Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken.
Woensdag, dag 1
Na een goede nachtrust, wat menige vakantie anders is geweest, was Ma hier om 10.00 uur. Zij brengt ons naar Schiphol. We zijn na ongeveer een half uurtje weggegaan. Rond het middaguur is de hostess van Fox reizen aanwezig op de luchthaven om de tickets uit te reiken. We waren er ruim op tijd. We werden erg leuk begroet door de dames van Fox en we konden daarna ook gelijk inchecken! We hebben even lekker koffie gedronken en wat gegeten met Ma in het restaurant. Daarna zijn we door de douane gegaan. Even bij de winkeltjes gekeken, sigaretten gekocht en wat te lezen en toen nog even een paar sigaretten en shagies weggewerkt. We mogen ruim 11 uur niet roken dus……, een inhaalslag!
We moesten bij gate F03 zijn, lekker dichtbij! Na twintig minuten zaten we in het vliegtuig, een Boeiing 747 van China Airlines. We hebben hele goede plekken! Helemaal achterin bij het raam en met zijn tweeën naast elkaar. Genoeg beenruimte en we kunnen de stoelen gewoon achteruit doen wanneer we willen. Als je lange benen hebt zoals wij, dan zijn rij 62H en J ideale plaatsen! Er lag al een kussentje, een dekentje en een koptelefoon klaar. Als we net zitten komt er een stewardess langs met vochtige handdoekjes om je even op te frissen wat heerlijk was.
En ja….bijna op tijd vertrekken we, om 14.43 uur stijgen we op. Om 15.15 uur krijgen we nootjes en frisdrank en om vier uur krijgen we een warme hap: filet mignon, salade en cake en daarna koffie. Een uurtje later werd er gevraagd: "Close the window shields please", met andere woorden; willen jullie gaan pitten!! Daar is niet zoveel van gekomen, je zakt af en toe wel weg maar echt slapen lukt niet. Je krijgt kramp in je nek en je hoort toch van alles!
Donderdag, dag 2
Om half zes (lokale tijd) waren de lichten weer aan in het vliegtuig en werd het ontbijt geserveerd; quiche loraine met gebakken aardappelen, zuurkool en een worstje, vruchtenyoghurt en vruchtjes. Een uur later wordt de landing ingezet en een klein half uur daarna zijn we geland op Bangkok International Airport. We worden op Bangkok International Airport opgewacht door onze tour leader voor de komende 12 dagen, zijn naam is Robert Hennequin (Mr. Robert). Ook de Thaise gids is aanwezig, zijn naam is Adul. Nadat de hele groep is verzameld gaan we richting de bus. De warmte was verpletterend toen we naar buiten gingen! Om ongeveer 08.30 uur komen we aan in Ayutthaya, in hotel Ayothaya.
Ayutthaya
Ayutthaya (60.000 inwoners) is de oude hoofdstad van Siam gelegen aan drie rivieren. De stad is gesticht in 1350 en zou tot de meest vooraanstaande metropolen ter wereld hebben behoord, met dezelfde importantie als Peking, maar indrukwekkender dan Parijs of Londen. Het Birmaanse invasieleger had er in 1767 in elk geval moeite mee om de stad leeg te plunderen en de monumenten te verwoesten. De overblijfselen werden door de UNESCO tot wereldcultuurerfgoed verklaard.
We hebben tot 12.00 uur de tijd om ons even op te frissen en een beetje bij te komen van de lange reis. We hebben allebei even lekker gedoucht en zijn daarna even naar buiten gegaan. De hitte sloeg ons weer om de oren, het was volgens ons wel 40 graden!! Even wennen hoor na dat koude kikkerlandje van ons. We vroegen ons af waarom we gedoucht hadden, we waren al weer helemaal bezweet! We hebben even geld uit de automaat gerukt en zijn toen aan de overkant van de straat over een markt gelopen. We hebben het al gezien, er is genoeg te koop hier en erg goedkoop allemaal! Om 12.00 uur lunchen we in het hotel en een uurtje later vertrekken we voor onze eerste excursie.
We gaan een aantal tempels bezoeken. De eerste was de Wat Chai Wattannaram, met een rij hoofdloze boeddhabeelden, een gedurende lange tijd met onkruid overwoekerd tempelcomplex dat inmiddels echter tot in alle uithoeken geknipt en geschoren is. De tweede was de Wat Mongkhon Bophit, hier bevindt zich één van de grootste bronzen boeddhabeelden van Thailand. Het werd in de 15e eeuw gegoten en het was voor de Birmanen waarschijnlijk te zwaar om mee te nemen. En de derde en laatste voor deze dag was de Wat Phra Mane, hier werd de Birmaanse koning gedood door een exploderend kanon.
In de namiddag waren we weer in het hotel en mogen we weer een uurtje relaxen! We werden daarna beneden verwacht voor de meeting. Robert ging ons vertellen wat voor excursies hij allemaal voor ons in petto had! Het totaalpakket aan excursies kost 5100 Bath per persoon (= ca. fl. 300,00). Hierbij zitten ook de fooien in voor bediening in restaurants en voor de jongens/mannen die met onze koffers lopen te zeulen in de hotels enz. We hebben ons voor alles opgegeven. Er zitten ook een aantal boottochtjes bij en na overleg met Robert heb ik maar besloten om me hier ook voor op te geven. Robert belooft dat hij de volgende morgen tabletjes tegen reisziekte voor me mee zal nemen. En….als we een keer geen zin hebben, krijg je je geld terug zegt Robert. We dineren in het hotel en daarna zijn we lekker naar bed gegaan, we waren best wel moe!
Vrijdag, dag 3
Om 06.30 uur wake up call. Drie kwartier later moesten we de koffers op de gang zetten en gingen we ontbijten. Robert heeft inderdaad de tabletjes voor me meegenomen, heel lief! Hij adviseert me om er vandaag ook al een in te nemen als we de tocht op het vlot gaan maken, kan wel eens flink schommelen zei hij. Deze dag vertrekken we om acht uur naar Kanchanaburi. Onderweg houden we een koffiestop bij een tankstation alwaar ze heerlijke koffie hebben. Na een half uurtje gaan we weer verder. We komen door het plaatsje U Tong waar we de eerste uitlopers van de Himalaja al zien. En dan zijn we in Kanchanaburi.
Kanchanaburi
Kanchanaburi: Deze provinciehoofdstad op 130 km ten noordwesten van Bangkok, heeft haar bekendheid te danken aan een uiterst tragische gebeurtenis. Vanuit Kanchanaburi (40.000 inwoners) wilden de Japanse bezetters tijdens de Tweede Wereldoorlog in zo kort mogelijke tijd, zonder rekening te houden met verliezen, een spoorweglijn naar Birma aanleggen. Bij het aanleggen van dit dodenspoor stierven 16.000 geallieerde krijgsgevangenen en een onvoorstelbaar aantal van meer dan 50.000 Aziatische dwangarbeiders. De meesten van hen kwamen om het leven door ondervoeding, uitputting, malaria en cholera.
We gaan eerst de militaire begraafplaats bekijken. Hier liggen ongeveer 8500 slachtoffers van het "dodenspoor" begraven, waaronder ook veel Nederlanders. Vervolgens gaan we naar de Bridge over the river Kwai. De originele brug werd in 1945 door de Amerikanen verwoest en later opnieuw aangelegd, door de Japanners wel te verstaan! Je weet dat het niet de originele brug is maar toch is het een hele aparte gewaarwording om over deze brug te lopen! Rond het middaguur gingen we met de bus naar de rivier de Kwai. We gaan met een vlot naar het oorlogsmuseum en lunchen ook op het vlot. Heel erg leuk.
We werden door een longtail -boot voorgetrokken (= een lange smalle boot met een vrachtwagenmotor achterop die een geweldige herrie produceert!) en we kwamen nog onder de brug door. Het pilletje werkte erg goed want ik heb nergens last van gehad! De lunch was erg lekker en voor we het wisten waren we bij het museum, het JEATH-Museum. De naam is samengesteld uit de eerste letters van de namen van de landen die bij de tweede wereldoorlog in dit gebied betrokken waren: Japan, Engeland, Australië, Thailand en Holland. Het museum toont veel foto’s, schilderijen, krantenartikelen en interviews met vroegere krijgsgevangen. Het museum is niet opgericht om de haat onder de mensen, speciaal tussen Japanners en de bewoners van de betrokken landen aan te wakkeren of levend te houden maar het wil een waarschuwing zijn dat niets erger is dan oorlog!
We gaan hierna naar het station, Wang Po, om een tocht te gaan maken in de boemeltrein over de originele Birma-spoorlijn. Deze boemeltrein wordt door de Thaise schoolgaande kinderen nog steeds gebruikt. We passeerden de wand van Wanpoh, de trein wordt hier op zo’n 25 m hoogte langs de rotswand geleid. Het bouwen van deze houten brug langs de rivier heeft waarschijnlijk de meeste levens gekost. Het was een hele ervaring om een tochtje in deze trein te maken en toch ook heel mooi vanwege de schoonheid van het landschap! Na ongeveer drie stations gingen we er weer uit en stond de bus ons op te wachten om ons naar ons hotel voor die nacht te brengen.
Het was het R.S. Hotel in Kanchanaburi. We waren hier laar in de middag en we kregen nog even de tijd om ons op te frissen of om te gaan zwemmen. Om 19.30 uur gaan we dineren in het hotel waarbij live-muziek aanwezig is. We hebben een hele gezellige avond gehad, Dennis heeft ons nog met een optreden verrast. Hij vertolkte het nummer "Beat it" op een zeer aparte wijze!
Zaterdag, dag 4
Vandaag om 06.00 uur wake up call en weer na drie kwartier de koffers op de gang en ontbijten. We vertrekken vandaag om 07.30 uur. We gaan naar Damnoen Saduak, de floating market. We gaan hierheen met een longtail-boot. We zijn er na ongeveer anderhalf uur en we krijgen ruim de tijd om alles te bekijken. De markt is een erg grote toeristische trekpleister. Het is ook een apart beeld! Wanneer de oude marktvrouwen met hun typische strooien hoeden in hun met fruit, groenten en bloemen beladen boten door de khlongs (grachten) varen om hun waren aan koopgrage klanten te verkopen, klikken de fototoestellen voortdurend! We vertrekken na dit bezoek naar Bangkok.
Bangkok
Bangkok: Het Venetië van het oosten, smul- en winkelparadijs of betonnen woestijn, oord van verderf en lawaaierige hoofdstad? Bijna geen enkele andere metropool roept regelmatig zulke verschillende reacties op als de 200 jaar oude hoofdstad van Thailand. Deze stad, die door haar ongeveer vijftien miljoen inwoners, liefdevol Krung Thep (stad der engelen) wordt genoemd, is niet gemakkelijk in een of andere categorie onder te brengen. Wereldwijd behoort Bangkok tot de steden met de grootste verkeersproblemen en de ergste luchtvervuiling. Drie miljoen voertuigen proberen door hopeloos vastzittende straten te komen, en er komen er elk jaar 150.000 bij! Bangkok lijkt in zichzelf te verstikken en lijdt nu onder de gevolgen van de uitzonderlijke economische groei. Het is de unieke veelzijdigheid van Bangkok die de charme van de stad bepaalt. Bangkok is zeker in velerlei opzichten ontypisch voor de rest van het land maar wie de ‘stad der engelen’ niet gezien heeft, heeft een fascinerend stukje Thailand gemist!
We gaan lunchen in het Bangkok Centre Hotel. Het is een erg uitgebreid buffet met een ruime keuze aan gerechten! Hierna gaan we naar ons hotel in Bangkok, het is het Mäxx Hotel. Een heel luxe hotel, er liggen zelfs kimono’s klaar in de badkamer! We hebben nu een paar uur voor onszelf. Om 18.00 uur vertrekken we voor een diner op de rivier. We hebben even lekker gedoucht en zijn vervolgens met Colin en Petra naar RCA gelopen. Dit is een hele grote, bekende, uitgaansstraat in Bangkok. We zijn naar de Tops geweest (de Thaise Albert Heijn). Leuk om te zien wat ze hier allemaal verkopen, toch een heel ander assortiment dan in Nederland hoor! Toen we terug wilden gaan, regende het ineens keihard. We hebben dus maar een taxi genomen.
We vertrokken op tijd met de bus naar de Chao Phraya Rivier. We gingen dineren op een boot al varend langs verlicht Bangkok. We kwamen langs één van de bekendste tempels in Bangkok, de Wat Arun. De ‘Tempel van het Ochtendrood’ is pas op zijn mooist in de late namiddag, wanneer het rode licht van de ondergaande zon de tempeltoren die met miljoenen gekleurde porseleinstukjes versierd is, doet stralen. Toen we terug waren konden we kiezen, of terug naar het hotel of naar Patpong?
Patpong is een wereldberoemde seksstraat van Bangkok en aantrekkingspunt voor duizenden toeristen. Sinds in de slechts enkele meters lange steeg aan het einde van de jaren tachtig een bloeiende nachtmarkt geopend werd, waar aan honderden kraampjes gekopieerde merkproducten worden verkocht, zijn het overwegend gewone toeristen die het beeld bepalen. Er zijn nog wel veel gogobars te vinden.
Wij hebben dus gekozen voor Patpong! We hebben eerst lekker over de nachtmarkt rond lopen struinen en zijn daarna nog even in de Pink Panther geweest. Een gogobar……..ze staan op het podium een beetje heen en weer te wiebelen op hun onmenselijk hoge hakken met een nummer op en hopen dat iemand belangstelling voor ze heeft. Ik vond het een zielige vertoning!! Terug in het hotel hebben we nog even wat gedronken in de bar alwaar Robert aan het karaoke-zingen was!
Zondag, dag 5
Om 06.45 uur wake up call. Geen koffers op de gang vandaag!! Ontbijten en dan vertrekken we naar de Wat Traimit. De eigenlijke betekenis van dit tussen het centraal station Hua Lamphong en Chinatown gelegen klooster ligt in de manier waarop het zich daar bevindende boeddha- standbeeld ontdekt werd. Het beeld werd pas in 1955 louter toevallig tijdens een processie ontdekt, toen het vermeende gipsen beeld per ongeluk op de grond viel en daaronder de uit puur goud gemaakte boeddha tevoorschijn kwam. Met een gewicht van 5,5 ton bedraagt de kostprijs van het materiaal alleen al meerdere miljoenen dollars!
Vervolgens gaan we naar het Koninklijk paleis. Er wordt eerst een groepsfoto van ons gemaakt, een leuke herinnering! Alleen jammer dat Dennis en Gaby er niet bij zijn vandaag, maar ja, Dennis is jarig en ze wilden het graag met z’n tweetjes vieren. Voor je naar binnen gaat wordt eerst je kleding onder de loep genomen, behoorlijke kleding (dus bedekte armen en benen) worden geëist! Het paleiselijke domein, dat door een 1900 m lange muur wordt omringd, is ongetwijfeld de belangrijkste bezienswaardigheid van de stad. Het domein is 2,6 km2 groot. Het religieuze gedeelte bestaat uit meer dan 100 gebouwen. Middelpunt van de verering is hierbij het 75 cm grote smaragden boeddhabeeld waarvoor Rama I in 1884 deze prachtige hoofdtempel liet bouwen.
Deze hoofdtempel heet de Wat Phra Keo. De boeddha is uit een massief blok jade gehouwen en wordt als uiterst belangrijk beschouwd voor het welzijn van heerser, volk en natie. De boeddha is steeds in het halfduister gehuld en wordt op majesteitelijke afstand van de wereld der gewone stervelingen gehouden. Alleen de koning mag hem aanraken wanneer hij in een niet voor publiek toegankelijke ceremonie de rituele gewaden van de figuur verwisselt, in elk van de drie jaargetijden (de winter, het warme jaargetijde en de moessonperiode) draagt de boeddha een speciaal, kostbaar gewaad. De hoofdtempel is omgeven door een hele reeks andere prachtige gebouwen, waarbij elke tempeltoren op zich, versierd met goud, zilver en edelstenen, een unieke bezienswaardigheid is.
Hetzelfde geldt voor de in totaal vijf gebouwen die het koninklijk paleis vormen. Het opvallendst zijn hierbij de totaal verschillende bouwstijlen in één en hetzelfde gebouw. Onze indruk van het geheel was dat het eigenlijk allemaal zo veel was en zo mooi dat het eigenlijk een beetje teveel van het goede was!! Maar als je in Bangkok bent dan moet je dit gezien hebben.
Net voor de middag vertrekken we weer richting Bangkok alwaar we eerst gingen lunchen. Daarna hebben we een boottocht gemaakt over de Chao Phraya Rivier en een aantal khlongs (kanalen) van Thonburi, de zusterstad van Bangkok op de andere oever van de Chao Phraya. Hier zie je nog allerlei traditionele Thaise woningen. Sommige zijn al 150 jaar oud. De huizen gaan van vader op zoon en worden niet eerder afgebroken dan dat ze zelf van ellende in elkaar zakken!
Om half drie zijn we terug in het hotel en hebben we even de tijd voor onszelf! Lekker douchen en even verkleden.
Om 18.00 uur vertrekken we voor een diner in het Asia Hotel. Heel lekker gegeten hier, veel keus en ook Europees! Na het eten gaan we naar beneden, naar de nachtclub. We gaan een optreden bijwonen van het Cabaret Calypso. Het is soms niet te geloven maar……het zijn allemaal mannen! Sommige zijn echt transseksuelen en andere zijn travestieten. Maar menig man zou voor schut gaan! We zijn toen we terug waren in het hotel nog met Dennis, Mandy, René, Monique en Petra naar de RCA geweest. Een hele drukte daar en hele goede muziek!
Maandag, dag 6
Vandaag hebben we een vrije ochtend. We zijn na het ontbijt met Colin en Petra naar het Maboonkrong Shopping Centre (MBK) geweest. Een heel groot warenhuis in hartje Bangkok! Ja, en zelf hier in een warenhuis kun je afdingen! We moesten vroeg in de middag weer terug naar het hotel, koffers pakken, opfrissen en vervolgens uitchecken. We gingen eerst langs het Bangkok Centre Hotel voor het ophalen van onze dinerboxen. Daarna naar het station waar om 18.00 uur de trein naar Chiang Mai vertrekt. Het wordt een lange reis, 700 km in 13,5 uur!
We hebben eerst nog even wat gegeten bij KFC (Kentucky Fried Chicken) en wat inkopen gedaan (zoutjes, wat te drinken enz.). De trein vertrok keurig op tijd. We hadden met onze groep bijna één hele coupé in beslag genomen want daar kunnen 40 personen zitten/slapen en onze groep bestond al uit 31 personen (met Robert en Adul erbij 33). Na 10 minuten zei Willem al dat hij een shagie ging roken in de restauratiewagon waar al enkele mensen uit onze groep gelijk naar toe gegaan waren. Was niet onverstandig want het was niet zo groot!
Ongeveer een uurtje later hadden we de wagon gevuld met een heleboel mensen van onze groep. Het werd uiteindelijk een dolle boel waarbij de Thaise Mekong Whisky rijkelijk vloeide! We hebben er met z’n allen geloof ik wel zeven halve liters doorheen gejaagd! En toen slapen dat is best apart, de zitplaatsen worden in no time omgebouwd tot twee slaapplaatsen. Een hele gave belevenis om zo een treinreis te maken en te slapen!
Dinsdag, dag 7
Om 05.15 uur ging het licht aan in de coupé en ik was gelijk klaarwakker. Ze liepen al rond met koffie en ik heb er gelijk drie achterover geslagen. Om 06.30 uur werd iedereen gewekt. Willem was niet echt makkelijk wakker te krijgen, wat erg vreemd is want normaal is hij altijd eerder op dan ik. Maar ja, vind je het gek na al die whisky! Na ongeveer een uur kwamen we aan op het station van Chiang Mai.
Chiang Mai
Chiang Mai: Geen enkele stad in Thailand, behalve misschien Bangkok, heeft een groter of hoogwaardiger aanbod aan cultuur. In de binnenstad van Chiang Mai (300.000 inwoners) staan meer dan 100 tempels en in de directe omgeving nog eens 200. De stad heeft tot op de dag van vandaag zijn predikaat ‘centrum van de kunstnijverheid’ weten te verdedigen en nergens in Zuidoost-Azië wordt ijveriger geweven, gesneden, gebeiteld en getimmerd dan hier. Toch heeft de stad niets museumachtigs. Integendeel, nergens gaat het er moderner aan toe dan hier. Terwijl vroeger de papavercultuur het levensritme van de streek bepaalde, is tegenwoordig het toerisme het belangrijkste levenselement geworden. Toch is er op sommige bergruggen en in afgelegen zijdalen een oorspronkelijke lokale cultuur bewaard gebleven die bijna overal in Thailand verloren is gegaan.
We moesten trouwens dit keer wel zelf onze koffers naar de bus brengen! We gingen eerst richting het hotel (Tarin Hotel) om te ontbijten. We hebben weer een mooie kamer, hier staan pantoffeltjes klaar bij het bed! Net voor de middag vertrokken we weer voor een lunch in een schitterend restaurant met een even zo schitterend park eromheen. Hierna gaan we een aantal fabriekjes bekijken. De eerste is een fabriekje waar ze parasols maken en beschilderen. Als je hier met een tas of cameratas liep, werd er gelijk gevraagd of ze er iets op moesten schilderen.
De tweede is de Gems Gallery, die er erg trots op zijn dat ze ISO 9002 gecertificeerd zijn, hier worden edelstenen bewerkt en in sieraden gezet. Dit hele procédé kregen we eerst te zien in een film. Hierna kregen we nog een rondleiding. Ik heb me laten verleiden tot het kopen van een kettinkje en bijpassende oorbellen met de blauwe topaas! Het was trouwens het meest aparte "fabriekje" wat we bezocht hebben deze dag, er was een hele grote bar met daarachter allemaal bloedmooie vrouwen en je kon drinken zoveel je wilde zonder er ook maar iets voor te betalen! Hoezo klantenbinding?
De derde is een fabriekje waar ze zijde maken en ook verkopen. Heel mooi allemaal maar best nog wel duur! En nummer vier en tevens de laatste, is een zilverfabriekje. Het leuke hieraan was dat we een rondleiding kregen van een Thai die Nederlands probeerde te spreken maar daardoor bijna niet te verstaan was! Terug in het hotel hebben we eerst even onze belevenissen tot nu toe gemaild naar diverse mensen en zijn ons toen even op gaan frissen.
Om zeven uur vertrekken we naar de Night Bazar. De bazaar was oorspronkelijk een markt voor de bergstammen uit de omgeving maar is thans een winkel- en vermaakcomplex van formaat. Je treft er voor en naast een centrale hal een vrijwel onoverzichtelijke jungle van stalletjes en winkels aan, waar niet alleen bijna alles, maar vooral ook veel goeds tegen vrij lage prijzen wordt verkocht. Het accent ligt duidelijk op de vervalsing van merken als Rolex, Nike, Rado, Lacoste enz. Maar er zijn ook producten te koop van Noord-Thaise kunstnijverheid. Meedogenloos (!) afdingen is een vereiste!!! We hadden een klein uurtje om alvast de sfeer een beetje te proeven.
Om acht uur gaan we eerst dineren in een Duits restaurant. Wat was dat lekker zeg!!! Een heerlijke Wiener Schnitzel gegeten met patat erbij…..hmhmhmhmhm! We kunnen geen rijst meer zien, ze eten dat hier wel vijf keer per dag en wij krijgen het twee maal per dag. Rijst is best lekker maar zoveel eten wij het normaal ook niet. En wat schetst onze verbazing…….de Thai die ons een rondleiding gaf in het zilverfabriekje, die Nederlands probeerde te spreken, die stond in het restaurant naast die waar wij gegeten hebben, klanten naar binnen te praten!
Na het eten duiken we de Night Bazar weer op! Lekker rondstruinen en af en toe wat kopen. Alleen het afdingen moet ik aan Willem overlaten, ik kan dat niet en betaal dus altijd teveel! Willem krijgt het wel altijd voor elkaar om het voor een leuk prijsje mee te nemen (100 Bath!!!!, grapje….). Terug in het hotel nog even wat gedronken en toen naar bed.
Woensdag, dag 8
Om 06.45 uur wake up call. Weer geen koffers op de gang maar wel ontbijten! Om acht uur vertrekken we, we gaan eerst een orchideeënkwekerij bekijken. Er zaten hier ook Siamese katten, wat honden, kippen en pauwen. De orchideeënkwekerij was heel mooi maar eigenlijk was iedereen zo vol van wat we hierna gingen doen dat niemand er echt oog voor had! Deze dag was namelijk OLIFANTENDAG!! We gingen naar het favoriete olifantentrainingskamp van Robert, Noetaeng in Mae Tamann, 60 km noordelijk van Chiang Mai.
Hier aangekomen, gingen we richting de rivier want de olifanten gingen eerst in de rivier in bad. Dit was een geweldig gezicht, zoals die grote beesten hiervan genieten! Hierna lieten de olifanten zien waarvoor ze oorspronkelijk getraind werden, boomstammen verslepen en opstapelen. Vroeger was dit hun voornaamste taak, het zware hout uit het bos slepen, maar sinds 1988 mag er niet meer gekapt worden dus de olifanten hangen nu werkeloos rond en vermaken de toeristen! Ze lieten ook wat kunstjes zien zoals: buigen, zitten op de achterpoten staan enz. Die mahouts kunnen werkelijk alles met ze doen!!
Hierna gingen we lunchen aan de rivier. We zagen hier nog een heel gezellig diertje! Een enorme spin, het lijf was zwart met een geel patroon en een paar hele lange poten! Ik moet zeggen dat ik, waarschijnlijk omdat de spin zo groot was, er niet echt bang voor was. Na de lunch gingen we naar een platform toe, zo konden we gemakkelijk op de rug van de olifant komen. We zaten met z’n tweeën op een bankje bovenop de olifant. We gingen een tocht maken door de jungle van ongeveer vijf kwartier.
Na een minuut of tien vroeg de mahout of Willem in z’n nek wou zitten maar die schat wist hoe graag ik het wilde dus hij wees naar mij! En ja hoor, daar ging ik. Eerst bleef de mahout nog even zitten maar even daarna ging hij eraf. En daar zat ik, mijn droomwens kwam uit! Wat een geweldige belevenis is dat, je voelt dan hoe voorzichtig zo’n groot en log dier eigenlijk is. De tocht ging over vrij ruw terrein en door water maar je bent niet bang omdat de olifant zo precies zijn weg weet te vinden. Onderweg heb ik nog een keer aan Willem gevraagd of hij ook even in de nek wilde zitten. Maar ik zat klaarblijkelijk zo te stralen dat hij mij heeft laten zitten! Al met al heb ik bijna een uur zitten kicken! Helemaal top!
Bij een kleine nederzetting van een bergstam gingen we van de olifanten af. Even wat te drinken gekocht en op naar de ossenwagens! Dit vonden we allemaal wat minder, die arme beesten moesten ons door de bagger heen sleuren, diepe geulen in de weg, moeilijk begaanbaar terrein dus. Nou weten we wel dat die beesten dat gewent zijn maar toch….! Met deze ossenwagens gingen we terug naar het olifantentrainingskamp. Hier gingen we naar de rivier toe, zwemvesten aan en op een bamboevlot met z’n vieren.
Wij zaten met Dennis en Gaby op een vlot. Voorop en achterop een Thai met een lange bamboestok en daar gingen we! Raften noemden ze dit maar dat viel wel mee. De rivier was niet echt heel wild! Af en toe kwam het water over het vlot heen dus onze schoenen hebben we maar wel uitgedaan. Dit was ook een schitterende tocht, de natuur was adembenemend! De voorste Thai wees ons nog een aantal dingen aan, een boom met heel veel vruchten. Hij sprak alleen geen Engels dus kon ons niet vertellen wat voor vruchten het waren. Ook wees hij ons nog een olifant aan met haar jong.
In de namiddag gingen we terug naar het hotel maar…..deze magnifieke dag is nog niet teneinde! We krijgen nog een Thaise massage! Dus, eerst even lekker badderen en wat makkelijks aandoen en weer op pad. We komen aan bij het massagehuis en worden over een aantal zaaltjes verdeelt. Je moet je uitkleden (waar iedereen bij is!) en krijgt een soort pyjama aan. Je ligt gewoon op een matrasje op de grond en dan begint het! Je masseuse begint te kneden en op een gegeven moment wordt je lichaam in zulke posities gebracht die je zelf niet voor mogelijk zou hebben gehouden! We wisten geen van allen dat we zo lenig waren! Maar, het was wel weer een hele ervaring die we niet hadden willen missen. De massage duurde ongeveer twee uur en was ondanks de inspanningen heerlijk ontspannend.
Terug in het hotel zouden we even lekker gaan douchen, maar er was geen licht en geen water!! Dus zijn we met Dennis, Gaby, Colin en Petra weer naar het Duitse restaurant gegaan in plaats van aan het geplande diner in het hotel deel te nemen. We hadden allemaal wel weer trek in een lekkere steak ofzo en niet in rijst! Na het eten zijn we even naar de rivier gelopen want het was vandaag een nationale feestdag, nl. Loy Krathong. Het meest romantische feest van Thailand. Dit is een lichtfeest aan het einde van de regentijd. In de vollemaansnacht worden kleine bootjes met kaarsen, lotusbloemen, munten en wierookstokjes te water gelaten. Ze eren hiermee de watergeesten en geloven dat de bootjes hun zonden meenemen. Een erg leuk gezicht, ook de bruggen, straten en huizen waren helemaal met lampjes versiert!
We zijn hierna nog even de Night Bazar opgegaan en in een Camel Store hebben Willem en ik nog het een en ander gekocht. Net voor middernacht waren we weer terug in het hotel. We hebben nog even wat gedronken en zijn toen naar boven gegaan. We moesten onze rugzakken nog pakken voor de trip naar de bergstammen de volgende dag! Dit was een topdag!!
Donderdag, dag 9
Om 06.00 uur wake up call. Koffers op de gang, ontbijten en vertrekken weer. We gaan eerst naar de Wat Phra That Doi Suthep. Deze onder de Doi Suthep-top (1668 m) op een hoogte van 1100 m gelegen tempel is de meest bezochte van Thailand. Via een monumentale trap met 300 treden, waarvan de balustrade gemaakt werd van de kronkelende lijven van twee bont beschilderde nagaslangen, kom je op een tempelplatform. Op heldere dagen heb je van hieruit een prachtig uitzicht op Chiang Mai.
Je kon je hier door een monnik laten zegenen. Eerst besprenkeld hij je met heilig water en prevelt een gebed. Je krijgt daarna een bandje om wat vijf jaar geluk brengt. Je mag het niet af doen, het moet uit zichzelf van je arm afvallen. Hij mag overigens dit bandje niet zelf bij een vrouw omdoen want een monnik mag geen vrouw aanraken! Hij is dan gelijk onrein en moet wekenlang bidden om weer rein te worden. Ik heb me natuurlijk laten zegenen, je weet maar nooit!
We vervolgen hierna onze weg richting Doi Mae Salong. Om 12.30 uur zijn we gestopt voor de lunch. Aangekomen in Chiang Rai stopten we bij een benzinestation en gingen we uit de bus, we gingen verder met pick-up trucks. Het laatste stuk naar de bergstammen is niet te doen voor de bus, te veel klimmen! We gaan twee bergstammen bezoeken, de Akha en de Yao, de Akha is een van de armste en minst ontwikkelde minderheden in Thailand, en de Yao, oorspronkelijk afkomstig uit Midden-China.
Allereerst gaan we naar de Yao. In het dorp waren eigenlijk alleen maar vrouwen aanwezig en een paar kleine kinderen. De mannen waren aan het werk en de oudere kinderen naar school. De vrouwen staan met kraampjes langs de kant van de weg en proberen hun handgemaakte producten te verkopen. Deze stam was niet echt arm zo te zien. Maar dan de Akha!!! Dit is één van de stammen die het meest geleden hebben onder de sociale veranderingen van de moderne tijd. In hun dorp zijn drugsgebruik, alcoholisme en bedelarij aan de orde van de dag! We werden direct al omringd door bedelende kinderen en ook de vrouwen, die er overigens niet uitzien met hun bruin/rood/zwarte gebitten door het lurken aan de opiumpijpen, waren erg opdringerig!
Ze probeerden je armbandjes te verkopen en liepen de bedelen om geld met een zielig kind op hun arm. Ik vond het minder prettig om hier te zijn! Adul kreeg het nog wel voor elkaar om de kinderen bij ons weg te halen door ze een tros bananen te voeren, ja zo ging het echt, aapjes die gevoerd werden! En ook Theo kreeg ze bij ons weg door met ze te gaan zingen, vader Jacob, en ze zongen nog mee ook! Aan de ene kant vond ik het niet leuk om dit te zien maar aan de andere kant is dit ook een deel van het dagelijkse leven in Thailand! Laat in de middag kwamen we aan in Doi Mae Salong.
Doi Mae Salong
Doi Mae Salong: Omgeven door uitgestrekte plantages ligt op een heuvel op een hoogte van goed 1100 meter een Chinese enclave. De bewoners hebben meer van hun Chinese culturele erfenis weten te bewaren dan Chinezen in andere plaatsen in Thailand.
Ons onderkomen voor de nacht zijn de Maesalong Villa’s. Er was ons verteld door Robert dat het een erg primitief guesthouse zou zijn en dat we in de rivier moesten badderen! Nou, dat viel alleszins mee, het was een ruime kamer en ook gewoon een badkamer. Alleen geen airco! Robert drukte ons op het hart dat we ‘s avonds beter op het terrein van de villa’s konden blijven want het aangrenzende dorp was niet veilig volgens hem. Er gebeuren daar dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. De handel in verdovende middelen floreert daar nog best! Ook wel te begrijpen want het was een dorpje in de middle of nowhere! Alleen maar bergen en verder niets, dus mogelijkheden om te verbouwen genoeg.
We hebben eerst lekker stoeltjes en een tafeltje buiten op onze veranda gezet en zijn even heerlijk van het geweldige uitzicht gaan zitten genieten, één en al natuur om ons heen! Om 19.00 uur hebben we beneden bij het restaurant gedineerd. Er was als verrassing nog een optreden van een groep uit Laos met traditionele dans, zang en muziek.
Vrijdag, dag 10
Om 06.30 uur wake up call. Rugzak mee en ontbijten en vervolgens vertrokken we met de pick-up trucks naar de bus die bij het tankstation even buiten Chiang Rai op ons wacht. We gaan met de bus richting de Gouden Driehoek. We stoppen eerst bij Mae Sai, een van de weinige, officiële grensposten tussen Thailand en Birma. Het is de meest noordelijke plaats van Thailand waar we nu zijn. We kregen hier een uurtje om over de markt te struinen waar Birmanen, Thai, Shan en leden van de bergstammen van alles, van edelstenen, kleding, geïmporteerde whisky, sigaretten, speelgoed etc. te koop aanbieden. Alles was hier echt spotgoedkoop! Hier hadden we allemaal nog wel een tijdje langer willen blijven. Maar….. we gingen weer verder en na een uur waren we bij de Gouden Driehoek.
Gouden Driehoek: Ongeveer 40 km noordoostelijk van de stad bevindt zich deze fameuze "gouden driehoek", genoemd naar het gebied waar de drie landen Birma, Laos en Thailand samenkomen. Hier werd ooit goud als betaalmiddel gebruikt in de handel met, bijvoorbeeld, opium.
We zijn hier even het House of Opium wezen bekijken. Een aardig opgezet particulier museum waar een expositie is ingericht over de geschiedenis, teelt en handel in Papaver somniferum, de papaver met de zaaddozen waaruit heroïne wordt geëxtraheerd, en waar de Gouden Driehoek beroemd -of berucht- door is. Jammer is dat het museum niet echt in gaat op de huidige stand van zaken. Nog even koffie gedronken voor we weer verder gingen. We hebben geluncht aan de Mekong Rivier, aan de overkant zien we Laos liggen. Hierna zijn we een boottocht gaan maken over de Mekong Rivier.
Na even gevaren te hebben waren we bij het drielandenpunt. Thailand, dan een strook van de Mekong Rivier, een punt Birma, het brede gedeelte van de Mekong Rivier en dan aan de overkant Laos. De verhouding tussen de Birmanen en de Thai is niet zo goed dus daar zijn we niet geweest maar we zijn wel even in Laos geweest. Bij een heel klein grenspostje moest je 20 Bath per persoon betalen en dan kreeg je een stukje papier met een stempeltje erop en mocht je Laos in! Het was een kleine nederzetting waar je eigenlijk alleen maar souvenirs kon kopen. Dus echt veel van Laos hebben we niet gezien maar we zijn er geweest!
Na ongeveer drie kwartier gingen we met de boot op weg naar Chiang Saen, hier wacht de bus ons op. Chiang Saen was vermoedelijk de eerste nederzetting van de Thai in het gebied van het huidige Thailand. Het is een havenstadje waar nu veel Chinese handelsschepen aanmeren om hun goederen aan de Thai te verkopen. En hierna gaan we op weg naar ons hotel in Chiang Rai.
Chiang Rai
Chiang Rai: Noordoostelijk van Chiang Mai, zestig kilometer van de Birmaanse grens verwijderd, ligt Chiang Rai, de ‘poort’ tot de ‘gouden driehoek’. De stad was in de 13de eeuw het hoofdkwartier van het machtige Lanna-rijk (het rijk van de miljoen rijstvelden) van koning Mengrai, werd in de 16e eeuw door de Birmanen verwoest en in 1786 bij Thailand gevoegd.
We zijn onderweg nog even gestopt bij een rijstveld. Daar zijn er in deze omgeving erg veel van, rijst is exportproduct nummer één van Thailand. Leuk om te zien hoe rijst groeit! In de namiddag arriveren we in het hotel, het Inn Come Hotel. We hebben een diner in het hotel en hebben daarna nog even wat gedronken bij de U-turn, een café vlakbij het hotel.
Zaterdag, dag 11
Om 06.00 uur wake up call, koffers op de gang, ontbijten en op pad!. Het worden twee lange dagen, veel in de bus want we moeten een behoorlijke afstand afleggen! We gaan op weg naar Sukhothai. We hebben gelukkig wel verschillende stops onderweg, koffie, rook/toilet stop en lunch, want het is inderdaad een aardig eind rijden. Het is al bijna twee uur als we in Sukhothai aankomen.
Sukhothai
Sukhothai: Ongeveer 430 km noordelijk van Bangkok ligt Sukhothai, de hoofdstad van het eerste Thaise koninkrijk en beschouwd als de stad waar de grondvesten zijn gelegd voor de Thaise cultuur. In Sukhothai (25.000 inwoners) is er in eerste instantie niets wat aan het oude rijk herinnert. De voormalige hoofdstad ligt namelijk 12 km westelijk van de nieuw opgebouwde stad. Sukhothai, ‘de dageraad van geluk’, lag oorspronkelijk binnen drie aarden wallen, die van elkaar gescheiden waren door grachten. Binnen de ommuring zijn tot nu toe 21 tempels blootgelegd, maar ook daarbuiten zijn er vele opgegraven. Van de paleizen zijn alleen de fundamenten en stenen sokkels bewaard gebleven omdat ze, net als alle niet-religieuze bouwwerken grotendeels van hout waren.
We gaan per fiets twee tempels bekijken. De eerste is de Wat Mahathat. Deze wordt als de belangrijkste tempel van Sukhothai beschouwd. Dit grootste bouwwerk van de stad is gebouwd in 1250 en omgeven door een ‘chedi ‘ (cirkelvormige toren) in de vorm een lotusknop. De tweede was de Wat Sri Sawai, deze tempel stamt uit de 12de eeuw en heeft drie ‘prangs’ (siertorens). We gaan vervolgens op weg naar Phitsanulok. Hier aangekomen gaan we voor we naar het hotel gaan, nog even de Wat Phra Si Ratana Mahathat bekijken.
Dit is één van de meest vereerde tempels van het hele land. In de prachtige viharn (= belangrijkste gebouw van een tempel, doet dienst als ruimte voor scholing, meditatie en dagelijkse ceremoniën) troont Phra Chinarat, het beroemdste beeld van Sukhothai, een verguld bronzen boeddhabeeld van meer dan 500 jaar oud met een vlammenkrans rond het hoofd. En dan echt op weg naar ons hotel, hotel La Paloma in Phitsanulok.
Phitsanulok
Phitsanulok: Deze stad (80.000 inwoners) aan de samenloop van de twee rivieren Nam en Kwai Noi werd aan het begin van de 20ste eeuw bijna volledig verwoest door een brand. De tempel waar we geweest zijn is de belangrijkste bezienswaardigheid in deze stad. Het bronzen boeddhabeeld wordt in heel Thailand vereerd.
We hebben even de tijd om te relaxen en te douchen. Om zeven uur gaan we met de ‘samlor’ (fietstaxi) naar de avondmarkt. We gaan eerst dineren op een restaurant wat op een boot is gevestigd en op één van de twee rivieren ligt. Hierna gaan we de vliegende morning glory groente show bijwonen op de avondmarkt. Dit is plaatselijke folklore! De kok gooit een handvol waterkers in een gloeiend hete wok waarna een vuurbal ontstaat van soms wel enkele meters hoog. Er is een verhoging gemaakt op een bestelbus waarop iemand moet gaan staan (Dennis, Henka, Tiny en Bernhard waren de uitverkorenen!) die dan de portie waterkers moeten opvangen. Ze worden eerst versiert met preien en een schort!
Terug in het hotel hebben we met de hele groep een klein afscheidsfeestje gehouden voor Robert, die ons de volgende dag ging verlaten en tevens ook voor Adul. Die bleef nog wel bij ons tot het einde maar we waren bang dat in Jomtien de groep toch wel enigszins uit elkaar zou vallen en dat er dan niets meer van zou komen. Theo had een liedje gemaakt en we hadden enveloppen laten rondgaan om ze te bedanken voor hun gezelligheid en hartelijkheid en de prachtige rondleiding door Thailand!
Zondag, dag 12
Om 06.00 uur wake up call gevolgd door het vaste ritueel en daarna op weg naar Jomtien voor onze laatste dagen! Een koffiestop rond tien uur, lunch in Ayutthaya en we stopten nog een keer bij de Mac Donald. Ongeveer 70 kilometer voor Jomtien begon de lucht ineens heel donker te worden en ja hoor…….een fikse regenbui! En daarbij begint het ook nog eens lekker te onweren en heel hard te waaien. Dit belooft wat voor onze laatste dagen! Robert zegt nog: ‘Wat er vandaag valt, valt morgen niet". Nou dat hopen we dan maar.
Net voor vijf uur waren we dan eindelijk in ons hotel in Jomtien, het Jomtien Garden Hotel, een schitterend hotel! Volgens ons is het nog gloednieuw, alles ziet er zo mooi uit! We hebben uitzicht op het zwembad en als we naar links kijken zien we ook de zee! Dit is een erg leuke stek als afsluiter van deze onvergetelijke vakantie!
Jomtien
Jomtien is Zuid-Pattaya. Het ligt slechts één klip verderop naar het oosten en beschikt over een kilometerslang, vrij goed strand. Aan de overkant van de weg staan hotels en appartementencomplexen. Het is hier een stuk rustiger als in Pattaya maar ook hier is het zeewater van de Golf van Thailand niet echt schoon. In Pattaya is het water nog sterker vervuild door de vele speedboten, waterscooters, afvalwater uit de stad en olielozingen van de bootjes.
We gaan ons eerst even lekker opfrissen en gaan dan met z’n tweeën Jomtien in om te kijken waar we wat kunnen eten. Uiteindelijk kwamen we terecht in een restaurant niet zo ver bij ons hotel vandaan waar ze ook Europees eten hebben. We hebben heerlijk gegeten (schnitzel en cordon bleu) en we zaten allebei bomvol. We liepen voldaan terug naar ons hotel want we wilden allebei even naar het toilet en zouden daarna nog wat gaan drinken. Maar dat is er niet meer van gekomen, we waren moe en zijn lekker gaan slapen!!
Maandag, dag 13
Om half negen opgestaan, ontbijten en toen naar het strand! We hebben ons hier kostelijk vermaakt. Normaal zijn we niet zulke strandmensen, we vervelen ons allebei erg snel. Maar je hebt hier zoveel te zien en te doen dat van verveling geen sprake is. Er komen constant Thai voorbij met allerlei koopwaar en eten. Het is teveel om allemaal te onthouden en ik heb geen pen en papier bij me. We hebben beiden wel een manicure en een pedicure behandeling laten doen en een voetmassage! Ze waren al diverse malen langs geweest, toen dachten we van nee hé, maar op een gegeven moment toch maar gedaan. Was erg aangenaam! Willem had ook ineens gelakte nagels!
Ook hebben we allebei een ‘tatoeage’ laten zetten. Willem een luipaard op zijn rechter bovenarm en ik een sierbandje om mijn rechterarm. We hebben altijd gezegd dat we geen tatoeage willen hebben, maar deze blijven maar twee weken zitten! Eigenlijk best jammer want we hadden Willem z’n moeder willen pesten, die heeft er een geweldige hekel aan. Ik vond die van mij best mooi staan, misschien laat ik het echt wel eens doen!
Rond drie uur zijn we op zoek gegaan naar het Tulip House. Volgens Colin kun je hier heerlijke saté eten en zelfs een broodje kroket! We hebben nog steeds geen zin in rijst dus….zoeken! Na een tijdje lopen zien we het zaakje liggen. Het wordt gerund door een Nederlander en is tevens ANWB-alarmcentrale, reisagentschap voor binnenlandse reizen en excursies en ‘s avonds bar! We hebben hier een heerlijke kipsaté gegeten met frites en zijn daarna terug naar het hotel gegaan. Even badderen, een tukkie doen! ‘s Avonds zijn we met een songtaew naar Pattaya toegegaan. Je weet niet wat je mee maakt hier!
Pattaya
Pattaya: Het is een van de meest bekend badplaatsen van Thailand, 112 kilometer zuidoostelijk van Bangkok. Je vind er een overvloed aan barretjes, restaurants, hotels, discotheken, nachtclubs en winkels. Het wemelt hier van de animeermeisjes, travestieten en homoseksuelen, die de toerist op straat aanspreken of in bars rondhangen. Je ziet hier veel oudere Westerse mannen lopen met jonge Thaise vrouwen en ook mannen met Thaise jongens! En dan durven ze nog te beweren dat het sexttoerisme hier wel meevalt!
En het maakt ze ook helemaal niets uit als je met partner loopt, dan vragen ze toch of je binnen komt bij de een of andere sexshow! Maar we hebben hier ook heel leuk kunnen winkelen. Wat dingetjes voor de thuisblijvers gekocht en voor onszelf ook natuurlijk! Terug in het hotel hebben we in het restaurant nog even wat gegeten want dat hadden we nog steeds niet gedaan. Op een gegeven moment kwamen Maaike en Henka bij ons zitten en we hebben heel gezellig zitten kletsen tot twee uur ‘s nachts!!
Dinsdag, dag 14
Vandaag hebben we heerlijk uitgeslapen! We hebben bij de koffiebar alleen even koffie gedronken (voor het ontbijt waren we te laat) en zijn daarna naar het strand gegaan. Vandaag heb ik wel pen en papier mee genomen en ik had het er maar druk mee om alles bij te houden! Maar zie het nu volgende overzicht om te zien wat er allemaal langs komt als je in Thailand op het strand ligt!
Eten (kip, loempia’s, diverse broodjes, maïskolven, donuts enz.) 21x; Fruit 11x; IJs 14x; Massage/Manicure/Pedicure 6x; Tatoeages 9x; Kranten 2x; Kleedjes 2x; Kimono’s 1x; T-shirts 2x; Toiletpapier 2x; Portemonnees / Riemen 4x; Eieren / pinda’s en spiesen met vlees 3x; Vogelhuisjes 1x; Landkaarten 1x; Strand speelgoed 1x; Houten beeldjes 3x; Houten draken en olifanten 1x; Een bedelaar 1x; Poppen en placemets 1x; Schilderijtjes 1x; Tassen en strandmatjes 1x; Edelstenen 2x; Vliegers 1x; Medicijnen 2x.
Nu denk je misschien, jeetje wat vervelend, ik lig hier voor mijn rust! Maar ik moet er bij zeggen dat ze absoluut niet opdringerig of vervelend zijn. Als je je hoofd schud dan lopen ze direct door en als je met je ogen dicht ligt storen ze je ook niet! Dus, het valt best mee en het geeft de broodnodige afleiding! Willem heeft op een gegeven moment bergjes zand te koop aangeboden voor 100 Bath, ze moesten hier vreselijk om lachen! Om half drie zijn we nog even wat gaan eten bij het Tulip House.
Rond vier uur zijn we terug naar het hotel gegaan, we hadden gelukkig lekker onze eigen kamer nog tot we vertrokken (koste 630 Bath) De koffers pakken, lekker douchen en nog even genieten van onze mooie kamer! Rond zes uur zijn we gaan uitchecken en hebben nog even wat gedronken in het restaurant met Maaike, Henka, Yvonne, Thea, Colin en Petra. Er gaan vandaag 18 personen uit onze groep naar huis, de rest blijft nog 2 à 3 dagen langer. Om half acht moesten we verzamelen in de hal van het hotel. De groep was (op Dennis en Gaby na) naar de hal gekomen om afscheid te nemen van de mensen die naar huis gingen. Erg leuk van ze!
We gingen met de bus richting het vliegveld en na ruim twee uur waren we op het vliegveld. We moesten daar nog een tijdje wachten, we konden pas na een uur inchecken. Ondertussen bij een ander loket de luchthavenbelasting betaald à 500 Bath per persoon. Na het inchecken zijn we eerst wat gaan eten bij KFC (Kentucky Fried Chicken) en we hebben nog wat gewinkeld. De prijzen in de winkels waren veelal in US Dollars, geen idee wat die waard is, dus we hebben eigenlijk niets gekocht. Alleen wat te snoepen voor onderweg!
Om twee uur ‘s nachts gingen we naar gate 26 en even daarna konden we het vliegtuig in. We hadden dit keer rij 57, weer met z’n tweeën naast elkaar gelukkig! We vertrekken op tijd. De vliegtijd is 12 uur en 35 minuten en de afstand is 9.147 kilometer. Na wat te drinken en een maaltijd zijn we gaan slapen. Wonder boven wonder hebben we toch zo’n zeven uur geslapen! Om kwart over zes (lokale tijd) gingen de lichten aan en kregen we het ontbijt. Om ongeveer half negen werd de landing ingezet en een half uurtje later zijn we geland. We hadden de koffers ook heel snel.
We zouden een taxi zoeken of bellen maar dat bleek niet nodig! Tot onze grote verrassing stonden Ma, Moeder, Jos en Monique ons op te wachten. We hebben eerst gezellig even koffie gedronken en een paar sigaretten gerookt, wat van onze belevenissen verteld en zijn toen op weg naar huis gegaan. Jos en Monique moesten werken dus die zijn door naar huis gegaan. Ma en Moeder zijn nog even mee naar ons huis gegaan. Allereerst de poezen begroeten, die waren zo blij dat we er weer waren! Toen hebben we Ma en Moeder nog even de film laten zien van ons olifantenavontuur!
Na een uurtje zijn ze naar huis gegaan, ze waren ook al erg vroeg uit de veren gekomen om ons te halen en ze waren allebei best wel moe. Nou, wij ook, we misten ineens zea uur dus dat is ook wel vreemd. Onze lichamen dachten dat het al laat in de middag was terwijl het nog ochtend was! Maar we hadden al besloten dat we gewoon op een normale tijd naar bed zouden gaan dus ik ben maar gelijk aan de slag gegaan. Koffers uitpakken, de wasmachine aan, ik lijk wel gek. Maar als ik bleef zitten dan zou ik in slaap gevallen zijn!
Maar, zoals iedereen wel begrijpt is dit een onvergetelijke vakantie geweest en we zullen het allemaal niet snel vergeten. Het land en de mensen hebben een grote en diepe indruk op ons gemaakt!
Tot slot nog wat tips:
· Zorg dat je zakjes met korreltjes tegen vocht bij je hebt en een reinigingscassette voor je camera. De vochtigheidsgraad is erg hoog in Thailand en wij hadden problemen met onze videocamera door het vocht! Reinigingscassettes voor digitale camera’s kun je niet kopen in Thailand.
· Als je niet goed tegen varen kunt, zoals ik, dan kun je in Thailand hele goede tabletjes kopen tegen reisziekte. Kosten niets en werken perfect! We hebben aardig wat boottochtjes gemaakt en ik ben geen één keer ziek geweest.
· Als je bij Mae Sai komt, onze tour leader zei dat ze daar niet altijd heen gaan, dan moet je oppassen met sigaretten kopen. Ze bieden ze aan voor 400 Bath maar dat moet je niet doen, je kunt ze ook kopen voor 150 à 120 Bath.
· In sommige barretje en restaurants (ook in de trein naar Chiang Mai) kun je je eigen drank meenemen. Je besteld dan gewoon cola en ijsblokjes. Ze gaan ervan uit dat als je een mix besteld, je dan maar 1 à 2 drankjes nuttigt omdat dit duur is. Als je je eigen (sterke) drank meeneemt dan verdienen ze veel meer aan je!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten