Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken.
Maandag, dag 1 (Amsterdam – Johannesburg; 8979 km.) en dinsdag, dag 2 (Johannesburg – Pretoria; 150 km.)
Vandaag is het dan eindelijk zover. We gaan op vakantie naar Zuid-Afrika! Om 17.15 uur vertrekken we met de taxi richting Schiphol. Om ongeveer 18.00 uur krijgen we onze tickets van de Fox-hostess en kunnen we gelijk inchecken. Gelijk door de douane gegaan en nog even wat gewinkeld, wat gegeten en gedronken, sigaretje/shagje gerookt en om 21.33 uur gingen we de lucht in. We hadden iets vertraging omdat één van de crewleden was gevallen en er een overboeking was. De vliegtijd is 10 uur en 5 minuten. We vliegen met de KLM met een Boeiing 747-400. We zaten erg krap maar hebben toch nog wel af en toe een tukkie kunnen doen. Om 07.36 zijn we geland op het vliegveld van Johannesburg.
Op het vliegveld werden we opgewacht door onze toergids voor de komende 14 dagen, Diederik van ‘t Hof. Onze eerste indruk was heel goed, een opgewekte en goedlachse man! We krijgen even de tijd om te pinnen en vertrekken dan om 09.30 uur. Diederik stelt zichzelf nog even voor en ook onze buschauffeur, Percy. Het zijn allebei Zuid-Afrikaners. Ook werd aan ons een bedrag van ZAR 1200,00 (= ca. 150,00 €) gevraagd voor kosten de komende dagen, dit is o.a. toegang, een paar maal lunch etc. We gaan op weg naar Pretoria en zullen onderweg nog een aantal dingen bekijken. Toen we door Johannesburg reden, kregen we al heel veel informatie van Diederik.
Johannesburg is een stad met 5 miljoen inwoners en er is veel hoogbouw en industrie. Dit is voornamelijk mijnbouw (goudmijnen). Centraal Johannesburg staat bijna leeg, veel bedrijven zijn naar Sandton verhuist, een noordelijk gelegen rijke buitenwijk van Johannesburg. In Centraal Johannesburg zitten nu alleen nog een paar grote mijnbouwbedrijven en een stuk of wat banken. De kantoren lijken wel bunkers, je komt ‘s ochtends met de auto aan, gaat naar een ondergrondse parkeergarage en ‘s avonds ga je daar pas weer uit. In de kantoorgebouwen zit alles, winkels, restaurants etc. Er wonen voornamelijk zwarten en voor blanken is het hier niet aantrekkelijk meer. Die komen er dus ook nauwelijks. Het verschil tussen blank en zwart is nog steeds erg groot ook al is de apartheid afgeschaft!
Onze eerste stop is bij de Sterkfonteingrotten. Hier zijn fossielen gevonden van oermensen en dieren. We gaan de grotten in voor een wandeling van ca. 1 kilometer waarbij we soms op onze knieën moesten. De grotten vormen de schatkamer van Afrika. In 1936 is hier de schedel van een 2,5 miljoen jaar oude aapmens gevonden. Zij staat bekend als Mrs. Ples en is een belangrijke aanwijzing voor de oorsprong van de mens geworden. Hierna gaan we naar het Voortrekkermonument. We krijgen hier ruim te tijd om wat te eten en rond te kijken. Na wat gegeten te hebben en wat in de winkel te hebben rondgekeken, zijn we het monument gaan bekijken.
Voortrekkersmonument
Het monument is in 1949 voltooid. Het is een 40 m hoog granieten blok. Het wordt beschermd door een symbolische laager (ring van wagens) en de assegais (speren) aan de poort staan symbool voor de macht van Zulu-leider Dingane. Een beeldengroep van een moeder met kind, omringd door Piet Relief, Andries Pretorius, Hendrik Potgieter en de Onbekende Voortrekker, stelt de verbreiding van de beschaving voor. Bovenop het monument had je een heel mooi uitzicht over de stad. We zagen in het monument de eerste mooie Afrikaanse bordjes zoals: nie opklim nie, asb en moenie aanraak nie asseblief. Afrikaans lijkt veel op Nederlands, is alleen veel simpeler en puurder. Niet zoals onze taal doorspekt met Engelse, Franse en Duitse woorden. Het is best goed te begrijpen.
Als laatste gingen we nog naar het Kruger House Museum. Paul Kruger was president van Transvaal (1883-1899). Hij was er heilig van overtuigd dat de Voortrekkers het uitverkoren volk van God waren en naar het beloofde land Transvaal moesten worden geleid. Het huis is ingericht met Krugers eigen meubels. Hij is in 1904 in ballingschap in Zwitserland overleden. Aan de overkant van de straat staat nog de Nederduits gereformeerde kerk waar hij gepreekt heeft. En dan gaan we naar ons eerste hotel, het Burgers Park hotel in Pretoria. Na een dutje en lekker douchen gaan we wat drinken in de bar en vervolgens eten in het restaurant. Het was een buffet, heel lekker alleen de soep was enorm pittig! Nog even wat gedronken in de bar en om ca. 22.30 uur gaan slapen.
Woensdag, dag 3 (Pretoria – Ohrigstad; 400 km.)
Vandaag om 07.00 uur op, koffers op de gang, ontbijten en om 08.00 uur vertrekken we. We gaan eerst naar het Parlementsgebouw in Pretoria. Het Parlementsgebouw bestaat uit twee vleugels, één voor het Engels sprekende deel van de bevolking en één voor de Afrikaners, met een verbindingsstuk voor de verzoening. Sinds 1913 is het gebouw het hoofdkwartier van de regering. Nelson Mandela werd hier in 1994 beëdigd als de eerste zwarte president van het land. Diederik vertelde dat Zuid-Afrika vroeger uit vier provincies bestond, nl. Kaap, Natal, Oranje Vrijstaat en Transvaal. Nu zijn het sinds de verkiezingen in 1994, negen provincies, nl. West-Kaap, Oost-Kaap, Noord-Kaap, Noordwest, Gauteng, Limpopo-Provincie, Mpumalanga, Vrijstaat en KwaZulu-Natal.
Parlementsgebouw
We gaan weer op weg en na nog een koffiestop zijn we om 12.00 uur bij de Tondeldoos Bistro in Dullstroom. Dit is een hele bekende bistro in Zuid-Afrika die vooral bekend staat om de zalm. We hebben er heerlijk gegeten, geen zalm maar kip. Na nog een beetje te hebben rondgekeken in Dullstroom vervolgen we onze weg. Om ca. 15.30 uur zijn we bij onze lodge voor vanavond, Hannah’s Lodge in Ohrigstad. Het ligt heel erg leuk. De struisvogels lopen gewoon tussen de huisjes door.
Om 16.15 uur gaan we onze eerste game drive maken in een privé park. Bijna de hele ploeg ging in een hele grote jeep. We hebben hier al heel veel dieren gezien, nl. struisvogels, elandantilopen, helmparelhoenen, een witruggier, knobbelzwijnen, springbokken, koedoes, blesbokken, impala’s, nyala’s, hartebeesten en waterbokken. We waren om 18.00 uur weer terug en hebben toen even koffie gedronken met Heidi en Margriet. Om 19.00 uur hadden we ons welkomsdiner van Fox in het restaurant. Weer lekker gegeten, o.a. impala en blesbok! We zijn daarna met de hele groep de bar ingegaan en hebben daar erg gelachen. Iedereen was lekker melig en er werden de nodige moppen verteld die door Mariëlla op de film werden vastgelegd. Hilariteit alom! Om 23.00 uur afgenokt, morgen om 06.30 uur opstaan.
Donderdag, dag 4 (Ohrigstad – White River; 200 km.)
Om 06.20 uur werden we gewekt. Ontbijten en om 07.40 uur, na een afscheidsconcertje door het lodgepersoneel, vertrokken we. Vandaag rijden we de panoramaroute. De eerste stop is bij de Blyde River Canyon. We zijn nu om 1800 m hoogte. We hebben een prachtig uitzicht over de op drie na grootste canyon ter wereld en de enige groene. Het mooiste is het uitzicht op de Three Rondavels, drie kegelvormige mini-bergjes, die lijken op de traditionele hutten. De volgende stop is bij de Bourke’s Luck Potholes. Hier komen de Blyde en de Treur rivier samen. Het is een indrukwekkend landschap van cilindervormige holtes die in de loop van duizenden jaren door het stromende water zijn uitgesleten. Na nog even te hebben staan genieten van een lokaal, zeer kleurrijk, zang en dansgroepje, gingen we weer op weg.
Blyde River Canyon
Onderweg zagen we bavianen gewoon op de weg zitten. We stopten nog bij een Wonder View of Wonderuitsig en daarna bij de Pinnacle. Dit is een torenhoge rots die midden in een dal staat. Diederik leerde ons onderweg een paar mooie Zuid-Afrikaanse woorden; verneukpoep (= kunstmest) en aftrekplek (= rustplaats langs de weg). Lachen natuurlijk! Rond het middaguur waren we in Graskop. We krijgen hier ruim de tijd om te eten, pinnen en winkelen. Als je gaat pinnen, zie je ook weer zo’n leuke Zuid-Afrikaanse tekst staan, nl.: moenie jou PIN invoer voordat die OTM jou vra om dit te doen nie. We hebben eerst bij Harrie’s Pancakes wat gegeten en daarna inderdaad geld uit de muur getrokken en wat gewinkeld.
Het volgende doel is de Mac-Mac Falls. Een erg hoge waterval, alleen niet krachtig doordat het waterpeil niet erg hoog was. Het heeft al maanden niet meer geregend in Zuid-Afrika. Als laatste gaan we naar Sabie waar we het enige museum ter wereld over bosbouw, het Safcol Forest Museum, gaan bekijken. Helaas……..het museum is wegens een verbouwing gesloten dus gaan we door naar ons hotel, het Pine Lake Inn hotel in White River. We zijn er om ca. 15.00 uur en hebben dan tot 16.30 uur de tijd voor we vertrekken naar Shangana Cultural Village. Dit is een cultureel dorp waar ze laten zien hoe de Shangaan’s vroeger leefden.
Als we aankomen krijgen we eerst stukjes krokodil, impala en mogane-wormen om te proberen. Ik durfde alleen de krokodil en de impala te proberen. De wormen vond ik er toch niet zo aanlokkelijk uitzien. We gingen daarna naar het dorpje waar we door een poort van Shangaan’s die op trommels roffelden naar toe geleid werden. We werden daar welkom geheten door het stamhoofd, chef Soshangana. Vervolgens gingen we langs bij de sangoma, een spirituele dokter, waar ons wat uitleg werd gegeven over o.a. een middel tegen migraine en verkoudheid. Daarna volgt een show. De show vertelt het verhaal van de Shangaan mensen door dans en muziek. Na de tweede act gaan we eerst in het dorp eten. De vrouwen hebben eten klaargemaakt wat zij delen met de gasten. Vroeger ging dat zo met de jagers.
Shangana Cultural Village
Het was heerlijk, we kregen beefstew, cavage, polente, sweet patatoes, salad, bread, pompoen en rijst met noten. En daarna de overige vier acts van de show met als afsluiter het alternatieve volkslied uit 1993. Het was erg leuk om dit meegemaakt te hebben ook al weet je dat ze zo niet meer leven. Om ca. 21.00 uur waren we terug in het hotel en hebben we in de bar nog wat gedronken. Een lekker drankje ontdekt, Amarula, lijkt een beetje op Bailey’s. Te lekker!!! Zoals de heren uit de groep verslaafd waren aan de Black Label, een bier wat eigenlijk alleen door de zwarten gedronken wordt, ben ik gelijk verslaafd aan de Amarula. Dit drankje was bij de groep al snel bekend als "amahoela"! Om 23.00 uur gaan slapen.
Vrijdag, dag 5 (White River – Pilgrim’s Rest – White River; 150 km.)
Vandaag mogen we uitslapen. Pas om 08.00 uur op, ontbijten en om 09.00 uur gaan we op pad. We gaan vandaag naar Pilgrim’s Rest. Nadat Alec Patterson in 1873 het eerste goud had gevonden bij Pilgrim’s Creek, ontwikkelde Pilgrim’s Rest zich tot mijnwerkersdorp. Er werden grote vondsten gedaan; de grootste goudklomp die hiervandaan kwam woog 11 kg. De mijnwerkers bleven niet lang, maar het plaatsje is vrijwel intact bewaard gebleven. We werden ontvangen met een kroes gin en kregen vervolgens uitleg over hoe het er hier vroeger aan toe ging. Ook lieten ze zien hoe er naar goud gezocht werd en hierna gingen we zelf naar goud zoeken. Het werd een wedstrijd tussen de mannen en de vrouwen en ja hoor, de vrouwen hebben gewonnen! We kregen onder het genot van een kroes whisky, een certificaat uitgereikt als bewijs dat we goud gezocht hadden.
Goud zoeken
Vervolgens gaan we naar het plaatsje zelf waar we een rondleiding krijgen en ook gaan lunchen. Willem baalde nog omdat hij vlak voor dat we weg gingen, ontdekte dat er een oergezellig kroegje bij het restaurant was. Hij heeft er nog wel een leuk T-shirt gekocht met voorop "shit happens" (kwam later in de vakantie nog leuk van pas!) en achterop een tekst die er op neer kwam dat als hij dronken gevonden zou worden, ze hem dan moesten afleveren in Pilgrim’s Rest. Daarna gaan we nog naar het huis van de fam. Barry. Hij was directeur van de vijftien grootste mijnen in Zuid-Afrika. We werden daar in twee groepen verdeeld. De ene groep kreeg een rondleiding door het huis, en ja hoor…..weer drank, ditmaal port, en de andere groep kreeg croquet-les. Een prachtig huis, helemaal koloniaals ingericht. Ze wisten nog zoveel over deze familie omdat er nog een dochter in leven is en er zijn ook dagboeken gevonden van mrs. Barry.
Toen wij aan de beurt waren voor croquet-les, hadden we daar eigenlijk niet zo’n zin in want we liepen heerlijk door de gigantische tuin te struinen op zoek naar mooie vogels en bloemen/planten en dat zijn we dus ook blijven doen. Het was een hele rustige en gezellige dag. De mensen in Pilgrim’s Rest houden van het goede leven en zijn heerlijk relaxed. Om ca. 18.00 uur zijn we terug in het hotel. Eerst even wat gedronken en daarna eten. Het was weer een buffet en het was weer lekker. Nog even wat gedronken en om 22.00 uur gaan slapen. Morgen om 05.00 uur op!
Zaterdag, dag 6 (White River – Kruger National Park; 150 km.)
Ohoh…..het valt niet mee, vandaag om 04.30 uur op. Even snel een bak koffie en om 05.00 uur gaan we op pad met een ontbijtpakket. Om 06.00 uur komen we aan in het Kruger National Park. Het Krugerpark is 2 miljoen ha. groot en is 350 km van noord naar zuid en gemiddeld 60 km breed. We komen binnen bij de Paul Kruger Gate en zien gelijk al olifanten, een nijlpaard en impala’s. Dat belooft heel wat! Er staan vier open jeeps op ons te wachten. Er kunnen 10 personen + de chauffeur in de jeep. Wij zitten met Heidi en Margriet, Liesbeth en Marchel, Eva en Danny en Sandra en Marcel dus… geheel gevuld! We vertrekken om 06.30 uur. Het is nog lekker koud in zo’n open jeep en we zitten al snel met een dekentje over onze benen.
Maar….we worden aardig verwend vandaag en de kou is al snel vergeten! We zien; impala’s, nijlpaarden, Kaapse bavianen, Nijlgansen, waterbokken, helmparelhoenen, buffels, giraffes, koedoes, een leeuw, hyena’s, zebra’s, geelsnaveltoks, een roodsnaveltok, groenstaartglans-spreeuwen, witte neushoorns, olifanten (met slagtanden!), gnoes, een jachtluipaard of cheeta, groene meerkatten, Nijlkrokodillen, een reuzenreiger, ooievaars, abdim-ooievaars (zwart), Hadada-ibissen, een witruggier, bosveldfazanten, pelikanen, Afrikaanse nimmerzat en een stel maraboes. Nog wel meer vogels gezien maar daar konden we niet zo snel van zien wat het was. We hebben een koffiestop om 09.00 uur en om 12.30 uur een stop voor de lunch.
Zondag, dag 7 (Kruger National Park; 200 km.)
Vandaag vertrekken we om 06.30 uur met dezelfde groep als gisteren. We vallen weer gelijk met onze neuzen in de boter! We zien een troep wilde honden. Schitterende dieren! Volgens onze gids was dit echt heel bijzonder, ze worden maar eens in de drie maanden gezien net als de jachtluipaard. Wilde honden staan op de lijst met bedreigde diersoorten. Er leven er ongeveer 350 in het Krugerpark. Om 08.30 uur komen we in Skukuza waar we ontbijten. Na een uurtje gaan we weer op pad. Om ca. 13.00 uur stoppen we voor de lunch.
De spotlijst van vandaag is: witte neushoorns, zebra’s, impala’s, koedoes, giraffes, knobbelzwijnen, bosveldfazanten, een reuzenvissenvanger, een steenbok, geelsnaveltoks, blauwkuifloerie, buffels, olifanten, gnoes, struisvogels, een klipspringer, Kaapse bavianen, waterbokken, geeloogkanarie, zadelbekooievaars, zwartoogtiptol, gewone tarentaal en een dikke vette spin! Dat was nog hilariteit alom! We zagen een dier en Willem, Margriet en ik zaten achterin. Margriet draait zich naar links en ik zie ineens een onwijs grote spin op haar rug zitten. Ik gaf gelijk een gil en de spin schrok hier ook van want die viel gelijk tussen de banken door op de grond. Zal er net een luipaard naast onze wagen hebben gelopen, dan had iedereen mij vervloekt! Want helaas, ook vandaag hebben we die niet gezien. We hebben ook nog een hele bijzondere boom gezien, de apebroodboom of zoals zij zeggen; de baobab.
Baobab, apebroodboom
Om 16.00 uur zijn we in Satara waar we weer in een rondavel overnachten. Vanavond organiseert Diederik samen met Percy een echte braai. Hij heeft behoorlijk wat vlees ingeslagen. De hele groep is erbij. Het was erg gezellig. Aan de overkant zaten Israëliërs die muziek aan het maken waren en op een gegeven moment was bijna onze hele groep aan het meedansen daar. Tot er iemand ging klagen over het lawaai, toen kwam de hele groep onze kant op. Maar helaas, ook dat mocht niet. Een beheerder van het kamp kwam vragen of we zachtjes wilden doen dus het was uit met de pret. Het is ook wel te begrijpen, iedereen gaat vroeg naar bed omdat de game drives altijd heel vroeg in de ochtend zijn maar, toch jammer! Om 22.15 uur ben ik ook gaan slapen.
Maandag, dag 8 (Kruger National Park – Swaziland; 270 km.)
We vertrekken vandaag om 06.00 uur. We moeten ca. 100 km. door het Krugerpark rijden naar Skukuza. Daar gaan we weer ontbijten. En zelfs vandaag vanuit de bus zien we weer heel veel. Zoals; geelsnaveltoks, een steenbok, buffels, witte neushoorns, een witruggier, Kaapse bavianen, giraffes, een ibis, een klipspringer, impala’s, koedoes en waterbokken. Als we in Skukuza aankomen, gaan we eerst even een sigaretje roken bij de rivier. En dat was maar goed ook want we hebben hierdoor toch een LUIPAARD gezien!!
Iemand van onze groep zag hem liggen aan de overkant. We dachten eerst dat we in de maling werden genomen omdat wij de enige waren die nog geen luipaard hadden gezien maar het bleek echt waar te zijn. Geweldig, op een gegeven moment stond de luipaard op en maakte een sprong over het water naar een eilandje waar wat grote eenden ofzo zaten. Helaas staat die sprong alleen op mijn netvlies want ik was te opgewonden om een foto te maken en stond er ook niet goed voor. Maar onze dag kan werkelijk niet meer stuk, eindelijk toch echt de big five gezien!
Om 09.30 uur gaan we weer verder en zien nog heel wat dieren; zebra’s, leeuwen, olifanten, gnoes, een adelaar, een geparelde dwerguil, Nijlkrokodillen en aalscholvers. Die leeuwen waren ook prachtig, die liepen over de weg recht op onze bus af. Het mannetje zat achter een vrouwtje aan, hij had zin! Iedereen in de bus werd helemaal wild. Eigenlijk hadden we in de bus moeten filmen, was een aardige slapstick geworden! Iedereen dook over en onder elkaar door om te filmen of fotograferen, schitterend. Om 11.00 uur hadden we nog een koffie-/sanitaire-stop van een halfuurtje en om ca. 12.30 uur waren we bij de uitgang, Malelane Gate. Dit is de uitgang over de krokodillenrivier. Ze waren er ook prachtig te zien, het was super helder water waardoor je ze haarscherp kon waarnemen.
We gaan nu op weg naar Swaziland. We zijn om ca. 14.00 uur bij de grens. Eerst uit Zuid-Afrika (een stempel) en daarna te voet naar de grenspost van Swaziland (en weer een stempel!). Swaziland is een koninkrijk met ca. 1 miljoen inwoners. Het is een klein landje, 120 km van noord naar zuid en 110 km van oost naar west. Het is in 1967 onafhankelijk geworden. De koning, Mswati III, heeft hier nog het alleenrecht. Hij is pas 37 jaar oud en onlangs gehuwd met zijn achtste vrouw waar hij 13 koeien voor heeft moeten betalen. Dat is hier de prijs voor een vrouw (ook Mandela heeft die moeten betalen!).
We stoppen nog even bij een hele grote stuwdam. Om 16.00 uur zijn we bij Ngwenya Glass, een fabriekje waar ze allerlei artikelen maken van gerecycled glas. We gingen verder richting Mbabane, dit is één van de twee grote steden in Swaziland. De andere grote plaats is Manzini. We overnachten in het Mountain Inn Hotel. Na ons te hebben opgefrist gingen we eten en daarna nog wat drinken in de bar. Dit was het eerste hotel waar we konden internetten dus…..ook even een bericht aan het thuisfront gestuurd. Om 23.00 uur gaan slapen.
Dinsdag, dag 9 (Swaziland – KwaZulu Natal; 265 km.)
Vandaag om 07.00 uur de wake-up call. Ontbijten en om 08.30 uur gaan we weg. We gaan eerst naar een markt toe. Dit is een hele lange straat waar allemaal kraampjes zitten. We hebben hier een neushoorn gekocht voor ZAR 40,00. Ze vroegen ZAR 95,00. Je moet hier ook altijd flink afdingen, zeker een vijfde deel eraf volgens Diederik. Vervolgens gaan we naar Swazi Candles. Ze maken hier de mooiste kaarsen en kandelaars. We hebben een hele leuke kandelaar gekocht met een paar mooie kaarsen en kregen er ook nog twee cadeau. Om 10.30 uur gaan we verder.
Markt in Swaziland
We rijden door Manzini. Dit is de vroegere hoofdstad en heette tot 1902 Bremmersdorp. Om 12.00 uur stoppen we bij Nisela Safari’s voor een rondleiding en een lunch. Ze hebben hier een paar leeuwen en krokodillen maar die zitten achter hekken dus dat is niet zo leuk. Vooral niet nadat je ze in het Krugerpark in het wild hebt gezien. Bij één van de leeuwen lag en karkas, daar doet hij een paar weken mee. Het lag er nu ca. drie weken en dat was wel te ruiken ook! Wat een stank en we moesten nog lunchen!
Om 13.30 uur gaan we weer verder. Na ca. een halfuur zijn we bij de grens. We komen nu in de provincie KwaZulu-Natal. In het Zuid-Afrikaans betekend dit: plaats van de Zulu’s. Het is nu nog 90 km naar onze lodge voor de komende twee dagen. Om 15.30 uur zijn we er, Bayala Game Lodge in Bayala in het hart van Zululand. Het is hartstikke mooi hier. Allemaal lodges en een heel mooi restaurant met een bar, een leuk zwembad en een plaats om te barbecuen. Er is een privé park bij waar je gewoon lekker kan wandelen. Er zitten wel dieren maar die zijn niet gevaarlijk. We hebben dus eerst een heerlijke wandeling gemaakt en genoten van de intense stilte. We zagen alleen wat impala’s en nyala’s wegschieten tussen de bomen.
Om 19.00 uur zijn we gaan eten. Daarna wat gedronken in de bar en ik ben om 22.00 uur gaan slapen. Willem bleef weer achter met de Black Label club. Het was een sport om alle blikjes of flesjes Black Label op te drinken. Is ze ook regelmatig gelukt! Diederik had ze hier nog van te voren gewaarschuwd zodat ze genoeg konden inslaan maar ik geloof dat ze ook hier niet genoeg hadden.
Woensdag, dag 10 (Zululand; 165 km.)
Vandaag werden we om 05.15 uur gewekt. Ontbijten en om 06.15 uur weg. We gaan vandaag o.a. een game drive maken in het Hluhluwe-Umfolozi National Park. Dit park is 96.000 ha groot en bestaat uit bos, savanne en grasland. Het is het oudste wildpark in Afrika. In de jaren zestig werd hier operatie Rhino uitgevoerd, een programma om het uitsterven van de witte neushoorn tegen te gaan; het park bezit nog altijd de grootste concentratie zwarte en witte neushoorns. Om 07.00 uur begint de game drive. Onze eerste indruk van het park is, dat het veel groener en heuvelachtiger is dan het Krugerpark. En wat wij ook leuk vinden is dat we hier echt over smalle zandpaadjes rijden. Ook hadden we hier een gids die veel leuker was dan die in het Krugerpark. Deze vertelde zelfs interessante verhalen over bomen!
We zien ook hier weer heel veel dieren, nl.: nyala’s, impala’s, zebra’s, leeuwinnen, witte neushoorns, gnoes, knobbelzwijnen, Kaapse bavianen, groene meerkatten, Nijlgansen, de Marula tree (vruchten voor mijn drankje!), Nijlkrokodillen, een witruggier, een blauwkuifloerie en als klap op de vuurpijl, een hele grote kudde olifanten! Volgens de gids waren het er minimaal vijftig. Het is niet onder woorden te brengen wat er dan door je heen gaat. We waren er allemaal stil van en hadden kippenvel over ons hele lijf! We moesten voor de kudde blijven want anders hadden we minimaal een uur vast gestaan als ze de weg zouden oversteken. Had voor mij gemogen maar helaas, we moesten op tijd terug zijn. Dit was een geweldige ervaring die geen van ons snel zal vergeten!
De Nursery
Om 10.30 uur gaan we met de bus op weg naar een Zulu dorp, Dumazulu Village. Onderweg leert Diederik ons alvast een paar woorden in het Zulu. Als zij zeggen: Sanibona (= ik zie jullie) dan moesten wij zeggen: Yebo (= ja). Als zij zeggen: Ninjani (= hoe gaat het met jullie), dan moesten wij zeggen: Nathi siyaphila (= met ons gaat het uitstekend). Bij aankomst in het dorp worden we welkom geheten door een krijger en die was verrast dat wij antwoord gaven in het Zulu. Misschien wel gespeeld hoor maar toch grappig. Vervolgens krijgen we een rondleiding in het dorp. Marchel heeft nog de marihuana geprobeerd die je door het hele dorp heen rook. Hij was de enige die het aandurfde! Na de rondleiding krijgen we zelf gebrouwen maïsbier aangeboden. We vonden het allemaal erg lekker maar niet heus. Wat een bocht! Ze lieten ons zien hoe er vroeger gevochten werd met speren en ook deden ze nog een originele Zulu-dans. Daarna lunchen we in het restaurant en toen terug naar onze lodges.
We zijn hier om 14.30 uur. Willem voelde zich niet zo lekker, hij heeft al dagen last van keelpijn en nu ook koorts, dus die is even gaan slapen en ik ben een heerlijke wandeling gaan maken in de omgeving. Om ca. 18.00 uur naar het restaurant gegaan. Wat gedronken en om 19.00 uur hadden we buiten een braai. Het waaide alleen erg hard dus we werden lichtelijk uitgerookt maar het eten was heerlijk. Na het eten nog een optreden door het lodgepersoneel. En toen weer de bar in.
We hebben daar staan praten met een meisje wat hier werkt. Ze verdienen ZAR 600,00 (= ca. 75,00 €) per maand, daar moeten ze zeven dagen per week voor werken van ‘s ochtends 06.00 uur totdat de laatste toeristen naar bed gaan. Als ze zo’n ploeg als de onze hebben dan kan dat wel eens heel laat zijn! Ze moeten hiervan ook gas, licht en water betalen en hun eigen eten. Fooien die ze krijgen (binnen) moeten ze aan de baas afdragen. Als ze buiten fooi krijgen dan mogen ze dat wel houden maar ze worden dan wel op het matje geroepen. De baas behandeld ze erg slecht zeggen ze, zijn vrouw schijnt anders te zijn. Ze vertelde dat toen er een familielid was overleden, ze geen eens een dag vrij kreeg om de begrafenis bij te wonen. Dood is dood zegt hij dan! Je kan het natuurlijk niet vergelijken met de omstandigheden hier in Nederland maar helemaal normaal kun je het toch ook niet vinden.
Helaas was ik al naar bed toen Sascha in discussie ging met David, de eigenaar. Volgens Willem viel hij wel mee en vergeleek Sascha de situatie teveel met Nederland. Dat is een valkuil waar we allemaal snel instappen, ikzelf ook! Wij hebben het hier natuurlijk over het algemeen genomen erg goed maar we moeten oppassen om andere landen te vergelijken met onze eigen leefomstandigheden. Dat is nu eenmaal bijna nergens zo! Maar dat wil nog niet altijd zeggen dat het ergens anders zo slecht is. De mensen kunnen heel gelukkig zijn met een stuk minder, daar zouden wij een voorbeeld aan kunnen en moeten nemen. Wij willen steeds maar meer en zijn niet snel tevreden met wat we hebben!
Donderdag, dag 11 (Zululand – Umhlanga; 400 km.)
Vandaag om 06.55 uur gewekt door een klop op de deur. We vertrekken om 08.00 uur. Vandaag gaan we naar het Greater St. Lucia Wetland Park. We gaan varen op het Lake St. Lucia. Dit meer is ongeveer 350 km2 en het diepste punt is 1,5 meter. Onderweg hier naartoe stoppen we nog even bij een markt waar we een paar leuke gevlochten mandjes kopen en ook nog bij een authentieke markt. Hier verkopen ze geen souvenirs maar groente en vlees etc. en er zitten een paar sangoma’s (spirituele dokters) en inijanga’s (kruidendokters). Diederik zei dat je geen foto’s van ze moest maken want ze geloven nog steeds dat je dan een stukje van hun ziel wegneemt. Ik heb er toch één op de foto vanaf de overkant van de straat dus dat heeft ze niet gezien!
Sangoma’s
Om 11.00 uur gingen we de boot op. Het is heerlijk weer en we zien weer aardig wat dieren, nl.: een goliath of reuzenreiger, nijlkrokodillen, pelikanen, ibissen en nijlpaarden. We lunchen aan boord en om 12.45 uur meren we weer aan. We gaan nu aan een lange tocht van 300 km. beginnen naar Durban. Om ca. 15.00 uur hebben we nog even een plas-/chipsstop van 10 minuten en om 15.40 uur zijn we in Durban. We maken eerst een korte stadsrondrit.
Durban is een stad met ca. 3 miljoen inwoners. Eenderde van de bevolking is van Indiase afkomst. In 1834 was de slavernij afgeschaft en de Zulu’s hadden weinig zin om voor de blanke boeren te werken. In 1860 kwamen de eerste 342 contractarbeiders uit India in de haven van Durban aan. Het was de eerste van een hele reeks overtochten. Duizenden arme Indiërs werden overgehaald om arbeidscontracten van vijf jaar te tekenen, die hen dwongen om onder verschrikkelijke omstandigheden te werken. Thans staat de gemeenschap bekend als succesvol in de handel en bekleden ook een aantal Indiërs hoge posities bij de overheid.
We stoppen bij de Indiase Markt in Durban. Diederik wou ons daar een stuk laten zien waar eigenlijk alleen maar sangoma’s en inijanga’s zitten. Hij zei dat we allemaal bij hem moesten blijven want het was hier nou niet bepaald veilig. We gingen dus allemaal achter hem aan, in een sneltreinvaart over de markt. Was wel heel gaaf om te zien, wat die niet allemaal hebben liggen! Kruiden maar ook botten van dieren en weet ik veel wat allemaal. Nog een beetje rondgekeken op de markt zelf en ook een aan de overkant gelegen vlees- en vismarkt. Wat een lucht daar! Maar ook al zag het er allemaal wat vreemd uit, het was wel schoon.
Indiase markt
We gingen nu op weg naar ons hotel in Umhlanga, dat ligt ca. 18 km. van Durban af. We zijn hier om 17.30 uur, het Umhlanga Rocks Hotel. Onze eerste indruk is dat het een wat ouder hotel is, het is een mooie grote kamer maar het sanitair is sterk verouderd. De ligging is wel heel mooi, direct aan zee. Als we ons raam open doen dan kijken we er direct op en het geluid van de golven is bijna oorverdovend. Even lekker douchen, vanavond gaan we om 19.15 uur weer weg.
We gaan eten in een heel bekend visrestaurant in de haven van Durban, Fish & Co. Nou lusten wij geen vis maar volgens Diederik hebben ze er ook heerlijk vlees. Nou, en dat was zo. Heerlijk gegeten. Om ca. 22.00 uur gaan we terug naar het hotel. We kwamen door een "best buurtje" bij de haven. Diederik verteld dat je hier voor 50 Rand, seks, aids en een pak op je donder kunt krijgen! Om 22.30 uur zijn we terug bij het hotel. We gaan allemaal gelijk naar bed, het was een lange dag en iedereen was best een beetje gaar.
Vrijdag, dag 12 (Umhlanga; 0 km.)
Vandaag werden we om 07.00 uur gewekt. Ontbijten en om 08.00 uur vertrekken we. Om ca. 09.00 uur zijn we in de haven van Durban. We gaan de zee op met een grote catamaran, er kunnen ongeveer 70 personen op dus geen kleintje! Aangezien de sardientjestrek is begonnen is de kans groot dat we dolfijnen zien en misschien zelfs walvissen. In de haven was het nog redelijk te doen maar toen we echt op zee kwamen vond ik het niet leuk meer. En met mij nog een aantal anderen ook. Ik had gelukkig pilletjes ingenomen waardoor is niet moest overgeven maar er was er één echt hartstikke zeeziek en een paar anderen waren ook aan het overgeven.
Diederik kwam mij op een gegeven moment halen, heel lief want ik kon niet meer op mijn benen staan, want er waren dolfijnen gezien. En ja hoor, ze zwommen heel mooi met de boot mee. Een prachtig gezicht! Toen ik weer achterop ging zitten zag ik nog een mooie sprong van een dolfijn. Ik heb ook hier géén foto’s van want ik voelde me te beroerd. Om 11.40 uur waren we terug en ik heb het weer gezegd; ik ga nooit meer op een boot! Oh ja, eerder in het verslag vertelde ik dat Willem een mooi T-shirt had gekocht in Pilgrim’s Rest met daarop de tekst "SHIT HAPPENS". Zoals je wel begrijpt had hij dat nu aan en het was zeer toepasselijk!!
Om 12.30 uur waren we terug in het hotel. We zijn een heerlijke strandwandeling gaan maken en hebben bij een wat verderop gelegen hotel wat gegeten. De bediening daar was ook van Indiase afkomst. Je merkt dat toch gelijk, het zijn hele beleefde en vriendelijke mensen. Niet dat de Afrikaners dat niet zijn maar er is wel verschil. Daarna hebben we nog bij wat anderen van de groep in de tuin van het hotel bij het zwembad gezeten.
Om ca. 19.30 uur zijn we met z’n tweeën gaan eten bij een Italiaans restaurant en natuurlijk…..wij waren naar de verkeerde gegaan. Willem had zin in pizza maar de bodem leek wel een stuk karton. Toen hij vroeg of het wel een echt Italiaans restaurant was zei de ober; ja, spaghetti! Dan ben je toch uitgel….. We zijn na het eten naar de Sharks Bar bij ons hotel gegaan en hebben daar gezeten tot 0.45 uur. Gezellig zitten kletsen met wat anderen van onze groep en natuurlijk….aan de Amarula en de Black Label!
Zaterdag, dag 13 Umhlanga – Drakensgebergte; 400 km.
Om 06.15 uur opgestaan. We vertrekken om 07.30 uur. Het is niet zo’n mooi weer vandaag, het is beetje grauw en er staat een stevige wind. We hebben om 09.00 uur een koffiestop in Howick. Hier is Nelson Mandela opgepakt en voor 28 jaar gevangen gezet. Om ca. 11.15 uur zijn we bij Giants Castle (3314 m). We maken hier een korte hike om een aantal rotstekeningen te bekijken die zijn aangebracht door de San (bosjesmannen). Er zijn tekeningen gevonden van ca. 8000 jaar oud. Ook kijken we bij een klein bosjesmannenmuseum. Het was al met al nog een flinke klim vooral omdat Willem en ik, eigenwijs als we zijn, terug langs de rivier waren gegaan en toen een heel stuk omhoog moesten klimmen!
Rotstekeningen
Om ca. 13.00 uur waren we bij het restaurant waar we zouden lunchen. Het ging hier allemaal heel traag, de ober was lichtelijk in paniek en er werden veel fouten gemaakt en soms kwam hij meerdere keren vragen wat je nou eigenlijk besteld had. Er waren er zelfs twee die helemaal niets te eten hebben gekregen. Uiteindelijk gingen we na anderhalf uur weer verder. Om 16.45 uur waren we bij onze huisjes voor de komende twee dagen. Het was een schitterend complex, het Alpine Heath Resort, in de middle of nowhere. We kregen te horen dat de huisjes voor vier personen waren. Wij hadden (heel fijn!) een huisje met Liesbeth en Marchel.
Het was een grote woonkamer met open haard, eetkamer en keuken met alles erop en eraan en dan een grote tweepersoonsslaapkamer met douche en toilet, en twee slaapkamers met losse bedden en een hele grote badkamer met ligbad, douche en toilet. We deelden dus de woonkamer en keuken maar verder had iedereen zijn privacy. Het was echt heel mooi. We zijn met zijn vieren om ca. 19.30 uur gaan eten en daarna nog even naar de bar gegaan totdat ze gingen karaoke-zingen. Dit vinden we niet echt leuk (komt omdat we niet kunnen zingen hoor!). In ons huisje nog even wat gedronken en een beetje tv gekeken en om ca. 23.30 uur gaan slapen.
Zondag, dag 14 (Drakensgebergte; 0 km.)
Vandaag hoeven we lekker helemaal niets! Om 08.30 uur opgestaan, lekker rustig gaan ontbijten, op ons gemak koffie gedronken en daarna gaan lopen met z’n tweeën. Eerst langs bij de receptie om te vragen waar de routes beginnen en we hadden ook gelezen dat je het moest melden als je de bergen inging. We hadden een korte hike uitgezocht naar Steve’s Falls, een uur heen en terug. We moesten de gele pijlen volgen maar die waren we al snel kwijt. Eerst oranje en daarna zwarte pijlen gevolgd. We kwamen bij een hele mooie waterval uit. We hebben hier echt zitten genieten van de intense stilte. Dat is iets wat zo geweldig is en wat je hier in Nederland bijna nergens meer hebt.
Drakensgebergte
Terug bij het hotel, hebben we buiten op het terras wat gegeten. Nou ja wat, we dachten een hamburger te bestellen maar dat bleek een complete maaltijd te zijn! Diederik had al gezegd dat McDonald’s het slecht doet in Zuid-Afrika omdat ze niet van kartonnen hamburgers houden. Nou, inderdaad, hier spreek je pas van een hamburger en lekker dat die was! Na het eten met Liesbeth, Heidi en Mechteld nog een keer naar de waterval toegelopen die zij ook graag wilden zien. Wij vonden het niet erg om er nog een keer naar toe te lopen.
Om ca. 16.45 uur waren we terug bij ons huisje. Marchel was ook weer terug, die was wezen golfen met Joep. We hebben lekker de open haard aangestoken en hebben gezellig zitten kletsen. Zij gingen om 20.00 uur eten maar wij hadden nog steeds geen trek. Willem voelde zich ook nog steeds niet zo goed dus die is met een paar aspirientjes onder de wol gedoken. Ik ben op mijn gemakje de koffers gaan pakken, wonder boven wonder kreeg ik alles erin! Na een heerlijke douche ben ik om 22.00 uur gaan slapen. Morgen weer een lange dag.
Maandag, dag 15 (Drakensgebergte – Johannesburg; 450 km.)
Om 06.15 uur werden we wakker gebeld. We vertrekken om 08.00 uur. Na ongeveer een half uur stoppen we bij een mooi uitzichtpunt. We kijken hier uit over het Amphitheater, een 8 km lange halvemaan geflankeerd door twee toppen, de Sentinel (3165 m) en de Eastern Buttress (3047 m). We rijden verder en komen dan langs de Sterkfonteindam, een gigantisch wateroppervlak. En dan te bedenken dat het allemaal kunstmatig opgepompt water is. Er loopt hier geen rivier. Ook rijden we langs de Reliefpas of klip, Relief was één van de Voortrekkers.
We stoppen daarna nog even bij iets heel bijzonders, nl. een gierenrestaurant! Het ging erg slecht met de gieren in Zuid-Afrika omdat er bijna geen natuurlijke karkassen te vinden waren. Ze hebben karkassen nodig voor het aanmaken van calcium. De eieren die ze legden hadden een erg broze schil door het calciumtekort en ook de jongen waren veel te zwak. Als de jonger eruit kwamen en probeerden te vliegen dan braken de vleugels gelijk door het calciumtekort. Nu schenken de boeren uit de omgeving hun karkassen en die worden hier neergelegd. Het gaat sinds een aantal jaren weer goed met de gieren in Zuid-Afrika.
Om 09.30 uur stoppen we bij Harrismith voor koffie. Na een halfuurtje gaan we weer verder, nog 268 km. naar Johannesburg! Om 12.15 uur nog even een korte sanitairestop en om 13.00 uur zijn we in Johannesburg. We rijden eerst een stukje door de stad. Inderdaad allemaal lege gebouwen waaronder het Carlton Hotel wat een aantal jaren geleden het beste hotel in Zuid-Afrika was. Centraal Johannesburg is eigenlijk gewoon een township voor de zwarte bevolking geworden. En alle zwarte townships zijn gevaarlijk voor blanken! De zwarten zijn over het algemeen genomen straatarm en wij, als westerse toeristen zijn heel rijk in hun ogen. Het is natuurlijk makkelijk verdient als je een toerist van zijn spullen beroofd. Ze moeten hier een maand of meer voor werken of nog erger, ze hebben helemaal geen werk! Er is al heel veel bereikt in Zuid-Afrika maar er moet nog heel veel gebeuren.
Cleopatra’s Table
Om 14.00 uur zijn we bij een heel groot casino vlakbij het vliegveld. We gaan hier lunchen bij Cleopatra’s Table. Ze serveren hier 120 verschillende schotels. Daar zit natuurlijk altijd wel wat bij. Heerlijk gegeten en veel te veel, vooral van de desserts! Robbert heeft hier Diederik en Percy namens de hele groep bedankt voor alles en ze beiden een envelop gegeven. Om 16.00 uur vertrokken we naar het vliegveld waar we na 10 minuten al zijn. De koffers waren erg snel uit de bus en de kruiers lagen al op de loer. Diederik had gezegd dat je beter je eigen koffer(s) mee kon nemen dus we moesten ineens heel snel weg. We konden gelijk inchecken en door de douane. Om 18.00 uur gingen we het vliegtuig in en om 18.52 uur de lucht in. De vliegtijd was 10 uur en 16 minuten, verwachte aankomsttijd 05.08 uur. Na wat te drinken, een warme hap en een film, gelukkig nog een beetje kunnen slapen.
Dinsdag, dag 16
Om 03.45 uur kregen we ontbijt. Om 05.04 uur geland op Schiphol. Heel mooi, volgens ons reisschema zouden we pas om 05.45 uur landen. Eerst even een sigaretje gerookt. Het gaat best hoor, niet roken in het vliegtuig maar als je er dan uitkomt! Daarna naar de band, we hadden onze koffers erg snel. Maar……toen was het wachten op de kandelaar. Daar zaten wat scherpe punten aan dus die moest met de speciale bagage mee. Al een paar keer gevraagd en er werd telkens gezegd dat het zo zou komen. We hadden om 06.20 uur net een formulier ingevuld voor vermiste bagage en keken voor alle zekerheid nog één keer op de band en ja hoor, daar kwam de kandelaar! Even gemeld dat we hem hadden en toen eindelijk om 06.35 uur naar het Meeting Point. Hier wachtte onze taxichauffeur ons op. Die hadden we al gebeld dat we moesten wachten op bagage dus hij was er gelukkig nog. Om 07.20 uur waren we weer thuis waar we verwelkomd werden door onze vier poezenkinderen. Die waren erg blij dat we er weer waren!
We hebben weer een geweldige vakantie gehad dankzij Fox en ook dankzij de geweldige groep die we hadden. Allemaal heel erg bedankt voor de gezellige tijd, we zullen er nog vaak aan terug denken. Zuid-Afrika is een heel mooi land waar je zeker naar toe moet gaan!
Tot slot nog wat tips en wetenswaardigheden:
Wij hadden met onze gsm bijna overal in Z.A. goed bereik. Ook sms’jes versturen ging prima. In het Drakensgebergte was het iets minder en in Swaziland hadden we helemaal géén bereik.
Internetten kan hier wel maar niet op veel plaatsen. Wij hadden maar twee keer een hotel waar het mogelijk was. Internetcafé’s zie je hier helemaal niet veel.
Een voorrangsweg noemen de Afrikaners een stopstraat. Zij wachten dan ook keurig een aantal seconden voor de haaientanden, zoals het hoort. Uitzondering hierop wordt gemaakt in de grote steden zoals Johannesburg, Pretoria, Durban enz. Daar wordt het vooral in de avonduren door de politie oogluikend toegestaan om langzaam door te rijden i.v.m. eventuele overvallen.
Ook tijdens een rondreis is er ‘s avonds tijd voor vermaak. En dan is het gezellig om daar bij iets te drinken, aanrader: voor de bierdrinkers, de 2 bekendste biersoorten zijn Castle en Black Label. Tapbier kom je eigenlijk niet tegen het zijn meestal blikjes. In onze groep werd bijna alleen maar Black Label gedronken, iets zwaarder dan het bier wat wij in Nederland drinken, maar héééééééél lekker. Dit bier wordt voornamelijk door de zwarte bevolking gedronken. Er werd dus raar opgekeken dat wij daar zo gek op waren, maar het bleek dat de zwarte inwoners een hele goede smaak hadden. Voor de mensen die van Bailey’s houden, probeer de amahoela (Amarula) eens.
Als je tijdens de rondreis iets had willen kopen maar je bent het vergeten of het kwam er even niet van… geen probleem! Op het vliegveld zitten een aantal hele grote winkels die dezelfde spullen verkopen en de prijzen liggen niet of niet veel hoger.
Voor de mensen die dolfijnen of walvissen willen gaan spotten bij Durban of zo; ben je snel zeeziek, zorg dan dat je een goed middeltje bij je hebt. De zee kan daar goed te keer gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten