Reisverslag USA 2005 / Zuidwest – deel 1: Nationale Parken









   Klik op het onderstaande plaatje om onze foto's te bekijken.

   





Dit jaar gaan we voor het eerst op vakantie naar de Verenigde Staten van Amerika. We gaan een rondreis maken door vijf staten, te weten: Nevada, Utah, New Mexico, Arizona en California. We starten en eindigen in Las Vegas, bezoeken een groot aantal staats- en nationale parken en gaan een stuk van de ‘Mother Road’, de Route 66 rijden.

 
REISVERHAAL

Dinsdag, dag 1
We vertrekken al vroeg naar Schiphol want we weten niet hoe het met de douanecontrole gaat. Alles is verscherpt en zeker richting de USA. Maar tot onze opluchting ging alles eigenlijk heel soepel. We moesten alleen vragen beantwoorden zoals; heeft u de bagage zelf ingepakt?, waar heeft u ingepakt?, heeft u cadeaus van familie of vrienden gehad?, heeft u elektrische apparaten bij u? Viel dus best mee allemaal want dit hadden we al vaker meegemaakt.
 
Het vliegtuig, een Boeiing 767-200 van US Airways, was te laat binnengekomen en we gingen daardoor ruim een uur te laat weg. De vliegtijd bedroeg iets minder dan 8 uur. Om ca. 21.00 uur onze tijd, landen we op Philadelphia International Airport. Het tijdverschil is hier 6 uur dus het is ineens weer 15.00 uur! De douanecontrole viel hier ook mee, wel schoenen uit en een foto en digitale vingerafdrukken maar…….ik heb nog steeds mijn doosje lucifers, hahaha!!! (vanaf begin dit jaar is het verboden om aanstekers en/of lucifers mee te nemen op vluchten naar de USA, dit geldt voor zowel hand- als ruimbagage)
 
We hadden hier de tijd tot 17.30 uur, dan moesten we weer boarden voor onze vlucht naar Las Vegas. Een beetje rondgekeken en wat gegeten. Dit vliegveld was geheel rookvrij, dat was nou weer zo jammer! We gingen op tijd het vliegtuig in maar vertrokken bijna 2 uur te laat. Door weersomstandigheden elders was er veel vertraging ontstaan en de gezagvoerder kon ons melden dat er nog 32 vliegtuigen voor ons de lucht in moesten. Bloody hell! Gelukkig kregen we op een zeker moment voorrang, de eerste gezagvoerder meldde ons om ca. 19.45 uur dat we binnen 3 minuten konden vertrekken. Gejuich natuurlijk!
 
Om 0.25 uur landen we eindelijk op McCarran International Airport in Las Vegas. Het is hier nu 21.25 uur want er is weer een tijdverschil van 3 uur met Philadelphia. Het is hier nu nog 101ºF (= ruim 38ºC). We waren al redelijk gaar maar moesten onze huurauto nog halen voor we naar het hotel konden. Eerst maar de koffers halen en dan eindelijk een sigaretje!! Als je aan het vliegen bent, dan gaat de knop om maar als het dan weer ergens kan, dan is dat toch zo lekker!
 
Vanaf het vliegveld konden we met een shuttlebus naar Alamo. Ja…en hoe kon het ook anders, er moest nog wat fout gaan natuurlijk! Geen reserveringsnummer bekend, was niet ingevuld op de voucher. Dit had ik ook niet gezien maar het koste nu veel meer tijd voor dat we eindelijk konden wegrijden. We moesten zelf een auto uitzoeken en met onze duffe koppen ging het niet al te soepeltjes. We hadden een auto gevonden en toen we weg wilden gaan, bleek dat de airco niet werkte. Wij weer terug, andere uitgezocht, koffers erin….bleek weer dat je hier niet in mocht roken, sh……….! Maar uiteindelijk hebben we een goede auto gevonden, een Chevrolet Impala, airco werkte, we mochten roken dus…..op naar ons hotel, het Luxor.
 
Onze huurauto, Chevrolet Impala
 

We werden snel ingecheckt, hoorden alleen dat het zo goed als vol was en dat we een kamer kregen voor minder validen. Als we wilden konden we morgen een andere kamer krijgen. Wij zeiden dat dat niet nodig was. Bleek achteraf maar goed ook, we hadden een balzaal van een badkamer! We zagen wel dat we een goede keuze hadden gemaakt qua hotel, het was prachtig! We hebben de spullen op de kamer gegooid en zijn toen gelijk weer naar beneden gegaan om wat te drinken. We hadden allebei een ‘houten bek’! We zijn uiteindelijk na een aantal drankjes en een beetje gokken, hoort erbij nietwaar, om 02.30 uur pas gaan slapen……als een roos!

Luxor
 

Woensdag, dag 2
We waren al weer vroeg uit de veren want we wilden vandaag toch Las Vegas gaan bekijken. Om 09.00 uur waren we dus al weer gereed. Eerst even een beetje in het Luxor rondgekeken, echt geweldig mooi. We hebben allebei toch wel iets met Egypte dus we keken onze ogen uit. Het hotel is geopend in 1993. Na de bouw van de twin towers in een later stadium, telt het hotel nu ca. 4400 kamers. Kenmerkend zijn de glazen piramide met zijn lichtbundel en de enorme sfinx die als toegangspoort dient naar het casino. De casinomuren zijn versierd met schilderingen en hiërogliefen zoals je die tegenkomt in de echte Karnak-tempel in Luxor (Egypte). Het casino en het hotel zijn verfraaid met prachtige beschilderde tempelzuilen en muren, pilaren, obelisken en beelden. Je waant je echt in Egypte! We hebben in één van de restaurantjes even koffie met een broodje genuttigd en zijn toen ‘de Strip’ opgegaan.
 
Het was vandaag tussen de 109 en 117ºF (= 43 en 47ºC). Het was wel een hele droge warmte maar toch…..voor ons redelijk ongewoon. Het was dus ook van het ene hotel snel naar het volgende hotel om een beetje koel te blijven. Je weet niet wat je ziet allemaal, het ene hotel is nog mooier dan het andere en zo enorm kolossaal allemaal! Als je ook nagaat dat hier in Las Vegas 18 van de 20 grootste hotels ter wereld staan, dan weet je wel genoeg. We hebben er, na het Luxor, vandaag nog acht bekeken en ik zal een korte beschrijving geven van de hotels die we gezien hebben.

Excalibur
 

Excalibur: Hotel is geopend in 1990. Het kasteelachtige hotel met de fel gekleurde torens, slotgracht en ophaalbrug, brengt je terug in de middeleeuwse wereld van Koning Arthur en zijn ridders. Het hotel telt ruim 4000 kamers.

New York – New York
 

New York – New York: Hotel is geopend in 1997. Het ziet er uit als de wereldberoemde skyline van Manhattan (New York). Rondom deze skyline zijn een replica van het vrijheidsbeeld (46 m) en een 90 m lange Brooklyn Bridge (vijf maal zo klein als de echte) nagebouwd. Het hotel telt iets meer dan 2000 kamers.

MGM Grand
 

MGM Grand: Hotel is geopend in 1993. Thema van het hotel zijn de MGM films. Voor het hotel staat een 15 m hoge, uit brons gemaakte, leeuw Leo, het symbool van de MGM-filmstudio’s. Het hotel telt ruim 5000 kamers en is momenteel het grootste hotel ter wereld.

Paris
 

Paris: Hotel is geopend in 1999. Voor het hotel ligt de Eiffeltoren. Deze telt 50 verdiepingen, is 165 m hoog (helft van origineel) en heeft een uitkijkplatform van waar je een prachtig uitzicht hebt over de Strip. Het hotel met bouwstijlen van o.a. Hotel de Ville, Louvre en Parijse Opera, bevat daarnaast ook nog een replica van de Arc de Triomphe en een neoncopie van de Montegolfier balloon. Het hotel telt ruim 2900 kamers.

Flamingo
 

Flamingo: Hotel vindt haar oorsprong in 1946 toen het werd geopend door gangster Benjamin ‘Bugsy’ Siegel. In 1976 is het met de grond gelijk gemaakt en opnieuw opgebouwd. In de loop der jaren is het hotel diverse malen gerenoveerd en is vooral bekend om zijn prachtige zwembaden en zeer fraai aangelegde tuinen. Je komt hier flamingo’s, Afrikaanse pinguïns, schildpadden, zwanen en eenden tegen. Het hotel telt ruim 3600 kamers.

Caesars Palace
 

Caesars Palace: Hotel is geopend in 1966. Het was het eerste hotel met een thema, namelijk het Romeinse Rijk. Het trekt de aandacht door de prachtige marmeren fonteinen en vele marmeren en vergulde beelden. Het hotel telt bijna 2500 kamers.

Bellagio
 

Bellagio: Hotel is geopend in 1998. Dit exclusieve hotel is gebaseerd op de Italiaanse stad Bellagio en de romantische dorpjes rondom het Comomeer. Voor het hotel ligt het "Comomeer" wat 3 ha. groot is en dat elke dag tot leven komt wanneer de fonteinen gaan dansen op prachtige muziek. Het hotel telt iets meer dan 3000 kamers en heeft het op één na grootste casino van Las Vegas.

Monte Carlo
 

Monte Carlo: Hotel is geopend in 1999. Het dwergstaatje Monte Carlo en haar talrijke gebouwen heeft model gestaan voor het hotel. Het hotel is verfraaid met marmeren vloeren, prachtige fonteinen, beelden en ouderwetse gas straatverlichting. Het hotel telt iets meer dan 3000 kamers. We waren pas vroeg in de avond terug in het Luxor en hebben daar eerst even onze dorst gelest door een paar lekkere koude biertjes achterover te slaan. Toen we op de kamer kwamen om even te gaan douchen voordat we gingen eten, zijn we allebei in slaap gevallen. We werden om middernacht wakker en waren helemaal de kluts kwijt! Zijn toen nog maar even naar beneden gegaan, geld halen, Ma bellen en nog maar even het casino in. Om half vier gingen we weer naar boven, douchen en slapen!

Fremont (Las Vegas)
Een aantal jaren geleden is het project Fremont Street Experience opgezet om te zorgen dat “Downtown” niet ten onderging aan het Strip-geweld. Op het plafond van een winkelpassage op 27 meter hoogte bevindt zich het grootste scherm van de wereld. Iedere avond kun je op het 480 meter lange LED-scherm genieten van prachtige lichtshows ondersteund door 555.000 watt aan geluid, verspreid over meer dan 200 boxen.
 
Donderdag, dag 3
We waren vandaag om 08.00 uur op, Uitgecheckt en eerst even naar de Wal-Mart. We moesten nog een road atlas van Rand McNally kopen en een koelbox, water, broodje etc. En toen op weg, we hadden de I-15 snel gevonden. Om 11.00 uur waren we bij de Valley of Fire State Park. Dit is het oudste park van Nevada en werd een state park in 1935. De naam verwijst naar de felrood gekleurde zandsteenrotsen die zo’n 150 miljoen jaar geleden zijn ontstaan als enorme verschuivende zandduinen. Je ziet van alles in die rotsformaties met een beetje fantasie! Een hele bekende rots is de Elephant Rock.

Elephant Rock
 

Van hier uit weer terug naar de I-15 en op naar Zion (we zitten nu in Utah). We hadden vanuit Nederland al een hotel geboekt hier, het Canyon Ranch Motel in Springdale. We arriveerden hier om ongeveer vijf uur, ingecheckt en toen eerst even een supermarkt gezocht om wat bier en frisdrank te halen. En toen naar ons huisje! Heel leuk en netjes, alleen hadden ze op dat moment problemen met de stroom, was overal uitgevallen. We hebben dus eerst maar lekker buiten wat gedronken en een sigaretje gerookt (dit was een non-smoking room). Toen we op een gegeven moment de spullen uit de auto hadden gehaald, begon het behoorlijk hard te waaien. Even daarna begon het echt keihard te regenen en flink te onweren. Met een uurtje was het gelukkig weer over en zijn we op zoek gegaan naar een restaurant. We hebben overheerlijk gegeten bij het Pioneer Restaurant, een heerlijke steak! Daarna nog even lekker buiten gezeten en vroeg gaan slapen.

Canyon Ranch Motel
 

Vrijdag, dag 4 (32/38ºC)
Al weer om 08.00 uur uit de veren. In Springdale eerst even ontbeten en toen naar Zion National Park toe gereden. Hier konden we ook de Nationale Parkpas kopen. Deze kost $ 50,00 maar dat heb je er zo uit als je een aantal parken bezoekt. Alleen de toegang tot Zion is al $ 20,00! We moesten de auto parkeren en gingen met een shuttlebus door Zion. Dit werkt perfect, je kunt bij iedere halte uitstappen, rustig je tijd nemen en weer instappen wanneer je wilt. De shuttle rijdt om de zeven minuten voorbij. Zion is sinds 1909 een National Park. Je ziet er veel roodkleurige bergen en diepe canyons. De natuur is hier werkelijk adembenemend mooi! We hebben hier ook veel dieren gezien zoals; eekhoorns, herten, mooie vogels, salamanders en vlinders. We hebben een aantal schitterende wandelingen gemaakt, o.a. naar Weeping Rock en de Riverside Walk. De Riverside Walk volgt de Virgin River naar waar de kloof tot 600 m oprijst. De Virgin River lijkt rustig maar de krachtige stroming is verantwoordelijk voor de vorming van de kloof.
 
Aan het eind van de middag waren we terug bij het hotel en hebben met een drankje lekker buiten in het zonnetje gezeten voordat we weer gingen eten bij het Pioneer Restaurant. Toen we hiervan terug kwamen, hebben we de spullen gepakt, morgen weer verder, en de route van morgen even bekeken en zijn lekker naar bed gegaan.

Zaterdag, dag 5
Om 08.00 uur op, uitchecken, ontbijten in Springdale en tanken en dan op weg naar Bryce. We rijden eerst weer door Zion richting de US-89. Dit is een prachtige weg waar we nog regelmatig gestopt zijn op een foto te maken of te filmen!

 

Toen we net op de US-89 zaten, reden we door Glendale UT en zagen we een yard sale. Dit zie je wel eens op tv en we waren toch nieuwsgierig. Heel leuk, Willem zag ineens license plates staan en daartussen zaten ook Arizona en Utah. Voor $ 5,00 per stuk mochten we ze meenemen. In de winkel hadden we ze gezien voor $ 9,00 tot $ 12,00 dus….was mooi meegenomen. Nog drie te gaan nu!
 
Na een paar 100 m zagen we een hele grote junk yard en ja, toch weer even kijken. We zochten nog wat kleine onderdelen voor onze Dodge. De eigenaar, William D. (Bill) Spencer, stond bij de ingang. Toen we vroegen of hij een Dodge had staan, zei hij dat dat niet het geval was. We vroegen of we even rond mochten kijken en wat foto’s maken en dat vond hij prima. Gaaf hoor, wat je hier allemaal ziet staan! Nog even met William staan praten, hij vroeg natuurlijk (doen alle Amerikanen) waar we vandaan kwamen. Toen we zeiden: Holland, zei hij: oh, I think that Dutch people are very kind and decent people. Thank you, zeiden wij! Hij veegde zijn handen af om ons de hand te kunnen schudden toen we weg gingen, lief hé!

Junk Yard
 
 

Vroeg in de middag begon het weer te regenen en onweren maar toen we bij de Bryce Canyon Inn in Tropic UT aankwamen, was het gelukkig weer droog. We hebben ingecheckt, de spullen op de kamer gezet en zijn toen eerst even wat gaan eten in het restaurant. We bestelden een kleine pizza en een hamburger. We dachten dat is niet zo veel…..nou we zaten gelijk weer behoorlijk vol! We zijn hierna richting Bryce Canyon National Park gereden. Bryce is sinds 1924 een National Park.

Bryce Canyon
 

We dachten, we gaan gewoon vast even kijken. Met die Nationale Parkpas kun je toch zo vaak naar een park als je wilt, dat is wel makkelijk. Nou, en als voorproefje op morgen was dit al zeer veelbelovend! We hebben Sunset Point, Bryce Point en Inspiration Point bekeken en ja, de verhalen kloppen, adembenemend mooi en je word er sprakeloos van. Terug in het hotel hebben we wat gedronken, buiten een sigaretje gerookt en vroeg op één oor!
 
Zondag dag 6 (27/29ºC)
Vandaag al om 07.15 uur op. Om 08.00 uur al op pad richting Bryce. We kwamen door Red Rock Canyon. Hier zie je al prachtige rode rotsformaties. In de voorlopers van Bryce, toen we stopten voor een foto, zagen we een wandelpad naar Mossy Cave. Dit was maar 1,5 km en we dachten, dat doen we maar even! Het was hier heel mooi en op snel stromend water na, oorverdovend stil!! Tot onze grote verbazing, zagen we hier ineens een eend met een stuk of zeven jongen. Dat is niet iets wat je verwacht in water waar zo veel stroming in zit. Ze gingen ook het water in om naar de overkant te gaan en dat was zo mooi om te zien! Het lukte ze wel allemaal en na controle van moedereend of ze er allemaal wel waren, gingen ze lekker hun veren/dons oppoetsen in het zonnetje, prachtig!
 
Bij de Ruby’s Inn, ligt vlak voor de ingang van het park, eerst even koffie, broodjes en water gehaald en toen Bryce in. Het park is 18 mijl (= 29 km) lang en er loopt maar één weg doorheen. We zijn nu eerst helemaal doorgereden naar achter (doodlopende weg) en op de terugweg zijn we bij alle uitzichtpunten gestopt. Er zijn in totaal geloof ik 14 uitzichtpunten waarvan er een paar echt geweldig mooi zijn. Je wordt soms echt overweldigd door de prachtige vergezichten en wonderlijke landschappen.
   
Gelijk al bij ‘Ponderosa Canyon’ zie je de hoodoos die het kenmerk vormen van Bryce. Hoodoos zijn hoge verticale smalle zuilen van zand en calcium carbonaat. In het zandmengsel zitten verschillende mineralen, voornamelijk geel en rood ijzer. De mineralen zorgen voor de aparte kleurenpracht van het hele gebied. Bij ‘Natural Bridge’ is een sierlijke, natuurlijke boog te zien die niet door een rivier maar door wind, regen en ijs is gevormd net als alle andere formaties in het park. Vanaf Farview Point zie je zelfs het Kaibab Plateau van de Grand Canyon’s North Rim! Maar…zoals we gister al gezien hadden, het uitzicht vanaf Sunrise, Sunset, Inspiration en Bryce Point is echt het allermooist. Je hebt hier een geweldig uitzicht over het grootste natuurlijke amfitheater in Bryce. Géén woorden voor, zo mooi!!
 
In de namiddag begon het weer te regenen en zijn we alleen nog even naar het visitor center geweest en daarna zijn we weggegaan. Terug in Tropic zijn we hier een beetje rond gaan kijken. Op een rustig weggetje ben ik achter het stuur gekropen om eens te kijken hoe het is om in zo’n grote yank te rijden. Nou…..niks mis mee, very relaxed!
 
Uiteindelijk zijn we in het Kodachrome Basin State Park terecht gekomen. Voor $ 5,00 konden we rondkijken. Dit park is in 1949 een staatspark geworden. Je ziet er een bijzonder landschap met 67 vrijstaande zandpijpen of ‘schoorstenen’, die miljoenen jaren geleden door geisers werden gevormd. Er zijn er bij die hele ‘vreemde’ vormen hebben!

Kodachrome Basin State Park
 

‘s Avonds hebben we in Tropic bij een heel leuk restaurant gegeten, de Hungry Coyote Restaurant & Saloon. Heerlijk gegeten en een hele leuke ambiance! We zijn na het eten nog even wat gaan drinken op het terras van het restaurant bij ons hotel. Op een gegeven moment kwam er een gezin binnen, man, vrouw, paar kinderen en oma. De man begon gelijk tegen ons te praten, zei "hi folks, how are you?", kwam daarna zelfs naar ons toe, gaf ons een hand, vroeg waar we vandaan kwamen en onze namen. Hij kwam uit Cedar City, twee uur rijden vanaf Tropic, en was op vakantie. Vroeg ook waar we geweest waren en waar we heen gingen. Toen we vertelden dat we morgen naar Moab gingen, zei hij, "that’s a long drive!" Ja, het is 288 mile (464 km) maar het viel wel mee achteraf gezien. Wat nou ongeïnteresseerd die Amerikanen! In onze kamer, eerst alles aan de opladers gegooid, spullen gepakt en pitten maar weer!
 
Maandag, dag 7 (ca. 23ºC)

Om 07.00 uur al weer op. Na uitchecken, ijs en ontbijt halen, op weg naar Panguich. Een hele leuke plaats waar je je zo in het wilde westen waant. Winkels met cowboy collectibles, saloons, leuke restaurantjes etc. Het is Pioneers Day vandaag in Utah. De vlaggen hangen uit en er staan overal kruiwagens met vlaggen en bloemen en…..ze hebben een vrije dag!

Pioneers Day
 

Toen we net op de I-70 East zaten, zagen we junkyard. Ja, we moesten een stukje om maar zijn er toch even naar toe gegaan. Vlak voor de ingang van Dwight’s Auto Wrecking, zagen we voor het eerst in ons leven een heuse slang!! Natuurlijk wel eerder slangen gezien maar niet zo in de vrije natuur. Wel gaaf al weten we niet wat voor een slang het was. Beetje rondgekeken en foto’s gemaakt en toen maar weer terug naar de I-70, we moesten nog een eindje!

 

Na onderweg nog een paar keer gestopt te zijn bij mooie uitzichtpunten, waren we halverwege de middag in Moab. We hebben een kamer in een Super 8 Motel. Dit hotel hadden we al via internet geboekt vanuit Nederland. Mooie kamer met uitzicht op het zwembad en…….we mogen roken! Na even snel opfrissen, zijn we richting Moab gegaan. Even geld halen en een beetje bij de winkels gekeken. Om vijf uur begon het ineens weer te onweren en heel hard te waaien en we zagen een flinke zandstorm! Terug naar het hotel gegaan en toen we daar waren, was het al weer goed weer. Even lekker gebadderd en toen zijn we lekker Mexicaans gaan eten bij La Hacienda. Het was verrukkelijk! Nog even lekker door Moab gewandeld, wat gedronken en toen terug naar het hotel en ja…..weer lekker slapen!
 
Dinsdag, dag 8
Na het ontbijt zijn we naar Arches National Park gegaan. Dit park dat sinds 1971 een National Park is, kent het grootste aantal natuurlijke bogen te wereld. Gedurende miljoenen jaren hebben zich meer dan tweeduizend van deze natuurwonderen gevormd. Het park ‘drijft’ op een zoutbed, dat ooit vloeibaar was. Deze zoutlaag kwam zo’n 300 miljoen jaar geleden naar boven en brak door het boven liggende zandsteen. De breuken verweerden in de loop der tijd en lieten lange ‘vinnen’ van rots achter. Toen deze vinnen erodeerden, vormde het steen erboven bogen, variërend van de robuuste Turret Arch tot de sierlijke Delicate en Landscape Arch. De ‘beitel’ waarmee deze rotsen zijn gebeeldhouwd, is water, dat door de poreuze lagen zandsteen sijpelt.
 
We hebben een paar mooie wandelingen gemaakt hier ook al was het snikheet. We zijn naar Delicate Arch, de Pine Tree Arch en Tunnel Arch gelopen. Vanuit de auto hebben we er nog meer gezien zoals de Double Arch. Ook Balanced Rock is gaaf, je vraagt je af hoe deze rots blijft liggen! Zeer zeker de moeite waard dit park!
 
Vlakbij Arches loopt de Colorado Riverway, zoals de naam al zegt, een weg langs de Colorado rivier. We zijn hier een eind opgereden. Een hele mooie weg! Nog een tijdje naar een stel rafters staan kijken. De rivier was niet echt heel wild maar er zaten toch op sommige stukken best wel aardige stromingen in zoals we hier zagen! Ze hadden af en toe best moeite om overeind te blijven. We hadden niet veel trek vandaag en hebben bij een supermarkt lekker broodjes, beleg en salade gehaald en hebben dit op de hotelkamer op zitten eten terwijl we lekker tv aan het kijken waren. We zijn hierna nog even naar Moab gegaan, een beetje bij de winkels gekeken, ergens wat gedronken en toen, ja hoe het ook anders, wéér slapen.
 
Woensdag, dag 9 (ca. 32ºC)
Na het uitchecken, in Moab ontbeten en boodschappen gedaan. En weer op weg! Na een klein half uurtje, waren we bij Hole n"the Rock. In 1879 is deze uitsparing door de rotsmuur en een primitieve weg langs de steile wanden van de kloof, door een groep mormoonse kolonisten gemaakt. Ze waren op weg naar Zuidoost-Utah en konden niet verder bij 600 m diepe kloof van de Glen Canyon. Ook een manier!! Er was hier van alles te zien, oude en rare auto’s, een nummerplaten verzameling, oude pompen en zelfs een kleine dierentuin. En natuurlijk ook een weer een giftshop. Deze was wel apart want de shop was dus in de rots!

Hole in the Rock
 

We vervolgden onze weg en waren rond het middaguur bij de Mexican Hat. Dit is een door de natuur gevormde monoliet in de vorm van een sombrero. De basis is smal en de rots erop heeft een diameter van ruim 18 meter. Een wonder hoe dat blijft liggen! Over de 163, een prachtige highway die de grens tussen Utah en Arizona oversteekt, rijden we verder richting Monument Valley.
 
Monument Valley is geen nationaal of staats park maar is eigendom van de Navajo’s. Monument Valley is bekend uit western films, kale tafelbergen midden in een eindeloze rode woestijn. De grote Hollywood-regisseur, John Ford, heeft Monument Valley sinds 1930 als achtergrond voor honderden films, tv-shows en reclames gebuikt. De ronde hoge tafelbergen worden buttes genoemd. Als een rivier een bedding heeft gevormd in het landschap of een natuurlijke breuk wordt door watererosie verbreed, begint het ontstaan van een mesa. De zachtere steen en kiezel lagen worden door het water weggespoeld. In de zijwanden van de rivier ontstaan zijarmen die zich steeds dieper, breuken volgend, in het plateau vreten. Zo ontstaat een gebied omgeven door kloven dat steeds verder afbrokkelt. Regen die op de mesa valt, stroomt langs de steile wanden naar de lager gelegen rivier, de mesa slijt steeds verder weg. De mesa wordt steeds kleiner. Als de mesa bijna geheel verdwenen is, blijven er een aantal rotstorens over. Deze worden buttes genoemd. Monument Valley was miljoenen jaren geleden een vlakte die in diverse mesas werd verdeeld en uiteindelijk zijn daar de buttes, die we nu kunnen bewonderen, van overgebleven.

Monument Valley
 

We rijden door Monument Valley verder richting New Mexico en pakken nog een puntje Arizona mee. We overnachten in Farmington NM. Er is hier niets te doen, het is een echte industriestad. Maar ja, verder doorrijden was i.v.m. de tijd geen optie. We hebben bij een Mexicaan, Tequila’s, vlak bij het hotel, lekker gegeten en zijn er maar vroeg ingedoken. 
 
Voor het vervolg van deze reis zie USA 2005, deel 2 Route 66!






Geen opmerkingen:

Een reactie posten