Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken
Al weer voor de zevende keer naar de USA en weer naar andere staten, te weten: Colorado, Wyoming, Montana, South Dakota en Nebraska. We pakken ook nog een puntje Utah mee. Natuur staat deze vakantie centraal, we zitten veel in de Rocky Mountains maar we bezoeken ook leuke plaatsen. Een bezoek aan Yellowstone National Park stond al jaren op de verlanglijst en zal er nu eindelijk van komen…..!
REISVERHAAL
Dag 1: Schiphol – Denver CO (8549 km per vliegtuig + 50 km per auto) (25°C)
Om half acht vertrekken we met de taxi richting Schiphol. We konden al zo snel inchecken hier en door de douane dat we geen eens tijd hadden om een kop koffie te drinken. Dat was ons nog nooit gebeurt! We vertrekken op tijd richting Philadelphia, we vliegen met US Airways en hebben helaas niet de gereserveerde plaatsen achterin want die waren door de bemanning ingepikt. Ze hadden een kleedje opgehangen zodat ze hierachter even konden slapen! We zaten nu bij de nooduitgang en hadden daardoor wel veel beenruimte maar konden geen tv zien en hadden geen bergruimte. De verzorging onderweg was redelijk maar we hebben wel eens beter gehad.
Na ongeveer acht uur waren we in Philadelphia. Douane ging erg vlot en we hadden hier dus ruim de tijd om wat te eten en drinken voor we weer verder gaan. We vliegen naar Denver met United en komen hier om kwart voor acht aan. Na de koffers van de band gerukt te hebben, gaan we op weg naar Alamo om de huurauto te halen. We krijgen een schitterende Ford Escape, gitzwart, veel opties en lederen bekleding. Aan de auto zal het in ieder geval niet liggen! Morgen de auto maar eens wat beter bekijken want nu dringt alles niet echt tot ons door. Het hotel hebben we snel gevonden en na wat gedronken te hebben, zijn we snel gaan slapen want we waren toch weer gebroken van die reis!
Dag 2: Denver CO – Estes Park CO (182 km) (16-24°C)
Om half zes waren we allebei al klaarwakker, heel vreemd want gisteren is het toch een knap lange en vermoeiende dag geweest. Misschien dat de luidruchtige, ruzie makende bovenburen er wat mee te maken hadden! Bij het uitchecken kregen we korting toen we dit vertelden, niet nodig maar wel meegenomen. Helaas kwamen we er ook nog achter dat Willem zijn laptop de geest had gegeven. Leek op te starten maar klapte dan weer uit, echt balen!! Eerst maar op pad en vanmiddag in het hotel in Estes Park nog maar eens proberen.
Na de nodige inkopen voor onderweg gaan we op pad, Estes Park is de eindbestemming voor vandaag. We hebben een weg uitgekozen die na een kwartier rijden al langs het Rocky Mountain National Park loopt, een erg mooie weg! We komen al snel in Golden. Golden ligt vanuit Denver gezien achter de eerste rij heuvels, de tafelbergen van North en South Table Mountain die de bergen van het Rotsgebergte aankondigen. Zoals de naam al doet vermoeden was het een plaats waar goudzoekers zich vestigden en in de tijd van het Wilde Westen was de plaats dan ook belangrijker dan Denver. We hebben hier even lekker lopen rondkijken en koffie gedronken. Het is een leuke plaats en het “Wilde Westen-gevoel” wordt al aardig sterk hier!
 |
| Nederland CO |
De weg is prachtig en we zien al veel bergen met flink besneeuwde toppen. Bij een meer lassen we een stop in en besluiten een stuk er om heen te gaan lopen om even lekker de benen te strekken. We hadden al een eind gelopen en even gekeken bij een visser die in het water aan het “fly fishing (vliegvissen)”was toen het begon te onweren. Er hingen behoorlijk donkere wolken en het had eerder al geregend dus toch maar snel terug naar de auto! Net na de middag waren we al in Estes Park en het reeds gereserveerde motel hebben we snel gevonden.
Eerst de laptop proberen maar die weigert helaas nog steeds om ook maar iets te doen. Bij Radio Shack konden ze ons een adres geven van een zaak waar ze computers repareren maar die hadden helaas geen tijd. Zij wisten nog wel een ander bedrijf en daar werden we wel geholpen en hoe! Ze hebben werkelijk van alles geprobeerd om ons te helpen maar na er enkele uren (zowel ’s middags als ook nog ’s avonds) doorgebracht te hebben, deed de laptop het helaas nog steeds niet. Nu niets aan te doen en we moeten het dus de rest van de vakantie met de kleine notebook doen! Tussendoor nog wel een beetje in Estes Park kunnen rondkijken en gegeten. Eenmaal terug in het hotel gelijk onder zeil gegaan, we waren helemaal stuk!!
Dag 3: Estes Park CO – Hot Sulphur Springs CO (134 km) (2-13°C)
Vandaag gaan we na een aantal telefoontjes/sms’jes naar huis op weg naar Hot Sulphur Springs. We rijden via de Trail Ridge Road door het Rocky Mountain National Park. Het was tot een paar weken terug nog onzeker of we deze weg konden rijden omdat deze door de hevigste sneeuwval sinds 30 jaar nog steeds niet open was. Tot onze opluchting is de weg op 8 juni eindelijk opengegaan. Bij het Beaver Meadows Visitor Center rijden we het Rocky Mountain National Park in.
 |
| Trail Ridge Road, Rocky Mountain National Park CO |
De majestueuze Rockies zijn ruim 135 miljoen jaar geleden ontstaan toen de bodem van een binnenzee in beweging kwam. Ontketende natuurkrachten plooiden de aardkorst en duwden deze omhoog. De ‘oer’ rockies zijn al twee keer opgeheven, tot de grond toe afgebroken en weggevoerd. De huidige bergketen is feitelijk al de derde! Circa 70 miljoen jaar geleden begon de vorming van het huidige gebergte dat verder werd vormgegeven door gletsjers. Ongeveer honderd pieken van de bergen in het 1072 km2 grote nationale park wat in 1915 is opgericht, reiken tot boven de 3.000 m. De hoogste hiervan is de 4.345 m hoge Longs Peak. De bergketen strekt zich uit van de staat New Mexico tot aan het noordwesten van Alaska. Dat is een afstand van 4.800 kilometer. De Rocky Mountains worden ook wel “The Continental Divide” genoemd omdat Amerika als het ware in tweeën wordt gedeeld.
Één van de mooiste wegen door het park is de ‘Trail Ridge Road’. Dit spectaculaire stuk autoweg van 43 mijl biedt magnifieke panoramische uitzichten op het park. Van de Fall River Entrance klimt de weg omhoog naar zijn hoogste punt, 3.713 m hoog en in het midden van het park gelegen, en daalt dan weer af naar een schilderachtige vallei ten noorden van Grand Lake. Onderweg passeer je de Continental Divide, het is dan ook één van de hoogstgelegen parkwegen in heel Amerika. Toch is de weg nergens steiler dan 7%!
Bij dit Visitor Center ga je gelijk de Trail Ridge Road op. Bij één van de eerste stops zien we onze eerste chipmunk en een prachtige blauwe vogel die beiden niet bepaald schuw waren. Hoe hoger we kwamen des te meer sneeuw we zagen. Op een gegeven moment reden we echt tussen hoge wanden van sneeuw door. Als je languit er tegen aan ging staan kwam het nog een paar meter boven je uit!
 |
| Chipmunk |
Het is door de enorme sneeuwval en het vele smeltwater wat daardoor ontstaat, op sommige plekken net een moeras! Ondanks de vele sneeuw en de kou hebben we toch aardig wat dieren gezien vandaag. Een vrouwtjes Moose (eland), een kudde herten en even verderop een mannetjes Elk (Wapiti hert), wat een gewei!! En of het nog niet genoeg was toen ook nog een Moose met een jong! De Trail Ridge Road is verbluffend mooi en een aanrader voor iedereen die ooit hier in de buurt komt! En alhoewel de weg ongetwijfeld zonder sneeuw ook geweldig mooi zal zijn, had die enorme lading sneeuw ook wel iets!
 |
| Trail Ridge Road, Rocky Mountain National Park CO |
Dag 4: Hot Sulphur Springs CO – Craig CO (208 km) (11-20°C)
We verlieten Hot Sulphur Springs via een hele mooie weg met als eindbestemming Craig CO. Het begin van deze weg ging door een soort canyon en we kregen hier gewoon een zomers gevoel! Het is heerlijk zonnig en we hebben een strakblauwe lucht. Alles ziet er toch heel anders uit dan! We hadden een aantal onverwachte leuke dingen onderweg.
 |
| "Fun ride", Kremmling CO |
In Steamboat Springs zagen we een weg die was afgezet en er stonden allemaal auto’s. Toen we gingen kijken bleken het allemaal Ford Mustangs te zijn, AWESOME! Zoveel Mustangs hadden we nog nooit bij elkaar gezien, honderden van de eerste tot de laatste bouwjaren. Willem bleef foto’s maken, het is onze lievelingsauto! Het weer sloeg echter ineens om, er kwam een zeer dreigende lucht aan, en de Car Show hield spontaan op. De één na de ander vertrok en we verlieten Steamboat Springs “geëscorteerd” door Mustangs!
 |
| Ford Mustang Meeting, Steamboot Springs CO |
Dag 5: Craig CO – Vernal UT (272 km) (10-21°C)
Vandaag gaan we op weg naar Utah. Als we net onderweg zijn, komen we langs een ranch waar ze bizons houden. Er was een flinke kudde en toen we aankwamen lagen ze allemaal lekker te herkauwen. Toen we echter richting het hek liepen, stonden ze allemaal op en kwamen naar ons toe. Toch maar even een stukje weg! Bizons kunnen heel gevaarlijk zijn, vooral als er jongen zijn, en daar liepen er aardig wat van tussen!
Het was niet koud vandaag maar wel grijs en af en toe regende het ook een beetje. We rijden de US 40 richting Vernal. Het is een eindeloos lange weg tussen grasvlaktes door en soms passeer je een klein gehucht. We zien af en toe een paar grazende herten en in de lucht cirkelen veel roofvogels en kraaien rond maar verder kom je hier niet veel tegen. We rijden vlak voor Vernal een zijweg in en komen op een (doodlopende)weg uit maar we kunnen hier de canyon van een afstand fotograferen en dat is maar goed ook bleek later!
 |
| Dinosaur National Monument, CO |
Precies op de grens met Utah en Colorado ligt bij de plaats Vernal het Dinosaur National Monument. Het park bestaat uit twee gedeelten, een vindplaats van dinosaurusbotten en een canyon gevormd door de Green en Yampa rivier. De vindplaats (Quarry) van de ruim 1600 dinosaurusbotten wordt overdekt door een glazen gebouw. Het bestaat uit een tentoonstelling van dinosaurussen, een souvenir winkel en de eigenlijke vindplaats. Je kunt naar een uitkijkplatform waar voor je een bijna 15 meter hoge wand vol met versteende botten ligt. De wand is een versteende zandbank die 70 miljoen jaar geleden in de bocht van een rivier heeft gelegen. Dinosaurussen die de rivier overstaken zijn door het woeste water meegesleurd, verdronken en op de zandbank gestrand. Er werken nog steeds paleontologen aan de vindplaats op zoek naar onbekende dinosaurus soorten.
Toen we bij de officiële ingang van het Dinosaur National Monument kwamen, regende het echt behoorlijk. We kregen al te horen dat Quarry niet te bezoeken was door de heftige regenval, de weg was niet begaanbaar. We zijn de weg ingereden richting de canyon maar op een gegeven moment zijn we omgedraaid, met dit weer kan je toch geen mooie foto's maken. Bij de Plug Hat Butte was het even droog en hebben we nog een korte trail naar een mooi uitzichtpunt gelopen. Daarna zijn we het park uitgegaan. In Vernal, waar we vandaag overnachten, werden we begroet door een grote roze dinosaurus die je ook overal op het internet tegenkomt!
Dag 6: Vernal UT – Rock Springs WY (239 km) (9-19°C)
Vanmorgen toen we naar buiten gingen, zagen we weer blauwe lucht en de temperatuur was ook een stuk aangenamer! We rijden richting Flaming Gorge National Recreation Area. Ongeveer 5 mijl vanaf Vernal komen we langs een heel groot meer, Steinaker Dam and Reservoir. Deze dam is gebouwd tussen 1959 en 1962. De damwand is 49 meter hoog en 609 meter lang. In het Steinaker Lake wordt water opgeslagen uit de Asley Creek en dit wordt weer gebruikt voor irrigatie van de Asley Valley.
Het is een prachtige weg met heel veel haarspeldbochten en we klimmen aardig. De temperatuur zakt dan ook gelijk een aantal graden maar het is hier erg mooi. Rotswanden in allerlei kleuren, van rood tot geel tot grijzig! Je kan ook de auto's bijna op één hand tellen die je tegenkomt, het is hier heerlijk rustig. Er hangen wel wat dreigende wolken maar het is gelukkig droog en dat is het ook de hele dag gebleven!
 |
| Flaming Gorge National Recreation Area, UT/WY |
Het Flaming Gorge National Recreation Area ligt op de grens van Utah en Wyoming. US 191 is de meest logische aanrijroute. Een paar kilometer voor Flaming Gorge Dam kun je de keuze maken uit een route langs de oost- dan wel langs de westzijde van het stuwmeer. De route langs de westzijde (State 44 tot Manila en voorbij de grens State 530 tot Green River) schijnt de mooiste route te zijn. Voor het mooiste uitzicht moet je bezoek brengen aan Red Canyon. De rivier heeft zich hier een weg gebaand door het felgekleurde gesteente en een kloof uitgesleten met rotswanden die op sommige plaatsen ruim 500 meter hoog zijn. Naarmate je verder Wyoming inrijdt, wordt het landschap vlakker, droger en ruiger.
Aangekomen bij Flaming Gorge National Recreation Area rijden we eerst naar de Flaming Gorge Dam. Deze dam in de Green River is gebouwd tussen 1957 en 1964. De damwand is 153 meter hoog en 360 meter lang. Hier wordt water uit de Colorado River opgeslagen en gebruikt voor het opwekken van elektriciteit, drie generatoren zorgen voor 151,5 MW. Het blijft toch indrukwekkend om te zien zo'n dam.
We rijden verder langs de westzijde van het stuwmeer richting Green River. De weg loopt best een eind van het water af, er is soms wel een zijweg maar dan kom je eigenlijk alleen maar bij plaatsen waar je een boot te water kunt laten. Het was hier ontzettend rustig, in het hele NRA. Je had dus weer echte stilte op het gekabbel van water na. Maar ja water, er kwam een enorme zwerm muggen aan, wat een herrie enne…..wegwezen!! Je zag hier ook overal herten rondlopen, twee op een bergkam en even later ook twee bij het water die kwamen drinken. Het blijft een ontzettend gaaf gezicht, dieren in het wild!
We rijden door Green River richting Rock Springs waar we na enig zoeken een kamer nemen in een Americas Best Value Inn. We hebben uitzicht op de bergen en Applebee's op loopafstand, helemaal goed want hier hebben we andere jaren ook altijd lekker gegeten. Gisteren dachten we ook lekker te gaan eten maar kwamen in een vreemde zaak terecht, de Golden Corral. Bij binnenkomst betaal je frisdrank en eten (wat overigens spotgoedkoop was dus ja, wat kun je verwachten!). Je frisdrank zet je op een tafeltje en dan ga je naar een buffet waar je zoveel van kunt eten als je wilt. Wat ons hier stoorde was dat de borden niet schoon waren en eigenlijk hebben wij allebei al gegeten en gedronken dan! Maar ja….we moeten eerlijk zijn, het smaakte best wel!
Dag 7: Rock Springs WY – Jackson WY (298 km) (12-24°C)
Vandaag zomaar ontbijt in het hotel, er was een hot breakfast, worstjes, scrambled eggs, toast etc. Meestal alleen muffins of donutsen die niet al te vers zijn dus dit hebben we ons wel even laten smaken! Bij het uitchecken vroegen we of een motel/hotel vinden in Jackson een probleem zou zijn. We kregen te horen dat het er erg druk was dus dat we beter nu alvast konden kijken via internet. We hebben online een hotel geboekt die overigens een stuk duurder zijn dan dat wij normaal kwijt zijn!!
We rijden via de US 191 richting Jackson, het is een eindeloos lange weg tussen grasland door vol met sagebrush. We zien ontzettend veel herten onderweg. Bij een stop zagen we een bord staan en daar stond op dat in deze 'high cold desert' één van de grootste kuddes pronghorn antelopes leeft. Het zijn 40.000 tot 60.000 antelopes, bekend als de Sablette Herd. De pronghorn antelope kan een snelheid bereiken van 60 mijl per uur!! Kleine groepjes van de kudde zijn langs de US-191 te zien gedurende het late voorjaar en de zomer. Als de herfst over gaat in de winter en er sneeuw gaat vallen, trekken de antelopes naar het zuiden. Het is de grootste migratie in Noord Amerika.
Het laatste stuk van deze weg was weer heel mooi, tussen de bergen door en aardig klimmen en dalen! Aangekomen in Jackson, hebben we het hotel snel gevonden. Het ligt gunstig en de kamer is schoon maar voor de prijs hadden we toch op zijn minst wel een koffiezetapparaat willen hebben! We zijn eerst naar een supermarkt gegaan om wat bier enzovoort te halen. Daarna zijn we Jackson gaan bekijken, een leuke plaats maar wel erg toeristisch. Er zijn veel winkels maar het merendeel hiervan is souvenir shop. Het ziet er allemaal wel heel leuk uit. Er rijdt een postkoets rond en je ziet saloons en ja hoor, om 06.00 p.m. is er een echte shoot-out!
We eten bij Million Dollar Cowboy Steakhouse, een hele leuke zaak met boven een enorme bar waar je op zadels aan de bar zit en waar live muziek is. Het restaurant is beneden en we eten een voortreffelijke Filet Mignon, botermals!! We zijn daarna naar het hotel terug gegaan want we zijn allebei snipverkouden en het koelt al weer af. We hebben drankjes en pillen gekocht tegen de griep en het hoesten dus maar weer even het nodige naar binnen gooien en op tijd naar bed!!
Dag 8: Jackson WY (248 km) (13-27°C)
Bij Albertson's aan de overkant drinken we een kop koffie en halen we wat te eten voor vandaag en daarna rijden we richting Grand Teton National Park.
Grand Teton National Park, Wyoming
Grand Teton National Park is 1.255 km2 groot en sinds 1950 een nationaal park. De Grand Teton Mountains vormen één van de jongste bergketens van Noord-Amerika. Er zijn twaalf pieken die hoger zijn dan 3.650 meter, de hoogste is Grand Teton met een top van 4.198 meter.
Het gebergte is ontstaan naast een breuklijn in de aarde. Aan de westzijde van de breuklijn werd de aarde omhoog gedrukt, aan de oostzijde zakte de aarde juist naar beneden. De 130 kilometer lange Teton Range heeft dan ook geen voorgebergte, de bergen rijzen direct naast de vloer van de vallei omhoog.
Nog maar 15.000 jaar geleden hebben gletsjers de canyons tussen de bergpieken geslepen. De tongen van de gletsjers hebben ook de vallei bereikt waardoor zich veel mooie meren hebben gevormd. De Jackson Hole vallei is 72 kilometer lang en 10 tot 20 kilometer breed. Er leven hier erg veel vogels en wilde dieren, waaronder zwarte beren, grizzly beren, elanden, prairiewolven enzovoort.
 |
| Grand Teton National Park, WY |
 |
| Amerikaanse Bizon |
Terug in Jackson zijn we wat gaan winkelen en eten. We hebben bij een zaak op het Town Square gewoon een lekkere cowboy burger gegeten, smaakte prima! Daarna zijn we nog een aantal winkelstraatjes doorgelopen en hebben een tweetal nummerplaten gevonden, Wyoming en Montana. Nu nog drie, Colorado, South Dakota en Nebraska en dan hebben we alle staten weer voor dit jaar. Terug in het hotel hebben we eerst de site bijgewerkt. We zagen elke keer bliksem in de verte maar hebben niet echt onweer gehoord. Het heeft wel keihard geregend dus we hopen maar dat het morgen weer goed weer is!
Dag 9: Jackson WY – West Yellowstone MT (121 km) (12-22°C)
Het is vanochtend nog erg grauw buiten en er liggen enorme plassen overal, het heeft flink geregend vannacht. We rijden wederom door het Grand Teton National Park om naar Yellowstone te gaan, is geen straf hoor want het is hier erg mooi! Als we Grand Teton inrijden via de Moose Entrance, wordt het steeds zonniger en de lucht wordt steeds blauwer. Bij de Jackson Lake Dam en Reservoir stoppen we weer even en zien dat er nu vier pelikanen aan het rond dobberen zijn, gisteren was het er maar één.
Even verderop zien we heel in de verte twee coyotes lopen, we hebben geprobeerd ze te fotograferen maar ze waren erg ver weg. Toen we een zijweggetje inreden, zagen we ineens een beest over de weg schieten. We reden eerst door maar onze nieuwsgierigheid won het toch dus……terug. Even moeten zoeken maar toen zagen we het dier op een boomtak liggen. Een groot dier, leek een beetje een uit de kluiten gegroeide marmot, maar niet echt een idee wat het nu was. Later in het hotel kwamen we er achter dat het een Yellow Bellied Marmot was. Een nogal schuw dier wat tussen de 45 en 57 cm lang kan worden, met een staart tussen de 13 en 22 cm. Het gewicht kan variëren tussen twee en vijf kilo, mannetjes zijn zwaarder dan vrouwtjes. Ze kunnen 13 tot 15 jaar oud worden.
 |
| Yellow Bellied Marmot |
Yellowstone National Park, Wyoming
Yellowstone is 8.923 km2 groot en sinds 1872 een Nationaal Park en hiermee ook het eerste Nationale Park ter wereld! Het is één van de mooiste parken van de Verenigde Staten. Hier heb je niet alleen geisers, heetwaterbronnen en modderpotten, maar ook vind je er prachtige bossen, mooie alpenweiden, een schitterend groot meer en een grote canyon met watervallen. Daarnaast leven er veel dieren in het park waaronder bizons, elanden, herten, zwanen, pelikanen, grizzly- en bruine beren.
Zelfs bij een meerdaags bezoek (minimaal drie dagen is aan te raden) is het onmogelijk om alles in Yellowstone te zien. De navolgende plaatsen zijn zeker een bezoek waard: Old Faithful, Upper Geyser Basin, Sheepeater Cliff, Mammoth Hot Springs, Tower Fall, Inspiration en/of Artist Point en Mud Volcano. De meeste plaatsen zijn vanaf uitkijkplatforms te zien maar het loont zonder uitzondering altijd de moeite om een korte of wat langere wandeling te maken.
De aanwezigheid van geisers dankt het park aan bijzondere geologische voorvallen die hier zo’n twee miljoen jaar geleden begon met een reeks van geweldig grote vulkaanuitbarstingen. Er zijn er drie geweest, de laatste was 640.000 jaar geleden. De complete inhoud van twee magmakamers werden door vulkanen uitgespuwd en bij de laatste serie uitbarstingen werd meer dan 1000 km3 puin de lucht ingeslingerd. Er ontstond een grote holle ruimte en de aardkorst stortte in. Dit leverde een ‘caldera’, een ingestorte vulkaan, van gigantische grootte op. De caldera heeft de afmetingen van 75 kilometer bij 45 kilometer, of te wel 3000 km2. Yellowstone is geologisch gezien nog steeds een erg onrustig gebied, het plateau waarop dit park ligt, verschuift jaarlijks ca. 4 cm naar het westen en stijgt op sommige plaatsen één à twee centimeter.
Jaarlijks valt er meer dan een halve meter regen en sneeuw in Yellowstone. Het water zakt in de poreuze grond en de hoge temperatuur van het magma verhit het water. Het water zoekt in de vorm van een geiser, heetwaterbron, modderpot of fumarole (stoomgat) zich weer een weg naar buiten. Onder de grond zit een groot “kanalen- en buizenstelsel”. Afhankelijk van hoe dit stelsel er plaatselijk uitziet, wordt de vorm bepaald waarmee het verhitte water aan de oppervlakte komt.
Bij West Thumb bekijken we onze eerste geisers. Het is één van de kleinste geiser basins in het park maar de ligging ervan, direct naast Yellowstone Lake, is ontzettend mooi. Heel wonderlijk als je dat ziet en ruikt, je krijgt soms een aardige zwavellucht in je neus! Ook komen we al langs Old Faithful en dat is de meest beroemde! Old Faithful heeft in 1870 zijn naam gekregen omdat de erupties steeds precies op tijd gebeurden. Als gevolg van aardbevingen en vandalisme is de tijd tussen de erupties wel wat langer geworden maar de geiser is toch nog steeds erg betrouwbaar. De erupties vinden gemiddeld één maal per 91 minuten plaats en duren 1,5 tot 5 minuten. Er wordt dan 14.000 tot 32.000 liter kokend water omhoog gespoten tot een hoogte die varieert van 30 tot 55 meter!
Het was net half vier en om half vijf zou de eerstvolgende eruptie zijn. We hebben bij het Visitor Center een magneet gekocht en bij de General Store wat te drinken. Toen op ons gemak weer teruggelopen naar Old Faithful. Er verzamelde zich al een aardige massa mensen maar die gingen allemaal zitten, dat was mooi want dan konden wij er mooi overheen foto's maken. Om net even over half vijf begon de geiser steeds meer te stomen en af en toe zag je ook al wat water er uit spuiten en toen ineens een enorme krachtige straal omhoog! Het bleef een tijdje doorgaan en was ook ineens weer over, een wonderlijk gezicht.
We zouden nu naar het hotel rijden maar stopten toch weer bij het Midway Geiser Basin. Dit is een geïsoleerde thermische groep die officieel deel uitmaakt van het verder naar het noorden gelegen Lower Geiser Basin. Via een houten wandelpad loop je langs een aantal heetwaterbronnen. De meest indrukwekkende is Grand Prismatic Spring, deze heeft een diameter van 110 meter. Helaas konden we de kleuren die variëren van diep blauw in het midden naar licht blauw, groen, geel en oranje, niet goed zien doordat er veel stoom was en je kunt deze geiser helaas ook niet van bovenaf zien wat eigenlijk het mooiste zou zijn.
 |
| Grand Prismatic Spring, Yellowstone National Park WY |
Dag 10: West Yellowstone MT (213 km) (15-22°C)
Na de buikjes gevuld te hebben van zowel onszelf als de auto, rijden we Yellowstone weer in. We rijden vandaag de Upper Loop en gaan eerst richting Mammoth Hot Springs. Het is een erg mooie weg maar we zien helemaal geen dieren anders dan een aantal bizons. Maar bij Mammoth Hot Springs verandert dat, we reden er doorheen en zagen ineens op een perk tussen twee wegen in, een Elk (Wapiti hert) liggen. Foto natuurlijk en gelijk stopt dan iedereen, erg grappig! Toen we een zijweg inreden richting onze volgende plaats, zagen we ineens dat hier overal Elks rondliepen. De rangers hadden het erg druk met de mensen op afstand te houden want er waren ook een aantal jongen bij. Ze liepen werkelijk overal tussen de gebouwen op hun gemak te grazen! Bij een grote boom stonden aan aantal mensen omhoog te kijken en ineens zagen we wat daar inzat...twee baby Great Grey Owls! Groot waren ze wel maar nog helemaal donzig. Bij de volwassen vogels is het mannetje kleiner dan het vrouwtje. Het vrouwtje is ca. 72 cm met een spanwijdte van de vleugels van 142 cm en ze weegt ca. 1.290 g. Het mannetje is ca. 67 cm met een spanwijdte van de vleugels van 140 cm en een gewicht van ca. 1.000 g.
 |
| Elks, Mammoth Hot Springs WY |
 |
| Baby Great Grey Owls, Mammoth Hot Springs WY |
 |
| Black Bear, Yellowstone National Park WY |
Toen we richting de West Entrance reden zagen we een Elk aan de overkant van de rivier en een bizon. Toen we naar de rivier toeliepen zagen we dat er aan deze kant ook een bizon stond. En...onwijs gaaf, die stapte op een gegeven moment in het water en zwom naar de overkant! Zo kicken, moest naar zijn vrouwtje toe. Even later liepen ze gezellig samen te grazen! Terug in het hotel even opfrissen en daarna zijn we gaan eten aan de overkant bij The Gusher. Het was niet zo'n gezellige zaak maar we hadden een soort kipschnitzels en die waren echt heerlijk! Het was weer een topdag vandaag!!.
 |
| Een zwemmende bizon....awesome!! |
Vandaag al weer vroeg in Yellowstone. We gaan een aantal geiser basins bekijken die we nog niet gezien hebben op onze weg naar West Yellowstone eergisteren. We starten weer met een mooie kudde bizons, het zijn echt geweldige dieren om te zien! Daarna rijden we de Firehole Canyon Drive, deze weg loopt parallel aan de Grand Loop Road en alleen in zuidelijke richting. De weg volgt de Firehole River en je ziet hier ook een mooie waterval, de 12 meter hoge Firehole Falls.
 |
| Spasma Geiser, Yellowstone National Park WY |
Daarna gaan we naar het Biscuit Basin. Via een houten wandelpad kun je hier een aantal kleine geisers en poelen bekijken. De mooiste zijn de kleine maar wel erg actieve Rusty Geyser, de kristalheldere Sapphire Pool, Jewel Geyser, die regelmatig in een serie van één tot vijf erupties uitbarst, Shell Spring, Avoca Spring, waar tijdens een eruptie het water diverse kanten tegelijk op spuit en twee vlak bij elkaar gelegen bronnen die samen Mustard Springs worden genoemd.
Vlakbij het Biscuit Basin loopt een pad naar de Daisy Geyser en je kan dan ook doorlopen naar de Morning Glory Pool. Je kan deze geyser ook bereiken vanaf Old Faithfull maar dan is het 4,4 kilometer en vanaf hier 2,2 kilometer. We komen o.a. langs de Grotto Geyser. Dit is een 2,5 meter hoge kegel die een opvallend grillige vorm heeft. Tussen twee erupties kunnen enkele uren zitten, maar ook wel eens enkele dagen. Ze duren vaak wel erg lang, tot meer dan 10 uur! Uit de opening hoor je constant gorgelende geluiden komen. We komen langs meer geisers maar daar staan geen namen bij. Na ruim twee kilometer komen we dan eindelijk bij de Morning Glory Pool. Dit is lang één van de favoriete bezienswaardigheden geweest. Helaas heeft de bron veel te lijden gehad van vandalisme.
Wij vonden de Morning Glory Pool nog steeds één van de mooiste poelen die we in Yellowstone hebben gezien. Bruin, oranje, geel en groen zijn de kleuren die je ziet en dan een enorme diepte! De kleuren zijn ooit nog veel helderder geweest. Maar doordat mensen er munten, blikjes, stenen en andere troep in hebben gegooid, is de watercirculatie ernstig verstoord waardoor de thermische activiteit verloren is gegaan en de temperatuur is gedaald. Onbegrijpelijk dat mensen zulke dingen doen, géén enkel oog voor de schoonheid van de natuur! We komen op de terugweg nog langs een aantal mooie bronnen en geisers zoals de Artemisia Geyser, de Gem Pool en de Mirror Pool. Het was een flinke tippel met onze nog steeds verkouden hoofden maar het was zeer zeker de moeite waard!
 |
| Morning Glory Pool, Yellowstone National Park WY |
En nu rijden we maar weer eens richting ons hotel in West Yellowstone. Op een gegeven moment staan we in een knappe rij auto's. We dachten...zullen wel weer overstekende bizons zijn! Maar we hoorden verderop dat het een black bear was geweest, zonde maar hebben wij niet meer gezien. In West Yellowstone hebben we nog een beetje bij de winkeltjes gekeken. We zijn geslaagd voor nummerplaten van de staten Colorado, South Dakota en Nebraska en eindelijk zagen we ook de staten-magneten en hebben die ook gelijk alle vijf gekocht. Het was weer een bijzondere dag vandaag met al die vreemde natuurverschijnselen, heel indrukwekkend allemaal!!
Dag 12: West Yellowstone MT – Cody WY (253 km) (9-24°C)
Vandaag rijden we voor de laatste keer Yellowstone in, we gaan naar de East Entrance en dan door naar Cody. Bij Canyon Village hebben we koffie en wat te eten gehaald en bij Fishing Bridge hebben we nog even bij het Visitor Center gekeken en de General Store. Bij Sylvan Lake zaten we weer flink in de sneeuw en het meer was ook nog bijna helemaal bevroren. We zaten hier op 2600 meter. We rijden vervolgens over de Sylvan Pass en je wordt hier zelfs nog gewaarschuwd voor lawine gevaar. Was ook best mogelijk want er lagen nog hele dikke pakken sneeuw tegen de hellingen en het was wel aan het dooien. Als dat dan gaat schuiven...!!
 |
| Sylvan Lake, Yellowstone National Park WY |
Shoshone National Forest is het eerste federaal beschermde National Forest in de Verenigde Staten en beslaat bijna 2,5 miljoen acres (10.000 km 2) in de staat Wyoming . Het bos, oorspronkelijk een deel van het Yellowstone Timberland Reserve, is ontstaan door een besluit van het Congres en vastgelegd bij wet door de Amerikaanse president Benjamin Harrison in 1891.
Er zijn vier wildernis gebieden in het bos, die beschermen meer dan de helft van het beheerde land. Van Sagebrush vlaktes door dichte sparren en dennen bossen naar steile berg toppen, Shoshone National Forest heeft een rijke biodiversiteit, zelden geëvenaard in een beschermde omgeving. Drie grote bergketens bevinden zich deels in het bos: de Absaroka , de Beartooth en de Wind River Range . Yellowstone National Park vormt deels de grens naar het westen, ten zuiden van Yellowstone scheidt de Continental Divide het bos van zijn buurman, de Bridger- Teton National Forest. De oostelijke grens bestaat uit particulier eigendom, land wat beheerd wordt door het Amerikaanse Bureau of Land Management en het Wind River Indian Reservation. Custer National Forest langs de Montana grens, is de grens naar het noorden.
Als we even later Yellowstone uitrijden komen we in het Shoshone National Forest. We zagen hier gelijk weer een Moose lopen. Bij Pahaska Tepee hebben we ook nog even rond lopen snuffelen, dit is een grote souvenir shop. We komen even later langs het Buffalo Bill State Park en niet lang daarna langs de Buffalo Bill Dam. De dam is gebouwd tussen 1905 en 1910. Het is een “concrete arch-gravity dam” die in de Shoshonerivier is gebouwd voor de opwekking van elektriciteit en voor irrigatie. De damwand is 21 meter breed aan de voet en 61 meter breed aan de top en de hoogte is 99 meter. Toen deze dam in 1910 gereed was, was het de grootste dam in de wereld! Vergeleken bij bijvoorbeeld de Hoover Dam is dit een hele kleine dam!
 |
| Old Trail Town, Cody WY |
Om 08.00 p.m. begon het met een gebed, het volkslied en een dankwoord aan de veteranen. Blijft toch altijd een indrukwekkend gebeuren ook al zijn we niet gelovig en geen Amerikanen! Daarna begon de rodeo, de onderdelen waren: Bareback Riding, Tie Down Roping, Team Roping, Steer Wrestling, Saddle Bronc Riding en Barrel Racing. Kijk maar op de site van de Buffalo Bill Cody Stampede Rodeo als je meer wilt lezen over de diverse onderdelen. De jongste deelnemers waren een jongetje van elf jaar die Steer Wrestling deed en een meisje van zeven die Barrel Racing deed. Ze krijgen het hier waarschijnlijk ook met de paplepel ingegoten!! Toen we terugkwamen in het hotel, ben ik er gelijk ingedoken want ik had het ontzettend koud en een keelpijn! Het schiet nog steeds niet op, hopelijk morgen beter!!
 |
| Cody Stampede Rodeo, Cody WY |
Na een goede nacht slapen en een paar paracetamols, voel ik (Monique) me gelukkig weer wat beter vanmorgen. Bij het uitchecken hoorden we van de eigenaresse dat de Alt-14 die wij willen rijden deels is afgesloten door een lawine. We moeten eerst naar Greybull en daar omhoog naar Lovell, een stukje om maar ja, we willen naar Bighorn National Recreation Area en van daaruit kunnen we dan wel verder over de Alt-14. Het was een hele rit naar Lovell maar wel mooi, veel herten onderweg. Bij Lovell zagen we gelijk het Visitor Center van Bighorn National Recreation Area. We halen hier een map van het park en horen hier van een ranger dat Medicine Wheel niet te bezoeken is door de sneeuw. Het zit ons niet mee!
Bighorn Canyon National Recreation Area, Wyoming
De 742 kilometer lange Bighorn River, een zijrivier van Yellowstone River, stroomt door de staten Wyoming en Montana. Duizenden jaren geleden heeft de rivier de diepe Bighorn Canyon in het landschap uitgesleten. In 1966 kreeg het ongeveer 500 km2 de status van National Recreation Area.
Het hoogtepunt in dit park is ongetwijfeld Devil’s Canyon Overlook, vanwaar je een schitterend zicht hebt op Bighorn River. Deze Canyon ligt in het zuidelijke deel van het park wat in deels in Wyoming en deels in Montana ligt. Het noordelijke deel wat in Montana ligt is vooral populair bij sportvissers. Door het zuidelijke deel loopt een ruim 20 mijl lange weg waaraan twee korte zijwegen liggen. De eerste loopt door een mooi rotsachtig gebied en eindigt bij Horseshoe Bend. Via de tweede zijweg, in Montana, kom je bij Devil’s Canyon Overlook.
 |
| Wilde Mustangs in de Bighorn Canyon, WY |
We gaan vanaf hier richting de uitgang die 19 mijl terug is en vandaar nog 99 mijl naar Sheridan waar we willen overnachten. Het eerste stuk van de Alt-14 vanaf Bighorn is nog niet echt interessant. We gaan wel steeds meer op de bergen af en dan wordt het een ontzettend gave en mooie weg. Veel klimmen en veel haarspeldbochten, het is hier gigantisch mooi! En ja hoor…….we zitten weer midden in de sneeuw!! En geen klein beetje hoor, weer van die hele dikke pakken! De weg naar Medicine Wheel is inderdaad dicht, we kunnen er geen eens heen! We zitten hier op 10042 ft (3061 meter) en het nog maar 9°C, brbrbrbrbr!
 |
| Alt-14, WY |
We hebben vanavond bij een hele bijzondere zaak gegeten, de Historic Sheridan Inn, home of the Famous Buffalo Bill Saloon. De officiële opening van deze zaak was op 18 juni 1893. Er waren toen 64 slaapkamers op de tweede en derde verdieping en een lobby, eetzaal, keuken en saloon op de begane grond. Er zijn hier beroemde mensen geweest zoals natuurlijk Buffalo Bill maar ook Will Rogers (schrijver bekend van Route 66), Ernest Hemingway, Calamity Jane en Herbert Hoover (voormalig president van de USA). In 1964 is dit gebouw een National Historic Landmark geworden maar in 1967 toch van sloop gered door Neltje King. Het gebouw is nu weer in de oude glorie hersteld en een ontmoetingsplaats voor de inwoners van Sheridan en een hotel voor alle reizigers die Sheridan aandoen.
Dag 14: Sheridan WY – Deadwood SD (425 km) (19-32°C)
Vandaag rijden we van Sheridan naar Deadwood. Na een ontbijt en de gebruikelijke tankbeurt gaan we op pad. Bij Gilette maken we nog even een omweg want we zien hier een bord staan naar “Herman’s Antiques”. We waren er aan toe om even onze benen te strekken. Het was een aardige man en hij liet ons alle ruimtes zien maar we gingen weg met niets. We vervolgen onze weg richting Devils Tower.
 |
| Devils Tower National Monument, WY |
In 1906 benoemde President Theodore Roosevelt de gigantische monoliet ‘Devils Tower’ tot het eerste Nationale Monument van de Verenigde Staten. Het woord monoliet is afkomstig van de Griekse woorden ‘monos’ (alleen) en ‘lithos’ (gesteente). De steile wanden zijn 264 meter hoog, de top heeft een oppervlakte van 0,6 hectare en de omtrek -gemeten van de voet- bedraagt ongeveer 1.600 meter. De top bevindt zich op 1.558 meter boven de zeespiegel.
Over het ontstaan van de rots zijn verschillende theorieën in omloop. De meest waarschijnlijk theorie is dat zich 60 miljoen jaar geleden gesmolten magma onder het aardoppervlak bevond, dat uiteindelijk is gestold en ineengedrukt door het gewicht van de bovenliggende lagen. Daarbij zou de rotslaag in kolommen zijn gespleten. In de loop van miljoenen jaren is de rots, als gevolg van erosie, aan de oppervlakte gekomen en nadat ook de omliggende lagen zijn weggeërodeerd is de vrijstaande rots overgebleven. Puin en gebroken kolommen aan de voet van de monoliet laten zien dat Devils Tower ooit groter moet zijn geweest.
Er bestaat ook een legende die wordt verteld door de Native Americans, met name de Kiowa People. Volgens deze legende zouden ooit zeven zusjes en een broer in deze omgeving hebben gespeeld. De broer zou tijdens het spelen zijn veranderd in een beer, waarop zijn hevig geschrokken zusjes voor hem wegvluchtten. Ze kwamen bij een grote boom die tegen hen sprak en die hen zei dat ze omhoog moesten klimmen. Terwijl de meisjes dat deden, begon de boom tot hoog in de lucht te groeien. Ze waren net buiten het bereik van de beer die met zijn klauwen diepe groeven in de boomstam trok. De zusjes werden in de hemel opgenomen en werden de zeven sterren van het sterrenbeeld ‘Grote Beer’. Van de boom bleef alleen het onderste deel over, de stam versteende en de groeven zijn nog steeds duidelijk zichtbaar.
 |
| Prairie Dog |
Laat in de middag rijden we South Dakota in en na een klein half uur zijn we in Deadwood. Een beetje rondgekeken en toen een kamer genomen in een Super 8. We kregen een kamer beneden en aan de Creek Side, een heerlijk geluid dat snel stromende water. De kamer was keurig, ruim en schoon. We hebben gegeten in een restaurant twee blokken verder op het terras aan de Creek, beetje last van vliegen maar wel lekker. Als afsluiting van deze dag nog even in ons hotel in het casino gekeken want ja……daar stikt het hier van. Het is Las Vegas in het klein!!
Dag 15: Deadwood SD – Keystone SD (95 km) (32-36°C)
Vanmorgen zijn we eerst even Deadwood ingegaan en hebben hier een beetje rondgekeken. Ziet er erg leuk uit alhoewel wij het allemaal wel erg toeristisch vinden, al die souvenirshops en casino’s! Toen we eigenlijk net de plaats uitreden, zagen we wel een leuke zaak, allemaal beelden ervoor en oude signs en benzinepompen. Hier wel even lekker rond lopen neuzen, ze hadden leuke dingen maar vaak veel te groot om mee te nemen of je denkt…..waar moet ik dat laten! Maar goed, alleen rondkijken is al leuk.
Daarna rijden we verder naar Boondock’s waarvan we gehoord en gelezen hebben dat dit een hele leuke zaak is op ca. 10 mijl van Deadwood af. Je ziet het gelijk liggen, het zijn diverse gebouwen en er staan leuke oude auto’s voor. Alles is een beetje 50’s en 60’s stijl. Betty Boop, Elvis Presley, John Wayne en anderen, zijn hier op allerlei manieren terug te vinden. Op mokken, T-shirts, blikken, caps, onderzetters en ga zo maar door. We hebben hier ook weer heerlijk lopen snuffelen. Bij een diner die hier ook te vinden was, wat gegeten en gedronken en toen verder naar Keystone.
We gaan hier een treinrit maken met de 1880 Train, een stoomtrein. We hebben een round trip geboekt van Keystone naar Hill City en weer terug. Aangekomen in Keystone wilden we net $ 5,00 gaan betalen op een parkeerterrein toen we zagen dat we naast het reeds geboekte hotel zaten. We hebben toen maar eerst ingecheckt en kregen een parking pass voor het hotel. Helemaal goed want we konden naar de trein lopen zo dichtbij zaten we. Eerst de gereserveerde kaarten afgehaald en toen nog een beetje bij de winkels lopen kijken. Ook hier weer erg veel souvenir shops.
1880 Train, Hill City South Dakota
Door de Black Hills in South Dakota rijdt de 1880 train. Met deze volledig herstelde authentieke stoomtrein ervaar je de manier van het reizen in de 19de eeuw. Hier geniet je van een ware "Western experience". Vanuit de trein zie je de mooie natuur tussen Hill City en Keystone. Je kunt de reis vanaf Hill City of vanaf Keystone beginnen. Een enkele reis duurt ongeveer één uur.
En toen de treinrit, was leuk zo’n oude stoomtrein. Af en toe reed je vlak langs bergwanden en dan weer bomen of open weides. In Hill City had je een kwartier voor de trein weer terugging. De locomotief moet water bijvullen en olie voor die weer terug kan. De terugrit was iets korter dan de heenrit want heen moest de trein meer klimmen en deed er ongeveer een uur over, terug was dat 45 minuten. Het was al met al een leuke rit. Terug in Keystone zijn we gaan eten bij Ruby House Restaurant. Daarna even naar hotel voor we naar de avondceremonie gaan bij Mount Rushmore.
Mount Rushmore National Memorial, South Dakota
Het beeldhouwwerk bestaat van links naar rechts uit de gezichten van George Washington (1732-1799), Thomas Jefferson (1743-1826), Theodore Roosevelt (1809-1865) en Abraham Lincoln (1858-1919). De vier presidenten stonden in de visie van Borglum, symbool voor de eerste 150 jaar van de Amerikaanse geschiedenis. De werkzaamheden zijn gestart op 4 oktober 1927. De beeldhouwer Gutzon Borglum, heeft ruim dertien jaar aan het project gewerkt, tot aan zijn dood in maart 1941. De hoofden van de presidenten waren toen bijna gereed. Zijn zoon, Lincoln, heeft het project voortgezet. Alleen wegens geldgebrek niet zoals zijn vader ooit voor ogen had, de geplande torso’s zijn er nooit gekomen! Op 31 oktober 1941 werd de laatste hand gelegd aan het detailwerk aan de gezichten.
Enkele cijfers:
De hoogte van de gezichten is ongeveer 18 meter van de bovenzijde van het hoofd tot aan de kin;
• de ogen zijn ongeveer 3,3 meter breed;
• de neuzen zijn ongeveer 6 meter (de neus van Washington is het grootste: 6,4 meter)
• de monden zijn ongeveer 5,5 meter breed.
De presidenten:
• George Washington vertegenwoordigt, omdat hij de eerste president van het land was, de geboorte van de Verenigde Staten;
• Thomas Jefferson was de derde president. Één van de belangrijkste gebeurtenissen tijdens zijn presidentschap, was de aankoop van ruim twee miljoen km2 land dat op dat moment aan Frankrijk toebehoorde, het grondgebied van de Verenigde Staten verdubbelde hierdoor. Borglum noemde Jefferson het symbool voor de groei van het land;
• Abraham Lincoln was de 16e president. Hij kreeg te maken met de grootste interne crisis die het land ooit heeft meegemaakt, de Amerikaanse Burgeroorlog. Lincoln vertegenwoordigt in het beeldhouwwerk het behoud van de natie;
• Theodore Roosevelt, de 26e president van het land, leverde een belangrijke politieke bijdrage aan de bouw van het Panama-kanaal. Hij staat daarom symbool voor de ontwikkeling van de Verenigde Staten. De ceremonie begon om 09.00 p.m. met een gebed. Daarna vertelde een ranger het verhaal over de presidenten en waarom juist deze vier hier uitgehakt zijn. Daarna werd er een film vertoond over de bouw van dit monument. Toen werden de vier hoofden verlicht en werd het volkslied gezongen en in tegenstelling tot in ons land, zong bijna iedereen hier het volkslied mee. Blijf dat een indrukwekkend iets vinden en vreemd genoeg krijgen wij ook altijd allebei kippenvel hiervan! Ter afsluiting van de ceremonie werden de veteranen en soldaten op het podium gevraagd voor het strijken van de vlag. Er bleven mannen en vrouwen het podium oplopen onder luid applaus! De vlag werd gestreken door scouts uit Minnesota en toen werd nog een luid applaus gevraagd voor alle mannen en vrouwen op het podium en daarna was het afgelopen en zijn we snel weggegaan om de massa voor te zijn.
Hoewel het nu donker was, hebben we het hotel toch weer snel gevonden. Toen we net even buiten zaten met een drankje, begon het ineens keihard te waaien. Je zag hele zandvlagen voorbij komen en het begon ook een beetje te regenen, maar het was ook ineens weer over! We hadden al gehoord dat het weer ineens om kon slaan in de Black Hills, nou dat hebben we nu meegemaakt………..!
Dag 16: Keystone SD – Custer SD (123 km) (26-28°C)
Vanmorgen hadden we ineens een internet verbinding (hadden we gisteren helemaal niet) dus heeft Willem eerst even de verslagen geplaatst. Daarna zijn we naar Mount Rushmore gereden om nog wat foto’s te maken met daglicht. We waren er gisteravond wel maar toen stond de zon erg ongunstig. Helaas was het vandaag nogal bewolkt, wel warm. We hebben vanaf diverse platforms foto’s gemaakt van het kunstwerk, want dat is het! We rijden vervolgens naar Crazy Horse, dat is hier ongeveer 19 mijl vandaan.
Crazy Horse Memorial, South Dakota
Het Crazy Horse Memorial zal ooit het grootste sculptuur zijn wat door mensen is gemaakt. Omdat in tegenstelling tot Mount Rushmore, er niets gefinancierd wordt door de overheid maar alle gelden die nodig zijn moeten komen van giften en het heffen van entreegelden, is de bouw van het Memorial een bijzonder tijdrovend project. De eerste werkzaamheden zijn gestart in 1948 en het zal naar verwachting nog vele tientallen jaren duren voordat het beeld af is.
Het beeld stelt de belangrijke indianenleider Crazy Horse voor zittend op een paard. Op dit moment is alleen het gezicht van Crazy Horse helemaal klaar, aan zijn torso, zijn armen en het paard, wordt nog volop gewerkt. Het project is een antwoord van de Native Americans op de nabijgelegen sculptuur Mount Rushmore, waar de hoofden van vier Amerikaanse presidenten zijn te zien.
Je betaald hier meer aan toegang dan bij Mount Rushmore. Als je lopende naar binnengaat betaal je $ 5,00 per persoon en als je met de auto naar binnengaat, wat iedereen doet, betaal je $ 10,00 per persoon. Dat je meer betaald is omdat Crazy Horse gerealiseerd wordt door private fundings en men geen bijdrage van de regering wil hebben. Er zijn allerlei gebouwen, een heel groot museum, diverse restaurant, gift shops en ruimtes waar artiesten aan het werk zijn (sculpture studio’s). We zagen ineens het model staan zoals het ooit moet worden en je kon dan foto’s maken van dat model met op de achtergrond de berg waar Crazy Horse wordt gemaakt.
Er reed een bus naar de voet van de berg waar je ook weer $ 4,00 per persoon voor moest betalen. Hebben we toch maar gedaan en geen spijt van, we konden hier hele goede foto’s maken. De buschauffeur vertelde veel en op een vraag van iemand wanneer ze dachten klaar te zijn met Crazy Horse gaf hij als antwoord, over 50 tot 75 jaar!! Je zag ook eigenlijk alleen maar dat het hoofd redelijk gereed was maar van het paard zag je nog niets. Hij kan best wel eens gelijk hebben!
We zijn vervolgens doorgereden naar Custer en hebben hier een kamer genomen in een Americas Best Value Inn, de Dakota Cowboy Inn. Daarna naar het Custer State Park gereden waar we via de Gordon Stockade naar binnen gaan.
Custer State Park, South Dakota
Custer State Park ligt in het heuvelachtige landschap van de Black Hills in South Dakota. Met een oppervlakte van 287 km2 is het één van de grootste staatsparken van Amerika. Er leven meer dan 1500 bizons in het park, er zijn prairiedogtowns waar je vlak langs de weg heel veel prairiehonden kan zien en er lopen burros (ezels) in het park rond. Verder komen er berggeiten, dikhoornschapen, diverse soorten herten, elanden, coyotes en diverse katachtigen, zoals de bergleeuw en de bobcat, in het park voor.
De drie belangrijkste wegen door het park zijn de Iron Mountain Road, de Needles Highway en de Wildlife Loop Road. De Iron Mountain Road (State Route 16A) is 39 mijl (63 km) lang. Ongeveer de helft daarvan ligt binnen de grenzen van het park. De weg doorsnijdt het park van west naar oost. Het mooiste deel van de weg ligt buiten het park, je rijdt hier door drie hele smalle granieten tunnels waar maar net één auto doorheen kan. Als je door de tunnels kijkt zie je in de verte de sculptuur van Mount Rushmore liggen.
Needles Highway is een prachtige 14 mijl (23 km) lange route die van het midden van het park tot aan de noordwestelijke ingang loopt. Het is een onderdeel van de 39 mijl lange State Route 87. Het is een erg smalle weg door een prachtig bosgebied met veel ruige granieten rotsen die als naalden de lucht in lijken te steken. Één van de meest opvallende rotsformaties is Needles Eye, die zo genoemd is vanwege de opvallende smalle opening die door de kracht van de wind, de vorst en de dooi is gevormd. Ook op deze weg passeer je diverse smalle tunnels, de smalste is slechts 2.54 meter breed. Je moet dus goed kijken of er geen tegenliggers aankomen voordat je er in rijdt!!!
De 18 mijl (29 km) lange Wildlife Loop Road ligt in het zuidoosten van het park. Het is niet echt een ‘loop road’ want het begin en einde sluiten niet op elkaar aan. De weg gaat voornamelijk door een heuvelachtig, open grasland. In dit gebied leven bijzonder veel dieren. Vooral kort na zonsopgang en rondom zonsondergang heb je hier dan ook veel kans om bizons, herten, elanden, coyotes, ezels of prairiedogs te zien. Ook komen hier verschillende vogelsoorten voor zoals haviken en arenden.
Vandaag gaan we de Wildlife Loop rijden. Echter weinig Wildlife gezien op een aantal prairie dogs na, wat wilde ezels met jongen (heel lief!) en een hoop herten. Toen we uit het gebied reden waar normaal bizons rondlopen, zagen we er ineens twee langs de kant van de weg! Was overigens wel een hele mooie weg! Morgen gaan we nog wel verder kijken hier. We willen graag de Needles Highway rijden en wat tunneltjes meepakken maar daarover morgen dus meer!
Terug in Custer zagen we bij het Flinstones RV Park ineens weer een Yellow bellied marmot rondlopen, echt gave beesten. Konden er helaas niet dichterbij komen want hij/zij schoot gelijk de struiken in. Even terug naar het hotel, beetje relaxen en het verslag maken voor we gaan eten. Toen we op een gegeven moment naar buiten keken, hing er een hele donkere lucht boven ons! Er viel een beetje regen maar meer niet gelukkig. We hebben bij Cattleman’s Steakhouse gegeten en wel gelachen hier. We hadden een erg bijzondere ober, zijn manier van praten was op zijn zachts gezegd, erg vreemd!
Dag 17: Custer SD – Hot Springs SD (174 km) (13-25°C)
De plannen zijn iets gewijzigd qua eindbestemming vandaag omdat we de Needles Highway in Custer State Park niet willen missen. We hebben besloten om vandaag door Custer State Park te rijden naar Hot Springs en daar een hotel te zoeken. Helaas was het nogal grijs deze ochtend. Toen we de koffers in de auto gooiden, regende het al een klein beetje. Dat ging echter jammer genoeg over in aardig harde regen! Maar…..we laten ons niet tegenhouden, we gaan gewoon naar Custer State Park. Na wat boodschappen gedaan te hebben gingen we op pad en gelukkig werd het ook al beter weer, we zagen weer blauwe lucht en de regen werd ook al minder!
 |
| Needles Higway, Custer State Park SD |
Weer verderop bij de Bleu Bell Area zagen we een hele grote kudde bizons met veel jongen maar het mooiste moest nog komen! Weer verderop zagen we ineens bizons vlak langs de weg, toen we doorreden begonnen ze de weg over te steken. We zijn gedraaid en het bleek een ontzettend grote kudde te zijn en weer met heel veel jongen en ze staken allemaal de weg over! Hele mooie foto’s kunnen maken want ze trokken zich niet veel aan van de auto’s die er stonden. Je moet natuurlijk voorzichtig blijven want zeker met jongen kunnen ze heel gevaarlijk zijn. We hebben hier echt een hele tijd gestaan, was zwaar kicken!!
We hoorden ook de bekende geluidjes van de prairie dogs en die zagen we ook overal rondlopen en rechtop boven hun holletjes staan. Ze schoten hier echter eerder weg als bij de Devil’s Tower. Ze waren elkaar constant aan het waarschuwen voor die vreemde tweebenige wezens langs de kant van de weg! Hele leuke beestjes om te zien. We reden Custer State Park uit en kwamen gelijk in het Wind Cave National Park. Heel groen hier maar alleen wat herten gezien.
Aangekomen in Hot Springs zagen we een zaak genaamd Wanda’s Finds Antiques & Collectibles. Een hele leuke zaak en jammer genoeg mag je tegenwoordig maar één koffer meenemen want anders hadden we nog veel meer gekocht. We gingen weg met een hele mooie cowboyhoed, een lasso, een leuke fotolijst en een onwijs gave armband!! De lasso was volgens Wanda echt door cowboys gebruikt tijdens wedstrijden (rodeo’s) maar na een paar keer willen de cowboys en nieuwe en dan verkopen ze de gebruikte lasso’s aan haar. Hele aardige vrouw trouwens en ze kende Nederland, ze had er hele goede vrienden waar ze de kampeerspullen van in de opslag had liggen. Die komen hier jaarlijks en hoeven dan niet elke keer alles mee te nemen, handig!
We kijken een beetje rond in Hot Springs en nemen een kamer in een Americas Best Value Inn, Inn by the River. We gooien de spullen op de kamer en kijken even wat we nog gaan doen. We besluiten naar de Black Hills Wild Horse Sanctuary te rijden. Helaas konden we daar niet veel zien want je kon er alleen doorheen met een bustoer en dat koste dan $ 50,00 per persoon, dat kon dan alleen om 09.00 a.m. of om 01.00 p.m. En dat was het al lang geweest! We zagen wel twee wilde paarden staan die allebei een veulentje hadden, echt heel mooi om te zien! Op ons gemak terug gereden naar Hot Springs en gelijk gaan eten bij All Star Grill & Pub. Was weer een heerlijke dag vandaag en vanmiddag zelfs weer heel zonnig!
 |
| Black Hills Wild Horse Sanctuary, SD |
Vandaag rijden we richting Scottsbluff in Nebraska. Het is mooi weer, om half negen is het al 23 graden. Als we net Nebraska inrijden, zien we weer een kudde Longhorns staan met een flink aantal jongen. Toch weer even stoppen en foto’s maken! Verder is het een eindeloos lijkende weg waar we nagenoeg niets tegenkomen. We zijn al heel vroeg in Scottsbluff en gaan even heerlijk shoppen. Daarna hebben we een hotel gezocht, na enig zoeken een kamer genomen in de Lamplighter American Inn. Spullen op de kamer gegooid en toen zijn we richting Scottsbluff National Monument gereden. Dat ligt hier maar ca. 5 mijl vandaan.
 |
| Longhorns |
Scotts Bluff National Monument is een van de weinige hoge rotsformaties in het gebied van de grote prairies in het gebied ten oosten van de Rocky Mountains. Het was daarom een belangrijk herkenningspunt voor de pioniers die via de Oregon-trail naar het westen trokken. Het is een hele mooie plek met mooie uitzichten op de gebieden eromheen.
Er is een bezoekerscentrum met verschillende programma’s, waaronder een uitstekend overzicht van de geschiedenis van de Oregon Trail en tentoonstellingen over de Mormon Trail. Meer dan 689 km van de originele Oregon Trail ging door het vlakke grasland van Nebraska voordat de route naar het noordwesten afboog,
Hier aangekomen rijden we eerst via de “oldest existing concrete road in the State of Nebraska” naar de top van de Bluff door drie tunneltjes om van een schitterend uitzicht te gaan genieten. Je had hier inderdaad een mooi uitzicht over de stad en je zag ook o.a. Chimney Rock en Castle Rock. Daarna zijn we in het Visitor Center gaan kijken, hier zit een museum in waar werk te bekijken is van William Henry Jackson. Dit is een bekende fotograaf van het Amerikaanse Westen. Hij heeft de Oregon Trail in 1866 en 1867 bereisd en later in zijn leven heeft hij zijn persoonlijke indrukken vastgelegd in prachtige schilderijen! Was interessant en mooi om te zien.
 |
| Scotts Bluff National Monument, NE |
 |
| Flash Flood en Tornado warnings!! |
Toen we vanmorgen naar buiten keken zag het er zeer aangenaam uit, een strakblauwe lucht en een lekker zonnetje! We gaan vandaag op weg richting Colorado, nog twee dagen en dan vertrekken we al weer naar huis! Via Kimball rijden we naar Cheyenne in Wyoming. Hier lassen we een stop in bij de Sierra Trading Post. Dat was wel iets heel anders als dat wij verwacht hadden maar toch wel leuk. Het bleek een enorme zaak te zijn met sport en outdoor artikelen.
Bij Wellington, al weer in Colorado, begon het helaas toch weer te regenen, die donkere lucht hadden we al een tijdje boven ons hangen. Maar het duurde gelukkig niet lang, met een klein uurtje was het weer droog. Vroeg in de middag komen we aan in fort Collins waar we zullen overnachten. Toen we richting de motels reden moesten we een spoorwegovergang over. Daar hebben we een aardig tijdje moeten wachten, er was al een stuk trein voorbij maar we telden nu nog 111 wagons en twee locs erachter……was weer een flinke trein!! Kamer genomen in Motel 6 en daarna richting Old Town Fort Collins gereden.
 |
| Old Town, Fort Collins CO |
Dag 20: Fort Collins CO – Denver CO (288 km) (22-36°C)
Vandaag gaan we op weg naar onze eindbestemming: Denver Colorado. We zijn er al heel vroeg want ja…..was niet zo ver meer vanaf Fort Collins. We zijn even naar de Cherry Creek Shopping Mall geweest, hier zaten eigenlijk alleen kledingzaken e.d. van allerlei dure merken, niet helemaal ons ding!
We besloten om richting Georgetown te rijden, nog even genieten van de Rocky Mountains! We kwamen langs Idaho Springs en hebben hier lekker even bij een snelstromende rivier naar het raften staan kijken. Waar wij stonden was net zo’n punt dat ze lekker kletsnat werden, hoop gegil en gelach dus! We reden verder over een mooie weg tussen de bergen door en aangekomen in Georgetown, zagen we dat dit een klein maar wel leuk plaatsje was. Leuk winkelstraatje, natuurlijk alleen souvenirs, wel grappig. We zagen hier ook een enorme bbq, dit was voor de viering van de 4th of July. We hebben verder niet veel meegekregen van de viering van de 4th of July. Zagen wel op het journaal dat in grote steden veel vuurwerk was, in Denver hebben we daar echter niets van gezien.
Maar…we waren in Georgetown! We wisten dat hier ook een stoomtrein reed en zijn even richting het station gegaan. We hoorden dat de trein er aan kwam en zagen hem net over een hele hoge brug rijden. Was ook een hele leuke route zo te zien, lekker tussen en langs de bergen door. En toen weer terug naar Denver, we hadden op de heenweg al gezien dat het heel druk was die kant op maar hoopten dat dit al op opgelost was. Echter……we stonden al vrij snel in de file! De US-70 was afgesloten door een ongeluk en alles moest over de US 6 of US-40. Even later stond er dat er één rijbaan open was dus blijven rijden, nou ja rijden!! Er bleek een vrachtwagen gekanteld te zijn en die had er nogal een puinhoop van gemaakt, allemaal afval over de weg en dat moest eerst verwijderd worden.
Eindelijk aangekomen in Denver hebben we het hotel al snel gevonden. We hadden een kamer geboekt in Ramada Denver Downtown voor de laatste twee nachten. Hotel lag erg leuk en gunstig voor de dingen die we hier nog wilden bekijken. De kamer was erg ruim en heel netjes, hotel zag er verder ook prima uit. Nadat we alle bagage op de kamer hadden gegooid, zijn we aan de overkant bij een Irish Pub wat gaan eten en hebben heerlijk op het terras buiten gezeten met een Guinness voor we de dag weer afsloten!
Dag 21: Denver CO (63 km) ( ERG ZONNIG!!!)
 |
| State Capitol, Denver CO |
 |
| Denver Art Museum, Denver CO |
Daarna weer terug naar het hotel gelopen. We hadden onderweg nog een leuke ontmoeting. Er kwam een vrouw naar ons toe met een vraag of we een auto hadden. We zeiden dat we niet van hier waren en toen liep ze eerst door. Wij zaten even op een muurtje een sigaretje te roken en toen kwam ze weer naar ons toe. Ze vroeg of ik een sigaret voor haar had, gegeven en toen begon ze te ratelen en hoe! Ze liep hier handtekeningen te verzamelen voor een aantal petities. We kregen hele verhalen over het onderwijs hier, er waren heel veel slechte leraren maar die konden niet worden ontslagen omdat ze lid waren van de Union. Er werd dus regelmatig heen en weer geschoven met die slechte leraren tussen scholen maar ja, dan ruil je dus de ene slechte voor de andere slechte. Dat was een groot probleem hier! Ook nog over politiek, Philadelphia en New York gehad met haar. Leuke vrouw was dat en wat kon ze heerlijk kletsen!
Bij het hotel de auto gepakt en naar de Great Divide Brewery gereden. Er zou hier om vier uur een rondleiding worden gegeven. Daar aangekomen zagen we dat het een hele kleine en beetje oude brouwerij was en zijn we doorgereden. Bij Colorado Mills, een shopping mall nog even wat dingen gehaald voor de thuisblijvers en toen doorgereden naar Mickey’s Top Sirloin, een steakhouse wat als nummer 1 werd beschreven. Was inderdaad een lekkere steak! Daarna nog even op het terras bij de Irish Pub gezeten en toen de spullen in orde gaan maken voor ons vertrek morgen….was zoals gebruikelijk toch weer een hele klus was!
Dag 22: Denver CO – Schiphol (35 km per auto + 8549 km per vliegtuig) (21-23°C)
Rond kwart voor negen leveren we de auto in bij Alamo zonder verdere problemen en gaan met de pendelbus naar de vertrekterminal. Inchecken en douane ging allemaal heel vlot. We vertrekken hier ook perfect op tijd. We komen eerder aan in Philadelphia dan gepland, het is hier wel twee uur later. Ook hier gaan we op tijd het vliegtuig in en het lijkt ook dat we op tijd weg gaan. Echter…..we stonden al op de startbaan toen er werd gemeld dat we niet konden vertrekken. Op de vliegroute was slecht weer waar we niet doorheen konden. We moesten wachten op of een alternatieve route of totdat het slechte weer verdween! Na ca. een uur werd er gezegd dat we terug naar de gate gingen omdat ze er achter waren gekomen dat een toilet niet goed werkte en we konden toch nog niet weg.
Twee uur later kregen we eindelijk toestemming om te vertrekken! I.p.v. om 06.40 p.m. vertrekken we om 08.45 p.m. Vluchttijd viel mee en uiteindelijk kwamen we maar een uur te laat op Schiphol aan. We hadden wel het geluk dat we drie stoelen met z’n tweeën hadden dus lekker de ruimte. Verzorging onderweg vonden wij bij US Airways middelmatig. En een klein vliegtuig voor de grote oversteek vinden wij ook niet fijn (Boeing B757), volgende keer een aandachtspunt!
We kunnen weer terugkijken op een geweldige reis, heel veel mooie natuur en een hoop dieren gezien. Extreme uitersten dit jaar, zo zaten we in de sneeuw en zo was het weer hartstikke warm. En nu weer over tot de orde van de dag en plannen maken voor de volgende reis!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten