Reisverslag Bali 2002; Kuta/Lovina, Bali Indonesië

Diashow Bali 2002:
Helaas niet beschikbaar





Dinsdag en woensdag, dag 1 en 2
Ja….eindelijk is het dan zover! Om 11.00 uur vertrekken we van huis, ma brengt ons weer naar Schiphol. We arriveren hier om 11.45 uur, het was niet druk onderweg. We kunnen pas om 13.00 uur inchecken maar we staan in ieder geval vooraan. We willen graag plaatsen achterin het vliegtuig, het liefst met z’n tweeën naast elkaar. Daarom wilden we zo vroeg op Schiphol zijn. Het is alleen jammer dat we niet eerder kunnen inchecken. Als het eindelijk zover is, blijken de plaatsen al gereserveerd te zijn. En wij dachten dat dat niet mogelijk was. Maar, we zitten toch achterin, op rij 76, in het midden aan het gangpad. Niks mis mee en….. we mogen roken!! Dat maak je bijna nooit meer mee. We hadden het al van iemand gehoord en op internet gelezen maar we geloofden het pas toen we het op Schiphol hoorden.
 
Na het inchecken zijn we nog even gezellig koffie gaan drinken met een saucijzenbroodje erbij. Om ca. 14.00 uur zijn we na een knuffel en een paar dikke kussen aan ma, door de douane gegaan. Even wat leesvoer en sigaretten en shag gekocht. We hoorden hier dat je maar 100 gram shag mag invoeren in Indonesië. Dat zijn maar 2 pakjes!! Dat hebben we nog nooit meegemaakt, we hebben gewoon een slof met 10 pakjes gekocht, we merken het wel. Om 15.15 uur kunnen we het vliegtuig in. Een Boeiing 747/400 van Garuda Indonesia. Om 15.55 uur vertrekken we, keurig op tijd, zelf iets eerder.
 
 

Garuda Airlines is de nationale luchtvaartmaatschappij van Indonesië. Het bedrijf heeft voor het tweede opeenvolgende jaar Airport Schiphols felbegeerde Punctuality Award voor intercontinentale airlines gewonnen. Garuda Indonesia blijft hiermee de luchtvaartmaatschappij met de minste vertragingen op intercontinentale vluchten vanaf Schiphol. 

Na de welkomstwoorden door de gezagvoerder en de verplichte veiligheidsinstructies, krijgen we te horen dat het 11 uur en 45 minuten vliegen is tot Singapore. Wat een tijd hé! De verzorging onderweg is zondermeer perfect, genoeg natjes en droogjes. Om 03.54 uur (= 09.54 uur) landen we in Singapore. We verlaten het vliegtuig en kunnen even rondkijken op het vliegveld. Het is een schitterend vliegveld, overal ligt vaste vloerbedekking en nergens een vuiltje te bespeuren! Om 05.45 uur (= 11.45 uur) vertrekken we weer. Het is nu 1 uur en 20 minuten vliegen naar Jakarta. Om 07.10 uur (= 13.10 uur) landen we in Jakarta. Hier gaan we het vliegtuig uit met handbagage en al want we gaan met een ander vliegtuig verder. Onze bagage hebben we geen omkijken naar want die is doorgelabeld.
 
Beetje rondgekeken en daarna een bakkie drinken en een sigaretje roken. Dit was weer een niet roken vlucht, vreemd hé! Het laatste stuk is ook weer niet roken dus even voldoende nicotine tot ons nemen. Onderweg hebben we visumformulieren ingevuld en ook hier stond weer op dat je maar 100 gram shag mocht invoeren. We hebben de pakjes maar onderin de rugzak gestopt en zijn op hoop van zegen door de douane gegaan. Gelukkig is alles goed gegaan. Om 09.55 uur (= 15.55 uur) vertrekken we weer uit Jakarta. Het is trouwens erg vreemd dat hoewel Java en Bali eigenlijk zowat tegen elkaar aan liggen, er toch een tijdverschil van 1 uur is. Het is op Bali 1 uur later. Dat heb ik overigens niet aangehouden in het tijdschema want ik had géén zin om mijn horloge weer te verzetten.
 
Nou…..de laatste loodjes. Die wogen wel zwaar want we hadden nu vreselijke plaatsen vlak voor het grote scherm in het midden van het vliegtuig. Je zal hier de hele vlucht zitten! Om 11.20 uur (= 17.20 uur) landen we dan eindelijk op onze eindbestemming, Denpasar. Koffers opzoeken en voor de laatste keer door de douane en…….weer goed gegaan!! Nu uitkijken naar onze Fox-vertegenwoordiger die ons vervoer naar ons hotel heeft geregeld. Die zagen we gelukkig ook vrij snel. Om 12.15 uur (= 18.15 uur) kwamen we in Kuta aan bij ons hotel. Ik moet zeggen dat we ons in eerste instantie rot schrokken. We kwamen aan in een vrij smalle, drukke straat en stopten voor een steegje met een bord erboven waaruit bleek dat daar ons hotel zou zijn. We dachten….waar zijn we nu weer terecht gekomen, op de foto’s leek het toch zo mooi!
   
Hotel Oasis, Kuta
   

Maar…na door het steegje te zijn gelopen bleek onze vrees ongegrond want daarachter lag een prachtig hotel. Precies zoals op de foto’s te zien was met een schitterend zwembad. Na een welkom door de manager kregen we een kamer toegewezen op de tweede verdieping, hoger was het hotel niet, recht tegenover het restaurant. We hadden een heel mooi uitzicht over het zwembad. We zouden een welkomsdiner hebben maar we hadden allebei geen zin om te eten en zijn alleen wat gaan drinken.
 
Het buffet zag er toch wel aantrekkelijk uit en het rook wel lekker. Maar helaas, toen we vroegen of we alsnog konden eten, kon dat ineens niet meer of we moesten ervoor betalen. Dan niet hé! We zijn toen maar een stuk gaan lopen door Kuta om een eerste indruk te krijgen. We zagen al dat er genoeg te doen was, een heel levendige plaats. We hebben bij Mac Donald, jawel ook hier te vinden, wat gegeten en zijn om ca. 23.00 uur gaan slapen. We waren best wel gesloopt van die lange reis.

Donderdag, dag 3
Om 09.00 uur werden we wakker. Lekker op ons gemak gaan ontbijten en daarna weer een beetje rond gaan kijken in Kuta. We wilden even bij daglicht zien waar we nou eigenlijk zaten. Ook hadden we geen idee waar het strand nou eigenlijk lag. Nou, dat was best dichtbij en heel mooi. De zee was, zoals we al gelezen hadden, knap ruw. Inderdaad ideaal voor surfers. We hebben een heerlijke wandeling langs het strand gemaakt. Wat ons gelijk al opviel is dat er overal op straat offerbakjes lagen. We hebben later gemerkt dat ze die offers iedere dag weer neerleggen. Iedere avond wordt alles weer opgeruimd. 
 
Offerbakjes
 

We zijn teruggegaan naar het hotel en lekker bij het zwembad gaan liggen, af en toe een duik, best uit te houden zo. Om 14.30 uur hebben we een meeting van Fox in het restaurant. Gert, de Fox-vertegenwoordiger, verteld de belangrijkste en noodzakelijke wetenswaardigheden over Kuta en over de eventueel te boeken excursies. Die hebben we gelijk maar vastgelegd. We hadden er natuurlijk vijf bij de reis die we geboekt hebben maar we moesten even aangeven wanneer we die wilden maken. Aan het eind van zijn praatje vertelde hij dat de eigenaar van het hotel door allerlei omstandigheden, een overboeking had in de periode van 1 t/m 4 augustus. Hij had dan acht kamers nodig.
   
Gert vroeg of er mensen waren die bereid waren om in die periode hun kamer leeg te maken. De eigenaar van Oasis zou dan een hotel betalen in Lovina en vervoer regelen heen en terug. Na gevraagd te hebben of dat hotel dan gelijkwaardig aan het hotel in Kuta zou zijn, hebben we besloten om dat te doen. We hadden al gelezen en gehoord dat in Lovina bijna dagelijks dolfijnen te zien zijn dus…….ideaal als we daar zitten. Vanaf Kuta is het toch gauw drie uur rijden naar Lovina en als je dan om zes uur ‘s ochtends op zee moet zijn, is dat best een probleem. En, we vonden het ook wel leuk om ook aan de anders kant van Bali te zitten. Na de meeting nog even lekker bij het zwembad gezeten.
 
Om ca. 20.00 uur zijn we gaan eten in een restaurant naast het hotel. We dachten, we zitten in Indonesië dus moeten we ook maar beginnen met een Indonesische maaltijd. We hebben een Balinese rijsttafel besteld. Het zag er zeer appetijtelijk uit, het bord was erg mooi opgemaakt. Drie kleuren rijst en daar om heen allerlei soorten vlees en groenten en tot mijn schrik ook vis. Dat lust ik helemaal niet! Ik heb alles geproefd ook al vond ik niet alles even lekker. Maar al met al goed gegeten. Na het eten nog een beetje rondgelopen, wat gedronken bij het hotel en om ca. 0.00 uur gaan slapen.
 
Vrijdag, dag 4
Weer om 09.00 uur opgestaan. Ontbijten, geld pinnen, kaarten kopen want anders komen ze helemaal pas aan als we al lang weer thuis zijn. Om 12.00 uur gaan we met Steffen en Anna naar Sanur. Van een ander stel in het hotel hadden we gehoord dat er een heel groots vliegerfestival zou beginnen vandaag. We waren hier wel nieuwsgierig naar. We zijn met de taxi gegaan. Eenmaal aangekomen in Sanur hebben we eerst wat gedronken. We zagen helemaal nog geen vliegers. We hadden ook geen idee waar het precies was en wanneer het zou beginnen. Toen we het strand opliepen zagen we een heel eind verder een hele drukke bedoening op het strand en we dachten, daar moeten we zijn. Het was een hele wandeling!
 
Maar, we werden onderweg op onze eerste Balinese crematie getrakteerd. Je weet echt niet wat je meemaakt. Hier is dat een treurige toestand maar daar wordt het gezien als de overgang naar een volgend en beter leven dus is het helemaal geen trieste aangelegenheid, eerder een feestje! We hadden het alleen eerst niet door dat het een crematie was en voor we er erg in hadden stonden we naar de lijkverbranding te kijken. Een beetje een vreemd idee maar niet eng. Nog een heel eind over het strand gelopen en toen waren we eindelijk bij de vliegers. Dit was het tweede spektakel deze dag. We stonden als enige vier Europeanen tussen allemaal Balinezen in, geweldig! Je krijgt dan pas het echte Bali-gevoel.
   
De vliegers waren echt enorm groot en stonden bij het strand, op een veld op bamboestellingen opgesteld. Om een idee van de omvang van de vliegers te krijgen, er zaten groepen onder van wel 30 man, die zaten lekker te eten en een beetje muziek te maken en ze zaten lekker in de schaduw! Op een gegeven moment kwam er beweging in de massa. Ze gingen allemaal naar voren op het strand, we hoorden dat daar de jury zat. En toen gingen ze de lucht in! We begrepen dat het de bedoeling was om de vlieger zo lang mogelijk in de lucht te houden. Er mocht wel "gevochten" worden om elkaar uit te lucht te halen. Je moest alert blijven want we moesten een paar keer maken dat we weg kwamen omdat er ineens één naar beneden kwam of omdat ze ineens moesten rennen om de vlieger in de lucht te houden. Er zaten nou niet bepaald dunne draadjes aan, het waren echt kabels die met een katrol afgewikkeld werden.
 
Kite festival, Sanur
   

Om ca. 17.00 uur waren we terug in het hotel. Lekker bij het zwembad gaan liggen, een duik, wat drinken en relaxen. Om 18.15 uur zijn we naar de kamer gegaan, douchen en verkleden. Om 20.00 uur zijn we weer bij Sendok gaan eten, lekker makkelijk naast het hotel en hartstikke goed eten. Daarna nog een wandelingetje door Kuta, horloges gekocht, van die neppers weet je wel, Breitling en Gucci!! Daarna nog wat gaan drinken bij Oasis en om ca. 0.00 uur gaan slapen.
 
Zaterdag, dag 5
Vandaag om 08.30 uur wakker van de regen!! Een keiharde bui die gelukkig snel weer voorbij was. Toen we om 09.00 uur gingen ontbijten was het al weer droog. Na het ontbijt hebben we eerst de kaarten afgegeven bij het postkantoor. Volgens de dame die ons hielp zou het ongeveer een week duren voor ze in Nederland waren, we zijn benieuwd!! Hierna zijn we weer even lekker over het strand gaan lopen. Ook hier weer volop kooplui, net als in Thailand, sarong, T-shirt, massage etc., het aantal verkopers is erg groot hier, verhouding één op één! Teruggelopen door een marktstraat en nog even een surfbroek gekocht. Afdingen moet je hier echt, ze vroeg 120.000 rupiah en we kregen de broek mee voor 50.000 rupiah. Even wat gedronken op een terras op Kuta-square.
 
En terug naar het hotel, even opfrissen. Om 13.00 uur werden we opgehaald door Panorama Tours. We gingen naar hun hoofdkantoor in Denpasar. Hier werd iedereen weer onderverdeeld over bussen al naar gelang welke taal je spreekt. Vandaag hebben we de excursie: "Oleh oleh shopping". Eerst gingen we naar Batubulan Village, deze plaats is bekend door zijn beeldhouwkunst. Hele mooie beelden en erg groot. Er wordt veel geëxporteerd. Vervolgens gaan we naar Celuk Village, hier vind je de meeste zilver en goud kunstnijverheid. We waren bij een atelier wat erg duur was maar gingen daarna naar een goedkopere. We kregen hier een uitleg over hoe de sieraden gemaakt worden en wat voor een kwaliteit zilver er gebruikt wordt en je kon hier zelfs afdingen!
 
 

Na een overheerlijke lunch, lekkere saté, gingen we als laatste naar Ubud, beroemd om de schilders en galleries. Als we in Ubud aankomen is het er ontzettend druk. Files en massa’s mensen, agenten die de chaos staan te regelen. We dachten: wat is hier nu weer aan de hand? Jan, onze gids, riep ineens: dit is een ceremonie, we stoppen hier dan kunnen jullie kijken. Wij allemaal de bus uit. Nou, dat was een spektakel, honderden mensen, allemaal heel mooi gekleed, muziek, offers op het hoofd! Heel mooi. We zijn daarna de markt opgegaan. Veel rieten manden hier, heel mooi en zeer secuur gemaakt. Na ongeveer een uur moesten we weer in de bus zijn.
 
We vroegen aan Jan wat dat nou voor een ceremonie was. Hij vertelde dat dit voor een crematie was en wel van een zeer welgesteld iemand. Hij vertelde wat meer over het cremeren. Een Balinese crematieceremonie is een feestelijke aangelegenheid en wordt uitgevoerd om de vijf elementen van het lichaam, lucht, aarde, vuur, water en ruimte, terug te brengen in het heelal. De ziel kan dan heengaan en zijn nieuwe leven vinden door reïncarnatie. De houten doodskist in de vorm van een stier (soms ook een koe of een leeuw) wordt ook ‘lembre’ genoemd. Hij wordt gebruikt op Bali om de doden in te verbranden. Verbrandingskisten als deze wijzen op een hoge kaste of maatschappelijke positie van de overledene. De kist van mannen is zwart en van vrouwen wit.
 
Tijdens de ceremonie wordt de overledene in een ‘bade’, een toren van bamboe -deze geeft de structuur van de kosmos weer: onderwereld, aarde en hemelrijk- naar de verbrandingsplaats gebracht. Een lange witte doek symboliseert het pad naar de hemel. Onderweg hollen de dragers alle kanten op, schudden de toren door elkaar en joelen om de geest van de dode te misleiden, zodat deze niet kan terugkeren om familie en vrienden lastig te vallen. Aangekomen op de verbrandingsplaats wordt het lichaam overgebracht van de toren naar de stier, en worden beide bouwsels verbrand. De as wordt daarna verzameld en uitgestrooid in zee. Vuur en water hebben de doden gereinigd. Het lichaam is weer opgenomen in de elementen.   
 
Crematie, Sanur
 

Een crematie kost 100 miljoen rupiah. Als iemand overlijd, wordt die persoon meestal eerst begraven. Het kan soms wel 10 jaar duren voor een familie het benodigde geld bij elkaar heeft. Met ca. 20 personen tegelijk cremeren kan ook, dit kost 2 miljoen rupiah. Maar hoe moeilijk het soms ook is om het benodigde geld bij elkaar te krijgen, cremeren moet in het Hindoe geloof! We hebben overigens, behalve dan op dat marktje, geen schilder of atelier gezien in Ubud!
 
Als uitsmijter van deze dag, gingen we naar de beroemde Kecak & Fire Dance die alleen ‘s avonds opgevoerd wordt. Onderweg hier naar toe stonden we nog in de file, ze gingen de grote vliegers naar huis brengen. Er was er een bij met een sleep van 200 meter, je wist niet wat je zag, er kwam géén eind aan! Jan vertelde dat ieder dorp zijn eigen vlieger heeft en dat ze er soms kilometers mee moeten lopen vanuit Sanur waar het festival is, als ze geen vrachtauto kunnen betalen. Om 17.45 uur waren we bij het theater waar de Kecak & Fire Dance zou worden uitgevoerd. We hebben deze vakantie meerdere dansen gezien maar deze vond ik het mooist om te zien. Om 20.15 uur waren we terug in het hotel. We zijn gelijk gaan eten bij Sendok en om 23.30 uur gaan slapen. Morgen vroeg dag, weer een excursie.
 
Zondag, dag 6
Om 06.30 uur opgestaan en om 07.00 uur ontbijten. Om 08.00 uur werden we weer opgehaald door Panorama Tours. Vandaag maken we de excursie: "The Eastern Bali mystic". Deze excursie wordt normaliter alleen op donderdag gehouden maar door ons vertrek naar Lovina, waardoor we géén donderdag beschikbaar hadden, mochten wij hem vandaag maken. Helemaal niet erg want we hadden nu, zo bleek even later, een soort privé toer. We waren alleen met Steffen en Anna, Jan en een chauffeur. Om 08.45 uur vertrekken we bij het hoofdkantoor. Eerst gaan we naar Batik verf demonstratie, hele speciale technieken die in het oosten van Bali worden toegepast. Ook worden hier hele mooie stoffen geweven, we hoorden dat er maar één meter per dag wordt geweven. Ernaast was een winkel waar overhemden, jurken, sarongs, T-shirts, en schilderijen werden verkocht van de gemaakte stoffen.
 
Penglipuran
   

Om 09.30 uur gingen we verder. De volgende stop was bij een traditioneel Balinees dorp, Penglipuran. Je ontdekt hier een andere sociale gemeenschapsstructuur en indeling van een dorp daterend uit de 16e eeuw. We mochten zelfs bij een familie in huis kijken. Een Balinese woning bestaat uit een kamer voor de ouders, een kamer voor de kinderen en een toilet. Er kunnen meerdere families in een huis wonen maar die hebben dan wel allemaal hun eigen kamer, alleen de gemeenschappelijke ruimtes, zoals toilet en afvalhok worden gedeeld. Onder de huisnummers, die op de toegangspoorten naar de woningen hangen, vind je bordjes waarop wordt vermeld hoeveel mannen, vrouwen en kinderen er in het huis wonen. Los van de woning is een bijgebouwtje waar gekookt wordt, dit gebeurt veelal nog op houtskool. In dorpen hebben de mensen geen douche. Men wast zich in de rivier. Dat hadden we inderdaad wel eens gezien, ineens blote billen ergens in een rivier of in de zee! Willem was hier aan het filmen en een paar kinderen vonden dit prachtig. Hij draaide het schermpje van de camera naar hen toe. Toen ze zichzelf op dat schermpje zagen werden ze een beetje verlegen en lacherig. Heel vertederend!
 
Om 12.00 uur waren we bij de Pura Besakih, ook wel Moeder Tempel genoemd. Dit is de grootste en heiligste tempel voor de Balinese Hindoes. De tempels zijn door trappen met elkaar verbonden. In het derde binnenhof worden, naast andere goden, allereerst Brahma (rode vlaggen, 1e god), Shiva (witte vlaggen, 3e god) en Vishnu (zwarte vlaggen, 2e god) -de drie oppergoden- vereerd. Aan de tempeldaken kun je zien voor welke god ze zijn, 7 daken is voor Shiva, 9 daken is voor Vishnu en 11 daken is voor Brahma. In 1963 brak de Gunung Agung uit (de eerste uitbarsting sinds 1350) en merkwaardig genoeg kwamen de lavastromen voor de muren van de tempel tot stilstand of gingen er aan de zijkant voorbij; zo bleef de tempel grotendeels intact.
 
Na de lunch die we hadden in een restaurant met een schitterend uitzicht, gingen we om ca. 14.30 uur naar Klungkung. We gingen hier Kerta Gosha of Hall of Justice bekijken. Dit is het hoogste gerechtshof. Het werd aan het einde van de 18e eeuw gebouwd en bestaat uit twee gebouwen. Het eigenlijke gerechtshof staat iets hoger en is bezienswaardig wegens zijn plafond-schilderingen in wajangstijl. Op de onderste helft werd de aangeklaagde, die op het oordeel moest wachten, voor ogen gehouden welke straffen de ‘arme zondaar’ wachten in het hiernamaals. Op de bovenste helft worden de hemelse vreugden van de ‘goede zielen’ voorgesteld. De tweede, kleine zaal was voor de rechters. Op de terugweg zijn we nog even bij Sanur gestopt, bij het vliegerfestival. We waren om ca. 17.30 uur terug in Kuta. Bij Mata Hari geld gehaald en toen terug naar het hotel. Even snel opfrissen want om 19.00 uur begint de barbecue met de groep uit het dorpje Kepuh, diep in de jungle van het Nationale Park in West-Bali.
 
Gamelan Bamboo ensemble JEGOG
   

Deze muziek & dans groep is een Gamelan "BAMBOO" ensemble, genaamd "JEGOG", bestaande uit 14 prachtig gedecoreerde instrumenten + fluit + drums. Gedanst wordt door jonge meisjes en jongens, in schitterende kledij, welke worden opgeleid in het lokale dansschooltje in de jungle. De groep bestaat uit boeren, rijstplukkers e.d., en zijn enkel gewend om op te treden in hun jungle omgeving, op ceremonies en crematies. Ze hebben geen ervaring met toeristen, spreken geen engels en kunnen verlegen overkomen. Het was heel erg goed, vooral een heel jong meisje wat in het begin danste, ze keek zo lekker af bij de twee iets oudere meisjes!! Heerlijk om te zien.
 
Om 21.00 uur was het afgelopen. De groep moest nog opruimen en vijf uur rijden om weer bij hun dorp te komen. Er waren een aantal jonge kinderen bij de groep dus het werd toch al erg laat voor hun. Maar ja, ik denk dat dit een leuke bijverdienste is. Ze kregen 39.000 rupiah van iedere gast die aanwezig was die avond. Voor ons is dat niet veel, ca. € 3,90, maar voor hun is dat een aanzienlijk bedrag. Nog even wat zitten kletsen en drinken en om 22.30 uur naar de kamer gegaan. Morgen weer vroeg op voor de volgende excursie.
 
Maandag, dag 7
Om 07.00 uur opgestaan, ontbeten en om 08.00 uur werden we opgehaald voor de excursie: "The beauty of Kintamani". Weer naar het hoofdkantoor alwaar we om 09.15 uur vertrokken. Allereerst naar Batubutah, hier gaan we de Barong & Kris Dance bekijken. Het belangrijkste wat bij deze dans wordt uitgebeeld, is de eeuwige strijd tussen goed en kwaad. De dans duurt oorspronkelijk acht uur lang maar is, gelukkig!, ingekort en duurt nu ongeveer een uur. Deze vond ik persoonlijk iets te commercieel gemaakt en daardoor niet echt authentiek om te zien.
 
Hierna gingen we naar Mas, een dorpje waar ze houtsnijwerken maken. We kregen een uitleg over de soorten hout die gebruikt werden en daarna konden we rondkijken in de galerie. Er waren hele mooie stukken bij maar we vonden ze wel erg duur. Maar ja, puur handwerk, in Nederland zou het helemaal niet te betalen zijn. Vervolgens gaan we naar Kintamani. Onderweg stoppen we nog bij een kruidenplantage. Onze gids liet ons een aantal kruiden zien en vertelde ook waar ze voor gebruikt werden. Achter de kruidenplantage was een stukje oerwoud. Willem en ik hebben hier zo staan genieten van de stilte, je hoorde alleen wat krekels en vogels, verder helemaal niets! We moesten ineens rennen want iedereen was al terug naar de bus. Zonde, we hadden hier wel wat langer willen blijven.
 
Aangekomen in Kintamani, gingen we eerst lunchen in een restaurant met uitzicht op de vulkaan, de Gunung Batur en het Baturmeer. Bij helder weer kun je ook de verderop gelegen Gunung Agung zien. De Gunung Batur is 1717 meter hoog en een actieve vulkaan die als het ware aan één stuk door pruttelt. De Gunung Agung is 3142 meter met een kratertop van 500 meter doorsnee. Deze vulkaan is in 1963 met zoveel kracht uitgebarsten dat de bovenste 100 meter werden weggeslagen. Het oostelijke deel van het eiland werd nagenoeg verwoest. Brede lavastroken lopen naar de zee toe en herinneren vandaag de dag nog aan de ramp. Het was jammer genoeg heiig waardoor de toppen van de vulkanen niet te zien waren.
 
Gunung Agung
   

Ons volgende doel is een tempel met heilige bron, de Pura Tirta Empul bij Tampaksiring. De bron zou door de god Indra zijn geschapen om zijn zieke soldaten te genezen die door de vijand waren vergiftigd. Hij doorboorde de aardkorst zodat de amerta, het water dat onsterfelijk maakt, kon opwellen. Veel Balinezen geloven in de geneeskrachtige werking van de bron en de badgelegenheid trekt velen die reiniging zoeken. Hoog boven de tempel staat een rustoord van de staat, dat nog gebouwd is door de Nederlanders. Onder Soekarno werd het tot paleis verbouwd. De gids vertelde dat het gebouw momenteel niet in gebruik is. Ze zei dat ze best eens een kijkje zou willen nemen in het voormalige paleis wat volledig is afgesloten voor het publiek. Volgens verhalen zou Soekarno kijkers hebben opgesteld die gericht staan op de baden van de vrouwen!
 
Op de weg terug naar de bus, werd je zoals op zoveel plaatsen hier, over een markt naar de uitgang geleid. We zagen hier ineens een houten giraf die we in Nederland ook al wilden kopen maar die we te duur vonden. Ze vroegen er eerst USD 10,– voor maar we kregen de giraf mee voor € 4,– (in Nederland was de prijs fl. 70,–). We hadden geen Dollars, alleen Euro’s of Rupiah. Na wat rondvragen door de verkoopster of de Euro echt wel goed was mochten we dus met Euro’s betalen. Je denkt, je bent in Indonesië dus je kunt gewoon met de Rupiah betalen! Nou, op sommige plaatsen willen ze echt liever USD hebben, ze noemen ook gelijk de prijs in Dollars. Op zich was dit niet erg want de koers van de USD en de Euro lag nagenoeg gelijk dus dat was makkelijk rekenen.
 
Om ca. 17.00 uur waren we terug in het hotel. Even lekker douchen en daarna eerst even mailen naar het thuisfront over onze belevenissen tot nu toe. En toen maar weer bij Sendok gaan eten! Pure gemakzucht hoor, hier is het eten goed dus géén zin om verder te zoeken. Op Kuta Square nog wat gedronken op een terras en een beetje zitten dollen met wat mannen/jongens van de paardentaxi’s. Op een gegeven moment gaven we ze wat te drinken, nou……dat hadden ze nog nooit meegemaakt denken we. Ze waren erg verbaast en bleven bedanken. Ze vroegen nog waar we logeerden maar aangezien dat om de hoek was, liepen we een gratis ritje mis!! Rond de klok van 01.00 uur gaan slapen.
 
   

Dinsdag, dag 8
We werden vandaag pas om 09.00 uur wakker en hadden geen zin om te gaan ontbijten. We dachten, we gaan lekker naar het strand en eten/drinken daar wel wat. We hebben het wel tot ca. 12.00 uur uitgehouden, voor ons doen heel lang hoor! We hebben daarna op een terrasje lekker wat gedronken en gegeten. We merkten dat als je niets tegen de verkopers zegt, alleen maar nee schud, dat ze dan gelijk weggaan. We zijn na de lunch richting hotel gegaan en lekker bij het zwembad gaan liggen. Om 16.00 uur was er een high tea. Thee of koffie met een soort kleine pizza’s of cake. Erg attent van het hotel, dit was geheel gratis!
 
Hierna naar de kamer gegaan, douchen en dan even winkelen. Mijn fotorolletjes waren op, je denkt; een strandvakantie, dan zal ik toch niet zoveel foto’s maken, dus ik had 4 rolletjes van 36 opnames meegenomen. Nou, die waren al vol. Maar ja, we hebben dan ook al één ochtend op het strand gelegen! Toen we liepen te winkelen kregen we een smsje van Monique. Het ging niet zo goed met Max en ze zou naar de dierenarts gaan met hem. Maar even gebeld om te vragen hoe of wat. Hij ademde een beetje moeilijk en dat vertrouwde ze niet. Ze vertelde dat het al dagen snikheet was in Nederland en dat dat waarschijnlijk niet zo goed was voor Max, onze ouwe!! Erg fijn dat ze een afspraak bij de dierenarts heeft gemaakt.
 
Om 18.30 uur gaan eten bij Sendok. We zijn daarna met Steffen en Anna naar de Sari Club geweest. Anna kende deze club nog van haar stageperiode een aantal jaar geleden. Ze heeft de hogeschool voor toerisme gedaan. Voor de ingang van de club staan 5 à 6 bewakers. Toen we om ons heen keken zagen we dat er eigenlijk alleen maar toeristen zaten en geen Indo’s zelf. Later hoorden we dat ze zo kleine criminaliteit willen voorkomen, zoals zakkenrollen. Om 22.15 uur ging de telefoon en het was geen goed nieuws. Toen Monique en Jos kwamen om Max te halen lag hij al dood in de slaapkamer. Eerst was Willem in gesprek met haar maar ze moest zo huilen en Willem was ook erg emotioneel.
 
Hij gaf de telefoon aan mij en ik had Jos aan de lijn en toen ook weer een huilende Monique. Ze hebben Max wel naar de dierenarts gebracht en hij zal worden gecremeerd. We vinden het vreselijk dat dit gebeurt is tijdens onze afwezigheid. We hadden er willen zijn voor Max maar we hadden ook graag gehad dat ze dit niet hadden hoeven meemaken. Het is natuurlijk een ramp als je voor iemand zijn beesten zorgt en er gaat iets mis. Heel erg voor hun, vooral voor Monique die al jaren voor ze zorgt! Toen ik had opgehangen heb ik ook even lekker zitten janken en toen maar even een lekkere neut! Voelde het best wel zitten maar dat geeft niet, dan slaap ik tenminste. Dat viel nog wel even tegen want alles draaide zo! Ik kan ook zo goed tegen alcohol maar niet heus. En toen ik de foto van Max zag, die we elke vakantie meenemen, kreeg ik het ook weer behoorlijk te kwaad.
 
Max
   

Woensdag, dag 9
Om 08.00 uur opgestaan, ontbijten en daarna bij het zwembad gaan liggen. Dat doen we dus wel regelmatig, we willen wel een beetje kleuren. Vanmiddag hebben we weer een excursie en we hadden geen zin om nu wat te gaan doen. Een beetje zwemmen en zonnen is dan een goed alternatief. Om 13.00 uur worden we opgehaald en om 14.00 uur vertrekken we bij het hoofdkantoor. Vandaag maken we de ‘Bali Sunset’ toer. We gaan eerst naar Mengwi, naar de Pura Taman Ayun. Deze staatstempel is gebouwd in de 16e eeuw. In 1937 is de tempel gerestaureerd. De tempel heeft een opvallende dubbele gracht waar lelies en lotussen in groeien. Zowel ‘s ochtends als ‘s avonds baden mensen zich in de buitenste gracht en wassen er hun kleren. Het is de op één na grootste tempel op Bali.
   
We vervolgen onze weg naar het heilige apenwoud, Alas Kedaton. Als we hier aankomen staat er een hele horde jonge vrouwen te wachten. De gids vertelde dat je per stel een eigen gids krijgt die je door het woud zal leiden en daarna meeneemt naar één van de winkeltjes die van haar familie is. We vinden het best, als we maar aapjes kunnen kijken! Eerst kopen we een zakje pinda’s en zoete aardappels, dit is het enige wat je ze mag voeren, en dan gaan we het woud in. We zien gelijk overal apen, hartstikke leuk. Onze persoonlijke gids vertelde dat de aapjes wel op je willen klimmen maar dat je ze niet aan mag raken. Ze zijn slechts halftam dus je weet nooit wat ze doen en ze kunnen flink bijten.
 
En ja hoor, Willem had de eerste al in zijn nek! Even later bij mij ook een aap in mijn nek en op mijn arm. Een heel lief gevoel die handjes en voetjes op je huid. Als je net deed of je ze niet zag, dan trokken ze gewoon aan je broekspijpen. De gids vertelde dat er drie grote families leven en dat er dus drie "bazen" zijn. Die waren gemakkelijk te herkennen, ze zijn groter dan de rest en zitten apart. We hebben ook verschillende jongen gezien en een aap die ging zwemmen in de gracht. Later zagen we hem/haar zitten, het leek wel een verzopen kat!!
 
   

In het woud staan allemaal enorme bomen, palabomen (muskaatnootbomen). Het is de enige plaats op Bali waar ze nog voorkomen en ze mogen niet gekapt worden want het bos is voor de Balinezen heilig. Op een gegeven moment wees onze gids naar boven en zei: Look, a lot of fruit bats! En inderdaad, boven in een dode boom hingen een heleboel vliegende honden. Er hing er één met zijn vleugels uit, net Batman! Midden in het woud ligt een kleine met mos begroeide tempel die in de 17e eeuw ontstond; hij is aan de god Vishnu opgedragen. En helaas, we waren hier veel te snel doorheen, moesten we toen mee naar haar winkeltje. We hadden eigenlijk helemaal geen zin maar het was nu eenmaal gebruikelijk zo.
   
Iedere familie heeft hier dus zijn eigen winkeltje, er waren er wel tweehonderd. We hebben na lang kijken, want eigenlijk zie je overal hetzelfde, maar een stel kleine aapjes gekocht van heel mooi donker teakhout na flink te hebben afgedongen. Je moet gewoon wat kopen van ze, "just for good luck" zoals ze hier telkens zeggen. Als je betaald slaan ze met het geld op hun overige koopwaar alsof dat dan geluk brengt. Heel vreemd!
 
Het laatste wat we deze middag gaan bekijken is de tempel van Tanah Lot. Dit is eigenlijk de meest bekende tempel op heel Bali. Dit komt alleen al door de aparte ligging die ook wel weer voor de nodige problemen zorgt. De tempel is gebouwd op een rots in de Indische Oceaan een paar honderd meter uit de kust. Volgens de overlevering is deze zeer heilige tempel in de 16e eeuw gesticht door de Javaanse monnik Nirartha. Door erosie is de toekomst van de tempel onzeker en zijn ze de rots aan het verstevigen met beton. Het was ook steeds meer een probleem voor de honderden, soms wel duizenden mensen om de tempel te bereiken omdat die dus enkele honderden meters uit de kust ligt en de weg er naartoe niet meer echt droogviel.
 
Ze zijn nu een verhoogd pad aan het aanleggen. Dit staat niet mooi, het is echt pure horizonvervuiling, maar het is wel nodig om de tempel bereikbaar te laten blijven. We hebben hier rond 18.00 uur een schitterende zonsondergang gezien. Het was alleen jammer dat er laaghangende bewolking was zodat we de zon niet echt in zee hebben zien zakken! We waren om 20.15 uur terug in het hotel en zijn gelijk gaan eten bij Sendok. We hebben nog even wat gedronken op het terras bij ons hotel en zijn daarna onze koffers gaan pakken. Morgen gaan we naar Lovina. Om ca. 01.00 uur gaan slapen.
   
Donderdag, dag 10
Vandaag om 07.30 uur opgestaan, ontbijten en om ca. 10.00 uur werden we opgehaald om te vertrekken naar Lovina. Het was een lange rit, tenminste….het is geen eens de afstand maar de wegen zijn smal en kronkelig en we moesten een heel stuk door de bergen. Het schoot niet echt op maar we hebben wel genoten van het uitzicht onderweg. Mooie rijstvelden, aapjes, natuur, bergen, dalen en ga zo maar door. We kwamen om ongeveer 13.00 uur in Lovina aan en we waren volledig verrast! Onze monden vielen open, een schitterende, imposante oprijlaan, een hele grote open entree, geweldig! Toen we hadden ingecheckt en naar onze kamers werden gebracht, werden we steeds enthousiaster. Het bleek dat we een eigen huisje kregen! Een zitje voor de deur met uitzicht op een eigen tuintje en dan binnen!
   
Sol Lovina
   

Een hele grote zit-/slaapkamer met tv, kaptafel, koelkast, heerlijk bed en een zitje en een hele goede airco. De temperatuur op de kamer was zeer aangenaam. Dan een halletje met een wastafel, kasten en een eigen kluis en daarna nog een enorme badkamer met ligbad, douche en toilet en een eigen tuintje met plantjes en overspannen met gaas zodat je wel lichtinval hebt maar geen insecten! Helemaal top! We lazen in de folders die op de kamer lagen, dat we één van de 25 Deluxe Cottages hebben. We worden maar verwend! Na wat spulletjes uitgepakt te hebben en ons te hebben opgefrist, zijn we wat gaan eten in het Las Palmas restaurant samen met Anna en Steffen.
 
Na het eten hebben we een hele lange strandwandeling gemaakt. We hebben lekker naar schelpen lopen zoeken en ook een paar mooie exemplaren gevonden. Om ongeveer 17.30 uur waren we terug in onze cottage. Lekker gaan douchen en een beetje relaxen. Om 19.00 uur gaan eten met Anna en Steffen in een plaatsje vlakbij Sol Lovina, restaurant Warung Kopi Bali. Het eten is hier echt spotgoedkoop maar minder goed als in Kuta. Om 22.30 uur zijn we gaan slapen want morgen moeten we heel vroeg op!!!
   
Vrijdag, dag 11
Om 05.00 uur opgestaan. Om 06.00 uur gaan we op pad met Anna en Steffen, we gaan dolfijnen kijken! We lopen het strand op en we stappen in het bootje. Het zijn hele aparte bootjes maar ze liggen wel heel stabiel op het water gelukkig. We varen ca. 3 kilometer uit de kust en nu maar wachten tot we dolfijnen zien. We zien een schitterende zonsopkomst maar nog steeds geen dolfijnen! En dan eindelijk….om ca. 08.00 uur zagen we de eerste dolfijnen! Een prachtig gezicht zoals ze zwemmen. We hebben er uiteindelijk heel veel gezien. Om ca. 09.00 uur waren we terug bij het hotel.
 
Op het strand werden we gelijk weer overvallen door verkopers. We hebben zes houten dolfijnen gekocht als aandenken en twee fotoboeken. Willem heeft nog een horloge gekocht en daarna hebben we gezegd………….honger!!!! We zijn lekker gaan ontbijten, het was een heel uitgebreid ontbijtbuffet. We zijn daarna lekker bij het zwembad gaan liggen, we hadden geen puf om echt veel te doen vandaag. Zo vroeg opstaan is ook niet alles! Willem heeft nog drie overhemden gekocht na te hebben lopen dollen met die verkopers. Anna en ik nog een paar kettingen van hele jonge meisjes en ik nog een broekrok. Ze mogen het terrein niet op maar het strand ligt gelijk aan de tuin van het hotel dus…..als je bij het zwembad ligt, ben je ook niet "veilig" voor ze!
 
Om ongeveer 15.00 uur zijn we naar het Spa Center gegaan. We hadden in de folders gelezen dat je hier allerlei soorten massages kon krijgen dus, eens even kijken. Na wat gezoek en gedoe, want we konden niet met z’n vieren, wel drie personen, zijn we eerst met zijn vieren in de jaccuzi gegaan. Daarna gingen Willen en ik en Anna (in een aparte kamer) mee naar binnen voor de verdere behandeling. Steffen mocht lekker in de jaccuzi blijven zitten We kregen eerst een massage met aromatische oliën, daarna een bodyscrub en ter afsluiting een bloemenbad. Heerlijk, alleen was het eerst een beetje vreemd want je was hier helemaal in je niksie! Wij Nederlanders zijn dat niet zo gewoon. In Thailand hebben we ons ook laten masseren, maar daar kreeg je een zijden pyjama aan.
 
Eerst nog even lekker gaan douchen, we gaven bruinig af van de zeep die zij gebruikt hadden, en daarna zijn we gaan eten in Lovina bij restaurant Bali Apik. Ook hier heel goedkoop maar niet geweldig. Om 22.00 uur waren we terug in de cottage, lekker nog even badderen en om ca. 23.30 uur gaan slapen. 
 
Lovina Beach
   

Zaterdag, dag 12
Vandaag om 08.30 uur opgestaan en lekker op ons gemak gaan ontbijten. We zijn daarna heerlijk langs het strand gaan banjeren tot 14.00 uur. We waren zo ver gelopen dat we maar met een taxi terug zijn gegaan! We zijn bij het hotel even wat gaan eten bij het Las Palmas restaurant en daarna zijn we lekker bij het zwembad gaan liggen. Heerlijk rustig, er waren verder praktisch geen gasten. We hebben ons verdiept in het reilen en zijlen van een groep grote rode mieren. Erg interessant om te zien hoe bedrijvig die beestjes zijn. Ook grappig om te zien hoe ze reageren als je een obstakel op hun route legt. Wie dit leest zal wel denken…….hebben ze niks beters te doen? Nee, op dit moment niet, geen zin in!
 
We hebben lekker liggen luieren en zijn daarna een beetje gaan dollen met de verkopers op het strand. We hebben ook hier weer genoten van de zonsondergang. Het lijkt wel of de kleuren hier veel sterker zijn, het is echt schitterend. We raakten nog aan de praat met een Nederlander die heel veel op Bali is, hij woont hier eigenlijk zo’n beetje. Hij vond het zo prachtig hoe wij met de verkopers omgingen. De meeste buitenlanders vinden het irritant zo opdringerig als ze zijn maar wij maakten er gewoon een dolletje van. Dat vond hij prachtig. Het was heel leuk om met hem te praten. Je hoorde zo weer hele andere dingen over Bali.
 
Om ca. 19.00 zijn we ons even gaan opfrissen en verkleden en we zijn met Anna en Steffen gaan eten bij restaurant Kakatua in Lovina Beach. Er zaten hier ook twee prachtige witte papegaaien voor de ingang. Je kon ze lekker over hun kopje kroelen! We hebben hier voor het eerst sinds we in Lovina zijn, lekker gegeten. Om ca. 23.00 uur terug naar onze cottage, voorzover nodig, de koffers pakken en nog even lekker badderen. Morgen gaan we weer terug naar Kuta.
   
Zondag, dag 13
Om 07.30 uur opgestaan en om 08.00 uur gaan ontbijten. We werden om 10.15 uur opgehaald na de nodige trammelant. Er was een Engelse familie en die hadden niet begrepen dat we om 10.00 uur zouden vertrekken. Daar moesten we dus even op wachten! Om 13.10 uur waren we terug bij ons hotel in Kuta. We kregen hier te horen dat er maar twee kamers gereed waren en we waren met drie stellen. De derde kamer zou pas om 18.00 uur beschikbaar zijn. Wij hebben gezegd dat we wel wachten. De manager was ons zeer dankbaar, we konden een lunch van hem krijgen. We hebben alleen wat te drinken genomen. Hij bleef bij ons aan tafel zitten en we werden gelijk als een stel VIPS behandeld. Toen de eigenaar voorbij liep, werd hij ook geroepen en werden we voorgesteld aan hem. Je kunt het ook overdrijven!
 
Sendok
   

Om de tijd te doden zijn we nog maar wat gaan winkelen met Anna en Steffen in Kuta. We moesten toch nog wat dingetjes kopen voor de thuisblijvers! Om 18.10 uur was onze kamer gereed. We hebben nu een kamer beneden, ook wel leuk alleen bleek later, minder privacy! We hebben ons even snel verkleed en zijn toen heerlijk gaan eten bij ons vertrouwde restaurant, Sendok. Ze waren heel blij om ons weer te zien! We zijn daarna nog een beetje rond gaan lopen en wat gaan drinken ergens in Kuta en om 0.30 uur zijn we gaan slapen.
 
Maandag, dag 14
Vandaag laat wakker, pas om 09.45 uur. We zijn op het strand wat gaan eten met Anna en Steffen en hebben daarna nog een flinke wandeling gemaakt. We hebben dan wel niet het geduld om lang op het strand te liggen maar…..zo’n wandeling langs het strand is heerlijk en je wordt nog veel mooier bruin ook! We zijn richting het vliegveld gelopen. Tot onze grote verbazing, konden we hier zo dichtbij komen dat we de vliegtuigen zowat aan konden raken! Anna heeft voor haar vader een heleboel verschillende vliegtuigen gefotografeerd. Haar vader schijnt zo’n vliegtuigspotter te zijn.
 
Terug over het strand en bij het eerste terras wat we zagen eerst voor het nodige vocht gezorgd. We waren redelijk uitgedroogd! Weer verder gelopen en op het strand vlakbij ons hotel nog even gaan zitten en wat gedronken. We wilden ook hier weer even kijken naar de zonsondergang. Het moet toch één keer lukken dat we de zon helemaal in de zee zien zakken. Maar helaas, ook hier weer laag hangende bewolking. Je kunt dat niet zien, heel vervelend. Om ca. 19.00 uur terug naar het hotel, even opfrissen en daarna eten bij Sendok. Na het eten nog even Kuta ingelopen. Willen en Steffen hebben een uitje voor morgen besproken, ze gaan raften! We waren om ongeveer 23.00 uur terug in het hotel en zijn op het terras nog wat gaan drinken. We raakten hier aan de praat met een groep Nederlanders die tijdens ons verblijf in Lovina waren aangekomen. We zijn om 0.45 uur gaan slapen.
 
Dinsdag, dag 15
Om 07.30 uur worden Willem en Steffen opgehaald om te gaan raften op de Ayung Rivier. Om 09.00 uur ben ik met Anna gaan ontbijten. We zijn daarna nog wat gaan winkelen. Anna heeft haar nagels nog laten doen. Dat had ik eergisteren al laten doen op het strand en ze vond het toch wel leuk. We zijn om ca. 13.00 uur gaan lunchen bij Sendok. Tot onze verwondering kwamen Willem en Steffen toen ook al terug. We hadden ze nog niet verwacht! Ze hadden het erg leuk gehad en Willem was ook flink nat geworden onder een waterval. Hij vertelde dat de natuur adembenemend was daar. Ze hadden hele mooie vogels gezien en ook een hele grote leguaan die net uit het water kwam. De Ayung Rivier ligt in een soort kloof. Ze hadden flink moeten afzien om er weer weg te komen. Willem zei dat hij geen lucht en geen gevoel meer in zijn benen had toen ze eenmaal boven waren. Misschien, achteraf gezien, toch wel jammer dat we niet meegegaan zijn. Maar ik ben niet zo’n liefhebber van varen en ook raften trekt me niet echt aan. Wat een held hé!
 
Maar we gingen dus lunchen bij Sendok. We hebben hier een heerlijk sateetje genomen. Ook hier kreeg je het geserveerd op zo’n klein barbeceutje op tafel. En ook hier was het heerlijk! Het is dat die dingen zo zwaar zijn, anders hadden we er een paar meegenomen naar huis. Het staat heel leuk om het zo te serveren maar een voordeel is ook, dat de saté lekker warm blijft. We hebben hierna nog een beetje rondgelopen in Kuta. Wat laatste dingen gekocht en daarna, net voor 17.00 uur, terug naar het hotel gegaan. We konden nog net de high tea meepikken. Om ca. 18.00 uur zijn we naar de kamer gegaan, koffers pakken!! We hebben zoveel gekocht dat het eigenlijk meer stouwen was. Maar, met een extra tas erbij, is het wel gelukt om alles erin te krijgen. Om 20.00 uur gaan eten bij Sendok.
 
Hardrock Café, Kuta
   

We hadden daarna zo iets van, het is onze laatste avond dus…..we gaan lekker stappen! We zijn eerst naar een bar aan de overkant van Sendok gegaan. Maar dit was zo’n super foute karaokebar. We vonden het hier niets en zijn na één drankje snel weer opgestapt. We zijn toen naar het Hardrock Café gegaan. Dit is een hotel, restaurant en een hele grote bar. Wij waren hier nog nooit geweest, Anna en Steffen wel in andere landen en ook hier waren ze er al een keer wezen eten. Het is een hele mooie zaak maar nou niet direct onze stijl van muziek. Al hoewel, er was een live optreden en die groep speelde allerlei soorten muziek en die konden wij ook wel waarderen. Later nog naar een andere zaak geweest in dezelfde straat als waar de Sari Club was. Ook hier was live muziek maar het was er wel erg rustig. Om 01.30 uur terug in het hotel. Lekker gaan douchen en om 02.30 uur gaan slapen.
 
Woensdag en donderdag, dag 16 en 17
Vandaag is de dag aangebroken dat we weer gaan vertrekken. We zijn om 09.30 uur opgestaan. Om 10.30 uur waren we er helemaal klaar voor en zijn we naar de receptie gegaan om uit te checken en eventuele openstaande rekeningen nog te betalen. Onze bagage konden we bij de balie achterlaten dus we hadden gelukkig onze handen nog vrij om te doen en laten wat we wilden tot 16.00 uur vanmiddag. Om 11.15 uur zijn we richting strand gelopen en hebben hier op een terras wat gedronken. Nog even van de schitterende zee en hoge golven genieten! Hierna nog bij wat winkeltjes gekeken naar en varaan die we toch ook wel graag wilden hebben. Uiteindelijk vlak bij ons hotel geslaagd! Nog even wat gegeten en gedronken bij Sendok, ons stamrestaurant, waar we Anna en Steffen ook weer tegen kwamen.
 
Om 16.00 uur werden we opgehaald met een bus om naar het vliegveld te gaan. Daar aangekomen merkten we al heel snel dat het inchecken hier heel erg traag ging. We baalden hier wel van want we wilden wel rokersplaatsen hebben natuurlijk. Dan ging die rij weer dicht en dan weer open, balie wel open, balie niet open, kortom…….een zootje! Maar, we hadden toch nog geluk, op de lange vlucht van Singapore naar Amsterdam hadden we toch rokersplaatsen en nog wel met z’n tweeën naast elkaar ook. Om 18.00 uur gingen we het vliegtuig in en om 18.30 uur (stipt!) vertrokken we naar Jakarta. Om 20.03 uur landen we hier (19.03 uur, het is hier 1 uur vroeger). Je mocht blijven zitten maar wij zijn er lekker even uitgegaan, even de benen strekken. We hadden hier ongeveer 1 uur en 45 minuten.
 
Na wat rondgekeken te hebben zijn we bij een restaurant op het vliegveld even wat gaan drinken met Anna en Steffen. Om 21.43 uur (=22,43 uur) vertrekken we naar Singapore. We landen hier om 0.19 uur. We moeten hier weer uit het vliegtuig want we gaan verder met een ander vliegtuig. Ook hier een beetje rond gaan lopen, toilet opgezocht en daarna de rokersruimte. Even een sigaretje want we kwamen uit een niet rokersvlucht! We vertrekken om 01.41 uur uit Singapore. We moeten nu nog 12 uur en 17 minuten vliegen naar Amsterdam. De buitentemperatuur is 28ºC en de afstand is 10530 km. Om 02.50 uur kregen we onze derde warme maaltijd. Om 03.30 uur (= 21.30 uur) ging het licht uit en gingen we proberen te slapen. Om 01.15 uur na wat hazenslaapjes, even naar het toilet. de tijd schiet niet op, en maar weer proberen om een beetje te dutten! Om 03.20 uur kregen we een kopje koffie. Om 04.00 uur stond de zon al fel aan de hemel op ca. 11 km. hoogte en met een buitentemperatuur van -47ºC. De verwachte aankomsttijd is 08.17 uur. Om 05.00 uur krijgen we ontbijt.
 
Om 08.03 uur landen we op Schiphol maar de gate was nog bezet dus uiteindelijk konden we toch pas om 08.30 uur uit het vliegtuig. Om 09.30 uur hadden we eindelijk onze koffers. Ma en Moeder waren er om ons af te halen. We hebben eerst even koffie gedronken en daarna zijn we naar huis gegaan. De poezenkinderen waren erg blij dat we weer thuis waren. En, zoals we al hadden verwacht, merken we nu inderdaad pas echt dat Max er niet meer is! Bij de post vonden we later de kaart van het crematorium. Met Ma en Moeder nog een stukje van de film gekeken en de eerste verhalen verteld. Toen ze weg waren ben ik gelijk aan de slag gegaan met uitpakken, opruimen, wassen enzovoort. We zijn pas om 0.00 uur gaan slapen want anders zouden we toch alleen maar last krijgen van het tijdverschil van 6 uur en de weinige slaap van de afgelopen nacht in het vliegtuig!

Dit was een hele andere vakantie dan onze rondreis naar Thailand van vorig jaar maar we zijn weer een ervaring rijker en kunnen weer een land aan onze lijst toevoegen. Het was een leuke vakantie en het is een mooi eiland met hele aardige mensen en genoeg om te doen en te zien. Volgend jaar willen we wel weer iets heel anders, misschien wel weer een rondreis!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten