelijk toestemming om te vertrekken! I.p.v. om 06.40 p.m. vertrekken we om 08.45 p.m. Vluchttijd viel mee en uiteindelijk kwamen we maar een uur te laat op Schiphol aan. We hadden wel het geluk dat we drie stoelen met z’n tweeën hadden dus lekker de ruimte. Verzorging onderweg vonden wij bij US Airways middelmatig. En een klein vliegtuig voor de grote oversteek vinden wij ook niet fijn (Boeing B757), volgende keer een aandachtspunt!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibY3uPgJEucjxRRq0X_xBu3HuY4lGu2zkGetZmyOd8EW6XQGgoBJPHUWEFiy1MP6yhCvpBp7-575SHkqV_cl7jgAcoM6rpX-jKtKxIXGDIa4iO3TufQaoGEQf1DQdn5GRreEpTJuh0BwY/s1600/P7069316-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibY3uPgJEucjxRRq0X_xBu3HuY4lGu2zkGetZmyOd8EW6XQGgoBJPHUWEFiy1MP6yhCvpBp7-575SHkqV_cl7jgAcoM6rpX-jKtKxIXGDIa4iO3TufQaoGEQf1DQdn5GRreEpTJuh0BwY/s1600/P7069316-m.jpg" /></a></div>
<br />
We kunnen weer terugkijken op een geweldige reis, heel veel mooie natuur en een hoop dieren gezien. Extreme uitersten dit jaar, zo zaten we in de sneeuw en zo was het weer hartstikke warm. En nu weer over tot de orde van de dag en plannen maken voor de volgende reis!!Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-8067856567990783802011-10-23T04:01:00.000-07:002011-11-07T12:45:35.192-08:00Route 66, Our Highlights...<div style="text-align: center;"><img height="222px" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/Route66-m.jpg" width="320px" /> </div> <br />
<div style="text-align: center;"><br />
<br />
<b>We travel the Route 66 in several parts because there is so much to see and we don’t want to miss anything! We drove the 'Mother Road' in all the states Illinois, Missouri, Kansas, Oklahoma, Texas, New Mexico, Arizona and California. In the nearby future we want to drive the whole Route 66 from Chicago to Los Angeles!</b></div><div style="text-align: center;"><b><br />
</b></div><div style="text-align: center;"><b>Below you can reed about the highlights we've seen and see some pictures we’ve made. But as I said before…..there is so much to see!!</b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1o9wa02bka0a7dvFiR86a1gjEXziWuIHdlTHzEyZ906BykIjEILlu45n-q2cpOEhx7kCZH-diqQGcT6UTVI4iq71LIG5eiQZnbFZhWgfm8FmSgnbe2wdT5EI9X04Xjvo3B2yGzexVTZg/s1600/Just+click.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1o9wa02bka0a7dvFiR86a1gjEXziWuIHdlTHzEyZ906BykIjEILlu45n-q2cpOEhx7kCZH-diqQGcT6UTVI4iq71LIG5eiQZnbFZhWgfm8FmSgnbe2wdT5EI9X04Xjvo3B2yGzexVTZg/s1600/Just+click.gif" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div></div><br />
<div center;?="" style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Illinois</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://verhalenoverreizen-mowi.blogspot.com/2007/10/route-66-illinois.html"><img border="0" height="133px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUfNYF0ZzDaIg62_qnnpDjB5jNorm0NSB3rlcecPWJtRsx_Cnrmn1UsknT-uPHYrPu8MPrOsqHV2tKgHSthLnogDLeBS1DiiTF_j6wCvRt_T0bN1eBXRs2PHHCPbmbYQzsi4gQSK4aIoM/s200/IL.jpg" width="200px" /></a></div></div><div style="text-align: center;"><div center;?=""><i>State: <a href="http://byways.org/explore/states/IL">Illinois</a></i></div><div center;?=""><i>Length: 436.0 <abbr title="miles">mi</abbr> / 701.7 km </i></div><div center;?=""><i>Time to Allow: 8 hours to drive the Illinois section of Historic Route 66, or 2 or more days to really enjoy the byway.</i></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div style="color: #e69138;"><b><span style="font-size: large;">Missouri</span></b></div></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://verhalenoverreizen-mowi.blogspot.com/2007/10/route-66-missouri.html"><img border="0" height="133px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCVHemhDf4izWi0ABrKIKJditYk9rE0Oibj6D8nh4fniQgkFY5UBhyphenhyphen6tQK3w_2aNJQKOu4ZiHvTCOReKJX3jnxKiS6MUkZ5-HGS2mmXLyTm9SobOhpFNwpUnlbkp0HGoyYsjeaXtGJeZs/s200/mo.jpg" width="200px" /></a></div><div style="text-align: center;"><i>State: <a href="http://byways.org/explore/states/MO">Missouri</a></i></div><div style="text-align: center;"><i>Length: 317.0 <abbr title="miles">mi</abbr> / 510.2 km </i></div><div style="text-align: center;"><i>Time to Allow: Unknown. </i></div><div style="text-align: center;"><i>Historic Route 66 Byway runs across Missouri from St. Louis at the Illinois state line to Joplin at the Kansas state line.</i><br />
<i> </i></div></div><div style="text-align: center;"><br />
<div style="color: #e69138;"><b><span style="font-size: large;">Kansas</span></b></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://verhalenoverreizen-mowi.blogspot.com/2007/10/route-66-kansas.html"><img border="0" height="133px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOLN51bxqZzo4OQBN5YzZoW4HEhJow2ThZtyD23Y_u961BQ8xoI45EqB8uMCW_8Wqhy-NwxP7XXF2FV3Nh7k1nTDJxHTrXj4vcgzSHb1JUPDGQsfVEHRgb4Zn-_iLxt4t6cSIrheDmOp8/s200/KS.jpg" width="200px" /></a></div><div style="text-align: center;"><i>State: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66Kansas/route66KS.htm">Kansas</a></i><br />
<i>Only 12.8 miles of the old Mother Road cut through the lower eastern corner of the state. Here’s a classic example of the old saying, "Good things come in small packages!" Kansas packs more of the Route 66 Experience in its dozen miles than any of the other states. Kansas Route 66 has the distinction of being completely paved by 1929 making it the first state to pave all of Route 66. Okay, maybe it was easier for Kansas to do this, after all 12.8 miles is easier to pave than hundreds of miles. But Kansas paid for this honor years later, it is the only Route 66 state to be completely bypassed by the Interstate that replaced Route 66.</i></div><div style="text-align: center;"><i> </i></div><div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><br />
<div style="color: #e69138;"><b><span style="font-size: large;">Oklahoma</span></b></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://verhalenoverreizen-mowi.blogspot.com/2007/10/route-66-oklahoma.html"><img border="0" height="133px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDuZLD5lXTWi0Baxnnbf2U9KTawyxH8tyfk9o3zpxdGCkryCgOJHQYQ4eAK5JRgUPQb_OxoKaj1d_u822d1xU9ywsDX56oHbeEMtQOWZOkLfFvsvg_7msjrEugwgkwmIYqVIw4mG-MUtA/s200/OK.jpg" width="200px" /></a></div><div style="text-align: center;"><i>State: <a href="http://byways.org/explore/states/OK">Oklahoma</a></i></div><div style="text-align: center;"><i>Length: 400.0 <abbr title="miles">mi</abbr> / 643.7 km </i></div><div style="text-align: center;"><i>Time to Allow: 1-2 days to enjoy the byway. </i></div><div style="text-align: center;"><i>The story of Oklahoma’s Route 66 is the story of American transportation in the 20th Century. The Oklahoma section of the Mother Road includes several miles of the original 9-foot road segment that served travelers in their Model A’s and T’s during the 1920s and '30s. The existing roadbed includes unique trestle bridges and architectural wonders such as Arcadia’s round barn, the elegance of the Oklahoma State Capitol, the grandeur of Miami’s Coleman Theater and the fifth of Buckminster Fuller’s Geodesic dome buildings.</i></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Texas</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://verhalenoverreizen-mowi.blogspot.com/2007/10/route-66-texas.html"><img border="0" height="133px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUNg-gB7dnTL0w0ecwrOQ2-9KxGJTpXkP9XllyEeCNVn1W3PCvuOIkjfv7uC3E4KZIX7E-VbHa5-Xy6DvNRt4waRq95hqvLGPrvPWGvHBDh_OYgaj-Ir0hUO2TVtpggLFWuX8ILGjDkHs/s200/TX.jpg" width="200px" /></a></div><div class="body" style="text-align: center;"><i>State: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66Texas/route66TX.htm">Texas</a></i><br />
<i>Known as the Panhandle because of the way it juts north from the rest of Texas, this part of the route is a nearly 200-mile stretch of pancake-flat plains. Almost devoid of trees or other features, the western half, stretching into New Mexico, is also known as the Llano Estacado or “Staked Plains,” possibly because early travelers marked their route by driving stakes into the earth. The Texas Panhandle was the southern extent of the buffalo-rich grasslands of the Great Plains, populated by roving bands of Kiowa and Comanche Indians as recently as 100 years ago. Now oil and gas production, as well as trucking and Route 66 tourism, have joined ranching as the region’s economic basis.</i></div><i></i><br />
<div class="body" style="text-align: center;"><i> Even more so than in New Mexico or Oklahoma, old Route 66 has been replaced by I-40 most of the way across Texas, though in many of the ghostly towns like McLean, Shamrock, or Vega, and the sole city, Amarillo, old US-66 survives as the main business strip, lined by the remains of roadside businesses. A select few are still open for a cup of coffee and a sharp taste of the living past.</i></div><div class="body" style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">New Mexico</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://verhalenoverreizen-mowi.blogspot.com/2007/10/route-66-new-mexico.html"><img border="0" height="133px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHn3YSu9LytTJrCnS3DHshe2jwQmongGQggD_BSRZarTuhM1h0e0DJ_YkIpgQkSiIUNSNAAvWj9l3uaRUKg00jukLfxoSq3E4WyehP9yUMKAK4xF6CPllG178ZwwtGuDjfuaim2sqVYd8/s200/NM.jpg" width="200px" /></a></div><div style="text-align: center;"><i>State: <a href="http://byways.org/explore/states/NM">New Mexico</a></i></div><div style="text-align: center;"><i>National Forest: Cibola National Forest, Santa Fe National Forest</i></div><div style="text-align: center;"><i>Length: 604.0 <abbr title="miles">mi</abbr> / 972.0 km </i></div><div style="text-align: center;"><i>Time to Allow: 16 hours to drive the New Mexico section of the byway. </i></div><div style="text-align: center;"><i>As you travel Route 66 in New Mexico, you can visit authentic Historic Route 66-era hotels, motels, trading posts and gas stations that have been lovingly restored and preserved. Wander through majestic mountains, breathtaking vistas, meandering ranch land, Indian reservations, Pueblo communities and spectacular sunrises and sunsets.</i></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Arizona</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://verhalenoverreizen-mowi.blogspot.com/2007/10/route-66-arizona.html"><img border="0" height="133px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaI3U670jCRNtsUoKwWRCJMKGgOVdsrgneBfNAOf0TFRi9dfpgnzMwFhB8DjF-kzwg1wKNjoFnn1p5Su60giJgr8FF2KiAlNKCXd8Sx12WDLP-X5OvkMeeWdsfqGjiODX_kq4ceTOLrQU/s200/AZ.jpg" width="200px" /></a></div><div style="text-align: center;"><i>State: <a href="http://byways.org/explore/states/AZ">Arizona</a></i></div><div style="text-align: center;"><i>National Forest: Apache-Sitgreaves National Forest, Coconino National Forest, Prescott National Forest, Tonto National Forest</i></div><div style="text-align: center;"><i>Length: 370.0 <abbr title="miles">mi</abbr> / 595.5 km </i></div><div style="text-align: center;"><i>Time to Allow: Allow 7 hours to drive the byway. </i></div><div style="text-align: center;"><i>Route 66 in Arizona is the story of a developing nation - a tale of economic opportunity and the hardships of the Dust Bowl, of World War II and the family vacation. Walk in petrified forests and painted deserts, wander in ancient ruins, or drive along a lava flow.</i></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">California</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://verhalenoverreizen-mowi.blogspot.com/2007/10/route-66-california.html"><img border="0" height="133px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj57maaQUwPqQ8yb2rJEoci9psiBiOeKG_VCajWAKf1AIGQgAMfkD46uFO90oJADb2QrMV7tk21AS1VzVVqfYRzaVK4XF52QBd2ZF1bEU1yg2tRUsRqKCbCHw8F-U7qyv4O3c37VaNP9R8/s200/CA.jpg" width="200px" /></a></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTiG0Qe-4TkaouFSBVwxP1qEnTWNigfrUGJ-ML6erSggtmrh5B1-ydDJ_OgjLdWs_ZgwpNKOUVdpwWhrnFfkerYnwrLSMmZQ6rxCn_Er5GKxMlas_gkZPOSEM9yX41ddq8bZ7K0J1pHhM/s1600/KS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a>State: <a href="http://www.theroadwanderer.net/route66CA.htm">California<i></i></a><br />
<i>T</i><i>he stretch of Route 66 that passes through California extends from the Colorado River (Topock), near Needles, to the Pacific Ocean at Santa Monica. Some 320 miles of Route 66 pass through California's deserts, mountains, metropolitan areas and beach communities.</i></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-7107266783503684902011-10-17T04:07:00.002-07:002013-03-25T09:42:05.662-07:00Reisverslag USA 2010: Fly & Drive Illinois, Missouri & Kansas<div style="text-align: center;">
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;"><b><i><b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;">Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken</span></span></b></i></b></span></i><br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b> </b></span></i><i></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202010/?albumview=slideshow"><img border="0" height="241" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/P6166445-m.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Dit jaar is de aanleiding van onze vakantie heel bijzonder!! Doordat Willem door allerlei omstandigheden voor zichzelf is begonnen als schilder, en de zaken door de recessie niet zo goed gingen, hadden we eigenlijk de vakantieplannen al een beetje opzij gezet. Er gingen echt weken voorbij dat hij totaal géén werk had, heel vervelend!<br />
<br />
Hij is toen om de tijd te verdrijven begonnen met het maken van maquettes van gebouwen die langs de Route 66 staan of hebben gestaan. De eerste was Lucille’s Roadhouse uit Hydro OK, de tweede was een 66 Super Service Station uit Alanreed TX, de derde was de Little Juarez Diner uit Glenrio TX. En daar begon het mee….!!! Op de foto leek op een sign een andere naam te staan. Willem heeft diverse Route 66 Associations een mail gestuurd met de vraag of ze hem konden vertellen wat de echte naam van deze diner was.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Little Juarez Diner</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://route66news.com/2010/02/04/more-route-66-in-miniature/"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiYpwFYe3fqbPD0jk47kBhkK4RNXMj1aV4ZD1LBk90gj5mi3OJeqdu-7zuvTh5_0GygnSpCGxDYD51QUvgzRjBbpT1c5c4epWDTErYKBthd0SvPffpUgIjdpFIdqcT1Bgl2AZGFlkrTmM/s1600/DSC02185a-m.jpg" /></a></div>
<span style="color: #ffe599;"></span><br />
<br />
<br />
En toen kwam er een mail binnen van Judy Wallmark, Treasure Hunter of the Route 66 Museum in Lebanon Missouri. Ze was dol enthousiast over het feit dat Willem schaal modellen maakte en vroeg of hij een aantal missende stukken wilde maken voor een diorama wat in het museum staat. Het betrof de Nelson Tavern met benzine station, een watertoren en een pomphuis. Deze gebouwen stonden in de 40er/50er jaren in Lebanon aan een kruispunt van US Highway 5 en Route 66. <br />
<br />
In 2004 is een artiest uit Illinois begonnen met dit diorama maar helaas is het door allerlei omstandigheden nooit afgemaakt. In 2008 is het incomplete diorama in het museum geplaatst. Er is naarstig gezocht naar iemand die het kon afmaken maar dat is helaas nooit gelukt. Judy mailde: “How need would it be to have a Route 66 lover from the Netherlands complete the piece???”. <br />
<br />
En na ontzettend veel mail, uren, weken, maanden werk en een leuke tegemoetkoming in de kosten, konden we de maquette zelf gaan afleveren in Lebanon!! We vliegen naar Chicago en rijden via de Route 66 naar Lebanon.<br />
<br />
<br />
<strong>REISVERHAAL </strong><br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Schiphol – Parijs – Chicago IL (7104 km - vliegtuig + 27 km - auto) (21°C)</span></b><br />
Om 04.30 uur stond de taxi voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Om deze tijd geen files dus we waren er snel. Inchecken ging goed, de Nelson Tavern mocht mee als handbagage! Bij de douane ging ook alles snel en goed. De Nelson Tavern ging hier ook gewoon mee en we hoefden zelfs de koffer niet open te maken! We hadden best wel in onze rats gezeten hierover want het koffertje was eigenlijk iets te groot voor handbagage maar we konden opgelucht adem halen!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMmAks50dslYXEHSBR-jT6tKMP9VrMQJYRmbgqmIJHSMpCO2MGPPML0dJE9ZFvvo5DkXAR3JLeg7TMe_31sHoaLm2eb0QI4y_OeHZehJe6TRJUCdu7W0KdDvWncFezeF7tvVGMojRF8Rg/s1600/P6135878-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMmAks50dslYXEHSBR-jT6tKMP9VrMQJYRmbgqmIJHSMpCO2MGPPML0dJE9ZFvvo5DkXAR3JLeg7TMe_31sHoaLm2eb0QI4y_OeHZehJe6TRJUCdu7W0KdDvWncFezeF7tvVGMojRF8Rg/s1600/P6135878-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We gingen ongeveer een half uur te laat weg en eenmaal in Parijs moesten we dus best wel doorlopen om de aansluiting naar Chicago te halen. Ook hier gingen we weer te laat weg. Maar goed, redelijke plaatsen dachten we tot de mensen voor ons hun stoel naar achter lieten flikkeren! Jezus.....we kregen het allebei benauwd, heel krap en we zagen ook niets meer op ons scherm. Je kan er niets van zeggen want het mag natuurlijk maar zo erg hadden we het nog nooit eerder meegemaakt. De vlucht is verder goed gegaan en om 20.00 uur (in Chicago 13.00 uur) zijn we geland op Chicago O'Hare. <br />
<br />
Douane ging vrij snel en na een sigaretje zijn we met de bus naar de autoverhuur gegaan, We mochten zelf een auto uitzoeken en zijn met behulp van een medewerker van Alamo, uiteindelijk weggereden in een full size wagen, een Chevrolet HHR met nog maar 343 mi. op de teller! De tomtom ingesteld en zonder probleem naar het hotel gereden. Daar aangekomen was het even zoeken naar de ingang en waar we de auto konden laten om in te checken,. Het was best een drukke weg namelijk.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">De huurauto van dit jaar: Chevrolet HHR</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Chevrolet_HHR"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj58t5N-HrwTNcaegvV9bA0zCvpAaeLwLiAsIsnbyU6x8l6YNPpbMYqZJxcsVinizn5isCmqPpTEujWva7zc9c56Meh_qMsz6Jpf33GCqkonWPfw6UVMtcgkSewnOkFXgacaMr8RQmHk3I/s1600/P6145880-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Toen ik naar binnenliep bleek dat we de auto gewoon even voor het hotel konden zetten, koffers eruit en daarna werd de auto door een medewerker geparkeerd. De kamer is netjes maar niet groot. Even een beetje geïnstalleerd en toen gaan kijken waar we wat konden drinken. Beetje rondgelopen en op een terras iets verderop wat gegeten en gedronken. Eenmaal terug in het hotel zijn we allebei voor half dood in bed gevallen, het was hier pas 19.45 uur maar eigenlijk is het natuurlijk al 7 uur later voor ons! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Chicago IL (ca. 26°C)</span></b><br />
Natuurlijk op een zeer vreemd tijdstip wakker, om 04.15 uur! Toch nog maar even blijven liggen maar om 06.00 uur zijn we opgestaan. Na het ontbijt, wat voor een continental breakfast best uitgebreid was, zijn we op pad gegaan. <br />
<br />
<i>Chicago, een stad vol tegenstellingen, geen enkele andere stad groeide en veranderde sneller dan Chicago. Geen andere stad kende zoveel ups en downs, van spectaculaire groei tot totale instorting. De hoofdstad van het Middenwesten ligt bijna precies in het hart van het Amerikaanse continent. In Amerika leiden alle wegen naar (of via) Chicago en zo vormt Chicago de scharnier tussen de oude centra van het Oosten en het uitgestrekte Amerikaanse Westen. Chicago is niet 'easy' zoals San Francisco, niet 'uitgestrekt' zoals Los Angeles, niet 'groots' zoals New York en zeker niet 'voornaam' zoals bijvoorbeeld Washington. Chicago is ruig, onbehouwen, vulgair zelfs. De stad is ooit vergeleken met een mens van wie de huid verwijderd was, zodat alle spieren en organen zichtbaar waren: rauw en zonder vernis, direct en open.</i><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Chicago</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Chicago"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiNWUNjvLzvdeI3G8Fn1JPQPrzdiECzNcRAPwRvljO2AXN6X_vVVx5M7iFK3LzUM-stco98R5cJ8iamBVMGFVumltCVtR_hS7K4CcMcmHkfmGE7oR7cxclAC88PVgZVdH8cRfNFhmExFc/s1600/P6156083-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We gaan vandaag Chicago bekijken, tenminste de high lights, met een “Hop-on-hop-off” bus. Dit hadden we via het internet gevonden en deze bus kwam precies langs de dingen die wij graag wilden zien. We hebben dus direct online tickets hiervoor geboekt. Een ideale manier om een grote stad te bekijken en je hebt geen last van druk verkeer of hoge parkeerkosten. We moesten vier blokken verderop met bus 151 naar Delaware. Bij het John Hancock Center konden we op de bus springen. <br />
<br />
We zijn eerst bij Willis (voorheen Sears) Tower er uit gegaan maar hier aangekomen kregen we te horen dat er boven helemaal geen zicht was. Het was nu te mistig. We besloten om het later op de dag nog maar eens te proberen, Weer op de bus gehopt en bij het Millennium Park er weer off gehopt! Het was ondertussen aardig warm geworden en het werd ook steeds helderder. We hadden goede hoop op een beter uitzicht in de Willis Tower later deze dag! <br />
<br />
Het Millennium Park is een park in Chicago wat is aangelegd op een voormalig rangeerterrein ten oosten van de bekende Michigan Avenue. Het maakt onderdeel uit van het Grant Park tussen het stadscentrum en het Michiganmeer. Het park heeft tientallen miljoenen dollars gekost en is vooral bekostigd door sponsoring van lokale bedrijven. De intentie was om het park voor de millenniumwisseling klaar te hebben. Dat lukte echter niet onder andere door geldgebrek en vertragingen tijdens de bouw van onder meer het podium. Uiteindelijk is het park in 2004 geopend.<br />
<br />
Het Millennium Park is uitgegroeid tot een stedelijke ontmoetingsplaats waar culturele, economische en ecologische activiteiten plaatsvinden. In het park is een enorm openluchttheater/podium (Pritzker Pavilion, ontworpen door Frank Gehry) met zowel zitplaatsen als een groot grasveld. Ook heeft Gehry een voetgangersbrug ontworpen aan de oostzijde van het park. Een andere bezienswaardigheid is Cloud Gate, een groot spiegelend kunstwerk dat er uitziet als een boon van 10 meter hoog. Dit vonden wij wel een hoogtepunt in dit park!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Cloud Gate</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Cloud_Gate"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_ONuBTSbCBZ0LZKEvvxCDJ2QlrPFAWbQimlVUO08y_o095wnaStZJSgRqlRIFELomuVc9jtJE_IAMolPknJTEMPyGy5Fs2Zmx-wbIq-3imetmSQc8NG9WDG11AxjWRpsXmLVG7gImMQQ/s1600/P6156026-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
De volgende stop was de Buckingham Fountain. Met een diameter van 85 meter is de ‘Buckingham Fountain’ een van de grootste fonteinen ter wereld. Op geregelde tijdstippen start een 20 minuten durende animatie waarbij de fontein eerst zacht straalt. Steeds meer stralen worden geactiveerd tot uiteindelijk ook de centrale straal op volle kracht het water naar boven stuwt. De fontein is meer dan zeven meter hoog en bestaat uit drie verschillende lagen bassins omringd door vier paar bronzen zeepaarden. Elk zeepaard symboliseert een staat die grenst aan het meer van Michigan (Illinois, Indiana, Michigan en Wisconsin). De fontein zelf staat symbool voor het grote meer. De fontein is te zien in de intro van ‘Married with children’.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Buckingham Fountain</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Buckingham_Fountain"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfsvAya6ASory169Ww__100D80psjwgpvsf60OEfiTGb7yYkrfpnGJsbCVe70oSLl3AGnALIbXsBt7y5eHExrnOLigla9LAgPoooQTP-wALvrgDHpijceosKJ8Xeo3xt_V3L4xlKF2O4o/s1600/DSC08359-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We zijn vervolgens bij de Navy Pier geweest. De Navy Pier is een lange historische pier aan de oevers van Lake Michigan. Oorspronkelijk diende de pier, die gebouwd werd in 1916, als laadplaats voor cargoschepen, langs de pier werden veel opslagplaatsen gebouwd. In de jaren ’90 werd de pier volledig herbouwd tot entertainmentcentrum met eetkraampjes, winkels, een concertpodium en vergader- en tentoonstellingshallen. Je vindt er verschillende attracties en bezienswaardigheden, zoals een reuzenrad, een IMAX-bioscoop, het Chicago Children’s Museum en het Smith Museum voor glas-in-lood. Er bestaan plannen om de pier in de toekomst om te bouwen tot waterpark. Een erg kleurrijk geheel!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De volgende stop was een replica van de allereerste McDonald’s in Illinois alleen was deze veel groter. Hele gave zaak en heel anders als de standaard McDonald’s bij ons. Hier was ook een Hard Rock Café en een Rainforrest Café. En toen naar de Willis Tower! Het gebouw telt 110 verdiepingen en is 443 meter hoog. Je moet eerst door een controle en dan ga je naar boven! In ongeveer een minuut ben je op de 103e verdieping, echt ongelooflijk en op dicht klappende oren na, heb je nergens last van! Het uitzicht vanaf het panoramisch terras kun je rustig spectaculair noemen. Het was niet helemaal helder maar we konden best ver kijken. De glazen boxen durfde ik niet in (hoogtevrees!!!) maar Willem heeft het wel gedaan. Je hebt dan een heel vrij uitzicht naar alle kanten, zelfs naar beneden.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Willis Tower</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.willistower.com/"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIU8DtxsNuAW-BQ9Ow69ORBn7pm8T-10hHl7HA-pFqzuIMT35g4Z4KQb-Blr7rLZmi7NTDpeja85MZUF1r3NdhWocDvo_vXigmhd2fSxhWYPcI8_S-N7v1ZcOeyseNZ9DmgUIpNm3r3wQ/s1600/P6156261-m.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9Uho51v3TiXCVEgpsPqbYhoS83GBIa90g2WHKG8k9fLxYU91AspsgVbR2wDO-A1gXWPDc8yIRMZeZxO3ICDRuNz7dCOG-eSejEeE97O1ifnpO7sZh3j9TaAnDZJKFE1Umqfqg3Xmx8qk/s1600/P6156308-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9Uho51v3TiXCVEgpsPqbYhoS83GBIa90g2WHKG8k9fLxYU91AspsgVbR2wDO-A1gXWPDc8yIRMZeZxO3ICDRuNz7dCOG-eSejEeE97O1ifnpO7sZh3j9TaAnDZJKFE1Umqfqg3Xmx8qk/s1600/P6156308-m.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />
Van de Willis Tower de bus gepakt richting de Hancock. Het regende ondertussen aardig. Bij Hancock zagen we de Cheesecake Factory en hebben hier een heerlijke steak gegeten. Daarna met bus 151 weer terug naar Sheridan. Onze indruk van Chicago, een hele gave stad met mooie gebouwen. Veel gebouwen zijn nieuw maar er staan ook een paar prachtige oudere gebouwen, Je kunt hier rustig een aantal dagen je ogen uitkijken. Om kwart voor negen waren we pas weer in het hotel. Site bijgewerkt, wat gedronken, af en toe buiten gezeten om te roken en rond middernacht wederom op één oor!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Chicago IL – Atlanta IL (306 km) (27°C)</span></b><br />
Vandaag een heerlijke dag Route 66 gehad!! De Route 66 begint eigenlijk aan de hoek van Jackson en Michigan in Chicago. Maar Jackson Boulevard is nu eenrichtingsverkeer en daarom begint de Route nu aan Adams Street. De Route loopt via Adams en Ogden om de stad te verlaten. Amerikanen zullen je de Eisenhower Expressway aanraden omdat dat veel sneller gaat. De Route 66 ooit de snelste verbinding tussen Chicago en Los Angeles, wordt nu gezien als een lastige omweg!<br />
<br />
<i><b>ROUTE 66 - De geschiedenis in het kort:</b> </i><br />
<i>Route 66 is ‘opgericht’ op 11 november 1926. De weg is niet aangelegd zoals veel nieuwe wegen, het was in eerste instantie een samenvoeging van allerlei lokale wegen tot 1 geheel van ongeveer 3940 kilometer lang. Doordat het allerlei lokale wegen waren bestond de route in het begin uit allerlei soorten wegdek waaronder asfalt, klinkerwegen, grindpaden en zelfs zandweg. Pas in 1938 was de gehele route geasfalteerd al waren er nog steeds grote stukken eenbaans.</i><br />
<br />
<i>Meestal wordt de route beschreven van oost naar west en dat doet deze website ook. Als je die richting volgt begint de route in Chicago en loopt achtereenvolgens door de staten Illinois, Kansas, Oklahoma, Texas, New Mexico, Arizona, en California om te eindigen in Santa Monica in Los Angeles. Daarbij kruist de route drie tijdszones. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ld3EFC__um1eFLw7mQXNuJsHWvZE6L-Fk4T8kBlcx_ypsgN4Y5ovtmWWmfy2BA8oAk4Z_9UJeQ-Q80euPOLttERZCxWHpJ0f6kHoNEttXplnyTAglb4mihlF4bGnWFy2zf1D8u_ddqQ/s1600/eindelozeweg-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="121" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ld3EFC__um1eFLw7mQXNuJsHWvZE6L-Fk4T8kBlcx_ypsgN4Y5ovtmWWmfy2BA8oAk4Z_9UJeQ-Q80euPOLttERZCxWHpJ0f6kHoNEttXplnyTAglb4mihlF4bGnWFy2zf1D8u_ddqQ/s400/eindelozeweg-m.jpg" width="400" /></a></div>
<i></i><br />
<br />
<i>De route is officieel opgeheven op 27 juni 1985 nadat er een aantal autosnelwegen (voornamelijk de I-40) waren aangelegd ter vervanging. Tijdens zijn 59 jarige bestaan is de route vaak aangepast waardoor ligging en lengte regelmatig veranderden. Veel van die wijzigingen waren om de route korter te maken maar er waren ook veel aanpassingen om de route veiliger te maken, bijvoorbeeld door hem buiten stadscentra om te leiden. Dit lijstje geeft een idee van de lengteverschillen door de wijzigingen:</i><br />
<br />
<table border="0" cellpadding="0" class="MsoNormalTable" style="mso-cellspacing: 1.5pt; mso-yfti-tbllook: 1184; width: 477px;"><thead>
<tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">1926</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">1939</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">1947</span></i></b></div>
</td></tr>
</thead><tbody>
<tr style="mso-yfti-irow: 1;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">Illinois</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">484</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">461</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">457</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 2;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">Missouri</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">510</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">517</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">508</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 3;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">Kansas</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">21</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">21</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">21</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 4;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">Oklahoma</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">695</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">639</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">650</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 5;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">Texas</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">299</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">281</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">281</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 6;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">New Mexico</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">784</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">611</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">610</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 7;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">Arizona</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">645</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">653</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">636</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 8;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">California</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">505</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">524</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">505</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 9;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">----------</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">----------</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">----------</span></i></b></div>
</td></tr>
<tr style="mso-yfti-irow: 10; mso-yfti-lastrow: yes;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">Totaal</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">3939 km</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">3708 km</span></i></b></div>
</td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0.75pt; padding-left: 0.75pt; padding-right: 0.75pt; padding-top: 0.75pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: #ffe599;">3666 km</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<i>De 'oude' wegen bleven meestal gewoon bestaan waardoor er in veel gevallen nu meerdere trajecten zijn. Daardoor is het ook vrijwel onmogelijk de echte lengte van de gehele route vast te stellen! In die vroege periode heeft de route ook een heel aantal bijnamen gekregen zoals ‘The Will Rogers Highway’ naar een bekende komiek uit die tijd. Een misschien wel bekendere is ‘The Main Street of America’ (de hoofdstraat van Amerika) of de moderne versie daarvan, 'The Mother Road’. Deze naam wordt ook gebruikt in een beroemde film waar de route een hoofdrol in speelt, ‘The grapes of wrath’ van John Steinbeck. Deze film speelt in de jaren 30, de crisis tijd in Amerika, waarin de route door veel mensen gevolgd werd (van oost naar west) op hun weg naar California en een hopelijk beter leven. </i><br />
<br />
<i>In de jaren 30 waren The Dustbowl Years, de crisis jaren waarin Oklahoma door grote droogte verviel tot een stoffige vlakte en waarin veel ‘Okies’ (inwoners van Oklahoma, Kansas en Texas die afhankelijk waren van landbouw) op de vlucht gingen voor de droogte en Route66 namen naar California. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv82NDo9iXRl334CLuVha5L6FInJ1WFV7TdewnYx38Ieax2uL1EzijqitA8lNqEN2YMKj22VPkPJtgnHQykDFuh9jeTvmYDPfwARj6-TRzVnEOfyYiIEyqXncccvI42O0taN99wyNzD9w/s1600/IndioCal-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv82NDo9iXRl334CLuVha5L6FInJ1WFV7TdewnYx38Ieax2uL1EzijqitA8lNqEN2YMKj22VPkPJtgnHQykDFuh9jeTvmYDPfwARj6-TRzVnEOfyYiIEyqXncccvI42O0taN99wyNzD9w/s1600/IndioCal-m.jpg" /></a></div>
<br />
<i>Daardoor kregen veel bewoners die langs Route66 woonden het redelijk goed vanwege de grote hoeveelheden reizigers. Daarom begonnen veel van die aanwonende zgn. Mom&Pop bedrijfjes, kleine bedrijfjes die geen deel uit maakten van grote ketens maar bezit waren van een gezin dat er met zijn allen in en aan werkte. Dit waren voornamelijk benzine pompen, restaurants en motels. In de tweede wereldoorlog werd de route veel gebruikt voor militaire transporten en dat was aanleiding om snel grote delen op zijn minst tweebaans zo niet vierbaans te maken. </i><br />
<br />
<i>Vanaf 1950 nam de welvaart toe en werd de route steeds meer een belangrijke route voor vakantiegangers. Vooral in het Mid-West gebied (Arizona, New Mexico) waren grote publiekstrekkers als de Grand Canyon, Meteor Crater en Painted Desert, in St Louis waren de Meramac Caverns en er waren honderden trading posts, reptielen farms, winkeltjes voor Indiaanse souvenirs en eetgelegenheden die gezamenlijk de route erg aantrekkelijk maakten voor de vakantiegangers in hun grote comfortabele (Amerikaanse) auto’s.</i><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">President Dwight Eisenhower</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Dwight_D._Eisenhower"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_a_ZDqAo8eLWCtkJw9-i6jWXGNufW9-q7jYdORu0xf_idRQ5chi_vAhH7gVCl4ciaBB3H-sLp_peEWxKv1rNiYaAU-xu8EBW_2iMD0aSIKg4bmyumMx3371IsuDJ5waMp3HNrrD4JU1U/s200/eisenhower-m.jpg" width="161" /></a></div>
<i></i><br />
<br />
<i>In 1956 kwam de eerste voorbode van het einde van Route66, in dat jaar werd de Interstate Highway Act getekend door President Dwight Eisenhower. Hij had in de tweede wereldoorlog de snelwegen in met name Duitsland gezien en was er erg van onder de indruk. Hij voorzag een vergelijkbaar snelwegnet in Amerika en deze wet was het begin van een dergelijk wegennet. In 1953 was de staat Oklahoma deze wet al een stap voor. Tussen Tulsa en Oklahoma City werd een nieuwe 4-baansweg aangelegd die parallel liep aan de oude Route66. Daarbij werden al een serie kleine plaatsen afgesloten van de grootste hoeveelheid reizigers. In de jaren daarna gebeurde dit meer en meer. </i><br />
<br />
<i>Vanaf begin jaren 60 waren het vooral de grotere steden die voorzagen dat ze minder bezoekers zouden krijgen doordat de reizigers de snelwegen volgden en niet meer door die steden kwamen. Zij gingen dan ook het gesprek aan met de regering om invloed uit te kunnen oefenen op de locatie waar op- en afritten zouden komen in de hoop zo toch nog wat reizigers hun stad binnen te halen. Kleinere steden en dorpen hadden dit soort invloed niet en werden dan ook geheel afgesloten waardoor ze begonnen weg te kwijnen.</i><br />
<br />
<i>In 1984 was het dan zover, de nieuwe Interstate was klaar en het plaatsje Williams in Arizona was de laatste plaats die officieel van de weg afgesloten werd. In het jaar daarna werd de officiële titel Route66 ingetrokken en hield de route op te bestaan. Er bleven natuurlijk hele stukken weg in gebruik maar niet meer als geheel en het was ook geen Interstate meer. </i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwwUijJSRHLM3AOc7tVe8kyz2ZrS70kvCyDcBwPWFEBzo880b5Ox1bgnyFmXtAmgN5yn4g3jFU_PRSF_-xufq3ZZ1ULzeIm2u4dnMHwtCD2yxYEfXlrqimIkOf_QBF0yc5n39twQ3xSQE/s1600/slechtwegdek-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwwUijJSRHLM3AOc7tVe8kyz2ZrS70kvCyDcBwPWFEBzo880b5Ox1bgnyFmXtAmgN5yn4g3jFU_PRSF_-xufq3ZZ1ULzeIm2u4dnMHwtCD2yxYEfXlrqimIkOf_QBF0yc5n39twQ3xSQE/s1600/slechtwegdek-m.jpg" /></a></div>
<br />
<i>Vanaf toen was de toekomst van Route66 onduidelijk. Hele stukken kregen hun lokale bestemming terug zoals in Albuquerque waar de route dwars door de stad liep. Die weg is er nog gewoon en is ook gewoon onderhouden en in gebruik. Andere stukken lagen op gebied dat privé gebied werd, werden lokale doorgangswegen of werden geheel buiten gebruik gesteld. Dit is bijvoorbeeld goed te zien in Arizona waar hele stukken niet eens meer bestaan of hooguit nog als een vaag spoor in de prairie. </i><br />
<br />
<i>In 1990 leefde de route weer op. In Arizona en Missouri werden de eerste Route 66 associations opgericht met als doel het promoten van de originele route. In datzelfde jaar kreeg in Missouri de oude route de officiële status van ‘State Historic Route’. Het eerste schild met de tekst 'Historic Route 66’ werd in Springfield, Missouri geplaatst op de hoek van Kearney Street en Glenstone Avenue. Deze schilden vind je ondertussen op veel plaatsen langs de route terug, nog niet overal maar het aantal lijkt te groeien. In California, Illinois, Kansas en Oklahoma zie je zoiets vaak op het wegdek geschilderd in verschillende versies. In 2008, plaatste het World Monuments Fund de oude route op de lijst van 100 meest bedreigde monumenten.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB2p3qyW_cBJpxF5_Z28a_kiqLc6geX8u8oCDK8fHfW7oxGCn0Mthm6CwTVCK5NEoMof41RJLfV2bgJ4eGnBddHzdNs8Cm6Ml22rxziTeb0kLAQLMTieJDQBx3oZ8VyUL9E26zfB9xo98/s1600/Route66signonroad-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB2p3qyW_cBJpxF5_Z28a_kiqLc6geX8u8oCDK8fHfW7oxGCn0Mthm6CwTVCK5NEoMof41RJLfV2bgJ4eGnBddHzdNs8Cm6Ml22rxziTeb0kLAQLMTieJDQBx3oZ8VyUL9E26zfB9xo98/s1600/Route66signonroad-m.jpg" /></a></div>
<i></i><br />
<br />
<i>Het lijkt nu beter te gaan met de oude route. Er komt meer en meer belangstelling voor waardoor er meer reizigers langs de route zijn. Daardoor wordt het weer de moeite waard om oude gebouwen en soms zelfs hele plaatsjes langs de route op te knappen en te heropenen. Er is een duidelijke verbetering in het historisch besef waarneembaar waardoor de route een steeds betere overlevingskans heeft.</i><br />
<br />
<i>Bron: <a href="http://www.rte66.nl/">website van de Nederlandse Route66 Alliance</a></i><br />
<br />
<br />
We zijn Chicago uitgegaan via de Expressway want het was erg druk. We missen dan wel het één en ander zoals Cicero, het stadsdeel waar de gangsters zich ooit verplaatsten door geheime tunnels maar dat is maar even niet anders. De eerste plaats die we aandeden was Joliet. Hier zijn we naar het Route 66 Welcome Center and Gift Shop geweest. Het is een klein maar leuk opgezet museum waar veel informatie te vinden is en een grote gift shop. Willem had zijn in Chicago gekochte T-shirt aan van de Blues Brothers en dat was een schot in de roos. De verkoopster wou dat ze die ook ergens kon vinden!!<br />
<br />
Niet aan de Route 66 maar wel in Joliet ligt namelijk een oude gevangenis waar veel films zijn opgenomen. De Joliet Prison was een Amerikaanse gevangenis die in gebruik was van 1858 tot 2002. Het eerste seizoen van de serie Prison Break werd in deze gevangenis opgenomen en o.a. de film met de Blues Brothers waarin Jake gevangen zat. We zijn de gevangenis gaan bekijken, nou dat is echt de moeite waard, een prachtig gebouw! Helaas kon je er niet in maar we hebben er heerlijk omheen lopen struinen en behoorlijk wat foto’s gemaakt.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Joliet Prison</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Joliet_Correctional_Center"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPCF0DN5XyeE2na3x6vqbHnCdcdvhHU3IZWbeavNvBiZZRWbXqDI1-aNZE-m-8j9QipBocQpz1uG9pms7E161QmkNOMW555QkG0qe9poBU3ANin3tELqYn2OpI26PRK11g-KDGO01IpOI/s1600/P6166384-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Er is nog wel meer te zien in Joliet maar dat doen we op de terugweg. We rijden nu door richting Wilmington. Hier zien we één van de reuzen van de Route 66, de Gemini Giant. Deze staat bij de Launching Pad Drive In, een fast food restaurant wat hier sinds de 60er jaren de Route 66 reizigers bedient. We zijn hier even wat gaan eten, een strawberry shortcake, echt heerlijk! De zaak zag er van binnen ook heel erg leuk uit. De Gemini Giant is trouwens van de 5.000 inwoners van Wilmington, de meest gefotografeerde persoon! In de 60er jaren waren er door heel Amerika veel van deze van glasvezel (polyester) gemaakte reuzen te vinden. Ze hielden allerlei soorten gereedschappen, maar ook hotdogs en in dit geval, een raket vast.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Gemini Giant</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.legendsofamerica.com/il-wilimington.html"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizni_xzYqTJRzr2AybQoGLkmYQZ8EkdWm_L6n327UPEheJz4qKKYwGHP3EiMZIkB2f-vVhx3FGAujDnYKrRb95hUZHqeoAt-r2LrrQCLkL7Nt5nqy9NiAjoUEO-Bg2gOaZKR4m8tKu72I/s1600/P6166401-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
De volgende stop is in Braidwood. Hier is de Polk-a-Dot Drive In. Deze zaak is hier al vanaf 1956 gevestigd. We gaan hier nu niet naar binnen maar buiten is ook al genoeg te zien. Er staan levengrote beelden van de Blues Brothers, Betty Boop, Marilyn Manroe en James Dean. Erg leuk om mee op de foto te gaan! We vervolgen onze weg weer en gaan nu richting Gardner. Ten noorden van Gardner ligt het Riviera Roadhouse uit 1928, een zaak waar Al Capone ook graag kwam. Er staat achter de Riviera een oude tram van meer dan 100 jaar oud die verbouwd is tot diner.<br />
<br />
Maar helaas, toen we op de plek kwamen waar dit Roadhouse moest zijn, was er alleen nog een bijna smeulende berg bouwmaterialen te zien. De zaak was vorige week dinsdag (8 juni 2010) afgebrand. We ontmoeten hier John Weiss van de Route 66 Association in Illionois en die vertelde dat de brand waarschijnlijk was aangestoken. Ze waren nog met het onderzoek bezig. Het enige wat gelukkig nog gespaard was gebleven, was de streetcar die achter in de tuin stond en ook als diner was ingericht. John heeft ons deze streetcar van binnen laten zien en we kregen ook allerlei folders van hem. Hij liep allemaal borden eraf te halen want hij was bang dat die anders gestolen zouden worden. Echt eeuwig zonde en zo zinloos om zoiets in de fik te steken!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Riviera Roadhouse</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://route66news.com/2010/06/08/riviera-roadhouse-destroyed-by-fire/"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQK9ArWASfPSnyiwNev8CwKLu6NjmBJLSn_gVnP_uMgKL24HpA5Er0WvWn1dje-tobrxmZx0NW4JdL6m5p22DRpRfiQqFjHSaTZMREapRFHljZ-Rc6s5HVLPuURglmQThUkRoSX7LXklc/s1600/P6166472-m.jpg" /></a></div>
<br />
<i>NB: De streetcar is nu gesitueerd bij de Two-celled jail in Gardner en zal geheel worden gerestaureerd. </i><br />
<br />
In Gardner zelf vonden we een prachtige jail gebouwd in 1906 met twee cellen. We konden er naar binnen en hebben allebei even gevoeld hoe het was om in zo'n cel opgesloten te zitten. Niets aan hoor, alleen een bedje en een emmer om je behoefte te doen, meer was er niet! Maar het zag er nog wel beter uit als de kleinste jail in Oklahoma, in Texola, dat was een one cell jail zonder ramen!<br />
<br />
In Dwight stond een prachtig gerenoveerd Ambler’s-Becker’s Texaco Benzinestation uit de 40er jaren en hier hebben we een tijdje met een vrijwilliger staan praten. Die vroeg waar we vandaan kwamen en toen we zeiden dat we uit Nederland kwamen zei hij dat hij vandaag nog een aantal mensen uit Nederland had gesproken. Hij liet het gastenboek zien en inderdaad, uit Dordrecht en H.I. Ambacht. Hij vertelde ook dat er vorige week een tornado aan de zuidkant door Dwight was gekomen. Het was de eerste tornado in 72 jaar tijd die Dwight trof. Toen we Dwight uitreden zagen we inderdaad de puinhopen die de tornado had veroorzaakt. Vreselijk om te zien, huizen waar niets meer van over is, alleen nog een berg puin, bomen waar geen takken meer aanzaten, auto’s die zwaar beschadigd zijn. Het is ook heel vreemd om te zien dat zo’n tornado echt alles van de kaart veegt maar dat vlak daarnaast alles nog gewoon intact is, vrij bizar!!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span id="js_text_item_desc_short" style="color: #ffe599;">Ambler's - Becker's Texaco Service Station</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ambler%27s_Texaco_Gas_Station"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBQhucvfO109j1Mb_u1y9nC0eQRrf5oY4ssaJY496k2JkrS21lw005J9rT0gANrzLoa01T1B7iRCT9kOBV5il8ahY_I81MJ7JTYxo6PU_TUoeGc1K_THQ45Q6WYBCPTGtKDZGX-mKFmJg/s1600/P6166517-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
In Odell ligt een “Classic 1932 Standard Station” wat gerestaureerd is. Zag er geweldig goed uit en gelukkig ook geheel in de originele staat gerestaureerd. We hoorden dat hier ter nagedachtenis aan de overleden vrouw van John Weiss, Lenora, een soort gedenkteken zou komen. John en Lenora hebben altijd heel veel betekent voor de Route 66. Lenora is helaas overleden aan een slopende ziekte, een groot gemis en jammer dat we haar nooit ontmoet hebben. Het schijnt een hele bijzondere vrouw geweest te zijn.<br />
<br />
In Lexington ligt een origineel stuk Route 66 wegdek wat afgesloten is, dit is Memory Lane. Je kunt er alleen over heen lopen. Het stuk weg wordt heel af en toe geopend voor speciale gelegenheden zoals Route 66 festiviteiten. In Towanda hebben ze een soortgelijk iets gedaan. Dit is een stuk van een mijl (1,6 km) waar je ook alleen over kunt lopen of fietsen maar hier hebben ze als extraatje de acht staten afgebeeld op grote borden en daarnaast op het wegdek het Route 66 logo met de staat erbij.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Memory Lane</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.theroadwanderer.net/66Illinois/lexington.htm"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRKAwEyqmGi2Ci6pVxMxY3cfKh9s5Cm5CCoEMZVgUcdEepRtJv8-AyXoEVFT-DW5Kyo_NoK7d89dpxH-V8Qkpx2lKbH0K3cb-QFvUQd1dNxrBB88rGlmIhgHzPS4qjqOUDc3LcG_jBjQQ/s1600/P6166562-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
In McLean stoppen we bij de Dixie Truck Stop, de oudste en beste truck stop in Illinois. De truck stop serveert al sinds 1928 ‘burgers and fries’ en verkoopt Route 66 gifts. We vonden hier een door John Weiss (de man die we bij het afgebrande Riviera Roadhouse hebben ontmoet) gesigneerd boek over de Route 66 in Illinois, heel gaaf!! Willem scoorde ook nog twee leuke Route 66 T-shirts. Maar…..het was al weer aardig laat dus Springfield gingen we niet halen vandaag. Hier was niet zo snel een hotel te bekennen dus nog maar een stukje door.<br />
<br />
We kwamen in Atlanta en dat zag er echt heel gaaf uit. We zagen hier de Hot Dog Giant en allerlei mooie muurschilderingen en een Route 66 shop. Dit is een nieuw Route 66 Park in downtown Atlanta, een stadje dat ligt op het geografische midden van de Route 66 in Illinois. De Hot Dog Giant heeft vanaf 1965 gestaan voor de Bunyon’s Hot Dog Stand in Cicero in Illinois. Toen deze zaak in 2003 is verkocht heeft de familie de Hot Dog Man geschonken aan Atlanta als onderdeel van het Route 66 park.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Hot Dog Giant</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.roadsideamerica.com/story/30706"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz0kXOJMs9_xZN5DZ8bNS4LX1RiV_Rpn5GkofeoFkwaKPVetnz8igNzTnHgyq6EGZJuSpQgWvWYPEsGqITxncENZRUSEa-wMZfWOoCnpYU9js5gXFQ0e-M65PIcp0tofhYUkE1T99rS6g/s1600/P6176613-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
In de Route 66 shop gevraagd of hier een hotel in de buurt was en gelukkig was dat zo. Vier blokken verderop zat een oud Route 66 Motel. Er was een kamer vrij en deze was ruim en schoon. We kunnen nu morgen bij goed daglicht nog wat foto’s maken in Atlanta voor we doorrijden naar Springfield. Na een aantal boodschappen gedaan te hebben, zijn we in een restaurant aan de overkant gaan eten en hierna taaien we al vrij snel af.<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Atlanta IL – Hazelwood MO ( 307 km) (31°C)</span></b><br />
Vanmorgen eerst een heel leuk gesprek gehad met een stel die ook hier overnacht hadden. Onze aandacht werd getrokken door hun auto, een Chevy uit 1956. Zij was geboren in Den Haag in Nederland maar was al sinds begin jaren '50 in de USA. Ze hadden altijd in Californië gewoond maar na hun pensionering zijn ze naar Nevada vertrokken omdat de tax daar lager is. Ze waren nu al twee maanden aan het toeren en ze waren van plan om dat zeker nog vier maanden te doen voor ze weer naar huis gingen. We hebben e-mail adressen uitgewisseld om elkaars reisverhalen te kunnen volgen. Erg leuke ontmoeting weer! Na nog de nodige foto’s gemaakt te hebben in Atlanta rijden we door richting Lincoln.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjXMeDmVFNMoBTThcv_O8vFYj2doYdsFPSjNp3uzPjI1z4PXNesQDE4U6JGevzO_KNCGj1EYNmUi4soQl46WynAuT453a6SO9Ftq0Y16kV_N5O2912-V-PCF8sHHne7lyBi_TYLqJ6Cu8/s1600/P6176602-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjXMeDmVFNMoBTThcv_O8vFYj2doYdsFPSjNp3uzPjI1z4PXNesQDE4U6JGevzO_KNCGj1EYNmUi4soQl46WynAuT453a6SO9Ftq0Y16kV_N5O2912-V-PCF8sHHne7lyBi_TYLqJ6Cu8/s1600/P6176602-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
In Lincoln reden we een stuk Route 66 uit 1930-1940. We zagen hier een schitterende replica van het Postville Courthouse uit 1841. Verderop zagen we een GIANT Abe Lincoln in een “wagon”. In de volgende plaats, Elkhart, hadden we weer een geweldige ontmoeting! We waren in een zaakje, Horsefeathers Antiques & Gifts and Wild Hare Café, aan het kijken en Willem vond een oude nummerplaat van Illinois. Op het moment dat we die gingen afrekenen, kwam natuurlijk weer de bekende vraag: "where do you come from?" We zeiden dat we uit Nederland kwamen en de vrouw vertelde ons dat de eigenaar ook uit Nederland kwam. We hoorden ineens roepen: "Peter", en daar was hij. Tot onze grote verbazing sprak hij nog heel goed Nederlands. Hij vertelde dat hij was geboren in Limburg maar dertig jaar in Zuid Afrika had gewoond en nu al weer twaalf jaar in de USA. Hij was Boardmember van de Route 66 Association in Illinois. Tweede leuke ontmoeting van vandaag maar.....we schieten weer voor géén meter op!!!<br />
<br />
Echt veel bezienswaardigheden zijn er niet langs de oude Route 66 van 1926-1930, terug pakken we het nieuwere stuk waar hopelijk wel iets meer te zien is. In Williamsville zagen we een leuk museum wat helaas gesloten was. Het zat in een oude treinwagon en heet Old Station Route 66! In Springfield stoppen we alleen even om wat te shoppen en de benen te strekken. Op de terugweg kijken we hier wel beter rond. Tussen Chatham en Auburn zagen we een heel leuk stuk Route 66, “a red brick alignment”, een stuk weg met nog echte rode bakstenen uit 1926.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Red Brick Alignment</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9_4pGDVyabpeI7NH2tZTlHnP4m2xsbzSBIEGP3mFGdzLckrAXNU-lyk67_TTVXs3QyKJDPEfXrLi3GY5ZeLuEbWcxRQngfeWE-pclFhneTL3nM6aDPOYN-kdUs7g97vftA48351ax2UU/s1600/P6176669-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9_4pGDVyabpeI7NH2tZTlHnP4m2xsbzSBIEGP3mFGdzLckrAXNU-lyk67_TTVXs3QyKJDPEfXrLi3GY5ZeLuEbWcxRQngfeWE-pclFhneTL3nM6aDPOYN-kdUs7g97vftA48351ax2UU/s1600/P6176669-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We rijden nog steeds via de Route 66, origineel de IL HWY 4, van 1926-1930 richting Staunton. Laat in de middag bereiken we Staunton en vinden hier snel ‘Hare it is - Henry’s Rabbit Ranch’. De eigenaar, Rich Henry, was ook al Boardmember van de Route 66 Association in Illinois. Je ziet hier “rabbits, rabbits and rabbits”, the hopping kind and the VW kind!! De rabbits hebben allemaal een naam en sommige lopen gewoon los door het pand en op de toonbank. Naast het pand is een heuse rabbit begraafplaats. Je vind hier een replica van een oud tank station. In de shop kun je allerlei Route 66 gifts en collectibles kopen. Een erg leuke plaats om te bezoeken!<br />
<br />
Bij Edwardsville hadden we gezien dat er een “Mustang Corral” zat waar ongeveer 200 Mustangs (de auto….niet het paard!!!) op een nieuwe baas wachten. We dachten, hier moeten we zeker even kijken. Maar dat viel erg tegen, het waren eigenlijk allemaal wrakken. Wij vonden het meer een Mustang kerkhof!!! <br />
<br />
De Route 66 wordt in Illinois trouwens ontzettend goed aangegeven, je kunt de route bijna zonder beschrijving helemaal volgen, Echter toen we de staatsgrens over gingen, dus naar Missouri, en in St. Louis aankwamen waren we in een hele korte tijd volledig de weg kwijt. Het stond ineens niet meer aangegeven en we konden niet ontdekken waar we zaten. <br />
<br />
Tomtom ingesteld om een hotel te vinden want het was al weer 19.00 uur. Snel één gevonden in Hazelwood, een voorstadje van St. Louis, en lachen...... de Route 66 byway liep er langs!!! Even opfrissen en eten bij een Outback Steakhouse, heerlijke steak weer! We zagen trouwens op tv dat hier voor St. Louis en omstreken tornado's verwacht worden. Hopelijk maken we dat niet mee alhoewel…..van een afstand best gaaf om te zien!!!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Hazelwood MO – Lebanon MO ( 373 km) (35°C)</span></b><br />
<i>St. Louis is een stad in de staat Missouri en is ontstaan aan de kruising tussen de Missouri (rivier) en de Mississippi. De stad dankt zijn naam aan koning Louis IX van Frankrijk. Ze is gesticht in 1764 als handelspost door Pierre Laclede. Lange tijd controleerde St. Louis de economie tussen de Mississippi en de Rocky Mountains. De stad beschouwde zich als de 'Gateway to the West' ('Poort naar het Westen') voor pioniers, kolonisten en avonturiers. Na een Burgeroorlog, de Eerste Wereldoorlog, de Grote Depressie en de drooglegging was de economie danig verzwakt. St. Louis bleef echter dapper strijden om de metropool van het zogenaamde 'Heartland' van Amerika te blijven. De strategische ligging van de stad tussen west en oost, noord en zuid hielp daar natuurlijk bij. Bovendien heeft een aantal belangrijke firma's hun zetel in St. Louis,, onder meer General Motors, Ford en Chrysler (auto's), Ralston Purina (veevoeders), Anheuser Busch (bier) en McDonnel-Douglas (lucht- en ruimtevaart).</i><br />
<br />
Vanmorgen in St. Louis was een kleine ramp, we konden hier de weg echt niet vinden! We dachten dat we langs de Route 66 zaten en hebben ook een eind de borden kunnen volgen, maar toen waren we het ineens weer kwijt. We kwamen weer op hetzelfde punt uit als gisteren, bij het Welcome Center van Missouri. We zijn hier maar naar binnen gegaan om te vragen hoe we St. Louis uit moesten komen. De man die ons hielp vertelde dat er in St. Louis bijna niets meer over was van de Route 66. Hij heeft op een kaart precies aangegeven hoe we moesten rijden om de stad uit te komen. Voor de terugweg heeft hij ook alvast aangegeven hoe we bij Ted Drewes en de Gateway Arch konden komen.<br />
<br />
Weer op pad en gelukkig met de aanwijzingen reden we nu betrekkelijk snel de stad uit. Na een stukje I-44 zijn we bij het Route 66 State Park in Eureka er weer af gegaan. Dit is een Visitor center met een museum en een enorme shop met Route 66 gifts. We vroegen hier waar we de Route 66 weer konden oppakken en dat was nog een stukje over de I-44 en dan bij Exit 261 er af. Dat ging helemaal goed en we zaten weer op de 'Motherroad'. Je komt soms geheel onverwacht de leukste dingen tegen, we reden langs een oud, vervallen pand en gingen even kijken. Tot onze verbazing stond hier binnen gewoon een “Mustang”, helemaal geweldig!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj69TfYJ9NTyD6dOSZfcGpJ5O2IplIZfTzFxx5MjeqgnOmIAuUssgcy1q71fmrN6ozpN1ApYrB5Tc4VOtJRbK3HEwAoSCsXIy0KlFKELimHHDj7HgVG1B3bQ1Y2Srcc27orgdhby7AKij8/s1600/DSC08668-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj69TfYJ9NTyD6dOSZfcGpJ5O2IplIZfTzFxx5MjeqgnOmIAuUssgcy1q71fmrN6ozpN1ApYrB5Tc4VOtJRbK3HEwAoSCsXIy0KlFKELimHHDj7HgVG1B3bQ1Y2Srcc27orgdhby7AKij8/s1600/DSC08668-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
De weg was nu weer net zo goed aangegeven als in Illinois. We reden eigenlijk constant tussen velden door al dan niet bebouwd met maïs e.d. tot aan Grover. Dan wordt het inderdaad wat bos- en heuvelachtiger. Illinois is helemaal vlak maar Missouri heeft een wat glooiender landschap. Het is al laat in de middag als we in Cuba aankomen. We zien hier het Wagon Wheel Motel en ontmoeten de eigenaresse, Connie. Het motel ziet er echt prachtig uit! We hoorden van haar dochter dat ze pas in oktober 2009 is begonnen met opknappen en nu al tien kamers gereed heeft en de receptie met winkel en hoe!<br />
<br />
Verder zagen we in Cuba enorm veel prachtige muurschilderingen en besloten gelijk om op de terugweg meer tijd in te bouwen voor een bezoek aan Cuba. We moesten nu echt door. In Fanning zagen we bij de Fanning Outpost and General Store, de grootste schommelstoel ter wereld staan. De stoel is 42 ft (bijna 13 meter!) hoog, Willem stond er naast en leek wel een kabouter! Ja, verder richting Lebanon en toen misten we een bordje en dat leverde ons een ommetje van zo'n dertig mijl op. Dat kwam omdat we het niet direct doorhadden omdat het wegnummer op zich wel goed was. De eigenaresse van het Munger Moss Motel wist precies waar dat gebeurt was en zei dat dat heel vaak gebeurde.<br />
<br />
Maar.....we zijn er gekomen! Niet meer op tijd voor het museum maar we kunnen morgenochtend de maquette afgeven voor we weer op pad gaan, In het Munger Moss werden we ontvangen door de eigenaresse, Ramona Lehman, die toen ze hoorden wie we waren, achter de balie vandaan kwam en onze een knuffel gaf. Echt een warm welkom! Ze vertelde dat ze hier Willem echt als een redder, een held zien omdat hij het diorama compleet maakt. Ze wachten hier al zes jaar op maar konden niemand vinden om het te completeren. Ongelooflijk eigenlijk in zo’n groot land als de Verenigde Staten van Amerika!!!<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Munger Moss </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Q8CfxtBe38wlG6Ch5thvbYudlROhoCURzS3cfKe7BP-5fon2xZSZQ0ubM4BuDeKZ7z6_VWKafbPXkv3BRKs0QQRb92ZV0gsmBnaIEoZoj6byJjMcj2I89p0AS4pj2MbpxEHbplDu3Gs/s1600/P6186842-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Q8CfxtBe38wlG6Ch5thvbYudlROhoCURzS3cfKe7BP-5fon2xZSZQ0ubM4BuDeKZ7z6_VWKafbPXkv3BRKs0QQRb92ZV0gsmBnaIEoZoj6byJjMcj2I89p0AS4pj2MbpxEHbplDu3Gs/s1600/P6186842-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
De kamer zag er prachtig uit en na een beetje opfrissen zijn we naar de overkant gelopen want volgens Ramona konden we hier lekker een pizza of hamburger eten. Het bleek een bowling te zijn. Heerlijk zitten snacken en ondertussen naar de herhaling van Slovenië-USA zitten kijken wat van 2-0 naar 2-2 ging, Geen winst maar ook geen verlies voor de USA! Benieuwd wat Nederland morgen doet!!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Lebanon MO – Joplin MO (269 km) (37°C)</span></b><br />
We hebben de maquette bij Ramona achtergelaten en we zijn bijtijds vertrokken. We zijn toch eerst het museum in Lebanon gaan bekijken ondanks dat Judy, onze contactpersoon, er niet was vandaag. We konden onze nieuwsgierigheid niet langer bedwingen! Het is een grote bibliotheek die er erg goed uit zag. Achterin is een leuke diner gemaakt en daarachter is het Route 66 museum. Dit is niet zo heel groot maar er is hier wel ontzettend veel informatie over allerlei periodes van de Route 66 te vinden. <br />
<br />
Het diorama vond Willem kleiner dan hij had verwacht en ik vierkanter dan ik op de foto's had gezien. De lege plaats leek aardig overeen te komen met de door Willem gemaakte maquette. We zullen het maandag zien als we hier de maquette gaan plaatsen. Op het diorama stond trouwens een bordje met daarop vermeld dat het diorama compleet gemaakt zou worden door Willem Bor uit Nederland en dat dinsdag 22 juni de officiële onthulling zou zijn! We’re famous already!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9R7c-RYyV4sG1wh-CoaOVs5Cqk1fGtcDOxPurwQz94gpaTbJOu2GFJwJX87Hbar75aU3cyVEMZJYzEK85r_HWw0y0paQpM5dqd6vj5zn_4yWp8Bc6WkHtZ0Quh-H3UkZeYBf0vgFoKkQ/s1600/P6196853-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9R7c-RYyV4sG1wh-CoaOVs5Cqk1fGtcDOxPurwQz94gpaTbJOu2GFJwJX87Hbar75aU3cyVEMZJYzEK85r_HWw0y0paQpM5dqd6vj5zn_4yWp8Bc6WkHtZ0Quh-H3UkZeYBf0vgFoKkQ/s1600/P6196853-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We komen door Philipsburg en zien daar de World’s Largest Gift Store. Daar moesten we natuurlijk even gaan kijken. Geweldige zaak, je kon hier makkelijk een paar uur zoet zijn. Er waren veel Route 66 items te koop waaronder ook veel T-shirts. Er waren T-shirts bij die we nog niet eerder ergens waren tegengekomen. Er gingen er wel een paar mee en zowaar ook een damesvestje gevonden met Route 66 logo, helemaal top want dat kom je helemaal nergens tegen!! <br />
<br />
We komen nog langs Route 66 Motors, een nostalgische giftshop met ook veel oude auto’s en langs Devil’s Elbow. Hier is ooit Munger Moss begonnen met een sandwich shop. We hebben verder onderweg een aantal mooie signs gezien van oude Route 66 motels e.d., zoals bijvoorbeeld het Rest Haven Motel in Springfield. Ook veel oude gebouwen die verlaten waren en soms zelfs dichtgetimmerd. Beetje opschieten want we wilden naar het Tri State Event in Quapaw OK, dat is 4 mijl ten westen van Joplin. Elk jaar organiseert de Route 66 Association zo'n event in een andere staat. Er zijn dan allerlei festiviteiten waaronder een car meeting en daar gingen wij voor. Maar…..we schoten niet echt op vandaag, we geven er het weer de schuld van,het was zo’n 100 graden F wat ca. 38 graden C is. Het leek wel of we in Death Valley waren zo drukkend warm als het was!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Tri State Event</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqfWz2w6zYqgOJqpOr4uvL7_rxMEbePeWu5AQMhb-H7A8jnndabbHmdLnATRYpSMN_8B0BB6QR2CEM6yB08nnGkpDIRvr96apErfAaGEz9Mu3m7PXZCAYsOMvUpSu6bjckbkzCw1EQ4f0/s1600/P6196955-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqfWz2w6zYqgOJqpOr4uvL7_rxMEbePeWu5AQMhb-H7A8jnndabbHmdLnATRYpSMN_8B0BB6QR2CEM6yB08nnGkpDIRvr96apErfAaGEz9Mu3m7PXZCAYsOMvUpSu6bjckbkzCw1EQ4f0/s1600/P6196955-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Het was al laat in de middag toen we er aan kwamen en alhoewel het nog ruim een uur zou moeten zijn, waren bijna alle auto’s al weg! We denken dat ook de mensen hier last hebben van de enorme hitte en dat de opkomst niet echt geweldig moet zijn geweest. Gelukkig hebben we nog een aantal prachtige auto's op de foto kunnen zetten en zijn toen het casino ingegaan om af te koelen. Het casino was dit jaar host van het Tri State Event. Het was hier heerlijk koel en natuurlijk even een paar dollar in wat kasten gegooid zonder succes overigens! Maar ja, we waren weer een beetje bijgekomen en zijn toen terug naar Joplin gereden waar we een heleboel hotels hadden zien liggen. We hadden er snel een en na ons een beetje opgefrist te hebben, hebben we weer heerlijk gegeten bij het Outback Steakhouse wat aan de overkant lag. Morgen gaan we de 13,2 mijl van de Route 66 in Kansas bekijken!!<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Joplin MO – Springfield MO (246 km) (35°C)</b></span><br />
Vandaag zijn we vanuit Joplin naar Kansas gereden waar we in ca. 15 minuten waren. Galena KS is een oud mijnwerkers stadje, erg veel leuke oude gebouwen. In het "Pappy" Litch Park ligt één van de plaquettes van de Will Rogers Highway. Een tweede ligt bij het eindpunt van Route 66 in Los Angeles CA. Ook heel leuk in Galena was '4 Woman on the Route' een oud Kan-O-Tex service station. Hier staat een oude truck die het echte voorbeeld is van de truck uit de film Cars, Tow Mater. Helaas was de zaak gesloten en hebben we dus de eigenaresse Melba niet kunnen ontmoeten. Dat schijnt een vrouw te zijn die eindeloos kan vertellen over de Route 66. Volgende keer dan maar!!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">4 Woman on the Route</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2bA33SXLdrgLZIMacKhZerHUQT6widaqShriVhhzOSh50vq6C7K3BH0T3l70T8Ag1mfugjZOZOVFVPccTYelYI5HDRI6-M994jpYogHAlr6iHSW5TtuBdD8_etx5QUl6B2TkitxnA-YQ/s1600/P6207045-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2bA33SXLdrgLZIMacKhZerHUQT6widaqShriVhhzOSh50vq6C7K3BH0T3l70T8Ag1mfugjZOZOVFVPccTYelYI5HDRI6-M994jpYogHAlr6iHSW5TtuBdD8_etx5QUl6B2TkitxnA-YQ/s1600/P6207045-m.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
De Route 66 in Kansas is trouwens ook erg goed aangegeven, er staan signs maar ook op het wegdek is zo'n beetje om de 100 meter het logo op het wegdek te vinden. Het volgende plaatsje waar we komen is Riverton. Hier is de grootste attractie 'Eisler Brothers Old Riverton Store', een winkel die hier al vanaf 1925 is gevestigd. Op de heenweg was de zaak gesloten maar toen we er op de terugweg langs kwamen was de zaak open. De man achter de kassa was hoog bejaard, zeer vriendelijk, hij vertelde dat hij in Engeland had gezeten gedurende de Tweede Wereldoorlog. En hij bleef maar praten over zijn kleinkinderen die in de zaak rondliepen, kinderen van allerlei leeftijden, hij was er apetrots op!<br />
<br />
De laatste plaats aan de Route 66 in Kansas is Baxter Springs. Een plaats waar heel veel gebouwen staan die er nog steeds zo uitzien als in 1926 toen de Route 66 hier voor het eerst door heen kwam. We hebben hier heerlijk lopen rondsnuffelen in een tweetal Flea Markets. Helaas geen nummerplaat van Kansas kunnen vinden! Hopelijk komen we die nog ergens anders tegen. We gingen even wat drinken in een zaakje, Angels on the Route. Toen de vrouw, die de eigenaresse bleek te zijn, hoorde dat we uit Nederland kwamen, raakten we gelijk weer in een geanimeerd gesprek.<br />
<br />
Zij was geboren in Wisconsin maar had tot een jaar of vier terug in de San Francisco area gewoond. Ze kende een aantal mensen in Baxter Springs en bij een bezoek zag ze dat Angels on the Route te koop was. Dat heeft ze na enige twijfel gedaan want ja…… San Francisco en dan Baxter Springs, een wereld van verschil! De zaak heeft ze totaal gerenoveerd en de pilaren buiten heeft ze in de kleur laten verven van de Golden Gate Bridge in San Francisco. Ze zei: “Zo heb ik nog iets meegenomen uit SF”. Ze kon heerlijk vertellen, heel komische vrouw! <br />
<br />
Er zat een wat ouder stel in de zaak en dat waren Geri & Marti Bilecki, Preservation Committee Members van de Route 66 Association van Illinois. Die waren in Joplin geweest wat volgens hun een geweldige bijeenkomst was geweest! We moesten vooral onze bevindingen over het rijden van de Route 66 naar hun mailen. Ze konden ons heel wat vertellen over de Route 66 en we kregen allerlei folders en kranten van ze. We moesten ook met ze op de foto, dat vinden die Amerikanen helemaal geweldig! Wij houden er op zich niet zo van maar ja, cheese…….en klaar weer. Was weer een hele leuke ontmoeting.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPbx2qisBKco1Pl_Sb-2xYW8cqmZ87WKUkQ5TjGmo8QVS03tXxbU-pcWC5NfR7EgPPH2RT3O-ahNrKfvw2VwWvCwcDZFo6I5Wh9XIC8fQjBY8rOJ0yTJfvNIbwdk4483c7Xs7yRQrRPgE/s1600/P6207017-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPbx2qisBKco1Pl_Sb-2xYW8cqmZ87WKUkQ5TjGmo8QVS03tXxbU-pcWC5NfR7EgPPH2RT3O-ahNrKfvw2VwWvCwcDZFo6I5Wh9XIC8fQjBY8rOJ0yTJfvNIbwdk4483c7Xs7yRQrRPgE/s1600/P6207017-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
En toen weer terug over de Route 66 via o.a. Joplin, Carthage en Halltown naar Springfield MO. Leuk stuk en best veel te zien. Allereerst stoppen we vlak voor Riverton bij de Marsh Arch Rainbow Bridge. Dit is de laatste overgebleven brug in zijn soort op de Route 66. De brug is gebouwd rond 1923 over de Bush Creek op wat de Route 66 zou worden. De brug zou gesloopt worden maar is door de Kansas Route 66 Association gered en gerenoveerd. De brug is nu gesloten voor doorgaand verkeer, er loopt een weg langs, alhoewel je nog wel in westelijke richting over de historische brug heen kunt. <br />
<br />
Als je Carthage in komt dan zie je al van ver de koepel van het pompeuze Jasper County Courthouse. Dit is een gebouw uit 1894 en het is in 1973 toegevoegd aan het National Register of Historic Places. Het plein eromheen, het Carthage Square is omzoomd met goed bewaarde gebouwen van rond de eeuwwisseling. Verder zien we net buiten Carthage de Route 66 Drive-In. De eerste film werd hier op 22 september 1949 gedraaid. Begin jaren ’70 is de Drive-In gesloten en werd een tijd als junkyard gebruikt. Men besloot toch om de Drive-In te restaureren en dit was in 1998 gereed. Met een groots heropeningfeest begon het theater aan zijn tweede leven. Er worden nu op vrijdag t/m zondag elke week twee films getoond. <br />
<br />
In Halltown stoppen we bij de White Hall Mercantile. Dit zou de ultieme Route 66 giftshop zijn maar is helaas niet open! Het is een gebouw uit 1900 van twee verdiepingen waar vroeger een General store was met op de begane grond een postkantoor. De zaak is van Jerry en Thelma White, medeoprichters van de Missouri Route 66 Association. Bij de laatste telling zijn 30.000 antiek- en verzamelaarobjecten geteld in de schappen van deze zaak! Voor de White Hall Mercantile staat een valse gevel net als voor veel andere gebouwen hier.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">White Hall Mercantile</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-983teB78tMukboHrX6t8Vk4E5PnOzYMmw00AXQlthsApJj7t6YLqOC2MuevktdEUj199imjRoV9zsxqmmW_c6pF-zvrO0eYKB_DOmd_T0_xPhFxHQcpxSSAMcBpcyHq6Kmw1G_20v64/s1600/P6207079-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-983teB78tMukboHrX6t8Vk4E5PnOzYMmw00AXQlthsApJj7t6YLqOC2MuevktdEUj199imjRoV9zsxqmmW_c6pF-zvrO0eYKB_DOmd_T0_xPhFxHQcpxSSAMcBpcyHq6Kmw1G_20v64/s1600/P6207079-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Ons eindpunt van vandaag is Springfield. Deze stad staat bekend als de geboortestad van de Route 66. Op 30 april 1926 werd deze naam voorgesteld voor de nieuwe weg van Chicago naar Los Angeles. Delen van de oude weg zijn nog steeds te zien in Springfield. Men ziet hier een goede mix van het heden en verleden, zeker op Route 66 gebied. We hebben een hotel gezocht nabij de I-44. Morgen hebben we rond 11.00 uur een afspraak in het museum in Lebanon om de maquette te gaan plaatsen. Het is niet zo ver dus we hoeven ons niet te haasten. Het was weer een dag waarop we veel gezien hebben en weer wat leuke mensen hebben gesproken!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Springfield MO – Lebanon MO (114 km) (30,5°C)</span></b><br />
We rijden vandaag al heel vroeg weg uit het hotel in Springfield. Geen koffie hier en ja.....dan ben vooral ik géén mens! We gaan eerst naar de Train Nut Footbridge die vlakbij is. Het is een 562 feet (171 meter) lange brug over 13 sporen, gebouwd in 1902, alleen maar voor mensen die er van houden om naar treinen te kijken! En nu eerst kijken waar we iets kunnen eten en een kop koffie kunnen drinken! Bij een tankstation koffie en heerlijke verse donutsen gehaald en lekker buiten in de schaduw (was al weer 30 graden!) op zitten eten. Vervolgens zijn we op ons gemak richting Lebanon gereden,<br />
<br />
Vlakbij Conway kwamen we langs het Route 66 Welcome Center in Missouri. Dit Center is in mei 2009 geopend. Het is eigenlijk gewoon een luxe ‘plasstop’ want meer is er niet. Het is echt heel mooi opgezet hoor en heel leuk is het gedeelte buiten met de picknicktafels. Die zijn geplaatst in Route 66 gebouwtjes zoals een Diner en een barber shop. Bij Lebanon aangekomen zijn we eerst naar de Heartland Antique Mall geweest. Whauw.....hier kan je echt uren zoet zijn. Het zijn allemaal kleine units die je kunt huren en waar je dan je spullen kunt verkopen. En, echt niet alleen antiek, je ziet hier van alles. Een voordeel is da je niet zelf aanwezig hoeft te zijn, alles is per unit genummerd en bij het afrekenen wordt genoteerd vanuit welke unit het artikel verkocht wordt. We moesten onszelf hier echt wegsleuren! Maar, we moesten nu echt langs Munger Moss om de maquette te halen en vervolgens naar het museum.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Heartland Antique Mall</span></i></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDjyzax3ZhGD-4-dy7WQQLX93fU3asMlEgVqJBlEYyiDLUPQT6b9vrLcoT8GYf10bThbD7_ieYO05SU1B93TxeRXgwLp83QCEYt0tpyzC7_8x7K341xRmGzFXlXDYL-Nv0TV2lubLHJqM/s1600/DSC08739-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDjyzax3ZhGD-4-dy7WQQLX93fU3asMlEgVqJBlEYyiDLUPQT6b9vrLcoT8GYf10bThbD7_ieYO05SU1B93TxeRXgwLp83QCEYt0tpyzC7_8x7K341xRmGzFXlXDYL-Nv0TV2lubLHJqM/s1600/DSC08739-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Hier was de ontvangst helemaal geweldig! Judy gaf ons een stevige knuffel en Cathy ook. Er waren nog een aantal mensen zoals Bill Wheeler en Marc Spangler en we waren natuurlijk even aan het kletsen. Op een gegeven moment zei Bethy, de assistente van Cathy: "Ik ben niet zo geduldig als de rest, open nu eindelijk de koffer en laat die maquette zien!". Lachen natuurlijk. Toen Willem de maquette eruit haalde waren de reacties zo ontzettend gaaf, ze waren zo heerlijk enthousiast! En......toen de tavern ook daadwerkelijk op zijn plaats stond in het diorama was er applaus, Cathy stond zelfs te springen! Alles paste perfect en het diorama zag er ineens compleet uit. We zijn zo blij en opgelucht dat alles past en dat ze zo tevreden zijn!<br />
<br />
We zijn samen bezig geweest met het aankleden van het diorama, er moest om de maquette groen komen en veel bloemen. Judy en Ramona hadden ook nog allerlei auto's gekocht, stoeltjes, bankjes en poppetjes. We zijn toch zeker vier uur bezig geweest met alles. Toen we even koffie zouden gaan drinken, kwam Judy ineens met een drietal doosjes aan voor Willem. Ze had op een veiling twee money clips en een Key chain van Zippo op de kop getikt. Ze had gezien dat Willem zippo's spaarde en wilde deze graag aan hem geven, zo ontzettend lief. Toen Willem mee liep om koffie te halen zei ze tegen hem dat ze hem als haar jongere broer zag, de schat! Van Cathy kregen we een envelop met het beloofde geld voor de ticket dachten we, het bleek twee keer zoveel te zijn!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7jWojTbJySGiGmPWlYOu35e-i3hPoPaGZfx7bPqeZcqceS6Nzvvywt9OeGyid2N3tjp9fj26NvxwTDbxaejBbdsUROzy_igqG2Xpp1nY5K5dCog6-oC8obo1JWRM3_0Csdp9wd5xymP8/s1600/140-4065_IMG-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7jWojTbJySGiGmPWlYOu35e-i3hPoPaGZfx7bPqeZcqceS6Nzvvywt9OeGyid2N3tjp9fj26NvxwTDbxaejBbdsUROzy_igqG2Xpp1nY5K5dCog6-oC8obo1JWRM3_0Csdp9wd5xymP8/s1600/140-4065_IMG-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Ook had Judy een blad van de Route 66 Association in Missouri wat vier maal per jaar werd uitgegeven. Hier stond een artikel over ons in en ze vroeg of Willem dit wilde signeren. We hadden er thuis grapjes over zitten maken en nu werd er echt om zijn handtekening gevraagd!! We lijken wel beroemdheden...... We krijgen morgen een exemplaar van dit blad volgens haar. In het volgende nummer wordt een artikel geplaatst over de "unveiling" van morgen. Hoop dat we dat exemplaar ook krijgen! <br />
<br />
Toen we klaar waren kwamen er een paar echte “Rednecks” (een Redneck is een niet zo aardige Amerikaanse benaming voor niet-rijke, blanke (meestal) boeren uit wat minder ontwikkeld gebied. In het Nederlands zouden we vermoedelijk - al even onaardig- boerenkinkel zeggen, of gewoon boer) om het glas terug te plaatsen over het diorama. Eerst helemaal poetsen en toen met zijn drieën het glas optillen en plaatsen. En nee hé……eindelijk goed en konden ze het weer weg halen, zat een insect onder!! Maar uiteindelijk zat het glas weer op zijn plaats en kon het diorama weer dicht gekit worden. Na afgesproken te hebben om hier morgen rond vijfen terug te zijn voor de unveiling, vertrekken we richting het Munger Moss Motel. We hebben dezelfde kamer als de vorige keer, eerst lekker wat zitten drinken en een tukkie gedaan en daarna gaan eten bij Applebee's. Morgen hebben we een rustige dag, lekker een beetje hier rond kijken en wat winkelen!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Munger Moss - Devils Elbow </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAq2mStaIVHJgAs4Zs5T3n4E0s3Y6BhOHSX3RsUGjsNU8hS5kj-_bpyjdyYAdhM6rsGjyM3ehDKpdyptZ5ss0dy2rDT6__wDvJPG1L_g4rkB1AUlmkq8u1mVgbNQ3tQSFmuyxgDa9tf6g/s1600/Munger+Moss+Devils+Elbow-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAq2mStaIVHJgAs4Zs5T3n4E0s3Y6BhOHSX3RsUGjsNU8hS5kj-_bpyjdyYAdhM6rsGjyM3ehDKpdyptZ5ss0dy2rDT6__wDvJPG1L_g4rkB1AUlmkq8u1mVgbNQ3tQSFmuyxgDa9tf6g/s1600/Munger+Moss+Devils+Elbow-m.jpg" /></a></div>
<br />
<b><i><span style="color: #ffe599;">Een stukje geschiedenis van dit wereldberoemde motel, zeker onder de Route 66 liefhebbers!</span></i></b><br />
<i>Munger Moss was eerst een barbecue restaurant gelegen aan de Big Pine Rivier bij Devil’s Elbow geopend eind jaren ’30, begin jaren ’40. Een stel genaamd Munger runde de zaak. Toen meneer Munger overleed, hertrouwde mevrouw Munger met een man genaamd Emmett Moss. Hence Munger Moss Sandwich shop kwam tot leven en werd zeer beroemd om de barbecue recepten. De zaak is op een gegeven moment overgenomen door de Hudson’s.</i><br />
<br />
<i>Toen de vierbaansweg werd geopend, ging Munger Moss failliet. De Hudson’s verspilden geen tijd en gingen op zoek naar een geschikte plaats om hun zaak te heropenen. Highway 66 was aan het opbloeien en net ten oosten van Lebanon vonden ze een stuk grond waar toen nog een restaurant en benzinestation op stonden. In 1945 konden ze dit stuk grond bemachtigen en zo kwam een nieuwe Munger Moss Barbecue naar Lebanon.</i><br />
<br />
<i>In 1946 is het motel geopend, er waren 14 cabines met garages tussen de kamers. Het waren drukke dagen voor de Hudson’s, ze werkten dag en nacht. De zaken gingen erg goed, het motel werd uitgebreid, er werden meer cabines gebouwd. In 1957 ging het bijna mis toen de snelweg werd geopend die buiten Lebanon kwam te lopen. Er was geen aansluiting gemaakt tussen de snelweg en de ‘business loop’ met het motel. Maar meneer Hudson maakte zelf een bord met Munger Moss erop met een pijl die naar het motel wees en zette dat op de hoek neer.</i><br />
<br />
<i>En…….Munger Moss heeft tot nu toe alles overleeft. Er werd zelfs weer uitgebreid, er werden in 1961 nog 26 units geopend. Tot de dag van vandaag is het Munger Moss Motel een zeer goed lopende zaak en vooral bekend om de prachtige neon die voor het hotel staat!</i><br />
<br />
<div style="color: orange;">
<i><b>NB</b> Op 6 november 2010 was een groot feest om het totaal gerestaureerde sign te onthullen!</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/lGzyY-GOVwo?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
</div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Lebanon MO (31 km) (36°C)</span></b><br />
Vandaag hebben we de hele dag om een beetje rond te kijken in Lebanon en omstreken. We worden pas rond vijf uur verwacht in het museum. Vanavond is een diner gepland in het museum en daarna is de 'Diorama Unveiling Event'. De volgende aankondiging stond op de site van het Route 66 museum in Lebanon:<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: #ffe599;">Diorama Unveiling Event: 22 June 2010</span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Come join us for a fun evening and meet new friends from The Netherlands, Willem and Monique Bor. Willem & Monique love Route 66 and have made several trips along portions of Route 66. This year they will add Illinois and Missouri to their visited places, as they travel to Lebanon, MO. to place the finished, missing pieces, on a diorama located in the Route 66 Museum & Research Center. You can read about the upcoming trip by visiting: http://reisverslagmowi2010.web-log.nl/ </i></div>
<i></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i>Dinner at 6 pm. Program will include several speakers, including Willem who will tell his story. </i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Diorama unveiling event @ 8:00 pm is free and open to the public.</i></div>
<br />
We zijn om te beginnen bij een aantal winkels wezen kijken want we hadden gisteren in de Heartland Antique Mall een neon gekocht en zochten naar een stevige verpakking om deze heel thuis te krijgen. Uiteindelijk hebben we bij deze zelfde mall een koffertje gevonden. Willem kan deze als handbagage meenemen, We zijn ook op het kruispunt wezen kijken waar ooit de Nelson Tanvern en Dream Village gestaan hebben. Waar de Nelson Tavern stond is nu een grote supermarkt, Smithy’s. De Nelson Tavern is al in 1958 gesloopt en Dream Village in 1971, er is echt niets meer over uit die tijd, eeuwig zonde! Verder lekker rustig aan gedaan, het was weer super heet vandaag! Het was bijna 37 graden maar helaas ook een erge hoge luchtvochtigheid. Je wordt hier zo lekker gaar van!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Nelson Tanvern</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjxnh7gGL3Cu1c31Q8kIyq0IsiUYnIYuxlVfmFfvc5_619AgQJQLzYfVyBfRyYK3IP05o028H9V2Mi01niPV9hNldhpjFOr7lxMa-xZ_7BwvCpiVKg1T-MWt9JyHCCoIn0tdD-RSesf24/s1600/nelson_tavrn-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjxnh7gGL3Cu1c31Q8kIyq0IsiUYnIYuxlVfmFfvc5_619AgQJQLzYfVyBfRyYK3IP05o028H9V2Mi01niPV9hNldhpjFOr7lxMa-xZ_7BwvCpiVKg1T-MWt9JyHCCoIn0tdD-RSesf24/s1600/nelson_tavrn-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We hebben geprobeerd om ons een beetje toonbaar te maken maar ja, we zijn op vakantie dus niet echt heel nette kleren bij ons. Maar goed, toen we rond vijf uur in het museum kwamen werd er door Maria (uit Costa Rica) van het café uit het museum wel naar ons gefloten. We zagen er dus redelijk uit! Toen we trouwens aankwamen bij het museum werden we weer aardig verrast! Op het sign van het museum hadden we pas al zien staan dat er op dinsdag 22 juni een unveiling event zou zijn maar nu stond er ineens bij: WELCOME Willem and Monique Bor.....moet toch niet gekker worden!<br />
<br />
We kwamen Judy tegen op de parkeerplaats en ze had haar vriendin bij zich, Joan Jackson. We zijn naar binnen gegaan, er was verder nog niemand, Tegen half zes druppelden er steeds meer mensen binnen en daar ken je verder bijna niemand van. Ramona en Bob van het Munger Moss waren er ook gelukkig, die kennen we. Verder was Bill Wheeler er en Marc die we gisteren al hadden ontmoet en natuurlijk Cathy Dame, de directeur van het Lebanon Laclade County Route 66 Museum. <br />
<br />
Ja....en dan wordt je voorgesteld aan allerlei mensen maar moeilijk om alle namen te onthouden. Om zes uur gingen we aan tafel, wij zaten echt aan de eretafel met een paar belangrijke mensen van de Route 66 Society, beetje opgelaten voelden (vooral ik) ons wel. Bill Wheeler heette iedereen van harte welkom en in het speciaal ons. Toen vroeg hij iedereen te gaan staan en vroeg aan iemand uit de zaal om voor te gaan in een gebed. Ook daarin werden we een paar keer genoemd. Vervolgens hield Henry Luxem, City Administrator van Lebanon (weet niet precies wat voor een functie dat is, maar was wel een belangrijk iemand) een toespraak. Hij vertelde wie er allemaal betrokken zijn bij de diverse Route 66 clubs in Lebanon en wat er hier allemaal gedaan word. Ze zijn er hier echt heel veel mee bezig. Hij vertelde o.a. dat de sign van het Munger Moss helemaal gerestaureerd gaat worden en dat ze op een bepaald stuk het originele asfalt weer naar boven willen halen.<br />
<br />
Na het eten werd onze PowerPoint presentatie getoond en er werd een paar keer aardig gelachen. Multi, één van onze katten, in de benzinepomp vonden ze prachtig en ook toen we het over de vreemde maten hadden zoals 9 15/18 inch, moesten ze erg lachen. Hierna konden ze vragen stellen maar dat waren er gelukkig niet veel. Iemand vroeg hoeveel uur Willem er aan gewerkt had maar dat weten we niet precies, schatting is toch wel zo'n 200 uur. En toen gingen we naar het museum voor de daadwerkelijke unveiling! <br />
<br />
Eerst gaf Bill hier het woord aan Ramona en die had weer een verrassing! Ze had een prachtig mes en een zippo die ze namens Rod Reid van de Shepherd Hills Factory Outlets moest geven. Ook iemand van de Route 66 Society die er helaas niet was omdat hij in Washington D.C. zat maar die zo zijn dankbaarheid wilde tonen. Toen kreeg Cathy, de directeur van het museum, het woord en die gaf ons een certificaat. We zijn nu voor de rest van ons leven lid van de Lebanon Laclede County Route 66 Society, helemaal geweldig! En toen vroeg Bill ons om de unveiling te doen. Er lag een kleed over het diorama en dat moesten wij samen verwijderen.<br />
<br />
De reacties waren schitterend, iedereen was heel enthousiast. We werden constant bedankt dat we dit hadden gedaan. Er was een man die vertelde dat hij als kind zijnde in de Nelson Tavern had gespeeld, en dat de Tavern er precies zo uitzag als toen. Hij schoot zelfs een beetje vol! We moesten ook elke keer op de foto met iedereen en dan is het van: one, two, three...cheese!! We kregen toen nog van Robert Gehl, Director, Membership Services van de Route 66 Association of Missouri, het blad uitgereikt wat Judy ons gisteren had laten zien, met het artikel over het tot stand komen van de maquette. In het herfst nummer komt een artikel over de unveiling van vandaag en dat wordt ook aan ons opgestuurd. Hierna vertrok druppelsgewijs iedereen en wij dus ook. Het was al met al een hele gave avond en we voelden ons echte beroemdheden!! We zullen dit allemaal niet snel, eigenlijk beter gezegd: nooit!!!, vergeten. Als Nederlanders zijnde, zijn we natuurlijk zo nuchter als de pest maar…..dit is toch ook wel eens leuk hoor!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Lebanon MO – Stanton MO (201 km) (40°C)</span></b><br />
Vandaag na een zeer warm afscheid van Ramona van het Munger Moss Motel weer op pad. De overnachtingen in het Munger Moss hoefden we niet te betalen, dat was Ramona’s cadeau aan ons om ons te bedanken. We gaan nu eerst via de Route 66 naar het huis van Judy. Ze woont met haar man Rick echt aan de Route 66 en heeft een stuk land van ca. 0,5 mijl lang. Een prachtig groot huis, allerlei zitjes, een hot tub in de tuin, verderop de winkel van Rick, echt onwijs gaaf. Ze heeft vier dochters en een zoon en al veertien kleinkinderen. Als die allemaal langskomen zoals bijvoorbeeld met Thanksgiving, dan konden ze allemaal blijven slapen, Dat zegt wel genoeg toch!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Een stukje van Judy's tuin, aan de Route 66</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzMEGMOY1apcftrXwSR-twW0zu50Tc2gaS-sp16BSdtP_IdaLbU67eWVgmu8kX6cdnUEPlMl5hC2FEkuR5M4MpHQZAR69EQAA_aTWgU1kT29ZLHZEXkXA7g9bSr8Bu3ORNkFumI5GaqNI/s1600/P6237175-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzMEGMOY1apcftrXwSR-twW0zu50Tc2gaS-sp16BSdtP_IdaLbU67eWVgmu8kX6cdnUEPlMl5hC2FEkuR5M4MpHQZAR69EQAA_aTWgU1kT29ZLHZEXkXA7g9bSr8Bu3ORNkFumI5GaqNI/s1600/P6237175-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Haar zoon woont in Thailand, twee van haar dochters in St. Louis, één in Atlanta en de laatste weet ik niet meer. Ze heeft ontbijt voor ons gemaakt, biscuits with gravy and fried eggs. Zwaar maar erg lekker! Foto’s die gisteren gemaakt zijn op Willem zijn laptop gezet en lekker zitten kletsen over van alles en nog wat. We moesten onszelf echt wegschoppen hier, het was zo gezellig! We gingen uiteindelijk pas rond 12.00 uur weg na een dikke knuffel van Judy. We zouden gewoon een keer een trip plannen en Lebanon hierin opnemen alleen al om Ramona en Judy nog eens te zien! <br />
<br />
We gaan verder via de Route 66 richting Cuba. We hebben op de heenweg gezien dat hier hele mooie muurschilderingen zijn. Bij Rolla in de buurt zijn we eerst nog naar de Totem Pole Trading Post geweest. Deze Trading Post is in 1933 gebouwd en ze gaan binnenkort uitbreiden. Er komt een restaurant bij waar ze alleen maar “homemade cooking” producten gaan serveren. De ruimte was er al maar werd tot nu toe niet benut. Er werkte nog iemand die familie was van de eerste eigenaar. We konden hier een paar munten kopen voor 1 dollar die zeldzaam waren, af en toe verkocht hij ze nog. Het zijn munten uit 1972 en 1976 van een halve dollar. Die zijn volgens mij niet meer in gebruik. Bij Saint James zagen we nog een zaak, de Mule Trading Post. Ook maar even gaan kijken, hele grote zaak en hij verkocht ook antiek.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Totem Pole Trading Post</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaQaDHaM9XUci-pPUyVLhtMg3zI49zRVTCnmIXws2wyuJ3D6KhDCNrhd0ILk7hcPaeD3S58ebQwiG9gzo7kPQuvJuEtakbmpGk84vluRTFNkuK1-MtfDCKmHfLD7AnGWPlZL0wvdUUEEk/s1600/P6237208-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaQaDHaM9XUci-pPUyVLhtMg3zI49zRVTCnmIXws2wyuJ3D6KhDCNrhd0ILk7hcPaeD3S58ebQwiG9gzo7kPQuvJuEtakbmpGk84vluRTFNkuK1-MtfDCKmHfLD7AnGWPlZL0wvdUUEEk/s1600/P6237208-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Halverwege de middag kwamen we aan in Cuba. Cuba zal het hart van de ware Route-66-fans sneller doen kloppen. Afgezien van het feit dat dit plaatsje al meteen een goede indruk maakt, telt het ook talrijke oldies, met op de eerste plaats de uit met de hand gekapte Ozark-stenen opgetrokken heksenhuisjes van het Wagon Wheel Motel, het EAT 66 Café, de 66 Pizza Express en de Route 66 Lounge. Veel nieuwe etablissementen proberen er toch bij te horen door hun gebrek aan leeftijd te compenseren met een nostalgisch exterieur en/of interieur.<br />
<br />
We hebben eerst alle muurschilderingen gefotografeerd, echte kunstwerken. Het zijn twaalf reuze grote muurschilderingen die historische gebeurtenissen voorstellen die belangrijk zijn geweest voor Cuba. Er zijn o.a. muurschilderingen met als thema de burgeroorlog maar ook van het dorpsleven. Het project is in 2001 gestart. <br />
<br />
We zijn ook nog even langs gegaan bij het Wagon Wheel Motel. Dit hotel is al sinds 1936 open en nog steeds familie eigendom. Er waren toen naast een café en een benzinepomp, drie stenen gebouwen met ieder drie kamers met een eigen garage, ook wel bekend als de Wagon Wheel Cabins. De kamers waren voor die tijd luxueus ingericht met ieder een eigen bad of douche en er was gasverwarming en een plafondventilator. Je betaalde in die tijd $ 2,50 tot $ 3,00 per dag voor twee personen! <br />
<br />
De gebouwen zijn gebouwd van lokale Ozark zandsteen en al lijken ze misschien op het eerste gezicht op elkaar, er zijn verschillen in het ontwerp. Ergens halverwege de jaren 40 werden het café en de benzinepomp gesloten en een paar van de garages werden verbouwd tot kamers. In 1947 kochten John en Winifred Mathis de Wagon Wheel Cabins en veranderden de naam in Wagon Wheel Motel. Er kwamen twee gebouwen bij (een wasruimte en een gebouw met extra kamers) en het nu bekende neonreclamebord werd geplaatst. In 2003 werd het motel opgenomen in het National Register of Historic Places. In 2009 is de huidige eigenaresse, Connie Echols, gestart met de renovatie. Er was al aardig wat opgeknapt en het ziet er prachtig uit. Ook het café zal weer worden geopend.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Wagon Wheel Motel </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSXXJpiaECCqdApThBv-pIcGvxQ5kfSMZFkrr7LSnpGZfy1fSfjmqSWB8RUNH1nSKM6l8mCyqsK0ZgjzuaFf4wYw8QsrzUfwdZGr9_S59X5_h56l800nAqCoHAB3Fp7tTX4SV2-mI9okc/s1600/P6186782-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSXXJpiaECCqdApThBv-pIcGvxQ5kfSMZFkrr7LSnpGZfy1fSfjmqSWB8RUNH1nSKM6l8mCyqsK0ZgjzuaFf4wYw8QsrzUfwdZGr9_S59X5_h56l800nAqCoHAB3Fp7tTX4SV2-mI9okc/s1600/P6186782-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Laat in de middag waren we bij Stanton. We zagen een bord staan richting de Meramec Caverns en daar stond op dat er ook een motel was. We zijn er heen gereden en ja hoor, een motel op één keer vallen afstand van de ingang van de Caverns. Kunnen we morgen mooi bijtijds hier naar toe gaan en dan verder rijden richting St. Louis waar we nu ook al redelijk dichtbij zitten. We zitten hier heerlijk midden in de natuur en zien allemaal vuurvliegen om ons heen en horen vogelgeluiden, heerlijk!! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Stanton MO – Pontoon Beach IL (155 km) (34°C)</span></b><br />
We waren in vijf minuten in de Meramec Caverns waarvan nu eerst een stukje geschiedenis. De grotten trekken al meer dan 60 jaar lang toeristen aan. De ongeveer 37 km. lange gangen en zalen met vijf verdiepingen werden in 1933 herontdekt en twee jaar later ingericht als toeristische attractie. Hoogtepunt van de ondergrondse rondgang is het licht- en vormenspektakel van het 'Stage Curtain', een bizar stenen gordijn. Het verhaal gaat dat Jesse James en zijn bendeleden de Meramec Caverns rond 1874 als schuilplaats hebben gebruikt. Het is waarschijnlijk een p.r.-stunt want er is geen grot in de buurt waarvan niet hetzelfde wordt beweerd!<br />
<br />
De tour zou om 09.30 uur beginnen dus we moesten een kwartier wachten. Maar het was fijn dat we zo vroeg waren want het was helemaal niet druk nu. De tour (één uur en twintig minuten) voerde ons eerst naar het lage gedeelte en hier was ook de zogenaamde "hide out" van de Jesse James gang. Onze gids vertelde dat de bende na een aantal bankroven de grot waren ingevlucht. De sheriff die ze achtervolgde dacht dat ze niet verder konden en bleef buiten de grot staan om ze uit te hongeren. Liever dat dan een vuurgevecht! Na een aantal dagen kwamen ze er nog steeds niet uit, toen ze gingen kijken was er niemand meer te bekennen. Ze waren de grot aan de andere kant via de Meramec River ontvlucht! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Meramec Caverns</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTJVQgvMwvjsFdOoQwfVgB5DeqDWKIiPUJuuLcMaJeajx_6FKWXDXh4xjoT4PBHMih1H8-InmyAQHjwVgwvi0PbgJDGVlwsKskE5y_S6i9JA35l8UGdIaQSWeQDCgKfcd1X90XOxYSXg4/s1600/P6247279-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTJVQgvMwvjsFdOoQwfVgB5DeqDWKIiPUJuuLcMaJeajx_6FKWXDXh4xjoT4PBHMih1H8-InmyAQHjwVgwvi0PbgJDGVlwsKskE5y_S6i9JA35l8UGdIaQSWeQDCgKfcd1X90XOxYSXg4/s1600/P6247279-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We gingen vervolgens naar de hoger gelegen gangen. Hier waren prachtige ruimtes te zien. Voor één ruimte moesten we 58 treden op maar goed, was de moeite waard. Hier waren rotsen zo gevormd dat het wel druiventrossen leken. Er waren in een aantal ruimtes gigantische stalagmieten en stalactieten, sommige al duizenden en zelfs miljoenen jaren oud. Het hoogtepunt in deze grotten is toch wel het 'Stage Curtain" wat je ook leest. Het gordijn heeft gigantische afmetingen en met het licht erop is het echt prachtig om te zien. Na een kop koffie zijn we op weg gegaan naar Saint Louis. <br />
<br />
Net na de middag waren we bij Ted Drewes Frozen Custard op Chippewa. Ted Drewes is een icoon langs de Route 66. Er wordt al sinds jaar en dag ijs verkocht en in tegenstelling tot veel andere Route 66 plekken is dit géén monument maar een goed lopend bedrijf! Het is al sinds 1929 een Route-66-oldie! Ted jr. (intussen ook al hoog bejaard!) heeft de zaak overgenomen van zijn vader. Het is hier altijd druk en er hangt een leuke sfeer die een beetje doet denken aan beelden uit series als Happy Days. We hebben natuurlijk wat van die frozen custard geproefd en jeetje…….was echt heerlijk! Verder over Chippewa tot aan Grand want hier was de andere vestiging van Ted Drewes. In tegenstelling tot die op Chippewa, wat best een grote zaak is, is dit maar een klein wit gebouwtje. Hier hebben we alleen foto’s gemaakt want we zaten nog boordevol!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Ted Drewes Frozen Custard </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8eIZauYo5Pl-aQ-aTVhvKdQHckWXH4ayg-yN0i-jhJ8a3rU5WzcdMeFQ-4G2RyIfl_xJ8uOa4Nf95tEvFYEksET8_z0yT_zvGJOmuqgdWaZiSP0YTsn3WSyITCh0dcAXHoX7fQMZLSN8/s1600/P6247286-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8eIZauYo5Pl-aQ-aTVhvKdQHckWXH4ayg-yN0i-jhJ8a3rU5WzcdMeFQ-4G2RyIfl_xJ8uOa4Nf95tEvFYEksET8_z0yT_zvGJOmuqgdWaZiSP0YTsn3WSyITCh0dcAXHoX7fQMZLSN8/s1600/P6247286-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Weer terug naar Chippewa en op naar ons volgende doel, de Anheuser Busch Brewery. In St. Louis is het algemene hoofdkwartier van Anheuser Busch. De brouwerij is geopend in 1852 en heeft drie gebouwen die op de Amerikaanse monumentenlijst staan. Het directiegebouw dateert uit 1868, de achthoekige paleisachtige paardenstallen (Clydesdale stables) uit 1885 en het brouwhuis en koperen ketels uit 1892. Er worden hier meer dan 35 verschillende bieren en ‘malt liquors’ geproduceerd. De bekendste merken zijn Budweiser (in de volksmond “Bud” genoemd), Busch en Michelob. Het belangrijkste Light-merk is Bud Light, het bestverkopende biermerk in de VS. In 2008 is de brouwerij overgenomen door het Belgische brouwerijconcern InBev en hierdoor de grootste brouwerij ter wereld geworden.<br />
<br />
We hebben geluk hier, we zijn net op tijd voor de rondleiding van een uur die nog gratis is ook! We komen eerst in de stallen waar de Clydesdale paarden staan. Deze paarden trokken vroeger de bierwagens voor. Het zijn prachtige grote paarden! We gaan daarna een gebouw in waar het heel koud is en er staan gigantische tanks, hier start het brouwproces. Vervolgens wordt in een andere ruimte het brouwproces uitgelegd. Er wordt verteld welke ingrediënten er allemaal gebruikt worden. Tot slot gingen we naar de fabriek waar het bier in flessen of blikjes werd gedaan. Echt megagrote ruimtes allemaal! Vanaf dit laatste gebouw gingen we met bussen weer terug naar het beginpunt alwaar we een biertje konden proeven. Dat hebben we natuurlijk even gedaan!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtPcYOJfe_o6OYRtMxP7gRq7RXk1G9rwQxuO3aDkOLcAWesaBZneZpaYwQoSb0RuntxipRkTI7v7n83vidMXkr11POJC5jmTT116ENLb8kMpKmq-u7iQnV11y_4cJ7jnBbvxQTfMWkHcU/s1600/P6247332-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtPcYOJfe_o6OYRtMxP7gRq7RXk1G9rwQxuO3aDkOLcAWesaBZneZpaYwQoSb0RuntxipRkTI7v7n83vidMXkr11POJC5jmTT116ENLb8kMpKmq-u7iQnV11y_4cJ7jnBbvxQTfMWkHcU/s1600/P6247332-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We rijden verder over Chippewa naar de Gateway Arch, de poort naar het westen! Het bouwwerk werd ontworpen door Eero Saarinen en Hannskarl Bandel. Het heeft de vorm van een wiskundige kettinglijn, is 192 meter hoog en aan de basis ook 192 meter breed. Het is een gedenkteken aan architect en president Thomas Jefferson en gelijk een gedenkteken voor de trek naar het westen van de Verenigde Staten. De bouw duurde van 12 februari 1963 tot 28 oktober 1965. <br />
<br />
Binnenin het monument rijden twee trams die de bezoekers naar het bovenin gelegen observatiedek brengen. Een ‘tram’ bestaat uit acht capsules, in iedere capsule kunnen vijf personen. Het voelt erg vreemd want je gaat eerst een stuk trapsgewijs omhoog en aan het eind ook weer. Boven hadden we een prachtig uitzicht over Saint Louis en ook over de Mississippi River. We zagen trouwens toen we beneden waren dat het water in deze rivier enorm hoog stond. Er stonden bomen in het water die daar normaal niet in staan. Het voetpad langs de rivier was helemaal verdwenen!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Gateway Arch </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6_BPrPJM8Ycsu0_MYxmCTjYcZoLavsdsdKVbx49c_bn9NBgYrN0qY45xCeMufzfvYOv6yZeYA5sPj_YVNqZbxJOWXq1Cw6ZS_z-tIlqf9582d2WHMPk4rv1ERQIUBd54vOrGHX7VbXjQ/s1600/P6247340-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6_BPrPJM8Ycsu0_MYxmCTjYcZoLavsdsdKVbx49c_bn9NBgYrN0qY45xCeMufzfvYOv6yZeYA5sPj_YVNqZbxJOWXq1Cw6ZS_z-tIlqf9582d2WHMPk4rv1ERQIUBd54vOrGHX7VbXjQ/s1600/P6247340-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We wilden via de Riverfront naar de Chain of Rocks Bridge rijden maar we kwamen gelijk in zulke vreemde buurten terecht, we voelden ons hier niet echt veilig. We zijn dus terug naar Chippewa gegaan. Ook hier kwamen we door de mindere buurten van Saint Louis maar ja, we wilden dit Route 66 icoon echt zien! Deze brug werd ooit door de Route 66 gebruikt als overgang over de Mississippi Rivier. De brug is nu alleen nog maar toegankelijk voor voetgangers en fietsers. We reden er bijna voorbij, het is niet echt duidelijk aangegeven. Beetje jammer! Maar de brug was geweldig om te zien. We zijn er een heel eind over heen gelopen. Bijzonder aan deze brug is dat er in het midden een knik zit van zo’n 22 graden. Dit schijnt iets te maken gehad te hebben met het scheepvaartverkeer die anders problemen kregen met het navigeren. De brug is in 2006 een Nationaal Monument geworden en zal dus gelukkig niet, zoals zoveel andere Route 66 memories, verdwijnen!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Chain of Rocks Bridge</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh75p6XX134Jx9u4UMvb0fDzVnFtA3hhCNYgvOUT6-GJggU1-4cDNvGYvfQuDUxshNny4WSnGutarf4YkGzZczfvApexYgivEK-nH_utETFZJq0e5X5xvRRxJeJyIug_UXlD7SLXl1cQjo/s1600/P6247395-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh75p6XX134Jx9u4UMvb0fDzVnFtA3hhCNYgvOUT6-GJggU1-4cDNvGYvfQuDUxshNny4WSnGutarf4YkGzZczfvApexYgivEK-nH_utETFZJq0e5X5xvRRxJeJyIug_UXlD7SLXl1cQjo/s1600/P6247395-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
En nu moeten we echt een hotel/motel gaan zoeken want het is al zeven uur. Over een brug net na de Chain of Rocks Bridge, rijden we Illinois in en via de Tomtom vinden we na enkele mijlen een motel in Pontoon Beach. Gelijk gaan eten bij een Mexicaans Restaurant wat er vlakbij lag en toen naar de kamer, alle indrukken van vandaag verwerken en dat waren er nogal wat! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Pontoon Beach IL – Litchfield IL (129 km) (31°C)</span></b><br />
Vandaag zijn we eerst naar Collinsville IL gereden waar de World’s largest catsup (ketchup) bottle ter wereld staat. Deze is hier in 1949 door Brooks neergezet als watertoren. Roadside Architecture – At It’s Best!! We zagen nog een Yard Sale en dat is altijd leuk om even rond te kijken, je weet nooit wat je tegenkomt! We kochten hier een leuk schaalmodel van een stationwagen voor $ 3,00, nog met een remote control ook. <br />
<br />
Van Collinsville af zijn we richting Staunton IL gereden. We gaan hier naar Country Classic Cars. We mogen dit echt niet missen volgens verschillende mensen. Als je van auto’s houdt dat moet je er echt even stoppen wanneer je in de buurt bent. Ze hebben honderden klassieke auto’s die vrijwel allemaal te koop zijn. Afgezien van de auto’s is er een souvenirwinkel en een antiekwinkel. Hier aangekomen kijken we onze ogen uit. Heel veel auto’s buiten maar ook nog vier loodsen met auto’s. We hebben hier aardig lopen kwijlen! Er stonden auto’s die er niet meer uitzagen maar ook hele mooie exemplaren. Willem heeft, om in mijn termen te spreken, ongeveer 80.000 foto’s gemaakt. Kunnen er iets minder zijn hoor!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Country Classic Cars </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg452CPULWMkY3UXihlyRCqoha20d3s1y62g39eJ2Q7G42ulJXGmZx-tkjIQzPshAmcgJP4zVQ0d4eieK_8jwCgQXMow-QVrGRxksiYoq7BOw-3ETuzaglVVqJQHpdl2UxQ_N-3jB19dDM/s1600/P6257496-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg452CPULWMkY3UXihlyRCqoha20d3s1y62g39eJ2Q7G42ulJXGmZx-tkjIQzPshAmcgJP4zVQ0d4eieK_8jwCgQXMow-QVrGRxksiYoq7BOw-3ETuzaglVVqJQHpdl2UxQ_N-3jB19dDM/s1600/P6257496-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Vroeg in de middag waren we in Litchfield IL. Eerst gekeken waar het hotel zat en spullen op de kamer gezet. We hadden weer een kamer beneden, het was wat ouder maar niets mis mee. We zijn toen gaan kijken in Downtown Litchfield waar het gebeuren vandaag zou zijn. We zijn hier namelijk omdat hier op 25 en 26 juni het '7th Annual Cruisin' Route 66 Classic Car Festival' ter ere van het 60 jarig bestaan van The Sky View Drive-In is. Maar wij waren iets te enthousiast! Om 4 uur zou het inschrijven beginnen maar we zagen helemaal niets. Toen eerst maar even gaan winkelen bij o.a. de WalMart. Rond zes uur weer in Downtown gaan kijken en toen was de band zich in ieder geval aan het installeren. <br />
<br />
We zijn in de schaduw gaan zitten met een fles water. Er kwam een stel bij ons zitten en we hebben lekker zitten kletsen. Ze stelden ons op een gegeven moment voor aan een man en dat was de burgemeester van Litchfield. Hij liep rond in zijn shorts….dat zie je bij ons toch niet volgens mij! We moesten niet weggaan want we zouden een ‘goodie bag’ van hem krijgen. Die kwam hij inderdaad later brengen, zat een kalender in, allemaal folders, een pen, een sleutelhanger, een aantal magneten en kortingsbonnen. We kregen o.a. bonnen om naar de Sky View Drive-In te gaan morgen en een kaart voor prefered parking. Dit festival in Litchfield is ter ere van het 60 jarig bestaan van deze Drive-In. Hij schudde ons de hand en bedankte ons dat we hier waren, heel leuk! De band die zou spelen was The Road Crew. Eén van de zangers is Joe Loesch, die kennen we van facebook. We hebben even met hem gesproken en ook hij vond het heel leuk dat we hier waren.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">The Road Crew</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQAxwqqF50HVzG_hlYoZQhpOzBqRWG_Q2CqYGjYGggz27I6REM2hhG67kjR2gjwhDoFYVMMYTkbWIPznIHQpth4rzoarsostQJAIDQBhwDAEBT4fnDl1Z1BrDVCsVR2pgX_YoswLNtGxg/s1600/DSC09351-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQAxwqqF50HVzG_hlYoZQhpOzBqRWG_Q2CqYGjYGggz27I6REM2hhG67kjR2gjwhDoFYVMMYTkbWIPznIHQpth4rzoarsostQJAIDQBhwDAEBT4fnDl1Z1BrDVCsVR2pgX_YoswLNtGxg/s1600/DSC09351-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
En toen zagen we nog en paar bekenden, Marty en Geri Bilecki. Die hadden we in Baxter Springs in Kansas ontmoet. We liepen naar ze toe en hoe toevallig…..ze hadden het over ons. Ze zaten net verslag te doen van hun belevenissen aan iemand van de plaatselijke krant. Ze vertelden dat ze vanaf Baxter Springs naar Branson waren gereden en daarna naar Lebanon MO. Ze waren naar het museum geweest om de maquette te bekijken. Marc (van het Route 66 museum in Lebanon) was er erg enthousiast over wat heel leuk is om te horen. Ook de Bilecki’s vonden hem erg mooi en zeer gedetailleerd.<br />
<br />
Ze vertelden aan Marc dat ze ons ontmoet hadden in Kansas en dat was weer zo’n gevalletje van toevallig! Ze hadden ook de man ontmoet die Root Beer, Route 66 Soda’s, naar Lebanon MO had verhuisd. Toen ze het over het museum hadden zei hij dat hij ook bij de unveiling was geweest en ons had ontmoet, toevalligheden! When you’re traveling the Route, you’re getting to know everyone! En dat is waar, heel gaaf. <br />
<br />
Rond zeven uur kwamen de cars binnenrijden, het waren er niet heel veel maar er zaten wel mooie exemplaren bij. Natuurlijk allemaal op de foto. Een Root Beer gedronken wat heel apart smaakt en ondertussen naar de band geluisterd, was echt heel goed. Toen de band even pauze had, hebben we bij Joe hun cd gekocht met songs over de Route 66. We zijn daarna terug naar het hotel gegaan. Morgen is er de hele dag, vanaf 10.00 uur, van alles te doen. De auto’s staan dan ook op de Old Route 66. Benieuwd hoeveel er dan zijn!! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Litchfield IL (84 km) (38°C)</span></b><br />
Het was vandaag een erg warme dag in Litchfield IL. Om 11.00 uur 's ochtends waren wij op de Old Route 66 en het was er op dat moment al 38 graden. Ik kan je vertellen dat het met een hoge luchtvochtigheid dan niet lekker is! Op dit gedeelte van de Route 66 was het Cruisin’ Route 66 Classic Car Festival met de nodige auto's en kraampjes. Alle auto’s lopen bekijken, er waren er die we gisteren al gezien hadden maar ook een aantal andere gelukkig. Bij één van de kraampjes hebben we een cd, het zoveelste T-shirt en een cap gekocht en zijn daarna snel van de airco in de auto gaan genieten en een plaatsje teruggereden op zoek naar een oud gasstation.<br />
<br />
Mount Olive is niet groot maar wij konden het gasstation, Old Soulsby’s Shell Station uit 1929, niet vinden. We zagen een police car staan en zijn gaan vragen waar we het gasstation moeten zoeken. De sheriff kon ons precies vertellen hoe wij moesten rijden en het bleek vlakbij te zijn. Op het moment dat we onze weg wilden vervolgen, kwam de sheriff uit zijn wagen en begon ons van alles over de geschiedenis van het plaatsje te vertellen en waar we nog meer moesten gaan kijken. Na hem bedankt te hebben voor al deze informatie gingen wij op zoek naar Old Soulsby’s en het was inderdaad vlakbij. Toen we foto’s aan het maken waren kwam de sheriff weer aanrijden. Hij stopte, stapte uit en kwam nog een praatje maken en heeft zelfs een foto van ons gemaakt voor het gasstation! Het gasstation was ook dicht maar daar kwam ook iemand aan en die opende de deur. We konden toen ook binnen kijken waar ze nog bezig waren met de renovatie. De buitenkant was al klaar en zag er geweldig uit. Alleen de neon, dat weet wat in de VS, was weer beschadigd door hagel!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Old Soulsby’s Shell Station </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPpWjVHkR_sTaRSMAORHZI4tD1qRG1lw9-mFFIwtM7Q5MNA9PNBqi-MBO6BUjkUMsFyatN-VXBasUoalGjAskHlVuoBtw7Z6ZQPmib4TTvRkDf2l2IxEX2iiN5LKvCjoAXZ5j5rT56DxI/s1600/P6267808-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPpWjVHkR_sTaRSMAORHZI4tD1qRG1lw9-mFFIwtM7Q5MNA9PNBqi-MBO6BUjkUMsFyatN-VXBasUoalGjAskHlVuoBtw7Z6ZQPmib4TTvRkDf2l2IxEX2iiN5LKvCjoAXZ5j5rT56DxI/s1600/P6267808-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We zijn daarna terug gereden naar de car show in Litchfield, het was nog steeds erg warm. Er waren maar een paar andere auto’s bijgekomen die we nog even op de foto hebben gezet. We wilden net weg gaan toen we Marty Bilecki weer tegen kwamen. Hij nodigde ons uit om 's avonds in het Ariston Café te gaan eten. Het Ariston Café is sinds 1929 een Route 66 icon en wordt nog steeds door de familie gerund. Wij besluiten bijtijds eten met Marty en Geri omdat we daarna nog naar de drive-in bioscoop gaan (de vrijkaarten daarvoor hebben wij gisteren van de burgemeester gehad). We zijn nog even een stukje de Route 66 gaan rijden omdat we het buiten niet uithielden, in de auto met de airco aan is het nog enigszins uit te houden! Nog lekker rond lopen snuffelen bij een Antique Mall net buiten Litchfield. <br />
<br />
Aangekomen in het Ariston stelde Marty ons gelijk voor aan de eigenaar van het restaurant. Marty vertelde hem ook het hele verhaal over het schaalmodel en was er volgens mij trots op dat hij samen met ons daar was. Het verhaal over de Nelson Tavern hebben wij nog vele malen moeten horen die avond, Marty kent erg veel Route 66 liefhebbers en hij moest bij iedereen zijn verhaal over ons kwijt. Maar tussendoor hebben wij nog heerlijk gegeten ook! Als voorafje hadden wij een speciaal gerecht van de eigenaar, gefrituurde sperziebonen. Daarna een heerlijk stuk vlees en als nagerecht konden wij kiezen uit hele grote stukken pie. Dit diner mochten wij niet betalen van Marty en Geri omdat zij het zo waarderen wat wij voor de Route 66 hebben gedaan. Om verlegen van te worden!<br />
<br />
Na een fotoalbum en gastenboek te hebben getekend, vertrokken we samen met Marty en Geri naar de drive-in bioscoop. Ook dit was weer een unieke ervaring, een film (Bullit) bekijken vanuit je auto, dat kennen wij niet in Europa. Om ons heen stonden veel oldtimers en mensen zaten in of op hun auto de film te bekijken en popcorn te eten. Het geluid komt tegenwoordig via een radiofrequentie en niet meer via koptelefoons maar verder is het pure nostalgie! Er volgde nog een tweede film maar we zijn weggedaan na een dikke knuffel van de Bilecki’s en de belofte om bij hun langs te komen als we in de buurt van Dwight IL waren. Dit was echt Route 66…<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Drive-in Bioscoop</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXoseRln0r2gnXDsfB7iaesjUyVPqssYxhJAfb5QJCGENUz_6capr_wRocQFehBz9qrTbVuQSVih12q94VPG-l4qhFkS1fn174Eks2GlFQsMQpBtUi5nzpIM2jleCNDYLr0xuX8VkWbV8/s1600/P6267851-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXoseRln0r2gnXDsfB7iaesjUyVPqssYxhJAfb5QJCGENUz_6capr_wRocQFehBz9qrTbVuQSVih12q94VPG-l4qhFkS1fn174Eks2GlFQsMQpBtUi5nzpIM2jleCNDYLr0xuX8VkWbV8/s1600/P6267851-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Litchfield IL – Pontiac IL (275 km) (32°C)</span></b><br />
Vanmorgen zijn we op ons gemak weggegaan, we zien wel waar we vandaag uitkomen. We hebben eerst bij Glenarm een side-trip gemaakt naar een Old Covered Bridge. Deze brug is in 1880 gebouwd door Thomas Black en is in 1965 gerestaureerd. De brug loopt over de Sugar Creek en is alleen toegankelijk voor voetgangers. Het ontwerp is een Covered Burr arch-truss en de langste span is 58,0 ft (17,68 m). De brug is op 9 januari 1978 op de lijst van het National Register of Historic Places geplaatst.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Old Covered Bridge </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxv9vAZnXDXxvPlJ8kwdgNDNhaZsMrgTf5XV3wsE-2WcVhrLOJzOLHcxJpmf1g_ZiCTfxXQnHZw8b-IyRCE7Ev45-qqDBWWO8pW_aDglxbqIVAyIoiOcP2MGrxoVzx-9nxAcXKXexw1aA/s1600/P6277871-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxv9vAZnXDXxvPlJ8kwdgNDNhaZsMrgTf5XV3wsE-2WcVhrLOJzOLHcxJpmf1g_ZiCTfxXQnHZw8b-IyRCE7Ev45-qqDBWWO8pW_aDglxbqIVAyIoiOcP2MGrxoVzx-9nxAcXKXexw1aA/s1600/P6277871-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
In Springfield IL zijn we het Route 66 Hotel & Conference Center van binnen gaan bekijken. Ziet er erg leuk uit en de Route 66 is hier volop terug te vinden, er staan overal auto’s, signs en allerlei artikelen uit de glorietijd van de Route 66. In Elkhart zijn we koffie gaan drinken bij een zaakje waar we op de heenweg ook geweest zijn. Peter, in Nederland geboren, 30 jaar in Zuid-Afrika gewoond en nu al weer 12 jaar in de USA, schudde ons gelijk de hand en vroeg hoe het afleveren van het schaalmodel was gegaan. Leuk dat hij dat nog wist! We hebben een stuk homemade cherry pie erbij genomen……jammie!!!! <br />
<br />
Net na de middag waren we in Lincoln en vonden nu ook The Mill die we op de heenweg gemist hadden. The Mill is geopend in 1929 onder de naam ‘the Bleu Mill’. De eigenaar, Paul Coddington, serveerde gegrilde sandwiches op elk moment van de dag. In 1945 werd het gebouw gekocht door Albert en Blossom Huffman die er een bar en danszaal aan toevoegden. In de loop van de jaren werd het restaurant beroemd om zijn gefrituurde schnitzels. In het midden van de tachtiger jaren had the Mill het meeste van haar Nederlandse interieur verloren en was een museum geworden met vreemde objecten. The Mill is in 1996 gesloten maar gelukkig gered van de sloop en zal volledig worden gerestaureerd en weer dienst gaan doen als museum. Toen we de Route 66 vervolgden zagen we ineens een huis staan, zo gaaf….en te koop!! Staatsloterij, schuif nu eens een keer! Het was een kast van een huis maar had zulke leuke details, alleen de kleuren al en de veranda. We zouden het zo willen hebben!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmUS8HKKexptym4dmTjMoOQiKe0FYtGV8qehZ4NJgkAx4n0vUT5yC8Hp0lYa5gx9ifmDFjKddkvooHs2_UCWgG6BLhuAQMY1dPuTz_9hCNLn6Y5d2beDw8cqERwQXawlEhKS6L3o7guzA/s1600/P6277909-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmUS8HKKexptym4dmTjMoOQiKe0FYtGV8qehZ4NJgkAx4n0vUT5yC8Hp0lYa5gx9ifmDFjKddkvooHs2_UCWgG6BLhuAQMY1dPuTz_9hCNLn6Y5d2beDw8cqERwQXawlEhKS6L3o7guzA/s1600/P6277909-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
In Atlanta kwamen we weer de Bilecki’s tegen die ook op weg zijn naar hun woonplaats in de buurt van Dwight. Even wat met ze gedronken en we moesten maar bellen als we bij Dwight waren want dan moesten we bij hun thuis langs komen. We zien wel of dat past in ons reisschema, we willen niet hoeven haasten. Even verderop stoppen we bij de Dixie Truck Stop, nog even in de shop kijken. Volgende stop in bij Funk’s Grove. Hier zijn we op de heenweg wel langsgekomen maar niet gekeken. Hier kun je de Funk’s Grove Maple Sirup kopen. Deze Sirup wordt hier al sinds 1891 verkocht. <br />
<br />
We zagen hier ook de EZ 66 Guide for Travelers liggen, wat volgens Geri Bilecki een heel goed boek is. Het is geschreven door Jerry McClanahan. Hij is 1957 geboren in Oklahoma maar in 1959 verhuist naar California….toen helaas niet over de Route 66! In de ’60 jaren maakten de familie trips van California naar Oklahoma City en toen wel over ‘The Mother Road’. Vanaf de achterbank tekende Jerry zijn eigen kaarten van de Road. In 1981 herontdekte Jerry de Road en vanaf dat moment maakte hij ontelbare expedities over de Route 66. Begin ’90 jaren begon Jerry full time te schrijven over de Mother Road en ook voor het Route 66 Magazine. Hierna ging hij schrijven voor the Federation News and American Road. Jerry’s foto’s zijn verschenen in talloze boeken en zijn schilderijen van oude auto’s langs de Route 66 hangen overal. Gelijk maar meegenomen en na goed gekeken te hebben…..een heel goed boek!! <br />
<br />
In Bloomington zijn we een beetje gaan shoppen om even de benen te strekken. Het was niet echt ver meer naar Pontiac dus we besloten daar toch heen te gaan. Kunnen we morgen op ons gemak het Route 66 Hall of Fame Museum gaan bekijken. We waren aan het eind van de middag in Pontiac en vonden een kamer in de Comfort Inn. ’s Avonds gegeten bij Baby Bull’s waar alles homemade is, was lekker. <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Pontiac IL – Joliet IL (143 km) (27°C)</span></b><br />
Vandaag eerst naar het Route 66 Hall of Fame & Museum in Pontiac IL geweest. Het museum is gevestigd in een heel groot oud pand. In het museum zijn beneden allemaal vitrines met daarin plaquettes van mensen die belangrijk zijn geweest voor de Route 66 en daarnaast allerlei foto’s en artikelen van o.a. hotels, restaurants, winkels en nog veel meer, die ook weer per plaats zijn ingedeeld. We zagen hier heel vaak de namen John en Lenora Weiss staan die heel veel voor dit museum hebben gedaan. John hebben we ontmoet bij het afgebrande pand van het Rivièra Restaurant. Lenora is helaas enkele weken geleden overleden na een langdurig gevecht tegen een slopende ziekte. <br />
<br />
Op de tweede en derde verdieping is een foto expositie van allerlei Route 66 icons van Chicago tot aan Los Angeles. We zagen hier zoveel dingen die we gezien hebben maar toch ook nog icons die we gemist hebben. Moeten toch nog een keer de hele Route 66 rijden! Sommige dingen zijn ook moeilijk te vinden omdat niet alles direct aan de route ligt en door tijdgebrek kun je gewoon niet altijd de plaatsen ingaan om te zoeken. Op sommige plaatsen liggen wel drie trajecten van de Route 66 uit verschillende periodes.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Route 66 Hall of Fame & Museum </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAXUqZqISa9gGtXpNStgC-OjBSxgUzyvSQw5e0UT-Hk7zvmT41i12RF6p4nJmnwGDVMeZkEH83d5tDl43eNd-91tVNYxTl6jyujvx6UZelsY-aOHlfJWbJiRUku0ZwNcK4o2kJIYrS6pQ/s1600/P6287939-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAXUqZqISa9gGtXpNStgC-OjBSxgUzyvSQw5e0UT-Hk7zvmT41i12RF6p4nJmnwGDVMeZkEH83d5tDl43eNd-91tVNYxTl6jyujvx6UZelsY-aOHlfJWbJiRUku0ZwNcK4o2kJIYrS6pQ/s1600/P6287939-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
In Odell IL hebben we nog even heel veel foto’s gemaakt van het Standard Gas Station omdat Willem deze misschien ook op schaal wil gaan maken. Ook een paar oude ansichtkaarten gekocht. Hier waren veel details op te zien. In Braidwood IL hebben we bij de Polk-a-Dot Drive In een strawberry shortcake genomen. We waren hier op de heenweg wel langsgekomen maar niet binnen geweest. We hadden gehoord dat we hier zeker de toiletten moesten gaan bekijken. Waren inderdaad erg leuk. Op het damestoilet werd je van alle kanten bekeken door Elvis Presley en op het herentoilet door Marilyn Monroe! <br />
<br />
Laat in de middag waren we in Joliet IL waar we vandaag gaan overnachten. We hebben eerst bij de Kmart een koffertje gekocht want anders kunnen we nooit alles thuis krijgen. Waarom zien we toch altijd zoveel leuke dingen….???? We vinden een kamer in de Red Roof Inn, simpel maar oké. ’s Avonds gegeten bij Bob Evans, hadden we wel vaker gezien maar nog nooit gegeten. Homestyle cooking en het was erg lekker! Alles uit de auto getrokken en herinpakken. Nou…dat koste best moeite, was echt proppen. We zullen best wel overgewicht hebben maar dat is dan jammer. We laten toch niets hier! Morgen gaan we Joliet beter bekijken en dan naar ons einddoel, Chicago!<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Joliet IL – Chicago IL (101km) (29°C)</span></b><br />
We zijn vandaag Joliet IL beter gaan bekijken. We vonden Rich & Creamy ice cream die Route 66 reizigers jarenlang de lekkerste ijsjes hebben geserveerd. Jake en Elwood, de Blues Brothers, schijnen hier ooit op het dak gestaan te hebben maar nu niet meer. Er tegenover lag een leuk pandje van Dick’s on Route 66, een sleepdienst die we daarna nog regelmatig tegenkwamen in Joliet. Op allerlei plaatsen stonden borden die je vertelden dat als je hier parkeerde, dat je dan weggesleept werd door Dick’s Towing Service! <br />
<br />
Daarna zijn we naar het Route 66 museum geweest om het museum wat beter te gaan bekijken. Op de heenweg hadden we alleen de shop snel bekeken. Ook een leuk museum. We zijn zelfs het historisch museum van Joliet gaan bekijken wat ook erg interessant was. Liet o.a. zien hoe het kanaal gegraven is en wat voor industrieën hier belangrijk zijn geweest. <br />
<br />
Vervolgens op zoek gegaan naar het historische Rialto Theater, het juweel van Joliet. Het was een droom om een ‘Paleis voor het volk’ te bouwen van zes Rubens broers die in 1926 is uitgekomen. Er werden eerst alleen films getoond maar nu worden er allerlei activiteiten gehouden. Toen we foto’s aan het maken waren werden we aangesproken door een man. Hij zag Willem zijn T-shirt (van het Ariston Café in Lichtfield IL) en vroeg of we de Route 66 aan het rijden waren. Hij heet Bob (achternaam weet ik niet meer) en vertelde dat hij schrijver was en een boek wilde gaan schrijven over zijn talloze reizen over de Route 66. Hij ging hem nu helemaal rijden om alle gegevens die hij in de loop van de jaren had verzameld, nogmaals te checken. Natuurlijk even het museum in Lebanon en Willem zijn maquette genoemd en hij zou er zeker gaan kijken en hij zei dat hij Willem in zijn boek zou noemen. Jammer dat ik zijn naam niet meer weet! Het was een zeer bereisd iemand, hij had ook al zo’n 180 vestigingen van het Hard Rock Café overal ter wereld bezocht. Hij maakte ons er op attent dat er vandaag om één uur een tour zou zijn in het Rialto Theater.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #ffe599;">Rialto Theater</span> </i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgksIeAgTWI7bZtkOKAH_Y-ZJcWm5EyHtWT29iAbiqNzbCu1MUNtEPHbPS2LrrXo3oser9oS1qHZD6tD9LuwfnbGkIiHRvU8qO4j8H9bLmJcWCY7DtYDbHwOxXs_saC156YM66t1dQiMko/s1600/P6298138-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgksIeAgTWI7bZtkOKAH_Y-ZJcWm5EyHtWT29iAbiqNzbCu1MUNtEPHbPS2LrrXo3oser9oS1qHZD6tD9LuwfnbGkIiHRvU8qO4j8H9bLmJcWCY7DtYDbHwOxXs_saC156YM66t1dQiMko/s1600/P6298138-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
We wilden eerst doorgaan maar besloten toch om de auto op een parkeerterrein te gaan zetten en de tour te gaan doen. Nou….géén spijt van, wat een schitterend pand is dit zeg! De gids vertelde dat de City of Joliet dit pand enkele jaren geleden wilde afbreken om er een parkeergarage neer te zetten. Gelukkig hebben ze dat kunnen voorkomen. We kregen een rondleiding en we zijn zelfs in de catacomben geweest waar de kleedkamers en zo waren. De muren van het trappenhuis naar beneden waren geheel gevuld met handtekeningen van allerlei mensen die hier ooit opgetreden hebben. Enkele namen: Burt Reynolds, Alice Cooper, Jerry Seinfeld, Bono van U2 en ga zo maar door. Een imposant en prachtig gebouw wat echt bewaard moet blijven! <br />
<br />
Hierna zijn we richting Des Plaines IL gereden waar een kopie staat van de eerste vestiging van McDonald’s in Illinois. De eerste vestiging is geopend in Des Plaines op 15 april 1955 en in 1984 afgebroken. Aan de hand van originele bleuprints is deze vestiging weer opgebouwd met een paar kleine aanpassingen om er een museum van te kunnen maken. Toen we het hadden gevonden was het helaas al gesloten maar nog wel wat leuke foto’s van de buitenkant kunnen maken. Ze hadden in die tijd trouwens nog niet de M-logo met de twee bogen zoals nu. Er zat zo’n boog achter het reclamebord en aan beide zijden van het gebouw een enorme gele boog. Misschien dat die beide bogen iemand ooit geïnspireerd hebben om het nu zo bekende M-logo te maken. <br />
<br />
Na 4 mijl waren we bij ons laatste hotel, Best Western O’Hare. Nadat ze eerst geen reservering konden vinden, kregen we hier een kamer……echt onwijs gaaf! We hadden een enorme Whirlpool Bad Tub in de kamer! Kan niet wachten maar eerst gaan we wat eten! We kunnen binnendoor naar het naast gelegen restaurant, Shoeless Joe’s. Lekker gegeten weer alhoewel het wel enorm veel was. Alles is hier altijd zo veel en groot, geen wonder dat er zoveel gezette Amerikanen zijn! Terug op de kamer heerlijk de Bad Tub gevuld en oh……dat was echt genieten, wat een luxe!!! <br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Chicago IL – Rome (15 km - auto + 7.764 km - vliegtuig)</span></b><br />
Vanmorgen lekker een beetje uitgeslapen, geen haast want één keer languit vallen en we zijn op het vliegveld. Na een verkwikkende douche, checken we uit en rijden we nog even langs een paar winkels. We halen koffie en voor de laatste keer deze vakantie van die lekkere, verse donutsen! Die zijn hier toch zo geweldig lekker! Net na de middag rijden we richting het vliegveld, Chicago O'Hare. We brengen eerst de auto weg bij Alamo. We krijgen een bon en geven hier gelijk aan dat deze niet goed is! We hebben in Nederland al een gold-pakket afgesloten (extra bestuurder en volle tank benzine) maar dat staat hier nu ook weer op. Volgens de man die onze auto innam zou er maar $ 10,00 worden afgeschreven en dat was omdat we een iets grotere auto hadden. Ben benieuwd, zal wel weer niet goed gaan!<br />
<br />
We kunnen gelijk in de pendelbus richting terminal 5 en hier aangekomen konden we direct in de rij om in te checken. De koffers werden gewogen en ik moet zeggen.....viel mee! Mijn koffer woog 23.7 kg. en die van Willem 24.2 kg. terwijl ze 23 kg mogen wegen. Er werd gelukkig niets van gezegd en we hoefden niet bij te betalen. We zijn om half drie door de douane gegaan zonder problemen. We vertrokken uiteindelijk vijftig minuten te laat, als we onze aansluiting in Rome maar halen! De vlucht was om het zacht uit te drukken........shit!! Er zaten een aantal stellen in het vliegtuig met kleine kinderen en die waren echt de hele vlucht aan het krijsen en schreeuwen. Slapen gaat toch al niet echt geweldig maar dat kon je nu helemaal wel vergeten. Ook de verzorging van Alitalia vonden wij allebei niet echt om over naar huis te schrijven. De steward had het te druk met flirten met een blonde dame om zich om de overige passagiers te bekommeren!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-eO5qDRwDBw4Hj-CVBYm6eBjJCo-iDOslYezrChQG8wACopMKcLF-MbeZ0qPXFhbFmWsU3HPhtNbxT7viM2cFEwqfL3GJeYihIF6j1asUqPIZPpPwfPwjGqp1ZH2kCodIu2S1pWYke-o/s1600/P6308211-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-eO5qDRwDBw4Hj-CVBYm6eBjJCo-iDOslYezrChQG8wACopMKcLF-MbeZ0qPXFhbFmWsU3HPhtNbxT7viM2cFEwqfL3GJeYihIF6j1asUqPIZPpPwfPwjGqp1ZH2kCodIu2S1pWYke-o/s1600/P6308211-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Rome – Amsterdam Schiphol (1.298 km)</span></b><br />
We landen om kwart voor acht in Rome en moeten hier weer door de douane, paspoortcontrole e.d. We moeten hier echt rennen want we hebben slechts een klein half uur om onze aansluiting te halen. Maar we redden het en landen om half twaalf op Schiphol. Hier blijkt al vrij snel dat wij het wel gered hadden maar onze koffers niet! De band was leeg maar al dat er kwam…..niet onze koffers! Naar de desk van de KLM die daar zat en het bleek dat de koffers nog in Rome stonden. Ze vertelde ons dat bij zo'n korte overstaptijd dit helaas vaker gebeurde. Formulieren invullen, lekker als je ogen zo vermoeid zijn dat je bijna niets kunt lezen! Maar goed, we zouden een sms ontvangen als ze gevonden waren en waarschijnlijk worden ze morgen (2/7) al thuis bezorgd. <br />
<br />
<i><b>NB</b>: De volgende dag (2/7) werden onze koffers gelukkig keurig thuisbezorgd. Alleen Willem zijn koffer hadden ze flink in zitten rommelen en die kregen ze waarschijnlijk niet meer dicht.....zat helemaal met tape dichtgeplakt!!!</i><br />
<br />
De taxi had ons al gebeld dat hij er was maar die moest dus wat langer wachten door dat gedoe met die koffers. Toen we eindelijk buiten kwamen hebben we gebeld en hij zou er zo zijn, hij stond verderop op een parkeerterrein. Was niet erg dat we even moesten wachten.....konden we even een sigaretje roken. Het was vrij druk onderweg maar uiteindelijk waren we om even over half twee thuis, helemaal stuk!!! Kattenkinderen knuffelen, mijn moeder even gebeld, wat spulletjes opgeruimd, eten besteld en toen......slapen!<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>We kunnen terugkijken op een hele andere, maar geweldige reis! Het was een hele aparte ervaring om als een beroemdheid te worden behandeld en we hebben een heleboel geweldige mensen leren kennen. </b></span><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-61702741220096069752011-09-28T11:20:00.000-07:002011-11-07T12:32:02.330-08:00Verdwijnen de Amerikaanse klassiekers uit de Cubaanse straten?<div class="MsoNoSpacing"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/--IJ7R1GJKeQ/Trbe-AgbjYI/AAAAAAAAA48/A3HIv3woxvk/s1600/cars+cuba.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="137px" src="http://3.bp.blogspot.com/--IJ7R1GJKeQ/Trbe-AgbjYI/AAAAAAAAA48/A3HIv3woxvk/s200/cars+cuba.jpg" width="200px" /></a></div><br />
De straten van de Cubaanse hoofdstad Havana worden al tientallen jaren gedomineerd door klassieke Amerikaanse auto's als de Chevrolet Bel Air en Chrysler Imperials. De vraag is of dit nog lang duurt: de Cubaanse regering heeft de beperkingen op de verkoop en aankoop van auto's door burgers opgeheven. </div><div class="MsoNoSpacing"><br />
</div><div class="MsoNoSpacing">Per 1 oktober 2011 mogen Cubanen vrijelijk handelen in auto's van elk bouwjaar en elk type. Dit was voorheen beperkt tot auto's die gebouwd waren voor de revolutie die in 1959 plaatsvond. Wel moeten de kopers én verkopers vier procent belasting betalen over de waarde van het voertuig. De koper moet bovendien kunnen aantonen dat hij op legale wijze aan het geld voor de wagen is gekomen. Voor het eerst is het ook mogelijk om meer dan één auto te bezitten.<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599; font-family: "Arial","sans-serif";">Lada en Mosovich</span></b><br />
Doktoren, sporters, artiesten en anderen die voor zaken naar het buitenland moesten kregen in het verleden de gelegenheid auto's te importeren of een Lada of Moscovich van de staat te kopen. Daarnaast beschikten sommige arbeiders over een auto van de zaak. Het benzinegebruik werd door de regering echter streng in de gaten gehouden, om ervoor te zorgen dat de auto alleen voor zakelijke doeleinden werd gebruikt.<br />
<br />
Cubanen die het eiland verlaten kunnen onder de nieuwe wet hun auto verkopen of overdoen aan een familielid. Eerder was dit niet mogelijk. Desondanks was er een bloeiende autohandel. Op de zwarte markt verwisselden auto's van eigenaar, maar de tenaamstelling werd nooit gewijzigd. Veel auto's staan derhalve op de verkeerde naam en het zal een grote klus worden om dit te ontwarren als de nieuwe wet eenmaal van kracht wordt.<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599; font-family: "Arial","sans-serif";">Beperkingen</span></b><br />
De Cubaanse bevolking heeft jarenlang geklaagd over de beperkingen op de handel in auto's. De vraag is echter hoeveel Cubanen in de positie zijn om gebruik te maken van de nieuwe wetgeving. De meeste Cubanen verdienen niet meer dan omgerekend 15 euro per maand.<br />
<br />
De Cubaanse president Raul Castro heeft een reeks vrijemarkthervormingen doorgevoerd om het eiland te redden van een economische ramp. Een aantal bedrijven is geprivatiseerd en burgers mogen kamers verhuren en mensen in dienst nemen. De regering heeft ook bekendgemaakt de aan- en verkoop van vastgoed tegen het eind van 2011 te willen legaliseren.<br />
<br />
Bron: <a href="http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2702/Reizen/article/detail/2934120/2011/09/28/Verdwijnen-de-Amerikaanse-klassiekers-uit-de-Cubaanse-straten.dhtml" target="_blank">Volkskrant </a></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-22249454345237225672011-01-09T04:14:00.000-08:002011-11-06T07:25:47.546-08:00Een stukje Amerika in Nederland!!<h5 class="post-title"></h5><div class="meta"><div class="pst-thumb"></div><span class="date"></span><span class="name"><br />
</span></div>Vandaag zijn we een stukje Amerika in Nederland gaan bekijken. Een Amerikaanse Diner die geplaatst is in het Koningin Beatrixpark in Almere Stad aan het water!<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img alt="" height="116px" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/web-log%2006/Diner_1533120a.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="200px" /></div><br />
Het is een echte originele Diner uit 1939, geimporteerd uit Amerika. Het is daarmee ook gelijk het oudste gebouw van de Flevopolder! Diners mogen tegenwoordig niet meer geixporteerd worden uit Amerika omdat het beschermd cultuurgoed is.<br />
De Diner verkeert volledig in originele staat, vandaar dat het ook haar originele naam heeft terug gekregen. <a href="http://www.gatewaydiner.nl/" target="_blank" title="Gateway Diner">Gateway Diner </a>staat voor de toegangspoort tot het verleden, de tijd zoals het was in de jaren '40/'50. Je proeft hier de sfeer uit die tijd met muziek uit de juke-box, milkshakes uit hoge glazen en fantastisch lekkere burgers gemaakt van Black Angus Beef.<br />
<br />
We spraken de eigenaar, Martin van der Voort. Hij vertelde dat hij 16 jaar is bezig geweest om een vestigingsplaats te verkrijgen voor de Diner (15 meter lang en 5 meter breed). Hij heeft deze ruim 16 jaar geleden met interieur en al geimporteerd. Na een tijdje in de UK en Duitsland te hebben gestaan is de Diner begin vorig jaar eindelijk geplaatst in het Beatrixpark.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/web-log%2006/349712.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="132px" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/web-log%2006/349712.jpg" width="200px" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/web-log%2006/Interieur1S.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="149px" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/web-log%2006/Interieur1S.jpg" width="200px" /></a></div><br />
Achter de Diner is een pand gebouwd, gebaseerd op een Amerikaanse woning uit 1939, met een spoelkeuken, toiletgroep en een zaaltje; The Blue Plate. Dit zaaltje is multifunctioneel en kan dienen voor feestjes, partijen, vergaderingen en overige bijeenkomsten. Boven dit zaaltje is een bedrijfswoning waar Martin sinds februari 2010 zijn intrek heeft genomen met zijn gezin.<br />
<br />
Hij vertelde dat hij vanaf mei vorig jaar open is maar dat hij er dit jaar pas vol voor gaat. Hij is van plan om diverse evenementen op het gebied van muziek, film en Fancy Fairs te gaan organiseren. Ook zullen diverse autoclubs hier een meeting gaan houden zoals de Heartbeat Corvette Club uit De Meern, de Cruise Brothers uit Den Haag en de King Cruise uit Muiden.<br />
<br />
De Gateway Diner is bereikbaar via boot (steiger voor de deur), fiets, lopend en natuurlijk met de auto alhoewel je er niet heel dichtbij kunt parkeren. Parkeren kan op de Muziekdreef / Beatrixlaan, het parkeerterrein links achter de sauna. Je loopt dan rechts het park in, twee bruggetjes over en je bent bij de Gateway Diner.<br />
<br />
De Diner is het gehele jaar geopend van 10.00 uur tot 22.00 uur.<br />
Voor meer informatie over bijvoorbeeld de verhuur van het zaaltje of te houden evenementen, kun je contact opnemen met Martin van der Voort; 036-5300291, <a href="mailto:gatewaydiner@gmail.com">gatewaydiner@gmail.com</a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-77778851106988614712010-12-07T11:33:00.000-08:002013-04-06T15:21:05.619-07:00Wij zijn niet de enige die reisverslagen maken...<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<img height="243" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/reisverslagen02-m.jpg" width="320" /></div>
<br />
<br />
<div bp.blogspot.com="" class="separator" http:="" imageanchor="1" m.jpg="" q3itmgljq8="" rzpv2dnk="" s1600="" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;" ws6di="" y0="">
<br /></div>
<div bp.blogspot.com="" class="separator" http:="" imageanchor="1" m.jpg="" q3itmgljq8="" rzpv2dnk="" s1600="" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;" ws6di="" y0="">
<br /></div>
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/OmbergenUSA-m.jpg" /> <a href="http://www.ombergen.nl/">Ombergen USA</a><br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/OpReis-ReisverslagenUSA-m.jpg" /> <a href="http://www.op-reis.eu/Reisverslagen_USA.html">Op Reis - Reisverslagen USA </a><br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/Reisverhalennet-m.jpg" /> <a href="http://www.reisverhalen.net/">Reisverhalen.net</a> <br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/reizeninbeeld-m.jpg" /> <a href="http://www.reizeninbeeld.nl/">Reisreportages Wereldwijd</a> <br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/DutchMarcosWebsite.jpg" /> <a href="http://www.dutchmarco.com/reisverslag/usa-hoofdsite/reisverslagen-usa_index.htm">Reisverslagen en foto’s van onze Amerikareizen </a><br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/RolandSchotanus-m.jpg" /> <a href="http://www.rschotanus.com/">Reisverslagen en foto’s van Roland Schotanus</a> <br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/Journalsaboutourtravels.jpg" /> <a href="http://www.dutchduowildlife.nl/travel%20journal%20usa%20overzichtspag%20NED.htm">Reisverslagen USA, Canada & Alaska </a><br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/TIOGATOURSUSAreizenCanadareizen-reisverslagen-m.jpg" /> <a href="http://www.tiogatours.nl/reisverslagen/index.htm">Tioga Tours; Reisverslagen </a><br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Webblog/USAReizen-m.jpg" /> <a href="http://www.usa-reizen.com/indexusa.html%0A">USA Reizen</a> <br />
<br />
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2007/B9-m.jpg" /> <a href="http://www.b9.nl/retour/index.htm?i=1395243/">B9 - Reisverhalen</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-57299544308167032192009-12-19T11:40:00.003-08:002013-03-25T09:45:31.380-07:00Reisverslag USA 2009: Fly & Drive Nevada, Utah & Arizona<b></b><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;">Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken</span></span></b></i><br />
<i><b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;"> </span></span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<b> </b><a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202009/?albumview=slideshow" target="blank"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/P7041866-m.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Dit jaar gaan we voor de vijfde keer op vakantie naar de Verenigde Staten van Amerika. We maken een rondreis door het zuidwesten, de staten Nevada, Utah en Arizona. De meeste tijd brengen we in Utah door.</span></b><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: left;">
</div>
<strong>REISVERHAAL</strong> </div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<span style="color: #ffe599;"><b>Amsterdam Schiphol – London Gatwick – Las Vegas NV (8821 km (vliegtuig)+ 9 km (auto)) (37°C)</b> </span><br />
Na een voor mij slapeloze nacht (is ook altijd hetzelfde liedje!!) en voor Willem een zeer korte nachtrust, is de taxi er om 04.15 uur. Zoals gebruikelijk gaan we weer met <a href="http://www.taxivandorp.nl/">Van Dorp</a> en René (de eigenaar) is er zelf om ons naar Schiphol te brengen. Om deze tijd géén files dus we zijn er lekker snel. Online al boarding passes geprint dus koffers afgeven en klaar! Nog even naar buiten om te roken en vervolgens door de douane en wat boodschappen doen. Om ca. kwart over zeven vertrekken we naar <a href="http://www.gatwickairport.com/">London Gatwick</a> waar we na een klein uurtje al zijn. En dan wachten en we mogen er nergens uit! Er is hier niet veel te doen dus het wachten is lang. Na een stuk of tig controles en zelfs een body check, mogen we weer het vliegtuig in. Om kwart voor 12 gaan we de lucht in op weg naar Las Vegas. <br />
<br />
We vliegen dit jaar met <a href="http://www.britishairways.com/travel/globalgateway.jsp/global/public/en_">British Airways</a> naar London en dan naar Las Vegas met <a href="http://www.virgin-atlantic.com/en/gb/index.jsp">Virgin Atlantic</a>. Nog nooit mee gevlogen maar we konden voor een zeer aantrekkelijke prijs tickets kopen dus proberen maar. We moeten zeggen dat het ons best bevallen is op de wachttijd in London na en de vele controles. De beenruimte was redelijk goed en de verzorging onderweg was uitstekend. Veel hapjes en drankjes tussendoor en het eten was redelijk voor zover een vliegtuigmaaltijd dat kan zijn dan. Volgende keer zal het wel weer een Amerikaanse Maatschappij worden omdat we allebei liever eerst het lange stuk vliegen hebben. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Virgin Atlantic boven Las Vegas </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/VirginAtlantic-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Om ca. twee uur (lokale tijd) landen we op het <a href="http://www.mccarran.com/">McCarran International Airport</a> in Las Vegas. De douane was ontzettend druk en het duurde bijna een uur voor we er door waren. Eerst even roken nu en daarna de auto halen. Bij <a href="https://www.alamo.com/">Alamo</a> ging alles heel snel, geen upgrade nodig en geen extra verzekering (die proberen ze je altijd aan te smeren). We konden zelf een auto uitzoeken en hebben een<a href="http://www.dodge.com/en/2009/journey/"> Dodge Journey</a> uitgekozen. Vonden het een mooie wagen en niet zoveel inkijk. Toch weer de verkeerde keuze gemaakt bleek later, maar ja…… zal de vermoeidheid wel zijn geweest.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Onze huurauto van dit jaar, Dodge Journey</span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/DodgeJourney-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Om vijf uur zijn we bij het hotel, het <a href="http://www.luxor.com/">Luxor</a>. Ook hier weer een enorme rij voor het inchecken en toen hadden we het helemaal gehad! Maar uiteindelijk krijgen we een kamer in de Piramide, grote kamer, wel wat ouder maar is oké. Even de spullen geïnstalleerd en ons een beetje opgefrist en daarna rond gaan kijken in het Luxor en in <a href="http://www.mandalaybay.com/">Mandalay Bay</a>, wat gedronken, beetje gokken en een snelle hap bij de McDonald. We zijn om 21.00 uur al afgetaaid want we waren helemaal stuk!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Luxor</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/Luxor-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Luxor Hotel</b> is een hotel en casino in Las Vegas (Nevada, Verenigde Staten). Het hotel is gelokaliseerd op de Las Vegas Boulevard, beter bekend als The Strip. Het is eigendom van de </span><a href="http://www.mgmmirage.com/"><span style="color: #ffe599;">MGM Mirage Group</span></a><span style="color: #ffe599;"> en geopend op 15 oktober 1993. Het thema van het Hotel is het oude Egypte en het is genoemd naar de Egyptische stad Luxor. Deze stad is bekend om zijn tempels en ligt vlakbij de Vallei der Koningen. Hier is echter geen Piramide te vinden. </span></i><br />
<span style="color: #ffe599;"><br /></span>
<i><span style="color: #ffe599;">Het gebouw is een mooi voorbeeld van </span><a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Postmodernisme_%28architectuur%29"><span style="color: #ffe599;">Postmodernistische architectuur</span></a><span style="color: #ffe599;">. Het is een glazen kopie van de </span><a href="http://www.wereldwonderen.com/piramide_van_cheops.html"><span style="color: #ffe599;">Piramide van Cheops</span></a><span style="color: #ffe599;">. Het gebouw is wel kleiner dan zijn Egyptische voorbeeld. De hal van het hotel heeft een volume van 820.000 kubieke meter en is daarmee de grootste hal ter wereld. Aan de voorzijde van het hotel staat een sfinx. Het hotel is met een monorail verbonden met de beide naastgelegen casino’s: Mandalay Bay en Excalibur. Het hotel heeft 4407 kamers en heeft als speciale attractie een IMAX theater. Op het dak staat een zoeklicht dat vanuit een vliegtuig boven Los Angeles al gezien kan worden. Het licht trekt honderden motten, en hierdoor lijkt het vaak alsof het sneeuwt boven het hotel</span></i><span style="color: #f9cb9c;"><span style="color: #ffe599;">. </span> </span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Luxor</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/Luxor2-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Las Vegas NV (47 km) (33°C-41°C)</b> </span><br />
<i><b><a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Las_Vegas_%28Nevada%29">Las Vegas</a></b> (Spaans voor “De Weilanden”) is een stad in Nevada. Las Vegas is gesticht in 1905 en werd officieel benoemd tot stad in 1911. Het is vooral bekend vanwege zijn extravagante casino’s. Las Vegas is te herkennen aan de vele neonverlichtingen. Tegenwoordig is de stad ook de grootste stad van Nevada met een inwonertal van 518.000 in 2003 en een inwonertal voor de gehele agglomeratie van 2 miljoen (schatting 2005). Er zijn honderden hotels, de bekendste bevinden zich aan de Strip, een 4 mijl (6,4 km) lang stuk van Las Vegas Boulevard. Las Vegas is sinds een aantal jaren de grootste amusementsindustrie ter wereld. De stad met de omringende gemeenten zoals Henderson, behoort tot de snelst groeiende steden in de Verenigde Staten (Wikipedia).</i><br />
<i> </i> <br />
Natuurlijk al ontzettend vroeg wakker vandaag, Willem al om 05.00 uur (zat al achter de computer) en ik om 06.20 uur. Bericht dag 1 op de weblog geplaatst na enig gehannes want er ging iets mis met het plaatsen van de foto’s, en daarna koffie gaan drinken met een croissant erbij bij <a href="http://www.starbucks.com/">Starbucks</a>. Hierna hebben we de laptop en wat andere spullen in een safe laten stoppen en hebben we de auto uit de valet parking laten halen. We zijn eerst naar de <a href="http://www.walmart.com/">Walmart</a> gegaan om de nodige inkopen te doen voor onze rondreis.<br />
<br />
Het is weer zo’n lekkere grote zaak waar je heerlijk rond kan snuffelen. We slaan een koelbox in en gelijk een heleboel water, frisdrank, zoutjes, koeken en weet ik wat allemaal. De inwendige mens moet ook niet worden vergeten! Verder lekker rond lopen kijken, het verbaast ons altijd hoe mooi en strak alles er hier uitziet in de winkels. Het lijkt wel of ze doorlopend alles lopen te spiegelen, vakterm voor rechttrekken in de schrappen.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Eerst even boodschappen doen</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/Boodschappen-m.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
We wilden ook nog steeds eens bij The District at Green Valley Ranch gaan kijken. Dat zeggen we iedere keer als we hier zijn, nu voor de derde keer, en we besloten om hier nu gelijk maar eens heen te rijden. Het is ons bekend van een serie op Discovery Channel over het casino en hotel wat daar ligt. Het is een luxe winkelcentrum, ziet er erg gaaf uit. Het zijn allemaal wat luxere winkels, veel modezaken. We zijn uiteraard ook het hotel en casino even gaan bekijken. Net zo groot als alle casino’s die aan de strip liggen maar…..géén geluk!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">The District</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/TheDistrict-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Terug richting de strip, die rijden we eerst af met de auto om te bekijken wat er allemaal veranderd is. We zien toch wel weer andere dingen en het meest opvallende is de gigantische nieuwbouw van het CityCenter. Het CityCenter is eigenlijk “een stad in de stad”. Het complex bevat een 61 etages tellend ARIA gaming resort, twee luxe hotels, te weten het Mardarin Oriëntal en het Vdara Hotel, de Veer Towers van 57 etages waar ca. 1.495 luxe condo hotelkamers en suites worden gerealiseerd. Hiernaast komt ook nog een groot (500.000 square-foot) complex, Crystals, waar je kunt winkelen en dineren. Hier zullen vele bekende ontwerpers hun zaak openen zoals: Louis Vuitton, TIFFANY & CO., Ermenegildo Zegna Prada, Christian Dior, Bulgari, Carolina Herrera, Hermes, Roberto Cavalli, Cartier, Van Cleef & Arpels, Versace, Bally, Emilio Pucci and ILORI.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Nieuwbouw City Center, Las Vegas</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/nieuwbouwCityCenterLasVegas-m.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Naast deze bekende ontwerpers zullen ook een aantal merken voor het eerst een zaak openen in Las Vegas, te weten: H. Stern, de Grisogono, Marni, Boutique Tourbillon, Mikimoto, Tom Ford, Assouline, Kiton, Miu Miu, Paul Smith and Porsche Design. Volgens de planning moet het gehele complex klaar zijn in december 2009 want ze willen op 16 december officieel open gaan. Ben benieuwd of dat gaat lukken! We moeten toch nog een keer terug (erg hé!) want we zijn wel benieuwd hoe dit er uitziet als het helemaal klaar is.<br />
<br />
We rijden terug naar het Luxor en laten de auto weer wegzetten. We gooien de spullen op de kamer en gaan dan de strip op te voet. We hebben een behoorlijk stuk gelopen, helemaal naar het Venetian. Veel hotels weer even bekeken en ook wat leuke shops zoals de M&M’s store en de Coca Cola store. Het is enorm druk in Las Vegas, morgen de 4th of July dus veel Amerikanen zijn een lang weekend vrij en dat kan je merken hier. Ja…..en toen moesten we toch ook weer helemaal terug! Onze voeten hadden het behoorlijk te verduren en oh, wat is het lekker dan om je schoenen uit te gooien! We zijn pas om half twaalf terug op de kamer en na de weblog bijgewerkt te hebben, douchen en duiken!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">CoCa Cola store en M&M shop</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/CoCaColaenMM-m.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Las Vegas NV – Mesquite NV (336 km) (42°C)</span> </b><br />
Na een Express Check Out de auto laten halen en we gaan op pad. We rijden eerst via de Interstate richting Mesquite. We gaan vandaag proberen om naar Little Finland te gaan. <br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Little Finland</b>, ook wel Hobgoblin’s Playground genoemd, is een wonder der natuur, Het ligt vlak bij de grens van Nevada en Utah en is alleen bereikbaar via een zogenaamde ‘dirt road’, de Gold Butte Back Country Byway. Wat wij er over gelezen hebben, is de weg redelijk goed begaanbaar in het begin en later gaat dit over in gravel en moet je ook door droogstaande rivierbeddingen. Het laatste stuk naar Little Finland moet je lopen (ca. 15 minuten). Maar…..wat je hier te zien krijgt maakt alle ongemakken goed. Het staat hier vol met door zandplaten gevormde rots sculpturen die zeer fragiel zijn. De vormen zijn heel grillig en hebben soms zeer aansprekende vormen.</span></i><br />
<i> </i> <br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Whitney Pocket</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/WhitneyPocket-m.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Vlak voor Mesquite (ca. 9 mijl) gaan we eraf bij exit 112. Na ongeveer 3,5 mijl steek je de Virgin River over en direct hierna maak je een scherpe bocht naar rechts en zit je op de Gold Butte Scenic Byway. De eerste 20 mijl zijn goed te doen, de weg is geasfalteerd met hier en daar wel wat oneffenheden maar dat valt mee. Bij de gekleurde rotsformatie “Whitney Pocket” verlaat je de verharde weg en kom je op een eenvoudig begaanbare gravelweg. Ook deze is nog goed te berijden. Deze weg volg je ongeveer 7 mijl tot je aan de rechterkant van de weg een bordje ziet staan met “Devils Throat”.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Onderweg naar Little Finland</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/onderwegnaarLittleFinland-m.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
En dan wordt het een stuk moeilijker begaanbaar want je komt dan op zandpaden. Wij kwamen er hier achter dat je toch echt een 4×4 auto moet hebben. En zoals ik bij dag 1 al zei, mooie wagen uitgezocht maar het is geen 4×4, daar hebben we niet op gelet met onze slaapdronken hoofden. Het eerste stuk zijn we nog “doorgegleden” maar toen we zelfs al voorbij de corral waren en al een heel eind op weg langs de mesa, durfden we niet meer verder te gaan. Het zand werd steeds dikker en losser en we wilden het niet riskeren om hier vast te komen te zitten. We waren de hele dag nog niemand tegengekomen dus hulp konden we wel naar fluiten.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">En toen werd de weg slechter…</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/doenweditzonder4x4-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Uiteindelijk zijn we dus vlak voor Little Finland omgedraaid en teruggegaan. Jammer maar we hebben toch wel een werelddag! Het is hier verbluffend mooi en we zien op de route al heel veel mooie rotsen, je krijgt hier volgens mij al een voorproefje van Little Finland. En….die intense stilte, dat is toch zo heerlijk en bijna onwerkelijk. Je hoort soms geen insecten, geen vogels, gewoon helemaal niets! Al met al een formidabele dag al hebben we het mooiste niet gezien maar dat komt echt nog wel een keer. <br />
<br />
Laat in de middag bereiken we Mesquite en checken in bij het hotel wat we al gereserveerd hadden, het Virgin River Hotel & Casino. We checken in en nemen gelijk internet want daar moet je hier voor betalen (net als in het Luxor). De kamer ziet er netjes uit. Eerst even foto’s bekeken en een bericht gemaakt. Daarna naar het casino gegaan waar we in het restaurant een lekkere New York strip hebben gegeten. Er zat ook een winkel en hier hebben we zonnebrandcrème gekocht, factor 45!, en aftersun want we waren allebei lekker verbrand vandaag. Na een beetje gokken, nog steeds geen geluk, zijn we naar de kamer gegaan.<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Mesquite NV – Cedar City UT (229 km) (30/35°C-23°C)</b> </span><br />
Vandaag gaan we de Kolob Terrace Road rijden, het plan is om deze helemaal te rijden tot aan Cedar City. We vertrekken al vroeg en zijn rond negen uur in Utah. We moeten onze klok dan een uur later zetten, het is dus ineens al tien uur. In Virgin zien we gelijk Fort Zion liggen, een trading post. We hadden in het reisverslag van Bianca en Jerry gelezen dat dit zo’n leuke zaak was dus maar even rondkijken. Het is een behoorlijk grote zaak waar we gelijk slagen voor een cadeau voor mijn moeder. Helemaal top want we hadden eigenlijk geen idee wat we mee moesten nemen voor haar. Ze wordt de 13e juli 75 jaar, een heuse mijlpaal! Na een beroerte die ze met de Pasen heeft gehad, zijn we helemaal blij met dit feit. Alleen heel vervelend dat wij in de USA zitten maar dat kwam nu even het beste uit.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Trading Post “Fort Zion”</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/TradingPostFortZion-m.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Vlak na de Trading Post zien we al een bord staan richting Kolob Reservoir. Dit is het begin van de Kolob Terrace Road. Een schitterde weg die je door de Kolob Canyons voert. De Kolob Canyons is de Noord/West sectie van Zion Nationaal Park. Deze canyons staan bekend om hun kleurrijke schoonheid en uiteenlopende ligging en maken deel uit van het Colorado Plateau gedeelte van het park. De weg is 33 km (enkele afstand) lang en loops deels buiten het park om en deels midden door het park. De eerste 13 km zijn geasfalteerd en gaat daarna over in gravel. Na ca. 3 km bereik je Lava Point. We hebben hier staan genieten van het prachtige uitzicht. Je hebt hier een uitzicht van 360° over de omgeving. <br />
<br />
We vervolgen de weg richting Kolob reservoir, een groot meer. De blauwgroene kleur is prachtig en je hoort hier alleen wat krekels en het kabbelende water, heerlijk weer! Vlak voor dit reservoir werd de weg al een dirt road en na onze ervaringen van gisteren, hebben we even staan twijfelen of we door zouden rijden ja of nee. We hebben het wel gedaan en zijn helemaal tot aan Cedar City gekomen zonder problemen. Het was wel een dirt road maar de ondergrond was stevig in tegenstelling tot gisteren. Het was prachtig vandaag, de weg was heel mooi. Voerde je door een zeer divers landschap, veel verschillende bergen, kleuren en zelfs door berkenbossen. Blij dat we dit gedaan hebben!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Kolob Reservoir</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/USA%202009/reisverslag/Kolobreservoir-m.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
In Cedar City hadden we ook al een hotel geboekt, het Super 8 hotel, en we vonden dit ook weer snel. Mooie, ruime en schone kamer weer. Eerst even foto’s gekeken, reacties en mail en toen eens gaan kijken waar we konden eten. We vonden een Applebee’s via de tomtom en besloten hier te gaan eten. Lekker gegeten alhoewel we de soep en salade die we besteld hadden, niet hadden gekregen. Die hoefden we niet te betalen wat onzer inziens ook niet meer dan normaal is. Ook de koffie kregen we gratis om de vergissing goed te maken, wel heel vriendelijk. <br />
<br />
Op de terugweg naar het hotel, zagen we een autowasstraat. We besloten om de auto even te wassen. Niet dat we nu zo netjes zijn hoor maar richting Little Finland waren we een paar keer langs struiken gereden en het leek wel of er wat krassen op de auto zaten. Die was echter zo vies dat we het niet goed konden zien. Even wassen maar en dan besluiten of we er iets aan moesten doen. Het leek mee te vallen na de wasbeurt. Een beetje was erop en dan gaat het wel goed bij aflevering. Terug in het hotel bericht gemaakt en geplaatst, douchen en weer op één oor. <br />
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Stoffige wegen!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/vuileDodge-m.jpg" /> </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Cedar City UT – Escalante UT (234 km) (16°C-33°C) </span></b><br />
Al weer vroeg uit de veren en Willem zelfs nog vroeger, die had al lekker koffie gehaald, helemaal top! Even ontbeten in het hotel, ze hadden hier lekkere warme wafels, en daarna op pad.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">Het schitterende <b>Cedar Breaks National Monument</b>, ligt op het 3048 m hoge Markagunt Plateau ten westen van Bryce Canyon National Park. Hier tref je een sterk geërodeerd amfitheater aan, dat dieper dan de amfitheaters in Bryce en bovendien anders gekleurd is. Een bezoek aan Cedar Breaks vormt een zinvolle aanvulling op Bryce Canyon. Cedar Breaks is waarschijnlijk het meest bekend om de rijke flora. Vanaf juli (toegangsweg is gesloten van oktober tot mei) sieren o.a. lupinen, zonnebloemen en duizendblad de bergweiden. Er zijn koele, vochtige bossen met diverse soorten sparren en zilversparren. Een mooie autoroute van 8 km volgt de rand van het amfitheater en levert verschillende prachtige panorama’s op. Neem de tijd want dit stuk natuur behoort tot de spectaculairste van heel westelijk Noord-Amerika!</span></i><br />
<i> </i> <br />
We zijn al vroeg bij het Cedar Breaks National Monument. De weg er naar toe is al prachtig mooi en het is hier een stuk koeler, 16°C. Cedar Breaks National Monument is een kleine, maar spectaculaire reeks roze en oranje kalksteenrotsen, bekroond door een donkergroen bos. De zuilen gevormd door erosie, hebben verschillende kleuren en vormen. De Indianen noemen Cedar Breaks the "Circle of Painted Cliffs." Het is een kleinere, minder druk bezochte versie van Bryce Canyon. <br />
<br />
Bij het Visitor Center heb je al een spectaculair uitzicht over het park en ja, het klopt wel. Het lijkt inderdaad erg op Bryce Canyon al zijn de hoodoos hier nog niet zo sterk gevormd als in Bryce. We rijden vervolgens de scenic drive van 4 mijl, je hebt hier een aantal uitzichtpunten die allemaal weer anders zijn. Het is zeker de moeite waard om hier te gaan kijken.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Cedar Breaks National Monument</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/CedarBreaksNationalMonument-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Verderop op de highway 14 zagen we ineens een heel groot meer liggen. Het was Navajo Lake, een behoorlijk groot meer. Op een informatiebord lazen we dat het oorspronkelijke meer is gevormd door lavastromen die vanuit het oosten door de vallei heen stroomden. Na duizenden jaren heeft het meer nog steeds geen natuurlijke uitgang. Het water verlaat de vallei door zogenaamde “sink holes” en komt dan terug in Cascade Falls en Duck Creek. Cascade Falls komt uit in de Virgin River die onderdeel is van het Colorado River Basin en Duck Creek komt uit in de Sevier River die een deel is van het Great Basin. De dijk door het meer is in 1931 aangelegd ten behoeve van de sportvisserij. Via een dirt road, dag schone auto!, zijn we naar het meer toe gereden en hebben er een stuk langsgelopen. Het is een prachtig meer, kristalhelder water en inderdaad veel vissers op de dam.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Navajo Lake</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/NavajoLake-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Even verderop verlaten we highway 14 en gaan highway 89 op richting Hatch. In Hatch zagen we een aantal leuke dingen, een leuke oude Dodge die tot camper was omgebouwd, een rommelzaak waar we even hebben rondgesnuffeld maar die goed aan de prijs was en een leuke diner. Allemaal even op de foto natuurlijk! Even voorbij Hatch gaan we highway 12 op richting Tropic.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Dodge RV</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DodgeRV-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We komen ineens bij Red Canyon, hier zijn we in 2005 ook geweest maar we wisten allebei niet meer hoe rood die bergen waren, echt ongelooflijk! Op een parkeerplaats aan het begin lekker broodjes zitten eten en ondertussen genoten van het uitzicht. De lucht was strakblauw en hierdoor kwam de kleur nog eens extra mooi uit. Highway 12 is trouwens ook een aanrader, was een schitterende weg is dat zeg. Je blijft stoppen en foto’s maken, dat is gelukkig digitaal tegenwoordig!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Red Canyon</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/RedCanyon-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
In de namiddag komen we aan in Escalante en checken in bij Escalante Outfitters waar we een cabin hebben gereserveerd. Het is hartstikke leuk maar wel klein. Er staat eigenlijk alleen een bed in en we hebben een kleine veranda waar net twee stoelen op kunnen staan. Tegenover onze cabin is een gebouw waar de toiletten en douches zitten. Lekker wat zitten drinken op onze veranda terwijl we de foto’s van vandaag bekeken en toen de auto gepakt om te kijken waar we konden eten. Nou, wel één restaurant in Escalante, tenminste voor zover wij konden vinden. Maar we hebben hier heerlijk gegeten. <br />
<br />
Terug in de cabin hebben we lekker buiten gezeten en een beetje zitten kletsen met onze buurman. Hij noemde allerlei plaatsen waar we zeker eens naar toe moesten. Op een gegeven moment liep hij naar zijn auto en toen kregen we een kaart van Indian Country waar heel veel extra informatie op stond over de plaatsen die hij had genoemd. Ontzettend aardig! Hij kwam zelfs uit Californië en was op visvakantie met zijn zoon. Hij kon heel veel vertellen over de indianen want hij verkocht antiek en curiosa gemaakt door allerlei indianenstammen en had dus veel contact met ze. Erg leuk om met hem te praten.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Cabin, Escalante Outfitters</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Cabin-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Escalante UT – Torrey UT (177 km) (22°C-31°C)</span> </b><br />
Na een vrij benauwde nacht, geen airco in de cabin natuurlijk, al weer vroeg wakker. Ja, en dan moet je heel nodig naar het toilet en moet je daarvoor toch echt je cabin uit. Even gauw wat aangeschoten en rennen, pfff….net op tijd! Toch liever een toilet op de kamer hoor. Na koffie met een overheerlijke verse muffin reden we weg. Vandaag vervolgen we de highway 12 naar Torrey en hebben niet echt plannen. We zien wel wat we tegenkomen. De weg is nog steeds verpletterend mooi, zoveel verschillende soorten bergen in allerlei kleuren kom je onderweg tegen, helemaal geweldig.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Onderweg naar Torrey</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/OnderwegnaarTorrey-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We zien onderweg ineens het Anasazi State Park Museum en gaan hier even een kijkje nemen. In het museum tref je allerlei oudheidkundige Indiaanse spullen aan die zijn opgegraven. Buiten zijn een aantal opgravingen te zien. Op deze plaats heeft ooit één van de grootste Anasazi gemeenschappen ten westen van de Colorado rivier geleefd. Je krijgt een goede indruk hoe ze ooit geleefd hebben, er zijn zowel boven- als ondergrondse woningen te zien. <br />
<br />
Vroeg in de middag zijn we al in Torrey. We besluiten eerst in te checken bij het hotel en dan te bekijken wat we verder gaan doen. Ik had dit hotel, Capitol Reef Inn, al gereserveerd en een bevestiging per e-mail ontvangen hiervan. Echter…..er stond niets genoteerd maar gelukkig was er wel een kamer vrij. Ze vroeg ons of we de Kiva kenden en zei dat we als we die zagen, we die zeker zouden willen huren. We werden wel nieuwsgierig natuurlijk maar hadden geen idee wat een Kiva was en vroegen dit dus. Een Kiva is een kamer die door de indianen gebruikt werd voor ceremoniële activiteiten. Ze vertelde dat de eigenaar van dit hotel in 1996 samen met zijn broer was begonnen aan de bouw van deze Kiva. Zijn broer is enkele jaren daarna overleden maar hij heeft het toch afgemaakt. We kregen een sleutel en moesten er maar eens gaan kijken. De Kiva was vrij op het moment en tegen een bijbetaling konden we deze huren.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Kiva, Torrey</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Kiva-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We liepen er naar toe en als je het van een afstand ziet denk je dat het een ruïne is. Maar als je dichterbij komt zie je dat het een heel ingenieus bouwwerk is. Het is een rond gebouw opgetrokken uit allerlei soorten grote stenen. Er zit aan één kant een soort schuine gang aan die deels ondergronds loopt en daaraan vast zit weer een kleinere ronde ruimte. We hadden geen idee wat dit was en hoe het in elkaar zat, maar daar kwamen we later achter. We gingen naar binnen en waren gelijk verkocht. Wat geweldig is dit zeg! <br />
<br />
De kiva is heel ruim van binnen, er zit een keuken in, een ruime badkamer en een enorme woon-/slaapkamer. Dit is wel allemaal helemaal in stijl gehouden, dus veel hout en steen. In deze grote, ronde kamer zie je in het midden een trap uitsteken. Toen wij het kleed omhoog deden, zagen we een luik. Nieuwsgierig als wij zijn, gingen we dit later natuurlijk grondig onderzoeken. Maar eerst maar eens terug naar de receptie om de kiva te huren. Dat had ze natuurlijk ook wel verwacht, ze laat dit niet voor niets bekijken! <br />
<br />
Auto naar de kiva toe gereden via een stukje dirt road en de spullen naar binnen gedaan. Willem was al onder het luik aan het kijken natuurlijk. Onder het luik is een ronde, ondergrondse ruimte. Het deed een beetje “spooky” aan want het was pikdonker. Met zijn aansteker kon hij zien dat er wel overal waxinelichtjes stonden. Ook zag hij een lamp staan maar die kreeg hij niet aan. Na een beetje speurwerk, kregen we de lamp aan en konden we wat beter rond kijken beneden. <br />
<br />
Het was een vrij grote ronde ruimte waar je in terechtkwam met allemaal nisjes waar dus waxinelichtjes in geplaatst waren en in één nis lag zelfs een skelet van een vogel! Er was een rand gemaakt op zithoogte, men kon dus in een cirkelvorm zitten tijdens de rituelen. De gang liep schuin omhoog en was vrij laag, we konden niet echt rechtop lopen alleen aan het einde. Je kwam dan weer bovengronds in een kleinere ronde ruimte waar je door een deur naar buiten kon.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Onderaardse gang naar buiten</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/onderaardsegangnaarbuiten-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Na wat zoeken op internet, heb ik wel iets over het oorspronkelijke doel van de kiva kunnen vinden. Een kiva was een kamer die gebruikt werd door indianen voor religieuze rituelen, veel van deze rituelen hadden te maken met het “Kachina geloof”. Later werden de ruimtes door de Hopi en andere Pueblo volken, gebruikt voor spirituele ceremoniën. Alle ceremoniën begonnen in de kiva. De kiva was soms ondergronds, soms bovengronds aangelegd. Je moest er met een ladder in of op klimmen en dan ging je door een gat naar binnen. Deze handeling had voor de indianen een symbolische betekenis: als je in of op een kiva klom, klom je de wereld en dus het leven in! Elders lees je weer dat het gat het portaal symboliseert waardoor hun vroegste voorvaderen kwamen om de huidige wereld binnen te trekken. Wat de werkelijke betekenis is…….??? <br />
<br />
Een dorp had twee of meer kiva’s. De kiva’s werden beheerd door priesters. Elke kiva was het bezit van een aparte groep, vaak een clan of een genootschap. De Pueblo’s maakten binnen de stam deel uit van allerlei groepen. Ze waren lid van een clan, van een bepaald deel van een stam, een genootschap en een kiva (religieuze groep). Nadat wij de kiva grondig hadden bekeken, besloten we om vanavond te gaan barbecueën. Er was hier buiten om de kiva heen, ruimte zat.<br />
<br />
We hadden al gevraagd waar we boodschappen konden doen en toen hadden we gehoord dat als we vlees enzo wilden kopen, we naar Loa moesten, een plaats die 18 mijl verderop lag. Maar ach…..dat is hier niets en vinden ze heel normaal. Loa is op zich ook een kleine plaats maar er lag inderdaad een grotere supermarkt waar we wel zijn geslaagd voor een BBQ, houtskool, vlees, brood, saus etc. Iets verderop zagen we nog een paar leuke oldtimers staan dus natuurlijk weer even foto’s maken. En toen weer 18 mijl terug!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Oldtimers in Loa</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/OldtimersinLoa-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Terug bij de kiva, hebben we met allerlei hulpmiddelen zoals messen en vorken, geen gereedschap bij ons natuurlijk, de barbecue in elkaar gezet. We hebben heerlijk gegeten, vlees van de BBQ is toch zo lekker! Als we de kans krijgen, gaan we dit zeker nog eens doen deze vakantie.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">BBQ bij de Kiva</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/bbq-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Heerlijk buiten gezeten en zitten genieten van de kiva, we konden er geen genoeg van krijgen. Geen internet verbinding hier maar wel het bericht vast gemaakt. Na nog een grondige rondgang door alle ruimtes, zijn we lekker in onze grote bedden gedoken!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Heerlijk slapen in de Kiva</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/HeerlijkebeddenindeKiva-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Torrey UT – Green River UT (202 km) (23°C-38°C)</b> </span><br />
Na een hele bijzondere overnachting in de kiva, gaan we op weg naar Capitol Reef National Park. De parkingang ligt op 11 mijl vanaf Torrey. Voordat je bij het Visitor center bent, kom je al langs allemaal hele mooie punten zoals Chimney Rock, Goosenecks Overlook en The Castle. Bij het visitor center nemen we een plattegrond mee, betalen moeten we bij de ‘self pay’ aan het begin van de scenic drive. De scenic drive is ongeveer 10 mijl lang. Verder zijn er alleen onverharde wegen in dit park.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Chimney Rock</span> </div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ChimneyRock-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><i><b>Capitol Reef National Park</b> is 978 vierkante kilometer groot en sinds 1971 een nationaal park. Er is voor gekozen om hier een nationaal park van te maken om de natuurlijke rotsformaties die ontstaan zijn door erosie in stand te houden en om Indiaans erfgoed te beschermen. Het park heeft zijn naam te danken aan de Capitol Dome. Dat is een grote rots die op de koepel van het Capitol in Washington D.C. lijkt. De naam Reef komt van een hoof uitstekende heuvelrug die als natuurlijke barrière fungeert. In het noorden ligt Cathedral Valley, een woestijnlandschap met daarin hoog uitstekende zandstenen rotsen van 150 m die door hun vorm aan kathedralen doen denken. In het zuiden ligt het voornaamste geologische fenomeen, Waterpocket Fold, een rechte, 160 kilometer lange plooi in de aardkorst. De immense wanden van deze plooi bestaan uit rotslagen die zijn gevormd tijdens verschillende geologische tijdperken. De wanden zijn door krachten in de aardkorst helemaal schuin gedrukt waardoor de verschillende rotslagen zichtbaar zijn geworden</i>.</span><br />
<br />
<br />
Het is een schitterende weg, al die kleuren en vormen in die bergen, je weet af en toe echt niet wat je ziet! De bergen worden gekleurd door de mineralen die in de grond zitten, nou dat zijn er veel hier. Rood, oranje, grijs, wit, geel, gestreept in allerlei kleuren…..”Breath taking”! Heel opvallend is dat het landschap hier een stuk ruiger is dan wat we tot nu toe gezien hebben. Er liggen hier onder aan de bergen veel losse stukken rots in allerlei maten. Ook zie je hier soms hele gladde stukken bergwand en soms lijkt het net een gatenkaas.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Schitterende rotsformaties</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Schitterenderotsformaties-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Aan het einde van de scenic drive wordt het echt gaaf! Het gedeelte waar je dan komt heet “Capitol Gorge” en is een dirt road. Je rijdt hier echt vlak tussen de bergwanden door. Aan het eind van deze dirt road kom je op een parkeerterrein en kun je nog verder lopen. Dat hebben we gedaan, we liepen door een droge rivierbedding en zagen hier zelfs nog wat petroglyfen (symbolen waarmee geschreven werd) in de wanden en heel hoog ook een stuk tekst. Toen we hier beter naar keken, zagen we dat het een aantal namen waren. Hoe die daar gekomen zijn??? Het was hier heerlijk lopen in de schaduw van de bergen. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Capitol Gorge</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/CapitolGorge-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij het Historic Gifford Farmhouse Museum & Store. Bij het Visitor center hadden ze gezegd dat ze hier overheerlijke eigen gebakken pie verkochten en dat moesten we natuurlijk even testen. Nou inderdaad…..verrukkelijk! Je kon hier ook een aantal ruimtes bekijken waardoor je een indruk kreeg hoe de pioniers vroeger geleefd hebben. <br />
<br />
We volgen de weg verder en rijden de andere kant van Capitol Reef het park uit richting Hanksville. We waren hier bijtijds en dit bleek weer een stadje van niks. Wel een paar hotels maar we konden slechts één restaurant ontdekken. Aangezien het nog vroeg was, besloten we nog een eind door te rijden richting Green River. De weg wordt op een gegeven moment heel saai, een grijs landschap. Het leken wel heuvels die opgetrokken waren uit beton. Er was ook helemaal geen groen en ook geen verkeer. We schoten wel lekker op want er waren geen fotostops!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Het landschap was ineens grijs </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Alleswasineensgrijs-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Aangekomen in Green River, bleek dit wel een goede keus. Er waren hier genoeg hotels van bekende ketens en ook voldoende restaurants. We zien een leuk hotel aan de rivier, de Green River, en besluiten hier te gaan vragen of er een kamer vrij is. Het is het Best Western River Terrace, en er is een kamer vrij. Mooie, ruime kamer en we kunnen lekker buiten zitten met uitzicht op de rivier. Lekker wat zitten drinken en daarna een beetje geïnternet (gisteren geen verbinding dus nu even reacties kijken en bericht plaatsen) voordat we ons gingen opfrissen om wat te gaan eten. We belanden in het restaurant naast het hotel, Tamarisk. We eten hier een voortreffelijke filet Mignon. Nog lekker buiten gezeten voordat we met een voldaan gevoel deze dag weer afsloten!<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Green River UT – Moab UT (239 km) (28°C-38°C) </span></b><br />
Heerlijk geslapen en we kunnen hier in het hotel een hot breakfast eten wat we eerst gaan doen. We bestellen een omelet en gaan lekker buiten zitten. Rond het terras hebben ze allemaal speciale drinkbakjes met een soort nectaroplossing gehangen voor ‘hummingbirds’ (kolibries). Het was een komen en gaan, wat zijn die vogeltjes toch klein en die vleugeltjes gaan zo snel heen en weer dat je ze bijna niet ziet! Maar, wel gelukt om er een paar op de foto te krijgen en tussendoor nog ontbeten ook!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Hummingbirds </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/hummingbirds-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We pakken hierna onze spullen, checken uit en gaan weer op pad. Een klein stukje I70, daarna de 191 op richting Moab. Na enige tijd zien we de afslag naar de 313, de weg naar Dead Horse Point State Park en Canyonlands National Park. We gaan hier nu heen omdat het nog heerlijk vroeg is doordat we gisteren natuurlijk een stuk verder waren gereden dan de bedoeling was. Dead Horse Point is een klein, hooggelegen park en zeker de moeite waard om mee te pakken als je naar Canyonlands National Park gaat, het is maar een kleine omweg. <br />
<br />
Het bekendste uitzichtpunt is Dead Horse Point Overlook. Je hebt hier een schitterend uitzicht over de 600 meter later gelegen Colorado River die daar met een grote bocht om een rotsplateau heen draait. De smalste plaats is slechts 30 meter breed. Vroeger werden hier door cowboys wilde mustangs heen gedreven waarna de smalle doorgang met een hek werd afgesloten. De beste paarden werden getemd en de overige paarden werden gewoonlijk weer vrijgelaten. Op een dag is een groep paarden achtergelaten op het plateau zonder water en die zijn toen van de dorst gestorven. Het park dankt haar naam aan deze oude legende.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Dead Horse Point Overlook</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DeadHorsePointOverlook-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We hebben hier ondanks dat het heel mooi is, niet veel tijd nodig. We gaan terug naar de 313 en rijden verder naar Canyonlands National Park. Na ongeveer 6 mijl bereiken we het Island in the Sky district. We bezoeken eerst even het Visitor center voor een plattegrond en krijgen hier van een ranger wat tips over plaatsen die we zeker moeten bezoeken. Dat zijn Mesa Arch en Upheavel Dome. We mochten het park niet uit voor we in ieder geval foto’s hadden gemaakt van de arch!! Hij bracht het erg leuk, hij zei: als je deze arch ziet zeg je alleen maar “wauw”. We zullen zien of dit zo is!<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Canyonlands National Park</b> is 1.365 vierkante kilometer groot en is sinds 1964 een nationaal park. De Green River, de Colorado River en hun zijrivieren hebben zich gedurende miljoenen jaren een weg gebaand door het rotslandschap in Utah. Hierdoor is een bijna ondoordringbaar labyrint van kloven met talloze natuurlijke bruggen, bogen en de meest grillige rotsformaties ontstaan. De rivieren verdelen het park in drie gebieden met elk een eigen karakter. Het Island in de Sky district is het makkelijkst te bereiken en je hebt hier bij Grand View Overlook Point een spectaculair uitzicht over de omgeving. Het Needles District wordt gedomineerd door honderden rode rotsen of naalden waarnaar het is genoemd. Het zeer afgelegen Maze district is het meest ruige gedeelte van het park en kan alleen door terreinwagens en ervaren backpackers worden bezocht.</span></i><br />
<i> </i> <br />
Aangekomen bij de parking voor Mesa Arch, bleek je een korte hike te moeten maken van 0,8 km. Is natuurlijk niet echt lang maar met ca. 33ºC is het best pittig. Het was gelukkig maar een klein beetje klimmen en klauteren en aangekomen bij de arch bleek het meer dan de moeite waard te zijn. Het was inderdaad een gevalletje “WAUW”. Een prachtige arch met op de achtergrond de La Sal Mountains, deze zijn gemiddeld 3650 m hoog en te toppen zijn altijd besneeuwd. Om te zien hoe de arch aan de berg zat was ook zeer indrukwekkend. De arch kan nog duizenden jaren zo te zien blijven maar kan ook morgen naar beneden storten volgens één van de rangers.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Mesa Arch</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/MesaArch-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We gaan verder richting Upheavel Dome. Om hier te komen moet je een hike van 1,6 km maken. Genoeg water mee en lopen maar! Deze soms vrij steile trail brengt je naar de rand van een grote krater (ruim 460 m diep) in de markante rotsformatie Upheavel Dome. Lange tijd werd aangenomen dat deze krater is ontstaan nadat in de onderliggende zoutlaag een breuk was gekomen. Tegenwoordig wordt er echter van uitgegaan dat de krater het resultaat is van een meteorietinslag die ca. 60 miljoen jaar geleden heeft plaats gevonden. De vele kleuren die je hier ziet zijn wonderbaarlijk en verbluffend mooi. <br />
<br />
We rijden vervolgens naar de Grand View Point Overlook (1853 m). Je hebt hier een adembenemend uitzicht op een woest landschap waarin steile, ruim 300 meter hoge ravijnwanden trapsgewijs afdalen naar de in de diepte gelegen rivieren. Je kunt hier heel goed zien hoe erosie het landschap heeft gevormd. Door het verschil in hardheid van de diverse steensoorten is door de eeuwen heen onder invloed van diverse eroderende krachten, een grillig landschap ontstaan met een opvallend, haast surrealistisch kleurenpallet. In het zuiden kun je zelfs de Needles herkennen. Als je de Grand View Trail loopt van 2 mijl, kun je de puzzel vanuit ontelbare hoeken bekijken maar het is ook heerlijk om een rustig plekje te zoeken om het allemaal op je in te laten werken!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Grand View Point Overlook</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/GrandViewPointOverlook-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Het is nu al laat in de middag en we rijden maar eens richting Moab naar het hotel wat we al gereserveerd hebben, de Kokopelli Lodge. Terwijl we aan het inchecken waren, kwamen we erachter dat het een “smoke free facility” is. Zelfs buiten de kamer mocht niet gerookt worden! Nou is het prima dat dit soort hotels er zijn alleen…..wij zijn allebei rokers dus wij willen hier niet zitten. De dame die ons hielp was zo vriendelijk om ons de gelegenheid te geven om te kijken of er ergens anders plaats was als we het maar even lieten weten want dan kon ze de kamer aan iemand anders verhuren. <br />
<br />
Na een beetje rondrijden, hebben we een kamer gevonden in het Virginian Motel, hier mochten we zowel in als buiten de kamer roken. Gelijk maar even aan de vrouw van de Kokopelli Lodge doorgegeven en die vond het heel fijn en geen enkel probleem. ’s Avonds bij een Mexicaan gegeten, het was heerlijk maar we waren hierna allebei helemaal stuk en zijn er vroeg ingedoken. Volgens ons hadden ze slaapmiddel in het eten gedaan maar het kunnen ook de vele indrukken van vandaag geweest zijn!<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Moab UT (94 km) (33°C-36°C)</b> </span><br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Moab</b> is een plaats (city) in de Amerikaanse staat Utah. Het is de hoofdplaats van Grand County. Moab is van belang voor het toerisme naar de nabijgelegen woestijnachtige natuurgebieden Arches en Canyonlands. In het verleden was het stadje bekend als Uranium City vanwege de uraniummijnen. Ook vanadium, mangaan en potassium werden er gevonden. Deze industrie is echter geheel ingestort. Vanwege de pittoreske rotsformaties en het majestueuze landschap in de omgeving van Moab werden er veel films opgenomen, vooral westerns, als eerste Wagonmaster van John Ford (1949). Enkele andere voorbeelden: Once upon a time in the West (1968), Indiana Jones and the Last Crusade (1988), Thelma and Louise (1990) en Mission: Impossible II (2000).</span></i><br />
<i> </i> <br />
Vandaag hebben we lekker uitgeslapen! Op ons gemak koffie gedronken en de weblog bijgewerkt want dat was er gister niet van gekomen. We zijn eerst even bij een aantal supermarkten geweest en hebben weer de nodige proviand ingeslagen en ook wat lekkere dingen voor vandaag. We zijn hierna de Colorado Riverway opgereden. Dit is een scenic byway langs de Colorado Rivier, de weg voert je tussen schitterende rode bergwanden door. Regelmatig gestopt om even naar het gebeuren in het water te kijken. Er wordt hier veel geraft, groot woord want de rivier is tamelijk rustig dus ja, echt wildwatervaren is er niet bij.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Colorado Riverway </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ColoradoRiverway-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We zagen een zijweg naar Castle Valley en zijn hier ingereden. De rotsen deden de naam van de vallei eer aan want het leek inderdaad net of hier kastelen op de bergen stonden. Op een parkeerterrein langs de rivier lekker zitten eten en ondertussen naar de vele bootjes zitten kijken. Heel soms zat er een beetje versnelling in het water en dan hoorde je gelijk het nodige gegil! <br />
<br />
Terug naar Moab want we wilden lekker wat gaan drinken en een beetje bij de winkeltjes kijken. We vonden een leuk zaakje en bestelden een smoothie en een biertje. Ja…en toen kwamen we weer achter een leuk wetje in Utah! Omdat dit geen “privat club” was mocht er geen alcohol worden geschonken zonder dat er iets te eten bij geserveerd werd. Dit hadden we nog nooit meegemaakt maar goed, dan maar een bak chips met dipsaus erbij! <br />
<br />
Lekker een beetje lopen snuffelen bij de winkeltjes. Wat T-shirts gekocht waaronder een shirt made with 100% red dirt, een zogenaamd Dirt Shirt. Echt leuk en heeft inderdaad de kleur van de bergen hier. Je ziet hier veel winkels met indiaanse kunst en sieraden. En verder veel zaken die outdoor activiteiten organiseren zoals jeep tours, raften, hiken, mountainbiken en ga zo maar door.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Moab</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Moab-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We hebben allebei niet veel trek dus we doen het lekker makkelijk vandaag, een hap bij de Mac. Hier stond zo’n extreem dikke vrouw achter de balie dat we eerst allebei zoiets hadden van, jeetje….moeten we hier wel eten! Blijft natuurlijk ook niet zo goed dat junkfood maar een keertje, ach moet kunnen. En gelukkig hebben wij allebei niet de aanleg om zo ontzettend dik te worden. Terug in het hotel foto’s uitgezocht, verslag gemaakt en geplaatst, douchen en……….snurken!<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Moab UT – Blanding UT (347 km) (30°C-37°C)</span> </b><br />
Na de gebruikelijke rituelen, koffie drinken, ijs halen en tanken, rijden we de 191 op richting Blanding. Na een half uurtje zien we de voor ons bekende plek “Hole n”the Rock” waar we in 2005 ook zijn geweest. Er is wel het één en ander veranderd. Er zijn allerlei andere rariteiten bijgeplaatst en de dierentuin was in 2005 gratis toegankelijk maar nu moest je er voor betalen. Wel leuk om hier weer even rond te kijken!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Hole “N The Rock</span> </div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/HoleintheRock-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Hole n"the Rock</b>. In 1879 is deze uitsparing door de rotsmuur en een primitieve weg langs de steile wanden van de kloof, door een groep mormoonse kolonisten gemaakt. Ze waren op weg naar Zuidoost-Utah en konden niet verder bij de 600 m diepe kloof van de Glen Canyon. Ook een manier!! Er is hier van alles te zien, oude en rare auto’s, een nummerplaten verzameling, oude pompen en zelfs een kleine dierentuin. En natuurlijk ook weer een giftshop, twee zelfs en een General store.</span></i><br />
<i> </i> <br />
Het was een beetje vreemd weer vandaag, het was behoorlijk bewolkt en af en toe vielen er een paar spetters. We vervolgen de 191 en komen dan langs de Wilson Arch. Deze natuurlijke zandstenen arch is 91 feet lang en 46 feet hoog. Deze prachtige arch moest natuurlijk op de foto en dat duurde even want er waren hele groepen mensen aan het poseren in de arch en die wilden wij er niet op hebben. Maar het lukt wel met een beetje geduld om foto’s zonder mensen te maken!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Wilson Arch</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/WilsonArch-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Even hier voorbij is een zijweg naar Needles Overlook. De weg (22 mijl) voert je door open grasland naar het puntje van de mesa (een mesa is een brede berg of rots met een vlakke bovenkant) waar je uitkijkt over het hele Needles District. Helaas is het niet helemaal helder en kunnen we de Needles niet echt goed zien van hieruit. Het uitzicht was wel heel mooi. We rijden terug richting de 191 en nu begint het ook een beetje te onweren, moet toch niet gekker worden! <br />
<br />
Na ongeveer 10 mijl rijden we de 121 op, de Squaw Flats Scenic Byway. De weg volgt de loop van de Indian Creek richting de parkingang (ca. 34 mijl). Na 12 mijl komen we langs Newspaper Rock, een stuk rots bedekt met een zwarte laag. Er zijn honderden rotstekeningen (Petroglyfen) in gekrast door Indianen (Native Americans). Er staan mensen te paard op, wielen, wild en andere voorwerpen. Het lijkt inderdaad wel op een krant maar de reden voor de hoge concentratie petroglyfen blijft onduidelijk wat het ook wel weer mysterieus maakt!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Newspaper Rock</span> </div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/NewspaperRock-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
De weg loopt verder tussen de rode zandstenen canyon wanden door. Vlak voor de ingang is een onverharde weg naar de Needles Outpost. We zien dat we hier iets kunnen eten en rijden hier naar toe. Het lijkt een benzinestation annex winkel. Binnen verkopen ze wat kruidenierswaren maar we zien dat je hamburgers kan bestellen en dat zochten onze hongerige magen! Het stel wat deze plek runt lijkt zo uit de “fifties/sixties” te komen, van die oudere hippies. <br />
<br />
Eerst vonden we vooral de vrouw ietwat vreemd en verstonden haar ook slecht. Maar we kregen hele verhalen over de dieren die ze allemaal voerde, kolibries, wespen, bijen enz. Ze heeft een hele tijd met mijn fototoestel boven op een tafel gestaan om een foto te maken van een kolibrie maar die kwamen natuurlijk toen niet. De man was ondertussen de hamburgers op de BBQ aan het klaarmaken. En die waren toch lekker!!! Toen we weg gingen kreeg Willem een hand en ik een knuffel. Die onverwachte, leuke ontmoetingen zijn de slagroom op de taart!!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Needles Outpost </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/NeedlesOutpost-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">Het<b> Needles District</b> (Canyonlands National Park) ligt meer zuidwaarts en is te bereiken via Highway 191 (64 km) en dan nog eens 56 km over Highway 211. Het is een verlaten gebied. Het interessants zijn de honderden rode rotsen of naalden, waarnaar het is vernoemd.</span></i><br />
<i> </i> <br />
We gaan richting de ingang, we hoeven hier niet meer te betalen omdat we al toegang hadden betaald bij het Island in the Sky district, is altijd een paar dagen geldig. We bezoeken eerst even het Visitor center waar je vaak plattegronden en informatie kunt krijgen. En dan op pad, we zien leuke rotsen onderweg, leken wel paddenstoelen. Deze enorme laccolieten* hebben een hart van lava dat door verwering is blootgelegd en grillige vormen heeft aangenomen. Ook komen we langs een rots met de naam “Wooden Shoe Arch”, dat zag je inderdaad gelijk, net een klomp! Na enig zoeken vonden we ook een plek waar we de Needles goed konden zien. Je kunt er eigenlijk alleen dichtbij komen als je een 4WD auto hebt.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Laccolieten</span> </div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/laccolieten-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">*<b>Laccoliet</b> (v. Gr. lakkos = holte), een aan de bovenzijde koepelvormig gewelfd dieptegesteente, bestaande uit gestold magma. Een laccoliet lijkt, met de aanvoerpijp van het magma, op een paddenstoel. De koepelvorm is ontstaan doordat het via de aanvoerpijp toestromende magma zich op een diepte van ca. 1-3 km tussen de gesteentelagen perst en daarbij de bovenliggende lagen opduwt. Bekend zijn de laccolieten in het zuidoosten van Utah.</span></i><br />
<i> </i> <br />
We vonden het allebei een mooi stuk van Canyonlands maar het Island in the Sky district was wel veel meer de moeite waard om te bezoeken. Je kijkt ook wel heel anders op het gebied neer wat de vergelijking eigenlijk onmogelijk maakt. In de Needles sta je er tussenin terwijl je in het Island in the Sky district er van bovenaf opkijkt. Vooral het Grand View Point Overlook waar je zo prachtig uitkijkt over allerlei kloven maakte veel indruk. We hebben echter geen spijt van de omweg want de weg hier naartoe was schitterend mooi. We moeten de 34 mijl terug om weer op de 191 te komen richting Blanding. <br />
<br />
De lucht was zeer dreigend om te zien en het werd ineens wel erg slecht weer. Regen, onweer en harde wind! Het meest frappante was de zeer snelle daling van de temperatuur, dat hebben we nog nooit eerder meegemaakt. De temperatuur was 30°C en daalde in enkele minuten tijd naar 16°C! Nog geen kwartier later was het weer 22°C. Erg vreemd!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Slecht weer op komst!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/slechtweeropkomst-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Laat in de middag kwamen we aan in Blanding en zagen het hotel al snel liggen maar we wilden eerst ergens een paar biertjes halen. Nou….dat lukte niet, “no liquor between City limits”, kregen we te horen toen we het vroegen. We moesten naar een tankstation 3 mijl buiten Blanding. Beetje vreemd weer maar toch maar eerst even gaan halen. Daarna ingecheckt bij de Comfort Inn, grote, mooie kamer. Nadat we de foto’s van vandaag hadden bekeken, de reacties hadden gelezen en onszelf weer een beetje toonbaar hadden gemaakt, zijn we op ons gemak naar het restaurant naast het hotel gelopen. <br />
<br />
Om het hotel stonden allemaal oldtimers en om het restaurant oude landbouwwerktuigen. Tegenover het hotel bij een Trading Post nog meer oldtimers dus eerst even de nodige foto’s lopen maken. Maar toen eten, het restaurant heette ‘Old Tymer’ en we hebben hier een heerlijke steak gegeten. Na het eten nog een beetje rond lopen kijken in Blanding voor we terug naar ons hotel gingen. Het is hier erg rustig, weinig volk op straat.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Oldtimers bij ons hotel </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Oldtimersbijonshotel-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Blanding UT – Mexican Hat UT (205 km) (26°C-41°C)</b> </span><br />
Na het ontbijt checken we uit en gaan op weg naar Natural Bridges National Monument. Na een klein uurtje zijn we er. Eerst weer even naar het Visitor center om een plattegrond te halen en toegang te betalen. We horen hier dat alle drie de bruggen te zien zijn als je de scenic loop volgt en dan bij de overlooks die er zijn, een korte wandeling er naar toe maakt. Natuurlijk kun je er ook heel dicht bij komen via diverse trails, maar wij zijn niet van die hikers en zeker niet met deze hitte!!<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Natural Bridges National Monument</b> ligt aan state-95, 40 mijl ten westen van Blanding aan state-191. Via state-275 kom je bij het Visitor center. Het monument is een van de oudste monumenten in de States en werd in 1908 tot National Monument uitgeroepen. In het park liggen drie natuurlijke bruggen die door zijtakken van de Colorado rivier gevormd werden. Door het park loopt de 14 km lange Bridge View Drive, deze eenrichtingsweg voert je langs de drie uitkijkpunten vanwaar je de bruggen kunt zien liggen. Als je vanaf de uitkijkpunten de canyon inkijkt kun je pas goed zien wat voor een wirwar de rivier heeft gecreëerd.</span></i><br />
<i> </i> <br />
De eerste brug is de Sipapu Bridge. De op één na grootste natuurlijke brug ter wereld (Rainbow Bridge in Glen Canyon is de grootste). Vanaf het uitkijkpunt is hij redelijk goed te zien al valt hij wel wat weg tegen de rotsachtige achtergrond. Sipapu is een woord van de Hopi Indianen dat ‘opening tussen twee werelden’ betekent. Volgens een overlevering zouden de voorouders van de Hopi Indianen door deze poort naar onze wereld zijn gekomen. De brug is 67 m hoog en heeft een spanwijdte van 82 m. De bovenzijde van de brug is 16 m dik. Via een 1 km lange trail die je 180 m omlaag voert, is de brug beter te bekijken maar….dat zagen wij niet zitten want je moet ook weer omhoog! Qua ouderdom is Sipapu Bridge de middelste van de drie.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Sipapu Bridge </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/SipapuBridge-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
De tweede brug is de Kachina Bridge. Vlak bij deze brug zijn rotstekeningen gevonden die Kachina’s uitbeelden (Hopi dansers). Aan deze tekeningen dankt de brug zijn naam. Kachina Bridge is de jongste van de drie bruggen, dat kun je zien aan de robuuste bovenkant waarop de erosie nog niet zo veel grip heeft gehad. De brug is 64 m hoog en heeft een spanwijdte van 62 m. De bovenzijde van de brug is 28 m dik. Via een trail van 1,2 km (enkele afstand) met een hoogteverschil van ruim 150 m, kun je de brug bereiken. Er zijn enkele steile gedeeltes met ongelijke stenen trappen.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Kachina Bridge</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/KachinaBridge-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
De meest fragiele, elegante brug is de Owachomo Bridge. Het is de oudste van de drie bruggen en door erosie tamelijk smal aan de bovenkant. Owachomo betekent rotsmond en dit duidt op de rotsformatie bovenaan de oostzijde van de brug. De brug is 32 m hoog en de spanwijdte bedraagt 55 m. De bovenzijde is slechts 3 m dik. Vanaf het uitkijkpunt kun je de brug goed zien liggen maar het is zeer de moeite waard om hier naar toe te lopen. Je ziet de brug dan met de lucht eronder en dan is de brug veel mooier om te zien. De wandeling hier naar toe is eenvoudiger, de enkele afstand is 640 m en het hoogteverschil is 55 m. We zijn hier dus wel naar toe gelopen en hebben mooie foto’s kunnen maken! <br />
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Owachomo Bridge</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/OwachomoBridge-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We pakken nu de 261 naar Mexican Hat en worden dan weer verrast, de weg veranderd ineens in een gravel road, de Moki Dugway. De State Route 261 is 33 mijl lang en is grotendeels verhard, maar er is dus een 3 mijl lang gravelgedeelte. Alleen dit gedeelte wordt de Moki Dugway genoemd. Vanaf het punt waar wij er op gingen (1.958 m hoog) dalen we 335 m. Dit gaat via smalle bochten met een hellingspercentage van 10%. Ongeveer 8 mijl voor Mexican Hat kom je dan uit op 1.623 m. De uitzichten langs deze weg zijn spectaculair, Valley of the Gods en zelfs Monument Valley zijn te zien vanaf één van de uitkijkpunten.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Moki Dugway </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Moki-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Je zit dan ineens weer op geasfalteerde weg en hier bleek de zijweg te zitten naar de Valley of the Gods. Die zijn wij gewoon voorbij gereden! We zagen later dat het vanaf de kant waar wij vandaan kwamen niet stond aangegeven, alleen vanaf Mexican Hat stond een bord hier naar toe. Even verderop zagen we een bord staan richting Goosenecks State Park wat eigenlijk voor morgen op het programma stond. We besluiten om hier nu heen te rijden.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">Het loont zeer zeker de moeite om een kleine omweg te maken naar het <b>Goosenecks State Park</b>. Je komt er als je na Mexican Hat links afslaat, state 261. Na een kilometer weer links, state 316. Aan het einde van de weg is een parkeerplaats, hier tref je meestal indianen aan die Indian art verkopen. Bij het uitkijkpunt wordt je meteen duidelijk waar de naam van het park vandaan komt. Je ziet hier hoe de rivier een diepe geul in het landschap heeft uitgesleten. De rivier volgt geen rechte lijn maar meandert door het landschap. Op dit punt sta je ongeveer 300 meter onder de rand van de mesa die zich westelijk bevindt. De rivier stroomt nog eens 300 meter lager.</span></i><br />
<br />
Na 4 mijl bereiken we de parkeerplaats en lopen naar het enige uitkijkpunt en dan kun je alleen maar zeggen: AWESOME!!! Je weet echt niet wat je ziet als je hier naar kijkt. We hadden wel foto’s gezien op internet, maar de werkelijkheid overtreft alles. De rivier is de San Juan River, een zijtak van de Colorado River. Een stuk verder stroomt de rivier in Lake Powell, het stuwmeer achter de Glen Canyon Dam. De rivier heeft een diepe geul uitgesleten die rond de bergen slingert. De naam van het park, Goosenecks, is hier van afgeleidt. Gooseneck betekent namelijk grote hoefijzervormige bocht in een rivier. Het is nog gratis ook om dit moois te bekijken, al hadden wij hier met alle liefde elke prijs voor betaald! Echt een aanrader om hier naar toe te gaan!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Goosenecks State Park </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/GoosenecksStatePark-m-1.jpg" /></div>
<br />
<br />
We vervolgen de 261 naar Mexican Hat en besluiten dan via de 163 naar de Valley of the Gods te gaan. Een stukje om maar we wilden hier perse naar toe. Er loopt een dirt road doorheen maar deze is heel goed te berijden. We zijn geen echt slechte stukken tegengekomen.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">Het landschap van <b>Valley of the Gods</b> lijkt sterk op dat van het veel bekendere Monument Valley, dat zo’n 30 mijl verder naar het zuiden ligt. Ook in Valley of the Gods zie je schitterende rotsen die her en der verspreid staan in een verder leeg, weids woestijnlandschap. Via een 17 mijl lange onverharde weg kan je door de eenzame vallei heen rijden. De toegang is gratis, en er zijn geen bezoekersfaciliteiten. De weg begint vanaf Highway 163, ongeveer 5 mijl ten noorden van het gehucht Mexican Hat in het zuiden van de staat Utah. Na 17 mijl komt de weg uit op Highway 261. Je kan de route ook in omgekeerde richting rijden.</span></i><br />
<i> </i> <br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Valley of the Gods</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ValleyoftheGods-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We hebben hier weer echt genoten! Valley of the Gods lijkt erg op Monument Valley, de rotsformaties zijn misschien net iets minder spectaculair. Maar het voordeel hier is, dat het niet bekend is bij de gemiddelde toerist en het is hier dus heerlijk rustig. Wij zijn niemand tegengekomen tijdens onze trip. We waanden ons weer even “in the middle of nowhere”. We komen weer uit op de 261 en gaan nu echt naar Mexican Hat toe. <br />
<br />
We hebben hier al een hotel gereserveerd, de Hat Rock Inn. Maar, eerst komen we nog langs Mexican Hat Rock. Dit geologische wonder is gecreëerd door erosie. De aanhoudende stroom van zand, wind en water hebben de gebeeldhouwde zandsteen gemaakt tot wat het vandaag is. Zeker de moeite van een fotostop waard! En dan eindelijk in Mexican Hat waar we bij de Shell eerst een paar koude biertjes hebben gehaald. Ingecheckt in het hotel, de kamer is hartstikke leuk en netjes. En nu eerst buiten op de veranda een lekker koud biertje nuttigen, ah…..dat smaakt!! Terwijl Willem even een tukkie deed, heb ik lekker buiten het verslag al een heel eind zitten maken.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">En dan is er bier…</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/endaniserbier-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
’s Avonds zijn we op aanraden van de dame bij de receptie, gaan eten bij “The Swinging Steaks”. We hebben hier een heerlijke cowboymaaltijd gegeten bestaande uit: hamburgers, sla, toast en pinto beans. Echt verrukkelijk!! Het eten werd door een cowboy bereidt op open vuur. De BBQ kreeg elke keer een slinger en bleef dan heen en weer gaan. Vandaar de naam! Dit was om er voor te zorgen dat het vlees niet kon aanbranden. Terug in het hotel eerst de weblog bijgewerkt en toen nog een hele tijd heerlijk buiten gezeten.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">The Swinging Steaks </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/TheSwingingSteaks-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Mexican Hat UT – Tuba City AZ (241 km) (30°C-36°C)</span> </b><br />
Om zeven uur belden we al naar Nederland naar mijn moeder die jarig is vandaag. Het is daar natuurlijk al weer drie uur in de middag maar ja, tot ergens diep in de nacht wachten om haar ’s ochtends te kunnen bellen, trokken we niet. We hebben haar even toegezongen en onze belevenissen in het kort verteld. Ze had visite dus niet te lang gemaakt. In een zaakje naast het hotel zijn we gaan ontbijten en daarna uitchecken en op pad. Vandaag naar Monument Valley en dan door naar Kayenta.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Monument Valley</b>, bekend uit de western films, kale tafelbergen midden in een eindeloze rode woestijn. Ooit was Monument Valley, wat eigenlijk geen vallei is, een plateau ter hoogte van wat nu de toppen van de buttes zijn. Door erosie van wind en water zijn het losse zand en de zachtere zandlagen verdwenen en zijn de hardere rotsen blijven staan. De ronde hoge tafelbergen worden buttes genoemd. Tot 1300 n.C hebben de Anasazi in de vallei geleefd. Nu ligt het gebied in het Navajo Indian Reservation. Monument Valley is geen National Park of State Park maar is eigendom van de Navajo’s. </span></i><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Monument Valley </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/MonumentValley-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">De buttes zijn zo’n 300 meter hoog en zijn aan de voet breder dan de top. State 163 loopt vlak langs het park, vanaf de weg kun je een aantal buttes zien. Bij de kruising kun je links naar Gouldings Lodge, een motel, winkel en benzinepomp. Rechts van state 163, de toegangsweg van het park, kun je Indian art kopen in de houten stalletjes langs de weg. Bij het bezoekerscentrum kun je enkele buttens zien. De opvallendste, één met een uitsteeksel aan de linkerkant en één met een uitsteeksel aan de rechterkant lijkend op een duim, zijn The Mittens. De Left of West Mitten staat in Arizona de Right of East Mitten staat in Utah.</span></i><br />
<i> </i> <br />
In 2005 zijn we ook in Monument Valley geweest maar toen hadden we geen tijd om de Valley Drive te rijden. Als je aankomt vanuit Utah, heb je het bekende plaatje, de kaarsrechte weg met de silhouetten van de hoge rotsen aan de horizon. Een prachtig gezicht! We gaan eerst even bij de Gouldings Lodge kijken, er staan hier een paar leuke oude rijtuigen die je mooi kunt fotograferen met de buttes (een smalle berg of rots met een vlakke top) op de achtergrond. En natuurlijk kijken we ook even rond in de trading post.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Gouldings Lodge </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/GouldingsLodge-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We rijden vervolgens naar het Visitor Center alwaar de Valley Drive begint. Het is een 17 mijl lange, onverharde rondweg die in zeer slechte staat is. Opzettelijk denkt iedereen zodat je één van de jeeptours boekt bij de Navajo’s maar daar hadden wij geen zin in. Je schijnt hier ook behoorlijk voor in de buidel te moeten tasten! We rijden met een slakkengangetje want anders wordt je helemaal erg heen en weer geschud! Het eerste stuk is het ergste en hier heb je tegenliggers zodat je niet altijd even een beter stuk weg kan pakken. Bij de loop wordt het eenrichtingverkeer en kan je nog een beetje over de weg heen scharrelen om de slechtste plekken te vermijden. <br />
<br />
De weg voert langs diverse buttes, de eerste buttes die je ziet zijn gelijk de drie bekendste: West Mitten, East Mitten en Merrick Butte. Deze rotsen zijn ongeveer 300 m hoog. Ook een hele mooie is The Three Sisters, dit zijn drie dicht bij elkaar staande spires (een zeer smalle, hoge rots). De buttes zijn allemaal indrukwekkend en er zijn ook een paar schitterende uitkijkpunten zoals Artist Point waar je een weids uitzicht hebt over de vallei. Op elke parkeerplaats die je tegenkomt, staan Navajo vrouwen handgemaakte sieraden te verkopen. Er zitten echt prachtige stukken bij maar ik ben niet echt een sieradenmens dus helaas verdienen ze aan mij niet veel!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">The Three Sisters </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/TheThreeSisters-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Monument Valley staat bekend als het meest aansprekende voorbeeld van de overweldigende schoonheid van het woestijnlandschap in het zuidwesten van Amerika. Eerlijk gezegd waren wij meer onder de indruk van Valley of the Gods. Had misschien wel te maken met de drukte in Monument Valley en de conditie van de weg die echt bar slecht was. We verlaten Monument Valley aan de andere kant en zitten dan in Arizona. We zitten echter nog in Navajo Nation dus de klok gaat géén uur terug. In Navajo Nation doen ze niet mee aan “daylight saving time”. <br />
<br />
We waren al ontzettend vroeg in Kayenta en alhoewel het hotel wat we hadden gereserveerd er leuk uitzag, besloten we te vragen of we nog konden annuleren. We wilden eigenlijk nog een eind doorrijden. Gelukkig was het geen enkel probleem. We besluiten door te rijden naar Tuba City. <br />
Hier aangekomen zagen we dat dit wel een wat grotere plaats was. Dit zegt echter niet veel in Navajo Nation, er zijn bijna geen hotels en er is verder ook niet veel te doen! We zien in Main Street een Quality Inn en nemen hier een kamer, ziet er netjes en ruim uit. Er zat een restaurant op het terrein en daar hebben we ’s avonds gegeten. Dat was niet echt top, special of the day, een BBQ schotel, bleek een echte afknapper. Er zat praktisch geen vlees aan de kip en al helemaal niet aan de rib! Gelukkig hadden we er een gepofte aardappel bij zodat we nog iets binnen kregen. Maar…weer een mooie dag gehad en morgen gaan we door de Echo Cliffs naar Page.<br />
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Tuba City AZ – Page AZ (186 km) (29°C-38°C)</b> </span><br />
Willem las vanmorgen in de reactie van Bianca dat het jammer was dat we niet naar Coal Mine Canyon waren geweest. Na wat zoeken op internet en Google Earth, besloten we om hier alsnog heen te gaan. Maar eerst hebben we ontbeten in hetzelfde restaurant als waar we gister zo slecht hebben gegeten. Het ontbijt daarentegen was echt goed, lekkere toast met allerlei soorten marmelade en vers fruit en Willem een omelet met spek en toast. Voldaan gaan we op pad!!<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">De Navajo Indianen gaven <b>Coal Mine Canyon</b> de naam Honoo Ji, dat betekent ‘zaagtandvormig’, ‘met scherpe kartelranden’. De canyon stat dan ook vol met grillig gevormde hoodoos en rotspilaren die veel gelijkenis vertonen met de hoodoos die in het bekende Bryce Canyon National Park te vinden zijn. Wat Coal Mine Canyon zo speciaal maakt zijn de kleuren. De heldere rode, bruine, witte, grijze en zelfs blauwe tinten, zorgen voor een geweldig schouwspel. Helemaal boven in de canyon vind je ook een gitzwarte laag, dat is de koollaag waaraan de canyon haar naam te danken heeft.</span></i><br />
<i> </i> <br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Coal Mine Canyon</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/CoalMineCanyon-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Op de site van Ontdek Amerika hadden we een routebeschrijving gevonden en hierdoor reden we er zonder probleem in één keer naar toe. Het is geweldig dat Bianca dit aan ons heeft doorgegeven want wij hadden nog nooit iets over deze plek gelezen (zoveel speurwerk verricht maar je kan niet alles weten) en het staat ook nergens aangegeven hier. Je bereikt deze plaats door de State Route 160 naar (of zoals in ons geval vanaf) Tuba City te nemen en daar de State Route 264 in zuidelijke richting. Na 16 mijl moet je kort voor mijlpaal 337 linksaf via een onverharde weg. Deze weg is goed begaanbaar. Als eindpunt moet je de windmolen aanhouden die maar een paar meter van de rand van de canyon af staat. <br />
<br />
Aangekomen bij de windmolen, parkeren we de auto en lopen naar de rand toe en dan, je “bek” valt open!!! Wat is dit wonderlijk mooi, je weet niet wat je ziet. Je staat aan de kop van de canyon die bestaat uit vijf zogenaamde “fingers”. Je kan heel ver de canyon inkijken vanaf deze plaats. We zijn er zowel links als rechts omheen gelopen en soms kon je via enkele uitstekende plateaus wat dichter bij de hoodoos komen. Beneden zag je wel een soort pad lopen maar daar zijn we niet heen gegaan, veel te steil om hier af te dalen! Dit is een weer een meesterwerk van moeder natuur, spectaculair!!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Windmolen bij Coal Mine Canyon </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/windmolen-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We vervolgen onze weg richting Page. De weg voert ons door de Echo Cliffs en uit Navajo Nation. Het is nu wel ineens weer een uur vroeger, heel mooi….weer meer tijd om van al dit moois te genieten! Vroeg in de middag zijn we al vlakbij Page en we zien hier een grote Walmart liggen. We hebben hier even heerlijk rond lopen struinen. In Navajo Nation kom je bijna geen behoorlijke winkel tegen. Er is toch verschil te bemerken tussen de omstandigheden in dit reservaat en de rest van Utah/Arizona, de huizen zijn allemaal wat simpeler, bijna geen winkels, weinig hotels, weinig restaurants en veel meer rommel op straat! Dat is nu we er uit zijn ineens weer een stuk minder. Blijft een beetje vreemd want ook hier zie je overal borden staan over boetes voor “littering” en die zijn niet weinig! Hierna gaan we richting de Glen Canyon Dam, deze wilden we erg graag zien. In 2005 hebben we de Hoover Dam bezocht en dat vonden we ook heel interessant.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">De <b>Glen Canyon Dam</b> is een stuwdam van de rivier de Colorado bij Page in Arizona. Het doel van de dam is het verstrekken van water opslag voor de zuidwestelijke Verenigde Staten en om elektriciteit op te wekken voor de in de regio’s groeiende bevolking. Er ontstond een groot stuwmeer, het Powellmeer. De Glen Canyon Dam is 216 m hoog, 475 m lang en 91 breed. Het bestaat uit acht 155500 pk (116.000 kW) Francis turbines. Acht penstocks gaan via de dam over het water naar de turbines. Net stroomafwaarts van de dam is een boog brug, die voert langs de weg US Route 89 Arizona. De Glen Canyon Dam brug is voltooid in 1964. Het is de vierde hoogste brug in de Verenigde Staten. Voordat hij en de Navajo Bridge gebouwd werden was het 192 km rijden naar de andere kant van de canyon.</span></i><br />
<i> </i> <br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Glen Canyon Dam</span> </div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/GlenCanyonDam01-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
De eerste ontploffing die diende om de canyon breder te maken, was in oktober van het jaar 1956 en dit was tevens de officiële start van de bouw van de dam. In 1959 was de brug over de canyon gereed, die hebben ze hier eerst gebouwd om de materialen voor de bouw van de dam en de stad Page snel aan te kunnen voeren. Een jaar later, in 1960, is men begonnen met het storten van het beton voor de damwand. We zagen later op de dam zo’n bucket staan waarmee ze dat deden, daar kon 24 ton in en er zijn er in totaal zo’n 40.000 van leeg gestort! <br />
<br />
We hebben een toer geboekt en dat was heel gaaf. We zijn een stuk over de dam heen gelopen en vervolgens zijn we met een supersnelle lift een gigantisch eind naar beneden (te vergelijken met ongeveer 52 verdiepingen) gegaan. We kwamen toen in een gang waar het slechts 15ºC was, dat was echt heerlijk na de hitte van buiten. We zijn ook in de Power Plant wezen kijken. Acht turbines staan hier en daar zijn er zes van constant in gebruik om elektriciteit op te wekken.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">De Power Plant </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/PowerPlant-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We gaan hierna richting het hotel, de Rodeway Inn, in Page. We hebben een kamer op de tweede verdieping, groot en netjes. Voor de kamer hebben we een zitje en kunnen dus lekker buiten zitten. We hebben een beetje in de buurt rondgekeken bij wat winkels en een restaurant gezien waar we vanavond gaan eten. Maar eerst een beetje relaxen! Alvast weer een deel van het verslag gemaakt, daarna opfrissen en lekker op ons gemak naar het restaurant gelopen. <br />
<br />
De Dam Bar & Grille is een leuke zaak met als thema de Glen Canyon Dam. Één van de wanden was de damwand en er hingen overal prachtige foto’s van de dam. Heerlijk gegeten buiten op het terras waar we ook heerlijk na het eten een sigaretje mochten roken! Terug op de kamer het verslag afgemaakt en geplaatst en daarna lekker buiten wat zitten drinken, nog steeds heerlijk weer!<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Page AZ (54 km) (37°C-39°C) </span></b><br />
Vandaag uitgeslapen!! Na een paar bakken koffie zijn we naar de touroperator gelopen, Antelope Canyon Tours van Roger en Carolene Ekis. Deze zat in de zelfde straat als waar ons hotel lag, een paar honderd meter verderop. We hadden al geboekt vanuit Nederland en moesten alleen nog even betalen. Vlak voor vertrek begonnen ze met het indelen van de wagens. Je zit met 14 personen in een wagen, een grote open jeep. Het eerste stuk is gewoon over geasfalteerde wegen (89 en 98) maar daarna wordt het echt leuk! Het laatste stuk naar de canyon toe is een zanderige dirt road, en scheuren dat ze doen! Met zo’n 10 minuten ben je er.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Antelope Canyon Tours</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/AntelopeCanyonTours-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Antelope Canyon</b> bestaat uit twee kleine canyons, genaamd Lower Antelope Canyon en Upper Antelope Canyon. Het gaat hier om zogenaamde slot canyons. Dit zijn smalle kloven die door water of modder zijn uitgesleten. De Antelope Canyons liggen in een Navajoreservaat in de buurt van het dorp Page in Arizona, vlakbij Lake Powell. De Upper Antelope Canyon is zo’n 400 meter lang en 44,3 meter diep. Hier zijn bijzondere lichteffecten te zien, doordat op een aantal plaatsen de zonestralen door smalle openingen naar binnen schijnen. Lower Antelope Canyon ligt een paar kilometer verderop. Deze canyon is veel smaller en moeilijker te bereiken. De canyons zijn ontstaan door erosie. Doordat er tijdens de Moessonseizoenen modderstromen ontstaan, werd de doorgang uitgesleten. Daarnaast heeft de wind haar werk gedaan. De zachte steensoorten werden hierdoor afgesleten en de hardere soorten gepolijst.</span></i><br />
<i> </i> <br />
Als je bij de canyon aankomt, zie je alleen een enorme spleet tussen de bergen en het is bijna onbegrijpelijk dat hier zoveel moois achter zit. Je gaat als groep naar binnen en wordt verzocht bij de gids te blijven. Ze vertelde veel over de verschillende ruimtes waar we in kwamen. Ze heeft met mijn camera verschillende foto’s gemaakt wat helemaal niet erg was! Zij weten precies waar je de mooiste plaatjes kan maken. Aan het eind van de canyon kregen we te horen dat we op eigen gelegenheid terug mochten lopen door de canyon naar de wagens. Nog heel veel foto’s kunnen maken ondanks dat het nogal druk was. <br />
<br />
We waren allebei heel blij dat we dit gedaan hadden ondanks dat het best toeristisch is. Er vertrekken wagens vol met mensen naar deze canyon toe. Je moet foto’s maken over de hoofden van anderen heen maar dat is ons erg meegevallen. Toch nog veel mooie plaatjes kunnen maken! De lichtval was op dit tijdstip (rond het middaguur) inderdaad heel erg mooi. In één van de ruimtes gooide ze zand omhoog en je zag dat heel mooi naar beneden dwarrelen in een lichtstraal. Een tip die we kregen was dat je moest zorgen dat je zelf in de schaduw stond en dan moest je omhoog fotograferen zonder dat je de lucht zag en zonder flits. Je zou dan de mooiste kleuren krijgen en dat klopte echt.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Antelope Canyon</span> </div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/AntelopeCanyon-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We hebben alleen de Upper Antelope Canyon bekeken. Dat was al zo indrukwekkend dat we niet ook nog de Lower zijn gaan bekijken. Die bewaren we wel voor een andere keer. Terug in Page zijn we eerst wat gaan eten en hebben toen de auto gepakt richting Lake Powell. We zijn er een aardig eind langs gereden maar op een enkel View Point na, kun je er niet echt bijkomen. Of je moet naar één van de havens toe gaan maar dan moet je fee betalen. We zijn hierna nog een eind langs de Colorado River gereden en kwamen hier een Scenic View tegen. We moesten een stuk naar beneden lopen en met ruim 38 graden valt straks dat terug naar boven natuurlijk helemaal niet mee. Het was de moeite waard, we hadden hier een prachtig uitzicht over de Glen Canyon Dam en de Colorado River. De klim naar boven was inderdaad zwaar en we stikten gelijk van de dorst, weer een halve liter water achterover geslagen!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Glen Canyon Dam </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/GlenCanyonDam02-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
’s Avonds zijn we weer bij de Dam Bar & Grille gaan eten. Het ging vanavond niet helemaal goed maar het was wel weer lekker. Het was nog steeds erg heet, nog ruim 32 graden. De luchtvochtigheid was hier ook wat hoger dus….lekker zweten! Terug in het hotel maar weer even lekker douchen, log bijwerken, wat drinken en sluiten weer voor vandaag.<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Page AZ – Hurricane UT (285 km) (31°C-42°C)</span> </b><br />
We vertrekken weer bijtijds vandaag en gaan richting Kanab. We passeerden eerst de Glen Canyon Dam en reden vervolgens nog een eind langs Lake Powell. De weg boog toen af en na ongeveer een half uur zaten we weer in Utah. De klokken moesten weer een uur verder. De weg voert ons door het Grand Staircase-Escalante National Monument. Dit is een gebied van 7.571 km2 in het zuiden van Utah. President Bill Clinton heeft het gebied aangewezen als National Monument in 1996 in het kader van de Wet Oudheden. <br />
<br />
Na Kanab, een leuk westernstadje, rijden we verder richting Mount Carmel Jct. We hadden voor deze weg gekozen om naar het Coral Pink Sand Dunes State Park te gaan. We lazen gister echter dat dit overdag niet echt bijzonder is om te bekijken. De zandduinen zijn op zijn mooist bij zonsondergang en daar gingen we niet op wachten. We rijden dus door richting Springdale. We wisten dat deze weg een stuk door Zion National Park ging maar hadden ons niet gerealiseerd dat we moesten betalen. Dat was wel zo en we besloten om Zion dan ook maar te bezoeken. Het is tenslotte een schitterend park! En eigenlijk hadden we toch al mazzel want de Kolob Terrace Road liep er ook doorheen maar daar zit geen bezoekerscentrum en die zijn we dus ook gewoon zo afgereden, stout hé!<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Zion National Park</b>, in 1919 uitgeroepen tot nationaal park, ligt midden in het rotsachtige hart van het canyonland in Zuid-Utah. Hier toont de natuur zich in haar meest dramatische gedaante. Het park is een ontzagwekkende opeenvolging van torenhoge zandsteen-monolieten, smalle sleufcanyons, snelstromende rivieren en beken, een dichte vegetatie en een rijke dierenwereld. Zion dankt zijn unieke karakter en faam aan de magnifiek verweerde afzettingsgesteenten. In de omgeving zijn acht verschillende gesteentelagen te onderscheiden, die allemaal zijn afgezet in een tijdsbestek van 200 miljoen jaar. Geologische instabiliteit en veranderingen van klimaat en topografie, leidden ertoe dat achtereenvolgens binnenzeeën, meren, rivieren, beken, vulkanisch puin en zelfs een woestijn met heuse duinen hun sporen achterlieten in het gebied. Met name de woestijn was verantwoordelijk voor de vorming van het dominante moedermateriaal in het park: de steil oprijzende kliffen van beige tot roze Navajozandsteen die in Zion een hoogte van ruim 670 m bereiken.</span></i><br />
<i> </i> <br />
Een deel van de SR 9 wordt gevormd door de 1711 meter lange smalle Zion Mount Carmel tunnel. In 1930 is men met de bouw van deze tunnel begonnen en het heeft twee jaar geduurd voordat hij klaar was. We stonden hier in een file! Dit zal waarschijnlijk veroorzaakt zijn door een camper of bus. De tunnel is weliswaar tweebaans, maar twee brede campers kunnen elkaar niet passeren. Van tijd tot tijd wordt de tunnel daarom even afgesloten om, tegen een vergoeding van 10 dollar per brede auto, campers en bussen door te laten.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">File in Zion National park </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/fileinZionNationalPark-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We parkeren de auto bij het Visitor Center en pakken hier de Shuttle Bus. We gaan de eerste stops voorbij want we willen eerst wat eten. We stappen uit bij de Zion Lodge en eten hier een broodje hamburger. Daarna pakken we de Shuttle Bus weer en rijden door naar het eind, de Temple of Sinawava. Deze berg is vernoemd naar een indiaanse god. De eerste bewoners van het gebied waren de Paiutes-indianen. Deze leefden hier in deze omgeving tot halverwege de negentiende eeuw. We zijn hier naar de rivier, de Virgin River, gelopen waar het heerlijk koel was. De temperatuur is al weer gestegen naar 40 graden dus dit was een welkome afkoeling! Dankzij de Virgin River groeien er veel bomen, planten en cactussen in de Zion Canyon. Het is een erg groene canyon. <br />
<br />
Bij Weeping Rock zijn we weer uitgestapt en na een korte wandeling, helaas wel omhoog, bereik je deze rots. Het is een wonderlijk gezicht, water wat misschien al duizenden jaren door de berg is vastgehouden, komt er hier in fijne straaltjes weer uit. De volgende halte waar we uitstappen is The Grotto. Hier heb je een prachtig gezicht op “The Great White Throne”, een bijna witte berg die tussen de roodgekleurde “The Organ” en “Angels Landing” instaat. Het was ondertussen al behoorlijk laat geworden en we besloten om het voor gezien te houden. In 2005 hadden we Zion al uitvoerig bekeken tenslotte.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Zion National park</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ZionNationalPark-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Terug naar het Visitor Center, auto gepakt en op weg naar Hurricane. Eerst door Springdale waar we in 2005 hadden overnacht. Het hotel herkenden we direct. Vlak na het hotel was een veld waar toen een paar longhorns stonden maar die waren weg, er stonden nu herten. En toen kwamen we weer door Virgin waar we aan het begin van onze rondreis de Kolob Terrace Road hebben gepakt. Bij Fort Zion, de trading post hadden we hele mooie skulls gezien, we hebben toen enorm staan twijfelen of we er wel of niet één zouden kopen. Nou….nu niet meer getwijfeld maar een mooie gekocht. Hoe we hem thuis krijgen zien we wel! <br />
<br />
We zijn pas om acht uur bij het hotel, de Comfort Inn, in Hurricane. Snel de spullen op de kamer gezet die overigens weer netjes en ruim is, en toen op zoek naar wat te eten. Bij de receptie had ze ons een restaurant aangeraden wat 6 mijl verderop lag. Hier aangekomen bleek het hartstikke dicht te zijn! Via de tomtom hadden we er nog één gevonden maar ook die bleek dicht. Toen maar terug naar Hurricane en hier vonden we uiteindelijk Ted & Allen’s Sport Grill. De receptioniste had gezegd dat er niets zat in Hurricane maar we hebben hier gelukkig nog wat kunnen eten. Terug op de kamer foto’s van vandaag bekeken en het verslag gemaakt en geplaatst.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Ted & Allen’s Sport Grill</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ted02-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Hurricane UT – Pioche NV (243 km) (33°C-42°C) </span></b><br />
Na een paar koppen koffie en wat boodschappen bij de Walmart, rijden we richting Quail Creek State Park. We hadden gisteren gezien toen we op zoek waren naar een restaurant, dat als we hier door heen reden, we dan heel goed uitkwamen voor Red Cliffs Recreation Area. In Quail Creek State Park is een heel groot meer waar al heel wat boten op aan het varen zijn. Als we even op een parkeerplaats staan te kijken, zien we steeds meer pick-ups met aanhangers met boten aankomen. Te water laten gaat erg makkelijk, ze rijden een schuine helling achteruit af, met aanhanger en al het water in en klaar is kees!<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Quail Creek State Park </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/QuailCreekStatePark-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We gaan verder richting Leeds en moeten dan onder twee heel smalle bruggetjes door en zijn vlak daarna in Red Cliffs Recreation Area. Een klein park met veel picknick plaatsen. Het was hier uitgestorven, geen mens tegengekomen! Het was wel al weer 42°C maar we hebben hier toch een paar heerlijke wandelingen gemaakt. Veel chipmunks gezien, dat zijn toch zulke grappige beestjes. Ze waren best schuw maar een paar stukjes brood en we konden toch nog wat leuke foto’s van ze maken. Een klein maar wel heel mooi park!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Red Cliffs Recreation Area </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/RedCliffsRecreationArea-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We gaan verder richting St. George om naar Snow Canyon State Park te gaan. We rijden door prachtige nieuwbouwwijken van St. George. Allemaal wat luxere wijken met aparte ingangen en ommuurd met stenen muurtjes. Alle wijken hebben ook een eigen naam. En dan sta je ineens voor het Snow Canyon State Park.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">Ongeveer 180 miljoen jaar geleden was een groot deel van het gebied dat nu de staat Utah is, bedolven onder een dikke laag zand. Door het enorme gewicht werden de onderste lagen samengedrukt; de rotslagen die hierdoor werden gevormd worden nu Navajo Sandstone genoemd. Navajo Sandstone is heel licht van kleur, je ziet vooral witte en oranje tinten. Water, vorst en wind hebben in de rotslagen talrijke canyons uitgeslepen; een van die canyons is nu bekend als <b>Snow Canyon State Park</b>. Tot twee keer toe is, nadat in de nabije omgeving een uitbarsting plaatsvond, lava door deze canyon gestroomd; de eerste keer is 2,5 miljoen jaar geleden, de tweede keer gebeurde dat – in geologisch opzicht nog zeer recent – ongeveer 10.000 jaar geleden. Je treft in het park dan ook op diverse plaatsen hele donkere basaltlagen aan. Dankzij de prachtige combinatie van de verschillende gekleurde rotslagen is Snow Canyon een heel fotogeniek park. De naam van het park heeft niet, zoals soms wordt gedacht, met sneeuw te maken. Het park is vernoemd naar de 19e eeuwse pioniers Lorenzo en Erastus Snow.</span></i><br />
<i> </i> <br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Snow Canyon State Park</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/SnowCanyonStatePark-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Ook in dit park komen we weer niemand tegen, het is echt ongelooflijk dat het zo rustig is in al die staatsparken want de één is nog mooier dan de ander! Door dit park is heel lang gelden twee keer lava gestroomd. Je hebt hierdoor een enorme variëteit aan kleuren, je ziet zwart, rood, geel, wit, grijs en dan allerlei kleuren groen van de planten die hier groeien. We zien ook zandduinen en toen we hier in liepen, branden we onze voeten haast. Het zand was echt kokend heet! Ook het asfalt, voelden we later, was zo heet, daar kon je met gemak een eitje op bakken! <br />
<br />
Ook hier hebben we weer veel chipmunks gezien en ook een soort kwartels. Er was er zelfs één met jongen, die renden allemaal heel hard achter mama aan toen wij er aan kwamen. Heel leuk om te zien. We vervolgen onze weg, geen hotel geboekt voor vanavond dus we moeten zoeken. Veyo, Enterprise, Panaca…..allemaal kleine plaatsjes waar we geen enkel hotel konden ontdekken. We besloten om door te rijden naar Pioche in Nevada. Op internet hadden we hier wel een leuk hotel gezien. <br />
<br />
We vonden het hotel heel snel, het Overland Hotel & Saloon, er was een kamer vrij en die hebben we dus genomen. Eerst even wat gedronken in de saloon, een echte ouderwetse saloon, en weer in Nevada dus ook de nodige gokautomaten. We besloten de spullen naar de kamer te brengen en dan een beetje rond te gaan kijken. We moesten een lange trap op en toen we boven kwamen waren er meer kamers dan we hadden verwacht. Wij moesten ergens naar achteren en toen we de kamer ingingen zagen we dat we eigenlijk twee kamers hadden met drie grote bedden. We konden dus uitzoeken waar we gingen slapen! Het zag er keurig uit.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Overland Hotel Saloon</span> </div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/OverlandHotelSaloon-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Bij de receptie gevraagd waar we hier konden eten en dat bleek één zaakje te zijn aan de overkant van het hotel. We zijn eerst een beetje rond gaan kijken. Pioche is een oud mijnwerkersstadje met een nogal gewelddadig verleden lazen we later. In 1864 werd er voor het eerst zilver gevonden in de buurt van Pioche door een Paiute Indiaan. In 1868 heeft een financier uit San Francisco, Francois L.A Pioche, claims gekocht en een smelterij gebouwd, dit vormde de Meadow Valley Mining Company. <br />
<br />
Het mijnkamp werd ‘Pioche City’ genoemd en dit werd later Pioche. Het stadje was in het begin van 1870 de grootste mijnbouwstad in zuidoost Nevada. Het inwonersaantal werd in 1871 geschat op 10.000. De stad werd al snel bekend als de ‘toughest town’. Doordat er verwarring bestond over de exacte locaties van mijnclaims, besloten mijneigenaren om bewakers in te huren. Er werden gewapende mannen ingehuurd voor $ 20,00 per dag, een betere investering voor eigenaren dan telkens naar de rechtbank te moeten. Geweren waren de enige wet, en Pioche liet Bodie, Tumbstone en andere beter bekende gewelddadige plaatsen verbleken! Het verhaal gaat dat er al 75 mannen waren begraven voordat er iemand in Pioche tijd had om op natuurlijke wijze dood te gaan. Bijna 60% van de moorden die gerapporteerd zijn in Nevada gedurende de periode 1871-72 heeft plaatsgevonden in en nabij Pioche. <br />
<br />
Pioche is eigenlijk al een beetje een ghost town, er staan veel lege panden. Volgens de cijfers heeft Pioche nu nog maar 900 inwoners, heel andere getallen dan vroeger! We zien hele oude shops met antiek en andere ‘zooi’, een beetje Winkel van Sinkel idee, een bank, een rechtbank, een postkantoor en zelf nog een ander hotel. Dit bleek echter niet meer open. Ook een mooi theater en een bioscoop die dicht waren, zonde want daar was best nog wat van te maken.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Thompson’s Opera House </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/ThompsonsOperaHouse-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Maar nu gaan we eerst eten. Het Silver Café is de enige gelegenheid hier, het ziet er heel simpel en oud uit binnen. Maar….we eten hier weer overheerlijke hamburgers. Terug op de kamer hebben we wel alvast het bericht gemaakt en de foto’s uitgezocht maar we hebben hier geen verbinding dus, vertraagde plaatsing! Vandaag vroeg onze supergrote bedden ingedoken.<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Pioche NV – Boulder City NV (440 km) (29°C-46°C) </span></b><br />
<span style="color: #ffe599;"><i><b>Cathedral Gorge State Park</b> ligt vlakbij Panaca in Nevada. Het park is ca. 7 km2 groot, ligt 1500 m boven de zeespiegel en is sinds 1935 een staatspark. Je vindt hier mooie kleiformaties die door de elementen gevormd zijn. Er zijn zelfs slotcanyons te vinden waar je heel goed door heen kunt lopen. Deze canyons zijn ooit als kleedkamers gebruikt door acteurs en actrices toen er een voorstelling van Shakespeare werd opgevoerd.</i> </span><br />
<span style="color: #ffe599;"><br /></span>
We zitten één keer languit vallen van Cathedral Gorge State Park en we zijn hier al heel vroeg. We bekijken eerst Miller Point, een deel wat apart ligt. Vanaf hier heb je schitterend uitzicht over het park. We zien weer een totaal ander landschap dan wat we tot nu toe gezien hebben, de natuur is echt heel veelzijdig! Je kunt hier met een trap een heel eind afdalen en dat hebben we gedaan. We konden zo hele mooie foto’s maken van de kleiformaties.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Miller Point </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/MillerPoint-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We rijden vervolgens door naar de officiële ingang van het park en bij het Visitor Center hebben we eerst even de toegang betaald en een plattegrond opgepikt. Er was maar één weg en die volgen we tot we een bordje zien staan met “Moon Caves”. We gingen kijken wat dit was en dit was echt ontzettend gaaf! Er waren hier verschillende slotcanyons waar je helemaal doorheen kon lopen. We hebben hier heerlijk rond lopen struinen, echt onwijs gaaf! Je kon er soms haast niet tussendoor maar een beetje persen en je kon weer verder. Het is wonderlijk om te zien hoe dit allemaal gevormd is, je ziet hele gladde wanden, gaten, spleten, hoodoos die soms in de lucht lijken te hangen…..in één woord: wauw!! Het is echt meer dan de moeite waard om dit staatspark te bezoeken.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Cathedral Gorge State Park </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/CathedralGorgeStatePark-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We waren hier bijna niet weg te slaan maar op een gegeven moment zijn we toch maar weer eens op pad gegaan. We rijden verder richting Caliente, een oud spoorwegstadje. Hier was eigenlijk niet veel te zien, een heel mooi station maar meer eigenlijk niet. Niet van die leuke oude gebouwen zoals in Pioche. We stoppen op een parkeerplaats naast het Shady Motel en Willem probeerde of hij hier een internetverbinding tot stand kon brengen en ja hoor….gelukt! We hebben dus even het bericht van gisteren op de weblog gepubliceerd. <br />
<br />
Net na de middag begon het een beetje te regenen, van die hele grote druppels, en ook zagen we flitsen en hoorden wat gerommel in de verte. We kregen lichtsignalen van een ons tegemoetkomende automobilist en even later zagen we waarom dat was. Aan beide zijden van de weg was een bermbrand. We hoorden later dat de bliksem was ingeslagen. We hebben geprobeerd om 911 te bellen maar hadden allebei geen bereik. We waren iets voorbij de brand gestopt en zijn weer omgedraaid en teruggegaan. Er waren ondertussen een viertal andere auto’s aanwezig en een paar mannen liepen richting de brand. Ze gingen blussen door er zand op te gooien. Een andere man belde 911 dus de brandweer zou ook worden gewaarschuwd. Ze waren met zo’n man of zes, zeven aan het blussen waaronder ook Willem (ineens bij de vrijwillige brandweer!). Maar het was met succes, ze hebben het kunnen blussen. Het was een geweldige actie want het is hier zo droog dat het met gemak een enorme brand had kunnen worden!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Brand langs de weg </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/Bermbrand-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Iedereen gaat na een slok water weer op pad alsof er niets gebeurd is en wij ook. Het was prachtig om te zien hoe eigenlijk iedereen als vanzelfsprekend actie ging ondernemen! We hadden besloten om vandaag door te rijden naar Boulder City dus we moeten nog een eindje. We passeren de Pahranagat National Wildlife Range en zien een weg die er doorheen loopt en besluiten deze te nemen. Helaas kunnen we de weg niet echt ver volgen want na enkele mijlen is deze afgesloten met een hek. Hier staat op: “Road closed due to Nesting Birds”. We hebben helaas geen bighorn sheeps gezien want dan moet je veel dieper het terrein op. We zagen echter geen andere wegen waar we in konden.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">De Desert National Wildlife Range (NWR) is een beschermd natuurgebied beheerd door U.S. Fish and Wildlife Service en ligt ten noorden van Las Vegas. De Desert NWR is in 1936 opgericht en beslaat ca. 6.500 km2 van de Mojave Desert in het zuidelijke deel van Nevada. De Range is onderdeel van een groter complex wat bestaat uit het Ash Meadows NWR, Moapa Valley NWR, <b>Pahranagat NWR</b> en het Amargosa Pupfish Station. Het belangrijkste doel is het houden van de Desert Bighorn Sheeps. Men is actief bezig om door middel van het ontwikkelen van nieuwe waterbronnen en handhaving en verbetering van bestaande bronnen, hun leefomgeving te verbeteren.</span></i><br />
<i> </i> <br />
We vervolgen de weg naar Boulder City, deze weg is redelijk saai. Je ziet eindeloze stukken weg voor je en aan beide kanten is niet echt veel te zien, alleen een vrij dreigende lucht boven de bergen aan de rechterzijde van de weg. Als we bij Las Vegas zijn begint het weer te regenen en de temperatuur daalt weer ineens zo extreem snel, van bijna 43°C naar 28°C in no time! Blijf dit echt heel bizar vinden. In Boulder City vinden we heel snel het hotel wat we zochten, het El Rancho Boulder Motel. We hebben hier in 2005 ook een nacht geslapen en het was erg goed. <br />
<br />
We hoopten op een kamer beneden en gelukkig was die er nog. We wilden hier namelijk onze bagage reorganiseren/her-inpakken en de spullen voor de laatste dagen in een tas doen. We kunnen dan in Las Vegas de koffers lekker in de auto laten liggen en hoeven dan niet zo te sjouwen door dat enorme hotel. We hebben eerst even wat gedronken en hebben toen de hele auto leeg getrokken, wat een troep hebben we ervan gemaakt zeg! We hadden bij de receptie gevraagd of er hier ergens een zaak zat waar we een koffer konden kopen. We moesten daarvoor naar Henderson en dat hebben we dus maar gedaan. We zijn echter niet geslaagd voor een koffer en kijken wel hoe we alles ingepakt krijgen! <br />
<br />
We gaan eerst even een hapje eten bij Evans Old Town Grille, een klein maar heel gezellig zaakje. We kennen deze zaak uit 2005 en hebben er toen ook heerlijk gegeten en nu ook weer. De Old Town is trouwens een gezellig stukje van Boulder City met leuke straatjes en winkeltjes en restaurants. Overal staan beelden van kunstenaars, de één nog mooier dan de ander. De mooiste vond ik twee koppen van Amerikaanse adelaars. <br />
<br />
Terug in het hotel met de koffers aan de slag gegaan, alles eruit en eerst kijken of de skull toch in mijn koffer ging. Nou, paste net en de koffer ging dicht! Allemaal kleding eromheen gelegd zodat de skull veilig lag en sluiten maar. De vuile kleding in een aparte tas en de rest in Willem zijn koffer en…..weer gelukt! Nog even een bericht gemaakt en geplaatst, lekker gedoucht en voor het slapen nog even lekker buiten gezeten, temperatuur was nog steeds heerlijk!<br />
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Boulder City NV – Las Vegas NV (94 km) (32°C-45°C)</b> </span><br />
We zijn niet zo heel vroeg opgestaan vandaag en hebben eerst op ons gemak een lekkere kop koffie gedronken voor we vertrokken. We hebben een big breakfast gegeten bij de Mac en zijn daarna richting de Hoover Dam gereden. We zijn hier in 2005 ook geweest maar we wilden even kijken hoe ver ze met de brug zijn.<br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;">De <b>Hoover Dam</b> is een betonnen boogdam in de Colorado River ter hoogte van de Black Canyon (op de grens tussen de Amerikaanse staten Arizona en Nevada). De dam – die 48 kilometer ten zuidoosten van Las Vegas ligt – is vernoemd naar Herbert Hoover die een sleutelrol speelde bij de bouw van de dam, eerst als Secretary of Commerce (Minister van Handel) en later als president van de Verenigde Staten. De Hoover Dam werd gebouwd door Six Companies Incorporated, onder leiding van Frank Crowe. De bouw begon in 1930 en werd in 1936 afgerond, ruim twee jaar voor de geplande datum.</span></i><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i> </i> <span style="color: #ffe599;">Hoover Dam </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/HooverDam-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
In tegenstelling tot de Glen Canyon Dam, waar ze gestart zijn met het aanleggen van een brug, gaan ze dat hier nu pas doen. We zien dat de weg die naar de brug toeloopt al gereed is, de boog van de brug over de canyon is ook al geplaatst maar de weg over de canyon is er nog niet. Het is een heel imposant bouwwerk om te zien. Je kan alleen maar bewondering hebben voor de architect en de mensen die zoiets kunnen aanleggen. <br />
<br />
We rijden via Boulder City op ons gemak richting Las Vegas. Bij de Walmart in Las Vegas nog wat dingen gekocht en toen we hier een Iced Coffee zaten te drinken hoorden we ineens een hele harde donderslag. Toen we naar buiten keken, goot het echt keihard. We dachten, mooi….spoelt de auto tenminste lekker schoon! Maar dat was helaas ijdele hoop, leek nog wel smeriger. Op weg naar het Luxor zagen we een wasstraat en we hebben de auto hier toch maar even doorheen gereden en ook een beetje de stofzuiger erdoor. Je kon goed zien dat we verschillende keren dirt roads hadden gereden, overal zat stof en rood zand tussen en onder!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Regen bij de Walmart </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/RegenbijdeWalmart-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Bij het Luxor aangekomen, auto laten wegzetten en weer naar de incheckbalies. Hier stonden weer hele rijen maar het ging gelukkig best snel. We kregen een kamer beneden en die zag er beter uit als de kamer die we in het begin hadden. Spullen op de kamer gezet en eerst even wat gaan drinken. We zijn daarna een beetje rond gaan kijken in het Luxor en natuurlijk ook een beetje gaan gokken. Willem had zowaar geluk en ik hield er een leuke tas met bijbehorende portemonnee aan over! We zijn nu al vaker in Las Vegas geweest, het is een hele drukte hier vooral als je zoveel in de natuur hebt gezeten, maar het blijft leuk hier! Het is een hele aparte wereld die 24 uur per dag doorgaat.<br />
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Las Vegas NV (0 km)</b> </span><br />
Na een kop koffie bij de Starbucks met een croissant, was overigens niet echt lekker vers en wel aardig duur, zijn we met de taxi naar het Imperial Palace gegaan. Er is hier een grote autoshow en de meeste auto’s zijn ook te koop. Er staan echt prachtige auto’s bij, oud, nieuw, super groot en hele futuristische modellen zoals een soort bat mobiel. We hebben hier een aardige tijd rondgelopen!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Autoshow in Imperial Palace </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/AutoshowinImperialPalace-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
We lopen daarna weer terug richting het Luxor met een heleboel tussenstops in winkels en casino’s. Ik zei het al eerder, we zijn hier nu al meerdere malen geweest maar je blijft je ogen uitkijken. Het ene hotel is nog mooier dan het andere en allemaal hebben ze een thema. Zo waren we in Paris en daar staat gewoon, een iets kleinere versie dan de originele, de Eiffeltoren voor. Als je dan het casino ingaat, zie je daar de poten van de Eiffeltoren staan. Naast het hotel staat ook de Arc de Triomphe. <br />
<br />
New York New York is ook heel gaaf, het ziet er uit als de wereldberoemde skyline van Manhattan en er staat een replica van het Vrijheidsbeeld voor. Excalibar is een kasteelachtig hotel met felgekleurde torens en binnenin waan je je weer in de middeleeuwen. En zo staan hier allemaal van die prachtige hotels, je kunt alleen aan het bekijken van de hotels al een aantal dagen spenderen. Dan heb je ook nog de shows bij de hotels die je zeker moet bekijken zoals bijvoorbeeld bij het Bellagio. Het Comomeer voor het hotel komt elke dag tot leven wanneer de fonteinen gaan dansen op prachtige muziek. Bij Treasure Island is een spectaculaire piratenshow waarbij zelfs een schip zinkt. En zo heeft elk hotel wel iets bijzonders.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Bellagio </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/Bellegio-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
Terug in het Luxor hebben we eerst de laptop uit de kluis gehaald, foto’s en verslag gemaakt en geplaatst, beetje gedut, douchen, nog een beetje wezen gokken en rondgekeken. We hebben wat makkelijks gegeten en zijn toen maar weer eens gaan kijken hoe deze bedden ons bevallen. Moet zeggen dat de bedden in alle hotels goed bevallen zijn, we hebben geen slechte gehad.<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Las Vegas NV – London Gatwick (21 km (auto)+ 8250 km (Vliegtuig)) </span></b><br />
Ja, en dan is er toch weer een eind gekomen aan deze prachtige vakantie. Vandaag gaan we weer terug naar huis maar we hebben nog een paar uurtjes! We wilden eerst koffie gaan drinken bij de Starbucks maar daar was het zo druk dat we besloten om dat maar ergens anders te doen. We checken dus maar uit en laten de auto halen. We rijden richting de Walmart want we willen nog een aantal dingen kopen, ook wat lekkers voor onderweg. We drinken hier eerst koffie en eten gelijk wat en hebben toen nog heerlijk rond lopen snuffelen. <br />
<br />
Op het parkeerterrein hebben we de tassen die we in het Luxor bij ons hadden, weer even leeggehaald en de spullen in de koffers erbij gepropt. Ging maar net maar goed, het zit er in. We zijn vervolgens op ons gemak richting het vliegveld gereden. We gaan eerst naar Alamo om de auto in te leveren. Dat gaat weer heel snel, ze scannen de sticker op de voorruit, kijken even binnenin op de teller en je krijgt een reçu en klaar is Kees! We nemen de shuttle naar terminal 2 en als we hier naar binnengaan zien we gelijk dat we hier niet veel te doen hebben.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Luxor vanaf het vliegveld </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/Luxorvanafhetvliegveld-m.jpg" /></div>
<br />
<br />
De vorige keer vertrokken we vanaf terminal 1 en daar zag je gelijk dat je in Las Vegas zat, heel veel gokkasten, winkels, restaurantjes enzo. Hier had je bijna niets en wat er was, was erg Engels! Inchecken en douane ging gelukkg heel snel en we vertrokken keurig op tijd, vlucht duur is 9 uur en 29 minuten. De verzorging onderweg was ook goed en we hebben zelfs allebei geslapen want we misten ineens een aantal uren!<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">London Gatwick – Amsterdam Schiphol (372 km (vliegtuig))</span> </b><br />
We landen om ca. half elf op London Gatwick. We vroegen toch maar weer even of we hier ergens konden roken want we moesten ongeveer vier uur wachten op onze vlucht naar Amsterdam. We kregen toen te horen dat we gewoon naar buiten konden gaan want we moesten toch nog door de douane. Nou, dat lieten we ons geen twee keer zeggen natuurlijk! Het wachten werd ineens een stuk aangenamer. <br />
<br />
Ook hier vertrekken we weer op tijd en voor we het weten landen we weer op Schiphol. Je stijgt op, krijgt snel een kop koffie en dan wordt de landing al weer ingezet. Na enige minuten was de taxi er en er waren geen files onderweg dus we waren om ca. 18.30 uur thuis. Natuurlijk eerst even knuffelen met onze katten, je mist ze toch en zij jou ook, dat merk je wel. De eerste dagen zijn ze niet bij je weg te slaan. We waren allebei ontzettend moe maar zijn toch pas rond één uur gaan slapen om zo snel mogelijk weer het normale ritme te pakken te krijgen. <br />
<br />
We kunnen terugkijken op een geweldige vakantie, we hebben volop genoten van de prachtige natuur. Amerika is zo veelzijdig en mooi, je kunt hier naar toe blijven gaan. Het eerste jaar (2005) hebben we veel nationale parken bezocht maar we hebben nu gezien dat je de staatsparken zeker niet over moet slaan. We zijn diverse malen aangenaam verrast door de schoonheid van deze parken. Je moet er soms wel op gewezen worden want sommige parken staan geeneens aangegeven zoals Coal Mine Canyon. We kunnen echt nog jaren terug naar de States want we zijn nog lang niet uitgekeken!! Eens kijken welke staten we volgend jaar gaan bezoeken…..<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #ffe599; font-size: large;">Wetenswaardigheden: </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<u>Toegangsprijzen van de bezochte parken en overige attracties</u>: </div>
<div style="text-align: center;">
Cedar Breaks National Monument – $ 4,00 per person </div>
<div style="text-align: center;">
Anasazi State Park Museum – $ 4,00 per person </div>
<div style="text-align: center;">
Capitol Reef National Park – $ 5,00 per vehicle </div>
<div style="text-align: center;">
Dead Horse Point State Park – $ 10,00 per vehicle </div>
<div style="text-align: center;">
Canyonlands National Park – $ 10,00 per vehicle </div>
<div style="text-align: center;">
Natural Bridges National Monument – $ 6,00 per vehicle </div>
<div style="text-align: center;">
Goosenecks State Park – No fees </div>
<div style="text-align: center;">
Valley of the Gods – No fees </div>
<div style="text-align: center;">
Monument Valley – $ 5,00 per person </div>
<div style="text-align: center;">
Coal Mine Canyon – No fees </div>
<div style="text-align: center;">
Glen Canyon Dam – $ 5,00 per person </div>
<div style="text-align: center;">
Upper Antelope Canyon – $ 32,00 per person</div>
<div style="text-align: center;">
Zion National Park – $ 25,00 per vehicle </div>
<div style="text-align: center;">
Red Cliffs Recreation Area – $ 2,00 per vehicle </div>
<div style="text-align: center;">
Snow Canyon State Park – $ 5,00 per vehicle </div>
<div style="text-align: center;">
Cathedral Gorge State Park – $ 4,00 per vehicle</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-14774907744835629412009-03-08T11:05:00.000-07:002011-11-07T12:37:00.334-08:00Amerikaanse oldtimers in Cuba<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbLj9Y3X5RDn2hbmHJ22T_VqIqRBci-p2PoNs09uOJny-9rFdCgaCOyff6fX1wTSceBmbkfYiHP4I5OIPk8lHp-6FEzJcjEiXn2Jx92nf_8AMIzF1OjCjFLp4QdxqYeMSFKkasWn4C8Hs/s1600/cuba+car.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbLj9Y3X5RDn2hbmHJ22T_VqIqRBci-p2PoNs09uOJny-9rFdCgaCOyff6fX1wTSceBmbkfYiHP4I5OIPk8lHp-6FEzJcjEiXn2Jx92nf_8AMIzF1OjCjFLp4QdxqYeMSFKkasWn4C8Hs/s200/cuba+car.jpg" width="200px" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<i>De oude auto’s (die indertijd vanuit de Verenigde Staten waren geïmporteerd) worden zo lang mogelijk rijdend gehouden. De meeste oudere auto’s hebben geen Amerikaanse motor meer omdat onderdelen voor de motoren moeilijk leverbaar zijn in Cuba. De meeste auto’s rijden op 1,6 liter motoren van onder andere Hyundai. Deze historische wagens maken deel uit van het beeld dat over Cuba bestaat. Naast Amerikaanse auto’s uit de jaren ’50 en ’60 rijden er ook een aantal Lada’s rond uit het tijdperk van de samenwerking met de Sovjet-Unie. </i><br />
<br />
<i>Aan het begin van de eenentwintigste eeuw is Cuba zeer afhankelijk van de inkomsten afkomstig uit het toerisme. De overheid importeert er dan ook de nodige moderne wagens die verhuurd worden aan toeristen die een rondrit wensen te maken.</i><br />
<br />
<i>De kleur van de nummerplaat duidt aan wie de eigenaar is: gele nummerplaten zijn eigendom van particulieren (doorgaans de oudste Amerikaanse modellen of oude Russische auto’s), blauwe nummerplaten zijn eigendom van de overheid (doorgaans oudere modellen, vaak uit het Sovjettijdperk maar soms ook afgedankte bussen uit westerse landen, verder ook moderne Chinese touringbussen die gebruikt worden om toeristen rond te leiden) en terracotta nummerplaten worden verhuurd aan toeristen en zijn doorgaans nieuwe moderne wagens met airconditioning. Zwart en groen zijn eigendom van het leger en andere speciale eenheden. </i><br />
<br />
Bron: <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Cuba_%28land%29" target="_blank">Wikipedia</a><br />
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599; font-size: large;"><strong>Cuba's Wagenpark</strong></span><br />
In 2004 waren wij op vakantie in Cuba en keken onze ogen uit naar de Amerikaanse oldtimers die daar rondreden. Natuurlijk hebben we daar heel veel foto’s gemaakt van die auto’s. Veel bekenden van ons hebben die foto’s toen gezien en op een gegeven moment kreeg ik een mailtje van de redactie van KR8 of zij een aantal foto’s mochten plaatsen in hun blad. Geen probleem voor mij, alleen maar leuk!<br />
<br />
Hieronder zie je het resultaat. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img height="400px" src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/Weblog/omslag22.jpg" width="292px" /></div> <br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img height="400px" src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/Weblog/Resizeofkr81.jpg" width="287px" /></div> <br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img height="400px" src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/Weblog/Resizeofkr82.jpg" width="287px" /> </div> <br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img height="400px" src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/Weblog/Resizeofkr83.jpg" width="285px" /> </div> <br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img height="400px" src="http://img.photobucket.com/albums/v149/dodge52/Weblog/Resizeofkr84.jpg" width="285px" /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-83801977581324483912008-11-28T13:25:00.001-08:002013-03-25T09:47:48.070-07:00Reisverslag USA 2008: Fly & Drive Florida<b></b><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;">Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken</span></span></b></i><br />
<b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;">.</span></span></b></div>
<b></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b> </b><a href="http://www.youtube.com/watch?v=1I-1WRW4zeY&feature=youtu.be"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC00814-m.jpg" /></a></div>
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Dit jaar gaan we wederom op vakantie naar de Verenigde Staten van Amerika. Omdat we op 29 november 25 jaar getrouwd zijn, gaan we dit jaar erg laat op vakantie! I.v.m. het weer hebben we gekozen voor een ‘rond’-reis door Florida.</b></span></i><br />
<strong><em><span style="color: #ffe599;"> </span></em></strong><br />
<strong><em><span style="color: #ffe599;"> </span></em></strong><br />
<strong>REISVERHAAL</strong><br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Amsterdam – Miami</span></b><br />
Met het voor ons vertrouwde taxibedrijf, <a href="http://www.taxivandorp.nl/index.html">Van Dorp</a> uit Zoetermeer, vertrekken we om 06.30 uur richting Schiphol. We vliegen om 10.10 uur en moeten er dus om 07.10 uur zijn. Alles gaat heel vlot en zonder problemen. Na een paar koppen koffie en broodjes gaan we nog even wat inkopen doen. Wat te lezen voor onderweg en taxfree rookwaren. We vliegen dit jaar met <a href="http://www.delta.com/">Delta Airlines</a>, nog nooit mee gevlogen dus benieuwd hoe die zijn! We kunnen op tijd aan boord en vertrekken ook op tijd. De beenruimte is oké en de verzorging onderweg is prima, genoeg te eten en drinken en men is vriendelijk. <br />
<br />
Na een vlucht van ca. 9,5 uur landen we in Atlanta, Georgia. Het is hier nu 13.50 uur. We zijn op zich snel door de douane, alleen de via internet ingevulde <a href="http://moniquebor.web-log.nl/moniquebor/2009/03/verplichte-elek.html">ESTA Application formulieren</a> worden niet geaccepteerd. We kunnen dus alsnog de groene kaarten invullen! We hebben ruim de tijd om wat rond te kijken en wat te eten en we vinden zelfs een rookhok! Ook hier vertrekken we weer op tijd en na ca. 1,5 uur landen in Miami. Koffers van de band en op naar <a href="http://www.alamo.com/">Alamo</a> om onze huurauto op te halen.<br />
<br />
Hier aangekomen krijgen we te horen dat er geen Jeep Liberty beschikbaar is en dat er een Toyota RAV4 voor ons klaar staat. Nou…..dat dachten we niet, in de VS willen we in een jank rijden en niets anders! Na wat heen en weer gepraat, waarbij we eerst een Hummer krijgen aangeboden voor $ 35,00 per dag extra, komen we uit op een leuke auto. Ze had een Jeep Grand Cherokee voor ons tegen een kleine bijbetaling. Na de formulieren te hebben getekend, ging zij de auto voor ons halen. Toen ze terug kwam, zei ze alleen maar: “ik heb nog iets leukers voor jullie” en weg was ze. Er stond een hele dikke Chevrolet Tahoe uit april 2008 voor onze neus!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Onze huurauto, Chevrolet Tahoe</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ChevroletTahoe.jpg" /></div>
<br />
<br />
Echt een te gekke wagen, rijd heerlijk na wat opstartproblemen. Waar zit alles, dat laten ze je nooit zien! Maar, na even te hebben gekeken, rijden we weg en gaan richting ons hotel, het <a href="http://www.hoteldorchester.com/">Dorchester</a>, in Miami South Beach. We hadden de TomTom ingesteld en dat werkte perfect. We reden er zonder problemen naar toe. Ingecheckt, koffers op de kamer gegooid en eerst even wat gaan drinken in de bar die we al hadden ontdekt. Eerste indruk van het hotel was goed, nette kamer en ligging was ook leuk. Na een paar drankjes zijn we afgetaaid, toch wel stuk van de reis en de korte nacht ervoor.<br />
<br />
<b><span style="color: #ffe599;">Miami (22ºC-28ºC) </span></b><br />
Vroeg wakker en toen we naar buiten keken, zag het er ietwat bewolkt uit maar wel zonnig. Even koffie gedronken en daarna op pad gegaan. In Miramar hebben we een big breakfast gegeten bij de McDonald, dat is toch zo lekker! Daarna doorgereden naar de ATA Flight School in Hollywood. We maken vandaag omdat we 25 jaar getrouwd zijn, een rondvlucht over Miami, de <a href="http://www.viator.com/tours/Miami/The-Grand-Miami-Air-Tour/d662-2504GMT/photos-1?scrollLeft=0&mmod=PHOTO-10803#photo_10803">Grand Miami Air Tour</a> die we via Viator Tours hebben geboekt. Na wat formulieren te hebben getekend, konden we het vliegtuigje in en gingen we met de piloot en co-piloot richting de startbaan. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Het vliegtuigje van onze rondvlucht</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/GrandMiamiAirTour.jpg" /></div>
<br />
<br />
Eenmaal in de lucht bleek dat het weer ontzettend was opgeklaard, het was heel erg helder en we konden daardoor erg ver weg kijken. De piloot was geboren en getogen in Miami en hield erg veel van zijn stad. Hij voorzag ons van hele enthousiaste verhalen over alles wat er beneden ons te zien was. We vlogen o.a. over de kustlijn van <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Miami">Miami</a> en <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/South_Beach">South Beach</a> en over <a href="http://www.key-biscayne.com/">Key Biscayne</a>. Het was een geweldige ervaring in zo’n klein vliegtuigje. Na een uur landen we weer veilig en wel.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Kustlijn Miami</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/kustlijnvanMiami.jpg" /></div>
<br />
<br />
We zijn vervolgens even terug naar het hotel gegaan om wat spullen op te halen, kaarten en boek over Miami en toen zijn we eerst naar het <a href="http://www.holocaustmmb.org/">Holocaust Memorial</a> gegaan. Het Holocaust Memorial is een monument, ontworpen door Kenneth Treister in 1990, ter herdenking aan de zes miljoen joden die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Je komt o.a. door een gang ‘The Lonely Path’. Deze donkere ‘tunnel’ laat zonlicht door. In de tunnel hoorde je kinderstemmen heel zachtjes liedjes van de Holocaust zingen. Dat gaat door merg en been! Aan het einde van de tunnel zie je een beeld van een huilend kind die haar/zijn armen naar je toe strekt. Het is een klein onderdeel van een zeer indrukwekkend monument. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Holocaust Memorial, huilend kind</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/HolocaustMemorialhuilendkind.jpg" /></div>
<br />
<br />
Het monument is een hand die in de lucht klauwt en daaronder rijst een kluwen uitgeteerde, kronkelende lichamen op in een kolom die eerst een pols en hogerop de hand wordt die naar redding grijpt. Nog nooit zijn we zo gegrepen door de beelden die daar stonden, emoties gevangen op de gezichten van de beelden….! Op het eromheen liggende wandelpad lees je de namen van omgekomen joden waaronder Anne Frank wier woorden er zijn ingegrift: ‘…. ondanks alles geloof ik dat de mens in wezen goed is’. Ik kan persoonlijk wel eens moeite hebben om dit te geloven als je ziet wat er tegenwoordig allemaal gebeurt en waar mensen toe in staat zijn!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Holocaust Memorial</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/HolocaustMemorial.jpg" /> </div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.holocaustmmb.org/"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Ad120x90.gif" /></a></div>
<br />
<br />
Op Washington Avenue hebben we even gekeken waar <a href="http://tlc.discovery.com/fansites/miami-ink/miami-ink.html">Miami Ink</a> zit, een tattoo shop die Ami met vier vrienden heeft geopend. Hier zend Discovery Channel een serie over uit. We dachten als we hier dan toch zijn dan even kijken waar ze zitten! De zaak die bekend is van tv, was niet meer de tattoo studio. Ze verkochten hier nu T-shirts e.d. De tattoo shop was verhuisd naar een paar panden verderop. We zagen helemaal geen bekenden, behalve dan op een foto die in de etalage stond. Toen we alweer richting auto liepen, zagen we ineens Darren lopen op straat. Hij liep druk te bellen dus we konden hem niet aanspreken maar ja, toch geinig! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Miami Ink</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/MiamiInk.jpg" /></div>
<br />
<br />
Washington Avenue is al onderdeel van het <a href="http://www.miamibeach411.com/History/art_deco.html">Art Deco district</a> wat we nu wat beter gaan bekijken. Het Art Deco district beslaat een gebied van zo’n 2,5 km2. Het was de eerste 20e-eeuwse wijk die -in 1979- als geheel op het National Register of Historic Places werd geplaatst. De grootste concentratie art deco gebouwen in de wereld, pocht South Beach. Er staan er zo’n 400, als woonhuizen, hotels, winkels of theaters. <br />
<br />
Meerdere stijlen art deco zijn te onderscheiden, zoals: stroomlijn, klassiek-modern en nautisch. De nautische art deco is te herkennen aan railingen van ronde buizen en aan ramen in de vorm van patrijspoorten. Deskundigen noemen de Miami Beach art deco met haar ‘fun-in-the-sun’ motieven trouwens liever ‘tropical deco’. Veel gebouwen zijn halverwege de jaren tachtig gerestaureerd. De gebouwen met hun art deco motieven met pastelkleuren: flamingoroze, zeegroen en zonnegeel, zijn een trekpleister voor modefotografen, filmers en vakantiegangers. Onze camera’s hadden het er inderdaad maar druk mee! <br />
<br />
De beroemde <a href="http://www.locationsite.de/miami/oceandrivee.htm">Ocean Drive</a> met zijn witte zandstranden, bruisende nachtleven, vele restaurants, straatcafé’s en beroemde designwinkels, wordt natuurlijk ook even bezocht. Zoals bij zoveel stranden, o.a. in Californië, kun je hier genieten van de nodige excentriekelingen, macho’s, sportievelingen e.d. En ook hier staan allerlei hotels en huizen in art deco stijl zoals het Casa Casuarina, het huis waar van 1992 tot zijn dood in 1997 Gianni Versace woonde. <br />
<br />
’s Avonds hebben we gegeten bij een hele leuke diner. Het is de <a href="http://www.eleventhstreetdiner.com/">11th Street Diner</a> aan Washington Avenue. Deze diner is gehuisvest in een originele Art Deco Dining Car die in 1948 is gebouwd. De diner heeft 44 jaar in Wikles Barre in Pennsylvania gestaan en is in het begin van de jaren ’90 naar Miami verhuist. Na enkele maanden van restauratie opende de diner op 11 september 1992 haar deuren en in sindsdien een goedlopend etablissement. We hebben hier heerlijk gegeten en konden zelfs lekker buiten zitten! Terug in het hotel hebben we nog wat gedronken buiten op het terras bij de enorme Mangrove boom die daar staat, een zeer indrukwekkend exemplaar! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">11th Street Diner </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/11thStreetDiner.jpg" /></span></div>
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Miami – Key West (24ºC-27ºC)</b> </span><br />
We zijn al weer vroeg op pad, we gaan vandaag naar <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Key_West">Key West</a>. Het weer is niet echt geweldig, het is een beetje miezerig. Bij een tankstation hebben we een kop koffie gehaald en daarna gingen we de US 1 op. Dit is een weg die helemaal doorloopt naar Key West. De weg loopt op een gegeven moment al langs de Everglades en we zien hier en daar borden staan: Gator Crossing! Helaas mochten we niet meemaken dat er zo’n prehistorisch dier over de weg kroop! Het is een hele mooie weg waar je heel regelmatig een azuurblauwe zee aan beide zijden ziet. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Gator Crossing </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/gatorcrossing.jpg" /></div>
<br />
<br />
De weg voert ons over 42 bruggen waarvan de langste de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Seven_Mile_Bridge">Seven Mile Bridge</a> is. De oude en de nieuwe brug doorklieven het water, een geweldig gezicht! De oude brug is de bekende brug met de stukken er uit, uit o.a. een James Bond film en de film ‘True Lies’ met Arnold Schwarzenegger. Deze brug, die over 546 betonnen pijlers loopt, werd ten tijde van de opening als achtste wereldwonder beschouwt. De brug werd in 1982 vervangen door een nieuwe, bredere brug. Bij Sugarloaf Key trapte Willem ineens op zijn ho-ijzer, hij zag dolfijnen zwemmen. Omgekeerd en de auto snel onder aan de brug op een grasveld neergezet. En ja hoor, een hele familie dolfijnen zwom voorbij, echt kicken! Fotograferen is moeilijk maar we hebben ze in ieder geval heel goed kunnen zien. <br />
<br />
In de namiddag arriveren we op Key West en checken in in ons hotel, het <a href="http://www.southernmostresorts.com/southernmost_duval.html">Southernmost Hotel</a>. Dit hotel is een aanrader, mooie kamer beneden, alles ziet er heel goed onderhouden en schoon uit. Beetje rondgekeken en toen even opfrissen voor het eten. Toen we weg wilden gaan om te eten, kon dit niet echt! Waarom dan niet denkt men nu, nou het regende keihard en het stormde ook behoorlijk. Als je één tel buiten was, dan was je gelijk verzopen. We zijn eerst maar wat gaan drinken in de Tiki bar van het hotel. Dit lag ook wel buiten maar er was in ieder geval een dak boven. We hoopten dat het snel minder zou worden want we hadden eigenlijk best trek. <br />
<br />
Het werd echter maar niet minder en op een gegeven moment zijn we maar naar de auto gerend en naar het restaurant van het hotel wat een paar honderd meter verderop lag toe gereden. Het restaurant lag op het strand en Willem is bijna naar binnen gereden maar helemaal droog kwamen we toch niet binnen! Het weer was echt vreselijk, de palmbomen lagen bijna horizontaal in de wind, de regen kwam met bakken uit de hemel en de straten stonden in no-time blank. Zelf de locals stonden te kijken van ‘what’s happening?’ terwijl die toch wel wat gewend zijn. We hebben heerlijk gegeten, wel wat rumoerig hoor met die harde wind, maar ook wel spannend. We zijn daarna terug naar het hotel gegaan en maar vroeg gaan slapen want je kon verder weinig doen met dit weer. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Key West (21ºC-26ºC)</b> </span><br />
In alle vroegte al weer wakker, dat heb je als zo je vroeg gaat slapen. Het is nog steeds bewolkt en af en toe regent het een beetje, er was vandaag 70% kans op regen! Eerst bij de zee foto’s gemaakt van naar vis duikende pelikanen en het <a href="http://www.roadsideamerica.com/story/11310">Southernmost Point</a>. Hier staat een enorme boei, een markering die al heel wat camera’s heeft doen klikken. Het is vanaf dit punt nog maar 90 Mile naar Cuba. Het begon weer te regenen en we zijn daarom eerst maar gaan ontbijten bij een heel leuk zaakje in Duval Street. Heerlijke verse croissants met marmelade, koffie, jus d’orange en Willem een uitsmijter. Was een erg lekker begin van de dag! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Pelikaan bij het Southernmost Point</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/SouthernmostPointpelikanen.jpg" /></span></div>
<br />
<br />
We hadden gezien dat er een <a href="http://www.keywestbutterfly.com/">vlindertuin</a> was schuin tegenover ons hotel en we besluiten hier een kijkje te gaan nemen. Nou, zeker de moeite waard! Prachtige vlinders, heel veel soorten, ook veel tropische planten en vogels. Willem had vlak na binnenkomst een lifter, een enorme vlinder hing aan zijn T-shirt en wat hij ook deed, het beestje bleef gewoon zitten! Willem moest uiteindelijk de vlinder wegjagen door toch wel erg te bewegen. Je moest bij het verlaten van de kas uitkijken voor ‘hitchhiking butterfly’s’ dus laten zitten was ook géén optie! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Vlindertuin</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/vlindertuin.jpg" /></div>
<br />
<br />
Daarna zijn we even op jacht gegaan naar een verloopstekker. Heel slim van ons maar we hadden de verkeerde meegenomen. Bij <a href="http://www.radioshack.com/home/index.jsp">Radio Shack</a> vonden we er uiteindelijk één gelukkig. Lastig als je geen batterijen kunt opladen, fotografeert zo moeilijk! Met de auto al een beetje rond gereden in Key West. Inderdaad een leuk, tropisch aandoende plaats. Dit komt door de leuke kleurige huizen, allerlei pasteltinten zijn gebruikt wat erg zonnig en tropisch aandoet. We zijn even wezen kijken bij de haven, hier was een leuke ‘harborwalk’ gemaakt. Een houten loopbrug die om de restaurants en barretjes langs de zee liep. Zag er erg gezellig uit en het zal ’s avonds zeker een gezellige drukte zijn hier. <br />
<br />
Terug in het hotel snel wat batterijen in de opladers gegooid en toen weer op pad. Ondanks de 70% kans op regen, was het nu stralend mooi weer. We zijn <a href="http://www.liveduvalstreet.com/">Duval Street</a> afgelopen wat een aardige tippel is. Met af en toe een tussenstop bij een leuk winkeltje zijn we helemaal doorgelopen naar <a href="http://www.mallorysquare.com/">Mallory Square</a>. Dit plein is bekend doordat hier iedere avond de viering van de zonsondergang plaats vindt. Drommen inwoners en toeristen verdringen elkaar bij de haven. Jongleurs, vuurspuwers, doedelzakspelers en mensen van elastiek vertonen hun kunsten en er worden zelfgemaakte spullen verhandeld. Als de zon ondergaat, gaat dit zelfs ‘typisch Amerikaans’ gepaard met applaus! <br />
<br />
Weer helemaal teruggelopen naar het hotel en na een beetje opfrissen eerst wat gaan drinken in de Tiki bar. Die ging al vroeg dicht dus toen zijn we weer Duval Street ingelopen en hebben daar bij een bar, waar we goede muziek uit hoorden komen, nog wat gedronken. Er was een live optreden van <a href="http://www.gerdrube.de/">Gerd Rube</a>. Het klonk heel goed, hij zong een aantal covers van bekende artiesten en ook wat eigen repertoire. We hebben een cd gekocht van hem. En toen weer terug naar het hotel, we hadden ondertussen geen voeten meer. Nog een eindje doorgelopen en even bij het strand gekeken en in het Beach Café nog een laatste drankje gedronken voor we dag weer afsloten.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Duval Street</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DuvalStreet.jpg" /></div>
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Key West – Florida City (22°C-14°C)</b> </span><br />
Vandaag rijden we op ons gemak naar Florida City. We stoppen onderweg vaak bij allerlei plekken langs de zee. Gewoon lekker een beetje rondneuzen en mooie foto’s maken. Het is wel zonnig vandaag maar er staat nog een straf windje! Bij één van de vele bruggen zagen we bij een paar vissers, een hele aparte mooie vis. Geen idee wat het was maar het was een bol en kleurig exemplaar, een soort kogelvis! De oude bruggen worden hier trouwens zeer veel gebruikt door vissers. En als er géén vissers op staan dan zitten er hele kolonies vogels op! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Kogelvis?</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/kogelvis.jpg" /></div>
<br />
<br />
In de namiddag komen we aan in Florida City, een boerenstadje wat verbluffend nieuw aandoet. Het werd in 1992 nagenoeg van de kaart geveegd door de wervelstorm ‘<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hurricane_Andrew">Andrew</a>’. Sindsdien wordt er driftig gebouwd wat een stadje niet altijd mooier maakt. Maar je moet er door heen, het is de poort naar de <a href="http://www.nps.gov/ever/">Everglades</a>. We gaan eerst naar de Wal*Mart wat boodschappen doen. Daarna checken we in bij ons hotel, de Econo Lodge. De kamer ziet er goed uit zo op het eerste gezicht. <br />
<br />
We gaan eerst maar eens een beetje rondkijken. Bij de <a href="http://www.homedepot.com/webapp/wcs/stores/servlet/HomePageView?storeId=10051&catalogId=10053&langId=-1&orig_ref=http%3A%2F%2Fwww.google.nl%2Fsearch%3Fhl%3Dnl%26rlz%3D1R2GZAZ_nlNL328%26q%3DHome%2BDepot%26btnG%3DZoeken%26meta%3D">Home Depot</a>, een enorme doe-het-zelf zaak waar we nog nooit geweest waren, hebben we een aantal Purdy’s gekocht voor een fractie van de prijs die je er in Nederland voor betaalt. Een <a href="http://www.purdycorp.com/">Purdy</a> is een professionele kwast voor schilders. Willem was helemaal happy! ’s Avonds hebben we gegeten bij Applebee’s. Een hele leuke zaak die we ’s middags al hadden zien liggen en het eten was voortreffelijk. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Florida City – Naples (14°C-23°C)</b> </span><br />
Na een continental breakfast zijn we op pad gegaan. We gaan richting de Everglades vandaag. We rijden eerst naar de<a href="http://www.everglades.com/"> Alligator Farm</a> die ca. 12 miles van de Everglades af ligt. We maken hier een Airboat toer en dat was een privé tochtje, we waren de enige twee bezoekers op dat moment. Was echt heel erg gaaf, we gingen niet zo heel hard en konden alles heel goed bekijken. We hadden met onze gids afgesproken dat hij het rustig aan zou doen want het was nogal fris en hij wilde ons niet nat maken. We hebben alligators, veel vogels en zelf een varaan gezien. De varaan was hier ooit neergezet door iemand die hem niet meer thuis wilde hebben en wonder boven wonder, leeft het dier nog steeds. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Airboat tour</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Airboattoer.jpg" /></div>
<br />
<br />
De Airboat maakte best veel lawaai zelfs als die langzaam vaarde. We hadden bescherming gekregen voor ons gehoor en op een gegeven moment zei onze gids dat we die op moesten zetten. En toen ging hij wel even wat harder! We zagen hier en daar ineens groepen vogels opschrikken en wegvliegen. Hij maakte geen scherpe bochten, wat normaal wel gedaan wordt, en we kwamen droog weer aan bij ons vertrekpunt. Leuke ervaring was dit! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/vogelsvliegenop.jpg" /></div>
<br />
<br />
Toen we weer aan land waren, kregen we te horen dat over enkele minuten een snake show zou starten. We gingen daar heen en ja wel…..we waren hier wel met z’n vieren. Het was echt heel erg stil hier, niet te geloven want het was een hartstikke leuk park. Misschien kwam het omdat het nog erg vroeg was. Maar goed, als je met zo weinig mensen bent, ben je al snel de klos om ergens aan mee te doen. En ja hoor, ik was de laatste die was gaan zitten dus ik mocht direct naar voren komen. <br />
<br />
De man die de show opvoerde, haalde uit een kist een zak en ik moest daar iets uit halen. Ik ben niet echt een fan van slangen dus vond het eerst best wel eng. Toen dacht ik, het zal zeker geen kwaad kunnen dus vooruit maar. Ik haalde er een vrij kleine slang uit, voelt koud en heel glad aan. Hierna moest de andere vrouw naar voren komen en die kreeg een enorme slang om haar nek. Willem en ik hebben die slang ook om onze nek gehad, moet zeggen dat ik dit helemaal niet eng vond. Het was alleen een flink gewicht! Na nog een beetje rond gelopen te hebben zijn we het park weer uit gegaan. We gaan nu naar het Everglades National Park. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Nieuwe ketting?</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/slangomnek.jpg" /></div>
<br />
<br />
Het Everglades National Park is de grootste subtropische wildernis van de Verenigde Staten en beslaat zo’n 5.662 vierkante kilometer. Het is sinds 1947 een Nationaal Park. In feite is het een 150 kilometer brede rivier, die ontspringt in het stroomgebied van de Kissimmee River ten zuiden van Orlando. De rivier is heel ondiep, slecht een paar centimeter, en wordt op veel plaatsen bedekt door groene moerasgrassen. Hieraan heeft het ook de bijnaam ‘River of Grass’ te danken. Er is hier sprake van een uniek ecosysteem door de benedenstroomse vermenging van zoet water met het zoute water uit de Golf van Mexico en Florida Bay. Er komen mede hierdoor in het park veel zeldzame vogels en andere dieren voor, waaronder de Amerikaanse alligator.<br />
<br />
We rijden eerst naar het Visitor Center wat meteen voorbij de ingang ligt, het Ernest F. Coe Visitor Center. We kijken hier voor een plattegrond en verdere informatie over het park. Vervolgens rijden we door naar het <a href="http://www.everglades-national-park.us/royal-palm-visitor-center.php">Royal Palm Visitor Center</a> van waaruit we een paar korte trails gaan lopen. De bijzonderheden van dit park zijn niet vanuit de auto te bezichtigen. Wil je iets zien van dit park dan is de enige mogelijkheid om dit via het water en/of de bospaden te doen!<br />
<br />
Wat erg opvallend was in het gehele park, was dat er een heleboel bomen onder het “Spaanse Mos” zaten. <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Spaans_mos">Spaans Mos</a> (Tillandsia usneoides) is geen mos maar een bloeiende plant uit de bromeliafamilie die aan boomtakken hangt. De plant komt voor in gebieden met een hoge relatieve luchtvochtigheid. Spaans Mos kan soms wel een lengte van 1-2 meter bereiken. Het is een epifyt (planten die op andere planten groeien zonder hieraan voedsel te onttrekken) zonder wortels die via de bladeren water en voedingsstoffen (vooral calcium) uit de lucht en uit regendruppels opneemt. De plant is hierdoor wel erg gevoelig voor luchtvervuiling. Spaans Mos plant zich voort door stukken plant die wegwaaien of door vogels worden meegenomen en aan een andere boom blijven hangen. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Spaans Mos</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/SpaansMos.jpg" /></div>
<br />
<br />
We lopen eerst de <a href="http://www.nps.gov/ever/planyourvisit/anhinga-trail.htm">Anhinga Trail</a>, een populaire trail die zijn naam waarschijnlijk te danken heeft aan de opvallende Anhinga vogel. In dit moerassige gebied zie je een overvloed aan dieren: alligators, schildpadden, vissen en vele waadvogels (reigers, zilverreigers, en Anhinga’s). De Anhinga is makkelijk te herkennen, het is een watervogel van ca. 90 cm. groot, zwart van kleur en met een lange, slanke nek. De bijnaam van de Anhinga is “snakebird”. Het is fascinerend om te zien hoe deze vogels vissen vangen, hun prooi in de lucht gooien en vervolgens naar binnen slokken. We zien ook een paar keer een alligator, soms liggen ze gewoon vlak langs het pad waarover je loopt! In eerste instantie schrik je maar als je maar niet te dichtbij komt, is er niets aan de hand. Ze trekken zich niets van je aan en blijven gewoon stil liggen. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Anhinga Trail</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/AnhingaTrail.jpg" /></div>
<br />
<br />
Hierna bekijken we nog een ander soort gebied door de<a href="http://www.nps.gov/ever/planyourvisit/gumbo-limbo-trail.htm"> Gumbo-Limbo Trail</a> te lopen. Dit pad kronkelt door een schaduwrijk, jungle-achtig gebied met gumbo-limbo trees, royal palms (koningspalmen), ferns (varens) en air plants. Je ziet ook orchideeën en houtachtige klimplanten. In de zomermaanden komen hier erg veel insecten voor maar gelukkig hebben wij er helemaal geen last van zo in december. Ik denk dat je hier aardig ‘lek’ gestoken kunt worden! Wel verhalen gehoord van mensen die ondanks dat ze zich goed hadden ingesmeerd met een insectenwerend middel, gewoon dwars door de kleren heen flink gestoken werden. In zo’n waterrijk gebied als dit, is dat ook onontkoombaar denk ik. <br />
<br />
We gaan weer richting de auto want we willen nu via de 41 richting het <a href="http://www.nps.gov/bicy">Big Cypress National Preserve</a> rijden om hier nog wat rond te gaan lopen. We rijden helaas verkeerd en voor we er erg in hebben zitten we op de 75, veel te hoog in het park en te ver fout gereden om weer terug te gaan. Daar hadden we ook geen zin in. Ach, weer een reden om nog eens terug te gaan. We rijden nu maar via de 75 door naar Naples waar we een hotel geboekt hebben. <br />
<br />
Laat in de middag checken we in bij de Inn of Naples, leuk hotel zo op het eerste gezicht en we hebben een balkon. Na het inchecken eerst even lekker op ons gemak wat gedronken op ons balkonnetje en daarna even lekker opgefrist voor we gaan eten. We eten vandaag bij de Cheesecake Factory, echt voortreffelijk gegeten en het is ook een leuke zaak. We zien hier ook Macy’s liggen maar die is al dicht. Morgen voor we weg gaan nog maar even kijken. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Naples – Sarasota ( 19ºC-27ºC)</b> </span><br />
Na het ontbijt eerst even een lekkere strandwandeling gemaakt. Het is heerlijk rustig, niet te warm nog en het strand is hagelwit. Een zonnebril is hier echt geen overbodige luxe! Dit is zo’n heerlijk begin van de dag, die rust, warmte, het geluid van de zee! Hierna zijn we even bij Macy’s gaan kijken, ik wil namelijk fit flops hebben en had gezien dat ze in de USA goedkoper waren. Helaas hadden ze hier niet mijn maat, komen vast nog wel een andere zaak tegen. We gaan hierna op pad richting Sarasota. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Strand Naples</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/StrandNaples.jpg" /></div>
<br />
<br />
In Bonita Springs kwamen we weer een hele leuke diner tegen, Mel’s Diner. We hebben hier koffie gedronken, eigenlijk helemaal geen zin in maar alleen om de zaak wat beter te kunnen bekijken! Deze zaak leverde wel weer de nodige ideeën op. Mel’s Diner wordt MoWi’s Diner, het logo wordt een beetje aangepast maar blijft wel grotendeels gelijk. Ook een idee opgedaan voor sfeerverlichting op het plafond. Onze diner-hal thuis wordt steeds gaver! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Mel’s Diner</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/MelsDiner.jpg" /></div>
<br />
<br />
Vlakbij Fort Myers zagen we een Wal*Mart en stopten hier even voor wat boodschappen. Het blijft raar om bij deze temperaturen kerstafdelingen te zien maar ja, toch maar even kijken. We zagen hier een mini Wal*Mart en hebben deze meegenomen voor ons kerstdorp. Ook hebben we een aantal kerstsokken gekocht om de souvenirs voor de thuisblijvers in te doen. Via de US41, een mooie kustweg zijn we op ons gemak naar Sarasota gereden. We kwamen hier in de namiddag aan en na even zoeken vonden we een leuk hotel, de Holiday Inn Express. Leuke kamer, goede locatie en redelijke geprijsd. <br />
<br />
Bij de receptie gevraagd of hier een goed steakhouse in de buurt was. We werden naar een nabij gelegen winkelcentrum verwezen waar een hele goede zaak zat volgens de receptionist. We zijn gaan lopen want het was redelijk dichtbij. Het was een cowboy steakhouse, de Longhorn. Een erg leuke zaak en weer, wordt bijna eentonig, heerlijk gegeten. Zo’n gegrilde steak zijn wij allebei echt heel erg gek op! Beetje langs de winkels gelopen en toen op ons gemakje weer terug naar het hotel. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Sarasota – Tarpon Springs ( 17ºC-24ºC)</b> </span><br />
Na een goed ontbijt hebben we uitgecheckt en zijn eerst weer even een strandwandeling gaan maken. Na een uurtje vertrekken we naar het Myakka River State Park. Dit staatspark is één van de grootste natuurgebieden in Florida, het is ca. 11.000 ha groot en strekt zich uit langs de Myakka River en het Upper Myakka Lake. Dicht opeen staande eiken, palm- en naaldbossen worden afgewisseld met stukken droge prairie, moerassen, drijfland en meren. Het is een bijzonder wildreservaat, er zijn hier meer dan 200 soorten vogels waargenomen waaronder kleine zilverreigers, blauwe reigers, ibissen, gieren en de meer bijzondere soorten zoals de visarend, Amerikaanse zeearend en de wilde kalkoen. Verder komen hier alligators, lynxen en herten voor. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Upper Myakka Lake</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/UpperMyakkaLake.jpg" /></div>
<br />
<br />
We hebben hier heerlijk rondgereden en gelopen en veel vogels, vooral bij het Upper Myakka Lake, en alligators gezien. Net na de middag gaan we weer verder. De plannen zijn iets gewijzigd, we zouden vandaag naar Clearwater gaan maar besluiten door te rijden naar Tarpon Springs en hier een hotel te zoeken. Tarpon Springs schijnt een erg leuk plaatsje te zijn en we willen even wat kleiners! <br />
<br />
In de namiddag komen we aan in Tarpon Springs en na enig zoeken vinden we een leuke Bed & Breakfast, the Bavarian Inn. We kunnen kiezen uit verschillende kamers en nemen er één die beneden is. De kamer is netjes maar vol met allerlei prullaria en we hebben maar één bed, effe wennen hoor na al die luxe dubbele King of Queen bedden. Na ons geïnstalleerd te hebben, rijden we naar de Sponge Docks. Tarpon Springs is een centrum van Griekse cultuur, Griekse emigranten zijn hier aan het begin van de 20e eeuw naar toe gekomen aangetrokken door de rijke lokale sponsbedden. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Bed & Breakfast, The Bavarian Inn</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/BedBreakfastTheBavarianInn.jpg" /></div>
<br />
<br />
Van de ruim 50 boten die er ooit op uit trokken om sponzen te vissen, varen er nu nog maar enkelen uit. Wel varen lokale sponsvissers nog uit met toeristen om een demonstratie te geven in traditionele duikuitrusting. Er zijn hier veel winkeltjes waar je sponzen kunt kopen van heel klein tot heel groot! Het ziet er wel heel gezellig en echt Grieks uit maar het is erg stil. Als hier wat meer leven in de brouwerij is, zal het best gezellig zijn. We kijken een beetje bij een aantal winkeltjes, drinken even wat en gaan daarna eten bij Mama Maria’s, een Grieks restaurant. Dat moest wel want iets anders zie je hier eigenlijk niet. De porties zijn behoorlijk groot maar het is wel lekker. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Tarpon Springs</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/TarponSprings.jpg" /></div>
<br />
<br />
Terug in de B&B gaan we lekker nog even op de veranda zitten. We worden aangesproken door een stel die ook uit Nederland komen. We hadden van de eigenaresse al gehoord dat die vlak na ons ingecheckt waren. Een hele tijd met ze zitten praten, af en toe onderbroken door de eigenaresse die gewoon onze conversatie onderbrak met allerlei nonsens. Bleek een beetje vreemde dame te zijn, ze kwam uit Duitsland maar woonde al lang in Amerika. Er was hier weinig goed volgens haar, ze vertoonde wel wat racistische trekjes vonden wij allemaal! <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Tarpon Springs – Ocala ( 17ºC-24ºC)</b> </span><br />
Na een zeer goed ontbijt rijden we al weer vroeg weg. We gaan vandaag eerst naar Homosassa Springs. We zijn hier lekker vroeg en hebben dus ruimschoots de tijd om hier eens goed rond te kijken. Na het kopen van een toegangsbewijs, ga je eerst met een boot over de Pepper Creek, De creek is vernoemd naar de Indiaanse betekenis van Homosassa, dat is namelijk ‘waar wilde pepers groeien’. Het is hier al schitterend mooi en we zien al diverse watervogels.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Homosassa Springs, Pepper Creek</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/HomosassaSpringsPepperCreek.jpg" /></div>
<br />
<br />
Aangekomen in het park, gaan we eerst richting het onderwater observatorium. We waren super benieuwd naar de manatees (zeekoeien) die hier zitten. Manatees zijn zoogdieren die al meer dan 50 miljoen jaar bestaan en worden vergeleken met de olifant. Dat komt waarschijnlijk door hun logge lijf en de snuit die uitloopt in een soort slurfje. Een volwassen manatee kan 2,5 tot 4,5 m lang en 200 tot 600 kg zwaar worden en leeft zowel in zoet als in zout water. In ideale omstandigheden kan een manatee wel 70 jaar oud worden. Helaas zijn die ideale omstandigheden er niet, manatees worden vaak verwond door boten en daardoor is deze diersoort ondertussen bedreigd. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Manatee</span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Manatee.jpg" /></div>
<br />
<br />
In Homosassa Springs worden gekwetste dieren verzorgd om daarna terug in de natuur uit te zetten. Helaas lukt dat niet altijd en er leven hier zes manatees die wegens opgelopen verwondingen niet meer in de natuur vrijgelaten kunnen worden. Daarnaast komen ook manatees hier die normaliter elders verblijven. Het warme water van de Homosassa Springs trekt ze aan. Een manatee heeft nagenoeg geen lichaamsvet en zodra de temperatuur van het zeewater afkoelt, zoeken ze de warmere binnenwateren op om te overleven. Helaas is het zo dat juist in de binnenwateren de manatees vaak verwond raken door boten. <br />
<br />
In het onderwater observatorium wordt je getrakteerd op een geweldig gezicht op de in het water voortglijdende manatees en daarnaast ook ontzettend veel vissen. Een manatee kan wel 20 minuten onder water blijven maar moet daarna wel boven komen om te ademen. Het is echt onwijs gaaf om die kolossen in het water te zien. Toen we later richting de overige dieren liepen zagen we een rij manatees liggen. Als je niet zou weten dat het manatees zijn, leek het wel een rij rotsblokken! <br />
<br />
We gaan Homosassa Springs Wildlife Park in. Ook hier is het zo dat gewonde dieren worden opgevangen en je vindt hier dus alleen dieren uit deze streek. Dat zijn o.a. flamingo’s, pelikanen, zwarte beren, vossen, Amerikaanse adelaars en uilen. Men probeert altijd om ze weer terug in de natuur te zetten maar helaas is dat niet altijd mogelijk. In ieder geval vonden wij dit park erg de moeite waard en zeker een aanrader! Wij zijn er ook door iemand anders op attent gemaakt en zijn hem hier ook heel dankbaar voor (bedankt Marc!). <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Homosassa Springs, Wildlife Park</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/HomosassaSpringsWildlifePark.jpg" /></div>
<br />
<br />
Halverwege de middag besluiten we maar eens verder te gaan. We rijden richting St. Augustine. In Ocala hebben we bij de Wal*Mart wat boodschappen gedaan en besloten toen dat we hier ergens een hotel zouden zoeken. We hadden eigenlijk geen zin meer om nog verder te rijden. We vonden een Best Western, mooie kamer, roken, helemaal goed! Na even opfrissen gaan we naar de Paddock Mall en jawel…. hier hadden ze bij Macy’s wel fit flops in mijn maat! Bij American Eagle hadden ze een leuke aanbieding, 2e shirt voor de helft van de prijs dus maar allebei een leuk shirtje gekocht. <br />
<br />
We zijn ’s avonds gaan eten bij het Outback Steakhouse. Dat kennen we wel van andere plaatsen en ook hier was het erg goed. We zagen hier weer eens hoe belangrijk een fooi is! Aan de tafel achter ons zat een stel en die hadden vrij lang moeten wachten. Ze hadden uiteindelijk hun eten eerder dan wij en waren ook eerder weg dus mochten niet klagen. Ze hadden geen fooi achter gelaten en de ober liep echt flink te mopperen. Hij liet overduidelijk merken dat hij dit niet kon waarderen. Zou ik ook weer niet zo doen maar ja, het geeft wel aan dat men er hier echt op rekent! <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Ocala – St. Augustine (13ºC-14ºC)</b> </span><br />
Na het uitchecken zijn we eerst een big breakfast gaan eten bij de Mac. We rijden vandaag naar St. Augustine en hebben een hele mooie weg door het Ocala National Forest. Dit is de eerste keer deze vakantie dat we een beetje het “Remy alleen op de wereld gevoel” hebben. Het is hier heel rustig en we komen weinig verkeer tegen, heerlijk!! Bij Palatka zien we een water en stoppen we even om de benen te strekken. We zien hier ook een monument ter nagedachtenis aan vermisten van onderzeeboten, het is een flinke torpedo. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Palatka </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/torpedo.jpg" /></div>
<br />
<br />
Vroeg in de middag komen we aan in St. Augustine. We zoeken eerst een hotel en zien hier het Best Western Spanish Quarter liggen. Na even gekeken te hebben op de kamer, hebben we deze genomen. Spullen gedropt en toen zijn we weer lekker gaan lopen. Je kon hier ook wel een trolley bus nemen maar genoeg gezeten, even in de benen! <br />
<br />
St. Augustine heeft twee bloeiperiodes gekend. De eerste was tijdens de 235 jaar durende heerschappij als hoofdstad van Florida na de Spaanse landing in 1565. Dit maakt de stad de oudste permanent bezette Europese vestiging in Noord-Amerika. In de tweede bloeiperiode, toen een eeuw geleden Henry Flagler zijn spoorweg had aangelegd en er hotels had gebouwd, stond het bekend als de ‘Rivièra van de Amerika’s”. Beide periodes zijn in St. Augustine te herkennen, dankzij de alleen voor voetgangers bestemde straten en zijn mooie ligging met uitzicht over de Matanzas Bay. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">St. Augustine </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/StAugustine.jpg" /></span></div>
<br />
<br />
We lopen eerst naar het Castillo de San Marcos. Dit is een fort in de vorm van een ster. Het fort heeft meer dan 300 jaar St. Augustine bewaakt. De 4 m dikke muren zijn tussen 1672 en 1695 opgetrokken en gemaakt van coquina, taai schelpkalksteen. In 1740 noemde een Britse generaal het “het sponzen fort” omdat zijn kanonskogels het niet konden doorboren. In grote lijnen ziet het fort er nog net zo uit als in de 18e eeuw. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Castillo de San Marcos</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/CastillodeSanMarcos.jpg" /></span></div>
<br />
<br />
We maken vervolgens een wandeling door het oude St. Augustine. Je loopt hier door hele smalle straatjes waar geen auto’s rijden. Er staan hier veel oude huizen, sommige gerestaureerd en andere niet. Het Oldest House, bekend als het Gonzáles Alvarez House, werd omstreeks 1723 gebouwd en is nu een museum dat gewijd is aan de sociale geschiedenis van het stadje vanaf de Spaanse tijd en de korte Britse overheersing.<br />
<br />
We lopen hierna terug richting ons hotel want we hadden aan de overkant van de weg “Ripley’s Believe It or Not” Museum gezien en wilden hier nu eens gaan kijken. Wel vaker gezien maar nog nooit geweest. Robert Ripley, een beroemde cartoontekenaar maar daarnaast ook ontdekker, reporter, avonturier, illustrator en verzamelaar van vreemde objecten, is een man die zijn leven leidde volgens een door hem zelf gecreëerde uitspraak: “Believe It or Not”. Tijdens zijn vele reizen naar de Oriënt en India en zijn grootste favoriet China, verzamelde hij allerlei vreemde souvenirs. Deze werden later een onderdeel van de collectie die nu in één van zijn vele musea te bekijken zijn. Leuk om een keer gezien te hebben! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">“Ripleys Believe It or Not” Museum</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/RipleysBelieveItorNotMuseum.jpg" /></span></div>
<br />
<br />
We hadden niet zoveel honger en hebben een simpele hap genomen vandaag en zijn vervolgens terug naar het hotel gegaan en vroeg onder de “wol” gegaan. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>St. Augustine – ? (11°C-23°C)</b> </span><br />
We zouden vanaf St. Augustine doorrijden naar Orlando maar hebben een dag over en we kijken dus wel waar we vannacht neerstrijken! We gaan in ieder geval onderweg bij Daytona Beach kijken. Na de kaart te hebben bekeken, besluiten we de A1A te nemen, een weg die vlak langs de zee loopt. Veel gestopt onderweg en het strand opgegaan. Het was fris maar wel heel lekker. Opvallend is dat de stranden er aan deze kant van Florida heel anders uitzien. Zo wit en fijn als het zand aan de andere kant was, zo bruin en grof (lijkt wel fijngemalen schelp) is het aan deze kant. Vroeg in de middag zijn we in Daytona Beach en natuurlijk gaan we even het strand op met onze wagen. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Daytona Beach</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DaytonaBeach.jpg" /></span></div>
<br />
<br />
Op dit strand werden op het harde zand ooit snelheidsrecords gebroken en ook nu nog zijn de brede, vlakke standen hard genoeg voor autoraces. De races zijn echter verplaatst naar de wereldberoemde International Speedway waar we ook even gaan kijken. Er zijn nu geen races maar we kunnen wel een tour maken over de baan en doen dit dus om een beter beeld te krijgen. Het is echt ongelooflijk hoe schuin de baan af en toe is. De minimum snelheid is 90 miles per uur om op de baan te blijven volgens de gids. Het stadion is enorm groot en biedt plaats aan ruim 110.000 mensen. Leuk om gezien te hebben en weer een stukje van de Amerikaanse cultuur dat we nog niet gezien hadden geproefd. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Daytona International Speedway </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DaytonaInternationalSpeedway.jpg" /></div>
<br />
<br />
We rijden verder richting Titusville en we komen onderweg weer zo’n leuke kleine car meeting tegen. Natuurlijk even rond lopen kijken en weer wat aardige exemplaren op de foto gezet. We vervolgen de A1A maar hebben zo ondertussen geen idee meer waar we zitten. Het begon al te schemeren en we zien een hotel liggen, een Holiday Inn. We dachten, zal wel duur zijn maar gaan maar even vragen hoe duur! Het bleek dat we voor een hele leuke prijs een kamer konden krijgen omdat het hotel op dit moment gerenoveerd werd en ze om 08.00 uur ’s ochtends met het werk starten. Kon ons niet schelen want dan zijn we toch al wakker. Ze heeft ons een kamer gegeven op de 7e verdieping aan de zeezijde. <br />
<br />
We kwamen boven en we waren zeer aangenaam verrast! We kwamen binnen in een soort halletje met een gang die twee kanten opging. Licht aan en inspecteren maar! Naar links lag een hele grote badkamer met alles er op en er aan en naar rechts kwam je eerst langs een grote slaapkamer en daarna in een woonkamer met een keuken erin. We hadden ook een groot balkon met zeezicht. Helemaal top! Eerst even lekker wat zitten drinken op het balkon. Heerlijk dat geluid van de zee op de achtergrond. Hier zouden we het best langer uithouden hoor, “no problem”. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Zeezicht </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/uitzichtvanuitHolidayInn.jpg" /></span></div>
<br />
<br />
Na een beetje opfrissen lopen we naar beneden naar de receptie. Ze vroeg of ze ons goede kamer had gegeven wat wij volmondig beaamden. We vroegen of ze ons kon vertellen waar we hier een lekkere steak konden eten en ze verwees ons naar een zaak in het winkelcentrum vlakbij. Daar moesten we ook langs gekomen zijn toen we hierheen reden volgens haar. We keken nogal glazig denk ik want ze vroeg ons of we wisten waar we waren, nou nee dat was dus niet het geval! We waren in New Smyrna Beach. We zeiden tegen haar dat we vanaf Daytona Beach een kustweg hadden gereden tot dit hotel en geen plaatsnaam hadden gezien om iets minder dom over te komen. Dat werkte wel gelukkig! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Holiday Inn, New Smyrna Beach </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/HolidayInnNewSmyrnaBeach.jpg" /></div>
<br />
<br />
Maar goed, het winkelcentrum zagen we liggen vanaf ons hotel dus we zijn lekker gaan lopen. Het is het New Smyrna Steakhouse en het was een gezellige zaak en we hebben heerlijk gegeten. Nog even bij wat winkels rond lopen kijken en daarna op ons gemak teruggelopen en nog een hele tijd op het balkon gezeten. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>New Smyrna Beach – Orlando (24°C-26°C)</b> </span><br />
Na eerst lekker koffie te hebben gedronken op het balkon, veel pelikanen voorbij zien vliegen, checken we uit en lopen eerst nog even een stuk over het strand. We rijden daarna naar het winkelcentrum en doen wat boodschappen bij de Publix. Vervolgens gaan we op weg naar Titusville naar het John F. Kennedy Space Center. Er zijn geen lanceringen op dit moment helaas. Hier aangekomen hebben we alleen even wat raketten op de foto gezet en een spaceshuttle maar zijn niet naar binnen gegaan. We vonden de toegangsprijs een beetje hoog voor iets wat ons niet echt heel erg boeit. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">John F. Kennedy Space Center </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/JohnFKennedySpaceCenter.jpg" /></div>
<br />
<br />
We besluiten nog een eindje richting Cape Canaveral te rijden en we zagen hier een alligator en een schildpad in het wild. Blijft vreemd om een alligator gewoon in het wild langs een watertje te zien liggen! We zien een weg naar Orlando en rijden die in. Halverwege de middag zijn we bij ons hotel in Kissimmee, het Best Western Lakeside. We hebben een kamer beneden, een nette en ruime kamer. We installeren ons en besluiten om nog even naar de Old Town te gaan. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffe599; font-size: small;">Die kom je in Nederland niet langs de weg tegen…</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Alligator.jpg" /></span></div>
<br />
<br />
De Old Town van Kissimmee is een gezellig winkelcentrum waar iedere zaterdagavond Amerikaanse oldtimers door de straten rijden. Helaas zijn we hier niet op een zaterdag maar goed, het zag er toch heel leuk uit hier. Allemaal kleine, aparte winkeltjes en hier en daar stonden leuke Amerikaanse auto’s te pronken en ook hier alles al volop in kerstsfeer. De auto stond geparkeerd bij een Flea Market en we hebben hier ook nog even rondgekeken. Het was een behoorlijke markt met meer dan 250 kramen. Een soort zwarte markt in Beverwijk idee. <br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Old Town Kissimmee </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/OldTownKissimmee.jpg" /></div>
<br />
<br />
We zijn weer richting het hotel gereden en hebben daar in de buurt een restaurant gezocht. We zagen een Outback Steakhouse en zijn daar gaan eten. Terug in het hotel, koffie gehaald in de General Store en daarna gaan internetten om het thuisfront een update van onze belevenissen te geven voor we weer op één oor gingen. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Orlando (22°C-26°C)</b> </span><br />
Vroeg op vandaag en ook vroeg op pad! We gaan vandaag naar Sea World. We hebben thuis al online kaarten gekocht en geprint dus aangekomen bij het park, kunnen we heel snel naar binnen. We pakken een plattegrond en bekijken eerst hoe we het beste kunnen lopen. In dit park mag je niet roken maar er wordt wel rekening gehouden met rokers, er zijn op allerlei plaatsen rookplekken gemaakt, heel prettig voor ons rokers! Op de plattegrond staan ook de tijden waarop de diverse shows beginnen. Hier moeten we een beetje rekening mee houden om vooral niets te missen! <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Sea World </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/SeaWorld.jpg" /></div>
<br />
<br />
We komen eerst langs de roggen in <i>Stingray Lagoon</i> en kopen wat sardientjes om ze te voeren. Nou, dat is heel apart en als je niet luistert naar de uitleg ook heel moeilijk. Je houdt zo’n visje voor ze en denkt waarom happen ze nu niet, je ziet wel hun bek open en dicht gaan denk je. Dat is dus niet zo, dat is een kieuw die je ziet. Hun bek zit veel verder naar beneden en je moet dus je hand tot je pols in het water steken, willen ze het visje kunnen pakken. Erg apart! <br />
<br />
Er is ontzettend veel te zien in Sea World naast de bekende dolfijnen en orka’s. Er is o.a. <i>Manatees: The Last Generation?</i>. Hier ontdek je dat er van Florida’s lieftallige, maar bedreigde lamantijnen of zoals wij ze noemen zeekoeien, er misschien geen 2000 meer in het wild leven. Sea World is één van de instanties die er alles aan doen om gewonde en zieke dieren te laten herstellen en terug te zetten. Dan heb je<i> Penquin Encounter</i>, hier zie je diverse soorten pinguïns en hun alk-neven (papegaaiduikers en zeekoeten). In <i>Terrors of the Deep</i> maak je een wandeling langs koraalrif-aquaria, bewoond door op de loer liggende murenen, barracuda’s en andere jagende gasten uit de diepzee. We zien hier naast het voor ons welbekende zeepaardje ook voor het eerst van ons leven een zeedraak, echt geweldig maar niet goed op de foto te krijgen helaas. <br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">“Penquin Encounter” </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/PenquinEncounter.jpg" /></div>
<br />
<br />
Verder zie je in dit park o.a. zeehonden, Californische oorrobben, Zuid-Amerikaanse zadelrobben, zeeotters, ijsberen, heel veel soorten vogels, schildpadden en in <i>Clydesdale Hamlet</i> ook nog enorme Schotse Clydesdale trekpaarden. Deze trokken vroeger de bierwagens waarvan hier ook een paar fraaie exemplaren staan. En hier kun je een gratis biertje halen! Het park is eigendom van Anheuser-Busch, de grootste bierfabrikant van de VS. In het Hospitality Center kun je gratis proeven en zelfs iets meer te weten komen over bier. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Anheuser-Busch </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/AnheuserBusch.jpg" /></div>
<br />
<br />
De shows hebben we tussen alles door bezocht maar som ik hier even allemaal op. De eerste show die we bekijken is in het <i>Sea Lion & Otter Stadium</i> met zeeleeuwen, de tweede is in het <i>Shamu Stadium</i> met orka’s en de derde is in <i>Whale & Dolphin Stadium</i> met dolfijnen. De show met de zeeleeuwen is vooral erg amusant en heet “Clyde & Seamore Take Pirate Island”. Een show met clowns, twee zeeleeuwen en er komt ook nog een zeeotter langs die een schatkaart steelt. De show met de orka’s was spectaculair en als je op de eerste veertien rijen (de ‘soak zone’) zat, erg nat! Het is verbazingwekkend om die grote zwart-witte killerwhales zo hoog boven het water te zien springen en slaan met hun staarten tot iedereen in de ‘zone’ door en door nat is. De show met de dolfijnen was ook heel gaaf, wat een sprongen kunnen die toch maken! Ik blijf het ook prachtig vinden om de band tussen trainer en dolfijn te zien, die is heel hecht. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">“Shamu Stadium” </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ShamuStadiummetOrkas.jpg" /></div>
<br />
<br />
We gaan hierna naar <i>Dolphin Cove</i>. Je kunt hier vis, die overigens aardig duur is, kopen om de dolfijnen te voeren. Maar dat doen we natuurlijk wel even en het was echt ontzettend gaaf. Ze eten de sardientjes uit je hand en een paar keer kon ik ze ook heel goed aaien. Ik kreeg er gewoon een brok van in mijn keel, ik was oprecht ontroert. Wat een prachtige dieren zijn dit toch en als ze je zo aankijken, smelt je gewoon. Tenminste ik wel! Dit was een perfecte afsluiting van een geweldige dag! <br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">“Dolphin Cove” </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DolphinCove.jpg" /></div>
<br />
<br />
We waren hier voordat het park openging en verlaten het park pas vlak voor sluitingstijd. Een lange dag maar het was zeer zeker de moeite waard. Terug in het hotel alvast een koffer her-ingepakt en daarna zijn we gaan eten bij TGI-Friday’s. Lekker en op ons gemak gegeten. Terug in het hotel de tweede koffer te grazen genomen en na even een lekkere douche, pitten! Morgen weer richting Nederland. <br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;">Zonsondergang, Sea World </span></div>
<div style="text-align: center;">
<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/SeaWorldzonsondergang.jpg" /></div>
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Orlando – Amsterdam (23°C)</b> </span><br />
Toen we naar buiten keken vanochtend dachten we, nou lekker weertje! Het was grijs en erg bewolkt en het regende ook. Niet zo heel erg om weg te gaan! We doen rustig aan, drinken op ons gemak koffie en gaan dan maar uitchecken. We gaan richting Orlando Int. Airport maar eerst naar Alamo om de auto terug te brengen. Alamo snel gevonden en auto inleveren ging zoals gebruikelijk weer heel snel. We moesten vervolgens naar Terminal B om in te checken. Het was een Self Check Inn waar we een beetje hulp kregen van een hele aardige douanier. Koffers werden niet gewogen en zo door gedaan, gelukkig maar want ze waren zeker te zwaar volgens ons! <br />
<br />
We hebben een beetje bij de winkels lopen kijken, koffie gedronken, wat te eten gehaald en zijn af en toe nog even naar buiten gegaan voor een sigaretje. Het is nog steeds grijs en grauw en het regent aan één stuk door! We zijn vervolgens door de douane gegaan en konden toen ook vrij snel aan boord voor onze vlucht naar Atlanta. De vliegtijd is 1 uur en 15 minuten. Hier hebben we wat tax-free artikelen gekocht en zijn weer even buiten gaan roken. <br />
<br />
Vlucht DL 38 naar Amsterdam vertrekt keurig op tijd en de vluchttijd is nu 7 uur en 21 minuten. Volgens de gezagvoerder landen we een half uur eerder dan gepland. De vlucht verloopt heel goed, verzorging onderweg is perfect, genoeg natjes en droogjes. Slapen lukt zoals gebruikelijk niet maar een beetje wegzakken af en toe gebeurt wel en ach….voor je het weet ben je weer thuis. <br />
<br />
We landen inderdaad ongeveer een half uur eerder op Schiphol. De taxi was er nog niet dus eerst snel naar buiten om te roken en godsamme…..wat was het koud! Dat viel even ontzettend tegen zeg. Maar weer snel naar binnen. Toen de taxi er was, snel naar huis en verwarmingen aan. Alles was goed met de poezen, die waren erg blij om ons te zien. We werden weer aardig “gekopt”. Dit was een fijne vakantie, veel gezien en heerlijk weer. Florida is anders dan de staten waar we tot nu toe geweest zijn. Het is veel toeristischer en drukker. Leuk om een keer gezien te hebben maar onze voorkeur gaat toch uit naar staten die liggen in het zuidwesten van de USA, zoals Arizona, Utah en Nevada. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Totaal afgelegde afstand: 11.133 miles (= 17.952 km) waarvan 9.781 miles (= 15.775 km) per vliegtuig en 1.352 miles (= 2.177 km) met de auto.</b> </span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffe599;"></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-68085217749196208672008-10-09T03:18:00.000-07:002013-03-25T14:07:27.983-07:00Fotoshows van onze reizen<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIaGv5zCG7J_NYTYuYnLIcH8Lzgk79Hhxu6fzz_3_Dc6PKkU3Kuh0lyXXTTlfY26BerQh4CfKsCYTIUY4ILZr9kRzosHYGCLP8gqiK3oCgPerLG81VQHqlGbtioFVLtRht7hHLDjEPCLI/s1600/fototoestel02.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIaGv5zCG7J_NYTYuYnLIcH8Lzgk79Hhxu6fzz_3_Dc6PKkU3Kuh0lyXXTTlfY26BerQh4CfKsCYTIUY4ILZr9kRzosHYGCLP8gqiK3oCgPerLG81VQHqlGbtioFVLtRht7hHLDjEPCLI/s200/fototoestel02.gif" width="178" /></a> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<br />
<b><span style="color: #f1c232; font-size: large;">Klik op onderstaande foto’s om de fotoshow´s te bekijken</span></b><br />
<br />
<b><span style="color: #f1c232;">USA 2012</span></b><br />
<b><a href="http://dodge52.jalbum.net/Foto%20album%20USA%202012/slides/Vastleggen%20in%20volledig%20scherm%2012-7-2012%2002542.bmp.html?show_param=3" target="_blank"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJIOObYu09S_7Zu7s-4EL3vuEXOTc1e0o-Vr11ydZi_An13xUFSpI1lfxPMN4CjwJz6tkKNvslA9PLPGV0Z-YM3N93pdhyphenhypheny71qCs8rXLVOMqEEm_riB0IpZhseOnRa1jISlXJ_YVkqA08/s400/DSC00758-m.jpg" width="400" /></a></b><br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #f1c232;">USA 2011</span></b><br />
<b><a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202011/?albumview=slideshow" target="_blank"><img border="0" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH_x33z4EHoLnOD3gwY4viGzyj7xbEFGQx34GHFztaplUUKn9hhPppCEgdFubB_-RkgPEnQYLTvrkJlxuKGfoyJ1irgmNm-biJAMv5vb8VFmXJkfp9mezD4z_voyCUHC_1_r6f5lYVcXw/s400/DSC00327-m.jpg" width="400" /></a></b><br />
<br />
<b> </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #f1c232;">USA 2010</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202010/?albumview=slideshow"><img border="0" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifwWl2zmGF8ORP3E7tNsHwMQYWybAJuMSKpil2gxU2BEcQ0z8qOalEULQap6MAqA7bVlqPNVub5bw4pnUwB-OenkJuw2YrN7xjSQwlqYMLkGOCjY_-mfT9hwIXMK4umHNs4SD2pdK6e_Y/s400/Fotoshow+2010.jpg" width="400" /></a></div>
<b> </b><b> </b><br />
<br />
<span style="color: #f1c232;"><strong>USA 2009</strong></span></div>
<div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202009/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2004/P7041866-m.jpg" /></a><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong><span style="color: #f1c232;">USA 2008</span></strong></div>
<div style="text-align: center;">
<b> </b><a href="http://youtu.be/1I-1WRW4zeY"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC00814-m.jpg" /> </a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #f1c232;">Berlijn 2008</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Berlijn%202008/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC03920-m.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<b><span style="color: #f1c232;">USA 2007</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202007/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Baardmans-m.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<b><span style="color: #f1c232;">USA 2006</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202006/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/USA2006-m-1.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #f1c232;">USA 2005</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Amerika%202005/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/USA2005-m-1.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<b><span style="color: #f1c232;">Mallorca 2004</span></b><br />
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Mallorca%202004/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/Mallorca2004-m-1.jpg" /></a><b> </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><br /><br /><span style="color: #f1c232;">Cuba 2004</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b></b><a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Cuba%202004/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/Cuba2004-m-1.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<div style="color: #ffe599;">
<br />
<b><span style="color: #f1c232;">Cuba Cars 2004</span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://smg.photobucket.com/albums/v149/dodge52/cubaautos/?albumview=slideshow" target="_blank"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRTyaIzvRx7PotsocGMGCLX3-Mwk2awpoRsAT1eVz9Qf-VHllvGw1DB_qnv9m-E9w40L05vdFkFH1Txn2OWZxoe84hYCuuaX8WgDgKL9qj-00OKw08vttmRbOmxeENhyF-oS58iqhpXuI/s400/Cuba+Cars+2004-m.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<b><span style="color: #f1c232;">Zuid-Afrika 2003</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Zuid-Afrika%202003/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/ZuidAfrika2003-M.jpg" /></a><br />
<br />
<br />
<b><span style="color: #f1c232;">Thailand 2001</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Thailand%202001/?albumview=slideshow"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/Thailand2001-m.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-20378780030665612512008-05-10T14:30:00.000-07:002011-10-15T12:53:23.348-07:00Reisverslag Berlijn 2008<div class="meta"><br />
<span class="name"></span></div><span style="color: #ffe599;">Berlijn stond al een tijd op ons verlanglijstje en we hebben besloten om er nu maar eens een lang weekend heen te gaan. Berlijn is een fascinerende stad, een stad waar je niet om de geschiedenis heen kunt, een stad waar oud en nieuw met elkaar verweven zijn, een stad waar je heel goed kunt winkelen en uitgaan. Kortom, wij vinden het een aanrader!</span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;"><i><b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;">Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken.</span></span></b></i><br />
<i><b><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: inherit;"> </span></span></b></i></div><b></b></div><div style="text-align: center;"><b> </b><a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Berlijn%202008/?albumview=slideshow"><img height="214px" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC03920-m.jpg" width="320px" /></a></div> <br />
<br />
<i><span style="color: #ffe599;"><b>Een stukje geschiedenis</b> </span><a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Berlijn">Berlijn</a> is de hoofdstad van Duitsland. Het is een metropool en de grootste stad van het land met ruim 3,4 miljoen inwoners. Het is tevens één van de grootste steden van de Europese Unie en geldt als één van de grootste culturele, politieke en wetenschappelijke centra. De stad is bekend vanwege het hoog ontwikkelde culturele leven (festivals, nachtleven, musea, kunsttentoonstellingen enz.) en de liberale levensstijl, moderne tijdgeest en de lage kosten. Bovendien is Berlijn één van de groenste steden van Europa, 18% van Berlijn bestaat uit natuur en parken en 7% uit meren, rivieren en kanalen. </i><br />
<br />
<i>Ooit was dit heel anders! Rond 1230 is de stad Berlijn-Cölln gesticht, Berlijn bestond toen dus eigenlijk uit twee steden. In 1307 besloten de twee gemeenschappen samen te gaan en in 1400 hadden de plaatsen in totaal ongeveer 8000 inwoners. Berlijn lag aan de ene kant van de rivier de Spree en Cölln aan de andere zijde. De beide stadsdelen werkten samen maar hadden wel een aparte bestuursraad. In 1448 verloor Berlijn-Cölln zijn zelfstandigheid na een beleg van 6 jaar. Frederik II voegde de stad bij zijn rijk en bouwde zijn paleis in Cölln. </i><br />
<br />
<i>Uit de periode voor 1650 is nagenoeg niets aan woonhuizen bewaard gebleven behoudens enkele gewelven. Oorzaak hiervan zijn diverse grote branden waarbij nagenoeg de gehele stad tot de grond afbrandde. Na de branden werden wel de kerken herbouwd maar in de op dat moment heersende bouwstijl. Ook het Rathaus is meerdere malen herbouwd, maar waarschijnlijk niet op dezelfde plaats als het oorspronkelijke. </i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Rotes Rathaus Berlin 1900</span> </div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/RotesRathausBerllin1900-m.jpg" /></div> <br />
<br />
<i>Hierna volgde een tijd dat de Grote Keurvorst Frederik Willem veel voor Berlijn heeft gedaan. Stadsmuren, grachten, vestingen e.d. werden aangelegd gedurende de Dertigjarige Oorlog. Moerasgebieden werden drooggelegd en hier werden nieuwe wijken op gebouwd. De beroemdste straat in Berlijn werd reeds in 1647 ontworpen, Unter den Linden. Door de aanleg van vestingwerken werd de laan in 1673 naar zijn huidige vorm verlegd. </i><br />
<br />
<i>Onder koning Frederik de Grote werd de stad verder uitgebreid en heeft de koning zich daarnaast toegelegd op het verfraaien van de reeds aanwezige bruggen en Unter den Linden. Er zou een enorm plein worden aangelegd maar door de oorlog werd slecht een klein plein verwezenlijkt. De Brandenburger Tor is het resultaat ervan alhoewel oorspronkelijk het ontwerp een eenvoudige barokke poort was. De huidige Brandenburger Tor dateert van 1791, een ontwerp naar klassiek Grieks voorbeeld. Veel groter dan de eerste Tor moet deze nieuwe het idee geven van het betreden van een tempel als de Akropolis. </i><br />
<br />
<i>Tussen 1819 en 1840 groeide het inwonerstal en nieuwe huizen waren nodig. Binnen de stadsmuren werden onbebouwde stukken land rap volgebouwd. In de 19e en 20e eeuw zijn de stadsmuren en grachten afgebroken en gedempt vanwege het verlies van hun functie en de verwoestingen in de Slag om Berlijn aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. De grandeur van de stad Berlijn verdween en ook de opdeling van de stad in Oost en West had grote gevolgen door de ontwikkeling en wederopbouw. Vooral het gebrek eraan in het DDR-gedeelte. Pas na de Val van de Muur in 1989 kwam de ontwikkeling in Oost-Berlijn op gang. De stad zocht naar de sfeer van de twintiger jaren, voor de Tweede Wereldoorlog, een bruisende metropool met een gevarieerd uitgaansleven. </i><br />
<br />
<i>Verschillende ontwerpers hebben geprobeerd de sfeer te creëren met de vierkante woonblokken met binnenplaats langs de Friedrichstrasse. De binnenplaatsen waren indertijd een centrum van leven en dat is getracht terug te krijgen met wisselend succes. </i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Friedrichstrasse Berlin 1900</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/FriedrichstrasseBerlin1900-m.jpg" /></div> <br />
<br />
<i>Tegenwoordig is Berlijn een stad met 3.4 miljoen inwoners van allerlei komaf. De vroegere problemen van verdediging hebben plaatsgemaakt voor die van verpaupering en sociale achteruitgang. Ontwikkeling van een stad als Berlijn heeft derhalve een compleet andere invalshoek nodig dan onder de grote vorsten van weleer. Pracht en praal zullen niet de prioriteit hebben…..</i><br />
<i> </i> <br />
<span style="color: #ffe599;">En dan nu wat over onze ervaringen en belevenissen in Berlijn!</span><br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Vrijdag</b> </span><br />
Na een voorspoedige reis per eigen auto, wat heel goed te doen is, kwamen we in de namiddag aan in Berlijn. Onderweg niet zo’n geweldig weer, veel regen en zelfs sneeuw en hagel gehad maar we laten het weer ons weekend niet beïnvloeden. We maken er gewoon wat van! Het hotel, <a href="http://www.trendy-hotels.nl/Berlijn/Hotels/Artotel-Berlin-City-Center-West">Art’Otel Berlin</a> Mitte, is echt geweldig! Op internet zag het er al heel goed uit maar in werkelijkheid nog meer. Heel kleurig en modern en het hing vol met werk van <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Andy_Warhol">Andy Warhol</a>. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Art’Otel</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ArtOtel-m.jpg" /></div> <br />
<br />
Na het inchecken, gingen we eerst de auto in de parkeergarage zetten. Dit was op zich al een hele belevenis! Je ging met een heel klein liftje, auto past er net in, naar beneden en daar zijn dan negen parkeerplaatsen. Vijf hiervan zijn vaste plaatsen en vier zijn heel vreemd. Tenminste, wij hadden het nog nooit ergens gezien. Vier plaatsen waren stalen panelen waar je je auto op moest zetten en die konden worden verschoven. Dit was nodig want de vijf andere plaatsen lagen daarachter (zie foto). <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Schuiven met je auto…</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ParkerenArtOtel-m.jpg" /></div> <br />
<br />
We zijn even naar de kamer gegaan, die was ook heel gaaf, toch heel anders als de doorsnee hotelkamer. Erg strak, kleurig en met designmeubelen ingericht. En ook hier kunst van Andy Warhol aan de muur. We zijn hierna wat gaan drinken aan de bar en daarna hebben we al een heel stuk van de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Kurf%C3%BCrstendamm">Kurfürstendamm</a>, de grootste winkelboulevard van Berlijn, afgelopen. We hebben de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Kaiser-Wilhelm-Ged%C3%A4chtniskirche">Gedächtniskirche</a> al gezien en ook op de Europaplatz zijn we al geweest. <br />
<br />
De Gedächtniskirche is een beroemde kerk, gebouwd in 1895, gelegen op het Breitscheidplatz aan het begin van de Kurfürstendamm. De kerk werd stuk gebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog, alleen een stuk van de kerktoren bleef overeind staan. De kerk werd bewust niet gerestaureerd. In plaats daarvan liet het stadsbestuur er tussen 1951 en 1961 een moderne kerk naast bouwen. De Gedächtniskirche wordt tegenwoordig beschouwd als een monument voor de vrede. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Gedächtniskirche</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Gedchtniskirche-m.jpg" /></div> <br />
Niet zo veel honger na al dat snoepen en broodjes van onderweg, dus even bij de Mac wat gegeten. Zelfs de inrichting van de Mac is hier heel modern en strak, heel anders als in Nederland. De eerste indruk van Berlijn: hele moderne stad, veel kunst, maar ook hele fraaie oude gebouwen. Je kunt hier veel cultuur bekijken. dit vinden wij erg gaaf. Er is hier toch een belangrijk stuk geschiedenis geschreven!!! <br />
<br />
Morgen gaan we eerst wat verder kijken op de Kurfürstendamm en <a href="http://www.kadewe.de/">KaDeWe</a> (Kaufhaus Des Westens) bekijken en verder zien we wel. Zondag zijn de winkels niet open en dan gaan we wat meer culturele dingen doen zoals de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Potsdamer_Platz">Potsdamer Platz</a> (met restanten van de muur) bekijken, naar Checkpoint Charlie, Brandenburger Tor, de Reichstag en wat we nog meer qua tijd kunnen bekijken. <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Zaterdag</b> </span><br />
Vandaag eerst met de benenwagen naar KaDeWe gegaan. Dit is een warenhuis maar dan niet zo maar één. Het is het grootste warenhuis in Europa met een verkoopoppervlakte van 60.000 m2 en meer dan 380.000 verschillende (veelal luxe) artikelen. Wat hier vooral ontzettend gaaf is, is de ‘Feinschmeckeretage’ met een grote hoeveelheid verschillende delicatessen en exclusieve eilanden waar men ook kan eten. We zagen er artikelen.……zo duur!!! Een fles whisky van € 5500,00, een blikje kaviaar van € 475,00 en ga zo maar door. Je keek hier echt je ogen uit, ook op de rest van de etages. Inderdaad heel veel luxe artikelen met bijbehorend prijskaartje maar dat leek er niet toe te doen want er werd flink verkocht!! <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">KaDeWe</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/KaDeWe-m.jpg" /></div> <br />
<br />
Daarna zijn we nog over de Kurfürstendamm gelopen richting het Europa Center. Het was bijna de hele tijd droog maar toen begon het toch weer te regenen. We zijn even terug naar het hotel gegaan om de goede camera te halen en hebben toen een taxi genomen richting Mitte. We zijn hier naar een overdekt winkelcentrum geweest, Potsdamer Platz Arkaden. Hier zitten 120 winkels onder één dak. Er waren wel een aantal leuke winkels maar het merendeel was toch weer modezaken. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Potsdamer Platz Arkaden</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/PotsdamerPlatzArkaden-m.jpg" /></div> <br />
<br />
Hierna zijn we naar een andere bijzondere attractie op de Potsdamer Platz gaan kijken. Een staaltje architectuur uit de 21e eeuw, het Sony Center van Helmut Jahn. Het Sony Centre is spectaculair. Zeven futuristische gebouwen staan rond een ovalen overdekte binnenplaats. De dakconstructie is het paradepaardje van het gebouw. Een tentdak bestaande uit banen stof overspant de ruimte tussen de gebouwen. De banen zijn met ankers aan een enorme metalen ring die op de omringende gebouwen ligt, bevestigd. Erg gaaf om te zien, binnenin zie je o.a. een IMAX bioscoop, een filmmuseum en natuurlijk het Sony Center. Wat ook heel gaaf was, was dat ze een stuk van de Kaisersaal, wat al heel oud is, hadden verwerkt in dit supermoderne gebouw. Die tegenstellingen zijn heel leuk om te zien. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Sony Centre</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/SonyCenter-m.jpg" /></div> <br />
<br />
De Kaisersaal maakte onderdeel uit van het beroemde Hotel Esplanade dat tot 1944 aan de Postdamer Platz stond. Het hotel werd in 1907 gebouwd en bood onderdak aan mensen als Charlie Chaplin en Greta Garbo. In de Kaisersaal hield Keizer Wilhelm II (de laatste keizer van Duitsland) begin twintigste eeuw zijn exclusieve Herenavonden. <br />
<br />
Een groot deel van het hotel werd in 1944 verwoest. Een klein deel bleef staan en deed tot de bouw van de Berlijnse muur dienst als restaurant en danszaal. Na de bouw van de muur stond het gebouw in het niemandsland tussen oost en west. In 1972 gaf de DDR-leiding toestemming om in het gebouw scenes op te nemen voor de film Cabaret met Lisa Minelli. In 1986 mocht Wim Wenders er opnamen maken voor ‘Ein himmel über Berlin’. <br />
<br />
Na de val van de muur werden de resten van Hotel Esplanade onder monumentenzorg geplaatst. Met name de al die jaren volledig in tact gebleven Kaisersaal wordt als bijzonder cultureel erfgoed gezien. Het gebouw stond echter in de weg bij het opnieuw inrichten van de Potsdamer Platz. Bouwers wilden het pand afbreken, maar dat mocht niet van de politiek. <br />
<br />
Uiteindelijk werd een compromis gevonden. De Kaisersaal en de eveneens behouden gebleven ontbijtzaal zouden worden geïntegreerd in het Sony Centre. Daarvoor moesten de hotelresten wel 75 meter worden verplaatst. De ontbijtzaal werd in vijfhonderd stukken uiteen genomen en later weer opgebouwd. Met de Kaisersaal kon dat niet. Die moest in zijn geheel worden verplaatst. De zaal werd door een constructie met luchtkussens van de grond getild en naar zijn nieuwe plek gebracht. De operatie kostte 75 miljoen DM. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Kaisersaal</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DeKaisersaal-m.jpg" /></div> <br />
<br />
De hotelresten maken nu deel uit van het Sony Centre. De Kaisersaal wordt verhuurd voor bijzondere gelegenheden. Kaiser Wilhelm II kijkt vanaf een groot schilderij toe. Hij zal zich thuis voelen, want de inrichting is in honderd jaar nauwelijks veranderd. In de ontbijtzaal is het bekende Café Josty gevestigd. <br />
<br />
We zagen toen we een stukje door waren gelopen bordjes staan met Checkpoint Charlie, een voormalige controlepost in de Berlijnse Muur, en besloten om door te lopen. Checkpoint Charlie was voor buitenlanders de enige doorgang over de weg naar Oost-Berlijn. Na de val van de Muur (1989) werd Checkpoint Charlie opgeheven en niet veel later, in 1990, werd de gehate grenspost met de grond gelijk gemaakt. Het wachthuisje wat je vandaag de dag ziet is een kopie welke in 2000 is neergezet. Checkpoint Charlie is één van de weinige tastbare herinneringen aan de Koude Oorlog. Vlak na Checkpoint Charlie is het Haus am Checkpoint Charlie, ofwel het Mauermuseum, een museum gewijd aan de Muur met onder meer attributen die Oost-Berlijners gebruikten bij hun vlucht. Er is ook een shop waar je o.a. stukjes van de muur kan kopen, echt zegt men want je krijgt er een certificaat bij. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Checkpoint Charlie</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/CheckpointCharly-m.jpg" /></div> <br />
<br />
We hadden na nog een stuk doorgelopen te zijn, eigenlijk geen idee meer waar we zo ondertussen waren! Op een gegeven moment zagen we in de verte de Fernsehturm en zijn die kant verder opgelopen. We kwamen bij een brede weg uit en bij een bushalte zagen we toen op het kaartje dat we een aardig eind van ons hotel af waren. We hebben hier toen maar weer een taxi genomen naar het hotel. <br />
<br />
In het hotel hebben we eerst internet genomen, een bericht zitten maken en geplaatst, foto’s gekeken en daarna zijn we ons een beetje gaan opknappen om te gaan eten. We zijn weer naar de Ku’damm gelopen en zijn bij Maredo gaan eten. Een heerlijke, malse Argentijnse steak zoals we van Maredo gewend zijn. Op de terugweg naar het hotel kwamen we een Duitse Kneipe tegen en daar hebben we een paar biertjes achter over geslagen en hebben we zitten ‘genieten’ (maar niet heus) van gave Duitse muziek!!! <br />
<br />
Morgen gaan we met de auto Berlijn verder verkennen want we hebben vandaag zoveel gelopen en af en toe toch regen en…….onze kuiten voelen aan als een paar stukken van de Berlijnse Muur!! We gaan dus eerst een spelletje doen……schuiven met auto’s in de garage! <br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><b>Zondag</b> </span><br />
Vandaag ziet het er heel zonnig uit maar er ligt wel sneeuw op de auto’s. We gaan met de auto op pad om een aantal bekende dingen te bekijken en gaan dus eerst proberen om weer uit de garage te komen. In de garage drukken we de knop in en ja hoor…..de eerste auto schuift weg! Echt gaaf, nog nooit eerder ergens gezien. Met de tweede knop schuiven we het andere paneel ook weg en Willem kan de auto er uit rijden, de lift in en naar boven. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Parkeergarage Art’Otel</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Parkeren-m.jpg" /></div> <br />
<br />
We rijden eerst naar de Brandenburger Tor. Dit is de enige stadspoort van Berlijn die nog overeind staat. De poort werd gebouwd in 1788 en bestaat uit een zuilengalerij van 26 meter hoog en 66 meter breed. Het beeld op de poort, een strijdwagen met vier paarden waar Victoria, de Griekse Godin van de overwinning in zetelt, is een kopie want het origineel ging verloren tijdens de Tweede Wereldoorlog. De poort is ook een monument van deling en hereniging. In 1961 werd bij de Brandenburger Tor begonnen met de bouw van de Muur en het was ook de plek waar de Muur voor het eerst viel. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Brandenburger Tor </span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/BrandenburgerTor-m-1.jpg" /></div> <br />
<br />
We parkeren de auto op de Laan van de 17e Juni en lopen naar de poort toe. Er onder door en dan komen we op Unter den Linden. Dit is de voormalige hoofdstraat van Oost-Berlijn. Vroeger was het de praalweg van de Pruisische koningen en Duitse keizers, later werd het de straat van het communistische Oost-Duitsland. Er staan hier prachtige gebouwen zoals de Berlijnse Staatsopera en het paleis van keizer Wilhelm I (1797-1888). <br />
<br />
Het was echt ontzettend koud en we zijn eerst even een kop koffie gaan drinken bij Starbucks, die zie je hier overal. Toen weer verder gelopen over Unter den Linden. We kwamen een Peugeot zaak tegen en daar stonden een paar zeer futuristische wagens! Even binnen gekeken. Ze verkochten ook allemaal andere dingen, peper- en zoutmolens, koffiemolens, T-shirts, tassen, horloges en nog veel meer. Allemaal van het merk Peugeot. Langs de andere kant teruggelopen naar de Brandenburger Tor. <br />
<br />
Het volgende doel is het monument voor de vermoorde Joden in Europa. Het Holocaust-Mahnmal is in mei 2005 geopend voor publiek en bestaat uit 2711 donkere betonblokken die allemaal even lang zijn maar in hoogte van elkaar verschillen. Het monument meet bijna drie voetbalvelden. Onder het veld met de blokken is een expositieruimte ingericht. De Amerikaanse architect Peter Eisenman heeft het monument ontworpen. Het veld met de golvende blokken roept volgens hem een gevoel van desoriëntatie en isolement op en is symbolisch voor de ervaringen van de Joodse bevolking tijdens het nazibewind. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Holocaust-Mahnmal</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Holocaust-Mahnmal-m.jpg" /></div> <br />
<br />
Het volgende wat we gaan bekijken ligt ook op loopafstand. Het is de Reichstag, het parlementsgebouw van Duitsland gelegen aan de Platz der Republik. In 1933, een maand na de machtsovername van Hitler, is de Reichstag in brand gestoken. De Nederlander Marinus van der Luit, werd hiervoor gearresteerd maar of hij de brand ook daadwerkelijk gesticht had, is nooit duidelijk geworden. Na de hereniging van Oost- en West-Duitsland is de Reichstag gerestaureerd en sinds 1999 zetelt het Duitse parlement hier weer. Op het oude gebouw is een enorme glazen koepel gezet die de modernisering weergeeft die momenteel in Berlijn aan de gang is. De toegang is gratis maar wij zijn er niet ingegaan want we stond een enorme rij en met die kou hadden we echt geen zin om daar in te gaan staan. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Reichstag</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Reichstag-m.jpg" /></div> <br />
<br />
We lopen terug naar de auto en we rijden nu richting de Fernsehturm. Dit is de televisietoren van het voormalige Oost-Berlijn. De toren is 368 meter hoog en daarmee het hoogste gebouw van Berlijn. De toren is gebouwd in 1969. Met een lift kun je binnen 40 seconden 200 meter de lucht in. Je hebt dan een prachtig uitzicht over Berlijn. Alleen ook hier weer een enorme rij en ook hier hadden we geen zin om daar in te gaan staan. We zullen echt nog eens terug moeten! <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Fernsehturm</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Fernsehturm-m.jpg" /></div> <br />
<br />
We rijden verder en stoppen onderweg regelmatig omdat we prachtige, enorm grote en oude gebouwen zien staan, bijvoorbeeld het symbool van Joods Berlijn, de Neue Synagoge. Moesten natuurlijk allemaal op de gevoelige plaat! Het is prachtig om te zien hoe ze oud met nieuw combineren. We zagen bijvoorbeeld een gebouw wat al heel oud was en daarop zat een nieuw glazen dak wat doorliep in een ernaast gelegen heel nieuw glazen gebouw. Ze hebben geprobeerd om de oude gebouwen zoveel mogelijk te laten staan en te restaureren maar sommige delen waren niet meer te redden. Ze hebben dit echt schitterend opgelost! <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Neue Synagoge</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/NeueSynagoge-m.jpg" /></div> <br />
<br />
We rijden over de Laan van de 17e Juni naar een heel ander deel van Berlijn maar stoppen eerst nog even bij de Siegessäule. De Siegessäule (overwinningszuil) is een monument naar ontwerp van Heinrich Stracks. Aanleiding tot de bouw was de overwinning van Pruisen op de Denen in de oorlog van 1864. Toen de bouw van de zuil was afgerond waren er inmiddels nog meer overwinningen behaald in andere oorlogen (Oostenrijkse-Pruisische oorlog en de Frans-Pruisische oorlog). Vanwege deze laatste overwinningen werd op de zuil een bronzen beeld geplaatst. Het is een verguld bronzen beeld dat Victoria voorstelt en is 8,3 meter hoog en weegt 35 ton. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Siegessäule</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/Siegessaule-m.jpg" /></div> <br />
<br />
De Siegessäule bestaat uit een roodkleurig fundament met daarop een cirkelvormige ‘zaal’ omgeven door pilaren. In deze zaal is op de solide binnenkern een glasmozaïek te vinden die ontworpen is door Anton von Werner. De zuil zelf bestaat uit 4 blokken van zandsteen, gedecoreerd met kanonslopen die in de voorgaande oorlogen waren veroverd op de vijanden. In het binnenste van de zuil bevindt zich een wenteltrap van 285 treden naar het uitzichtplatform, vanwaar men uitzicht heeft op Berlijn. <br />
<br />
Het volgende doel is Slot Charlottenburg, het grootste paleis van de stad. Het ligt in het stadsdeel Charlottenburg helemaal in het westen van Berlijn. Slot Charlottenburg werd opgeleverd in 1699. De opdracht voor de bouw werd gegeven door Sophie Charlotte, de vrouw van de Pruisische keizer Frederik I (1657-1713). In de Tweede Wereldoorlog werd het paleis bijna helemaal vernietigd. Het is echter weer volledig gerestaureerd en ziet er tegenwoordig prachtig uit. Het is echt ongelooflijk groot, niet normaal! <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Slot Charlottenburg</span> </div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/SlotCharlottenburg-m.jpg" /></div> <br />
<br />
Op de terugweg naar het hotel besluiten we nog even door te rijden naar een heel apart blok kantoorgebouwen vlakbij Checkpoint Charlie. De Milanese architect Aldo Rossi ontwierp de wijk rond de Charlottenstrasse. Uit de grijze massa duiken ineens groene, rode, gele en oranje kantoorpanden op. Een bont geheel! We lopen een zijstraat in en zijn ineens weer bij Checkpoint Charlie. Er is hier nog een prikkeldraad afscheiding waar een schutting voor is gezet waarop je allerlei afbeeldingen ziet over Oost- en West-Berlijn. Ook staan er allemaal verkopers met koopwaar zoals Russische legermutsen, legerpetten, DDR-onderscheidingen etc. Koop deze niet, de meeste van deze artikelen zijn ‘made in Hongkong’. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">Charlottenstrasse</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ontwerpvanarchitectAldoRossi-m.jpg" /></div> <br />
<br />
En nu gaan we echt terug naar het hotel. De auto weer in de parkeergarage, ditmaal op een schuifpaneel en naar de kamer. Eerst even een kop warme chocolademelk gemaakt om op te warmen. Foto bekeken en ja, toen weer richting de Ku’damm gelopen om te gaan eten. Ditmaal bij een Italiaan gegeten. Een leuk klein zaakje vlak bij het Europa Center. Na het eten wilden we nog wat gaan drinken en zijn weer in de Duitse kroeg vlakbij ons hotel beland. Na een paar biertjes zijn we naar ons hotel gegaan. Na een lekker warm bad, de koffer weer ingepakt, morgen weer naar huis. <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;">De beer voor het Art’Otel</span></div><div style="text-align: center;"><img src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/ArtOtelbeer-m.jpg" /></div> <br />
<br />
<div style="text-align: left;"><b><span style="color: #ffe599;">Maandag</span></b> </div><div style="text-align: left;">Na een lekker ontbijt hebben we uitgecheckt en voor de laatste keer even gespeeld in de parkeergarage met de schuifpanelen. We zijn na de auto ook even gevoerd te hebben, op ons gemak gaan rijden. Het weer was goed en we zijn regelmatig gestopt om de benen te strekken of wat te eten en drinken. Ik heb bijna de hele weg naar huis gereden omdat Willem zijn rug weer lekker zeer deed. Daardoor hadden we ook bijna niet kunnen gaan. Gelukkig heeft hij er in Berlijn verder weinig last van gehad maar misschien door moeheid en veel zitten dat het toch weer verslechterd. We waren eind van de middag thuis en waren moe maar voldaan! Het was een interessant weekend, Berlijn is een mooie stad met veel tegenstellingen van oud en nieuw, nogmaals….wij vinden het een aanrader!</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-71951418395606903992007-10-24T14:12:00.000-07:002011-10-24T16:12:58.025-07:00Route 66: California<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj21uMzDjPDRB2vUMezzPmcjt_nmIkpxCMhasX4tNBnXGzQ09Y_u2io3x0oEjqBDbQT_I-spaqu6i_FXcnnbLRXkzu0Dg6JuFMdPvrqJhs5WNU7Oz2lki11qbncUUcsZPcqFtr09tGcDYM/s1600/Route+66+CA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj21uMzDjPDRB2vUMezzPmcjt_nmIkpxCMhasX4tNBnXGzQ09Y_u2io3x0oEjqBDbQT_I-spaqu6i_FXcnnbLRXkzu0Dg6JuFMdPvrqJhs5WNU7Oz2lki11qbncUUcsZPcqFtr09tGcDYM/s400/Route+66+CA.jpg" width="400" /></a></div><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"> </span></h5><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;">Santa Monica, California</span> </h5><div style="text-align: center;"><img height="170" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/SantaMonica-m.jpg" width="200" /></div> <br />
<br />
<b>Quote from <a href="http://www.route66ca.org/">Route 66 Preservation Foundation </a>:</b><br />
<div style="text-align: center;"><i>"Santa Monica" is the western terminus of Route 66. In 1926 when Route 66 was officially designated, the road was identified from Chicago to Los Angeles. In 1935 the road was extended from Sunset Blvd (Cesar Chavez Ave.) to Santa Monica Blvd. to Lincoln and ended at… but that’s another story, told by Dan Harlow (see below). When the Pasadena Freeway was completed a realignment of Route 66 took place and later when the 10 Freeway was completed another alignment was recognized. For a while Route 66 followed the Pasadena Freeway to the Hollywood Freeway to Santa Monica Blvd., to Lincoln etc.</i></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><i></i></div><div style="text-align: center;"><i><a href="http://www.route66ca.org/traveler/towns/40santam/40toc.html"><img height="41" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/GreatRoute66links-m.jpg" width="200" /></a></i></div><a href="http://moniquebor.web-log.nl/moniquebor/route_66/index.html" target="_top"><br />
</a> <br />
<a href="http://moniquebor.web-log.nl/moniquebor/route_66/index.html" target="_top"><br />
</a> <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/plaquetteWillRogers-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/plaquetteWillRogers-m.jpg" width="200" /></a></div><h5 class="post-title"> </h5><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;">Revived From A Desert Grave, Calico California</span> </h5><div style="text-align: center;"><img height="200" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC06191-m.jpg" width="133" /></div> <br />
<br />
<b>Quote from <a href="http://www.legendsofamerica.com/">Legends of America</a>:</b><br />
<i>Three miles north of Interstate-15, midway between Barstow and Yermo, California sits the historic and restored ghost town of "Calico", California.</i><br />
<i>It all began in 1875 when roving prospectors first found silver on the south slope of the Calico Mountains. However, it wasn�t until some five years later that additional ore discoveries worth $400 to $500 per ton brought about a small rush and the filing of many claims. </i><br />
<i>In the spring of 1881 came the discovery of the Silver King, Calico�s richest mine and less than a year later, the new settlement supported several businesses on a commercial street flanked by tents and adobe buildings on a narrow mesa between Wall Street Canyon and Odessa Canyon. It took its name from the myriad of colors in the mountains which are the backdrop for the town.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;"><i><a href="http://www.legendsofamerica.com/CA-Calico.html"><img height="52" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/LegendsofAmerica-m.jpg" width="200" /></a></i></div><div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><i></i> </div></div><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC06211-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC06211-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"> </span></h5><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;">Goffs, California (on the Pre-1931 Alignment of Route 66)</span></h5><div style="text-align: center;"><img height="150" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC06179-m.jpg" width="200" /></div> <br />
<br />
<b>Quote from <a href="http://www.cart66pf.org/">Route 66 Preservation Foundation</a>:</b><br />
<i>Route 66 once again rejoins the Interstate at Needles. A few miles down the Interstate the Hwy 95 exit brings you back to Route 66. This portion of the old road is the pre 1931 alignment of Route 66 and leads to the little desert community of "Goffs", California. The pre-1931 alignment of Route 66 was still used regularly after it was bypassed by the newer alignment of Route 66 in the 1930s. Travelers wishing to avoid the 5% grade of the new highway, and possible overheating, would take the older road with its 2% grade through Goffs.</i><br />
<i>In the early days of Needles, residents thought that Goffs was a nice place to go to beat the Mojave heat. Actually Goffs is a little higher in elevation than Needles, a fact that prompted residents of the Colorado River town to spend their summers here. They thought it was cooler in Goffs. Why melt in the 120-degree heat of Needles when you could enjoy the cool alpine temperature of 115 degrees in Goffs? </i><br />
<i>When you arrive in Goffs coming from the east the first thing you’ll notice is the Goffs General Store on the right. If you are lucky it will be open when you pass through. Street.</i><br />
<br />
<i></i><br />
<div style="text-align: center;"><i> </i><i><a href="http://www.cart66pf.org/Map/66east.htm"><img height="41" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/GreatRoute66links-m.jpg" width="200" /></a> </i></div><br />
<h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"> </span></h5><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;">El Rancho Motel, Barstow California</span></h5><div style="text-align: center;"><img height="133" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC06186a-m.jpg" width="200" /></div> <br />
<br />
<b>Quote from <a href="http://www.theroadwanderer.net/">The Road Wanderer</a>:</b><br />
<i>Barstow is another Route 66 town that takes pride in its heritage. There is still much of Old Route 66 to see in Barstow. The famous El Rancho Motel, built with railroad ties from the defunct Tonopah & Tidewater RR, and El Rancho Cafe are Mother Road landmarks.</i><br />
<br />
<i></i><br />
<i> </i><br />
<div style="text-align: center;"><i><a href="http://www.theroadwanderer.net/RT66barstow.htm"><img height="37" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/TheRoadWanderer-m.jpg" width="200" /></a> </i></div><br />
<h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"> </span></h5><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;">Route 66, Needles Area California</span></h5><div style="text-align: center;"><img height="144" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC06172-m.jpg" width="200" /></div> <br />
<br />
<b>Quote from <a href="http://www.cart66pf.org/">Route 66 Preservation Foundation</a>:</b><br />
<i>As you enter "Needles" you will see the famous "Welcome to Needles Covered Wagon". It was formerly used as a sign for the El Rancho Hotel in Needles. Most of Route 66 through Needles is called Broadway Street.</i><br />
<br />
<i></i><br />
<i> </i><br />
<div style="text-align: center;"><i><a href="http://www.cart66pf.org/Map/66east.htm"><img height="41" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log/GreatRoute66links-m.jpg" width="200" /></a> </i></div><br />
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-17019997871753008432007-10-24T14:04:00.000-07:002011-10-24T16:09:28.570-07:00Route 66: Arizona<h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"> </span></h5><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVnUbpITqESxEdpl6AAj99hsbJkj0El2S7ojvLO-vynTULlynVbUUbsS9yDmG-LMmxytdGLNs9ALA7baAzBnX6AxqZzio7EPCUYUHJOV53SGuk06OocOjRxiTwkSxLRUOaKfMA67c3BA4/s1600/Route-66-Arizona.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVnUbpITqESxEdpl6AAj99hsbJkj0El2S7ojvLO-vynTULlynVbUUbsS9yDmG-LMmxytdGLNs9ALA7baAzBnX6AxqZzio7EPCUYUHJOV53SGuk06OocOjRxiTwkSxLRUOaKfMA67c3BA4/s320/Route-66-Arizona.jpg" width="320" /></a></div><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"> </span></h5><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;">Oatman Arizona</span> </h5><div style="text-align: center;"><img height="150" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/Oatman-m-1.jpg" width="200" /></div> <br />
<b>Quote from: <a href="http://www.ghosttowns.com/">Ghost Towns</a></b><br />
<i>Named after a woman who was captured and later released by the Mohave Indians, "Oatman" is still alive today. Strike after strike kept Oatman alive, the biggest seems to be the 1915 strike of $14 million. The town had its own paper, the Oatman Miner. The population of Oatman went from a few hundred to over 3500 within a year which lead to long waits at the restaurants. In 1921, a fire burned much of Oatman, but the town was rebuilt. Mining was somewhat sporadic through the next forty years, and Oatman still survives today.</i><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><a href="http://www.ghosttowns.com/states/az/oatman.html"><img height="44" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/GhostTownsOatman-m.jpg" width="200" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC06127-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="144" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/DSC06127-m.jpg" width="200" /></a></div> <br />
<div style="text-align: center;"> <i><b style="font-weight: normal;">Wild Burros or Tracktors, Disney/Pixar – Cars</b></i></div><div style="text-align: center;"><a href="http://www.pixar.com/theater/trailers/cars/index.html"><img height="115" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/CarsOatman-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"> </span></h5><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;">Ed's Camp, Arizona</span></h5><h5 class="post-title" style="color: #e69138; text-align: center;"><img height="150" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/EdsCamp-m.jpg" width="200" /></h5><br />
<br />
<b>Quote from: <a href="http://www.theroadwanderer.net/">The Road Wanderer</a></b><br />
<i>"Ed’s camp" is a rather interesting collection of time worn buildings and assorted structures left to bake in the desert sun. The architecture is what I would call desert rat rustic. It looks like the building materials used here were for the most part "found" or salvaged from other structures. Ed’s Camp is definitely a relic left over from the days when this narrow road to Oatman was US Highway 66. Jack Rittenhouse even mentions Ed’s Camp in his 1946 "Guide Book to Highway 66" as having a gas station for the early traveler. Ed originally came to the area as a miner in 1917 and it didn’t take him long to realize that the real gold could be found servicing the Route 66 traveler. He established his camp around 1919 and business was so good he never got around building a proper building, he just threw up a roof to provide some measure of protection from the hot desert sun and Ed’s Camp was born. Today the camp is deserted, but the odd buildings survive to temp the artistic talents of modern photographers.</i> <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><a href="http://www.theroadwanderer.net/RT66goldroad.htm"><img height="37" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/TheRoadWanderer-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<br />
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-38068756000901382032007-10-24T13:31:00.000-07:002011-11-04T14:13:14.446-07:00Route 66: Texas<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBTrXBimvYkPfd7m4HF6EReA_Ikkwpd-JU15whTuhqmADcJC4_E0GGOaF2tAkN0FWuqUEsQmVmhY2V788PNHlh_yvW0CKT24a-zMdRaBqUSvZglumerv8zr7BIGXM5Sm4zOfVyMx1y4Ko/s1600/Route-66-TX-02.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBTrXBimvYkPfd7m4HF6EReA_Ikkwpd-JU15whTuhqmADcJC4_E0GGOaF2tAkN0FWuqUEsQmVmhY2V788PNHlh_yvW0CKT24a-zMdRaBqUSvZglumerv8zr7BIGXM5Sm4zOfVyMx1y4Ko/s320/Route-66-TX-02.gif" width="284" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><br />
<br />
</div><br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Tower Station and U-Drop Inn Café</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Shamrock TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3IJc7R0dGGiojDA0CHSVJ3MvVGhWY8HrkaMyjTqAph_1Io9Z0-Zzg5ySPnYMJal5ocXnGV_NUvPCAD0lQcmiNKVJUsxWsIwoWf2niDrUcCcCN14ZB-b7kujzqakT7HcyfxqhMSzHFqZU/s1600/Tower+Station+and+U-Drop+Inn+Caf%25C3%25A9+Shamrock+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3IJc7R0dGGiojDA0CHSVJ3MvVGhWY8HrkaMyjTqAph_1Io9Z0-Zzg5ySPnYMJal5ocXnGV_NUvPCAD0lQcmiNKVJUsxWsIwoWf2niDrUcCcCN14ZB-b7kujzqakT7HcyfxqhMSzHFqZU/s200/Tower+Station+and+U-Drop+Inn+Caf%25C3%25A9+Shamrock+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div>The Tower Station and U-Drop Inn Café is located along historic Route 66 in Shamrock. Built in 1936 by J. M. Tindall and R. C. Lewis at the cost of $23,000, this gem of a building got its start in the dust when John Nunn drew his idea for the station on the ground with an old nail. Plans were later given to architect Joseph Berry who set the final wheels in motion.<br />
<br />
With its Art Deco detailing and two towers, the building was designed and constructed to be three separate structures. The first was the Tower Conoco Station, named for the dominating four-sided obelisk rising from the flat roof and topped by a metal tulip. The second was the U-Drop Inn Café, which got its name from a local schooolboy's winning entry in a naming contest. The third structure was supposed to be a retail store that instead became an overflow seating area for the café. The Tower Station was the first commercial business located on the newly designated Route 66 in Shamrock, and is one of the most imposing and architecturally creative buildings along the length of the road.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUrpf-UQu5XecTx3BUF4uo4qKP6xIsowbW9lpd13hPfjy9CZ9fvutMYy1hZZuLpNNIG9THI4Ri8kVrtgQpGO8TaXMx5rGbVO73RnTv_Ck7Ja-eeA-d5YeF56dANZy2VlLJSSXqNjlaFaY/s1600/Tower+Station+and+U-Drop+Inn+Caf%25C3%25A9+Shamrock+TX+%25282%2529-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUrpf-UQu5XecTx3BUF4uo4qKP6xIsowbW9lpd13hPfjy9CZ9fvutMYy1hZZuLpNNIG9THI4Ri8kVrtgQpGO8TaXMx5rGbVO73RnTv_Ck7Ja-eeA-d5YeF56dANZy2VlLJSSXqNjlaFaY/s200/Tower+Station+and+U-Drop+Inn+Caf%25C3%25A9+Shamrock+TX+%25282%2529-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Quote from: <a href="http://www.nps.gov/nr/travel/route66/tower_station_u-drop-inn_cafe_shamrock.html">National Park Service</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Texas Route 66 Museum</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">McLean TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpcmnceA81Dj_fTrIi-7j0RmKfhx530DpOOndFJxwHwVYGu-0VjG9RB1YVqCrHAXp7pbveU4HXFwwasP0Wwl4bCosARDRUtcW1_y5kqD3Mfdznj-HBYidXFbPKl446dinod4iXOZNgpsU/s1600/Texas+Route+66+Museum++McLean+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpcmnceA81Dj_fTrIi-7j0RmKfhx530DpOOndFJxwHwVYGu-0VjG9RB1YVqCrHAXp7pbveU4HXFwwasP0Wwl4bCosARDRUtcW1_y5kqD3Mfdznj-HBYidXFbPKl446dinod4iXOZNgpsU/s200/Texas+Route+66+Museum++McLean+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Only 178 miles of the 2,000-mile-long Mother Road is in Texas. Nevertheless, "the first Route 66 museum ever," is in the Texas panhandle, according to Delbert Trew, its curator. It opened in 1991, which gives some sense of how young the whole Route 66 nostalgia movement really is. <br />
<br />
The museum stands between the east- and west-bound lanes of the old highway, and holds a modest collection of artifacts. Because it was the first Route 66 museum, Delbert noted with pride that everything in it is authentic; there are no replicas. Most of the collection was donated by former Texas Route 66 businesses, while the rest was "rescued" by Delbert on his own initiative. "I know it's authentic because I stole it myself," he cracked.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.roadsideamerica.com/story/26664">Roadside America</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Avalon Theatre</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">McLean TX</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP1d97bwBaHBuR_7JRKSHRiOQdDk285m4tmmTZtqDvZmbU2bBxH3MfYcaVy3cg5Tps9XSXVu0jM0cu1jkDzig20sZYR0Uy2vydi-htjc6sX1ZLTtwwHv_iCihdbfa8NkjGYS2KDGS_XYI/s1600/Avalon+Theatre+McLean+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP1d97bwBaHBuR_7JRKSHRiOQdDk285m4tmmTZtqDvZmbU2bBxH3MfYcaVy3cg5Tps9XSXVu0jM0cu1jkDzig20sZYR0Uy2vydi-htjc6sX1ZLTtwwHv_iCihdbfa8NkjGYS2KDGS_XYI/s200/Avalon+Theatre+McLean+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div>McLean Texas is a must stop for the Route 66 fans, with three museums, numerous old vintage buildings and tons of history. Among the more interesting buildings is the Avalon Theatre. Built in the 1930s, the theatre has an Art Deco façade and operated for over fifty years. Today it is restored and maintained by the Old Route 66 Association of Texas.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.hamptonlandmarks.com/LandmarkDetails.aspx?landmarkId=942&">Hampton Landmarks</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Phillips 66 Station</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">McLean TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8nwkvT2Hh6HiCQg5x7LDfx2EBUS-uQdv8YALPTp6KuY7Jv0c2g-voZJfRGfU2oqr6v543T3A2sVDp0M2o_nq6A5oO2tRE1kee8UD8tPe8iXIpmaqiclF2iNUgbehC2zzcrTGT6w8IbgI/s1600/Phillips+66+Station+McLean+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8nwkvT2Hh6HiCQg5x7LDfx2EBUS-uQdv8YALPTp6KuY7Jv0c2g-voZJfRGfU2oqr6v543T3A2sVDp0M2o_nq6A5oO2tRE1kee8UD8tPe8iXIpmaqiclF2iNUgbehC2zzcrTGT6w8IbgI/s200/Phillips+66+Station+McLean+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
One of the most photographed gas stations on Route 66, this vintage service station dates back to 1927 when construction began. Built in typical "cottage fashion," the station was the first Route 66 to be built outside of Oklahoma (Phillips' Headquarters.) The station was completed in 1928 and for the next 50 years, would serve travelers along Route 66. operating under various owners and product brands. <br />
However, like many businesses in McLean, when I-40 bypassed the town, the business failed. It sat neglected and abandoned until the Old Route 66 Association of Texas renovated it in 1992.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.legendsofamerica.com/picturepages/66McLeanPhillips66-9.html%20">Legends of America</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">66 Super Service Station</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Alanreed TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1GuFvNa-c1CPQU2zGleO-OFMhlDMmUWz58dFuhJYH-fMnsxKsnKPaL5sbMLOp8dbNudMU5009owzvMXYP-rzQYPH2e12lKKFH-Zs-t6WWr36rdEcM_FUg2Ea_ckZmjeI_VCqkieQ9akA/s1600/DSC02031-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1GuFvNa-c1CPQU2zGleO-OFMhlDMmUWz58dFuhJYH-fMnsxKsnKPaL5sbMLOp8dbNudMU5009owzvMXYP-rzQYPH2e12lKKFH-Zs-t6WWr36rdEcM_FUg2Ea_ckZmjeI_VCqkieQ9akA/s200/DSC02031-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Alanreed is yet another ghost town along Route 66 in the Texas panhandle. Just like McLean and Shamrock, it boomed in the 1920's, during a few years when oil was big in this part of Texas. And just like those other towns, the population dwindled in the decades that followed. The only difference is, Alanreed was never as big as some of its neighbors, and now, it's barely there at all.<br />
Like its two neighbors to the east, Alanreed also has a picturesque old filling station. Its canopy proudly displays the boastful name "66 Super Service Station".<br />
Some restoration has already taken place here, even though there isn't a business currently operating out of the old building.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.takemytrip.com/08plains/08_52a.htm">Take my Trip</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Leaning Water Tower</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Groom TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMB9j7kzivk0DVBs7YW94juqGJL8KErtIWQhxb2s1izMtqZfeyKUzYiizh-zB9UGrLETOFEQp9zFeP-OZFxUTQknfiLu8zrX8ehLprmjxjJYmJVlKReeABEzcovcWqI3L28FAT_06poX8/s1600/Leaning+Water+Tower+Groom+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMB9j7kzivk0DVBs7YW94juqGJL8KErtIWQhxb2s1izMtqZfeyKUzYiizh-zB9UGrLETOFEQp9zFeP-OZFxUTQknfiLu8zrX8ehLprmjxjJYmJVlKReeABEzcovcWqI3L28FAT_06poX8/s200/Leaning+Water+Tower+Groom+TX-m.jpg" style="color: #e69138;" width="200" /></a></div><br />
A previous tipster indicated the tower is leaning 45 degrees! It is actually leaning only 10 degrees. If you look closely, the center of mass is located directly above the two buried red legs. The white center water pipe is merely serving as the third leg of a tripod. It's a trick often taught in the first year of architecture school. The Leaning Tower of Pisa is still standing for the same reason.<br />
<br />
The leaning water tower displaying the words "Britten USA" has nothing at all to do with Britains living in the area. The Britten family is a huge ranching and farming family in the area. There once was a truck stop and restaurant which is now gone.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.roadsideamerica.com/tip/1266">Roadside America</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Bug Ranch</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> Conway TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNkTK1ovbxH-T-_waNvg470vrmGHtVNKajiDfMmuju3mCKhVmjd6MNgglFZD4ec7OYboDhxlwCulYAYpgvTLW0sl5H8bkT40gVUl_PrZg4geuaLUVcNd0WmWThxf9rdheh5kdHs99Kubs/s1600/Bug+Ranch+Conway+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNkTK1ovbxH-T-_waNvg470vrmGHtVNKajiDfMmuju3mCKhVmjd6MNgglFZD4ec7OYboDhxlwCulYAYpgvTLW0sl5H8bkT40gVUl_PrZg4geuaLUVcNd0WmWThxf9rdheh5kdHs99Kubs/s200/Bug+Ranch+Conway+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
A more modern highway attraction is located just off the Interstate at the Conway exit. The Bug Ranch undoubtedly was inspired by its famous big brother, The Cadillac Ranch, just outside of Amarillo, Texas. Though a more recent addition to highway attractions, it does indeed maintain the tried and true "Spirit of Route 66" in its attempt to lure visitors off the Interstate. There's even a trading post with live rattlesnakes!<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66Texas/groom.htm">The Road Wanderer</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Big Texan Steak Ranch</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Amarillo TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_Oc2avws436e1vUdG4gmjdhIUhkSip7xf4WvXKtx6pOMTnSacKkGTQN4lGasGhyphenhyphens0z1JNP2dh_w_EPONayRMv_B6kFQm6PqdLU9I05zV6_8ySvnWRPyCh-9RuFmpzYEBWLL3m2dCrta4/s1600/Big+Texan+Steak+Ranch++Conway+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_Oc2avws436e1vUdG4gmjdhIUhkSip7xf4WvXKtx6pOMTnSacKkGTQN4lGasGhyphenhyphens0z1JNP2dh_w_EPONayRMv_B6kFQm6PqdLU9I05zV6_8ySvnWRPyCh-9RuFmpzYEBWLL3m2dCrta4/s200/Big+Texan+Steak+Ranch++Conway+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
In 1960, R. J. “Bob” Lee opened The Big Texan Steak Ranch in Amarillo on Route 66, the “Mother Road. Its distinctive architecture soon became recognized across the Mother Road as a good stopping place for great steaks grilled over an open flame.<br />
<br />
The towering sign of a long-legged cowboy that Bob erected next to the building became a major landmark on Route 66. From the beginning, the Big Texan welcomed weary travelers and migrating families whose roots spread all across America.<br />
<br />
The now World-famous FREE 72-oz. steak came to life not long after Bob opened the doors to the Big Texan Steak Ranch. <br />
<br />
Beginning in the mid-1960s signs began cropping up along the Mother Road inviting travelers to come in for a 72-oz. steak dinner that was FREE if it could be eaten in one hour. Thousands of road-weary youngsters practiced their ciphering as they converted 72 ounces into four and one-half pounds. Those Big Texan signs became as much of the nation’s culture as the old Burma Shave signs. One company has long-since disappeared with the dust of the old road, but the other still flourishes. Big Texan Steak Ranch billboards can still be seen to the east and west of Amarillo along Interstate 40 and on major north-south routes that run through the Panhandle.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66Texas/groom.htm">The Road Wanderer</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Cadillac Ranch</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Amarillo TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKBn-ye0T-pJXraCzsKeLXSUFbsDg0X3TXs82PA2T2G2tMawez-Tvp84a7GXKYKKTGNLQJuRcoawvuXNqPQoP_91xVdBoYRBKBYHRXkgfuZl5fM4DqHtcmk_LxGmLuC5cKe6pbKRrgxd8/s1600/Cadillac+Ranch+Amarillo+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKBn-ye0T-pJXraCzsKeLXSUFbsDg0X3TXs82PA2T2G2tMawez-Tvp84a7GXKYKKTGNLQJuRcoawvuXNqPQoP_91xVdBoYRBKBYHRXkgfuZl5fM4DqHtcmk_LxGmLuC5cKe6pbKRrgxd8/s200/Cadillac+Ranch+Amarillo+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Standing along Route 66 west of Amarillo, Texas, Cadillac Ranch was invented and built by a group of art-hippies imported from San Francisco. They called themselves The Ant Farm, and their silent partner was Amarillo billionaire Stanley Marsh 3. He wanted a piece of public art that would baffle the locals, and the hippies came up with a tribute to the evolution of the Cadillac tail fin. Ten Caddies were driven into one of Stanley Marsh 3's fields, then half-buried, nose-down, in the dirt (supposedly at the same angle as the Great Pyramid of Giza). They faced west in a line, from the 1949 Club Sedan to the 1963 Sedan de Ville, their tail fins held high for all to see on the empty Texas panhandle.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.roadsideamerica.com/story/2220">Roadside America</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Magnolia Gas Station</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Vega TX</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgABsxlKdPoG5E05Yku1pBgAf_cFU04V_CUyZqfp3nJ-I5kfCBvLxzK2VamZNUxWuzQV2yEBS4IUTT9vtizobeL3oMm91VGPI3QOtNd_d120qAqS3Zkkcjku475nrGo3H5OCtXld6ciFoI/s1600/Magnolia+Gas+Station+Vega+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgABsxlKdPoG5E05Yku1pBgAf_cFU04V_CUyZqfp3nJ-I5kfCBvLxzK2VamZNUxWuzQV2yEBS4IUTT9vtizobeL3oMm91VGPI3QOtNd_d120qAqS3Zkkcjku475nrGo3H5OCtXld6ciFoI/s200/Magnolia+Gas+Station+Vega+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Built in the early 1920s, this station was one of the first along Old Route 66. Restored through the Route 66 Corridor Preservation Program, the station offers a glimpse into the past and interpretive insight of travel from the 1920s to the 1950s.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.traveltex.com/things-to-do/attractions/magnolia-station">Travel Tex</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Dot's Mini Museum</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Vega TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF9cb248DatBl92jIxto9LrqmGP3qkjendWYizZgL_Ae3i-Ur0vIDHIQHJT89w4sC8tvWMw5zOUy9syARNy3R1Nih70bNu3Q3PGoGQbSp2l0fb7GDQrS4eIOF1gDb25TZZuE4cmdR3yOE/s1600/Dot%2527s+Mini+Museum+Vega+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF9cb248DatBl92jIxto9LrqmGP3qkjendWYizZgL_Ae3i-Ur0vIDHIQHJT89w4sC8tvWMw5zOUy9syARNy3R1Nih70bNu3Q3PGoGQbSp2l0fb7GDQrS4eIOF1gDb25TZZuE4cmdR3yOE/s200/Dot%2527s+Mini+Museum+Vega+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpGpmDGV9W3v3aKhNorY5v8_sIRMvyO5mWCsObGDHC68_wUBBX-q_7UFwmkKTA9n_Q1euKwk7J1v9Mjwgcdyz5IioCd0x7ncb6CQDaAPhsTPxXO_ChqW5_pTZXNqyeaFdhS1WhOyA8q0Y/s1600/Dot%2527s+Mini+Museum+Vega+TX+%25282%2529-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpGpmDGV9W3v3aKhNorY5v8_sIRMvyO5mWCsObGDHC68_wUBBX-q_7UFwmkKTA9n_Q1euKwk7J1v9Mjwgcdyz5IioCd0x7ncb6CQDaAPhsTPxXO_ChqW5_pTZXNqyeaFdhS1WhOyA8q0Y/s200/Dot%2527s+Mini+Museum+Vega+TX+%25282%2529-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Old Route 66 ends at Dot's Mini Museum. Dot has spent a lifetime collecting western artifacts and Route 66 memorabilia and she would love to share her collection with you. If you are into stories about the old highway Dot has one or two she can share with you too. Dot Levitt came to Vega with her husband, Harold Levitt, in the forties. They bought a building and remodeled a store called Vega Zero Lockers one block north of busy Route 66. This store served the locals and tourists alike on old Route 66. The home folks utilized the freezer storage units called lockers. During the 40's and 50's most families didn't have a home freezer. And the Route 66 travelers bought fresh fruits, vegetables, lunch meat and all sorts of canned goods for there trek down the highway.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66Texas/vega.htm">The Road Wanderer</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Mid Point Cafe</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Adrian TX</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikJ3qDTPOCkVes8DRRvAhgJ0FBIyK_ZDTUbIh7eObZlq9H2lZDJVeLOPwO5XKjnghORmwmUe52sKV-LCpQm6pDRS4_2DSgC2FAC0YlOvVH88R3O5waclbX0zLr4LLsQaZr-ZdatEiGMQE/s1600/Mid+Point+Cafe+Adrian+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikJ3qDTPOCkVes8DRRvAhgJ0FBIyK_ZDTUbIh7eObZlq9H2lZDJVeLOPwO5XKjnghORmwmUe52sKV-LCpQm6pDRS4_2DSgC2FAC0YlOvVH88R3O5waclbX0zLr4LLsQaZr-ZdatEiGMQE/s200/Mid+Point+Cafe+Adrian+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
If there is one thing makes Adrian stand out among the lore of the old highway is that it is the halfway point between Chicago and Santa Monica on Route 66. This claim to fame is celebrated at Adrian's Mid Point Cafe, a fun place to stop and mingle with the locals over a piece of pie and a cup of coffee. And let me tell you about the pies ~ they are all homemade. Can you say that about the last place you stopped to eat just off the Interstate? If you are traveling the entire length of Route 66 from either end then this is the place to stop and celebrate, you've made it halfway. The MidPoint Cafe is located at the exact "geo-mathematical" MidPoint of Route 66 and is the oldest continuously operated cafe along Route 66 between Amarillo, Texas and Tucumcari, New Mexico.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66Texas/midpoint.htm">The Road Wanderer</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">First/Last Motel</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Glenrio TX</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaUQujTnvxbYsRRRyQpAWRRh7QnRyzRSTD34wDSVNM6hOFfFSAb3hvCOrSM2oSsDJhrGU4jd_OTefPGlI9bBifDLWIZO-B6WF85FDjUx8gFzLfW08opY-5bwt0IsrV8l_Ri2Kl08h-EAE/s1600/FirstLast+Motel+Glenrio+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaUQujTnvxbYsRRRyQpAWRRh7QnRyzRSTD34wDSVNM6hOFfFSAb3hvCOrSM2oSsDJhrGU4jd_OTefPGlI9bBifDLWIZO-B6WF85FDjUx8gFzLfW08opY-5bwt0IsrV8l_Ri2Kl08h-EAE/s200/FirstLast+Motel+Glenrio+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The most photographed site in Glenrio is the First/Last Motel in Texas. The motel sits immediately east of the state line (the buildings west of the motel are all in New Mexico--but there's no state welcome sign). Unlike that cafe a few blocks up the street, nobody seems to care if you wander around the motel.<br />
<br />
Walk inside, and you find the ceiling falling down, the tiles on the floor peeling up, and miscellaneous furniture and debris scattered all around.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWvbhTSD27U2ZwhkK0P8ObxR-q-PjItSyk2ohfx7RXGeUIIlDA2SLw4s37yqpGn8Dmprm20zePT1EmeC6LjZa20YO9q9O0y2PzSJp8BFd39ELcH81EDuKykveqV1pXYVYtMsBP5M-qbXs/s1600/FirstLast+Motel+Glenrio+TX+%25282%2529-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWvbhTSD27U2ZwhkK0P8ObxR-q-PjItSyk2ohfx7RXGeUIIlDA2SLw4s37yqpGn8Dmprm20zePT1EmeC6LjZa20YO9q9O0y2PzSJp8BFd39ELcH81EDuKykveqV1pXYVYtMsBP5M-qbXs/s200/FirstLast+Motel+Glenrio+TX+%25282%2529-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
It's hard to imagine travelers staring out this window as they downed a hamburger and a milk shake, on their way to Santa Fe or Amarillo.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.takemytrip.com/08plains/08_58a.htm">Take my Trip</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Little Juarez Diner</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Glenrio TX</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju_zAfI2Qo02-J_XJm_7meSA522xib_iUyssY_2MzYHC6a0f0SS9Iq_VFUASO1mYfMmn6ks3qGtRp8pkEGzc9ulVCEq3z6EudeCZfMTb3fRAmR8dMNvzcTXZXXZ_u-xzza8vgWWWpvX9E/s1600/Little+Juarez+Diner+Glenrio+TX-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju_zAfI2Qo02-J_XJm_7meSA522xib_iUyssY_2MzYHC6a0f0SS9Iq_VFUASO1mYfMmn6ks3qGtRp8pkEGzc9ulVCEq3z6EudeCZfMTb3fRAmR8dMNvzcTXZXXZ_u-xzza8vgWWWpvX9E/s200/Little+Juarez+Diner+Glenrio+TX-m.jpg" width="200" /></a></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></div>Located on Route 66 in the modern ghost town of Glenrio at the New Mexico border is this old Valentine Diner. It was also once known as the Little Juarez Diner. When I-40 decided to pass by Glenrio, the town quickly choked and died. Only 20 years ago, this was the resting point after a long day's drive through Texas. Now it's a dusty collection of empty buildings; a motel, a cafe, a post office.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.coyneoperated.com/glenrio.html">Coyne-op Diner</a>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-73604571443589331552007-10-24T13:07:00.000-07:002011-11-05T15:02:33.652-07:00Route 66: Missouri<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRxUbCu2kJfPsGIANzf58VuB5Amqh4bUYD7ygZCW5TtvIe2T6IvDofweSbOOGHyrlMn_jgV_cP_rH2FuvbcTvbs6ttzEwVchpCcz-PLepc9wwu1wKxHXWIcgP-mecQsoYhmqtm-tG6rFw/s1600/Route-66-MO-01.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRxUbCu2kJfPsGIANzf58VuB5Amqh4bUYD7ygZCW5TtvIe2T6IvDofweSbOOGHyrlMn_jgV_cP_rH2FuvbcTvbs6ttzEwVchpCcz-PLepc9wwu1wKxHXWIcgP-mecQsoYhmqtm-tG6rFw/s400/Route-66-MO-01.gif" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"></div><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><b><span style="color: #e69138; font-size: large;"><span lang="EN-US">Chain of Rocks Bridge</span></span></b><br />
<b><span style="color: #e69138; font-size: large;"><span lang="EN-US">St. Louis MO </span></span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimOaILTiu5Lja4YcxhAo8IY0BtNZ39dO30RFZ6-UnL_3M-1KEp0WClSsiOuy7kCbXQZq9S-GQeSasUYBguzuWcg1CTYNEjkkGALhRb01JtNaGywhbOuFVz6wbkgISDB_NZWXIy-YeyLOo/s1600/P6247405-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimOaILTiu5Lja4YcxhAo8IY0BtNZ39dO30RFZ6-UnL_3M-1KEp0WClSsiOuy7kCbXQZq9S-GQeSasUYBguzuWcg1CTYNEjkkGALhRb01JtNaGywhbOuFVz6wbkgISDB_NZWXIy-YeyLOo/s200/P6247405-m.jpg" width="200" /></a></div></div><br />
<span lang="EN-US">The Old Chain of Rocks Bridge spans one of the most scenic areas of the Mississippi River. When it was completed in 1929 it shortened travel time between St. Louis, Missouri and Edwardsville, Illinois. It is 5,353 feet long and is one of the longest continuous steel truss bridges in the country. One of the most distinctive features of the Chain of Rocks Bridge is the 22-degree bend in the middle. This feature allowed southbound riverboats to align with the current, slip between the Bridge's piers and avoid crashing into two water intake towers midstream just south of the Bridge. The Chain of Rocks Bridge became a part of Route 66 in 1936 and was used until 1968 when the opening of the toll-free I-270 bridges caused a decline in traffic.</span><br />
<br />
<div class="MsoNoSpacing">Quote from: <span lang="EN-US"><a href="http://www.theroadwanderer.net/66Illinois/chain.htm">The Road Wanderer</a></span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="color: #e69138;"><span style="font-size: large;">Ted Drewes Frozen Custard</span></b><br />
<b style="color: #e69138;"><span style="font-size: large;">St. Louis MO </span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOnEjQ94XEayxmOggxu6xJaJlDph8Ee-I0GN8XGO1JMg4hdNaAXAy-5qNdOq855mw14JKtClu4qICGit31nzGLEtU5R0HsvH4awx2YXVGv3zBMi6tlF3p297os4IgJFy_HD-czfdzV8wc/s1600/P6247297-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOnEjQ94XEayxmOggxu6xJaJlDph8Ee-I0GN8XGO1JMg4hdNaAXAy-5qNdOq855mw14JKtClu4qICGit31nzGLEtU5R0HsvH4awx2YXVGv3zBMi6tlF3p297os4IgJFy_HD-czfdzV8wc/s200/P6247297-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh26zRLYNEkvl3EN6xB4JGKdAxhitNrDVLdZ0MWOc0d2-YYPVkwkB4Cl_BPOEwWRXz7MQMXhklc6UNdQAryV-FH3ZYxC7dj9r10GcoNJ8y76qBVgzZ8IJ8IzUUYwn_GAiTewBkhPP-pc3U/s1600/P6247286-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh26zRLYNEkvl3EN6xB4JGKdAxhitNrDVLdZ0MWOc0d2-YYPVkwkB4Cl_BPOEwWRXz7MQMXhklc6UNdQAryV-FH3ZYxC7dj9r10GcoNJ8y76qBVgzZ8IJ8IzUUYwn_GAiTewBkhPP-pc3U/s200/P6247286-m.jpg" width="200" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Ted Drewes is a frozen custard shop in St. Louis, Missouri, USA. The original St. Louis shop on Natural Bridge Road operated from 1930 to 1958. The Chippewa Street (designated as a section of historic U.S. Route 66) is open much of the year, the South Grand Boulevard location is open in summer. The Chippewa location is open until around midnight during the summer months. Both locations are extremely popular during the spring and summer months, and are a tradition for many after attending St. Louis Cardinals baseball games.<br />
</div></div><div class="MsoNoSpacing"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"></span>Quote from: <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ted_Drewes">Wikipedia</a> </div></div><div class="MsoNoSpacing"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div style="text-align: center;"><b style="color: #e69138;"><span style="font-size: large;">Diamonds Restaurant</span></b><br />
<b style="color: #e69138;"><span style="font-size: large;">Villa Ridge MO </span></b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUbEfDAsgOQ2XDE4MSxPYNRW2BWpkSdkJ2jCNgz6cMlARVkKLW6yFDNYlnNNtYXEtz0IEUGkbthMiRFHkTATEerolks8FQyPMLsC8DciJy2NcRkjWHoY1U213PGR6OYgPLCu1-xqwWsv0/s1600/Diamonds+Restaurant-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUbEfDAsgOQ2XDE4MSxPYNRW2BWpkSdkJ2jCNgz6cMlARVkKLW6yFDNYlnNNtYXEtz0IEUGkbthMiRFHkTATEerolks8FQyPMLsC8DciJy2NcRkjWHoY1U213PGR6OYgPLCu1-xqwWsv0/s200/Diamonds+Restaurant-m.jpg" width="200" /></a></div><div style="text-align: center;"><b style="color: #e69138;"><span style="font-size: large;"> </span></b></div><br />
As Route 66 enters Villa Ridge, the "new" Diamonds Restaurant once stood at the intersection of MO-100 and US-66. The first Diamonds, built in 1927, was constructed in the shape of a baseball diamond, hence the name. Touted as the "World’s Largest Roadside Restaurant,” the business was established by Spencer Groof and also sold Phillips 66 gasoline, as well as renting cabins across the street. In 1948, the restaurant burned to the ground in a fire that blazed so so furiously that Route 66 had to be temporarily closed. Rebuilt, the Diamonds continued to operate at this location (west of exit 251) until 1967 when it was bypassed by the interstate. Picking up, lock, stock, and barrel, including their vintage sign, the business moved two miles eastward, but still did not survive. The original Diamonds building then began to house the Tri-County Truck Stop and Restaurant, which ironically, did live on beyond the Diamonds Restaurant but it, too, is closed today. The old truck stop is located at 144 Old Highway 66.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.legendsofamerica.com/picturepages/66mo-graysummit-cuba-3-diamonds.html">Legends of America</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Zephyr Gas Station</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Villa Ridge MO</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_7yqZyqO-23FcN0s0thNhSrej9WBlkCcqfXhHd9cmQWz8qhSBhdUc1M2_8ZFInp8e-nuPlXIhYZzPpwueY1-5GCsregjzl9JfErd9meIlxhIegKDZzl5SjkWEe2hjR5R-MK5VL26Gg7Y/s1600/Zephyr+Gas+Station+Villa+Ridge+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_7yqZyqO-23FcN0s0thNhSrej9WBlkCcqfXhHd9cmQWz8qhSBhdUc1M2_8ZFInp8e-nuPlXIhYZzPpwueY1-5GCsregjzl9JfErd9meIlxhIegKDZzl5SjkWEe2hjR5R-MK5VL26Gg7Y/s200/Zephyr+Gas+Station+Villa+Ridge+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The Zephyr gas station brand is one of the oldest independent brands in the United States, dating back to 1939 when the J. D. Street Company in Maryland Heights, Missouri branched out into gasoline marketing. The company was established in 1884 as a grease distributor. <br />
<br />
At its peak, there were as many as 500 stations, branching out as far as Ohio and Florida. However, the gas crunch of the mid-70s, took its toll on the stations, and the company reigned back in, closer to home, with stations primarily in Missouri, Illinois, Indiana, Iowa and Kentucky.<br />
<br />
This old Zephyr Station, west of Villa Ridge, Missouri on the North Service road is one of its many casualties. The old station is just east of Pin Oak Creek Road on the south side.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.legendsofamerica.com/picturepages/66mo-graysummit-cuba-5-zephyrstation.html">Legends of America</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Gardenway Motel </span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Villa Ridge MO</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYeDcy9F5iHR46QVshVO8vIx_o1AoH7JeDbruHIQFyXfWNjFRk9NMGDKsdIWbgmqAqybO7ozmOykA5DRi_p0jwwIXQoYPEO1SERuZGjWBtwZNQu2hBUoTUJPhCSydCOUpcBgHUGQ7CJco/s1600/Gardenway+Motel+Villa+Ridge+MO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYeDcy9F5iHR46QVshVO8vIx_o1AoH7JeDbruHIQFyXfWNjFRk9NMGDKsdIWbgmqAqybO7ozmOykA5DRi_p0jwwIXQoYPEO1SERuZGjWBtwZNQu2hBUoTUJPhCSydCOUpcBgHUGQ7CJco/s200/Gardenway+Motel+Villa+Ridge+MO.jpg" width="200" /></a></div><br />
On Route 66 near the communities of Gray Summit and Villa Ridge stands the Gardenway Motel.<br />
Though it now serves longer-term clientele instead of overnight tourists, both the motel itself and its neon sign look to be in pretty good shape.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.route66university.com/busdir/gardenway.php">Route 66 University</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Route 66 Mural City</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">Cuba MO </span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1E9_Dq-iaLq-byDtQg6FwXv1fr5ihFNz4sQPHXczHkh9OM-Jy6-fCDDY81KXZAHa-HRtfZbaJiwY_UCh1bZ5-fqZw51X6cqtiEH6lGvAG3WeXL-IIGLsHFCR6bhQ66wH5Mfoee7loZYU/s1600/P6237226-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1E9_Dq-iaLq-byDtQg6FwXv1fr5ihFNz4sQPHXczHkh9OM-Jy6-fCDDY81KXZAHa-HRtfZbaJiwY_UCh1bZ5-fqZw51X6cqtiEH6lGvAG3WeXL-IIGLsHFCR6bhQ66wH5Mfoee7loZYU/s200/P6237226-m.jpg" width="200" /></a></div></div><br />
Cuba is a city in Crawford County, Missouri, United States, and it is known as "Route 66 Mural City,"in recognition of Viva Cuba's Outdoor Mural Project. The population was 3,230 at the 2000 census.<br />
Cuba was once visited by Harry Truman during a tour of U.S. Route 66. He surveyed the property that would eventually become Indian Hills Lake and was thoroughly impressed with the prospect of it. Besides Harry Truman, Bette Davis and Amelia Earhart also visited the town. Their visits are commemorated in the Viva Cuba Mural Project.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Cuba,_Missouri">Wikipedia</a><br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Wagon Wheel Motel</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Cuba MO</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij58GSW4g_G30MJokgcsRvZqea2tvay04pzB8lPFYun0QiakrUNsMEJDyGdbS5s6UlrEl9M_cx6jGVRy6Hne5nOwxwQWaxaY-rF1Cd_s8L4dbcFFoq4WcGytoXGQIAxj0GdcEUSidMo5I/s1600/Wagon+Wheel+Motel+Cuba+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij58GSW4g_G30MJokgcsRvZqea2tvay04pzB8lPFYun0QiakrUNsMEJDyGdbS5s6UlrEl9M_cx6jGVRy6Hne5nOwxwQWaxaY-rF1Cd_s8L4dbcFFoq4WcGytoXGQIAxj0GdcEUSidMo5I/s200/Wagon+Wheel+Motel+Cuba+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The Wagon Wheel Cabins were built in the chaotic times of 1935 when the nation was barely out of depression and the dust bowl had destroyed millions of acres of land.<br />
<br />
Robert W. & Margaret Martin were the first owners of the Wagon Wheel Cabins, purchasing the land in late 1934. The Martins hired Leo Friesenhan to do the building. Records show they worked on all the buildings at the same time and the local farmers carried the stone to him. Leo’s combination of stone, design, and nearly indestructible mortar recipe has endured for 75 years, giving the Wagon Wheel its spot on the National Registry of Historic Places.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.wagonwheel66cuba.com/">Wagon Wheel Motel</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Fanning 66 Outpost</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Cuba MO</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;"> </span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQdl8nWyNgXMKJKwB_PVL3Lpc4vUsiABbe1FG561t5UPMZXfj-8O5akZUEMczD0ssW0E-hHCfy5KgzTe_wSJcv8nwnqQC2L0cbqdFORYaVLehUQ_s8nMFeEKeJXkeUabgK_GZl6rLayoo/s1600/Fanning+66+Outpost+Cuba+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQdl8nWyNgXMKJKwB_PVL3Lpc4vUsiABbe1FG561t5UPMZXfj-8O5akZUEMczD0ssW0E-hHCfy5KgzTe_wSJcv8nwnqQC2L0cbqdFORYaVLehUQ_s8nMFeEKeJXkeUabgK_GZl6rLayoo/s200/Fanning+66+Outpost+Cuba+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcxvkbpXiweYKmj9jQe3U8ngjeFvJDfjyLbnvj6xRPlB7N6pT2dNVu-RSvQJzqaKyKTLtv2atPtKhR5hSd7G1yMbzbaeumRAW1_w70zjvAyiOa6v7egOX5nRUkjaqBVLi5yCovS40krPQ/s1600/Worlds+Largest+Rocker+Cuba+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcxvkbpXiweYKmj9jQe3U8ngjeFvJDfjyLbnvj6xRPlB7N6pT2dNVu-RSvQJzqaKyKTLtv2atPtKhR5hSd7G1yMbzbaeumRAW1_w70zjvAyiOa6v7egOX5nRUkjaqBVLi5yCovS40krPQ/s200/Worlds+Largest+Rocker+Cuba+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The Fanning 66 Outpost is home to the official, Guinness Book of World Records, World's Largest Rocker! It stands 42 feet and 1 inch tall and is 20 feet and 3 inches wide. People come from all around to see the Route 66 Rocker, you can't miss it! While you are there, check out the general store and gift shop as well as the Taxidermy house and new 3D Archery Range.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://stlouis.ettractions.com/fanning-66-outpost-cuba-missouri/attractions/6975/">Ettractions.com</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Totem Pole Trading Post</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Rolla MO</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoXzPwRyKjWelFHjAH4wG7peBT0j0e-v-hqSUEMw3N17-jBhyhKP6BcChep2hRq82nNVRCf2ia-u7j9EN_YG19TRCfCIAAyi1ZuRPf3gA3C-uK9-gx5TVCx1FKiAUdQLi-uFSdkCVWurI/s1600/Mule+Trading+Post+Rolla+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoXzPwRyKjWelFHjAH4wG7peBT0j0e-v-hqSUEMw3N17-jBhyhKP6BcChep2hRq82nNVRCf2ia-u7j9EN_YG19TRCfCIAAyi1ZuRPf3gA3C-uK9-gx5TVCx1FKiAUdQLi-uFSdkCVWurI/s200/Mule+Trading+Post+Rolla+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ0DHy09ZIjYHoTjzLCpk6oxC78gpWE3NzeC_lvXOAoXAMtZ9KNTDEJYgHFt8ENsdje89-CLASNLkW64XVjkiDWn822aSDtMncpX7IYLljVeiFlxeX15M_oo1oexL1pvYVIM7QqNfYHYo/s1600/Totem+Pole+Trading+Post+Rolla+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ0DHy09ZIjYHoTjzLCpk6oxC78gpWE3NzeC_lvXOAoXAMtZ9KNTDEJYgHFt8ENsdje89-CLASNLkW64XVjkiDWn822aSDtMncpX7IYLljVeiFlxeX15M_oo1oexL1pvYVIM7QqNfYHYo/s200/Totem+Pole+Trading+Post+Rolla+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Rolla, Missouri is bookended by a pair of old-time Route 66 trading posts. If you're traveling east to west, then you've already seen the Mule Trading Post on the east outskirts of town. Here on the west side of Rolla you'll find the Totem Pole Trading Post.<br />
<br />
This trading post has moved a couple of times over the years in response to re-alignments of U.S. 66 and, later, I-44. The original totem pole that attracted highway travelers in the early days from its prominent position outside has been retained and now adorns the interior of the building.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.route66university.com/busdir/totempoletp.php">Route 66 University</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Devil’s Elbow MO</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL32nQuTpJ3HjNgDI7aaDCgrwAZMx60p-IcBfsdl4ExxjcMER1fJszcJ5Gnp4EyznxT7JvS7YIxHxOMms1prpuuq2sKF78tICntHK5rn8juq_euj1eKjt21J2OERqSm_DNzcZpgDkZNbI/s1600/Elbow+Inn+Devils+Elbow+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL32nQuTpJ3HjNgDI7aaDCgrwAZMx60p-IcBfsdl4ExxjcMER1fJszcJ5Gnp4EyznxT7JvS7YIxHxOMms1prpuuq2sKF78tICntHK5rn8juq_euj1eKjt21J2OERqSm_DNzcZpgDkZNbI/s200/Elbow+Inn+Devils+Elbow+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2zM9qxglXufRTrjJh3lxjDOdOShhD7HF3vUasZsk5qe380InEkDeyVK6lN6nyUi9a7ZFfiAYpHDfWzXfs6ilhzQC_8PvS_QAF7YNSHPpSUEK1fDHL_QSbGl_stOaLpAKMbn19QA1yGQk/s1600/Old+Steel+Truss+Bridge+Devils+Elbow+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2zM9qxglXufRTrjJh3lxjDOdOShhD7HF3vUasZsk5qe380InEkDeyVK6lN6nyUi9a7ZFfiAYpHDfWzXfs6ilhzQC_8PvS_QAF7YNSHPpSUEK1fDHL_QSbGl_stOaLpAKMbn19QA1yGQk/s200/Old+Steel+Truss+Bridge+Devils+Elbow+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
In this small community, you truly feel as if you have stepped back in time as you drive this endearing piece of the old Mother Road. Sheldon’s Market, which also houses the post office, first began as Miller’s Market in 1954 and was later called Allman’s Market. The Elbow Inn Bar and Barbeque Pit was established in 1929 and is one of the oldest original buildings on Route 66 that still operates as the same type of business. The Elbow Inn was the one time home of the Munger Moss Sandwich Shop which moved to Lebanon in 1946 after the highway was realigned through the Hooker Cut.<br />
<br />
An old steel truss bridge, dating back to 1926, crosses the Big Piney River in Devil’s Elbow and a McCoy’s Store and Camp, built in 1941 still stands. Though no longer open, it once had a busy store on the lower level and rented rooms to Route 66 travelers during its heydays.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.legendsofamerica.com/mo-pulaskicounty.html">Legends of America</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Route 66 Museum</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Lebanon MO</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3rE2eYhV9UgLH0DpCNh7QaKhHPpt9WP7eKOzILh4GRDHcEqBRp_l5bBOCQtqBNoxFlhc5GzxX6PvY5Dii1nrTECftEpXdE70BU70PNOZ1oDYy07OzuA8UAWzRTvXF7w6p8cDVWCYJMDI/s1600/Route+66+Museum+Lebanon+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3rE2eYhV9UgLH0DpCNh7QaKhHPpt9WP7eKOzILh4GRDHcEqBRp_l5bBOCQtqBNoxFlhc5GzxX6PvY5Dii1nrTECftEpXdE70BU70PNOZ1oDYy07OzuA8UAWzRTvXF7w6p8cDVWCYJMDI/s200/Route+66+Museum+Lebanon+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8GGI-xZDtwkC1DkOLoPkd4c00TVSuMAvSwqBk6dhaUa-sbF4lVRx2hFON-yuGbSX2g1xRVOev9B676ZOFADigIuVpRQU607Citqvyryh8ujxF8xjn4WL7kbTyoMjPMswvmGwllBSRH5Y/s1600/Diorama+Nelson+Tavern-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8GGI-xZDtwkC1DkOLoPkd4c00TVSuMAvSwqBk6dhaUa-sbF4lVRx2hFON-yuGbSX2g1xRVOev9B676ZOFADigIuVpRQU607Citqvyryh8ujxF8xjn4WL7kbTyoMjPMswvmGwllBSRH5Y/s200/Diorama+Nelson+Tavern-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The Route 66 Museum is open daily from 8am to 8pm, Monday thru <br />
Thursday and 8am to 5pm Friday and Saturday.<br />
The Museum is designed to allow for self guided tours. Bus tours are always <br />
welcome, and there is no admission fee.<br />
<br />
<a href="http://www.lebanon-laclede.lib.mo.us/Museum.htm">Route 66 Museum</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Munger Moss Motel</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Lebanon MO</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqNOfVnABwfhDyJHGAyJ7mn8kKjcHHLd9l0QQQ64x_CX-JETOrUSFv4H04tj7sYhrULymLfbwZSYsYLhMDngfaE6vKKCErlZ2ax-C8fBz4axTrkIx_pa9bfC8T0ZI8EQTAr1TmGrBqmOE/s1600/Munger+Moss+Motel+Lebanon+MO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqNOfVnABwfhDyJHGAyJ7mn8kKjcHHLd9l0QQQ64x_CX-JETOrUSFv4H04tj7sYhrULymLfbwZSYsYLhMDngfaE6vKKCErlZ2ax-C8fBz4axTrkIx_pa9bfC8T0ZI8EQTAr1TmGrBqmOE/s200/Munger+Moss+Motel+Lebanon+MO.jpg" width="151" /></a></div><br />
The Munger Moss originally was a barbecue place located on the Big Piney River at Devil's Elbow, just east of Ft. Leonardwood, MO. It was started in the late 30's or early 40's. A couple by the name of Munger ran it, Mr. Munger passed away, and Mrs. Munger remarried a gentleman by the name of Emmett Moss. Hence Munger Moss Sandwich shop came to life. It became very famous for its' barbecue recipe, and was known up and down Highway 66 as such. Don't know for sure when the Hudson's took over the barbecue place, but do know it was war years. The tale is that it took all day for a truck loaded with an airplane to go from the bottom of the hill to the top out of Devil's Elbow. That was when they started cutting down the big hill that you see in the postcards known as the Hooker Cut.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.mungermoss.com/index.html">Munger Moss</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Wrink’s Market</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Lebanon MO</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinMX-cV-n4zOiqIFr3S8_-nGxFC1VA2UiDZsPhzrk7pMnh9O8odtx6tST0iEt59gIp1fzv5SgRBtSqD1zXQAzfdnzTu-uN2Ko8y9EmWW-LyEewblsnMKnTRyjpLcb325ZoiEiECNngv20/s1600/Wrink%25E2%2580%2599s+Market+Lebanon+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinMX-cV-n4zOiqIFr3S8_-nGxFC1VA2UiDZsPhzrk7pMnh9O8odtx6tST0iEt59gIp1fzv5SgRBtSqD1zXQAzfdnzTu-uN2Ko8y9EmWW-LyEewblsnMKnTRyjpLcb325ZoiEiECNngv20/s200/Wrink%25E2%2580%2599s+Market+Lebanon+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Wrink's is a family-run store serving both locals and highway travelers since the 1940s. Glenn Wrinkle (affectionately called "Wrink") began operating the store in 1950, and died in 2005, after running the store for 55 years. The store then closed temporarily, but in 2007 was re-opened by Glenn's son Terry, who continues the family tradition.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.route66university.com/busdir/wrinks.php">Route 66 University</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Lurvey’s Motel</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Strafford MO</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqNhjJ8En4QE14eGPvWYKqrKGFiSfly1DJPg4GjjxwcfciuwViLTi76YLq2xnNY5PmHNI4k5sN-qEv1pKJiPrd25n_n_gRo34-XKpVD5cBjiVPJ9cdGhI8pj50JRDRk6X1Wn4aVTHjxKE/s1600/Lurvey%25E2%2580%2599s+Motel+Springfield+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqNhjJ8En4QE14eGPvWYKqrKGFiSfly1DJPg4GjjxwcfciuwViLTi76YLq2xnNY5PmHNI4k5sN-qEv1pKJiPrd25n_n_gRo34-XKpVD5cBjiVPJ9cdGhI8pj50JRDRk6X1Wn4aVTHjxKE/s200/Lurvey%25E2%2580%2599s+Motel+Springfield+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
In 1928 The Lurvey's pulled up their camp in Strafford and moved it west on Route 66 to 2939 E. Kearney. The photo above is how it looked in the 1950's. They had 12 sandstone units in six buildings. During the 1970's they were converted to rentals and are now boarded up and abandoned. The Lurvey Motel is just east of The Holiday Drive In and are in jeopardy of being lost forever.<br />
<br />
If the city of Springfield were smart they would attempt to purchase these and make them into a tourist destination or a Route 66 Historical park, greeting Route 66 travelers. It would be a positive move for the North Springfield area which is in need of these types of attractions. The sandstone is still in great shape but the roofs are caving in. With some attention and a federal historical grant it could be converted.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://missouriroute66.blogspot.com/2010/04/lurveys-motel.html">Missouri Route 66</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Rest Haven Court</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Springfield MO</span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge8qpHWzRORPcCMjYqYtWNMOU0AyX-wKdJBVdNldB4sO5NwuLLuLkP-QRO8lA5FcOo9QKHKjIiPmpPaNCCMMRJWMp0hWUaKMlgBf6j5JzZl47lS6dRRYJRZTFvuucg32IbkUrgqwj68dQ/s1600/Rest+Haven+Court+Springfield+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge8qpHWzRORPcCMjYqYtWNMOU0AyX-wKdJBVdNldB4sO5NwuLLuLkP-QRO8lA5FcOo9QKHKjIiPmpPaNCCMMRJWMp0hWUaKMlgBf6j5JzZl47lS6dRRYJRZTFvuucg32IbkUrgqwj68dQ/s200/Rest+Haven+Court+Springfield+MO-m.jpg" width="200" /></a></div></div><br />
The brilliant neon sign at the Rest Haven Court greets you, as you arrive in Springfield, Missouri. The old motor court comes before the city and bypass routes split, so you won't miss it, whichever route you choose.<br />
That sign sure looks familiar, doesn't it? One website reports that the Munger Moss folks were so impressed by Rest Haven's sign, they copied the design.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.takemytrip.com/08plains/08_17a.htm">Take my Trip</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Whitehall Mercantile</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Halltown MO</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoSl-KMpcdPUr9tqSVR1ySM10t7wORAM22_l7fidEInclTx1-d7sNVxPE2t8VLE0hksAjfMuOOIUhmP-6L27nsR2h2vlWXSC5J_n2HnaWm02yHeazTdOMNmYEQpbydgVKqBzi_OghJNt0/s1600/Whitehall+Mercantile+Halltown+MO-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoSl-KMpcdPUr9tqSVR1ySM10t7wORAM22_l7fidEInclTx1-d7sNVxPE2t8VLE0hksAjfMuOOIUhmP-6L27nsR2h2vlWXSC5J_n2HnaWm02yHeazTdOMNmYEQpbydgVKqBzi_OghJNt0/s200/Whitehall+Mercantile+Halltown+MO-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Whitehall Mercantile occupies a two-story building in Halltown, Missouri on historic Route 66 - "Mainstreet USA." Built in 1900, this building housed a general store and the post office on the ground floor. The old pot-bellied stove drew many to "settle the world's problems" as they soaked up its heat. The upper story was the hall for the I.O.O.F. Lodge. The Rebekahs and the Masonic Lodge met there as well. It was truly a social hub for the community and surrounding area.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://whitehallmercantile.com/main.html?src=%2F#1,0">Whitehall Mercantile </a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Route 66 Drive-In Theatre</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Carthage MO</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-YTwAQnTVWPGSjkpdsC6JRndqkCDIYMRXI9AgZzCiMZid-2ULy-bcqnqi7NkLqN9oL_1rhQ2qjvrGEQW6WoNtOFl564-Fa_sMM8eHLzyTpP3XwOG8RgMfZPJmUtgORBNKbY3H0EbS_7I/s1600/Route+66+Drive-In+Theatre+Carthage+MO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-YTwAQnTVWPGSjkpdsC6JRndqkCDIYMRXI9AgZzCiMZid-2ULy-bcqnqi7NkLqN9oL_1rhQ2qjvrGEQW6WoNtOFl564-Fa_sMM8eHLzyTpP3XwOG8RgMfZPJmUtgORBNKbY3H0EbS_7I/s200/Route+66+Drive-In+Theatre+Carthage+MO.jpg" width="200" /></a></div><br />
Carthage is also home to one of the few surviving drive-in theaters left in America. During the hey-day of Route 66 there were countless drive-ins in operation along the old highway. I still have found memories of many a magical summer evening spent at the drive-in with my family. That was a special time in my life. I feel very bad that I can't pass those times on to my children. The drive-in has become a thing of the past, one more icon of simpler times that has given way to our new high-tech fast paced life in America today. Except in Carthage, Missouri thanks to the efforts of the Goodman family. Mark and Dixie Goodman looked around one day and noticed something from their childhood was missing from the new generic American landscape. The drive-in movie theaters had all but disappeared.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66Missouri/carthage.htm">The Road Wanderer</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i>Pictures </i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Route%2066%20Missouri/?albumview=slideshow"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE1RHwKCDDq_gjWCr8pWQUX4nQ9QP608CX-U38OYVnImcEQAfRyjVSvEox7RAmz7SNKyz9E3ZwR6CedR5zitpXR26Os88_qcDdxDgX4FCNlHFu7B09uLDXzYn9sd-Mmn6Obzhg25t29ic/s1600/camera.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-76088217523660731412007-10-24T11:59:00.000-07:002011-11-02T13:40:30.210-07:00Route 66: Oklahoma<div style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>John Oklahoma County 66</b></span></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Arcadia OK</b></span></div><div style="text-align: center;"><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/AutoTrim66Museum-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/AutoTrim66Museum-m.jpg" width="200" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/OKTwinArrows-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="139" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/OKTwinArrows-m.jpg" width="200" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: left;">It’s the creative product of John Hargrove, a former airplane and school bus mechanic. John grew up just off of NW 23rd St (Route 66) in Oklahoma City, and was always fascinated by the "Mother Road".</div><div style="text-align: left;">What John is doing is building replicas of classic roadside imagery, most of them found along Route 66, and scattering them around his property. He’s got his own versions of the giant <a href="http://www.roadsideamerica.com/tip/115">Twin Arrows</a> and a <a href="http://www.roadsideamerica.com/tip/85">big jackrabbit</a>, a <a href="http://www.roadsideamerica.com/story/2106">Wigwam motel</a> room and a big kachina doll, a fake <a href="http://www.roadsideamerica.com/tour/94day5.html#meramec">Meramec Caverns</a> barn roof and a Volkswagen Beetle buried nose down in the earth (John’s homage to Texas’s <a href="http://www.roadsideamerica.com/story/2220">Cadillac Ranch</a>). He built a pond to hold a replica Blue Whale, but the water leaked out.</div><br />
<div style="text-align: left;">Quote from:<b> </b><a href="http://www.roadsideamerica.com/">RoadsideAmerica.com</a><br />
<br />
</div><div style="text-align: center;"><img height="134" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/OKJackRabbit-m.jpg" width="200" /> </div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><img height="133" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/OKBug-m.jpg" width="200" /> </div></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b><br />
<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">The Round Barn</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Arcadia OK</span></b></div><br />
<div style="text-align: center;"><img height="150" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/RoundBarn-m.jpg" width="200" /></div> <br />
<div style="text-align: left;">The Arcadia "Round Barn" really is quite the sight to see. Located on Route 66 in the heart of Arcadia, The Round Barn is one of our nation’s unique landmarks. Built in 1898, it originally served of course, as a home for livestock and also as a place where dances were held for the local townspeople. As traffic slowly declined down Old Route 66, the town of Arcadia declined with it and after suffering decades of neglect, in 1988 the barn’s immense 60′ diameter roof finally collapsed. The cost of repair: a staggering $165,000 dollars. </div><div style="text-align: left;">Knowing it would be no small feat, Luther "Luke" Robison (a retired building contractor) had long admired the Round Barn and decided that he would save it from utter ruin. He and the Over the Hill Gang, (a group of retirees) volunteered their time, money and skill to the task. Together, they were able to restore the barn over a period of four years for only $65,000 dollars! By recruiting lots of volunteers, selling inscribed commemorative bricks, setting up a roadside donation box and accepting donations of equipment and labor, the enormous undertaking was accomplished.</div><br />
<div style="text-align: left;">Quote from: <a href="http://www.arcadiaroundbarn.org/">The Round Barn</a><br />
<br />
<br />
</div><br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Pops</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Arcadia OK</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8uMXxrBuPMpSACAWqGDrh9UNM8WxIgD-Qfm6K779_ShWZ4aGUai1mFr-Qq6GmwydRCEHUUO_visglA0QmdScvoKAxDbXkIHANjUqKJoOG4aDKJqBlVD2iyGvvZFyolUF-JmSiStidZoI/s1600/Pops+Arcadia+OK-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8uMXxrBuPMpSACAWqGDrh9UNM8WxIgD-Qfm6K779_ShWZ4aGUai1mFr-Qq6GmwydRCEHUUO_visglA0QmdScvoKAxDbXkIHANjUqKJoOG4aDKJqBlVD2iyGvvZFyolUF-JmSiStidZoI/s200/Pops+Arcadia+OK-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
POPS is the newest, coolest Landmark on Historic Route 66. It's the effervescent essence of the mother road: colorful, free-wheeling FUN!<br />
<br />
Located in beautiful Arcadia, Oklahoma, POPS is a must-see destination, attraction and all-around fab phenom. It starts with a 66-foot soda pop bottle that makes POPS an instant icon. At its base is an ultra-modern gas station, restaurant, shake shop, gift shop and convenience store.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.route66university.com/busdir/pops.php">Route 66 University</a><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">Ann’s Chicken Fry House</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Oklahoma City OK</span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/AnnsChickenFryHouse-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/AnnsChickenFryHouse-m.jpg" width="200" /></a></div></div><br />
"Ann’s Chicken Fry House" started life on Route 66 in 1948 as a Cities Service gas station. It operated as such along the Mother Road until 1966 when it was transformed into a restaurant called "Three Bulls Steak House." In 1971 when Al Burchett returned home from Vietnam he was looking for something to do. He became a partner with his brother and they purchased the Three Bulls Steak House.<br />
<br />
They needed another name though and couldn’t decide on one. With a stroke of inspiration they put all of their names, including their wives, in a hat and relied on pure luck. Ann, Al’s brother’s wife was drawn – and Ann’s it became! The food at Ann’s Chicken House is original, tasty, and always fresh! I had my first fried peaches, a delicacy I was a little leery of trying, but one bite convinced me that this was pure heaven. The food is fantastic. For fried green tomatoes, fried olives with cheese, and of course the best Chicken Fried Steak in the world you have got to stop by Ann’s Chicken Fry House.<br />
<br />
Quote from:<b> </b><a href="http://www.theroadwanderer.net/">The Road Wanderer</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Lake Overholser Bridge</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Oklahoma City OK</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2DqTl07sXvrvGUfdT66cGQwpZl69aFvrSbmmRz9QE7L-545gk1KFKCkpGbwdCkVkq2eQR4tcO3WvjVj_KphPhtIXcOg3EsOUXS2MoYEX_kpzLDwHC2S7M-w5Hx7Ce730tn3nrB4qiUtY/s1600/Lake+Overholser+Bridge+Oklahoma+City+OK-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2DqTl07sXvrvGUfdT66cGQwpZl69aFvrSbmmRz9QE7L-545gk1KFKCkpGbwdCkVkq2eQR4tcO3WvjVj_KphPhtIXcOg3EsOUXS2MoYEX_kpzLDwHC2S7M-w5Hx7Ce730tn3nrB4qiUtY/s200/Lake+Overholser+Bridge+Oklahoma+City+OK-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The Lake Overholser Bridge in Oklahoma City is a proud reminder of Route 66. During the early 1920s, automobiles were replacing horses and buggies on Oklahoma roads which, at that time, were not part of an organized system but were instead an assortment of poorly maintained lanes connecting rural villages to county seats. Navigating from one part of Oklahoma to another was not always easy. The development of a State highway system and the coming of Route 66 changed all that.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.nps.gov/nr/travel/route66/lake_overholser_bridge_oklahoma_city.html">National Park Service</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Yukon Flour Mill</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Yukon OK</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglesv0tXuN-7Rfozs-3rx-LwwTNmXA_DizFKrxibE4O_4Gy8D3GzuHsaMjZ4fT7qrn4QBZjxpU-kr3iQNYP7Ku0VE9cLFAGBp6NWM2cXpdCzg2V4cPy0V5dOmZB8J5t0RSMPZS3zhRBlI/s1600/Yukon+Flour+Mill+Yukon+OK-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglesv0tXuN-7Rfozs-3rx-LwwTNmXA_DizFKrxibE4O_4Gy8D3GzuHsaMjZ4fT7qrn4QBZjxpU-kr3iQNYP7Ku0VE9cLFAGBp6NWM2cXpdCzg2V4cPy0V5dOmZB8J5t0RSMPZS3zhRBlI/s200/Yukon+Flour+Mill+Yukon+OK-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The old Yukon Flour Mill rises above the town and once was a major landmark in this part of Route 66 country. At night the beautiful neon can be seen for miles around.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66Oklahoma/oklacity.htm">The Road Wanderer</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;">Lucille’s Gas Station</span></span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%;"> Hydro OK</span></span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><img height="133" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/LucillesGasStation-m.jpg" width="200" /> </div> <br />
Known as the Mother of the Mother Road, Lucille Hamons and her husband operated a gas station along Route 66 from 1941 until her death in 2000. The "service station" was originally constructed in 1927, but over time was expanded to include space to sell souvenirs and a loft for weary travelers to spend the night. Lucille's souvenir shop offered a place to stop and talk as people journeyed along Route 66. Many of the people Lucille met became subjects of articles that she wrote for the local paper. The little gas station still serves as a little outpost of hospitality amidst the vast stretch of road. <br />
A new location of Lucille's exists in Weatherford.<br />
<br />
Quote from:<b> </b><a href="http://www.okscenicbyways.org/">Oklahoma Scenic Byways</a> <br />
<br />
<div style="text-align: center;"></div> <br />
<br />
<div style="text-align: center;"><i> <b style="font-weight: normal;">Lucille’s Roadhouse</b></i></div><div style="text-align: center;"><img height="133" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/LucillesRoadhouse-m.jpg" width="200" /> </div> <br />
"Lucille's Roadhouse" is unique in that the traveler can see and experience an original roadhouse and diner as it was in the heyday of diners along Route 66.<br />
<br />
Quote from:<b> </b><a href="http://www.byways.org/">America’s Byways</a><br />
<br />
<br />
<i> </i> <br />
<div style="text-align: center;"></div><br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Oklahoma Route 66 Museum</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Clinton OK</span></b></div><br />
<div style="text-align: center;"><img height="134" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/Route66Museum-m.jpg" width="200" /></div> <br />
The Oklahoma "Route 66 Museum" is operated by The Oklahoma Historical Society, a state agency. The museum was originally opened to the public in 1968 as the Museum of the Western Trails, operated by the Oklahoma Industrial Trust and Recreation Department (which later became the Oklahoma Department of Tourism and Recreation). In 1991 the museum was transferred to OHS. In 1993 plans began for a redevelopment of the museum in order to focus on transportation and Route 66. The project was funded with federal, state and private funds, with the citizens of Clinton (population approximately 10,000) raising over $200,000.00. <br />
The museum officially opened on September 23, 1995, as the Oklahoma Route 66 Museum with a grand opening celebration in Clinton including car shows, free live entertainment, a rock'n roll dance and many other activities.<br />
<br />
Quote from:<b> </b><a href="http://www.route66.org/">Route 66 Museum</a> <br />
<div style="text-align: center;"></div> <br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img height="134" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2003/route66diner-m.jpg" width="200" /></div> <br />
This "Valentine Diner" opened in 1956 as the Porter House Cafe in Shamrock,Texas. The owners, M.L. and Alta Porter, ran it until 1964, then moved it to their backyard, where it sat for 30+ years. The Route 66 Museum in Clinton, OK. acquired it in 2002, restored it with all of its original furnishings, and placed it on the museum grounds.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.waymarking.com/">Independent Diners on Waymarking.com</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">National Route 66 Museum</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Elk City OK</span></b></div><br />
<div style="text-align: center;"><img height="133" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/NationalRoute66Museum-m.jpg" width="200" /></div> <b> </b><br />
The "National Route 66 Museum" celebrates Route 66, not only in Oklahoma, but all eight Route 66 states. The museum focuses on the people who lived, worked and traveled the Mother Road and offers the road wanderer a walk through all eight states. The realistic murals and exhibits feature vintage automobiles and antiques from the hey-day of Route 66.<br />
<br />
Quote from:<b> </b><a href="http://www.theroadwanderer.net/">The Road Wanderer</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Ghost Town...</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Texola OK</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVASn8nc3u2bH7-XK-kEjaWqKuKlPsLovZwzk_vkdLLTSrjOhS5kdpWEbGT7h9VbzQPGFfSUw02qYpBvMQp1VGznfCgzFnE1odmwwSAnL-C-QX954UC2joaMWW8-LU9L-KHCmhVH98COU/s1600/old+gasstation+texola+OK-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVASn8nc3u2bH7-XK-kEjaWqKuKlPsLovZwzk_vkdLLTSrjOhS5kdpWEbGT7h9VbzQPGFfSUw02qYpBvMQp1VGznfCgzFnE1odmwwSAnL-C-QX954UC2joaMWW8-LU9L-KHCmhVH98COU/s200/old+gasstation+texola+OK-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Texola was born in 1901 and sits near the 100th Meridian. For this reason, the town has been surveyed eight different times over the years, so many of its residents have lived in both Oklahoma and Texas over the years, without ever having moved. In its earliest days, the people of the town had a hard time figuring out what to call it, changing the name from Texokla, to Texoma, and Texola. Finally, a town election chose its permanent name.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF4NeACR1HPtgJ5IrspofXI3k4ZKtdEM8duB5u0dLavhnlZp-0k_wwqGjb52JL3ZnbtxaQi5Nmj_oqG19rXVYjSbHDUPsNrmb-NXTOMaMuOgemVAGSzg9Ai4SBT82e-5AzEXybxlDM9_E/s1600/Water+Hole+%25232+Texola+OK-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF4NeACR1HPtgJ5IrspofXI3k4ZKtdEM8duB5u0dLavhnlZp-0k_wwqGjb52JL3ZnbtxaQi5Nmj_oqG19rXVYjSbHDUPsNrmb-NXTOMaMuOgemVAGSzg9Ai4SBT82e-5AzEXybxlDM9_E/s200/Water+Hole+%25232+Texola+OK-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Though Texola is clearly a ghost town, as evidenced by its lack of business and abandoned buildings, there are still a few residents left here, as well as a church and a bar on the western edge of town that boldly makes the statement on the side of its building, "There's no other place like this place anywhere near this place so this must be the place."<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0A4IY9CS4u-ZWwDwFMwDIhL2wH-A6-bhOKcOpLVIZnIMfapcaxxLA4zuIE41Qem-QOCDkwmuxodVq708S1oNwVXWmOPTwbYnUT0-d-cL82tWN25r_UF8aQ99TXMiBVT4wFROxN9mcMqw/s1600/Texola+Territorial+Jail-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0A4IY9CS4u-ZWwDwFMwDIhL2wH-A6-bhOKcOpLVIZnIMfapcaxxLA4zuIE41Qem-QOCDkwmuxodVq708S1oNwVXWmOPTwbYnUT0-d-cL82tWN25r_UF8aQ99TXMiBVT4wFROxN9mcMqw/s200/Texola+Territorial+Jail-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Be sure to check out the Old Territorial Jail built in 1910, which continues to stand one block north of Route 66, before heading to the staked plains of the Texas Panhandle.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.legendsofamerica.com/ok-erick.html">Legends of America</a>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-47081378988294769512007-10-23T16:20:00.000-07:002011-11-05T03:33:25.445-07:00Route 66: New Mexico<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVE_vYJOktikB7uVEr9hY8wCBjqzyO2kFow7b1hO2gUw0rOF8jYBlP2Mso7XwDgfVliYvJe4ops7sbfVut0nmFhRCTK-9aYx7JlMnXqQs5PwJr-RxqgR7cfmi3noLYqM5f3ImrHwey4AI/s1600/Route-66-NM-02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
<img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVE_vYJOktikB7uVEr9hY8wCBjqzyO2kFow7b1hO2gUw0rOF8jYBlP2Mso7XwDgfVliYvJe4ops7sbfVut0nmFhRCTK-9aYx7JlMnXqQs5PwJr-RxqgR7cfmi3noLYqM5f3ImrHwey4AI/s320/Route-66-NM-02.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><h5 class="post-title" style="font-weight: normal; text-align: center;"><b style="color: #e69138;"><span style="font-size: large;"></span></b></h5><div style="text-align: center;"><br />
<br />
<div style="color: #e69138;"><b><span style="font-size: large;">Blue Swallow Motel</span></b></div><div style="color: #e69138;"><b><span style="font-size: large;">Tucumcari NM</span></b></div><div style="color: #e69138;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRcc5jOQ-lKHkFe-IZkzfva-yCgWE0EetoqjbbIAmw5ebRLDCRZWsU0eTuT3kGAMgQyvUxDtVWOUxmX7wAE2H7jSm1BwIyUyr6dAvvKbLJqO2XzCZReHrlmKN_yWN8_3OQZcyN9Y_QxQw/s1600/Blue+Swallow+Motel+Tucumcari+NM-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRcc5jOQ-lKHkFe-IZkzfva-yCgWE0EetoqjbbIAmw5ebRLDCRZWsU0eTuT3kGAMgQyvUxDtVWOUxmX7wAE2H7jSm1BwIyUyr6dAvvKbLJqO2XzCZReHrlmKN_yWN8_3OQZcyN9Y_QxQw/s200/Blue+Swallow+Motel+Tucumcari+NM-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
<div style="text-align: left;">Listed on the National Register of Historic Places and one of the longest continuously operated motels along New Mexico's slice of Route 66 is the Blue Swallow Motel. Built in 1939 by W. A. Huggins, the motel was an immediate success as hundreds of travelers heading west stopped for the night.</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Unfortunately, with gas and tire rationing during World War II, the motels’ visitors began to decline. The best known of the owners over the years was a woman named Lillian Redman, who operated the hotel for almost 40 years beginning in 1958. Though she faced numerous "ups and downs,” she continued to keep the motel open even after Route 66 was bypassed by I-40, continuing to operate the motel into her nineties. </div><br />
<div style="text-align: left;">Quote from: <a href="http://www.legendsofamerica.com/picturepages/PP-Tucumcari-3-BlueSwallow.html">Legends of America</a><br />
<br />
</div><br />
<br />
<div style="color: #e69138;"><b><span style="font-size: large;">Route 66 Monument</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">Tucumcari NM</span></b></div></div><br />
<div style="text-align: center;"><img height="134" src="http://i2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Web-log%2002/Route66-m-1.jpg" width="200" /> </div><br />
The "Route 66 Monument", is a more recent addition, a semi-whimsical tribute to the Mother Road. Artist Tom Coffin was commissioned by Tucumcari, the New Mexico Highway Dept., and the NM Arts Commission to create the sculpture, set on a sloping base that looks a bit like a Tex-Mex temple made of sandstone tires and serpentine, two-lane road outlines. Dedicated in 1997, it’s topped with a chrome, Cadillac-like fin, tail lights, and a pair of tubular Hippie Font sixes — all headed west.<br />
<br />
Quote from:<b> </b><a href="http://www.roadsideamerica.com/">RoadsideAmerica.com</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">TeePee Curios</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Tucumcari NM</span></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHizTwF3UKGr6AmC2SodOSFBnyyyQnGeqaYIYIPZhHkozRdGJbF2yQ8LG62HOAlcEPOsTKoUqwjV9eil_bSFDQQ8afBfBvmdu_ludaycoJk7gUd008qhK6S-FxGw508LURe43PV6D9N6M/s1600/DSC02545-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="165" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHizTwF3UKGr6AmC2SodOSFBnyyyQnGeqaYIYIPZhHkozRdGJbF2yQ8LG62HOAlcEPOsTKoUqwjV9eil_bSFDQQ8afBfBvmdu_ludaycoJk7gUd008qhK6S-FxGw508LURe43PV6D9N6M/s200/DSC02545-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The best part of Route 66 is driving among uniquely american icons of the 20th century. There are few chain stores, few major brands, few intrusions of 21st century living. There are however lots of one-off family-owned stores. Those which have survived the assault from the Interstate Highway system continue doing what they've always done, albeit under challenging conditions. However, out of their struggles comes character and great stories. <br />
One of the best examples of what you'll find is TeePee Curious.<br />
<br />
Mike and Betty Callens currently own and operate TeePee Curios and if I remember correctly they've been running it since they bought it back in 1985 from his uncle. Mike was born in Tucumcari but grew up in Southern California though his family would return every summer along Route 66 to visit so he has many memories to share. I mention this because while TeePee Curios is a family-owned souvenir shop with distinctive style and amazing neon, it's also had a recent impact on american culture.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.waymarking.com/waymarks/WM1AF0_TeePee_Curios">Waymarking</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">La Cita - Mexican Hat on Route 66</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Tucumcari NM</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk3uRXbgq-YgHc87Xz3FmAbA_Ws8k4ls6RJaauGG_QMjaZqfePFoBmfHZlcGcOUUyCEvsqdqfhUxYBVY-bKZDEK5c9jIuW4bKMqFAznLy4n9tPJrDbVRsgjhfjZ1G5ZoL1EwUGEToFWBE/s1600/La+Cita+-+Mexican+Hat+on+Route+66++Tucumcari+NM-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk3uRXbgq-YgHc87Xz3FmAbA_Ws8k4ls6RJaauGG_QMjaZqfePFoBmfHZlcGcOUUyCEvsqdqfhUxYBVY-bKZDEK5c9jIuW4bKMqFAznLy4n9tPJrDbVRsgjhfjZ1G5ZoL1EwUGEToFWBE/s200/La+Cita+-+Mexican+Hat+on+Route+66++Tucumcari+NM-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Tucumcari has been touted as the best concentration of retro-Route 66 buildings on what's left of the old highway. Whether something is an original or a landmark-come-lately can be hard to discern, but the river of eager visiting photographers flows undeterred up and down this stretch of road. <br />
Take the big sombrero atop La Cita Restaurant. Was it here in the 1950s? Doesn't matter, it looks good and that's enough (the restaurant's light-up sign on a pole is equally kitschy). The restaurant itself goes through occasional dormant periods, but is always available for pictures.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.roadsideamerica.com/tip/16396">Roadside America</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Route 66 Auto Museum</b></span></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Santa Rosa NM</b></span></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqv01_4GtZiaYCkL4hRCDDbaWHpzvUJa6LVzfrAR7FCz7S8r1eHp4mU3Ac56CbLTDrCnziDVf6-t9QVe8T6r6mHK1YBvAtQeXOWeGC3zfBkCJLHWtONpL955H5iR2h6oZpDDASvU4vQcQ/s1600/DSC02567-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqv01_4GtZiaYCkL4hRCDDbaWHpzvUJa6LVzfrAR7FCz7S8r1eHp4mU3Ac56CbLTDrCnziDVf6-t9QVe8T6r6mHK1YBvAtQeXOWeGC3zfBkCJLHWtONpL955H5iR2h6oZpDDASvU4vQcQ/s200/DSC02567-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
James "Bozo" Cordova grew up along Route 66 and he has always been interested in cars. Thus began a life long interest in all things that go vroom, vroom. He started out with small model cars and worked his way up to the real thing. Of course in the process he started a Route 66 business, Bozo's Garage, in Santa Rosa. Three years ago Bozo needed a place to put his extensive collection so he started the Route 66 Auto Museum. There's enough hot pink, chrome and fins to satisfy any vintage car buff.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.theroadwanderer.net/66NMex/santarosa.htm">The Road Wanderer</a>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-63288900331384493502007-10-23T05:18:00.000-07:002011-10-31T16:48:51.555-07:00Route 66, Kansas<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-jEN4PmrezXE8OG6zq5ZaipkKEecDYkCAgsGvNAVgoVUILNfuY_WsN7kvtdHwQGXsVv2JRg-nFW9pa0i3ilkw6lyxKCt_zdwrP_oWieBYKNDL7JftVqDAtMOa6On-Edeuz8U6gQlTjhA/s1600/Route+66+KS+02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="259" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-jEN4PmrezXE8OG6zq5ZaipkKEecDYkCAgsGvNAVgoVUILNfuY_WsN7kvtdHwQGXsVv2JRg-nFW9pa0i3ilkw6lyxKCt_zdwrP_oWieBYKNDL7JftVqDAtMOa6On-Edeuz8U6gQlTjhA/s320/Route+66+KS+02.jpg" width="320" /></a></div><br />
Route 66 touched only the extreme southeast corner of Kansas, and logged only about thirteen miles in doing so. And, as if that weren't small enough, the Kansas portion of Route 66 was completely bypassed early on.<br />
<br />
Route 66 passed through the Kansas communities of Galena, Riverton, and Baxter Springs. Galena has a museum of local history housed in the old railroad depot building that can help provide some background for your excursion in Kansas. Riverton is home to the Eisler Brothers General Store, which has one of the best selections of Route 66-related "stuff" anywhere.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Eisler Bros. Old Riverton Store</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;">Riverton KS </span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnz2ARZs_5xQ3W5fR18WPsmdMessJ1y2lMZoPjP0lV475fVOMulQlkjDD-N4sKKlSjngha-VvQLOtskXSyMyXQcgeqSK_fTyxYfPnPiypFI2qZYAxu-m-kWE3xtz6zlc40cmaUX6I4r3E/s1600/DSC08811-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnz2ARZs_5xQ3W5fR18WPsmdMessJ1y2lMZoPjP0lV475fVOMulQlkjDD-N4sKKlSjngha-VvQLOtskXSyMyXQcgeqSK_fTyxYfPnPiypFI2qZYAxu-m-kWE3xtz6zlc40cmaUX6I4r3E/s200/DSC08811-m.jpg" width="200" /></a></div></div><br />
The Eisler Brothers Old Riverton Store in Riverton, Kansas has been operating along Historic Route 66 since before the Route officially opened. It was built by Leo Williams in 1925 and he operated the market as Williams Store until 1973 when Joe and Isabell Eisler purchased the business.<br />
<br />
Today Eisler Bros. sells groceries, produce, flowers, Deli meats & cheeses, gifts, Route 66 memorabilia and local handicrafts. It is a popular stop for travelers cruising Route 66. Stop and purchase a sandwich and get a cold pop out of an original Coca Cola cooler.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.kansastravel.org/eislerbrothersstore.htm">Kansas Travel</a><br />
<br />
<br />
<div class="MsoNoSpacing" style="color: #e69138;"><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Four Women on the Route</b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b>Galena KS </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b> </b></span></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5LYX11_QC2lSJUoH8oIT44gVhUl9ndBrafauLolBYR_524nDRjWOZDTu3ZUY-OUSF6NYOaYkHv1FrdVImaGzeLobtqD_UbL0o_drKBfJivybL-8IfxfNNnzIm7w1VUeAa2iLhkb8C6Mk/s1600/P6207045-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5LYX11_QC2lSJUoH8oIT44gVhUl9ndBrafauLolBYR_524nDRjWOZDTu3ZUY-OUSF6NYOaYkHv1FrdVImaGzeLobtqD_UbL0o_drKBfJivybL-8IfxfNNnzIm7w1VUeAa2iLhkb8C6Mk/s200/P6207045-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
The old Kan-O-Tex service station at the north end of Main Street in Galena, Kansas has been purchased by 4 women from Galena: Betty Courtney, Melba Rigg, Renee Charles and Judy Courtney. They are helping lead the rebirth of Galena's stretch of Historic Route 66. <br />
<br />
The original plan was to turn the old KanOtex station into a farmer's market. But the vision has grown and our Women hope to develop up to 4 buildings near this intersection. One may become a bed and breakfast and another may become the farmer's market.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.kansastravel.org/4womenontheroute.htm">Kansas Travel</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Route 66 Howard “Pappy” Litch Park</span></b></div><div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Galena KS</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;"> </span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHRI69xqjbS5ixuUYqv7UkLpjn3368pXoMquysqCfc4_KMp75UAzZwck_lxyil9Jig62FzeJY9MY2EKBUDn-mh_qQB02hERB_KxiBsxjWM5Tel_NgoPJsr_-9CuImo_90fn2PiruZsSec/s1600/Route+66+Howard+%25E2%2580%259CPappy%25E2%2580%259D+Litch+Park+Galena+KS-m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHRI69xqjbS5ixuUYqv7UkLpjn3368pXoMquysqCfc4_KMp75UAzZwck_lxyil9Jig62FzeJY9MY2EKBUDn-mh_qQB02hERB_KxiBsxjWM5Tel_NgoPJsr_-9CuImo_90fn2PiruZsSec/s200/Route+66+Howard+%25E2%2580%259CPappy%25E2%2580%259D+Litch+Park+Galena+KS-m.jpg" width="200" /></a></div><br />
Howard Litch was a local citizen-historian who was also instrumental in the establishment of the nearby Galena Mining & Historical Museum. The park is located on a plot of land that once was home to a highway weigh station.<br />
The park features one of the original Will Rogers Highway plaques that were placed along Route 66 in 1952. This particular one was relocated here from the nearby Kansas-Missouri border.<br />
<br />
Quote from: <a href="http://www.route66university.com/busdir/litchpk.php">Route 66 University</a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: #e69138; text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Baxter Springs KS</span></b><br />
<b><span style="font-size: large;"> </span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlcTHmM2P5hyphenhypheniVselz3cnnwb-EQ7PLVy6FsyZHQsZynRAFUbjgk0QM8exOI36kApdY02bRjmtwY5iHN-ZwleVaf_oniPyBW7IQbppLA40egoAAcojzPYNwy9Tle0rIkxiBx69YUnn_uVw/s1600/Baxter+Springs+KS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlcTHmM2P5hyphenhypheniVselz3cnnwb-EQ7PLVy6FsyZHQsZynRAFUbjgk0QM8exOI36kApdY02bRjmtwY5iHN-ZwleVaf_oniPyBW7IQbppLA40egoAAcojzPYNwy9Tle0rIkxiBx69YUnn_uVw/s200/Baxter+Springs+KS.jpg" width="200" /></a></div><br />
Baxter Springs is rich in it's history, ranging from Civil War battles, lead and zinc mining, gangster robberies in the 1930's and Route 66 commerce. A visit to the Baxter Museum will be a fun experience.<br />
The Route 66 area downtown is making many changes. Merchants are restoring buildings. A working neon sign with Route 66 Soda Fountain on a building being used for area youth and some adult classes at night.<br />
<br />
<br />
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"></span><br />
<div style="text-align: center;"><i>Pictures</i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://s2.photobucket.com/albums/y50/MoWi/Route%2066%20Kansas/?albumview=slideshow"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs_VcevEq15uVjiU2-glsrKQjQEBkHXcKURy99ph2ZbEwFNbhjnRhvrPrplGEqnrF1fpQbb-x9oiFFJ_16_wLr5OiEAMgaUeVjLdN6YbKgXk2wT4cPVUj6nTxrUrFul7KWVGQeib7Qjx8/s1600/camera.jpg" /></a></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7953383190219382684.post-67675295308023601412007-10-23T05:17:00.000-07:002011-10-23T05:19:53.070-07:00Route 66, Missouri<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiubJcWxUrbngrBdfzi0_Bnc-IOSBzrM8CF0OD3opMlwAk2r6lsS69y39fg5S2ofn2D-Guj_0y5TEvY50L0-JYgphMEytUNc2ReyTO-zyd67kEMqkmP7kbmRd6ndMJkPqBhdeCfoS8hkM/s1600/mo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiubJcWxUrbngrBdfzi0_Bnc-IOSBzrM8CF0OD3opMlwAk2r6lsS69y39fg5S2ofn2D-Guj_0y5TEvY50L0-JYgphMEytUNc2ReyTO-zyd67kEMqkmP7kbmRd6ndMJkPqBhdeCfoS8hkM/s200/mo.jpg" width="200" /></a></div>Unknownnoreply@blogger.com